باروت یا (gun powder) شاید قدیمی ترین ماده منفجره و پر مصرف ترین آنها باشد روش ساخت آن در زیر آمده است.
توجه داشته باشید که برای ساخت مواد منفجره باید حتما از آزمایشگاه مجهز استفاده نمائید و از استاد راهنما کمک بگیرید.
آزمایش تهیه باروت: الف) وسایل مورد نیاز: بشر 5 لیتری بشر 10 لیتری (پیرکس) 1 عدد بشر 500 سی سی یک عدد بشر 100 سی سی جهت پیمانه شعله گاز ب) مواد مورد نیاز (برای آسانی کار مقادیر به حجم داده شده اند) (از بشر 100 سی سی جهت پیمانه استفاده می کنیم): بلور نیترات پتاسیم: سه پیمانه پودر ذغال چوب: دو پیمانه پودر گوگرد: نصف پیمانه الکل: سه هشتم پیمانه یا 38 سی سی آب: سه پیمانه ج) روش کار: در بشر 5 لیتری 38 سی سی الکل بریزید.
در بشر 10 لیتری 3 پیمانه نیترات پتاسیم، دو پیمانه پودر ذغال و نصف پیمانه گوگرد را بریزید و 100 سی سی آب بر روی آن اضافه کنید.
مخلوط را مرتبا به هم بزنید تا نیترات پتاسیم حل شود و گوگرد و ذغال کاملا در مخلوط یکنواخت شوند.
200 سی سی آب دیگر اضافه می کنیم و مخلوط را بر روی حرارت مستقیم قرار می دهیم و مرتب هم می زنیم تا زمانی که بر روی سطح مخلوط حبابهای ریز ظاهر شود.
ظرف را از روی حرارت بردارید و محتویات آنرا در داخل ظرف پنج لیتری حاوی 38 سی سی الکل (در قسمت 1 ) خالی کنید.
مخلوط را کمی به هم بزنید و سپس پنج دقیقه به حال خود رها کنید.
مخلوط را از صافی رد کنید و پودر روی صافی را نگه دارید.
بر روی بشر 500 سی سی یک سرند با سوراخهای کوچک قرار دهید و پودر روی صافی را بر روی آن بمالید تا ذرات آن یکنواخت شود و در داخل بشر 500 سی سی بریزد.
پودر حاصله در بشر 500 سی سی را خشک کنید (در هوای آزاد یا زیر نور خورشید) در صورتی که از حرارت خورشید استفاده می کنید بلافاصله بعد از خشک شدن آنرا از زیر نور خوشید بردارید.
پودر حاصله نوعی باروت است و در مقابل حرارت و شعله منفجر می شود، پس آنرا در محل خشک و دور از نور، حرارت و آتش نگه داری کنید.
برای آزمایش باروت ساخته شده کمی از آنرا بر روی قاشقک آهنی قرار داده و بر روی شعله آتش بگیرید (حتما از عینک ایمنی استفاده کنید).
هر چه باروت ساخته شده بهتر باشد سرعت انفجار آن بهتر خواهد بود.
آزمایش فوق را با نسبتهای زیر تکرار کنید و نتیجه را مقایسه نمائید: بلور نیترات پتاسیم %85، پودر ذغال چوب %12، پودر گوگرد %32 بلور کلرات پتاسیم %65، پودر ذغال چوب %22، پودر گوگرد %13 ساخت استون پروکسید یک ماده منفجره بسیار قوی است که براحتی میتوان آنرا در خانه درست کرد.
این ماده بسیار" ناپایدار و حساس به ضربه و حرارت است و به همین دلیل از آن به عنوان ماده منفجره اولیه در تهیه چاشنی های انفجاری استفاده میکنند.
(یاد آوری میکنیم که چاشنی وسیله ای است که از مقدار کمی ماده منفجره و یک مکانیزم انفجار از قبیل فیوز الکتریکی یا فتیله تشکیل شده و برای منفجر کردن مواد منفجره با حساسیت کمتر از قبیل TNT استفاده میشود.) برای تهیه استون پروکسید به مواد و وسایل زیر نیاز دارید : 1- استون : قابل تهیه از داروخانه ها, نوع خالص و بدون اسانس آنرا تهیه کنید 2- پروکسید هیدروژن : آب اکسیژنه, مایع بیرنگ کننده مو, از فروشگاههای لوازم آرایش تهیه کنید.
درجه غلظت آن 30% باشد.
