سنسور های اثر انگشت
از نظر دریافت تصویر به دو نوع تقسیم میشوند :
سنسورهای خازنی
سنسورهای نوری
از نظر عملکرد داخلی به دو نوع تقسیم میشوند :
سنسورهای با قابلیت دریافت,ذخیره,مقایسه ,پردازش تصویر
سنسورهای با قابلیت فقط دریافت تصویر از اثر انگشت
مزایا و معایب سنسورهای خازنی :
سرعت بالا
قابلیت روشن بودن بدون ارسال هر بار Request
خش برداشتن در مدت زمان کوتاه
مزایا و معایب سنسور های نوری :
سرعت متوسط
برای هر بار دریافت تصویر باید عمل Request انجام شود
مقاوم در برابر خش
مزایا و معایب سنسورها از نظر عملکرد داخلی (نوع اول)
دارای حافظه داخلی (مزیت)
نگهداری اطلاعات بصورت محلی (عیب)
سرعت بالا به دلیل پردازش تصویر بصورت داخلی(مزیت)
مزایا و معایب سنسورها از نظر عملکرد داخلی (نوع دوم)
گرفتن اطلاعات و ارسال آن به بیرون از سنسور(مهمترین مزیت)
حافظه داخلی ندارند(عیب)
سرعت به الگوریتم جستجوی نوشته شده توسط برنامه نویس بستگی دارد.(هم میتواند مزیت باشد هم از معایب)
حضور و غیاب
دستگاه کارت خوان
کارت خوان
ساعت حضور و غیاب
ساعت حضور و غیاب انگشتی
کارتخوان دوربین دار
سیستم حضور و غیاب
دستگاه حضور و غیاب
کارتخوان کارتی
دستگاه کنترل تردد کارمندان
اثرانگشت
کارتی
دوربین دار
رمزی
در بازکن
کنترل تردد
سیستم کنترل تردد
اثر انگشتی
کارتی
کدی دوربین دار سیستم کنترل تردد اثر انگشتی
زنده بودن اثر انگشت و تشخیص هویت
از سالها پیش از اثر انگشت افراد در جرم شناسی استفاده می شد و امروزه در علم بیومتریک نیز از آن استفاده می شود. مانند تمام دیگر اعضای بدن DNA های هر شخصی الگوی ساخت این خطوط را دارا هستند و در واقع DNA های هر شخص نیز کاملا منحصر به فرد است و این موضوع تقریبا در مورد دیگر اعضای بدن صادق اند. اثر انگشت از قدیمیترین روش های تشخیص هویت است که با پیشرفت تکنولوژی به تنوع آن افزوده شده است. اگر چه قبلا اثر انگشت تنها در زمینه جرم قابل بحث بوده، تحقیقات در بسیاری کشورها سطحی از پذیرش را نشان می دهد که به این روش اجازه استفاده در برنامه های عمومی را میدهد.خطوطی که بر روی سر انگشتان همه انسان ها نقش بسته از دیرباز مورد توجه همه بوده است، این خطوط نقش های مختلفی دارند، یکی از این وظایف ایجاد اصطکاک بین سر انگشتان و اشیاء متفاوت است مانند قلم که با استفاده از این اصطکاک می توانیم اشیا را برداریم ، بنویسیم یا لمس کنیم. از سوی دیگر این خطوط برای هر شخص منحصر به فرد است.
روش های تأیید هویت موجود با سه فاکتور تقسیم بندی می شوند:
1- چیزهایی که کاربران می دانند( برای مثال رمز عبور،PIN)
2- چیزهایی که کاربران به همراه دارند (کارتهای خود پرداز، کارت های هوشمند)
3- چیزهایی که مربوط به خود کاربران است (بیومتریک ها شامل:اثر انگشت، الگوی شبکیه، عنبیه) و…
دسته سوم (بیومتریک ها) امن ترین و سادهٍترین فاکتور تأیید هویت در دنیای اطلاعات و ارتباطات هستند. بیومتریک به روش های خودکار تشخیص یا تایید هویت یک شخص زنده از طریق اندازه گیری مشخصه های فیزیولوژیک یا رفتاری وی اطلاق می شود. بدین ترتیب بیومتریک یک مجموعه فناوری محسوب می شود.
انواع بیومتریک ها :
بیومتریک های فیزیولوژیک: عنبیه نگاری ، شبکیه نگاری، انگشت نگاری، چهرهنگاری، دست نگاری، صوت نگاری
بیومتریک های رفتاری: امضا نگاری ، نحوه تایپ کردن
سایر بیومتریک ها: پارامترهای دیگری هم اخیرا مورد استفاده قرار گرفته است که به علل مختلف هنوز کاربرد وسیعی ندارند. از جمله می توان به بیومتریک های نظیر DNA، نحوه راه رفتن، الگوی رگ های پشت دست، خطوط کف دست، شکل گوش، بوی بدن و الگوی بافت های زیر پوستی دست اشاره کرد.
راه حل نهایی جهت فایق آمدن بر مشکلاتی که بعضا هر فناوری بیومتریک به همراه دارد استفاده همزمان از چند بیومتریک مختلف در یک سیستم است. به این روش اصطلاحا سیستم چند لایه گفته می شود.
امنیت در سیستم های بیومتریک :
سیستم های بیومتریک همواره به روش های مختلف مورد هجوم قرار می گیرند. این نوع حملات شامل : حمله به دیتابیس ، حمله به پورت های ورودی سیستم و حمله به سیستم تشخیص هویت از طریق بیومتریک های جعلی است.
سارقان معمولا جهت فریب سیستم های تشخیص هویت از روش های مختلفی بهره می برند، از جمله استفاده از عکس چهره یا عنبیه فرد مقابل دوربین ، ضبط با کیفیت صدای شخص در سیستم های بیومتریک صوتی ، استفاده از اثر انگشت ژلاتینی و حتی استفاده از لاشه انگشت! توسط سارقان جهت ورود به سیستم.
فرایند تشخیص هویت می تواند هم از طریق نرم افزاری (خواندن و پردازش اطلاعات بیومتریک) باشد و هم از طریق سخت افزارهایی که در امر تشخیص به ما کمک می کنند .
در روش سخت افزاری از ابزار های مختلفی استفاده می شود : سنسور دما ، پالس اکسی متری انگشت ، هدایت الکتریکی بافت ، ECG، Match کردن صدای فرد و حرکت لب با تصویر برداری، استفاده از اسکن سه بعدی التراسوند و ...
در روش نرم افزاری مولفه های مختلفی مورد بررسی قرار می گیرد. در صورت: جابجابی سر، در عنبیه: جابجایی مردمک
در روش تشخیص زنده بودن انگشت از روش های مختلفی استفاده می شود که در ادامه به بررسی آن ها خواهیم پرداخت.