دانلود تحقیق برنامه‌ ریزی منابع سازمانی

شرحی بر مدیریت منابع سازمان (بنگاه) ERP 1.1.تاریخچه راه‌حل ERP با وجود برخورداری از ساختار سیستمی و توانمندی در یکپارچه سازی فرایندهای سازمان , یک سیستم جامع صرف نمی‌باشد بلکه عملی ساختن مفاهیم نوین مدیریت , کنترل دقیق عرضه و تقاضا و بهره‌گیری از فاکتورهای موفقیت در بازار را نیز محقق می‌سازد.

از این رو به منظور آشنایی با تاریخچه ERP , اشاره به سرگذشت صنعت و تلاشهای جوامع در دستیابی به حداکثر بهره‌وری بعد از ظهور انقلاب صنعتی از یک سو و از سوی دیگر سیر تحول در سیستمهای نرم‌افزاری مغتنم خواهد بود : 3.1.1)ظهور ERP در گستره تولید ظهور انقلاب صنعتی در کشورهای غربی سرآغاز تحولات شگرف در زمینه تولیدات و ارایه خدمات محسوب می‌شود.

رشد جوامع مصرفی, توسعه بازارهای رقابتی, نگرش تولید انبوه و کاهش قیمت تمام شده از عوامل عمده در سیر این تحولات بودند.به موازات این تغییرات در حوزه مدیریت, محققان پیوسته در جستجوی راه‌حلهای ریاضی بمنظور استفاده بهینه از مواد, تجهیزات و منابع انسانی بودند.

تا اواخر دهه 1970 و اوایل 1980 کارکردهای تولید و توزیع یک سازمان بطور مجزا با حداقل سیستم ها بصورت دستی و بعضاً اتوماتیک اداره می‌شد.

در این دوره سیستم‌های تامین, تولید و عرضه مبتنی بر انبار بوده که به سیستم‌های" انبار- مبنا " (Stock Driven ) شهرت دارند.

برنامه‌ریزی احتیاجات مواد که ایده آن در اوایل دهه 60 با عنوان " رویکرد کامپیوتری به برنامه ریزی تدارک و تولید مواد" شکل گرفته بود در این دهه از شکل دستی خارج و امکان بکارگیری از جزئیات تکنیک MRP که نقشی اثربخش در مدیریت موجودیهای درحال تولید و ارایه برنامه زمانبندی برای سفارشات خرید و تولید دارد , توسط کامپیوتر فراهم گردید.

شرکتها با درک و فهم خوب از MRP , منطق آن را با فرایند توزیع محصول منطبق ساخته و بعنوان " برنامه‌ریزی نیازمندیهای توزیع (DRP)" منتشر ساختند.

با آغاز دهه 80 میلادی مباحث و کاربردهای بیشتری برای MRP مشخص شده که گستره مدیریت منابع تولید را در ابعاد وسیعتری پوشش داد.

در اصطلاح به این نسخه متحول شده MRP II اتلاق گردید.در ادامه جهان غرب فلسفه "تولید همزمان" (JIT ) را که برای اولین بار توسط ژاپنی‌ها مطرح شده بود فراگرفته و با توجه به برداشتهای مبهم و عجولانه که متاثر از موفقیتهای کمپانیهای ژاپنی در آن برهه زمانی بود , آنرا جایگزین سیستمهای MRP نمودند.

با وجود آنکه این حرکت باعث ظهور سیستمهای"سفارش-مبنا " (Order Driven ) و مفاهیمی چون بهبود مستمر, آموزش حین کار به کارکنان و یکپارچه سازی طرح محصول و فرایندگردید اما مقتضیات بهره گیری از نسخه توسعه یافته MRP را مرتفع نساخت.

از این رو تلاشی برای فهم و چگونگی پکپارچه ساختن کارکردهای برنامه‌ریزی MRP با تکنیکهای JIT آغاز شد.

طی اواخر دهه 1980 و اوایل دهه 1990 علوم کامپیوتر و تکنولوژیهای سخت‌افزاری و نرم‌افزاری به پیشرفت‌های شگرفی نائل آمد.

از طرفی بنگاه‌های تجاری در جهت بهبود کارآیی اقدام به سرمایه‌گزاری نموده و با اعتقاد به تفکر مشتری‌مداری سعی در کاهش زمان تحویل سفارش و قیمت تمام‌شده نمودند.عواملی نظیر موارد ذکر شده, مقدمه‌ای برای ادغام سیستمهای پشتیبانی تصمیم‌گیری DSS با سیستم MRP II و در نتیجه ظهور راه‌حل ERP گردید.

