دانلود تحقیق پدافند در مقابل حملات ویژه (شیمیایی، میکروبی، هسته‌ ای)

استفاده از سلاح‌ های شیمیایی در محیط جنگ رایج است و کمتر در محیط‌های تاسیساتی کاربرد دارد.

اعلام خطر حمله شیمیایی یا حملات هوایی معمولاً متفاوت بوده و این اعلام خطر ممکن است قبل یا هم زمان با حمله صورت پذیرد.

استفاده از ماسک در این شرایط بسیار مهم است.

در مورد حملات هسته‌ای: چنانچه افراد بدانند در صورت اطلاع از انفجار قریب الوقوع هسته‌ای با رفتن داخل یک سنگر، کشیدن یک پتوی مرطوب روی سر خود می‌توانند تا حد زیادی از آثار ناشی از ریزش اتمی مصون بمانند.

قطعاً در مقابل یک حمله هسته‌ای به طور کامل تسلیم نخواهند شد،‌ آموزش در این زمینه نقش موثری را ایفا می‌کند.

آموزش دفاع شیمیایی (مقابله با سلاحهای شیمیایی( اقدامات حفاظتی و کمکهای اولیه در رابطه با سلاح های شیمیایی مهمترین و اقدام حفاظتی و کمک اولیه برای مصدومینی که در برابر این نوع سلاحها قرار گرفته اند, ماسک و لباس ایمنی میباشد.

الف) ماسک ایمنی: ماسک ایمنی از بهترین وسایل ایمنی به شمار می رود و به هر رزمنده اموزش لازم جهت به کارگیری این وسیله داده می شود.

ب) لباس ایمنی: لباس ایمنی شامل سه قسمت است: 1) یک دست لباس رو ( بلوز و شلوار ) که محافظ در برابر مواد شیمیایی است.

2) کفش محافظ شیمیایی 3) دستکش محافظ شیمیایی ج) پادزهرها: قرصهای مخصوص محافظت در برابر عامل اعصاب (پریدوستیگماین), جعبه مخصوص الودگی زدایی از پوست(M258A1) و جعبه پادزهر گازهای اعصاب از دیگر وسایل حفاظتی در برابر عوامل شیمیایی می باشند که هر فردی که در برابر این گازها قرار میگیرد باید در اختیار داشته باشد.

دفاع غیر نظامی: چنانچه وسایل ایمنی ذکر شده فوق در دسترس شما قرار ندارد باید از وسایلی استفاده کنید که خودتان انرا تهیه می کنید.

وسایل مورد نیاز: 1) کیسه نایلونی ضخیم به اندازه حجم بدن 2) کیسه نایلونی ضخیم و شفاف به اندازه حجم سر 3) دستکش نایلونی 4) باند زخم بندی 5) زغال 6) جوش شیرین 7) کش 8) پوتین.

طرز تهیه وسایل ایمنی: الف) کیسه نایلونی را مانند لباس دوخته و آن را بر تن کنید.

چنانچه بادگیر و یا لباس چرمی و یا ریز بافت دارید می توانید از انها استفاده کنید.در هنگام دوخت دقت کنید که حتی المقدور گاز شیمیایی نتواند از ان عبور کند.

ب) کیسه نایلونی ضخیم و شفافی را که به اندازه سر شماست روی سر خود قرار داده و دقیقا در مقابل دهان بینی یک یا دو سوراخ در ان ایجاد کنید.( توجه شود این کیسه باید یک تکه بوده و نباید دوخته شود و یا اینکه سوراخ دیگری داشته باشد( ج) چند لایه باند زخم بندی را روی هم قرار داده و به اندازه حجم دهان و بینی خود قیچی کنید.(توجه داشته باشید چند سانتیمتر بیشتر از سطح دهان و بینی شما باشد) زغالی را که قبلا اماده کرده اید کاملا خرد کرده و به صورت دانه های ریز در اورید: زغال خرد شده را درون یک باند زخم بندی طوری قرار دهید که یک لایه محافظ در برابر ورود هوای الوده تشکیل دهد.می توانید به جای این ماسک از ماسک طبی به علاوه یک لایه زغال خرد شده که در باند زخم بندی قرار گرفته استفاده کنید.

د) یک بطری را به اندازه سه چهارم اب بریزید .

