مارگارت هیلدا تاچر (به انگلیسی: Margaret Hilda Thatcher) (زاده ۱۳ اکتبر ۱۹۲۵) رهبر سابق حزب محافظهکار بریتانیا بود که در ۱۹۷۹ میلادی با شعار بهبود اوضاع اقتصادی از سوی محافظهکاران به نخست وزیری بریتانیای کبیر رسید و تا سال ۱۹۹۰ در این سمت باقی ماند و از ۱۹۷۵ تا ۱۹۹۰ نیز رهبر حزب محافظهکار بوده است.
وی تنها زنی است که تاکنون دارای این دو پست بوده است.
الگوی رفتار سیاسی وی به « تاچریسم » معروف است .
او به دلیل قاطعیت خود به بانوی آهنین مشهور بوده است.[۱] دوران جوانی و تحصیلات [۲] مارگارت هیلدا رابرتز در ۱۳ اکتبر ۱۹۲۵ در «گرانتهام» شهر کوچکی واقع در ۱۵۰ کیلومتری شمال لندن دیده به جهان گشود.
در جوانی پدر و مادرش صاحب یک مغازه خواروبارفروشی بودند ولی مارگارت ابتدا لیسانس هنر از دانشگاه آکسفورد دریافت کرد و سپس در دو رشته شیمی و حقوق تحصیلات عالیه را ادامه داد و از هر دو فارغ التحصیل گردید.
بعد از آن به ریاست گروه فارغالتحصیلان عضو حزب محافظهکار در دانشگاه آکسفورد انتخاب شد.
در ۱۹۵۱ با «دنیس تاچر» از مدیران ثروتمند صنایع نفت انگلیس ازدواج کرد و از آن پس به «مارگارت تاچر» مشهور شد.
حاصل این ازدواج یک دختر و پسر دوقلو بود.
مارگارت مدتی مشغول به وکالت در دادگستری بود.
در ۱۹۵۹ به نمایندگی مجلس عوام انگلیس انتخاب شد و در دولت حزب محافظهکار در ۱۹۷۰ سمت وزارت آموزش و پرورش را بر عهده گرفت.
در ۱۹۷۵ به رهبری حزب محافظهکار انتخاب شد.
این نخستین بار در تاریخ انگلستان بود که یک زن رهبر یک حزب سیاسی عمده این کشور میشد.
دوران نخست وزیری [۳] در سوم مه ۱۹۷۹ با پیروزی محافظهکاران در انتخابات پارلمانی مارگارت تاچر به سمت نخستوزیری انگلستان انتخاب شد.
تاچر در نهم ژوئن ۱۹۸۳ برای بار دوم و در ۱۱ ژوئن ۱۹۸۷ برای بار سوم در این سمت ابقا گردید.
تاچر در سالهای نخستوزیری خود تابع و همپیمان سیاستهای امریکا در اروپا بود.
در چهارچوب همین نگرش، وحدت پولی اروپا و یا پیمان اتحادیه اروپای بدون مرز، با سیاستهای بازدارنده و کارشکنی دولت تاچر در انگلستان مواجه بود.
آن هم پیمانی و این بازدارندگی، سیاست تاچر را در عرصه بینالمللی به عنوان «تاچریسم» شاخص کرده بود.
تبعات فروپاشی کمونیسم و خاتمه جنگ سرد در اروپا که با خوشبینی همه دولتهای این قاره مواجه شد، در کابینه تاچر با نوعی تردید و نگرش بدبینانه همراه بود.
به همین دلیل اتحاد دو آلمان، شکسته شدن دیوار بلند کمونیستی میان شرق و غرب اروپا و رخدادهای دیگر که محصول طبیعی خاتمه جنگ سرد بود، مورد استقبال تاچر قرار نگرفت و حزب تحت رهبری وی در میان سایر احزاب سیاسی اروپا به انفعال کشانده شد.
این عوامل، باعث بن بست سیاسی تاچر شد و به اختلافات داخلی حزب محافظهکار دامن زد و سرانجام وی را وادار به استعفا و کنارهگیری از قدرت نمود.
وی سمت نخست وزیری را تا ۲۲ نوامبر ۱۹۹۰ بر عهده داشت و سپس در پی ۱۱ سال نخستوزیری و ۱۵ سال رهبری حزب محافظهکار از مقام خود استعفا داد و جای خود را به «جان میجر» وزیر خزانه داری جوان کابینه خود سپرد.
تاچر بعد از کنارهگیری از نخستوزیری به عنوان نماینده حزب محافظهکار در پارلمان باقی ماند و به فعالیتهای سیاسی خود ادامه داد.
اما خط سیاسی تاچر در دوران پس از وی یعنی زمان نخستوزیری جان میجر نیز ادامه یافت.
وقتی میجر در جریان انتخابات اول مه ۱۹۹۷ از رقیب خود تونی بلر شکست خورد و با این شکست به حاکمیت ۱۸ ساله حزب محافظهکار بر انگلیس خاتمه داد، منابع خبری و سیاسی آن کشور از این رویداد به عنوان پایان عصر تاچریسم بر انگلیس یاد کردند.
