زرد، نارنجی، قرمز و هلویی، به این رنگها می گویند رنگهای گرم، رنگهای گرم محیط را دلنشین و جذاب می کنند و حسی از صمیمت و دوستی را به اطراف و اطرافیان انتقال می دهند. با استفاده از این رنگها می توانید فضا را غیر رسمی، دنج و خوشایند کنید، بهتر است از این رنگها در اتاق نشیمن، اتاق غذا خوری و محلی که برای دور هم جمع شدن در نظر گرفته اید، استفاده کنید.
رنگهای گرم در اتاق های شمالی هم خوب جواب می دهند. مطالعات نشان داده است آنهایی که در مناطق سردسیر و کوهستانی زندگی می کنند، میانه شان با رنگهای گرم بهتر است. واقعیت این است که القای حس گرما از این رنگها، بسیار زیاد و کاملا ملموس است.
آدم های با نشاط و خوش روحیه هم از طرفداران رنگهای گرم هستند. این قبیل آدم ها حتی اگر در محیطی قرار بگیرند که رنگهایش سرد و یخ باشد، باز هم با اضافه کردن دکوری با رنگهای گرم و تند، محیط را با روحیه خودشان تطبیق می دهند.
رنگ های سرد و دیوارهایی که دور می شوند
رنگهای سرد به رنگهای مونث معروفند. این رنگها، احساس ؟؟؟؟ و بزرگی را القا می کنند، سبز، آبی، بنفش روشن، کبود و خاکستری روشن در زمره رنگهای سرد قرار می گیرند و قادرند حس تازگی و هیجان را به محیط انتقال دهند.
این رنگها همچنین قادرند محیط های کوچک و بسته را بزرگتر از حد و اندازه واقعی نشان بدهند و به همین دلیل، به این رنگها می گویند رنگهای پس رونده، وقتی رنگهای پس رونده بر روی دیوارها می نشینند، این حس به بیننده منتقل می شود که انگار دیوارها دارند از هم دور می شوند. با رنگهای سردی که ته رنگ خاکستری دارند، می توانید آرامش را به محیط تزریق کنید. اتاق های کوچک و شلوغ را هم بهتر است با این رنگها رنگ آمیزی کنید تا هم بزرگ تر به نظر برسند، هم حس آرامش به محیط القا شود. از این رنگها همچنین می توانید در آشپزخانه هایی که در شرق خانه واقع شده اند و نیز در ایوان ها استفاده کنید. رنگهای سرد در قسمت آفتاب گیر خانه هم خوب جواب می دهند. همچنین در حمام، ترکیبی از رنگهای سرد، مناسب به نظر می رسد.
آرامش بخشیدن،القای حس رسمی، پس رونده بودن و بزرگ جلوه دادن محیط، از مهم ترین ویژگی های این رنگهاست.
در مکان های رسمی نیز می توانید از این رنگها استفاده کنید تا حس رسمی بودن را در محیط تثبیت کنید.
اثر فضایی رنگ
اثر فضایی رنگ وابسته به عوامل گوناگونی است. نیرو و قدرت رنگ در خود رنگ نهفته است این ویژگی در تاریکی و روشنی، سردی و گرمی، درجه اشباع و میزان وسعت سطوح رنگها وجود دارد. اثر بعد و فضای رنگها را می توان با روی هم قرار دادن یا ترکیب آنها ایجاد کرد. چنانچه شش رنگ زرد، نارنجی، قرمز، بنفش، آبی و سبز را کنار هم و بدون فاصله در زمینه سیاه قرار دهیم. رنگ زرد رو به جلو می آید و سایر رنگها در فاصله دورتری قرار می گیرند. جلوترین رنگ در این مجموعه، زرد است. در حالیکه بنفش در دورترین فاصله قرار می گیرد سایر رنگها نیز در فاصله بین این دو رنگ خود نمایی می کنند. زمینه اگر سفید باشد، بر سنگینی و عمق رنگها می افزاید. در زمینه سفید، رنگ بنفش رو به جلو می آید تا با رنگ زرد، خود را همپایه سازد. این آزمایش نشان می دهد که زمینه پشت رنگها، اثر شدیدی روی عمق و فضای آنها دارد.
