بزهکاری به مجموعه تخلفات جزایی که افراد در یک جامعه مرتکب میشوند اطلاق میشود و بزهکاری کودک و نوجوان مربوط به سنینی است که توسط قوانین حدود آن مشخص شده است.بزهکاری کودک و نوجوان دیر زمانی است که مورد توجه و اقبال صاحبنظران علوم تربیتی، روانشناسان و مربیان بوده است و آنان تلاش وسیعی را در این حیطه به کار بردهاند. قوانینی که بزهکاری را تعریف میکنند، بر حسب دولتها و شرایط اجتماعی و اقلیمی، هر کشوری متفاوتاند (تراکم جمعیت، وضع سکونت، وضعیت اقتصادی و...).
وجود ناهنجاریهای اجتماعی متخصصان علوم اجتماعی را بر آن داشته تا کاوشهای وسیعی را در زمینه، علل وقوع بزه و جرم در جامعه انجام دهند.
نتایج این تحقیقات نشاندهنده این واقعیت است که عوامل متعددی در بزهکاری کودکان و نوجوانان دخالت دارد که به مواردی از آن اشاره میشود:
1 تحول بهنجار و سازگاری اجتماعی
2 عوامل اجتماعی
3 عوامل بدنی و سرشتی
4 اختلالات تحول شخصیت
5 عوامل اجتماعی ثانوی
آسیبشناسی اجتماعی
آسیبشناسی اجتماعی مفهوم جدیدی است که از علوم زیستی گرفته شده و مبتنی بر تشابهی است که دانشمندان بین بیماریهای عضوی و آسیبهای اجتماعی (کجرویها) قائل میشوند. در واقع، با شکلگیری و رشد جامعه شناسی در قرن نوزدهم میلادی، بهرهگیری از علوم مختلف برای بیان فرایندهای اجتماعی نیز معمول شد.
آسیبشناسی عبارت است از «مطالعه و شناخت ریشه بینظمیها در ارگانیسم». در پزشکی به فرایند و علتیابی بیماریها، آسیبشناسی گویند.
هدفها و مقاصد آسیبشناسی
1 مطالعه و شناخت آسیبهای اجتماعی و علل انگیزههای پیدایی آنها؛ زیرا تشخیص درست دردها نخستین شرط چارهجویی و بیش از نیمی از درمان است.
2 پیشگیری از وقوع انحرافات اجتماعی و جرم در جامعه به منظور بهسازی محیط زندگی جمعی و خانوادگی.
3 درمان کجروان اجتماعی با بهکارگیری روشهای علمی و استفاده از شیوههای مناسب برای قطع ریشهها و انگیزههای این کجرویها.
4 تداوم درمان برای پیشگیری و جلوگیری از بازگشت مجدد انحرافات اجتماعی و بررسی شیوههای بازپذیری اجتماعی کجروان.
در واقع آسیبشناسی اجتماعی مطالعه خاستگاه اختلالها، بینظمیها و نابسامانیهای اجتماعی است. اگر در جامعهای هنجارها مراعات نشود، کجروی پدید میآید و رفتار آسیب میبیند.
هنجارهای اجتماعی
هنجارهای اجتماعی ، شیوههای رفتاری معینی هستند که براساس ارزشهای اجتماعی جامعه شکل میگیرند و با رعایت آنهاست که جامعه نظام پیدا میکنند.
در اصطلاح جامعهشناسی هنجارها را «الگوی استاندارد شده رفتار و کردار» میگویند؛ این الگوها نشاندهنده رفتار ایدهآل یا مطلوب افراد جامعه است.
مقررات رسمی، قوانین، احکام فقهی و شرعی، آداب و رسوم، شیوههای قومی و نظایر آن از جمله هنجارهای جامعه بهشمار میروند.
پارهای از مهمترین هنجارهای اجتماعی را میتوان به شرح زیر گروهبندی کرد:
1 هنجار های دینی، هنجارهای دینی معلول آموزش دینی هر جامعه مفروض است. برای مثال، فقه و شرع مقدس اسلام که از تعالیم دینی اسلام سرچشمه گرفته است، در طول قرنها به وسیله مجتهدان و اندیشمندان دینی تنظیم و تدوین شده و تنها مرجع داوری در کارها و مهمترین هنجارها در ایران است.
