دانلود تحقیق تاریخچه و اهداف شرکت طراحی تولیدی صنعت و هنر

شرکت طراحی تولیدی صنعت و هنر در سال 1373 با هدف طراحی و تولید سیستم ترمز انواع خودرو تأسیس شد و در این راستا موفق به ایجاد فن آوری ، طراحی و ساخت سیستم های ترمز خودرو پراید شده است .

اخذ گواهینامه ISO 9002 گواه اداره شرکت در سطح بالای کیفیت و بهره وری است .

صنعت و هنر با آزمایشگاه مجهز ترمز خود کلیه محصولات تولیدی را تحت کنترل کیفیت قرار داده و توانایی ارزیابی محصولات طراحی شده خود را دارد .

فن آوری طراحی و تولید سیستم ترمز طبق گزارشات منتهی به سال 1379 با 54000 نفر ساعت آزمایش های مختلف تولیدی پشتبانی می شود .

ساختمان و بخشهای مختلف شرکت منطبق با نیازمندیهای تولید و مونتاژ سیستم ترمز ، طراحی و ساخته شده است و حساسیت های محیطی لازم برای مونتاژ قطعات ترمز را داراست .

اهداف و برنامه های شرکت به منظور بالا بردن سطح کیفی شرکت اخذ گواهینامه [ISO/TS16949] جزء برنامه های جدی صنعت و هنر تلقی شده و کارکنان با تلاش و مشارکت در فراگیری آموزشهای لازم برای استقرار و برآوردن الزامات آن می کوشند .

جوان گرایی و بهره گیری از نیروهای مبتکر صنعت و هنر را با سرعت قابل ملاحظه ای به جلو هدایت می کند و تحقیق و توسعه فن آوری مهندس و تولید سیستم ترمز و ایجاد توان رقابت با بزرگان این رشته صنعتی از اهداف کلان این شرکت محسوب می شود .

جذب سرمایه و مشارکت با خودروسازان داخلی و خارجی که منجر به بالا بردن سهم بازار و متعاقب آن افزایش توان مالی می شود ، جزء اهداف تجاری شرکت محسوب می شود.

شرکت صنعت و هنر بادر نظر گرفتن خواسته های انتظارات و الزامات قانونی مشتریان سعی در تأمین هرچه بیشتر نیازهای آنان و انجام تعهدات از طریق ارائه محصولی با کیفیت مطلوب و منطبق بر استانداردهای مربوط خط مش کیفیت خود را به صورت زیر تدوین نموده است .

کسب شناخت هرچه یشتر نیازها و خواسته های مشتریان و تلاش در جهت انجام کامل و به موقع تعهدات در قبال ایشان و نیز بهبود روند ارائه خدمات با توجه به باز خور اطلاعات از مصرف کنندگان اعتماد و اتکاء به بهبود مستمر کیفیت سیستم ها ، فعالیت ها ، محصولات و خدمات.

رعایت استانداردهاو ملاحظات مرتبط با ایمنی محصول و نیز استفاده از استانداردهای سیستم کیفیت نظیر ISO 9001 به منظور ارتقاء نظام کیفی شرکت .

به حداقل رساندن خسارتهای بالقوه کارکنان ، مشتریان و پیمانکاران.

بهره گیری از پیمانکاران فرعی مورد تأیید مشتری و ارزیابی شده توسط خود شرکت و توسعه سیستم کیفیت ایشان بر اساس استانداردهاو نیازهای سیستم کیفیت .

حصول اطمینان از اسزگاری طراحی بافرآیند نصب و ارائه خدمات در روشهای اجرایی ، بازرسی و آزمون با مدارک مربوطه پیشگیری از بروز عدم انطباق محصول و خدمات با مشخصات تعیین شده با استفاده ازروشهای اجرایی مدون .

فصل اول تاریخچه ارزیابی کار و زمان مشهور است که زمان سنجی از کارگاه کمپانی فولاد سازی میدوال در سال 1881 میلادی توسط فردریک تیلور آغاز گشته است تیلور مطالعات خود را با استخدام دو کارگر قوی آغاز کرد ، آنها مزد دو برابر می گرفتند و کاملاً تحت نظر و کنترل بودند .

تیلور اظهار داشت که : هدف از این مطالعه این نیست که بدانیم حداکثر کاری که یکنفر در جزئی از یک روز و یا در طی چند روز ، ولی بطور کوتاه مدت انجام می دهد چه میزانی است ، بلکه هدف این است که بدانیم چه چیزی باعث می شود تا یک فرد نیرومند یک روز خوب پرکار داشته باشد .

و منظور از یک روز کاری خوب عبارت از روز را بطور مداوم در طول سال انجام داده و با عارضه خاصی نیز روبرو نشود .

