دانلود تحقیق تفنگ بادی و ایمنی

بسیاری از مردم به اشتباه فکر می کنند که تفنگ های بادی, یک نوع اسباب بازی بی خطر و یا کم خطربوده و بنابراین نیازی نمی بینند که قبل از خرید, استفاده از آن را به فرزند خود بیاموزند.

در واقع, تفنگ های بادی نه تنها بی خطر نیستند, بلکه اگر به درستی از آنها استفاده نگردد, می توانند خطرناک باشند.

تفنگ بادی اسباب بازی نیست!

باید نحوه استفاده صحیح از آن را به فرزند خود بیاموزید.

سرعت زیاد ساچمه در تفنگ های بادی امروزی که معمولا بیش از 100 متر بر ثانیه است, خطرناک بودن این وسیله را بیشتر کرده است.

اگرچه متاسفانه در کشور ما به تفنگ بادی به عنوان یک اسباب بازی بچگانه نگاه می شود, ولی استفاده از آن برای افراد زیر 16 سال (که آموزش ندیده اند) بسیار خطرناک است.

پس قبل از خرید تفنگ بادی برای فرزندتان, به موارد زیر اکیدا توجه کنید: تفنگ بادی اسباب بازی نیست.

استفاده از آن حتما باید زیر نظر بزرگسالان صورت گیرد.

بی دقتی در استفاده از آن, ممکن است به زخمی شدن و حتی مرگ منجر گردد.

ساچمه آن بعد از شلیک, تا فاصله 320 متری, خطرناک است.

برای افراد زیر 16 سال توصیه نمی شود.

ضمنا موارد زیر را در هنگام استفاده از تفنگ بادی رعایت کنید: همیشه از مسلح نبودن و خالی بودن تفنگ در هنگام حمل, مطمئن باشید.

به گفته کسی در این مورد اطمینان نکرده و خودتان آن را چک کنید.

تفنگ بادی مسلح را به داخل مکان های عمومی, خودرو یا منزل نبرید.

وقتی که قصد بالا رفتن از درخت یا جایی را دارید, و یا اگر می خواهید از جایی بپرید, هرگز تفنگ مسلح را همراهتان نبرید.

مطمئن ترین تفنگ نیز ممکن است در این مواقع, شلیک کرده و به شما یا کسی که در نزدیکی شما قرار دارد صدمه بزند.

هرگز به سطوح تخت, سخت یا به سطح آب شلیک نکنید.

کمانه کردن ساچمه در این موارد, خطرناک است.

اگر قصد نشانه گیری و تیراندازی به هدف یا سیبل دارید, آن را در زاویه ای قرار دهید که مستقیما رو به شما نباشد.

مطمئن شوید که در پشت هدف یا سیبل؛ چیزی قرار دارد که مانع از پیشروی بیشتر ساچمه خواهد شد.

(مثل تل خاک یا شن, کیسه حاوی خاک اره و نظیر آن) دقت کنید امکان اینکه فرد یا حیوانی به طور ناگهانی از جلوی هدف عبور کند, وجود نداشته باشد.

هنگام تمرین و آموزش بهتر است از عینک محافظ استفاده کنید.

ازنبودن مانع احتمالی در داخل لوله تفنگ اطمینان حاصل کنید.

تفنگتان را همیشه تمیز و در شرایط خوب نگاه دارید.

هرگز به سوی کسی نشانه نگیرید.

راهنمایی نوآموزان تیراندازی با تفنگ بادی هنوز روزی که اولین مجله شکار و طبیعت را دیده و مطالعه نمودم, از یاد نمی برم.

شاید این شماره را چندین بار خوانده و تقریبا کل آن را به خاطر سپردم.

می توانم بگویم که زیربنای فکری من در خصوص شکار, طبیعت و مسایل مرتبط با آن, برگرفته از آموزشهای این مجله بوده و چه بسا کسان دیگری نیز تحت تاثیر همین آموزش ها قرار گرفته اند.

بر این باورم که مطالب یک نشریه می تواند در طرز تفکر خوانندگان آن تاثیر بسیار زیادی داشته باشد.

لذا باید مراقب بود که نا خواسته اشتباه و سهوی صورت نپذیرد.

