آسم یکی از شایع ترین بیماری های تنفسی است که در حدود 10% از کودکان دانش آموز در اغلب کشورها به آن مبتلا می باشند.
میزان بروز بیماری در بین کودکان بیشتر و در پسران شایعتر از دختران است.
از ویژگی این بیماری افزایش حساسیت پاسخ دهی مجرای تنفسی نای و ریه ها به محرکهای گوناگون است و با تنگی قابل توجه راههای هوایی که شدت آن به طور خود به خودی و یا در نتیجه درمان تغییر می کند،شناخته می شود.
افراد آسمی سیستم تنفسی بسیار حساسی دارند که نسبت به مواد شایع در محیط و دیگر عوامل زمینه ساز واکنش نشان می دهد و موادی از قبیل عفونت ، گرده و غبار ، آلوده کننده های هوا و یا آلرژی به گرده گیاهان ، موی حیوانات.
آسم ناشی از ورزش یکی از انواع آسم ، آسم ناشی از ورزش است که با افزایش فعالیت جسمانی ایجاد می شود.
تا کنون علت آسم ناشی از ورزش شناخته نشده است و بهترین دلیل برای آن آزاد شدن مواد تنگ کننده برونشی و ریوی است که باعث بروز آسم ورزشی یا (EIA) می شود.
ارزش و اهمیت تمرین های ورزشی جوانان و کودکانی که پس از فعالیتهای ورزشی آسم ورزشی (EIA) را تجربه می کنند ممکن است از فعالیتهای شدید پرهیز کنند و بدین علت این کودکان ممکن است از آمادگی بدنی پایین تر، شکل جسمانی ضعیف ، بد شکلی قفسه سینه و فقدان مهارتهای حرکتی دشاته باشند و همچنین ممکن است به علت تصور بدی که از خودشان دارند دچار مشکلات روانی شوند.این افراد ممکن است به دلیل عدم توانایی،مشارکت در فعالیتهایی که توسط افراد هم سن و سال انجام می شود، دچار مشکلات اجتماعی و هیجانی شوند.
درمان آسم ناشی از ورزش و فعالیت جهت کاهش و کم کردن میزان بروز و شدت آسم ورزشی راههای مختلفی وجو دارد از قبیل مصرف انواعی از داروها که اغلب افراد آسمی باید قبل از انجام فعالیتهای جسمانی از آنها استفاده کنند.
ورزشهای توصیه شده به افراد مبتلا به آسم افراد آسمی با استفاده از دارو قبل از ورزش می توانند همانند افراد غیر آسمی ورزش کنند.
برنامه های تمرینی سطح بالا در یک ورزش خاص برای افراد آسمی و غیرآسمی مشابه است ، تنها یک برنامه هوازی عمومی باید به آن اضافه شود.
تمرینات هوازی پس از گرم کردن ملایم ، تمرین باید با شدت کم آغاز شده و بتدریج با بهبود آمادگی هوازی افزایش یابد.
هدف تحریک و استرس وارد کردن بر سیستم بدون ایجاد فشار بر آن است.بااستفاده از تمریناتی از قبیل قدم زدن ، بالا و پایین پریدن ، دویدن ، دوچرخه سواری و فعالیتها و بازیهای استقامتی متنوع می توان به این مهم رسید.شدت تمرینات باید حدود 65% تا 90% حداکثر سرعت ضربان قلب باشد.
روش محاسبه حداکثر ضربان قلب : حداکثر سرعت ضربان=سن-220 فشار تمرین برنامه باید با پیاده روی شروع شود و عضلات را برای تمرینات شدیدتر آینده آماده می کند.
در ابتدا پیاده روی بالا و پایین پریدن ، سپس تمرینهای با شدت بیشتر که مدت آن 10 تا 30 ثانیه با استراحت 30 تا 90 ثانیه ادامه می یابد.