تیلور در سال 1883 با روش سیستماتیک مطالعه کار توانست یک کار مشخص را به عناصری تقسیم کرد ، و تک تک این عناصر را بررسی کند .

به هر حال مطالعات او وسایر تجربیات تیلور باعث شد که کشف کند رابطه مستقیمی بین قدرتی که یک شخص بکار می برد و خستگی ناشی از کار وجود ندارد .

تیلور دریافت که در هر کار سنگینی ، عواملی که مقدار کارفرد را در یک روز مشخص می کند عبارتند از : 1 درصدی از روز کارگر مشغول کار بوده است .

2 درصدی از روز که کارگر استراحت کرده است .

3 طول و فرکانس پریودهای استراحت .

بخاطر اهمیت این نظریه بود که تیلور در ایجاد و گسترش زمان سنجی با کرنومتر سهم بزرگی پیدا کند .

همانطور که گفته شد یکی از کارهای مهم تیلور بنیان گذاری زمان سنجی است که بدنبال مطالعات سیستماتیک بر روی مسائل مؤثر در عملکرد چندین کارخانه فراهم آمد .

تیلور تشخیص داد که تعیین بهترین روش انجام کار ،‌ یکی از مهمترین کارهای مدیران است .

بر اساس نظریات تیلور ، همانگونه مدیران صنعتی امروز معتقد هستند ، مطالعه کار از یک طرف موجب افزایش کارایی در کارخانه ها و از طرف دیگر موجب افزایش حقوق کارگران بوده و در عین حال کاهش قیمت تمام شده را نیز به همراه دارد .

امروزه از تجربیات تیلور در سنجش زمان به منظور بالا بردن راندمان کار ، یک کارخانه و تشویق کارگران با فراهم آوردن مزایا و حقوق بالاتر و بالاخره تحویل تحویل دادن محصول با تمام مشخصات لازم با هزینه کمتر استفاده می بریم .

مطالعه کار چیست ؟

جستجو برای یافتن یک روش مناسب برای عملیات تولیدی موضوع جدیدی نیست و تاریخچه آن بر زمانی که بشر بصورت اجتماعی تشکیل پیدا کرد بر می گردد .

همیشه یافتن روش برای بهبود دادن در عملیات تولیدی مورد توجه بوده و اغلب افراد با استعدادهای خود روشهایی را نیز به استخدام در آورده اند .

حال نوبت به تعریف و اهداف مطالعه کار می رسد .

تعریف مطالعه کار : اصطلاحی است که تکنیکهای مطالعه روش و زمان سنجی را که برای تأمین حداکثر استفاده ممکن از نیروی انسانی ،‌تجهیزات و مواد اولیه مورد نیاز برای انجام یک کار مشخص بکار می روند رادر بر می گیرد .

اهداف مطالعه کار عبارتند از : الف مؤثرترین استفاده از تجهیزات و مواد اولیه ب مؤثرترین استفاده از نیروی انسانی ج عملکرد مطلوب مجموعه تجهیزات ،‌مواد اولیه و نیروی انسانی اهم فوائد مطالعه کار عبارتند از : 1 روش مطالعه کار در ارزیابی و سازمان بندی مجدد کار کمک به سزائی نموده و در بالا بردن کارایی تولید با صرف اندک هزینه اگر کمک مؤثر می کند .

2 روش مطالعه کار بهترین تکنیک جهت بدست آوردن استاندارد انجام کا می باشد .

3 موجب تقلیل هزینه های عملیاتی از طریق بهبود روش عملیاتی می شود .

4 این تکنیک بخوبی در اقسام مختلف کارها قابلیت بکارگیری و انعطاف پذیری دارد.

5 این تکنیک بهترین ابزار مسئله یابی عملیات است که در دست یک مدیر می تواند باشد .

دستوالعمل کلی مطالعه کار : 1 انتخاب :‌ انتخاب کاری که باید مورد تجزیه و تحلیل و مطالعه قرار گیرد .

2 ثبت :‌ ثبت کلیه جزئیات واقعی با مشاهده مستقیم آنها .

3 بررسی : بررسی دقیق و منتقدانه اطلاعات جمع آوری شده 4 طرح و تدوین : طرح و تدوین مناسب ترین روش با در نظر گرفتن شرایط واقعی 5 زمان سنجی : اندازه گیری حجم کار مورد نیاز در روش جدید و محاسبه زمان استاندارد 6 تعریف : تعریف روش جدید و تعیین زمان 6ـ تعریف : تعریف روش جدید و تعیین زمان 7ـ اعمال : اعمال روش بر مبنای استانداردهای تعیین شده و زمان مجاز آن 8ـ ابقاء : ابقاء استانداردهای جدید بوسیله روشهای صحیح کنترل کار سنجی مطالعه روشها و اندازه گیری کار (کار سنجی) بعنوان اصلی ترین تکنیکهای مطالعه کار می باشند که ما در این تحقیق مختصراً به بررسی تکنیک کار سنجی می پردازیم .

