تحقیق اگروباکتریوم

شاخه: باکتری

رده: پروتئوباکتری (باکتری آغازیان)

طبقه: آلفا پروتئوباکتری

رسته: نیرو بیال

خانواده: ریز و بیاسیان

جنس: آگروباکتریوم

گونه های آگروباکتریوم- تومفاسنیس- آگرو باکتریوم ریز و جنس اگروباکتریوم از جنس باکتری است و عامل تومور در گیاهان می باشد. آگروباکتریوم تومفاسنین، متداولترین گونه در این جنس است که مورد تحقیق قرار گرفته. اگروباکتریوم از این نظر که قادر است DNA خود را با گیاهان مبادله کند بسیار شهرت دارد و به همین دلیل یک وسیله مهم برای اصلاح گیاهان به طریق مهندسی ژنتیک است.

نکته رده شناسی: جنس آگروباکتریوم کاملاً ناهمگون است. در تحقیقات جدید رده‌شناسی (تاکسونومی) گونه آگروباکتریوم در گروه خاصی بنام ریوجریا، پزودورهود و باکتر و استاپیا قرار گرفته است پی اکثر گونه ها در گونه ریزوبیوم قرار دادند.

مطالب این مقاله

1- آگروباکتریوم یک پاتوژن گیاهی است.

2- آگروباکتریوم در بیوتکنولوژی

3- منابع دیگر

4- منابع اینترنتی

اگروباکتریوم یک پاتوژن (عامل بیماری) گیاهی است.

شرح تصریر: قسمت های بزرگ رشد یافته در این ریشه توده توموری ناشی از پاتوژن آگروباکتریوم هستند.

اگرو باکترویوم تومفاسنیس باعث بیماری توموری در گیاهان بنام گال در تاج بوته می شود. این رشته تومور مانند، یاگال در روی بوته مریض در محل پیوند ریشه با ساقه جوان قرار دارد. انتقال قسمت DNA (یا T-DNA) از پلاسمینه محرک تومور در باکتری (Ti) برانگیخته می شود. گونه های بسیار نزدیک آگروباکتریوم ریز و جنس، تومور ریشه بوجود می آورد و حامل پلاسمیه بارز Ri (محرک ریشه) است. گرچه رده‌شناسی آگروباکتریوم در حال حاضر با تجدید نظ روبروست ولی بطور کلی می توان گفت که در داخل این جنس سه بیوواریته(گون زیستی) وجود دارد. آکروباکتریوم تومفا سینس یا بیووارتیه 1 طبق یافته ها، نژاد های درون بیووارتیه 1و2 کادرند یک TI و RI پلاسمیری داشته باشند در حالیکه عموما نژادهای بیو وارتیه 3 به تاکها (انگور) محدودند و پلاسمیه TI تولید می نمایند. نژادهای غیر آکروباکتریومی از نمونه های موجود در محیط جدا گردیده اند و قادرند یک پلاسمیه RI بوجود آورند در حالیکه تحقیقات آزمایشگاهی نشان داده نژادهای غیر آکروباکتریومی هم می توانند پلاسمیه  TI بوجود آورند اکثر نژادهای محیطی آکروباکتریوم پلاسمیه TI یاRI  ندارند. این نژادهای غیر ویروسی T-DNA در پلاسمیه بطور شبه تصادفی به اندوخته ژنی ( ژنوم) سلول میزبان افزوده می شود. ( فرانیس و اسپایکر 2005، مجله گیاه شماره( 4123  صفحه 464) و ژن های و ویروسی (VIV) در روی T-DNA ظاهر می‌شوند و تشکیل تومور سرطانی (گال) را باعث می‌گردند. ژن های مخصوص آنزیم های بیوستینگ لازم جهت تولید آمینو اسیدهای غیر معمول، نوعا آکتوپین یا وپالین در T-DNA وجود دارد. ژن‌های مخصوص بیونستز هورمون های گیاهی مثل اوکسین و ستیو کنین که توسط ژن‌های تومور تولید می شوند، شکل تومور را تعیین می‌کند(شبه ریشه، بی‌نظم یا شبه ساقه‌جوان)

آکروباکتریوم در بیو تکنولوژی

توان آکروباکتریوم برای انتقال ژن به گیاه در مهندسی ژنتیک جهت اصلاح گیاه استفاده شده است. یک TI باRI  اصلاحی در پلاسمیه می تواند برای این منظور استفاده شود. با حذف ژن‌های محرک تمور، این پلاسمیه غیر مسلح می گردد. بخش های ضروری T-DNAعبارتند از دو تکرار کوچک در حاشیه( 25 جفت پاله) که حداقل یکی از آنها برای دگرگونی گیاه لازم است. یک تیم تحقیقاتی به رهبری ماری دل چیلتن اولین کسانی بودند که نشان دادند می توان ژن های ویروسی را برداشت بدون اینکه توان آکروباکتریوم برای قرار دادن DNA خودش در ژنوم گیاه مختل شود. (1983)

ژن هایی که قرار است در داخل گیاه قرار داده شوند در ناحیه غیر مسلح پلاسمیه کهT-DNA  قرار دارد کلون (بافت پیوند) می‌شوند و همراه آنها یک نشانگر قابل گزینش (مثل مقاومت آنتوبیوتیکها ) قرار می گیرند تا انتخاب گیاهی که عمل انتقال درآن با موفقیت انجام گرفته میسر گردد. گیاهان را بعد از انتقال ژن برداری ماده کشت حاوی آنتوبیوتیک‌ها رشد می دهند و آنهایی که در ژنوم خود فاقد T-DNA باشند خواهند مرد. آکرواینفیلتراسیون ( نفوذ آگروئومیک) یک روش دیگر در این راستا است.

 گیاه( اس. کاسیونس) با استفاده از آکروباکتاریوم انتقال داده شده است. سلول های انتقالی ابتدا در کنار قطعات سرگ کالوز بوجود می آورند