2 هنجارهای رسمی؛ هنجارهای رسمی مشتمل بر قوانین تشکیلاتی، اداری و مالی کشور و واحدها و موسسههای تابعه است. مانند قانون اساسی، قانون مدنی و قوانین حقوقی و جزایی.
هنجارهای رسمی به وسیله نمایندگان مجلس وضع میشود و بخش اعظم کارهای اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی و اداری و سازمانی براساس آن انجام میگیرد و سازمانهای قضایی و نیروهای انتظامی برای نظارت بر اجرای آنها به وجود آمدهاند.
3 هنجارهای سنتی (غیررسمی): هنجارهای سنتی هنجارهایی است که به وسیله فرد یا افرادی وضع نشده، بلکه خود به خود و به صورت تدریجی از اتفاقات روزمره زندگی سرچشمه گرفته و خاستگاهی جز کل جامعه ندارد. این هنجارها جزیی از فرهنگ عامه (فولکلور) است که آنها را با عنوان سنتها، رسمها و آداب و رسوم میشناسیم.
انواع کجرویهای اجتماعی
کجرویهای اجتماعی را میتوان به انواع زیر تقسیم کرد:
1 کجروی نخستین؛ کجروی نخستین به انحرافی گفته میشود که فرد هنجار شکن هنوز «برچسب» نخورده و خود را منحرف نمیداند.
این گونه کجرویها گاه و بیگاه پیش میآید، موقتی است، همیشه تکرار نمیشود و مردم هنوز به فرد خاطی برحسب انحراف ندادهاند و برای او احترام قایلند. مثل عبور از چراغ قرمز و...
2 کجروی دومین؛ کجروی دومین به رفتار انحرافآمیزی گفته میشود که فرد متجاوز «برچسب» خورده باشد و او نیز خود را «کجروی» بداند.
در واقع، اولیای امور بر او برچسب انحراف زده باشند و فرد نیز «پایگاه منحرف بودن» را پذیرفته باشد. مثل آدمکشان حرفهای و...
3 کجروی فردی؛ شخصی که به تنهایی از هنجارهای اجتماعی منحرف شود و آنها را نپذیرد و اجرا نکند، کجروی فردی نامیده میشود یک منحرف فردی، تنها از معیارها و مقررات مطلوب خودش پیروی میکند و به تنهایی دست به رفتار انحرافآمیز میزند.
4 کجروی گروهی؛ گروهی از افراد که به صورت دستهجمعی، برخلاف هنجارهای پذیرفته شده فرهنگی جامعه عمل میکنند، «کجروی گروهی» را مرتکب میشوند.
کجروی گروهی معمولاً در داخل «خرده فرهنگ کجرو» جامعه انجام میگیرد. مثل دستههای تبهکار و...
5 کجروی ناآگاهانه؛ اگر رفتاری ندانسته و از روی ناآگاهی از فردی سر زند که با هنجارهای جامعه منافات داشته باشد، کجروی ناآگاهانه رخ داده است. مثل ارتکاب خلاف از سوی دیوانگان و کودکان.
6 کجروی آگاهانه؛ هرگاه فردی یا افرادی دانسته و از روی آگاهی و براساس نظام ارزشی ویژه خود به اعمالی بر خلاف ارزش ها و هنجار های جامعه دست بزنند، چنین کجروی را آگاهانه نامند.
7 کجروی طبیعی؛ هنجارهای اجتماعی و فرهنگی هیچگاه بهطور کامل و موبهمو مراعات نمیشوند و همواره مقداری انحراف از الگوی ایدهآل فرهنگی وجود دارد که چنین انحرافی را «کجروی طبیعی» میگویند.
8 کجروی سازنده؛ چنانچه فرد یا گروهی با اطلاع و آگاهی کامل از ارزشها و هنجارهای جامعه خودی، ارزشها و هنجارهای نو بیافریند که برتر از قبلی باشد و جامعه را به سوی پیشرفت و تعالی سوق دهد، چنین انحرافی را «کجروی سازنده» میگویند؛ زیرا اگر جامعهای همواره الگوهای فرهنگی خود را مو به مو اجرا میکرد، فرهنگ و تمدن بشری ایستا میماند. کجرویهای سازنده یا مثبت ممکن است در تمام جنبههای زندگی اجتماعی اعم از سیاسی، نظامی، فرهنگی، دینی، اقتصادی و... پدید آیند.