تعریف : بکارگیری فنون طرح ریزی شده برای تعیین زمان انجام کاری معین توسط کارگر واجدالشرایط با سطح معین از عملکرد را کار سنجی می گویند .

اهداف کار سنجی : الف ـ بهبود برنامه ریزی و کنترل ب ـ برنامه ریزی مفید نیروی انسانی ج‌ ـ شاخص قابل اطمینان برای اندازه گیری کارایی ، نیروی انسانی د ـ اجرای سیستمهای دستمزد و تشویقی مناسب و عادلانه هـ ـ مبنای قابل اطمینانی برای کنترل هزینه‌نیروی انسانی فنون کار سنجی : روشهای عمده کارسنجی به شرح زیر است : 1ـ روش استفاده از سوابق گذشته 2ـ روش گزارش گیری یا جدول زمان بندی 3ـ روش استفاده از تجزیه و تحلیل مراحل کار 4ـ روش زمان سنجی 5ـ روش نمونه گیری از کار 6ـ روش استانداردهای زمانی از پیش تعیین شده 7ـ استفاده از داده های استاندارد در این تحقیق از روش زمان سنجی با کرنومتر استفاده شده است .

زمان سنجی زمان سنجی یکی از مراحل مطالعه کار است و در صنایع ، ادارات و مکانهای دیگر که بقه مسئله زمان و استفاده بهینه از عوامل تولید سر و کار دارند ، می تواند کاربرد وسیعی داشته باشد .

تعریف زمان سنجی : زمان سنجی عبارت است از بکار گیری روشهای صحیح و استفاده از اصول علمی ، بر منظور تعیین زمان انجام عملیاتی که توسط یک کارگر واجدالشرایط در سطح کارایی مطلوب انجام می شود .

روشهای مختلف زمان سنجی الف ـ روش های مشاهده مستقیم : در این روش مشاهده کار حین عملیات الزامی است .

1ـ زمان سنجی با استفاده از کرنومتر 2ـ روش نمونه برداری از کار 3ـ روش زمان سنجی گروهی ب ـ روش های ترکیبی : در این گونه روشها بدون مشاهده مستقیم عملیات زمان سنجی انجام می شود .

اهم این روشها عبارتند از : 1ـ سیستم استفاده از داده های استاندارد 2ـ سیستم توالی عملیاتی مینارد 3ـ سیستم زمان های از پیش تعیین شده حرکات ج ـ روشهای زمان سنجی تخمینی : 1ـ روش تخمینی تحلیلی 2ـ روش تخمینی مقایسه ای 3ـ تعیین زمان انجام کارها با استفاده از جدول عملکرد افراد در خلال عملکرد گذشته روش بکار برده شده در این تحقیق زمان سنجی با استفاده از کرنومتر می باشد .

زمان سنجی با استفاده از کرنومتر (STOP WATCH) تعریف : عبارت است از اندازه گیری زمان لازم جهت انجام فعالیتی مشخص در سطح عملکرد تعریف شده با استفاده از کرونومتر و مشاهده مستقیم در طول چند سیکل محدود .

مراحل : در روش زمان سنجی با استفاده از کرونومتر مراحل زیر را باید طی کرد : 1ـ انتخاب فعالیت مورد نظر 2ـ ثبت فعالیت با ترسیم نمودارهای مربوطه و بررسی روشهای جاری و تدوین روش پیشنهادی 3ـ انتخاب روش زمان گیری 4ـ انتخاب کارگر متوسط واجدالشرایط و توجیه وی 5ـ انتخاب دور کاری و عناصر آن 6ـ بدست آوردن زمان مشاهده مستقیم و ثبت آن در کار برگ زمان سنجی 7ـ برآورد ضریب عملکرد 8ـ تعیین زمان پایه 9ـ تعیین اضافه مجاز 10ـ تعیین زمان استاندارد انواع زمان ها : 1ـ زمان مشاهده : مدت زمان انجام یک کار ، توسط کارگر انتخاب شده برای زمان سنجی ،‌بدون در نظر گرفتن سرعت کار وی را زمان مشاده می نامند .

2ـ زمان نرمال : نرمال عبارت است از مدت زمانی که یک کارگر با مهارت متوسط ، شرایط نرمال و با رعایت شیوه های توصیه شده برای انجام کار ،‌صرف خواهد نمود .

برای محاسبه زمان نرمال باید مدت زمان مشاهده بدست آمده را در ضریب عملکرد ضرب نمود .