سپس پودر جوش شیرین را در ان ریخته و بهم بزنید و سپس مجددا این عمل را تکرار کنید تا موقعی که دیگر جوش شیرین در اب حل نشود و رسوب تولید نماید در اینجا محلول جوش شیرین اماده است طرز استفاده از وسایل ایمنی ذکر شده: 1) در هنگام حمله شیمیایی نفس خود را حبس کرده و فورا کیسه نایلونی مخصوص را بر سر خود گذاشته و ماسک را بر روی بینی و دهان خود قرار دهید و دقت کنید هوا از اطراف ان وارد دهان و بینی شما نشود .

2) دستکش های نایلونی را به دست کرده و کش دور دست را بیندازید.

3) مقداری محلول جوش شیرین روی ماسک ریخته و ان را خیس کنید.

4) لباس های نایلونی را بر تن کرده و پاچه ها و استین ها را کش بیندازید.

5) پوتین را بپوشید و کش پاچه شلوار را روی ان بیندازید.

کمک های اولیه : صدمات چشم: سوختگی چشم ها: چشم ها ممکن است دچار سوختگی شیمیایی, حرارتی یا نوری شوند.

1) سوختگی شیمیایی: سوختگی چشم با مواد اسیدی و قلیایی ایجاد شده و در هر دو صورت شستن چشم ها با حجم زیاد و جریان ارام اب بر روی چشم هاست.

می توانید چشم مصدوم را زیر جریان ارام شیر آب بگیرید و یا اینکه سر مصدوم را در یک ظرف آب فرو برده و از او بخواهید که چشم هایش را باز بسته کند.

این کار در مورد سوختگی با مواد قلیایی(آهک, بیکربنات سدیم و پتاسیم) به مدت حداقل20 دقیقه و در سوختگی با مواد اسیدی(جوهر نمک, اسید سولفوریک) به مدت 5 الی 10 دقیقه لازم و ضروری است.

اگر چشم ها در اثر درد شدید بسته شده بود با ملایمت ولی قاطعانه چشم ها را باز کرده و ان را شستشو دهید: سپس انها را با یک بانداژ به صورت شل بسته و مصدوم را به مرکز درمانی انتقال دهید.

2) سوختگی حرارتی: هنگامی که فردی دچار سوختگی صورت ناشی از اتش شد پلک ها به علت حرارت بیش از اندازه به سرعت بسته می شود.

چنانچه مصدوم دچار سوختگی پلک یا صورت شد, پانسمان انجام ندهید و سوختگی را لمس نکنید و فورا به مرکز درمانی مجهز انتقال دهید.

3) سوختگی با اشعه : اشعه مادون قرمز, تابش افتاب,نور لیزر و یا اشعه ماورا بنفش(نور جوشکاری) می تواند باعث سوختگی چشم شود.

در بعضی از این موارد دردی وجود ندارد ولی در بعضی مانند جرقه جوشکاری یا افتاب زدگی چشم, درد زیادی وجود دارد.

در این حالت چشم ها را با اب سرد بشویید و سپس ان ها را با پانسمان شل ببندید.

نکته: در موارد خاص معمولا هر دو چشم پانسمان می شود اما در محیط های خطرناک(جنگ, اتش سوزی و...) چشم صدمه ندیده پوشانده نمی شود تا مصدوم قادر به دیدن باشد.

پدافند شیمیایی در مواقع بحران هرگاه دشمن از عوامل شیمیایی استفاده کرد، فعالیت های از قبیل اطلاع رسانی، هشدار دادن، مراقبت های پزشکی و رفع آلودگی از مجروحان آلوده توسط یک ستاد خاص کنترل و رهبری می شود.

هدف و منظور نهایی از این عمل تهیه و تدارک فوری ترین و موثرترین هشدار بدون ایجاد آلودگی توسط مجروحان آلوده در میان پرسنل هشدار دهنده و گروه پزشکی کنترل کننده می باشد.

اولین کمک و مساعدتی که لازم است در منطقه عملیاتی در طول مدت مراقبتهای پزشکی انجام بگیرد انتقال مجروحان به منطقه امن میباشد که این کار با توجه به سرعت دستگاههای حفاظتی جهت انتقال و نیز رعایت اصول حفاظتی در مناطقی که تجهیزات ایمنی از قبیل ماسک و لباس های محافظتی موجود نباشد انجام می گیرد.

از طرف دیگر پرسنل مراقب بایستی از تجهیزات حفاظتی از قبیل ماسک و … استفاده کنند زیرا این کار باعث بالا رفتن کارآیی آنها می شود.