3- اسید سولفوریک غلیظ : از باطری فروشی ها تهیه کنید و برای غلیظ کردن آنرا در یک ظرف شیشه ای پیرکس در هوای آزاد رو ی اجاغ انقدر حرارت دهید تا بخار سفید از آن بلند شود.
4- ظرف شیشه ای مدرج : برای اندازه گیری حجمی مایعات - 5یک ظرف بزرگ پیرکس -6 یک لگن بزرگ پلاستیکی -7 قیف پلاستیکی یا شیشه ای -8دماسنج شیشه ای با درجه بندی 1-100 درجه سانتیگراد, مخصوص مایعات -9 نمک و یخ به مقدار زیاد : مخلوط یخ و نمک برای خنک کردن استفاده میشود.-10کاغذ صافی : نوع آزمایشگاهی یا انواعی که برای درست کردن قهوه استفاده میشود.
ابتدا استون را برای یکی دو ساعت در یخچال بگذارید تا خوب خنک شود.
50 میلی لیتر از آنرا با ظرف مدرج اندازه بگیرید و در ظرف شیشه ای بزرگ بریزید.
سپس 30 میلی لیتر آب اکسیژنه به آن اضافه کنید و خوب بهم بزنید.
درون لگن پلاستیکی را پر از مخلوط یخ و نمک بکنید (به مقدار زیادی یخ احتیاج دارید).
ظرف محتوی استون و آب اکسیژنه را داخل لگن بگذارید و دمای آن را اندازه گیری کنید.
وقتی به زیر 5 درجه سانی گراد رسید.
به کمک یک قطره چکان یا پیپت, 3 میلی لیتر اسید سولفوریک را بصورت خیلی آرام و قطره قطره به مخلوط اضافه کنید.
این کار را باید با دقت و حوصله زیاد انجام دهید و مواظب باشید تا دمای مخلوط بین 5 تا 10 درجه سانتی گراد ثابت بماند.
اگر دما بالا رفت, ریختن اسید را متوقف کنید و یخ بیشتری داخل لگن بریزید تا دما دوباره پائین بیاید.
در حینی که مشغول ریختن اسید هستید, با یک قاشق یا میله پلاستیکی یا شیشه ای, مخلوط را بهم بزنید.
وقتی تمام اسید را به مخلوط اضافه کردید, تا 5 دقیقه به هم زدن ادامه بدهید.
سپس اجازه دهید تا ظرف پیرکس محتوی مخلوط برای 24 ساعت داخل لگن یخ باقی بماند.
بعد از 24 ساعت, بلورهای سفید رنگ استن پروکسید در ته ظرف جمع میشوند.
بلورهای داخل ظرف را به کمک کاغذ صافی و قیف صاف کنید و با مقداری آب سرد (از داخل یخچال) آنها را بشوئید.
و سپس کاغذ را در محلی خشک و خنک بگذارید تا خشک شود.
استون پروکسید آماده است!
همانطور که گفتیم این ماده بسیار حساس و ناپایدار است و در هوای آزاد بخار میشود.
به همین دلیل درست کردن و نگهداری آن در مقادیر زیاد و برای مدتهای طولانی جایز نمیباشد.
در حالت خشک, اگر آنرا در ظرف دربسته بریزید, مقداری از آن داخل ظرف بخار شده و در نزدیکی درب ظرف به صورت کریستال جمع میشود که بسیار به اصطکاک حساس است و وقتی درب ظرف را باز میکنید, ظرف در دست شما منفجر میشود.
به همین دلیل بهتر است برای مدتهای طولانی, آنرا به صورت خیس نگهداری کنید.
البته قبل از مصرف باید آنرا خشک کرد.
از استون پروکسید برای درست کردن چاشنی های الکتریکی در آینده استفاده خواهیم کرد.
چاشنی هایی که با این ماده تهیه میشوند میتوانند بمبهای ساخته شده از نیترات آمونیم را براحتی منفجر کنند.
همواره در تهیه مواد منفجره, بسیار محتاط عمل کنید سم نیکوتین نیکوتین ماده ای بسیار سمی است که در گیاه تنباکو به وفور یافت میشود و مقدار بسیار کمی از آن در حالت خالص یا با غلظت بالا باعث مرگ میشود.
در اینجا طرز تهیه نیکوتین غلیظ را می آوریم : ابتدا مقداری تنباکوی خالص و بدون افزودنی های معطر کننده تهیه کنید.
