- آقا گلخنی تفرشی: در تذکره « روز روشن » می خوانیم : گلخنی تفرش همشیره زاد شهید قمی است و ناسخ « شمع انجمن »او را گلخن بدون یای نسبت نوشته و وی از ارباب علم و فضل بود و عمر به رندی و هزل و مزاح می گذرانید و با شاه و گدا و فقرا و اغنیا گفتگو به خوش طبعی کرده و کسی از مزاحش آزرده نشدی .
2- آقا صادق تفرشی: دنبلی در نگارستان دارا ازا و با عنوان « از قدمای معاصرین » و « فاضل کامل » یاد می کند و می نویسد او معلم رضا قلی میرزا پسر نادر شاه افشار بود.
طبعی روان و ذوقی سیلم داشته و در قالب مثنوی و غزل شعر می سروده است.
3- تائب تفرشی ( قصی ) : اسمش فخرالدین و تخلصش تائب نصر ابادی درباره اونوشته است « فخرا نام داشته ، بدهند رفته و با ملافرح ا..
مشاعره داشته گویا در آنجا فوت شد ازاین شاعر نیز ابیاتی پراکنده بر جای مانده است که گواه باریکه خیالی اوست.
4- داعی تفرشی: مولانا میرمحمد مومن متخلص به داعی از شعرای نیمه دوم قرن 11 و نیمه اول قرن 12 هجری است واز شعرای معاصر شاه سلیمان صفوی ( 1077 – 1106 ) وشاه سلطان حسین ( 1106-1125 ) ، شاه طهماسب دوم ( 1135 –1145 ) و نادرشاه افشار ( 1148 –1160) به شمار می رود.
وفات وی را در سال 1155 و در سن 90 سالگی دانسته اند اما در کتاب سفینه المحمود وفات او 1167 ذکر شده است.
5- دانش تفرشی: صاحب حدیقه الشعرا درباره اوچنین نگاشته است : اسمش میرزا هادی و از سادات عالی در جات تفرش است.
در انشا قادر و در استیفا ماهر در حکومت حاجی محمد ولی میرزا به یزدرفته به انشا و استیفا مشغول شد .
بعد از عزل اجباری شاهزاده که از طهران به حکومت خود برگشت و عبدالرضا خان یا نمی شده راهش نداد و اموال اون ضبط کرده و عیالش را برهنه بیرون کرد دانش در آنجا ماند و متاهل شد .
6- دبیر تفرشی: صاحب حدیقه الشعرا درباره او چنین آورده است : اسمش میرزا عنایت ا....
و پدرش میرزا هدایت است که از مستوفیان آقا محمد شاه قاجار بوده و خود دبیر ومنشی خوبی بوده و از این جهت دبیر تخلص نموده چند هم وزارت شاهزاده احمد علی میرزای خاقان را نمود و از خاتمه مالش اطلاعی حاصل نشده است.
7- ذره تفرشی: در تذکره حدیقه الشعرا درباره او می خوانیم : اسمش میرزا عبدالغنی و اصلش از تفرش قم و در آذربایجان مشغول خدمت نایب السلطنه و از ملتزمین مجلس مرحوم قائم مقام بوده خالی از مراتب علم و کمال و خط و ربط هم نبوده شعر هم می گفته است.
8- رفیقی تفرشی: از شاعران قرن 13 می باشد.
هر چند زیاد در دریای شعر غوطه ور نبوده اما ابیاتی محکم از او به جای مانده و در نگارستان دارا چنین معرفی شده است.
اسمش میرزا محمد علی از طبقه سادات رفیع الررجات طباطبائی تفرشی من اعمال قم است.
اغلب اوقات و اکثر عمران در دارالسلطنه اصفهان به درس و بحث به سر برده است.
از شاعران قرن 13 می باشد.
9- شهری تفرشی : در تذکره نگارستان دارا درباره او چنین می خوانیم: عهدی است که در آذربایجان متوقف می باشد.
شهری به کام و شربت و حلاوت کلامش در جام است.