گرچه انسان جایزالخطا است ولی عمدی در آن نباید باشد.

ان شاء ا...

انسان شکارچی باید عاشق شکار و تمامی مسایل در رابطه با آن بوده و بیش از هر کسی, به فکر حفظ شکار و عوامل درگیر آن باشد.

چون اگر شکاری پیدا نشود, قاعدتا شکارچی ای وجود نخواهد داشت.

این دو عامل, لازم و ملزوم یکدیگرند.

بهره برداری درست, به جز از راههای منطقی و اصولی, امکانپذیر نیست.

شکار, غریزه ذاتی و عامل حیات و بقا بوده و انسان اولیه, برای حفظ حیات و بقای ذات خود راهی بجز استفاده از منابع طبیعی نداشته است.

او هرچه متمدن تر گشت و از علوم و فنون بیشتری بهره جست, فقط وسایل و تجهیزات شکار را تغییر داد.

زمانی که به خاطر روابط جدید اجتماعی ناگزیر به شهرنشینی روی آورد, برای تغذیه خود به پرورش دام و طیور و ذبح آنها نمود.

ولی با این تفاوت که کسانی این روش بهره برداری را شکار تلقی نکرده و نمی کنند.

با پیشرفت تمدن بشری و پیدایش شهرهای بسیار بزرگ, سیستمهای تامین دام و طیور صنعتی, جایگزین نوع خانگی آن گشته و ابعاد بسیار بزرگ و پیچیده ای پیدا کرد.

اما به خاطر وجود غریزه شکار در انسانها, فکر تکثیر حیوانات وحشی و سپس شکار آنها قوت گرفت.

به طوری که چندین سال است در کشورهای پیشرفته, موسسات بسیار بزرگی در این راستا فعالیت نموده و نتایج بسیاری را در ابعاد مختلف بدست آورده اند.

برای بهره برداری از این موهبت خدادادی, احتیاج به امکاناتی است که در این مقاله و مقاله های بعدی, به طور مفصل به ان می پردازیم.

همانطور که عرض کردم, شکارچی باید به تمامی وسایل و تجهیزات شکارش و وسایل مرتبط با آن عشق بورزد.

بارها شاهد اشخاص بسیاری بوده ام که علاقه عجیبی به وسایل شکارشان دارند و روابط عاطفی غریبی با آنها ایجاد کرده اند.

حتما دیده اید که بعضی از شکارچیان, در سفرهای شکارشان, وسیله شکار را درون جلد حمل نموده و چه بسا این نحوه حمل, موقعیتهای مطلوبی را نیز از آنها سلب نموده است.

ولی چون سلاحشان را بسیار دوست دارند, هرگز تصور آن که یک لحظه آن را بدون مراقبت رها نمایند, به خود را نمی دهند.

اینگونه اشخاص در تعامل با طبیعت, احتیاط لازم را مد نظر قرار داده و از هرگونه صدمه به آن تا سرحد امکان پرهیز می نمایند.

چون به خوبی می دانند که بدون طبیعت سالم, نمی توان زیست, هرگز خود را مجاز به تجاوز به محیط زیست و عوامل حیاتی آن نمی دانند.

ولی برعکس شاهد کسانی بوده ام که از سلاح خود به عنوان چوبدست استفاده می کنند و تخریب طبیعت را لازمه بهره برداری از آن می دانند.

این روش, عاقبتی به جز فاجعه به دنبال نخواهد داشت که متاسفانه امروز ناظر خیلی از موارد آن هستیم.

لذا روی سخن ما با کسانی است که منطق بهره برداری صحیح از هر چیز را عامل بقای آن می دانند.

زیرا که استمرار در استفاده از هر چیز به غیر از نگهداری مطلوب, راهکاری ندارد.

همانطوری که همگان مستحضرند, با توجه به شرایط اقتصادی حاکم بر کشور ما, دسترسی به وسایل و تجهیزات شکار, به آسانی و با قیمت ارزان ممکن نیست.

علاوه بر آن, در خیلی از موارد, امکان جایگزینی نیز وجود ندارد.

لذا مراقبت زیاد, یکی از عوامل تداوم استفاده می باشد.

با ذکر این مقدمه, نخستین بحث خود را آغاز می نمایم.