تنباکو را درون یک ظرف شیشه ای بریزید و به آن آب اضافه کنید تا تمام نیکوتین خیس بخورد.
بعد از 24 ساعت, آب درون ظرف را داخل ظرف شیشه ای دیگری بریزید و تفاله نیکوتین را داخل پارچه ریخته و درون ظرف بچلانید تا آب درون آن کاملاً گرفته شود؛ حتماً دستکش لاستیکی ظرف شویی دست کنید.
حالا ظرف را در محلی نسبتاً گرم و خشک, دور از نور آفتاب بگذارید تا قسمت اعظم آب درون آن خشک شود و مایع زرد رنگ و غلیظی ته ظرف باقی بماند.
قسمت اعظم این مایع نیکوتین است.
هر چقدر در این مرحله بیشتر صبر کنید, مایع غلیظتر و تیره تر میشود و اثر آن بیشتر است.
سم نیکوتین حاضر است.
میتوانید آنرا درون یک ظرف کوچک مخصوص قطره چشم بریزد.
دقت کنید که این مایع را بو نکنید و حتی از تماس پوست با آن اجتناب کنید.
برای استفاده چندین راه وجود دارد.
میتوانید 2-3 قطره آنرا درون قهوه فرد مورد هدف بریزید؛ از آنجایی که نیکوتین مزه تلخی دارد, درون مواد دیگر کشف میشود.
یا اینکه اطراف چند سیخ چوبی کوچک یا مداد را با تیغ بتراشید و سپس درون سم نیکوتین بخیسانید و بیرون بیاورید.
بعد از خشک شدن, از اینها به عنوان اسلحه میتوانید استفاده کنید.
راه دیگر هم تزریق نیکوتین با آمپول است.
در یک آمپول معمولی حدود نیم سی سی نیکوتین و حدود 3 سی سی آب بکشید و آنرا به فرد مورد هدف تزریق کنید.
البته اثر نیکوتین ممکن است خیلی فوری نباشد به همین دلیل از این سم در مقابل افراد مسلح استفاده نکنید بمب های لوله ای نوعی بمب دستی بسیار ساده و در عین حال قدرتمند است که به نوعی شناسنامه برای آنارشیستهای جهان تبدیل شده است.
این بمب در حقیقت یک سلاح ضد نفر با قدرت پرتاب ترکش با سرعت بالا است و بسته به اندازه آن و نوع مواد منفجره بکار رفته در آن, قدرتی بین یک نارنجک دستی تا یک گلوله توپ جنگی دارد.
برای ساختن بمب لوله ای, به یک لوله فولادی یا چدنی مخصوص لوله کشی به قطر 5 تا 10 سانتیمتر و طول 30 الی 40 سانتی متر نیاز دارید.
این را در دو طرفش باید رزوه کنید تا بتوانید دو عدد سرپوش فولادی لوله روی آنها قرار دهید.
با مراجعه به یک مغازه لوله کشی میتوانید به راحتی سفارش ساخت این لوله را بدهید.
البته از نظر احتیاط بهتر است سرپوشهای لوله را از همان مغازه نخرید.
بهتر است چند عدد را با هم سفارش دهید و در صورت هر پرسشی بگوئید که آنها را برای لوله کشی منزل احتیاج دارید!
سپس دو عدد دریچه که به اندازه قطر لوله شما باشند, خریداری کنید.
این دریچه ها کاملاً استاندارد هستند و دقیقاً جفت لوله شما میشوند.
در مرکز یکی از دریچه ها را سوراخ کوچکی به اندازه نیم سانتیمتر با مته ایجاد کنید سپس دو عدد دریچه که به اندازه قطر لوله شما باشند, خریداری کنید.
در مرکز یکی از دریچه ها را سوراخ کوچکی به اندازه نیم سانتیمتر با مته ایجاد کنید.
از این سوراخ برای عبور دادن فتیله یا چاشنی استفاده خواهید کرد.
حالا باید چیزی به شکل تقریبی زیر داشته باشید : _________ _______________ __________ | | ^^^^^^ ^^^^^^ | | | |vvvvv| |_________________________| |vvvvvv| | | | | | | | | | | | ========================= | | | | | | ___________________________ | | | | | | | | | |^^^^^| vvvvvv_______________vvvvvv |^^^^^^| | |_______| |________| حال نیاز به ماده منفجره برای پرکردن این لوله دارید.