حفظ جان افراد و رسیدن به نتیجه مطلوب مستلزم مراقبت های پزشکی و وجود سرعت کافی در بروز عکس العمل ها می باشد.

A.

اقدامات پیشگیری کننده در طول زمانی که دشمن از یک یا چندین عامل استفاده می کنند شامل موارد ذیل می باشد : 1.

شناسایی و گزارش پیوسته عوامل شیمیایی 2.

رهبری و هدایت فرماندهان جهت بالا بردن میزان بازده کارایی 3.

اقدامات نخستین جهت پیشگیری های مستقیم 4.

اجرای هشدارهای ایمنی و مراقبت های پزشکی در مورد مجروحان 5.

حفاظت انفرادی و جمعی که شامل پناهگاههای شیمیایی نیز می باشد.

B.

اقدامات پیشگیرانه (قبل از اجرای حمله( 1.

شناسایی و گزارش آلودگی ها و اثرات شیمیایی 2.

کنترل آلودگی (جلوگیری، محدود کردن، کاهش سرعت انتشار( 3.

تخمین و برآورد خطرات و کنترل آنها 4.

شناسایی اثرات وارده بر گیاهان، کنترل و گزارش عناصر آن 5.

تمهیدات پزشکی، مراقبت های پزشکی و تخلیه مجروحان شیمیایی 6.

پوشش مناسب مجروحان 7.

نظارت بر نحوه کار مراکز رفع آلوده کننده مجروحان 8.

تجهیز شدن جهت انجام حمله هایی که در آینده باید انجام بگیرد C.

اهداف مراقبت های پزشکی در مورد مجروحان شیمیایی شامل : 1.

حداقل کردن میزان تلفات ناشی از عوامل شیمیایی 2.

کنترل و کاهش سرعت آلودگی های شیمیایی برای اجرای این مقاصد و نیز عملیات رفع آلودگی به تعداد 20 تا 30 نفر جهت پشتیبانی از مناطق مربوطه نیازمندیم.

مهمترین و حیاتی ترین مراقبتی که برای مجروحان شیمیایی می توان انجام داد مراقبت های است که باید در دقایق نخستین انجام گیرد.

این اعمال از طرف پرسنل پزشکی انجام نمی گیرد بلکه توسط خود شخص باید انجام گیرد.عامل زدایی یا به عبارت دیگر زدودن و پاک کردن عامل از روی مناطقی از بدن که با عامل در تماس بوده اند در کمترین زمان ممکنه می تواند بسیار مهم و حیاتی باشد.منطقه دریافت کننده تلفات: هر منطقه ای که در آن تلفات و مجروحان دیده شوند منطقه دریافت کننده تلفات نامیده می شود.

که در بر گیرنده مناطق پاک و آلوده می باشد که توسط یک خط جدا کننده نسبتاً کامل به نام هات لاین جدا می شود این خط جدا کننده نبایستی از بین تجهیزات، لباسها و مجروحان آلوده عبور کند.

نقطه ورودی : نقطه ورودی یکی از نقاط تقسیم بندی شده واقع در منطقه ای است که مجروحان به آن نقطه انتقال داده می شوند.

آمبولانس مجروحان را در آن نقطه تخلیه نموده و مجروحان اورژانسی را به آن نقطه معرفی می کنند.

هرگاه دشمن از عوامل شیمیایی استفاده کرد، فعالیت های از قبیل اطلاع رسانی، هشدار دادن، مراقبت های پزشکی و رفع آلودگی از مجروحان آلوده توسط یک ستاد خاص کنترل و رهبری می شود.

ایستگاه ارزیابی سیستم خدمات درمانی : ستاد ارزیابی سیستم خدمات درمانی هر یک از مجروحان را در 1 تا 4 گروه دسته بندی می کند : 1.

فوری (اورژانسی( 2.

سرپایی 3.

درمان با تأخیر 4.

بستری ایستگاه درمان اضطراری: ایستگاه درمان اضطراری آن دسته از مراقبت های پزشکی است که برای انسان حیاتی می باشد.

مدت متعارف این گروه خدمات درمانی 10 تا 20 دقیقه می باشد.

منطقه رفع آلودگی : در اولین رده از مراقبت های پزشکی تعداد کارکنان کم بوده و پرسنل متخصص جهت رفع آلودگی مجروحان در دسترس نمی باشند.

کارکنان بخشهای حمایت کننده بایستی به این منظور و هدف اختصاصی داده شده و توانایی مراقبت از مجروحان را برای کلیه افراد مراقبت کننده فراهم آورند.