ضریب عملکرد × زمان مشاهده = زمان نرمال 3ـ زمان استاندارد : عبارت است از مدت زمان لازم برای انجام عملیات که همراه با احتساب زمانهای موسوم به اضافات مجاز می باشد .

منظور از زمان اضافات مجاز ،‌زمان های لازم برای رفع حوائج شخص ، زمان مناسب برای استراحت شرایط کاری ، تأخیرات اجتناب ناپذیر و غیره می باشد که می توان از رابطه زیر آن را محاسبه نمود : اضافات مجاز + زمان نرمال = زمان استاندارد روشهای زمان گیری زمان گیری بوسیله کرونومتر 3 روش دارد که به شرح زیر است : 1ـ تایمینگ برگردان (Flyback timing) : طبق این روش عقربه های کرونومتر در پایان هر عنصر به صفر برگردانده می شود و فوراً آغاز به کار می کند .

2ـ تایمینگ تراکمی یا پیوسته (Cumulaitive Timing) : در این روش کرونومتر در تمامی مدت زمان گیری بکار ادامه می دهد بدون آنکه پس از ثبت هر عنصر به صفر برگردانده شود .

سپس مدت مصروفر برای هر عنصر با کم کردن زمان عنصر قبلی از عنصر بعدی محاسبه می شود .

3ـ تایمینگ دیفرانسیل (Differetial Timing) : طبق این روش عناصر بسیار کوتاه مدت را می توان با عنصر طولانی تری که زمان گیری شده اند ، ترکیب کرد و پس از آن زمان گیری دو عنصر کوتاه و باند ، زمان عنصر طولانی تر را از آن کسر نمود و زمان عنصر بسیار کوتاه مدت را بدست آورد .

کارگر متوسط ، ماهر و نمونه به چه کسانی گفته می شود ؟

کارگر متوسط واجدالشریط : کارگری که دارای خصوصیات جسمانی هوشی و تحصیلات ، کاردانی و مهارت لازم برای انجام کار مورد نظر بر پایه استانداردهای رضایت بخش ، ایمنی کمی و کیفی است .

ارزیابی های زمانی باید حتی الامکان در مورد تعدادی از کارگران واجد الشرایط صورت گیرد .

کارگر ماهر کسی است : الف ـ به حرکات راحت و پایدار دست یابد .

ب ـ به نظم در انجام کار دست یابد .

ج ـ به علائیم سریعتر پاسخ دهد .

د‌ ـ مشکلات را پیش بینی و برای فائق آمدن به آنها آمادگی بیشتری یابد .

کارگر نمونه وار : به کارگری گفته می شود که مهارت و عملکردش در حد متسوط گروه تحت بررسی باشد .

کارگر متوسط : کارگر کاملاً متوسط وجود ندارد و مفهومی آماری است .

برای توجیه کارگر ابتدا باید وی را در جریان تحقیق قرار داد و اکیداً از پنهان کاری پرهیز نمود .

بعلاوه وی را نسبت به روش مطلوب کار کاملاً آگاه کرد .

برای عمل زمان گیری لازم است تا سیکل عملیات بر اجزاء کوچکتر تقسیم شود و به جای تعیین زمان کل سیکل ، زمان انجام هر یک از اجزاء کاری ثبت گردد .

اکنون جزئیات کار را مورد بحث قرار می دهیم .

عنصر کاری : هر دوره کاری به قسمتهای کوچکتری تقسیم می شود که ما آن را عنصر کاری می نامیم .

عنصر کاری ، بخش مجزا از کاری معین می باشد که به منظور دقت زمان سنجی و سهولت تجزیه و تحلیل انتخاب می شود .

دوره کاری یا سیکل عملات : عبارت است از توالی عناصری که برای انجام یا تکمیل یک فعالیت لازم می باشد .

دلایل تقسیم سیکل عملیات به اجزاء کاری : ـ جدا شدن زمان کار ماشین از زمان کارگر تا امکان تخصیص ضریب عملکرد متفاوت وجود داشته باشد .

ـ اطمینان از اینکه زمان های غیر مؤثر وارد محاسبات ما نشده اند .

ـ بالا بودن دقت در تعیین ضریب عملکرد ـ اجزائی که نیاز به خستگی زیاد دارند مشخص می شوند .

ـ عناصر گاهگاهی ، به راحتی قابل تشخیص خواهند بود .

ـ امکان مشخص کدن زمان استاندارد واحد برای اجزاء کار بوجود می آید .

انواع عناصر کاری : اجزاء کاری از نظر اهمیت ، انواع مختلفی دارند که تعیین نوع آنها در تجزیه و تحلیل نتایج لازم است .

این عناصر به هشت نوع تقسیم بندی می شوند که عبارتند از : 1ـ عنصر تکراری : عنصری است که هر دوره کاری پیش می آید .