در اواسط دهه 90 ,پروژه‌های ERP گسترش یافته و علاوه بر یکپارچه سازی فرایند درون سازمانی و کنترل منابع در فرایند تولید , با بسط روابط سازمان با تامین کنندگان و مشتریان به حوزه کنترل و مدیریت زنجیرهای مواد و مدیریت روابط مشتریان نیز احاطه یافت.

از سیستم‌های مکانیزه همواره پاسخ‌گویی سریع به تغییرات محیطی , استفاده از راه‌حلهایی کارآمد در مواجه با مشکلات روزافزون تجاری و بهره‌مندی از فرصتهای جدید برای شرکتها و سازمانها مطرح بوده است.

یکی از مهمترین موارد, نحوه طراحی و پیاده‌سازی و زمان مورد نیاز برای انجام این امور بود که امروزه تسریع و تسهیل آنها به عنوان یک انتظار از جانب مشتریان و کاربران اعلام می‌گردد.

در حقیقت این سوال مهم همیشه مطرح بوده است که (( سازمانها چه میزان زمان برای تغییر فرآیند کسب و کار خود در اختیار دارند؟)), بدیهی است این مسئله رابطه مستقیمی با پویایی محیطهای کاری در عصر حاضر دارد.

از این رو تحولات بهره‌گیری از سیستم‌های اطلاعاتی و در ادامه استفاده از فناوری اطلاعات در سازمانها و بنگاه‌های اقتصادی که منتهی به ظهور راه‌حل ERP گردید در یک تقسیم‌بندی زمانی ارایه می‌گردد: 3.1.2.1) توسعه سفارشی 1970-1960 اولین کاربرد کامپیوتر در مکانیزه‌نمودن فرآیند تجاری, در سیستم‌های پرداخت حقوق بود.

ناحیه بعدی, applicationهای مالی شامل دفاتر روزانه, حسابهای دریافتی و دارایی‌های ثابت بود که کانون توجه قرارگرفت.

در عملیات تولید یک application سازمان مشکلات زیادی را متحمل می‌گردید که در مجموع باعث بروز شکست در اهداف کلان سازمان می‌شد.

تهیه کنندگان برنامه‌ها افرادی شاغل در دپارتمانهای کارکردی و برخوردار از آشنایی محدود نسبت به برنامه‌نویسی بوده و دوره‌های آموزش تخصصی را طی نکرده بودند.

همچنین ضرورت پیاده‌سازی سریع , پیچیدگیهای برنامه‌نویسی را تحت‌الشعاع قرار می‌داد.

و از همه مهمتر , عدم مشخص شدن الزامات کسب و کار عامل ناکارآمد شدن application‌ها می‌شد .

در این دوره فقدان مواردی نظیر بهره‌گیری از زبانهای برنامه‌نویسی سطح بالا, سیستم‌های مدیریت پایگاه داده رابطه‌ای, حافظه مطلوب به منظور کامپایل و روش‌های موثر برنامه‌نویسی در جهت ارتباط با ترمینالهای کاربر شدیداً احساس می‌شد.

3.1.2.2) نرم افزار های استاندارد 1980-1970 پس از تولید applicatin‌های کسب و کاری , و دستیابی به شباهتهای کارکردهای معمول در سازمانهای مختلف, مدیران عالی و مراجع تصمیم‌گیری سازمانها به این باور رسیدند که از نرم‌افزارهای استاندارد استفاده نمایند.

لذا از این زمان بهره‌گیری از انواع بسته‌های نرم‌افزاری رواج یافت.

استفاده از این نوع نرم‌افزارها معمولاً به زمان کمتری برای توسعه و پیاده‌سازی applicationهای تجاری نیاز داشته و در خصوص صحت عملکرد و عدم وجود اشکالات برنامه‌نویسی اطمینان مطلوبی ارایه می‌کردند.

به سرعت تولید کنندگان اینگونه برنامه‌ها شناسایی شده که هریک در زمینه یکسری از ماژولها موفق بودند.

علاوه بر مسئله یکپارچه‌سازی فعالیتها , به دلیل وجود کارکردهای ویژه و اعلام نیازمندیهای خاص از جانب کاربران بهره‌گیری از محصولات استاندارد انتظارات کلیه مشتریان را برآورده نساخت.

3.1.2.3) نرم افزارهای یکپارچه 1990-1980 در طی گذشت سالها, فروشندگان, ماژولهای بیشتری به مجموعه applicatin‌های خود افزودند و با دریافت بازخورهای مستمر از بازار مصرف سعی در بهبود محصولات خود نمودند.در همین رابطه در اواخر دهه 1980 ,تولید کنندگان application اقدام به یکپارچه سازی محصولات تحت یک نام تجاری نمودند.