اما در مورد رنگها: هنگامیکه نارنجی بین درجات عمق زرد- قرمز قرار می گیرد، نسبت عمق رنگها یعنی زرد- نارنجی و نارنجی- قرمز، مانند نسبت صغیر به کبیر است. به همین ترتیب رنگ زرد- قرمز- نارنجی و رنگ قرمز- زرد- آبی همان نسبت را دارند و رنگهای زرد- قرمز و رنگهای قرمز- آبی نیز از فضا دارای همان نسبت طلایی هستند درست مانند رنگهای زرد- سبز- آبی که رابطه کبیر به صغیر و نسبت طلایی دارند. در زمینه سیاه، عمق رنگها چنین است. زرد به سرعت جلو می آید و قرمز کمتر به جلو تحرک دارد و آبی رو به عقب و به طرف عمق فرو می رود. در زمینه سفید تاثیر رنگها معکوس است. آبی به جلو تاخت می کند و قرمز از آن جلو می زند. زرد با آنکه از سفید جدا می شود ولی به آبی و قرمز نمی رسد. رابطه درجات عمق و فضای رنگهای زرد- قرمز- نارنجی و رنگهای قرمز- نارنجی- آبی در اینجا مانند نسبت کبیر به صغیر است. البته این حالت فضایی رنگها با نظم و ترتیب آنها ارتباطی ندارد. مثلا چنانچه تصاویر را از 90 تا 180 درجه بچرخانیم، نظم و ترتیبشان به هم می خورد ولی حالت فضایی آنها تغییر نمی کند این حالت درست مانند عادت به خواندن و نوشتن از چپ به راست(یا از راست به چپ) است که خواندن را شدت می دهد ولی درجات عمق را تغییر نمی دهد. تمام تون های روشن در زمینه سیاه، با توجه به درجه روشنی خود به جلو رانده می شوند در زمینه سفید اثر معکوس است. تونهای روشن در زمینه سفید ثابت می مانند و تون های تیره بنا به درجه تاریکی خود به جلو حرکت می کنند اگر از میان رنگهای سرد و گرم، دو رنگ را با درخششی یکنواخت در نظر بگیریم، همیشه رنگهای گرم به جلو و رنگهای سرد به عقب حرکت می کنند و هرگاه تضاد تاریک و روشن به آنها اضافه شود شدت عمق بیشتر می شود یا از بین می رود. اگر آبی- سبز و قرمز- نارنجی با شدتی یکنواخت در زمینه ای سیاه قرار گیرند، آبی- سبز به عقب می رود و قرمز- نارنجی به جلو می آید.
چنانچه قرمز- نارنجی روشن شود باز هم جلو می آید. اگر کمی رنگ سبز- آبی را روشن کنیم، اثر عمق آن به اندازه قرمز- نارنجی می شود و با روشن کردن بیشتر آن خواهیم دید که سبز- آبی از قرمز- نارنجی هم جلوتر می آید. اثر فضایی رنگها در تضاد با کیفیت موثر است. مثلا، یک رنگ خالص در مقایسه با رنگهای دیگری با همان درجه روشنی، بیشتر به جلو می آید. به محض آنکه تضاد تاریک و روشن یا تضاد سرد و گرم به میان آید، همه چیز تغییر می کند.
تاثیر سطوح رنگها نیز در اثر فضایی رنگ ها و عمق آنها دخالت دارد چنانچه بر سطح وسیع قرمز رنگی، یک سطح کوچک زرد بیفزاییم قرمز همانند زمینه عمل می کند و زرد را به جلو می راند، بر عکس، اگر در زمینه زرد، لکه های کوچک قرمز قرار دهیم، رابطه فضایی معکوس می شود و رنگ زرد مهمتر از قرمز جلوه می کند اگر بخواهیم در مورد تمام امکانات هماهنگی رنگها مانند اثر فضایی رنگها بحث کنیم بعید است بتوانیم در تمام ترکیبات رنگی وضعیت ثابتی را ایجاد کنیم. باید دانست که حساسیت فردی و تشخیص نقاش تصمیم گیرنده نهایی است. مسئله اثر فضایی همیشه سبب شده تا رنگها و فرم تابلوها بر اساس دو یا سر پلان یا بیشتر تنظیم شوند.