منطقه درمانی تمیز : ظرفیت و مقدار مراقبت مجروحان عمدتاً از رده های پایین تا بالا افزایش می یابد.

در ایستگاه کمک های اولیه گردان معمولاً یک پزشکیار یا پزشک و یا هر دو همراه چند انترن وجود دارد.

در رده های بالاتر منطقه درمانی در یک سرپناه حفاظتی قرار می گیرد که این منطقه باید حداقل در مسیر 100 متری جهت باد بالا قرار داشته باشد.

اصطلاحات جنگهای نوین (ش م ه ) 1 – واژه ش م ه : شیمیایی ، میکروبی ، هسته ای 2 – واژه ش م ر : شیمیایی ، میکروبی ، رادیواکتیو 3 – عوامل شیمیایی : موادی جامد ، مایع یا گازی شکل که بر اثر خواص شیمیایی خود موجب اثرات مرگ آور و یا ناتوان کننده بر انسان ، حیوانات و گیاهان شده و علاوه بر این میتواند باعث آسیب رسیدن به وسایل و تجهیزات شده و یا برای ایجاد پرده های دود و آتش مورد استفاده قرار گیرد .

به اینگونه مواد گازهای جنگی نیز اطلاق میشود 4 – علامت اختصاری : برای نوع عامل شیمیایی است ، این علائم از 2 یا 3 حرف لاتین تشکیل شده که براحتی بتوان این حروف را بخاطر سپرد .

مانند عامل خفه کننده CG-DP 5 – آئروسل : عبارتند از ذرات ریز جامد یا مایع معلق در هوا.

6 – هیدرولیز : واکنش شیمیایی عوامل با آب یا رطوبت موجود در هوا را هیدرولیز گویند .

7 – غلظت : مقدار ذرات و یا بخار مواد شیمیایی موجود در واحد حجم یعنی گرم در متر مکعب را غلظت گویند.

8 – عوامل سمی کشنده : عواملی هستند که برای از بین بردن و یا کشتن نیروهای مقابل بکاربرده می شوند 9 – عوامل ناتوان کننده : عواملی هستند که موجب ناتوانی موقتی جسمی یا روانی و یا هر دو می شوند، وشخص را از انجام مأموریت تعیین شده باز می دارند که البته شخص مصدوم هم بدون درمان هم بتدریج بهبود می یابد.

10 – تعریف دُز : حاصلضرب غلظت در واحد زمان را دُز گویند.

11 – تعریف دُز کشنده : دُز کشنده ،متوسط دُزی است که پنجاه درصد از یگانهای بدون حفاظت را در صورت عدم مداوای بموقع از بین میبرد.

12 – دُز ناتوان کننده : دُزی است که پنجاه درصد از یگانهای بدون حفاظت را ناتوان میکند.

13 – پایداری : مدت اثر یک عامل بکار رفته در یک منطقه را مدت پایداری آن عامل می نامند.

سیستم‌های آشکارساز و هشدار عوامل شیمیایی چگونگی کشف و آشکار سازی ونیز آگاه شدن از انواع بخارها، مایعات و ذرات پراکنده در هوا زمینه تلاش شیمیدان‌ها و صنایع دفاع می‌باشد.

در میدان جنگ به آشکارسازهایی نیاز است که قابل حمل باشند و نسبت به عوامل شیمیایی در هر شکل و حالتی پاسخ دهند.

هر گونه اخطار هشدار در مورد سموم شیمیایی به کار رفت و نوع آنها می‌تواند از وقوع یک فاجعه جلوگیری کند.

در این مقاله تاریخچه جنگهای شیمیایی و روند توسعه سیستم‌های آشکار سازی و هشدار عوامل شیمیایی برای کاربرد در میدان نبرد مورد بحث قرار گرفته است.

مواد شیمیایی در جنگ‌ها از چند قرن پیش استفاده شده‌اند.

اما وقوع جنگ شیمیایی تا قرن بیستم به خوبی مستند نیست.

برای جلوگیری از تلفات، ضروری است تعیین وجود وشناسایی عوامل شیمیایی به سرعت انجام شود.

توانایی آشکار سازی و هشدار دقیق و سریع عوامل شیمیایی راه حل این مسئله است.