این سیاست از یک سو برای عرضه کنندگان در وضعیت رقابتی ایجاد شده در بازار جهانی نرم‌افزار یک مزیت محسوب گشته و از سوی دیگر مفاهیمی چون بهبود پشتیبانی, جامعیت داده‌ها, دسترسی آسان به نسخه‌های تجدید نظر شده یا توسعه یافته, یکپارچه سازی بانکهای اطلاعاتی و کاهش هزینه پیاده‌سازی کل نزد کاربران بیشتر تامین می‌شد.

در این مرحله دو راه حل پیش روی متقاضیان بود.

خرید ماژولها از مجموعه عرضه‌کنندگان با هدف بهره‌گیری از بهترین انتخابها.

خرید یک محصول کامل و یکپارچه (suit) از یک عرضه کننده.

با توجه به استقبال چشمگیر سازمان‌ها و نهادها از سیستم‌های جامع Total solution و مزیتهای یکپارچگی سیستمها در آنها و همچنین پایین بودن هزینه‌های آموزش و نگهداریapplicationهای مبتنی بر این نگرش, شرکتهای دست اندرکار تولید و عرضه ماژولها, این سیاست را در راس تصمیمات و برنامه‌های خود قراردادند.

3.1.2.4) ERP and E-Business 2000-1990 این دهه که با مضامینی همچون "عصر ارتباطات", " عصر اقتصاد شبکه‌ای" شناخته می‌شود نقطه عطفی در بهره گیری از علوم روز در زمینه نقل و انتقال و پردازش اطلاعات بود .

بطوریکه دستاوردهای روزافزون آن در زمان حاضر نیز پایه و اساس تحولات در ابعاد مختلف زندگی و فعالیتهای سودآور اقتصادی و صنعتی تلقی می‌گردد.

در این برهه زمانی " مبادله الکترونیکی داده‌ها " EDI , زمینه ساز همگیر شدن شبکه جهانی اینترنت شد.

با فراگیر شدن این فن‌آور نوپا کاربردهای بیشمار بهره‌گیری از آن با قدرت فزاینده‌ای روبه افزایش نهاد و مقدمه ساز ظهور مفاهیمی چون"تجارت الکترونیک" E-commerce , " کسب‌وکارالکترونیکی"E-business , "سیستم‌های مبتنی بر Web " Web base systems, "تدارکات الکترونیکی" E-procurrement و " خرده فروشی الکترونیکی " E-retailing و غیره گردید .

همچنین توسعه زیرساختهای ارتباطی, بهره‌گیری از این قابلیتها را برای هر سازمان و مجموعه کوچک و بزرگی میسر ساخت.

سیر تحولات صنعت نرم افزار و خصوصاً طراحی و تولید application‌ها نیز از این قاعده مستثنی نمانده و در کارآمدی هر چه بیشتر آنها نقش بسزایی داشتند .

تلاشهای چشمگیر ذکر شده عامل عرضه "applicationهای پیشرفته" Advance applications گردید.

مهمترین مزیت این محصولات انعطاف زیادشان در مقابل تغییر و اصلاح بود که امکان تبادل اطلاعات در ساختار تحت Web را نیز فراهم می‌ساخت.

برخی از تولید کنندگان سرمایه‌گذاری گسترده‌ای در این زمینه انجام داده و در کارآمد ساختن محصولات خود اهتمام زیادی نمودند که به تولید " محصولات پیشتاز" best-of-breed منتج گردید.

در این زمان نیز مدیران سازمانها و مراکز اقتصادی و صنعتی دغدغه‌÷ افزایش سودآوری, بهبود مستمر و نظارت کامل را مطرح ساخته و سطح بالاتری از انتظارات را در مکانیزه نمودن سیستمها و فرآیندهای خود اعلام می‌کردند.

در این حال, شرایط حاکم بر بازار پر مخاطره اقتضا می‌نمود که مکانیزه نمودن فرآیندهای جاری و و حتی اصلاح شده به شکلی صرف مطلوب نظر سازمانها نبوده و بقا و پیشرفت مستمر آنان را تضمین نمی‌کند.

در مقابل بکارگیری بهترین روشها که به واسطه آن از یک سو از علوم و یافته‌های عظیم بشری بصورت بهینه بهره‌مند گشته و از سوی دیگر مدیران را در نظارت و کنترل منابع و تصمیم‌گیری‌های مهم یاری نماید, محور توسعه و انسجام راه‌حل ERP گردید.درحقیقت نمی‌توان دهه نود را سرآغاز پیدایش ERP دانست زیرا نگرشی که در قالب ERP عرضه شد حالت قوام یافته حرکت و تلاشهایی است که در طی دهه‌های متمادی عرضه گشته بود.