نوع تمرینات شرکت منظم یا متناوب در برنامه های بدنی به علاقه فرد بستگی دارد.اما بهتر است افراد آسمی را به فعالیتهای هوازی تشویق کنیم ( باید به سیستم قلبی تنفسی استرس تحریک وارد شود.) در صورت امکان باید در دوران کودکی آموزش شنا ببیند ، شنا نه تنها اثر آسم زای کمتری دارد بلکه اثر بسیار مثبتی بر افزایش حجم قلب و ریه دارد.
چه زمانی باید از انجام ورزش پرهیز کرد و یا آن را کاهش داد؟
اگر افراد آسمی قبل از تمرین دارو مصرف می کنند ولی هنوز علائم تنگی نفس را داشته باشد.نباید تمرینهای شدید انجام دهند.
اگر چه بعضی از افراد آسمی متوجه شده اند که تمرین باعث گشاد شدن راههای تنفسی و بهبود تنفس می شود ، اما در اغلب موارد تنگی برونشی بیشتر می شود شایان ذکر است که کودکان آسمی باید از کلاسهای ورزشی معاف شوند.
افراد آسمی در صورت ایجاد (EIA) در حین فعالیت باید مشارکت در بازی و تمرین شدید را کاهش دهند.
سردکردن در پایان هر دوره تمرینی باید یک بخش برگشت به حال اولیه دنبال شود این حالت می تواند با انجام فعالیتهای ریتمیک ملایم پیاده روی تا بازگشت ضربان قلب به 20 ضربه بالاتر از سطح استراحت ادامه یابد .
سرد کردن شامل تکرار تمرینهای کششی که در گرم کردن انجام شده است، می باشد.
نتیجه گیری پاسخ افراد آسمی به ورزش از شخصی به شخص دیگر در زمانهای مختلف متفاوت است ، ولی به عنوان یک قاعده کلی ، افراد آسمی باید در تمرینهای منظم و برنامه ورزشی با حداقل محدودیت شرکت کنند.
موفقیت آسمی ها در بالاترین سطوح ورزشی شاهدی بر فواید تمرین ها در غلبه بر ناتوانی آنها و تحریکی برای دیگران جهت پیش بینی فعالیتهای جسمانی و ورزشی در برنامه روزانه خود می باشد.
2= آیا کودک مبتلا به بیماری صرع قادر به ورزش کردن می باشد ؟
* اولین چیزی را که باید تغییر دهید، خلق و خوی تان است.
اگر افسرده، ناراحت و غمگین هستید، به شما توصیه می کنیم بخندید و خنده درمانی را شروع کنید.
خنده باعث سرحالی شما می شود و 30 درصد مصروعین با خنده درمانی خوب شده اند.
تحقیقات نشان داده است که در حدود 30 تا 70 درصد از افراد صرعی دچار افسردگی، عصبانیت و یا هر دوی این ها می باشند.
باید بدانیم که افسردگی در تمام افراد ضررهایی دارد، از جمله: تغییر در هورمون ها، ضعیف شدن، استرس، نگرانی، مشکلات با دوستان یا اقوام.
* ورزش کنید.
ورزش کردن باعث شادی و سرزندگی و دور کردن استرس می شود.
برخی از ورزش های مفید برای شما عبارت است از: راه رفتن در جنگل و پارک، ژیمناستیک، وزنه برداری، شنا کردن ، مدیتیشن و یوگا.
نکته مهم برای شما این است که هنگام پر بودن شکم، ورزش نکنید.
* خود را خسته نکنید.
* رژیم غذایی را رعایت کنید.
* از زندگی لذت ببرید.
* داروهای خود را مصرف کنید.
3- ورزش چه تاثیری بر دستگاه ایمنی دارد ؟
نقش ورزش در سلامت جسم در ادامه ی مطلب قبلی در مورد تاثیر ورزش در کاهش وزن و افزایش مصرف انرژی، در این مطلب درباره ی چگونگی اثر ورزش در پیشگیری از بیماری ها، عقب انداختن فرآیند پیر شدن و حفظ سلامتی دستگاه های مختلف بدن از جمله سیستم قلب و عروق، تنفس، گوارش، اسکلتی و ایمنی بدن برای شما صحبت می کنیم.