مواد منفجره گوناگونی وجود دارند که میتوانید از آنها استفاده کنید : چند بسته سیگارت (ترقه های کوچک) خریداری کنید و باروت درونشان و همچنین نوک قرمز رنگ آنها که شبیه نوک کبریت است را در یک ظرف یا روی یک ورق کاغذ خالی کنید.
در صورتی که به سیگارت دسترسی ندارید؛ سر چوب کبریتهای بیخطر هم کاملاً موثر است.
اما حداقل به یک کارتون کبریت احتیاج دارید.
2- مخلوط پرمنگنات پتاسیم که باید کاملاً پودر شده باشد به همراه خاک قند به نسبت وزنی مساوی (برای پودر کردن پرمنگنات میتوانید آنرا به آرامی در یک بوته چینی له کنید, البته این کار را قبل از مخلوط کردن آن با خاک قند انجام دهید) 3- مخلوط پرمنگنات پودر شده 50%, خاک قند 25% و پودر آلومینیم 25% با رعایت نسبتهای نوشته شده و همه مواد به صورت پودر.
این مخلوط خاصیت انفجاری بسیار شدیدی دارد.
اما حساس تر از مخلوط بالاست و باید از هر نوع رطوبت دور نگه داشته شود.
یک قطره آب میتواند آنرا منفجر کند.
4-کلرات پتاسیم 90%, وازلین 10%, در یک ظرف خوب مخلوط کنید.
5- باروت سیاه معمولی که از مخلوط نیترات پتاسیم 76%, خاکه ذغال 12% و پودر زرد رنگ گوگرد 12% درصد درست میشود.
ریختن مواد منفجره به داخل بمب لوله ای "حتماً" باید با احتیاط زیاد و با روشی که در اینجا گفته میشود انجام بگیرد.
ابتدا درپوش سوراخ دار را به یک طرف لوله ببندید و یک فتیله یا یک فشفشه معمولی را تا نصف داخل آن بکنید و با نوار چسب یا چسب اسکاچ سر جای خود محکم کنید.
سپس با احتیاط مواد منفجره را با یک قاشق داخل لوله بریزید.
لوله را کاملاً پرنکنید و حدود 1/4 آن را خالی بگذارید.
چند عدد دستمال کاغذی را گلوله کنید و درون لوله فرو کنید و فشار دهید تا مواد کمی "فقط کمی" متراکم بشوند.
حالا به مرحله بسیار حساس, یعنی بستن انتهای لوله میرسیم.
آنارشیستهای بسیاری بر اثر اشتباه در این مرحله کشته شده اند!
زیرا بسیار احتمال دارد که ذرات اندکی از مواد منفجره روی شیارهای پیچ داخل لوله باقی مانده باشند و هنگامی که میخواهید درپوش انتهایی لوله را ببندید بر اثر اصطکاک مشتعل شده و کل لوله را منفجر کنند!
با یک پنبه که کمی به الکل آغشته است لبه انتهایی لوله و همچنین درپوش را خوب تمیز کنید و اطمینان حاصل کنید که مواد داخل لوله توسط دستمال کاغذی ها خوب پوشانده شده.
حالا درپوش دوم را با احتیاط ببنید و فقط با دست سفت کنید؛ به هیچ وجه از آچار استفاده نکنید.
حالا بمب لوله ای شما آماده است!
برای آزمایش این بمب باید به محلی در خارج از شهر بروید.
بمب را زیر زمین تا دهنه آن چال کنید و فتیله آنرا آتش بزنید.
دقت کنید که اندازه سوراخ فتیله نباید به اندازه ای باشد که جرقه های آن قبل از تمام شدن فتیله داخل لوله بپرد.
حالا به سرعت فرار کنید و پشت یک صخره یا درخت قطور پناه بگیرید.
بمب لوله ای با صدای وحشتناکی منفجر میشود و چاله ای به عمق نیم متر در زمین ایجاد میکند!
این بمب را به هیچ وجه دست کم نگیرید.
در انتخاب سایز فتیله دقت کنید تا زیر 30 ثانیه منفجر نشود و حتماً قبل از انفجار خوب پناه بگیرید؛ ترکشهای این بمب تا صدها متر به اطراف پرتاب میشوند.
پرتاب این بمب به صورت نارنجک دستی معمولاً توصیه نمیشود.
زیرا ممکن است که فتیله آن بر اثر برخورد با زمین بشکند و بمب اصلاً منفجر نشود.