تولید کنندگان ERP به سرعت در چهار ناحیه با عناوین " فعالیت های کسب و کار و مالی", "توزیع" , "تولید" و "منابع انسانی" به تهیه ماژولهای کارآمد اقدام نموده و از جنبه‌های مختلف "فعالیتهای مجازی" Virtual activites که بر پایه مقتضیات فنآوری اطلاعات ارایه شده بود, بهره‌مند شدند.

در اواخر این دهه , با هدف یکپارچ‌گی سطح روابط سازمان و سایر کاربران و مخاطبین خارج سازمان نظیر تامین کنندگان و مشتریان ERP توسعه یافته و پوشش حوزه‌های تجارت و مراوده میان "شرکت با شرکت" B2B و "شرکت با مشتری"B2C را نیز در بر گرفت.

تولید کنندگان ERP به سرعت در چهار ناحیه با عناوین " فعالیتهای کسب و کار و مالی", "توزیع" , "تولید" و "منابع انسانی" به تهیه ماژولهای کارآمد اقدام نموده و از جنبه‌های مختلف "فعالیتهای مجازی" Virtual activites که بر پایه مقتضیات فنآوری اطلاعات ارایه شده بود, بهره‌مند شدند.

تشریح ساختار ERP تعریف ERP در بخش گذشته آشنایی اجمالی در خصوص راه‌حل ERP ارایه گردید.

در تعریفی اجمالی : راه‌حل ERP به مصابه یک سیستم جامع می‌باشد که با هدف یکپارچه سازی وظایف و ساختار سازمانی یک سازمان , بنگاه اقتصادی و یا یک واحد صنعتی , انتخاب و پیاده‌سازی می‌گردد.

مجموع فرایندهای پشتیبانی شده در این پروژه ارتباطی منسجم و منطقی داشته و با هدف عرضه بهینه‌ترین راهکارها درصدد جذب حداکثر بهره‌وری در سازمان متبوع خود هستند, بدیهی است که در میسر تحقق این هدف که از سوی عرضه کنندگان ERP کاملاً تضمین می‌گردد‌, کلیه منابع سازمانی تحت کنترل مدیران قرار گرفته و زمینه برای شکسته شدن اهداف کلان مدیریت به اهداف استراتژیک راهبردی و در نهایت برنامه‌ریزی عملیاتی و اجرایی میسر می‌گردد.

آنچه در عبارت " Enterprise Resource Planning " قابل تامل و با اهمیت تلقی می‌گردد لفظ سازمان یا بنگاه کسب و کار است که حفظ و توسعه مستمر آن محور تمام تلاشها و دستاوردهای ERP میباشد.

از این رو ERP در مفهومی نسبی بیشتر تمرکز خود را به این ناحیه عمده معطوف ساخته و در استدلالی منطقی بهبود نهایی در ساختار و روند حرکتی آن را عامل رضایت مندی مشتریان و کارآمدی چرخه تامین , تولید و توزیع میداند.هر سازمان یا بنگاه کسب و کار مستقل از ساختار سیستمی از چند بخش عمده تشکیل شده است که برخی عمومی و رایج مانند واحدهای تولیدی , اداری و استخدامی , مالی و بازرگانی بوده و برخی خاص و تخصصی مانند بخش‌های عملیاتی در صنایع نفتی و هوایی هستند.

از ویژگیهای بارز در هر یک از این بخشها به انجام سلسله فرایند خاص متناسب با شرح وظایف, کار با داده‌ها و تبادل اطلاعات می‌توان اشاره نمود.

این مورد اخیر یعنی دریافت, تولید و ارسال داده در کلیه سطوح پرسنلی از اهمیت بالایی برخوردار است, از طرفی صحت و دقت اطلاعات فوق در روند دریافت درخواست از موجودیت های بیرونی ( خاصاً مشتری ) تا تحویل مطلوب و بدون دیرکرد آن تاثیر بسزایی دارد.

ERP در جهت فرایند سازگاری خود با شرایط سازمانی از یک سیستم کامپیوتری یکپارچه بهره‌ می‌گیرد .

این سیستم رایانه‌ای متشکل از مجموعه‌ای از ماژولها بوده که بر اساس نوع کارکرد در حوزه های مشخصی قرار می‌گیرند..

عمده محصولات ERP در چهار حوزه اصلی با عناوین " مالی" , "فروش و بازاریابی(توزیع) ", " منابع انسانی "و " عملیات و لجستیک ( تولید ) " تقسیم بندی میگردد.