برای بهره برداری و نگهداری درست منطقی از وسایل شکار, باید ابتدا مرحله شناخت اینگونه تجهیزات را گذراند.

یکی از اولین وسایلی که قاعدتا هر نوجوانی در سنین کم برای تیراندازی انتخاب می کند, سلاح بادی است که در این مقاله با استفاده از تجربیات خودم و منابع معتبر موجود در اینترنت, به بحث در خصوص آن می پردازم: تفنگهای بادی بزرگسالان در کالیبرهای.177,.20,.22 و.25 عرضه می شوند و در بعضی از کالیبرها نظیر.308 و .50 سرعت شلیک از سرعت صوت ( (1150 fps = 350 m/s بیشتر است.

از تفنگهای بادی برای مسابقات تیراندازی, شکارهای کوچک تفریحی و کنترل آفت استفاده می شود.

قیمت آنها بدون تجهیزات جانبی, از 50 تا 1500 دلار آمریکا متغیر است.

تفنگهای بادی موجود در فروشگاه های معتبر لوازم ورزشی, نظیر سلاح گرم, از مواد اولیه با کیفیت بالا ساخته می شوند و سالها دوام خواهند داشت.

در مناطق پرجمعیت که استفاده از سلاح گرم امکان پذیر نیست, می توان از تفنگ بادی با ایمنی و بدون سر و صدا استفاده کرد.

هدف از این مقاله, راهنمایی نوآموزان تیراندازی با تفنگ بادی با استفاده از طبقه بندی کردن اطلاعات به منظور انتخاب نوع صحیح این نوع تفنگ می باشد.

ما در اینجا در مورد پیش بینی های ایمنی, هدف, تجهیزات جانبی و مهمات صحبت کرده و به ارائه اطلاعات مقدماتی و پیشرفته خواهیم پرداخت.

آنچه پس از خواندن این مقاله از تفنگ بادی خواهید دانست: معمولا تک تیر هستند ولی مدلهای چند تیر با تغذیه ساچمه از یک خشاب نیز وجود دارند.

با استفاده از هوای فشرده, CO2 فشرده یا یک پیستون فنرران کار می کنند.

بعضی از مدلهای هوایی, قابلیت مسلح شدن برای هر شلیک را با استفاده از پمپهای پی در پی (یک تلمبه زن) داشته و در بقیه, هوا از قبل, در یک مخزن نگه داشته می شود.

بسته به نوع تفنگ, تیر انداز و هدف, تفنگهای بادی بردهای متفاوت از 10 تا 75 یارد (9 تا 69 متر) دارند.

هزینه استفاده از آنها پایین است.

حتی قیمت ساچمه های بسیار مرغوب کمتر از 5 سنت می باشد.

سرعت ساچمه در دهانه تفنگ از 500 fps (152 متر بر ثانیه) برای تیراندازی به هدفهای معمولی تا 1000 fps (305 متر بر ثانیه, برای شکار و کنترل آفت متغیر است.

دقت یک تفنگ بادی با کیفیت بالا و در شرایط ایده آل, تیراندازی پی در پی از میان یک سوراخ به قطر یک ساچمه در 10 متری یا از چند سوراخ 12 تا 25 میلیمتری در 45 متری است.

انرژی ساچمه معمولا از سرعت آن بیشتر است, مخصوصا وقتی از آن برای شکار و کنترل آفت استفاده می شود.

انرژی ساچمه, حاصل وزن و سرعت آن است و در واحد foot pounds of energy (fpe) بیان می گردد.

سرعت تنها عامل موثر نیست.

استفاده از ساچمه سنگین تر, باعث افزایش نیروی مقاوم حرکت و مقاومت هوا در برابر آن و در نتیجه کاهش برد می گردد.

انرزی اغلب تفنگهای بادر در محدوده 5 fpe تا 40 fpe متغیر است.

در مسابقات تیراندازی, در مقایسه با سلاح گرم, تفنگ بادی نیاز به تنظیم و دقت تیراندازی بالایی دارد.

به همین خاطر است که مسابقات تیراندازی بسیار لذت بخش هستند.

مگسکهای تفنگهای بادی در سه نوع باز, سوراخدار و یا دوربین دار هستند.