1- تقویت سیستم اسکلتی و پیشگیری از ابتلا به بیماری پوکی استخوان مشخص شده است که تقویت سیستم اسکلتی بدن و متراکم بودن آن ارتباط مستقیمی با میزان فعالیت بدنی و فشارهای مکانیکی دارد.
به طور مثال در فضانوردانی که به مدت طولانی در فضا به سر میبرند،به دلیل بیوزنی و یا در بیماران مزمن که به مدت طولانی بستری شده یا پایشان گچ گرفته شده و تحرکی ندارند، تراکم استخوانی به شدت کاهش یافته و بسیار مستعد شکستگی میشود.
این همان پدیده ای است که به آن « پوکی استخوان» می گویند و در افراد سالمند به طور شایع دیده میشود.
پوکی استخوان منجر به دردهای متوسط تا شدید و مزمن اسکلتی میشود و زندگی عادی فرد را تحت تأثیر قرار میدهد.
2- به تأخیر انداختن پدیدهی سالمندی یا پیر شدن با افزایش سن، مصرف انرژی پایه کاهش مییابد.
به ازای هر 10 سال افزایش سن در بزرگسالی، میزان مصرف انرژی پایه حدود 2 تا 3 درصد کاهش مییابد، که گفته میشود به دلیل از دست دادن تودهی عضلانی بدن و افزایش بافت چربی است.
این تغییرات در ترکیب بدن را میتوان با ورزش کاهش داد.
ورزش سبب حفظ تودهی عضلانی بدن و افزایش مصرف انرژی پایه میگردد.
همچنین از یبوست و بیماریهای قلبی- عروقی جلوگیری می کند که بعداً به آن اشاره خواهد شد و بدین ترتیب پدیدهی سالمندی را به تأخیر میاندازد.
3- مصرف بیواسطه و مستقیم اسیدهای چرب میدانیم که اکثر بافتهای بدن از گلوکز (قند خون) به عنوان سوخت اصلی خود استفاده میکنند.
یکی از وظایف دستگاه گوارش و کبد این است که مواد غذایی دریافت شده را هضم و جذب کرده و در نهایت، قسمتی از آن را به شکل گلوکز برای مصرف بافتها و سلولهای بدن وارد خون کند.
برای ورود گلوکز به درون سلول و مصرف آن، وجود هورمون انسولین ضروری است.
انسولین هورمونی است که از افزایش قند خون جلوگیری میکند.
این هورمون از آب شدن چربی بدن و آزاد شدن اسیدهای چرب از بافت چربی جلوگیری می کند.
حتی در صورت مصرف زیاد غذا، به ذخیره شدن انرژی به صورت چربی نیز کمک میکند.
اما عضلات در حال فعالیت از این امر مستثنی هستند و میتوانند بدون نیاز به انسولین، انرژی خود را علاوه بر گلوکز از اسیدهای چرب نیز تأمین کنند.
این امر باعث میشود سطح انسولین خون کاهش یابد و باعث ذوب شدن تودهی چربی و آزاد شدن اسیدهای چرب از آن می شود که به نوبهی خود توسط عضلات به مصرف خواهند رسید.
4- تأثیر مثبت در بیماران دیابتی و کاهش مقاومت به انسولین در بیماران دیابتی نوع دو، انسولین وجود دارد اما قادر به عمل نیست که اصطلاحاً به آن «مقاومت به انسولین» گفته میشود.
مشخص شده است که بافت چربی، گیرندهی عمدهای برای انسولین ندارد و به طور بارزی باعث مقاومت به اثرات انسولین و در نتیجه بالا رفتن قند خون و عوارض ناشی از آن میشود.
ورزش با کاهش بافت چربی و افزایش میزان سوخت و ساز بدن، مقاومت به انسولین را کاهش داده و باعث بهبود عملکرد گیرندههای انسولین شده و سطح گلوکز خون را کاهش میدهد.