از یک سو انسجام و هماهنگی ماژولهای ارایه شده در ERP که حاصل بکارگیری و توسعه بهترین روشهای انجام فرایند مربوط به آن در سطح دنیاست و از سوی دیگر استفاده از بانکهای اطلاعاتی مشترک و یکپارچه در سطح کل سازمان, مدیریت و ردیابی اطلاعات موجود در سازمان را میسر و از تولید اطلاعات جزیره‌ای و تکراری خوداری می‌کند.

ERP در گستره فنآوری اطلاعات نیز حرکتی شاخص بحساب می‌آید بطوریکه قابلیت پیاده سازی در بستر Web را دارا بوده و مشکلات پراکندگی بخشها و شعبات سازمانی را بخوبی پوشش می‌دهد.

همانگونه که اشاره شد در ابتدا ERP یک نگرش و راه‌حل درون‌سازمانی بود و همین مسئله در کنار پیچیدگیهای موجود در بهره‌گیری از آن , آسیب پذیری این راه‌حل را در مقابل کاربردهای فنآوری اطلاعات نظیر "تجارت الکترونیکی" E_commerce افزایش میداد.

همین امر عامل مجهز شدن ERP به کانالهای ارتباطی سازمان و سایر شرکتها با امکان Business to Business ( B2B ) و همچنین کانالهای ارتباطی سازمان و مشتریان با امکان Business to consomer ( B2C ) گردید.

لذا ERP در شرایط آتی یک راه‌حل منعطف و کارآمد است که با بهره‌گیری از امکانات ارایه شده در فنآوریهای نوین ارتباط بین مدیریت زنجیره‌ای تامین‌کنندگان, سازمان و مدیریت ارتباط با مشتری را فراهم می‌سازد.

نمودار صفحه بعد وضعیت آتی ERP را ترسیم می‌کند.

جایگاه ERP در مجموعه Application های پیشرفته سازمانی بهره‌گیری از قابلیت‌ها و امکانات مجموعه Application های فعال در یک سازمان , انتخاب و استقرار صحیح ERP را در این ساختار اجتناب‌ناپذیر می‌سازد.

به بیانی دیگر در اولین نگاه application ‌های درگیر با راه‌حل ERP گرداگرد مفاهیمی چون E_business , CRM , E_stores, SCM و " انباره داده‌ها" Data warehousing تصور می‌شود اما گستره ERP در سازمان مجری فراتر از تصور عمل میکند.

در این زمینه با مفهومی بنام " Exteded enterprise system (XES ) " آشنا می‌شویم.

شکل ارایه شده شمایی از این مفهوم است که در ساختار هرمی ارایه می‌گردد: شکل ارایه شده معماری روابط بین Applicationها تجاری را نشان می‌دهد و در حقیقت نمایانگر محلی دقیق و بهینه برای استقرار سیستم‌های ERP و E-business می‌باشد.

سعی بر آن است تا با بیانی مختصر در خصوص سطوح ترسیم شده مطالب یاد شده را تشریح نماییم : 3.2,2,1) زیر ساخت تکنولوژی Technology Infrastructure پایین ترین لایه معماری Application , با عنوان "زیرساخت تکنولوژیکی" شناخته شده و وظیفه پشتیبانی از سایر Application‌ها را برعهده دارد.

بدیهی است که موارد مشمول در این سطح که اساس عملکرد آنها بر پایه سخت افزار در دو جنبه کامپیوتر و ارتباطات می‌باشد, کلیه سطوح میانی و عالی هرم مذکور را پوشش می‌دهد.

این موارد عبارتند از " کنترل کننده سخت افزارها " , " شبکه رایانه‌ای" , " پشتیبان بانک اطلاعاتی" , " سرویس پست الکترونیکی" و " امکانات اشتراک اطلاعات در اینترنت"Internet Gateways .

البته در آینده‌ای نزدیک بکارگیری تجهیزاتی نظیر Laptopها , Palmها و سایر امکانات دیجیتال شخصی PAD ها نیز به منظور تبادل سریعتر اطلاعات و توسعه ارتباطات الزامی می‌باشد.

3.2,2,2) چهارچوب جامع راه‌حل ERP ERP transactional backbone این لایه بهمراه لایه ترسیم شده بعدی مشترکاً سطوح عرضه کننده Applicationهای عملیاتی سازمان را تشکیل می‌دهند که اصطلاحاً Application Layers خوانده می‌شوند.

سطح اخیر, محل استقرار و فعالیت سیستم ERP بوده که بر اساس تقسیم بندی حوزه فعالیت قابل مشاهده می‌باشد.