برای تفنگهای بادی فنردار, نیاز به استفاده از یک دوربین با دوام و نگهدارنده های مخصوص برای آن می باشد.

کاربردهای تفنگ بادی در تیراندازی شکار شکار حیوانات قابل شکار کوچک با تفنگ بادی محبوب است.

شکارچیان با تفنگ بادی از توانایی شکار پرندگان و جانوران موذی, خرگوش, سنجاب و غیره به روشهای انسانی لذت می برند.

شکار با تفنگ بادی نیازمند دانش شکارچی نسبت به عملکرد تفنگ بادی و ساچمه, اندام حیاتی شکار (معمولا سر یا قلب و ریه) و استتار در محیط است.

قویا توصیه می شود تا قبل از نشانه گرفتن هر موجود زنده ای, تحقیقاتی انجام گیرد تا شکار, به شیوه انسانی باشد.

بعضی از حیوانات دارای جمجمه سختی هستند که تیراندازی به آنها نیاز به دقت در محل نشانه روی دارد و بعضی دیگر نظیر خرگوش, می توانند به محض شنیدن صدای تیراندازی, بالا پریده و باعث خطا شوند.

برد, باد و قدرت تفنگ بادی بر محدودیتهای شکار انسانی اثر می گذارند.

برای شکار باید تیرانداز دقیقی بود و خود را با شرایط محیط, سازگار نمود.

شکارچیان خوب به خوبی تمرین کرده و از قابلیتهای خود آگاهند.

کنترل آفت: بسیار شبیه شکار بوده و فقط در مکان, شیوه و انگیزه متفاوتند.

در مورد کنترل آفت, تیرانداز از مزیت اماده سازی محل شکار و نیز دام گستردن در آنجا برخوردار است.

از گونه های مرسوم می توان گنجشک, سار، موش, موش خرما, سنجاب خرگوش, کلاغ و غیره را برشمرد.

فصل و محدودیتهای شکار این گونه ها در محلهای مختلف, متفاوت است.

هدف گیری: به هر چیزی که برای شما لذت بخش است شلیک کنید.

قوطی قرص, گردو, بلوط, هدفهای نوسانی و ...

هدف از تیراندازی به اشیا, فقط خنده و تفریح نیست.

یک شکارچی می داند که چطور بازی کند.

نشانه گیری: با قراردادن هدفی در 10 متری و بدون استفاده از دوربین و در خالت ایستاده, می توان مهارت خود را در هدف گیری آزمود.

استفاده از تفنگهای بادی مخصوص, لباس مخصوص, دوربین و تجهیزات دیگر فقط یک طرف کوچک از این قضیه هستند.

انچه مهم است افزایش مهارت در هدف گیری با تفنگ بادی است.

هدف گیری میدانی: کاربرد دیگر تفنگهای بادی, استفاده از آنها در مسابقات تیراندازی میدانی است.

در این مسابقات, هدفهای فلزی در فواصل و مکانهای مختلفی قرار داده می شوند.

تیراندازان از یک محل معین و فقط در یک وضعیت خاص, فقط می توانند یک تیر به هر هدف بزنند و اطلاعاتی در مورد فاصله این هدف ها یا سرعت باد به آنها داده نمی شود.

امتیازات نیز مستقیما به تعداد هدف هایی که مورد اصابت ساچمه قرار گرفته اند داده می شود.

در این نوع از مسابقات, تیراندازان از یک دوربین با بزرگنمایی بالا (مثلا 32x) استفاده کرده و بر روی هدف فوکوس می کنند.

به خاطر میزان حساسیت فوکوس در این بزرگنمایی, تیرانداز تخمین دقیقی از فاصله تفنگ تا هدف بدست آورده و می تواند میزان بالاتر گرفتن خط لوله تفنگ از هدف را محاسبه کند.

این نوع از مسابقات میدانی, در بالا بردن مهارت تیراندازان بسیار موثر است.

مشخصات فنی و طراحی: دانستن این مطلب که چه نوع تفنگ بادی به درد شما می خورد, بسیار مهم است.

در واقع مدلهای بسیار متنوعی در دسترس هستند که یک خریدار باید با دانستن آنچه که مورد نیاز اوست, اقدام به انتخاب یکی از آنها نماید.