حتی در بیماران دیابتی نوع یک که در بدن آنها انسولین وجود ندارد یا به میزان کافی ترشح نمیشود، ورزش با افزایش میزان متابولیسم و مصرف انرژی، سطح گلوکز یا قند خون را کاهش می دهد و بدین ترتیب نیاز به انسولین تزریقی یا رعایت رژیمهای بسیار سخت و محدود از قند و انرژی را در این افراد کمتر می کند.
5- کاهش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی- عروقی و سکتههای مغزی ورزش باعث کاهش اسیدهای چرب آزاد خون و افزایش کلسترول خوب یا HDL میشود.
بدین طریق پدیدهی آترواسکلروز یا تنگ شدن عروق بدن از جمله عروق قلبی و مغزی به تأخیر میافتد و هیچگاه به حد بحرانی و انسداد (که در این صورت شاهد سکتههای مغزی یا قلبی خواهیم بود) نمیرسد.
همچنین باعث کاهش مقدار تری گلیسیرید و کلسترول بد یا LDL خون میشود که همگی آنها در آترواسکلروز یا تنگ شدن عروق نقش دارند.
6- افزایش حجم گردش خون موثر بدن و جلوگیری از ترومبوز (لخته شدن خون) در سیاهرگ عمقی پا فعالیت بدنی و تحریک زیاد باعث افزایش حجم گردش خون موثر و جلوگیری از رکود خون در سیاهرگ عمقی پا میگردد و جریان خون را در کل عروق بدن افزایش میدهد، از جمله بازگشت خون را زیاد میکند.
بدین طریق احتمال ترومبوز یا لخته شدن خون در سیاهرگ عمقی پا، که خود میتواند منشاء لختههای آزاد خون(آمبولی) و گیر افتادن در رگهای دیگر بدن از جمله عروق مغز و قلب باشد، کاهش مییابد.
7- تقویت سیستم قلبی- عروقی، دستگاه تنفسی و سیستم ایمنی با افزایش فعالیت بدنی، نیاز بافتها و سلولهای بدن به اکسیژن و مواد مغذی افزایش مییابد.
برای تأمین این نیاز و نیز برای دفع مواد زاید تولید شده ی بیشتر توسط سلولها، جریان خون و فعالیت قلب و تهویهی ریوی زیادتر میشود.
همچنین عضلهی قلب با قدرت و سرعت بیشتری خون را پُمپ میکند و فعالیت دستگاه تنفس نیز با افزایش عمق و سرعت تنفس، افزایش مییابد.
در صورت داشتن برنامهی ورزشی مرتب در زندگی روزانه، به تدریج عضلهی قلب و دستگاه تنفس در اثر تمرین قویتر شده و سلامتی فرد را تضمین میکند.
همچنین با فعالیت بدنی، تعداد گلبولهای قرمز و سفید خون و بهطور کلی حجم خون و عناصر خونی دخیل در سیستم ایمنی بدن، افزایش مییابد و به عملکرد بهتر سیستم ایمنی بدن کمک میکند.
8- اثرات مثبت بر سیستم گوارشی شناخته شدهترین اثرات ورزش در سیستم گوارشی بدن، افزایش حرکات روده و جلوگیری از یبوست مزمن است.
به همین خاطر بیماران جراحی شده را در اولین فرصت پس از جراحی، به راه رفتن تشویق میکنند تا حرکات گوارشی سریعتر باز گردد و از یبوست جلوگیری شود.
همچنین بیمار قادر به تحمل تغذیهی خوراکی باشد.
از عوارض نامطلوب یبوست میتوان به چاقی و بیماریهای رودهی بزرگ از قبیل دیورتیکولوز، بواسیر و حتی سرطان رودهی بزرگ اشاره کرد که به سادگی با ورزش قابل پیشگیری هستند.
4- بیماری پشت گرد این عارضه که به آن کایفوز جوانان هم گفته می شود ازعوارضی است که بدلایل مختلف بوجود می آید ولیکن قابل درمان است.