مبرهن است که سطح فوق کلیه کارکردهای مرتبط با ERP در کل سازمان را پوشش داده و همچنین ارتباط مستقیمی با سطوح پوشتیبانی و ارایه Applicationهای پیشرفته سازمانی دارد.

لازم به ذکر است تعدد و تنوع عناصر قرار گرفته در این لایه, متناسب با نوع فعالیتهای سازمانی , تخصص‌های کاری و انتظارات مدیریت در هر سازمان قابل برنامه‌ریزی و تغییر است.

3.2,2,3) برنامه‌های کاربردی و عملیاتی پیشرفته Advance Application لایه " Applicationهای پیشرفته" در هرم XES به سطحی اطلاق می‌گردد, که با بهره‌گیری از فنآوری اطلاعات و اصول مدیریت نوین, ارایه دهنده خدمت در نواحی خاص کارکردی در سازمانها و مراکز صنعتی می‌باشد.

امروزه عرضه کنندگان ERP تمایل زیادی به همراه ساختن اینگونه Applicationها با محصولات خود در قالبی یکپارچه نشان داده و آن را به عنوان یک مزیت رقابتی در عرصه فروش " بهترین تولید" Best of reed مطرح می‌سازند.

در ادامه بطور خلاصه به تشریح عناصر این سطح می‌پردازیم : "مدیریت روابط مشتری" CRM یک دیدگاه استراتژیک و مشتری‌مدار برای کسب و کار است.

امروزه این نگرش مرزهای عملیاتی شدن را پیموده و پشتیبانی تمامی فرایندها در ارتباط پویا و پر منفعت سازمان و مشتری را شامل می‌شود, در حقیقت می‌توان CRM را تاریخچه‌ای از روابط بین مشتری و سازمان نامید.

چهار ماژول عمده در CRM یعنی , " اتوماسیون منابع انسانی " , " بازاریابی " , " خدمات مشاوره‌ای" و" خدمات پشتیبانی" , به منظور کنترل دقیق سطح روابط میان سازمان و مشتریان, توسط سازندگان XES طراحی و در قالب محصولات Best of breed نظیر ((e.piphany در بازاریابی , ( BroadVisionو Siedel) در فروش و (Silknet و Clarify ) در خدمات , عرضه می‌گردد.

در ساختار راه‌حل یکپارچه نیز دستیابی به ماژول‌های CRM با بهره گیری از کاربردهای ICT قابل حصول است .

"مدیریت زنجیره‌ تامین مواد "SCM نیز در این لایه مستقر گردیده و شامل فرآیند مدیریت و کنترل روابط میان کلیه موجودیتهای درگیر در امور تامین , تولید و حمل‌و‌نقل محصول برای مصرف کننده نهایی است.

این روابط میان تامین کنندگان مواد خام و قطعات , توزیع کنندگان , امور حمل و نقل , انبارها , خرده‌فروشی و مصرف‌کننده نهایی مطرح می‌باشد.

Application‌های عمده در SCM شامل " برنامه‌ریزی و زمانبندی پیشرفته (APS)" , " مدیریت انبار و حمل‌و‌نقل " بوده که نظیر SCM هم بصورت محصولات Best of breed ارایه شده و یا در ساختار جامع XES گنجانده‌ میشوند.

این مورد اخیر در محصولات شرکتهای Oracle , SAP و چندین فروشنده دیگر XES لحاظ شده است.

" تدارکات الکترونیکی"E-procurement نیز از عناصر این لایه محسوب گشته و هدف آن استفاده بهینه از تکنولوژی Internet در جهت کارآساختن فرآیند تدارکات و کاهش هزینه‌های اجرایی آن می‌باشد.

معمولاً در نواحی مختلف سازمانی وقت زیادی صرف حل مسائل مرتبط با تراکنش‌های انفرادی میشود .

سرعت بخشیدن به دریافتهای تاخیر‌دار, بررسی خریدهای غیر مجاز از فروشندگان غیر مجاز و اصلاح حسابها از این قبیل مشکلات هستند.

اصولاً در این زمان وقت کافی برای تجزیه و تحلیل توسط فروشنده , تامین و فعالیتهای مذاکره در اختیار نبوده و ارزش افزوده سازمان تحت الشعاع قرار می‌گیرد.

اینترنت در این ناحیه از یک سو بوسیله رویکرد " سرویس همزمان " Self-service برای خرید, امکانات مطلوبی ارایه کرده و از سوی دیگر با دارا بودن قابلیت اطلاع‌رسانی مستمر , بسیاری از فرآیندهای مقدماتی, سفارش و پرداخت را هموار می‌سازد.