برای یک تیرانداز مبتدی, یافتن یک تفنگ بادی مناسب با بودجه و محدودیت های تمرینی او, ضروری است.

از نکات کلیدی در انتخاب یک تفنگ بادی می توان موارد زیر را نام برد: 1.

قیمت 2.

کالبیر 3.

توان (سرعت) 4.

نوع نیروی محرکه 5.

طراحی قنداق 6.

ماشه اکنون این موارد را به ترتیب بررسی می کنیم.

قیمت: تپانچه های بادی از توان و دقت خوبی برای شکار یا کنترل آفت برخوردار نیستند ولی استفاده از آنها در مسابقات تیراندازی و نشانه گیری, بسیار لذت بخش است.

تفنگ های بادی بزرگتر و گرانترند اما از توان, برد و دقت بیشتری برخوردارند.

کالیبر: انتخاب کالیبر مناسب نیز از سوالات رایج مبتدیان است.

کالیبر 5/4 میلی متر, رایج ترین کالیبر مورد استفاده بوده و در مسابقات میدانی و تیراندازی از آن استفاده می شود.

کالیبرهای موجود دیگر .20 , .22 (5/5 میلی متر) و .25 هستند.

کالیبرهای کوچکتر, دارای سرعت بیشتری بوده و در اغلب موارد, خط سیر ساچمه پس از تیراندازی, مسیر هموارتری را طی می کند.

در عین حال, انرژی خود را زودتر از کالیبرهای بزرگتر از دست می دهند.

برای شکار, اغلب تیراندازان کالیبر .25 را ترجیح می دهند اما استفاده از این کالبیر برای هدفهای دور, مستلزم دقت بالا در محاسبه میزان افت ساچمه برای تیراندازی خوب می باشد.

ساچمه های کالیبر .177 (۴/۵ میلی متر) ارزانتر بوده و به وفور در دسترس هستند.

با در نظر گرفتن همه موارد بالا, نکته مهم دیگری که باید در نظر داشت, در دسترس بودن کالیبرهای مذکور در بازار ایران است.

رایج ترین کالیبر موجود در بازار ایران کالیبر 5/4 میلی متر می باشد که برای شکار نیز کالیبر مناسبی است.

توان: در معرفی این پارامتر معمولا اشتباه می شود.

سازندگان تفنگ های بادی اغلب عددهای بالایی برای سرعت ساچمه در تفنگ هایشان اعلام می کنند.

ولی آنچه که آنها به آن اشاره نمی کنند این است که: شلیک یک ساچمه با سرعت 320 متر بر ثانیه, باعث ناپایداری آن و از دست دادن سریع دقت و سرعت می گردد.

وزن ساچمه هایی که آنها در تست سرعت ساچمه در کارخانه استفاده می کنند, بسیار کمتر از ساچمه هایی است که در بازار موجودند.

تفنگ مورد استفاده برای تست ممکن است تقویت شده باشد که در نتیجه, سرعت شلیک ساچمه را با کاهش دقت, افزایش می دهد.

سرعت اعلام شده, لزوما سرعت متوسط تمامی تفنگ های تولید شده در آن کارخانه نبوده و فقط در تست چند نمونه, به آن رسیده اند.

در واقع, مهمترین پارامتر, انرژی (اندازه حرکت) ساچمه است که حاصل ضرب سرعت در وزن آن است.

این پارامتر بیانگر میزان قدرت نفوذ و تخریب جسم پرتاب شده است که در بسیاری از کشورها برای اندازه گیری توان تفنگ بادی از آن استفاده شده و بر اساس آن تشخیص داده می شود که آیا سلاح مزبور نیاز به جواز حمل دارد یا نه.

(مثلا در بریتانیا, تفنگهای بادی با توان بیش از 12 FPE نیاز به جواز دارند).

انرژی, پارامتر مفیدی برای مقایسه ساچمه ها با وزن های مختلف است و به میزان کشندگی ساچمه بر می گردد.

میزان انرژی ساچمه از 5FPE تا 40FPE در تفنگ های بادی مختلف تغییر می کند.

میزان اتلاف انرژی ساچمه در مسیر نیز از دیدگاه شکار جوانمردانه و انسانی و کنترل آفت, حائز اهمیت است.