بزودی طرز ساخت بمب لوله ای پرتابی را به شما یاد خواهیم داد.
کوکتل مولوتف و ناپالم کوکتل مولوتف اولین بار در جنگ جهانی دوم, توسط روسها بر علیه تانکهای آلمانی به کار گرفته شد.
این سلاح بسیار ساده, ارزان و کارآمد است و امروزه در بسیاری از درگیریهای چریکی و خیابانی استفاده میشود.
اصول ساخت کوکتل مولوتف بسیار ساده است.
یک بطری شیشه ای, ماده سوختی از قبیل نفت یا بنزین و یک تکه پارچه آغشته به سوخت.
بطری را باید از ماده سوختی پر کرد و در هنگام استفاده یک تکه پارچه را به بنزین آغشته کرد و در سر آن گذاشت و پرتاب کرد.
وقتی بطری به زمین اصابت میکند, ماده سوختی آن به اطراف میپاشد و محوطه وسیعی را به آتش میکشد.
کوکتل مولوتف را میتوان برای مدتهای طولانی نگه داری کرد و از این نظر سلاح بیخطری به حساب می آید.
بنزین با شدت و حرارت زیادی میسوزد اما شعله آن دوام زیادی ندارد و به سرعت فروکش میکند.
در نوع پیشرفته کوکتل مولوتف, به جای سوخت معمولی, از ناپالم استفاده میشود.
از نظر تئوری ناپالم به ماده غلیظی گفته میشود که خاصیت اشتعال دارد.
ناپالم را به روشهای مختلفی میتوان درست کرد.
(مخلوط به نسبت مساوی) 1- مخلوط بنزین و روغن موتور 2- مخلوط بنزین و صابون مایع یا مایع ظرفشویی 3- مخلوط بنزین و پارافین 4- مخلوط بنزین و قیر 5- مخلوط بنزین و استایروفوم (یونولیت) کوکتل مولوتف ناپالم با کوکتل مولوتف بنزینی تفاوتی از نظر ساخت ندارد.
اما دوام شعله آن بسیار بیشتر است و به علت خاصیت چسبندگی و غلظت زیاد ناپالم, خاموش کردن آن بسیار مشکل میباشد ساخت فلومینات جیوه فلومینات جیوه, یکی از شناخته شده ترین مواد جهت ساخت چاشنی های انفجاری است.
این ماده دوام بالایی دارد و نسبت به پروکسید استن پایدار تر است و به همین دلیل مورد علاقه ارتشها و همچنین آنارشیستهای جهان است.
این ماده را میتوان توسط شوک ناشی از ضربه یا حرارت منفجر ساخت.
به زمین ریختن حتی مقداری کمی از آن هم میتواند موجب انفجار شود.
برای ساخت آن دو روش وجود دارد : روش اول 1 -گرم فلز جیوه (از داخل دماسنجهای جیوه ای تهیه کنید) را با 35 میلی لیتر اسید نیتریک درون یک ظرف پیرکس ترکیب کنید.
2- ترکیب را بر روی شعله بسیار ملایم حرارت بدهید؛ به محض اینکه محلول به رنگ سبز در آمد و در آن حباب هایی ظاهر شد, یعنی ترکیب جیوه درون اسید به پایان رسیده.
3- حال محلول را به آرامی و به تدریج درون ظرف دیگری محتوی الکل اتیلیک (الکل سفید خالص) بریزید.
4- مخلوط شروع به بیرون دادن بخار به رنگ قرمز میکند.
این بخار را تنفس نکنید چون به شدت سمی است.
5- بعد از حدود نیم ساعت, رنگ بخارها به تدریج سفید میشود و واکنش به اتمام میرسد.
6- بعد از چند دقیقه, به محلول آب مقطر اضافه کنید و آنرا رقیق کنید.
7- حالا کل محلول را به وسیله کاغذ صافی رقیق کنید و با آب مقطر سرد, چندین بار کریستالهای ته نشین شده در کاغذ صافی را بشوئید.
8- این کریستالها, فلومینات جیوه خالص هستند.
اما باید خوب شسته شوند تا اسید در آنها باقی نماند.
روش دوم 1- در صورتی که به اسید نیتریک دسترسی ندارید از این روش استفاده کنید.
2- اکسید جیوه و محلول آمونیاک را با نسبت وزنی 1 به 10, مخلوط کنید.