همدمی با حقوق و وفاست و پاس آشنایی دارد و سیاحت بسیار کرده و سرد و گرم روز دیده با دوستان مهربانی آرد و در هر حالت عمر به خوشدلی گذارد و صاحب دیوان است.
10- ظهیرای تفرشی: مولانا علی حزین الاهیجی ( 1103-1180 ه.ق.
) از معاصران ظهیرا بوده و محضرش را درک نموده است.
در کتاب تذکره المعاصرین خود را از ظهیرای تفرشی بدنیکی یاد می کند و او را به داشتن مرتبتی بلند در دانش ولطافت طبع ستوده است.
11- عراف تفرشی: عبدالرزاق دنبلی در تذکره نگارستان دارا از او چنین یاد می کند : اسمش میرزا هدایت اصلش از تفرش و در سرکان همدان به تعلیم اطفال مشغول است.
15- میرزا ابولحسن تفرشی: در تذکره سخنوران قم به نقل از تذکره خطی خربات آمده است : میرزاابوالحسن تفرشی مشهور به فراهانی از سادات عالی درجات آنجاست و اکثر اوقات در شیراز می باشد و به کشب فضائل و کمالات مشغول است و به غایت فاضل است و الحال که تاریخ در سنه 1015 قمری است در آن دارالملک است طبیعت او از اشعار او معلوم می شود .
اصل او از تفرش است اما چون در فراهان نشو و نمو یافته به فراهانی مشهور است.
13- میرزا عبدالحمید تفرشی: از شاعران دوره قاجار است و رضا قلی خان هدایت در مجمع الفصعا درباره او چنین می نویسد.
: اسمش میرزا عبدالحمید و در اخلاق حمیده وحید و از پویندگان فقرا و گویندگان شعراست .
از حسن خط صاحب خط اوفی از لطف طبع حاوی خدا علی به دست رنج کتابت وجوه معاش حاصل کند و از قیود ملا رفت ملوک تن زند.
14- میر عبداغنی تفرشی : از لحن کلام حزین لاهیجی درباره میرعبدالغنی بر می آید که او در شعر مقام بلندی نداشته و البته شعر شناس خوبی بوده است.
حزین درباره شعر او می نویسد.
از احفاد فاصل مرحوم و نوادر روزگار بود.فقیه به شعر فهمی و سخن شناسی او کسی ندیده است.
در ذکا و استقامت سلیقه بی نظیر و تحصیل متداول علوم نموده.
15- وفایی تفرشی: صاحب تذکره اختر که معاصر وفایی بوده درباره او چنین نگاشته است « خلف محمد حسین بیگ، از اعیان تفرش است.
وی در شیراز از تربیت یافته و چند سال نیز در اصفهان در سلک طلبه بر تحصیل مشغول بود.
»عبدالرزاق بیگ در کتاب نگارستان درباره او نوشته است « مودب و پسندیده اطوار و مهذب و ستوده کردار و درویش طبع و غنی دل و خوش مشرب و پاکیزه آب و گل است یک دو سفر او را در دارالسلطنه تبریز دیدم و به صحبتش رسیدم.
16- هجری تفرشی: مولوی محمد مظفر در تذکره روز روشن علت اختلاف اسامی هجری را بیان می کند : هجری میرابوالقاسم ابن آقا محمد صادق در آفتاب عالمتاب و شمع انجمن او را قمی و در نگارستان دارا، تفرشی و بعضی او را اصفهانی نوشته وجهتش آنکه خودش از سرزمین قم و اضلش از تفرش و منشاء و مکسب علم و هنر وی شهر اصفهان بود در ساختن شمشیریه طولانی داشت و خط رشت جلاواجل تیغ هلاک بر سرش گذاشت.
واله داعستانی در تذکره «ریاض الشعرا» نوشته است : هجری شمشیرگر قمی چون تیغ غمزه خوبان خونریز و مانند تیرنگاه دلبران فتنه انگیز بوده است.
TOP