در این وضعیت با دور شدن کتف ها از یکدیگر مفصل بازو به جلو چرخیده و باعث کوتاهی عضلات سینه ای در جلو وکشیدگی و ضعف عضلات سوم وچهارم ذوزنقه و عضلات متواضی الاضلاع در پشت می گردد.
برآمدگی در پشت جلوه خوبی ندارد گر چه ممکن است این عارضه به کایفوز یا همان گوژپشتی بیانجامد .
بد نشستن هنگام مطالعه و یا خیاطی و کارهای دستی و پایین انداختن سر برای مدت طولانی ، سر به زیر بودن به معنای جلو پا را نگاه کردن هنگام پیاده روی ،وانتقال وزن سر و گردن به جلو و خارج از مرکز ثقل بدن : در جای خود باعث کشیدگی عضلات راست کننده گردن می شود .
افسردگی و عدم تحرک و ثابت ماندن در وضعیت های غلط ازجمله عوامل کمک کننده به این عارضه هستند .
دختران خجالتی در دوران بلوغ بعلت عدم آگاهی ازرشد سریع و بروز صفات ثانویه جنسی ،در هنگام رشد ،سعی در پوشاندن برجستگی سینه هایشان، از دیگران دارند بنابر این بازوان را بطرف جلو چرخانده و سینه ها را بین دو بازو پنهان می کنند این کار باعث می شودعضلات سینه ای آنها کوتاه شده و عضلات کتف آنها در ناحیه پشت کشیده شوند و پس از چندی بدن این عادت غلط را حفظ کرده و به صورت یک عادت بد حفظ می کنند .
در این هنگام با توضیح مسئله و اینکه همه این مسائل طبیعی است نگرانی آنان را بر طرف کرده سپس به انجام حرکات ورزشی مناسب ترغیبشان می کنیم.
درمان : کشش عضلات سینه ای و تقویت عضلات پشتی تمرینات بالا برای درمان پشت گرد مناسب است .
5- ورزش زانو پرانتزی ورزش های مناسب عبارتنداز: 1.
.
ماساژ با روغن زیتون،روغن با بونـه،روغن گردو،روغن بادام تلخ،که مقداری گرم شده باشد صبح و شب.
2.
پیاده روی در مسیرمناسب با کفش مناسب تا بهبودی عارضه.
3.
تقویت عضلات ساق،زانو،ران،کمـر.
4.
راه رفتن در استخر آب گرم در هفته حداقل دو روز.
5.
تنظیم برنامه ورزش وحرکات اصلاحی.
6.
کاهش هرگونـه فشاری از روی سیستم عصبی و بدنـی.
7.
تغییر برنامه تقویت عضلات با توجه بـه بهبودی حاصل شده در بدن.
8.
توجـه خاص نسبت به تغذیه با توجه به شرایط سنی.
9.
ورزش های پیشنهادی: a.
قبل از اجرای هر کدام از برنامه ماساژ بدن به مدت 5 - 7 دقیقه خصوصاً مفاصل بدن.
b.
پیاده روی و دویـــدن در مسیرهای صاف و هموار (خاکی یا چمن) توأم با کفش وجوراب مناسب در هفته سه مرتبه.
c.
پیاده روی و دویــدن در داخل آب استخر در صورت امکان هفته ای دو مرتبه.
d.
استفاده از حرکات کششی و مقاومت فزاینده با تنظیم برنامه { هر هفته دو تکرار به هر حرکات اضافه می گردد ( این حرکات بخشـی از حرکات یـوگا می باشد)}.
e.
استفاده از دوچرخــه ثابت ( ترد میل).
با توجه به شرایط بدنی که دارید (اجرای حرکات با شدت درد).
f.
در تمام ورزش ها بغیر از اجرای حرکات فیزیکی باید بـه خود سازی درونی و روانی توجه خاص مبذول نمود(لازمه کار تمرکز،برقراری ارتباط با خالق یکتا،ارزش نهادن به شخصیت والای انسانی خود و دیگران، با عینک سفید وشفاف بـه دنیا و انسان ها نگریستن،در فلسفــــه فرو رفتن است .