نیروی بازدارنده آیرودینامیکی هوا (Aerodynamic drag) باعث کاهش انرژی اولیه ساچمه (که در زمان ترک لوله تفنگ داشته) می شود.

ضریب بالستیک پارامتری است که میزان سرعت از دست دادن انرژی در ساچمه را در طی مسیر خود در هوا, بیان می کند و برای تیراندازی به هدف های دورتر از 25 متر, مهم است.

نوع نیروی محرکه: در تفنگ های بادی معمولا از سه نوع سیستم محرکه مختلف استفاده می شود: بادی پمپی - پیستون-فنر - بادی از پیش شارژ شده توان, دقت و قیمت این سیستم ها با هم متفاوتند: سیستم بادی پمپی تفنگ های بادی دارای این سیستم, انتخاب خوبی برای نوآموزان است و به خاطر آسانی مسلح کردن آن, در دسترس بودن و قیمت کم, کماکان مورد توجه و محبوب خواهند ماند.

با هر بار تکرار کردن عمل مسلح کردن تفنگ, هوا به درون مخزن آن پمپ شده و فشار آن بیشتر می شود.

با چکاندن ماشه, هوای فشرده, مستقیما در پشت ساچمه آزاد می شود.

دقت این نوع تفنگ خوب است و هر چه کیفیت ساخت آن بالاتر برود، دقت آن هم بیشتر می شود.

از مارک های معروف در این نوع می توان Benjamin Sheridan , Crosman , Daisy و Marksman را نام برد.

ضمنا نصب دروبین بر روی این نوع تفنگ آسان بوده و با استفاده از دوربین های ارزان قیمت هم به خوبی می توان از آنها استفاده کرد.

من تجربه تیراندازی با یکی از این تفنگ ها با کالیبر 5 میلی متر داشته ام.

میزان پمپ کردن هوا به داخل مخزن آن مستقیما به نیروی بدنی بستگی دارد و آن زمان که من نوجوان بودم, حداکثر می توانستم 3 یا 4 بار آن را پمپ کنم.

ولی وقتی مثلا 7 بار پمپ می شد, قدرت وحشتناکی پیدا می کرد و ساچمه آن در فاصله 10 متری, یک سکه 2 تومانی را به راحتی خم می کرد!

در تصویر زیر نمونه ای از این نوع تفنگ را می بینید.

Benjamin-Sheridan 392 Multi-pump Pneumatic مکانیزم عملکرد این نوع تفنگ بادی رو اینجا ببینید.

سیستم فنر-پیستونی تفنگ های بادی دارای این سیستم, دارای توان متوسطی هستند و مکانیزم مسلح شده آنها نیز با یک بارخم کردن لوله آنها انجام می گیرد.

فنر معمولا یک کویل فولادی است که درون یک لوله در بالای ماشه قرار می گیرد.

با خم کردن لوله (که در این سیستم از آن به عنوان اهرم استفاده می شود) فنر و پیستون جلوی آن فشرده می شود (ولی هوا فشرده نمی شود) .

وقی ماشه چکانده می شود, فنر رها شده و پیستونی را که در جلوی آن قرار دارد, در داخل یک سیلندر هوا که پشت محل قرار گیری ساچمه قرار دارد, حرکت داده و در این لحظه, هوای داخل سیلندر فشرده شده و ساچمه را پرتاب می کند.

در بعضی از تفنگ های دارای این سیستم, به جای استفاده از لوله به عنوان اهرم (کمر شکن) بازوی دیگری که در زیر لوله (under lever) و یا کنار لوله (side lever) قرار می گیرد, بکار می رود.

تفاوت این نوع از تفنگ ها با مدل ها کمر شکن در این است که به خاطر عدم بهم خوردن تنظیم لوله, دقت آنها, اندکی بیشتر حفظ می شود.

ضمنا مکانیزم مسلح شدن مدل های کمر شکن, اندکی وقت گیرتر و در عین حال ساده تر است.

مشخصه اکثر تفنگ های بادی با سیستم فنر-پیستونی صدای ارتعاشی است که در هنگام آزاد شدن فنر, از آنها به گوش می رسد که می توان با تنظیم آن, این صدا را کم کرده و یا از بین برد.