خانم تاچر اکنون به همراه دخترش کارول زندگی می کند و طبق گفته های وی مادرش مدتی است که به بیماری آلزایمر دچار شده است.[۴] چالش های مهم در زمان نخست وزیری انقلاب اسلامی ایران و بعد از آن[۵] به فاصله ۱۰ روز پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، دولت جیمز کالاهان ـ نخستوزیر وقت انگلستان ـ توسط وزیر خارجه خود «دیوید اوئن»، دولت موقت مهندس مهدی بازرگان را به رسمیت شناخت ولی ۲ ماه پس از این شناسائی در اردیبهشت سال بعد مارگارت تاچر نخستوزیر جدید انگلیس اعلام کرد کشورش در باب شناسائی سیاسی ایران تجدید نظر خواهد کرد.
این اعلام سرآغاز سیاستی بود که تاچر طی ۱۱ سال زمامداری خود در قبال جمهوری اسلامی ایران در پیش گرفت.
اولین موضعگیری تاچر در برابر انقلاب اسلامی ایران اعلام موافقت کشورش با پیشنهاد بعضی مقامات امریکایی دائر بر لزوم حمله نظامی به ایران در پاسخ به تصرف سفارت امریکا در تهران بود.
به همین دلیل در فروردین ۱۳۵۹ از درخواست امریکا برای پیوستن به تحریم اقتصادی ایران حمایت کرد و در اردیبهشت ۱۳۵۹ از مداخله نظامی امریکا در طبس حمایت کرد.
چند روز پس از این حمله، سفارت ایران در لندن هدف حمله تروریستی قرار گرفت و سبب کشته شدن ۲ دیپلمات ایرانی به نامهای لواسانی و صمدزاده گردید.
در پی مرگ محمدرضا پهلوی در ۱۳۵۹ وزارت خارجه انگلیس بیانیهای حاوی اظهار تأسف نخستوزیر و کابینه این کشور انتشار داد.
در سال ۱۳۶۰ کنسولگری ایران در منچستر و دفتر هواپیمایی ایران در لندن سه بار مورد حمله و اشغال قرار گرفتند.
در خرداد ۱۳۶۳ دولت تاچر ۵ دیپلمات ایرانی را از انگلستان اخراج کرد که با عکسالعمل متقابل ایران مواجه شد.
سلمان رشدی [۶] انتشار کتاب «آیات شیطانی» توسط سلمان رشدی و حمایت دولت تاچر از این اقدام و سپس فتوای امام خمینی مبنی بر مهدورالدم بودن نویسنده کتاب، تنش بزرگی در روابط ایران و انگلیس به وجود آورد.
پس از آن با مصوبه مجلس شورای اسلامی ایران در شانزدهم اردیبهشت ۱۳۶۸ روابط دو کشور به طور کامل قطع شد.
در این سال علیرغم اظهارات داگلاس هرد وزیر امور خارجه وقت انگلیس مبنی بر بهبود روابط دو کشور، تاچر ایران را کشوری تروریست معرفی کرد و از سخنان آیت الله خامنه ای رهبر ایران مبنی بر ابقای حکم فتوای امام خمینی انتقاد کرد در همین سال تعداد ۲۴۸ نفر از نمایندگان مجلس عوام انگلیس طی بیانیهای خواستار اخراج ایران از سازمان ملل و جایگزینی نماینده سازمان مجاهدین خلق در آن سازمان شدند.
اما پس از ۱۳۶۸ (۱۹۸۹م.) روابط دو کشور به سمت تشنجزدایی پیش رفت.
به دنبال پوزش مقامات انگلیسی و اعتراف آنها مبنی بر احترام به دین اسلام، با مجوز شورای عالی امنیت ملی طی اعلامیهای وزارت امور خارجه در مهر ۱۳۶۹ برقراری روابط سیاسی دو کشور را اعلام کرد.
جنگ تحمیلی عراق علیه ایران مناقشات جنگ سرد جنگ با آرژانتین بر سر مالکیت مجمعالجزایر مالویناس (فالکلند) تشدید بحران در ایرلند شمالی اعتصاب معدنچیان به عنوان بزرگترین اعتصاب تاریخی انگلستان تاچر در سینما در ژانویه 2012 فیلم بانوی آهنین به کارگردانی فیلیدا لوید در لندن اکران شد .
در این فیلم که به بخش پایانی عمر سیاسی مارگارت تاچر می پرداخت نقش بانوی آهنین را مریل استریپ بازیگر سرشناس آمریکایی بر عهده داشت.[۷] منبع برگرفته ار کتاب خاطرات مارگارت تاچر.
جلد یک کتاب سیاست مداران آمریکا مارگارت تاچرمارگارت تاچرشناسنامهشناسنامهنام کاملمارگارت هیلدا تاچرسرشناس بهبانوی آهنین (Iron Lady)زادروز۱۳ اکتبر ۱۹۲۵ (۸۶ سال)زادگاهگرانتام، لینکلنشایر، انگلستانهمسرسر دنیس تاچرفرزندانهون کارول، سر مارک کالج سامرویل متدیستاطلاعات سیاسیاطلاعات سیاسیحزب سیاسیحزب محافظه کارسمتنخست وزیر بریتانیاپس ازجیمز کالاهان تاریخ نخست وزیری: ۱۹۷۹-۱۹۹۰پیش ازجان میجر