Applicationهای Pure-Web آن دسته از عناصر این سطح بشمار می‌آیند که تنها بواسطه رشد اینترنت و تکنولوزیهای منبعث از آن امکان حضور یافتند, مباحثی نظیر "خرده‌فروشی الکترونیکی " E-retailing و "پیغام‌دهی الکترونیکی " E-messaging .

علاوه بر موارد یاد شده , از آنجا که هر صنعت برخوردار از الزامات خاصی می‌باشد افزایش Applicationها در این مقطع نیز دور از انتظار نیست.

3.2,2,4) انباره گزارشات Applicationها Cross-Application Repository دو لایه آخر در ساختار XES وظیفه قراردادن اطلاعات در فرمهای منعطف و قابل جستجو را میسر ساخته و به " دروازه‌های اطلاعاتی " Information Portals معروف می‌باشند .

باتوجه به تنوع فزاینده اطلاعات مورد استفاده و نیاز ویژه مدیران به اطلاعات مختلف برای تصمیم‌گیری , وجود Portalهای مختلف دراین سطوح دسترسی آسان و سریع به اطلاعات را امکانپذیر می‌شود.

لایه "انباره گزارشات Applicationها" با در برگرفتن "انباره داده‌ها" Data Werhouse که به عنوان یک پایگاه اطلاعاتی مرکزی در هرم XES پیش‌بینی شده است وظیفه بهینه نمودن تراکنشها و پشتیبانی از پایگاه‌داده‌ها را برعهده دارد.

بسیاری از سازمانها استخراج اطلاعات از Databaseهای مختلف ( اطلاعات تفصیلی و گزارشات زخیره شده) , و قراردادن این داده‌ها در یک DB مجزا با ساختار و فرمتی که تجزیه و تحلیل‌ها , گزارش‌گیری و پرس و جوهای خاص را روانتر می‌سازد , مفید و ارزشمند می‌دانند .

بدیهی است که Data Werhouse تامین کننده نظر ایشان است و در ضمن بهره گیری از ابزارهای مخصوص سنجش نظیر Hyperion که توانایی تجزیه و تحلیل داده را بر عهده دارد نیز ویژگی دیگری برای این بانک اطلاعاتی یکپارچه محسوب می‌شود.

3.2,2,5) داشبورد مدیریت Management Dashboard در این لایه نیز که به مدیران ارشد سازمان اختصاص دارد از طریق مفهومی با عنوان Executive Portal مکانیزمی به منظور جمع آوری اطلاعات مفید از انباره داده و کسب معیارهای موثر عملکرد برای سطوح بالای سازمانی ایجاد و کنترل سازمان در اختیار ایشان قرار می گیرد .

همچنین گزارشات اجمالی از عملکرد و نقاط قوت و ضعف سازمان تهیه و نظر مدیران را به موارد قابل توجه معطوف می‌سازد.

دلایل عمده در پذیرش ERP 3.2.3.1) یکپارچگی اطلاعات مالی مدیران و صاحبان سرمایه در هر سازمان به منظور فهم و درک عملکرد کلی مجموعه تحت اختیار خویش به کرات با دادهای صحیح ولی ناهمگون مواجه میشوند .

دلیل این پیچیدگیهای مبم در اطلاعات را میتوان در کیفیت و نحوه تامین منابع اطلاعاتی بخشها در پروسه سهیم شدن در درآمدها و هزینه‌های یک سازمان و محل ذخیره سازی اطلاعات پردازش شده در این قسمتها دانست .

موارد فوق باعث تعدد نسخه‌ها و تعابیر متفاوت و گاهاً متناقض از مقادیر مالی در سطح سازمان می گردد.

در قالب راه‌حل ERP , یک نسخه واحد از اطلاعات مالی عرضه می‌گردد.

در حقیقت کلیه قسمت‌های تحت پوشش ERP از یک منبع اطلاعاتی یکپارچه تغذیه می‌شوند.

3.2.3.2) یکپارچگی اطلاعات سفارش مشتری عمدتاً, صحت و دقت اطلاعات سفارش که طی مراحل دریافت سفارش و تامین و توزیع, مورد پردازش و مبادله قرار میگیرند دستخوش تغییرات قرارگرفته و در موارد زیادی براساس ضوابط سلیقه‌ای و بدون نظارت ذخیره سازی می‌گردد.

این مسئله باعث پراکنده شدن و گسستگی اطلاعات مربوط به سفارش یا مشتری می‌گردد, همچنین پیگیری فرایند رسیدگی به یک سفارش مشخص را با اخلال مواجه می‌سازد.