مثال : عنصر کنار گذاردن یک قطعه تمام شده یا مونتاژ شده .

2ـ عنصر گاهگاهی : عنری است که در هر دوره کاری پیش نمی آید ، بلکه ممکن است در فواصل زمانی منظم یا نامنظم پیش آید .

مثال : دریافت دستورالعمل از سر کارگر ، این عنصر در زمان استاندارد نهایی کار جا می گیرد .

3ـ عنصر ثابت : عنصری است که هر گاه انجام شود زمان پایه برای آن ثابت می ماند .

مثال : باز کردن و بستن مهره .

4ـ عنصر متغیر : عنصری است که زمان پایه برای انجام آن با توجه به برخی از مشخصات محصول از قبیل ابعاد ، وزن ، کیفیت تغییر کند .

مثال : بریدن قطعه بااره دیتی که زمان آن در رابطه با سختی و قطر قطعه تغییر می کند .

5ـ عنصر دستی :‌ عنصری است که توسط یک کارگر بصورت دستی انجام می شود .

6ـ عنصر ماشینی : عنصری است که توسط ماشین انجام میگیرد و کارگر نقش در آن ندارد .

مثال : تراشیدن یک قطعه توسط ماشین تراش به طور اتوماتیک 7ـ عنصر تعیین کننده یا حاکم : عنصری است که زمان انجام آن طولانی تر از هر متغیر دیگری است که به طور مشترک با آن انجام می شود .

8ـ عنصر خارجی : عنصری مشاهده شده ضمن انجام ارزیابی است که پس از انجام تحلیل ، جزیی لازم از کار تشخیص داده نشود .

مثال : سمباده زدن قطعه ای که زنگ زده است .

قواعد کلی که در مورد تجزیه کار به عناصر وجود دارند عبارتند از : 1ـ نقاط انفصال یعنی لحظه ختم یک عنصر و شروع عنصر بعدی ، حتی الامکان توسط صدایا چشم قابل تشخیص باشد .

مثلاً صدای ماشین 2ـ طول زمان عنصر باید به اندازه ای باشد که بوسیله زمان سنجی به راحتی قابل زمان گیری باشد .

3ـ عناصر باید به نحوی انتخاب شوند که در بر گیرنده یک بخش یکنواخت و قابل تفکیک از عملیات باشند .

4ـ عناصر دستی از عناصر ماشینی جدا شوند .

5ـ عناصر ثابت از متغیر جدا شوند .

6ـ عناصری که در هر سیکل اتفاق نمی افتد باید جداگانه و در جای خود زمان سنجی شود .

فصل چهارم نمونه گیری و انجام مشاهدات و تعیین ضریب عملکرد دورکاری : عبارت است از توالی عناصری که برای انجام کار یا به ثمر رسیدن یک واحد محصول لازم است .

برای تعیین تعداد مشاهدات ، با دقت مورد نظر فرمول زیر پیشنهاد شده است : مقدار مشاهدات لازم با سطح اعتماد 95% و دقت 5% N1= زمان مشاهده x= تعداد مشاهدات انجام شده N= انجام زمان سنجی از طریق مشاهده و ثبت آن در کاربرگ های زمان سنجی که در آن جزء عملیات مشخص و زمان هر یک ثبت می شود پس از زمان گیری عناصر هر دو کاری بر تعداد لازم ، میانگین حسابی هر یک را محاسبه نموده ودر ستون مربوط ثبت می کنند .

باید توجه نمود که زمان های نامتجانس از مجموعه مشاهدات هر عنصر باید حذف گردد .

(مشروط به اینکه کلیه عناصر از نوع تکراری باشند ) عملکرد استاندارد و ضریب عملکرد کاربرد اصلی کار سنجی ، تنظیم استاندارهای زمانی است که می توا آن را در مورد کارهای مختلف مؤسسه مورد استفاده قرار داد .

متصور ارزیابی برای دست یابی به زمان متوسط باید حتی الامکان کارگران واجدالشرایط را مورد مطالعه قرار دهد .

لیکن چنین کاری به سختی ممکن است و زمان گیری برای کار معین بااستفاده از یک کارگر متوسط واجد شرایط همیشه امکان پذیر نیست و اگر هم ممکن باشد ، افراد د روزهای مختلف و حتی در دقایق مختلف به طور یکنواخت کار نمی کنند .

متصدی کارسنجی باید ابزاری که برای تعیین میزان عملکرد کارگر که قصد زمان گیری کار او را دارد و مقایسه آن با سرعت استاندارد در اختیار داشته باشد .

این فرآیند ضریب عملکرد نامیده می شود .

