یادم هست که یکی از اساتید بزرگواردر یکی از کلاس هایش صحبتی فرمود که نصف کلکسیون بچه ها مردود شد : * درس۱ : معماری یعنی خلق فضاهایی برای زندگی انسانها * درس۲. ایجاد برنامه ریزی شبانه روزی و هدفمند و جهت دار برای رفتار کردن انسانها در تجربه ی فضاهایی که معمار می آفریند و...
نتیجه ایی که آنروز ما گرفتیم این بود که : 1.عملکرد را فدای فرم نکنیم 2. فضاها را طوری طراحی کنیم که قدرت انتخاب زیبایی شناسانه ا نسان مورد اهانت قرار نگیرد و منجر به ایجاد تنوع در آن باشد ؛ و اکنون این نتایج در تناقض با طراحی هتل Omm توسط
Juli Capella Architect:
Interior Design: Sandra Tarruella and Isabel López
در بارسلونا اسپانیا در منطقه Beth Figueras است.
مهمترین نمای خارجی این ساختمان را که مشاهده می کنید چالش اصلی من را با تفکرات این معمار مواجه می کند! نمایی که مشاهده می کنید به عنوان یک پوسته نا متقارن و موج دار می تواند زیبا و جدید تلقی گردد اما هنگامی که در بطن قضیه وارد می شویم می بینم که همان نتیجه گیری اول و دوم رعایت نشده است . این نما با سنگ مرمری فرمی است که پاسخگوی نمای اصلی یک هتل نخواهد بود و بیشتر به مسئله اول اشاره دارد که : عملکرد فدای فرم شده است ! اما برای نقد صحیح تر از گفته های معمار این بنا استفاده میکنیم ؛ Juli Capella در یکی از دفاعیاتش در استفاده از این فرم اشاره کرده است که جداره های بیرون آمده برای جلوگیری از نویز و نوفه های ترافیکی خیابان منتهی به این هتل هست ؟! اگر به عکس زیر توجه کنید و با آگاهی به اینکه سایت این هتل در یک منطقه نسبتا شلوغ شهری است پس گریز از نوفه راه حل این معضل نیست اما این زبانه های بیرون آمده هم با توجه به حرکت ماشین ها در این خیابان هم مشکلی را حل نمی کند ( ادله 1)
جولی کاپولا به منظره قسمتی از هتل ( شاید طبقات سوم و چهارم )به بافت قدیمی شهر و یک اثر تاریخی کهدر عکس بالا مشاهده می کنید اشاره دارد که معتقد است این بنا کششی به سمت این view ایجاد کرده است که متاسفانه این فرضیه هم با توجه به زوایای گردش این دیواره ها نتوانسته است این امر را میسر سازد و تنها در سویت های بالا ممکن است زوایای پرسپکتیوی ناقصی ایجاد کرده است
(تصاویر در فایل اصلی موجود است)