بدیهی است که بهره گیری از یک سیستم نرم افزاری واحد از یک سو باعث پکپارچه شدن اطلاعات سفارش گردیده و ردیابی این اطلاعات را در مراحل اداری و حسابداری تسهیل می‌نماید و از سوی دیگر هماهنگی همزمان در مراحل طراحی , تولید , انبارداری و حمل را نیز میسر می‌گرداند.

3.2.3.3) استاندارد سازی و تسریع فرایند تولید با وجود توسعه ERP در تمام عرصه‌های کاری , بهره‌گیری از این راه‌حل نوین در حوزه وسیع تولید منشع پیشرفت‌های چشمگیری بوده است .

یک مجموعه تولیدی متشکل از واحد‌های سازمانی مرتبط با فرآیند تولید می‌باشد که بر اساس نیازمندیهای کاری از سیستم های نرم‌افزاری مختلف استفاده می‌کنند.

اطلاعات پردازش شده در این قسمتها بعضاً به دلیل استفاده از استانداردهای متفاوت , قابلیت استفاده بهینه در سایر قسمتها را نداشته و عامل افزایش دوباره‌کاری و عدم انسجام اطلاعات تولید می‌گردند.

در این میان ERP با ارایه متدهای استاندارد و یکپارچه , تا حد امکان فرایند تولید را اتوماتیک می نماید و در صرفه‌جویی زمان و افزایش بهره‌وری موثر خواهد بود.

3.2.3.4) کاهش موجودی ERP بنا به توضیحات ذکر شده, بهترین راهکار به منظور روان‌سازی فرایند تولید و ردیابی وضعیت سفارشات می‌باشد.

روند فوق منجر به کاهش موجودی در جریان کار گردیده , به کاربران در جهت برنامه‌ریزی بهتر تولید و تحویل سفارشات کمک می‌کند و در نهایت موجودی کالای نهایی در انبار را کاهش می‌دهد.

همچنین با توجه به ارتباط ERP با زنجیره تامین مواد و مدیریت روابط مشتری , در این راه‌حل بهینه , برنامه توزیع و تحویل کالا به مشتری بدقت تنظیم و از انباشته سازی غیر معقول موجودی جلوگیری می‌شود.

3.2.3.5) استانداردسازی اطلاعات منابع انسانی در هر سازمان ضروریست که بخش منابع انسانی دارای متد یکپارچه و ساده برای ردیابی زمانهای فعالیت کارمندان و سیستمی مکانیزه بمنظور خدمات و سرویسهای مورد انتظار به ایشان می‌باشد.

بدیهی است که ERP پشتیبان سازمان در بدست آوردن این قابلیت می‌باشد.

لازم به ذکر است که مقوله کنترل منابع , از جمله منابع انسانی در سیستم یکپارچه ERP متاثر از صنعت غالب و نوع فعالیت سازمانی می‌باشد.

محرکهای سازمان در جهت اتخاذ روش ERP علاوه بر مزیتهای کلی در بهره‌گیری از روش ERP که در بالا اشاره شد، موارد زیاد دیگری نیز وجود دارد که ERP را به عنوان بهترین گزینه در بهروری سازمان معرفی می‌کند .

برخی از این دلایل در پذیرش آن نزد مدیران سازمان و مجاب شدن ایشان نقش تعیین کننده‌ای دارد.

موارد بیان شده در ذیل از این قبیل هستند: نیاز به تبادل اطلاعات بین نهادها و سازمانها در یک بستر استاندارد به منظور پشتیبانی از مفاهیمی چون B2B ، B2C ، SCM ، CRM ، E-business .

احتیاج مبرم سازمانهای بزرگ در بهره‌گیری از سیستم‌های اطلاعاتی جامع .

عدم توجه به رویکرد تحلیل و طراحی فرآیندی در توسعه سیستم‌های جامع کنونی .

در نظر نگرفتن بحث یکپارچه‌گی سیستم‌های سازمان در مسیر توسعه آنها .

توسعه سیستم‌های TPS و عدم توجه به رویکرد MIS در تأمین اطلاعات و گزارش‌های مدیریتی .

دستیابی به سهم عمده بازار و کسب مزیتهای رقابتی بیشتر .

پاسخگو نبودن فرآیندهای سازمان با استراتژی‌های جاری یا آتی سازمان و نیاز به مهندسی مجدد در اصلاح آنها .

تغییرات گسترده در سطح انتظارات مشتریان ، سهامداران و تأمین کنندگان و لزوم هماهنگی شدن سازمان با تغییرات محیطی .