3- بعد از حدود 8 الی 10 روز, کریستالهای فلومینات جیوه تشکیل میشوند.
4- محلول را با آب مقطر رقیق کرده و سپس با کاغذ صافی, کریستالها را از آن جدا کنید و چندین بار با آب مقطر بشوئید.
دقت کنید که کلیه مواد این آزمایشها سمی هستند و از دست زدن به آنها و همچنین تنفس آنها خودداری کنید و این دستورات را در محلی که خوب تهویه میشود انجام دهید.
فلومینات جیوه ماده بسیار حساسی است و نگهداری آن باید در ظرفهای کوچک و ترجیحاً بدور از نور و حرارت باشد.
با این ماده میتوانید چاشنی های الکتریکی بسیار کار آمدی درست کنید دودزای سیاه ۱.
هگزاکلراتان ۲.منیزیم(پودر) ۳.نفتالین دودزای زرد ۱.کلرات پتاسیم ۲.اورامین ۳.جوش شیرین ۴.گوگرد فلاش ( خطرناکه ) ۱.
نیترات پتاسیم ۲.پودر آلومینیم ۳.پودر آهن طلای مذاب ( بسیار زیبا) ۱.
یدید پتاسیم ۲.
نیترات سرب بعد از مخلوط کردن با آب جوشانده شود و مجددا خنک گردد.
بمب دودزا بمب های دودزا برای ایجاد اغتشاش, سردرگمی نیروهای پلیس و یا ایجاد حریقهای دروغی به کار میروند.
روش ساخت آن از این قرار است : 4 قسمت شکر یا خاکه قند 6 قسمت نیترات پتاسیم (شوره قلمی) این دو ماده را با هم مخلوط کنید و در یک قابلمه بزرگ روی شعله ملایم گاز در حین هم زدن حرارت دهید تا مخلوط ذوب شده و به رنگ شکلاتی در بیاید.
سپس مخلوط مذاب را در یک ظرف فلزی مثل قوطی خالی نوشابه یا قوطی های کمپوت بریزید و وقتی در حال سرد شدن است یک عدد فشفشه یا چند چوب کبریت را درون آن فرو کنید.
(به عنوان فتیله) این نارنجکهای دودزا بسیار موثر و کارآمدند و یک کیلو از این مخلوط دود بسیار غلیظی ایجاد میکند.
برای روشن کردن آن, کافیست فتیله آنرا روشن کنید.
- چاشنی, وسیله کوچکی است که از یک محفظه کوچک حاوی یک ماده منفجره حساس و یک مکانیزم برای انفجار تشکیل شده.
وظیفه اصلی چاشنی در یک بمب, ایجاد انفجار اولیه برای منفجر کردن ماده منفجره ثانویه که معمولاً از حساسیت کمتری برخوردار است, می باشد.
برای مثال TNT یکی از موادی است که که نسبت به حرارت یا ضربه های عادی, کاملاً بی تفاوت است و شما میتوانید با کبریت آنرا آتش بزنید, بدون اینکه انفجاری رخ بدهد.
برای انفجار این مواد, باید حتماً از چاشنی استفاده کرد.
ساختن چاشنی الکتریکی چاشنی, وسیله کوچکی است که از یک محفظه کوچک حاوی یک ماده منفجره حساس و یک مکانیزم برای انفجار تشکیل شده.
چاشنی ها انواع مختلفی از قبیل, فتیله ای, ضد آب, شیمیایی, الکتریکی و ....
دارند که در اینجا طرز ساخت نوع الکتریکی آنرا برای شما شرح میدهیم.
چاشنی الکتریکی ار آنجایی که برای ساخت بمب های کنترل از راه دور و بمب های ساعتی استفاده میشود, بسیار کاربردی تر از انواع دیگر چاشنی ها می باشد : 1- یک لوله نازک فلزی برنجی تهیه کنید, میتوانید از لوله های آنتن رادیو هم استفاده کنید.
2- تکه کوچکی به طول 5 الی 7 سانتی متر از آنرا ببرید.
3- یک سر لوله را با انبر دست فشار بدهید تا بسته شود و آنرا لحیم کنید.
یک تکه کاغذ نازک را لوله کنید و آنرا طوری داخل لوله قرار دهید که حالت آستر را به خود بگیرد و داخل لوله را عایق کند.
4- وقتی لوله خوب سرد شد, با احتیاط داخل آنرا با با حدود 2 الی 3 گرم فلومینات جیوه یا پروکسید استون پر کنید.