سیستم بادی از پیش شارژ شده (PCP) عملکرد این سیستم, نظیر بادی پمپی است با این تفاوت که در تفنگ های دارای این نوع سیستم, به جای پمپ کردن هوا به داخل مخزن تفنگ, از مخزنی که قبلا با گاز فشرده (هوا و یا گاز CO2) شارژ شده, استفاده می شود.

این مخزن, یا در داخل تفنگ قرار دارد و یا می توان به آن متصل کرد.

با تفنگ های دارای این سیستم, می توان به دفعات تیراندازی کرد تا اینکه مخزن آن دشارژ گردد.

دقت و توان این نوع تفنگ و در عین حال, سهولت استفاده از آن, بیشتر از دو نوع قبلی است.

علاوه بر این, با استفاده از یک تعدیل کننده, می توان صدای این نوع تفنگ را به حداقل رساند.

گاز CO2 زمانی بیشترین مورد استفاده را داشت.

ولی با افزایش تولید تجهیزات مخصوص تنفس در زیر آب, هم اکنون, استفاده از هوای فشرده, استاندارد است.

عملکرد هوای فشرده, به علت ثبات بیشتر آن در دما های محیطی مختلف, از CO2 بهتر است.

مخزن های پیشرفته تر را با مواد کامپوزیت می سازند که از مخزن های فولادی سبکتر هستند و در عین حال میزان بیشتری گاز فشرده می توانند در خود جای دهند.

مخزن گاز فشرده آن, لوله آبی رنگ است.

Match Gun MG1 (PCP, 10M Target Pistol) طراحی قنداق: طراحی قنداق تفنگ بادی (یا دسته تپانچه بادی) در عملکرد آن موثر است زیرا یک قنداق خوب, با تیرانداز, به خوبی جور شده و به تعادل او در تیراندازی به هدف کمک می کند.

قنداق های بهتر دارای پرداخت و رنگ بادوامی هستند و با در نظر گرفتن فاکتورهای آناتومیکی انسان, به شکل های ارگونومیکی پیچیده ای تراشیده می شوند.

قنداق تفنگ های بادی مخصوص مسابقات, دارای قسمتهای مکانیکی قابل تنظیم هستند که بتوان ابعاد آن را برای تیراندازهای مختلف, تنظیم کرد.

استفاده از چوب های مختلف در ساخت قنداق, جدای از پارامتر وزن, بیشتر به خاطر ظاهر آن است.

قنداق و دوربین تفنگ بادی مدل Air Arms TX-200 Rifle (Spring Piston, .177 Field Target Rifle) قنداق قابل تنظیم در تفنگ بادی مدل Feinwerkbau P70 (PCP, 10M Target Rifle) ماشه: ماشه یک قطعه اساسی در تفنگ بادی است.

تیراندازی با یک ماشه خوب تفنگ بادی تجربه ای متفاوت از تیراندازی با ماشه اسلحه گلوله زن است.

زیرا ماشه تفنگ بادی به صورت دو مرحله ای چکانده می شود و معمولا نیروی چکاندن کمتری نیاز دارد.

تیراندازان مسابقه ای, نیروی چکاندن بسیار کم را ترجیح می دهند تا کمترین تاثیر را در هدف گیری آنها داشته باشد.

ولی شکارچیان مایلند نیروی چکتاندن ماشه تفنگشان, بیشتر باشد.

میزان این نیرو را می توان با پولیش کردن قطعات داخلی ماشه و نیز پیچاندن پیچ مخصوصی که زیر آن قرار دارد, تنظیم کرد.

به خاطر داشته باشید که تنظیم ماسه تفنگ بادی کار ساده ای نیست و اگر به درستی انجام نشود, ممکن است باعث مسلح نشدن تفنگ و یا شلیک ناخواسته آن در اثر ضربه شود.

پیچ تنظیم را در هر مرحله فقط به اندازه یک چهارم دور بچرخانید تا در صورتی که به وضعیت مناسبی نرسیدید, بتوانید ماشه را به تنظیمات اولیه برگردانید.

اگر کوچکترین شکی در این زمینه دارید, از کسی که در این کار تجربه دارد کمک بگیرید.