ضریب عملکرد یعنی میزان کارکرد کارگر نسبت به آنچه ملاحظه کننده زمان از میزان منطبق با سرعت استاندارد درک کند .

عملکرد استاندارد میزان بازده کارگر واجد شرایط بدون کوشش اضافی ه صورت میانگین بازدهی در طول روز کار یا نوبت کار است مشروط به اینکه این کارگر با روش تایید شده آشنا و سازگار باشد و از انگیزه برخوردار باشد .

این عملکرد طبق مقیاس ضریب عملکرد استاندارد و عملکرد استاندارد در مقیاس درصد با عدد 100 مشخص می شود .

متصدی ارزابی کار در حین مشاهده عملیات و زمان گیری عناصر برای تک تک این عناصر ضریب عملکرد تعیین می کند .

اگر سرعت کارگری که در حال انجام کار است درحد متوسط و نرمال باشد ،‌ ضریب عملکرد 100% برای وی در نظر گرفته می شود .

چنانچه سرعت اپراتور کمتر از حد طبیعی باشد ، ضریب عملکرد زیر 100% برای وی در نظر گرفته می شود ، در غیر اینصورت اگر سرعت کارگری بیشتر از حد طبیعی باشد ضریب عملکرد بالای 100% برای وی در نظر گرفته می شود .

ضریب عملکرد بر حسب درصد عبارت است از : = ضریب عملکرد ضریب عملکرد برای پایین ترین فرد ، 61% و برای بهترین فرد 139% بوده است و دامنه تغییرات این ضریب در ایران بین 113 ثبت ضریب عملکرد : در تعیین ضریبعملکرد به عامل خستگی نباید توجه کرد زیرا بدین منظور بیکاری مجاز رفع خستگی ، بعداً به صورت مجزا بدست می آید .

ضریب عملکرد در هنگامی که عنصر کاری در حال انجام است باید تعیین و قبل از زمان گیری باید ثبت شود .

تعیین ضریب عملکرد به روش وستینگهاوس : این روش یکی از قدیمی ترین و رایجترین سیستمهایی است که دراین زمینه مطرح است و توسط شرکت الکتریکی وستینگهاوس معرفی گردیده است .

دراین سیستم ، چهار عامل در ارزیابی ضریب عملکرد اپراتور مؤثر است که عبارتند از : 1ـ‌ مهارت : نشان دهنده هماهنگی صحیح بین فکرو دست می بشد و به 6 درجه تقسیم می شود : مافوق ماهر ، عالی ، خوب و متوسط ، کمی ضعیف ، ضعیف 2ـ تلاش : نمایانگر سرعتی است که در انجام اعمال می شود و به شش طبقه ، فوق العاده زیاد ، عالی ،‌ خوب ، متوسط ، کمی پایین ، و اندک تقسیم بندی می شود .

3ـ شرایط محیطی : اثری را که محیط روی اپراتور می گذارد ، مد نظر قرار می دهد .

شش طبقه شرایط محیطی عارتند از :‌ ایده آل ، عالی ، خوب ، متوسط ، کمی نامطلوب و مطلوب 4ـ سازگاری : درجه ثبات در مقادیر زمانی است که فرد زمان سنج در زمان گیری اپراتور مورد مطالعه حاصل می کند .

سازگاری نیز با شش طبقه ایده آل ، عالی ، خوب ، متوسط ،‌کمی ناسازگار و ناسازگار تقسیم بندی می شود .

در سال 1949 شرکت وستینگهاوس روش تعیین ضریب عملکرد جدیدی را بدست آورد و آن را طرح ضریب کارایی نامید .

در این روش سه عامل مؤثر می باشند که عباتند از : زبر دستی و ظرافت ، کارایی (اثر بخش) و کاربرد فیزیکی .

زمان مجاز برای استراحت برای انجام زمان سنجی ابتدا باید زمان های زائد در خلال کار را کاهش داده و روش اصلاح شده ای را بدست آورد .

بدین وسیله خستگی نیروی انسانی که به عنوان مهمترین عامل در گردونه صنعت و تکنولوژی به حساب می آید ،‌کاهش می یابد ولی در حین حال که از سیستم های مکانیزه و اتوماتیک برای تولید استفاده می شود ، نمیتوان از عاملی به نام بیکاری مجاز چشم پوشی کرد .

زیرا کارگر در هر شرایطی و با هر نوع امکانات اعمم از اتوماتیک و غیره نیاز به رفع خستگی دارد که این نیازها می تواند شامل رفع نیازهای شخصی ، زمان برای استراحت و غیره باشد .

عوامل مؤثر در تعیین درصد بیکاری مجاز : پارامترهایی که در تعیین درصد بیکاری مجاز دخالت دارند عبارتند از : 1ـ عوامل فردی : تناسب اندام کارگر یعنی چاقی با لاغری کارگر و همچنین میزان هوش و قدرت یادگیری کارگر در مدت زمان مجاز برای استراحت و رفع خستگی او تأثیر مستقیم دارد .