برای فهم کاملتر مساله آشکارسازی عوامل شیمیایی تحقیق و آزمایش در موارد زیر ضروری است: 1 اثر ورود عوامل جدیدی به میدان جنگ یازراد خانه‌های کشور تا آنجا که به دفاع شیمیایی مربوط است.

2 توسعه تدریجی تجهیزات شیمیایی برای آشکار سازی و شناسایی این عوامل.

3 کاربرد فناوری‌های گوناگون برای مساله آشکار سازی.

دوران معاصر جنگ با مواد شیمیایی سمی، از جنگ جهانی اول و از زمانی که آلمان در 22 آوریل 1915 گاز کلر (یک عامل خفه کننده) را در مقابل فرانسوی‌ها در جبهه غربی دراپیرس بلژیک به کار گرفت، آغاز شد.

سربازان بی‌حفاظ فرانسوی از این حمله شیمیایی متحمل حدوداً 15،000 مصدوم و 5،000 کشته شدند.

در دوران جنگ تعداد زیادی «گاز جنگی» جدید به وسیله طرفین درگیر به کار گرفته شد که در نتیجه آن1،205،000 نفر مصدوم و 92،000 نفر کشته شدند.

روسها متحمل بیشترین تلفات شدند حدوداً 420،000 مصدوم و 56،000 کشته.

در سال 1918 ایالات متحده براثر حمله شیمیایی متحمل 71،345 مصدوم و 1،462 کشته شد اولین «گازهای جنگی» که مورد استفاده قرار گرفتند مواد شیمیایی آزمایشی بودند که سیستم تنفسی را تحت تاثیر قرار می‌دادند.

در سال 1917، ماسک گاز به قدری بهبود یافته بود که به طور کامل حفاظت انفرادی در مقابل این عوامل را انجام می‌داد، و تنها قربانیان حملات شیمیایی سربازانی بودند که نمی‌توانستند به موقع از ماسک استفاده کنند یا کسانی که پس از حمله، ماسکهایشان را زودتر از موعود بر می‌داشتند.

برای مقابله با این پیشرفت، آلمانها در سال 1917 استفاده از گاز خردل را آغاز کردند که حفاظت در مقابل آن جز با استفاده از ماسک‌های پیشرفته ضد گاز انجام پذیر نیست.

خردل مایعی است که علاوه بر تخریب سیستم تنفسی موجب تاول زایی پوست و سوزش چشم هم می‌شود(2).

اولین حمله خردلی در مقیاس وسیع در نیوپورت فرانسه به وسیله آلمانها بین 21 و 26 ژوئیه سال 1917 صورت گرفت نه تنها استفاده از ماسک‌های گاز سربازان را در مقابل خردل حفاظت نکرد بلکه تاول‌های ایجاد شده بر روی پوست و هم چنین جذب سریع از طریق پوتین و لباس، موجب افزایش تلفات گردید.

روند توسعه سیستم‌های آشکار سازی و هشدار عوامل شیمیایی روش‌های آشکار سازی قدیمی عامل شیمیایی مورد استفاده در جنگ جهانی اول اساساً شامل شناسایی عوامل از طریق دیدن و بو کردن بود.

با این وجود در سال 1918 اکثر ارتش‌های اروپایی رنگ‌ها،‌ گچ‌ها و پودرهای آشکار ساز گاز تاول‌زا (شامل مواد رنگی که در حضور مواد تاول زا مانند خردل تغییر رنگ می‌دادند) را توسعه داده بودند.

تنها «هشدار دهنده‌های گاز» زنگ‌ها، ناقوس‌ها، سوت‌های خطر و شیپورهای کلاکسون (Klaxon horn) بودند که به وسیله انسان به صدا در می‌آمدند.

در ژوئن 1918، سرویس جنگ‌های شیمیایی2 (CWS) در ایچ وود آرسنال ام.دی تمام برنامه‌های خود را به تحقیق و توسعه و تهیه مواد شیمیایی اختصاص داده بود.

مدت کوتاهی پس از آن، یک دانشگاه آمریکایی رنگ آشکار ساز بهبود یافته‌ای متشکل از یک رنگ توسعه یافته انگلیسی را آماده بهره‌برادری نمود.

قطرات خردل بوسیله یک واکنش شیمیایی با رنگ فوق که سبب تغییر رنگ از سبز زیتونی به قرمز می‌شد، آشکار می‌شدند در سال 1963 آلمانها بدون آگاهی منابع اطلاعاتی امریکایی عامل عصبی تایون (GA) را کشف و آماده استفادهکرده بودند.

