تحقیق آمادگی جسمانی و فاکتور های ان..

           در زندگی ماشینی وتکنولوژی امروزی برای انجام بسیاری از کارها نیازی به فعالیت فیزیکی نیست بین 60 تا 80 درصد افراد بالغ در جوامع مختلف فعالیت جسمانی کافی ندارد. کسب دانش درباره فعالیت جسمانی یکی از انگیزه های درونی برای شرکت در فعالیت های جسمانی است. کسانی که با مفاهیم فعالیت های جسمانی آشنا شدند ارزش آن را بیشتر درک می کنند . همه انسان ها نمی توانند از نظر جسمانی فعال باشند و از این فعال بودن بهره مند شوند .

    فعالیت جسمانی به هر گونه حرکت بدن گفته می شود که توسط انقباض عضلات ایجاد می گردد و موجب افزایش مصرف انرژی  می شود . هر کاری غیر از نشستن و خوابیدن جزء فعالیت جسمانی به شمار می رود . فعالیت جسمانی دامنه بسیار گسترده ای دارد و شفرد انواع فعالیت جسمانی را به دو نوع کلی تقسیم کرده است:الف)فعالیت جسمانی مربوط به کار و شغل که به فعالیت های جسمانی روزمره و مهارت های شغلی اشاره دارد و هدف آن تامین زندگی است. مانند :خرید و حمل شیئ و بچه داری و کشاورزی و ب)فعالیت جسمانی مربوط به بازی و تفریح مانند:بازی و مسابقه و ورزش آماتور و قهرمانی .

    تمرین جسمانی به فعالیت های جسمانی و حرکت های عضلانی ویژه و با برنامه منظم و تکراری گفته می شود که با هدف افزایش توانایی های مختلف جسمانی و مهارتی انجام می شود .

     فعالیت جسمانی  با تمرین جسمانی تفاوت دارد . فعالیت جسمانی الزاما فعالیتی شدید و طبق برنامه نیست . می توان از نظر جسمانی فعال بود بدون اینکه در برنامه های تمرینی شرکت کرد . بدین منظور می توان با پیشنهادهای زیر شروع کرد :

    استفاده از پله به جای آسانسور و کنار گذاشتن کنترل  تلویزیون و پیاده روی هر زمان که وقت دارید .

    تعریف آمادگی جسمانی : کلارک در تعریف جامعی که مورد استفاده  بسیاری از نویسندگان  دیگر نیز قرار گرفته می نویسد:((آمادگی جسمانی عبارت است از توانایی انجام کارهای روزانه با توانمندی و چابکی بدون احساس خستگی بی مورد و داشتن انرژی کافی برای پرداختن به امور تفریحی اوقات فراغت و لذت بردن از آنها و برای انجام کارهای  ضروری  پیش بینی  نشده ای که ممکن است در روز پیش آید )).بنابراین آمادگی جسمانی یعنی توانایی تحمل کارهای بدنی و مقاوم بودن در برابر فشارهای ناشی از کار و فعالیت بدنی (جسمانی)و تاب آوردن در برابر شرایط سخت جسمانی که فرد فاقد آن تحت چنان شرایطی دوام نیاورده و از پا می افتد .

 فاکتورهای آمادگی جسمانی

     آمادگی جسمانی از فاکتورهای مختلفی تشکیل شده است. این فاکتورها در دو بخش 1)وابسته به بهداشت و 2)وابسته به اجرای ورزشی جای می گیرند . برای سلامت عمومی جامعه بخش وابسته به بهداشت اهمیت دارد اما بخش دوم در اجراهای ورزشی کار برد بیشتری دارد و ورزشکاران با توجه به نیاز رشته مربوطه از انها استفاده میکنند.در ادامه هر یک از عناصر امادگی جسمانی تعریف میشود.

الف) عناصر امادگی جسمانی وابسته به بهداشت(تندرستی)

    ترکیب بدن:

 عبارت است از درصد چربی بدن که با کاتیپر و به روش skin fold میتوان آن را اندازه گیری کرد.

    استقامت قلبی عروقی:

 برخورداری از نوعی کیفیت که به وسیله ان قلب و تنفس میتواند به سهولت خود را با شدت فعالیت بدنی هماهنگ کند و با همان سهولت هم از خستگی بدر آید و فعالیت سنگین دیگری را شروع کند.

    انعطاف پذیری:

 قابلیت کشیده شدن عضله ها به منظور وسعت دامنه حرکتی بیشتر برای مفاصل مربوطه.

    استقامت عضلانی:

توانای یک عضله یا گروه عضلانی برای تکرار یک حرکت معین و مشابه و یا اوردن یک فشار و یا نگه داری یک انقباض در مدت زمان طولانی. لازم به ذکر است که استقامت عضلانی فقت بخشی از امادگی قلب و تنفس را تشکیل میدهد.

    قدرت عضلانی:

 امادگی عضلانی برای وارد کردن حداکثر فشار به یک مقاومتیا مانع ثابت و یا متحرک فقط برای یک مرتبه.

ب)عناصر آمادگی جسمانی وابسته به اجرای ورزشی

چابکی:

 توانای تقییر وضعیت سریع بدن و کنترل حرکت کل بدن.

تعادل:

ثابت نگه داشتن قامت به هنگام حرکت و یا سکون است.

 هماهنگی:

     قابلیت اجرای حرکت به طور موثر و ملایم یا به عبارت دیگر توانای به کارگیری حواس مانند استفاده از حس بینایی یا شنوایی همراه با اعضای مختلف بدن به هنگام اجرای اعمال حرکتی به منظور نرمی روانی و تلفیق حرکات است.

    توان:

     توان یا قدرت انفجاری از حاصل ضرب قدرت در سرعت حرکت بدست میاید یا توانایی به کار بردن حداکثر نیرو در سریعترین زمان مانند تست های پرش عمودی پرش طول جفتی و پرتاب وزنه.

زمان عکس العمل:

حد اقل فاصله زمانی بین کاربرد یک محرک و پاسخ بدن به آن محرک.