(فقط تا دو سوم لوله را پر کنید) 5- مقدار خیلی کمی باروت (از داخل ترقه تهیه کنید) بر روی فلومینات بریزید.
6- یک لامپ خیلی کوچک الکتریکی چشمک زن (مخصوص تزئینات که در رنگهای متنوع و روی یک رشته سیم فروخته میشوند) تهیه کنید.
قطر لامپ باید به اندازه ای باشد که بتوانید آنرا داخل لوله بکنید.
در صورتی که به این نوع لامپ دسترسی ندارید میتوانید از سیم المنت که با عبور جریان داغ میشود استفاده کنید.
سیم المنت را خم کنید و داخل لوله قرار بدهید, طوری که دو سر سیم بیرون باشد.
البته برای جلوگیری از اتصال لازم است که داخل لوله را قبل از ریختن ماده منفجره, با یک تکه کاغذ نازک عایق کنید.
7- با یک انبر دست, با احتیاط و حوصله زیاد, شیشه لامپ را طوری بشکنید که به سیم داخل آن آسیبی وارد نشود.
8- حالا لامپ بدون شیشه را داخل لوله بگذارید بطوری که المنت سر آن داخل باروت قرار بگیرد.
9- حالا انتهای لوله را با نوار چسب تفلون ببندید.
چاشنی شما حاضر است.
نارنجک با پرمنگنات پتاسیم پرمنگنات پتاسیم ماده ای است که در حالت خشک به صورت بلورهای ارغوانی در مغازه های عطاری و داروخانه ها به عنوان ماده ضد عفونی کننده فروخته میشود.
پرمنگنات ماده ای است اکسید کننده و به همین دلیل میتواند به عنوان یکی از دو جز مواد منفجره (ماده اکسید کننده + ماده سوختی) استفاده شود.
برای درست کردن نارنجک پرمنگناتی, یک ظرف شیشه ای دردار, مثل ظرفهای سس مایونز را بردارید و درون آن چند قطره بنزین بریزید و درب آنرا ببندید و شیشه را تکان بدهید تا تمام سطح درون شیشه آغشته به بنزین شود.
درب شیشه را باز کنید و بنزین اضافی را بیرون بریزید.
سپس چند قطره محلول پرمنگنات پتاسیم (محلول در آب) را درون شیشه بچکانید و درب ظرف را محکم ببندید بطوری که بخار بنزین از آن خارج نشود.
برای منفجر کردن کافیست شیشه را پرتاب کنید.
ظرف را بسیار دور پرتاب کنید و سعی کنید پناه بگیرید.
این نارنجک بسیار خطرناک است و به اندازه نصف یک دینامیت قدرت دارد.
اصلاً با آن شوخی نکنید.
نگهداری طولانی مدت این بمب توصیه نمیشود.
حداکثر چند ساعت بعد از ساخت از آن استفاده کنید.
بمب نیترات آمونیم نام بمب نیترات آمونیم همواره در جهان با نام تیموتی مک وی و انفجار ساختمان فدرال اوکلاهاما در آمریکا عجین خواهد بود.
نیترات آمونیم ماده منفجره قدرتمند و غیر حساسی است که به عنوان کود شیمیایی نیتراته استفاده میشود.
این ماده که در ایران هم تولید و پخش میشود, ماده منفجره به شدت قدرتمندی است و قابل مقایسه میباشد.
اما در حالت خالص, حساسیت آن نسبت به حرارت و ضربه بسیار کم است و به همین دلیل ماده منفجره امنی برای نگهداری است.
معروف است که "اگر یک کیسه نیترات آمونیم را زیر بالش خود بگذارید, احتمال انفجار بالش شما بسیار بیشتر از انفجار نیترات آمونیم است!".
برای حساس تر کردن نیترات آمونیم, به آن بنزین یا نفت سفید اضافه میکنند.
نسبت ایده آل آن 96% نیترات آمونیم و 4% بنزین است.
نیترات آمونیم را به صورت خالص و یا با یک ماده افزودنی که از استفاده از آن به عنوان ماده منفجره جلوگیری کند به عنوان کود شیمیایی به فروش میرسانند.
برای جدا کردن ماده افزودنی کافی است کود را داخل آب حل کنید.
نیترات آمونیم داخل آب حل میشود و مواد افزودنی باقی میمانند.