آلمانها اولین تاسیسات تهیه تابون را در سال 1939 ساخته و تا سال 1945، بالغ بر 12 هزار تن تابون تهیه کردند تابون و دیگر عوامل عصبی هم خانواده آن‌(عوامل G)، نظیر سارین (GB) و سومان (GD) که توسط آلمانها توسعه یافتند دارای بسیاری خصوصیات ایده‌آل برای استفاده به عنوان عوامل شیمیایی بودند.

این مواد مایعاتی بسیار سمی، بی‌رنگ و بی بوهستند، گر چه ناخالصی‌های وارد شده در طی فرآیند ساخت، در آغاز به تابون بوی نامطبوعی مانند بوی میوه تازه یا بوی شکلات می‌دهد.

استنشاق عامل عصبی به اندازهای که برای تشخیص بوی آنها کافی باشد موجب ناتوان شدن یا مرگ خواهد شد.

تا قبل از 1940 CWS به این مطلب پی برد که اغلب روشهای قابل اعتماد برای تشخیص عوامل شیمیایی براساس حساسیت حواس انسان پایه گذاری شده است.

با درک این موضوع که روش‌های فوق غیر قابل اعتماد و خطرناک هستند، این مرکز بلافاصله برنامه تحقیقاتی را آغاز کرد که منجر به توسعه و طبقه بندی، تولید وصادرات تعدادی از آشکار سازهای عوامل شیمیایی تا سال 1942 شد.

از جمله اینآشکار سازها رنگ M5 (آشکار ساز مایعات تاول زا) کاغذ M5 (آشکار ساز مایعات تاول زا) ماژیک M7 (آشکار ساز مایعات تاول زا) و کیست M4 H5 (شناساگر خردل)می‌باشند.

البته این آشکار سازها تنها برای تشخیص مایعات یا بخارات غلیظ عوامل تاول زا مانند خردل ترکیب شده از استیلن و آرسنیک تری کلرید، خردل‌های نیتروژن دار (NH) و بعضی ترکیبات آرسینکی موثر واقع می‌شوند.

تا سال 1941ایالات متحده زمان زیادی را صرف تحقیقات ویژه و کاربردی برای دست آوردن روشی حساس (کمتر از 4 میلی گرم در متر مکعب)، قابل اعتماد و ساده برای تشخیص بخارات عوامل شیمیایی کرده بود.

واکنش‌های شیمیایی براساس تغییر رنگ، تغییر اسیدینه، کدر شدن محلول، تشکیل رسوب و غیره برای این منظور مورد مطالعه قرارگرفته‌اند.

روش‌های فیزیکی آشکار سازی ، براساس طیف سنجی تداخل وتجزیه امواج نور، قانون نفوذ مولکولی گراهام و هم چنین اندازه‌گیری ثابت‌های فیزیکی، مورد بررسی واقع شده است.

روش‌های شیمیایی، ـ فیزیکی نظیر تشخیص تغییرات اسیدینه و اسکالیته (PH) قابلیت هدایت، تولید گرما در یک واکنش گرمازا و فعالیت کاتالیتیکی نیز مطالعه شده‌اند.

محققین هم چنین روش‌های تشخیص بیولوژیکی (علاوه بر روش‌های تشخیص انسانی) شامل واکنش‌های قابل رویت خود در زیر میکروسکوپ و تاثیر واکنش‌ها بر روی حیوانات کوچک، پرندگان و ماهی‌ها را بررسی کرده‌اند بسیاری از روش‌های امتحان شده در آزمایشگاه از حساسیت بسیار بالایی برخوردار بودند، اما نمی‌توانستند در زمینه رفع نیازهای موجود مورد استفاده قرارگیرند.

ضربه، تکان و ارتعاش اصلی ترین دلائل برای ضعف مکانیکی آشکارسازی آزمایشی بودند.

شرایط جوی، بسیاری از ثابت‌های فیزیکی را تحت تاثیر قرار می‌دهد و روش‌های شیمیایی در غلظت‌های زیاد عوامل سمی یا در حضور مخلوط چندین عامل یا گاز متفاوت، گرد و غبار و گازهایی که ممکن است در جنک به حساب آورده نشوند مانع از ارائه پاسخ‌های صحیح می‌شوند.

هم چنین،‌بسیاری از وسایل سازمانی برای استفاده سربازانی که تعلیمات فنی محدودی را دیده‌‌اند خیلی پیچیده بودند.