2ـ عوامل مربوط به ماهیت کار : نوع کار از عواملی می باشد که در کسب درصد بیکاری مجاز حائز اهمیت می باشد .

هر کار دارای خصوصیات ویژه ای می باشد و با توجه به همان خصوصیات ، درصدهایی را برای رفع خستگی های ناشی از آن کار خاص به خود اختصاص می دهد .

3ـ عوامل مربوط به شرایط محیط : درصد بکاری که با توجه به شرایط محیطی در نظر گرفته می شود ، به عوامل مختلف محیطی از قبیل حرارت ، رطوبت ، سرو صدا ، کثیفی ، ارتعاش شدت نور ، گرد و غبار ، خیس بودن و غیره بستگی دارد .

4ـ عوامل مربوط به سیاست های مدیریتی 5ـ عوامل مربوط به فرآیند 6ـ عوامل مربوط به پدیده های تصادفی انواع بیکاری های مجاز به دودسته تقسیم می شوند : 1ـ بیکاریهای مجاز ثابت شامل : الف ـ بیکاری های مجاز برای رفع نیازهای شخصی (5 ـ 2%) ب ـ بیکاریهای مجاز برای رفع خستگی عمومی (5/6 ـ 4%) 2ـ بیکاری های مجاز متغیر شامل : الف ـ توقفهای مربوط به استراحت با توجه به شرایط کار و محیط کار ب ـ بیکاری مجاز ناشی از فرآیند ج ـ بیکاری مجاز ناشی از سیاست مدیریت د ـ بیکاری مجاز ویژه هـ ـ بیکاری مجاز مصلحتی و ـ بیکاری مجاز احتمالی ز ـ بیکاری مجاز برای تأخیر غیر قابل اجتناب اکنون این بیکاری ها را مختصراً مورد بررسی قرار می دهیم : 1ـ بیکاری مجاز ثابت الف ـ بیکاری مجاز برای رفع نیازهای شخصی : بیکاری مجاز برای رفع نیازهای شخصی ، یکی از مهمترین نیازهای کارگر می باشد که این نیازها می تواند شامل شستشوی دست و صورت ، رفتن به دستشوئی ، صرف چای و نوشابه و غذای مختصر باشد .

این درصد بیکاری مجاز از طریق زمان سنجی از تمام ساعات مختلف روز کاری یا از طریق نمونه بردار انواع کارها محاسبه می گردد.

مثلاً برای کارهای سبک در 8 ساعت روز کار ، زمانی برابر 5 ـ 2% در نظر گرفته می شود .

ب ـ بیکاری مجاز رفع خستگی : این زمان برای جبران انرژی مصرفی در حال انجم کار و برای کاهش یکنواختی و عدم تنوع داده می شود .

زمان بیکاری مجاز خستگی بستگی به شخص و طول زمانی کار و شرایط محیطی کار و غیره بستگی دارد .

بیکاری مجاز ثابت در طول روز ، معمولاً یکبار در فاصله بین صبح تا ظهر و یکبار بعد از ظهر تا خاتمه کار داده می شود که این زمان بین 5 تا 15 دقیقه می باشد .

زمان مجاز رفع خستگی عمومی را معمولاً 4 درصد زمان نرمال بصورت ثابت در نظر می گیرند .

2ـ بیکاری های مجاز متغیر : الف ـ بیکاری متغیر استراحت : پارامترهای دیگری نیز در بیکاری مجاز رفع خستگی ناشی از ماهیت کار و شرایط محیطی متغیر درنظر گرفته می شود که عبارتند از : 1ـ وزن متوسطی که توسط کارگر جابجا می شود .

2ـ میزان گرد و غبار فضایی که کارگر در آن مشغول به کار است .

3ـ میزان دقت و یکنواختی کار 4ـ میزان روشنایی مکان کاری نیز یکی از پارامتر های تعیین کننده زمان مجاز خستگی است .

5ـ سرو صدا و ارتعاشات موجود در سالن تولید 6ـ وسایل و تجهیزات ایمنی مورد نیاز کار .

زمان مجاز با استفاده از جدول فشارهای نسبی و جدول تبدیل امتیازات حاصل از عوامل مؤثر در بیکاری مجاز به درصد بیکاری مجاز تعیین میگردد .

مراحل این روش به صورت زیر می باشد : 1ـ در مورد هر عنصر ، نوع شدت که شامل شدت خفیف ـ شدت متوسط ـ شدت شدید می باشد از جدول فشارهای نسبی مختلف استخراج می کنیم .

2ـ امتیازات را بر اساس هر عنصر از جدول می خوانیم .

تعداد کل امتیازات مربوط به فشار ناشی از انجام کار را مشخص می کنیم .

3ـ زمان مجاز استراحت شامل بیکاری های مجاز ثابت و بیکاری مجاز متغیر برای رفع خستگیهای ناشی از ماهیت کار و شرایط محیط کاری را بر حسب درصد از جدول تبدیل امتیازات استخراج می کنیم .

جدول خلاصه امتیازات تعیین شده برای فشارهای مختلف و جدول تعیین درصد بیکاری های مجاز در ضمیمه آمده است .

ب ـ بیکاری ناشی از فرآیند : فرآیند خط تولیدی که کارخانه براساس آن تولید را انجام می دهد طوری است که در حین تولید ناشی از فرآیند ، وقفه ای در آن بوجود می آید که سعی می شود این بیکاری را با عملیات متعادل سازی خط از بین برد .

ج ـ بیکاری مجاز ناشی از سیاست مدیریت : بطور مثال کارگران بطور منظم و طبق برنامه ریزی به خوبی کار می کنند و در نتیجه تولید به صورت بهینه انجام می شود ،‌مدیریت برای ایجاد تشویق کارگران و ایجاد انگیزه در آنان اقدام به ایجاد بیکاری مجاز می کند .

د ـ بیکاری مجاز ویژه : بیکاری مجاز ویژه برای فعالیت هایی بکار برده می شود که جزء سیکل عملیات نمی باشند ولی برای انجام مناسب کار نیاز می باشند .

ممکن است این زمان ها موقت یا دائمی باشند و از طریق مطالعه کار استخراج می شود .

مانند زمان مجاز برای نظافت ماشین یا قطعه یا زمان مجاز یادگیری برای کارگری که در حال کارآموزی است .

هـ ـ بیکاری مجاز مصلحتی : زمان مجاز مصلحتی افزایش سوای افزایشی است که در زمان استاندارد در نظر می گیرند ،‌ تا به کمک آن سطح درآمدی رضایت بخش دربرابر سطحی معین از عملکرد در شرایط استثنایی منظور شود .

و ـ بیکاری مجاز احتمالی یا تصادفی : زمان مجاز مربوط به موارد تصادفی ، زمان مجاز کوچکی است که می توان برای جبران اقدامی از زمان های مجاز و قابل انتظار کار یا تأخیرات که اندازه گیری دقیق آنها به دلیل کمیابی نامنظم بودن وقوعشان غیر اقتصادی است ، در زمان استاندارد گنجاند .

ز ـ بیکاری مجاز برای تأخیر غیر قابل اجتناب : بیکاری مجاز تأخیر ممکن است غیر قابل پیش بینی باشد و محاسبه کل مدت هرگونه زمان بیکار ماندن بر حسب دقایق است : نکتهای دراین جا مطرح می شود این است که تأخیر عمدی قابل اجتناب جزء زمان استاندارد محسوب نمی شوند بلکه تأخیرهایی جز زمان استاندارد محسوب می شوند که غیر قابل اجتناب باشند و علت آن ماشین یا کارگر و یا عوامل خارجی دیگر باشد .

فصل سوم مراحل اجزایی زمان سنجی خط مونتاژ بوسته ترمز پراید از چندین ایستگاه اصلی و فرعی تشکیل شده است که دراین زمان سنجی پانزده ایستگاه اصلی مورد بررسی قرار گرفته شده اند .

یادآوری : زمان سنجی بوسیله کونومتر سه روش دارد (پیوسته ، گسسته و زمان گیری تفاضلی) که دراین گزارش از روش گسسته استفاده شده است .

در مرحله زمان گیری برای هر عنصر حدود 50 مشاهده صورت گرفته است که دراین گزارش 20 دور کاری درج و محاسبه شده است .

هر مرحله کاری دارای برگه های ذیل است : 1ـ برگ شرح عناصر و نقاط انفصال 2ـ برگ رویی ارزیابی زمان و ادامه آن 3ـ برگ عملکرد 4ـ برگ محاسبه زمان مجاز استراحت 5ـ برگ اعلام زمان استاندارد 6ـ جدول محاسبه زمان مجاز استراحت بر حسب امتیازات فصل هفتم نتیجه گیری و پیشنهادات نتایج : با توجه به اهداف مبنایی زمان سنجی و نیز عملیات انجام شده در شرکت مذکور ، به طور خلاصه نتایج زیر را می توان بر شمرد .

1-زمان استاندارد حاصله برای هر قطعه در عملیات های مختلف ، مقدمات برنامه ریزی ، مواد ، تولید ، ظرفیت و تعمیرات و نگهداری را مهیا می سازد .