محلول را با یک تکه پارچه صاف کنید و در یک تشت بزرگ بریزید تا آب اضافی بخار شود و نیترات آمونیم خالص باقی بماند.
یک منبع دیگر برای تهیه نیترات آمونیم, کیسه های یخ فوری است که به Instant Cold معروفند و در داروخانه ها برای "کمپرس سرد" فروخته میشوند.
درون این کیسه ها مقداری آب و یک کیسه کوچکتر محتوی نیترات آمونیم است.
تعدادی از این کیسه ها را تهیه کنید و با قیچی آنها را پاره کنید و آب آنها را خالی کنید و کیسه های داخلی را بیرون بیاورید.
قبل از خرید, نگاهی به برچسب آن بکنید تا مطمئن شوید از نیترات آمونیم ساخته شده.
این موضوع را سوال نکنید, چون بلافاصله منظور اصلی خود را لو میدهید.
صدها روش برای ساخت بمب با نیترات آمونیم وجود دارد.
که در زیر, چند روش آن را شرح میدهیم : 1- با استفاده از یک ورق بزرگ روزنامه, یک پاکت کاغذی چند لایه درست کنید و چند قاشق غذاخوری نیترات آمونیم داخل آن بریزید, یک تکه پنبه را به بنزین آغشته کنید و درون پاکت بگذارید.
در پاکت را ببندید و با نوار چسب بچسبانید.
برای انفجار, میتوانید گوشه پاکت را آتش بزنید و آنرا زیر یک ماشین بیندازید و به سرعت فرار کنید.
از این بمب نمیشود برای مدتهای طولانی نگهداری کرد, زیرا بنزین, روزنامه را خیس میکند.
2- یک تکه فلز مس را سوهان کنید و مقداری پودر مس تهیه کنید.
نیترات آمونیم را داخل یک ظرف پلاستیکی بریزید و روی آن پودر مس بریزید.
بعد از 2 الی 3 روز مس در مجاورت نیترات آمونیم واکنش میدهد و انفجار صورت میگیرد.
این روش برای منفجر کردن اماکن نظامی و صنعتی مناسب است.
3- نیترات آمونیم را داخل یک ظرف پلاستیکی دهن گشاد بریزید و مقدار کمی به آن بنزین اضافه کنید.
با یک گلوله پنبه ای بزرگ درب ظرف را ببندید و روی پنبه بنزین بریزید.
حالا پنبه را آتش بزنید و ظرف را پرتاب کنید.
بوووووم!
4- نیترات آمونیم و اندکی بنزین را داخل یک ظرف فلزی بریزید و درب ظرف را ببندید.
و کمی ترمایت روی درپوش ظرف بریزید و با یک نوار منیزیمی آتش بزنید.
ترمایت درپوش ظرف را ذوب میکند و به قطرات فلز مذاب به داخل ظرف میریزد.
چند نکته در مورد نیترات آمونیم وجود دارد.
این ماده بشدت رطوبت هوا را بخود جذب میکند و این موضوع, خاصیت انفجاری آن را از بین میبرد.
همواره آنرا در ظرف در بسته و در محیط خشک نگهداری کنید.
درون ظرف آن چند تکه روزنامه برای جذب رطوبت بگذارید و روزنامه ها را هر چند وقت یکبار عوض کنید.
عده ای معتقند که برای انفجار نیترات آمونیم, نیاز به چاشنی و ماده انفجاری اولیه است.
برای اینکار میتوانید از چاشنی هایی که با فلومینات نقره و یا باروت درست شده اند استفاده کنید.
تهیه نمک پتاسیم: ابتدا اسید پیکریک را در آب مقطر 70درجه حل می کنیم(به طور کامل)و سپس پتاس را به آرامی به محلول اضافه می کنیم در هر مرحله phباید کنترل شود در هنگام خنثی شدن محلول به رنگ قهوه ای در می آید باید محلول را تا صفر درجه سرد کرد در این دما بلورهای سوزنی ظاهر می شود .
با ضربه ای بلورها از محلول جدا می شود.
باید محلول را صاف کنید.
گرد باقیمانده را در خلا خشک کنید.
تهیه نمک آمونیوم : ابتدا اسید پیکریک را درآب مقطر 50 درجه حل می کنیم سپس با اضافه کردن آمونیاک محلول را خنثی می کنیم.
باید دقت کنیم که ph از 7 بیشتر نشود وگرنه فورم قرمز رنگ آن تولید می شود که قابل استفاده نسیت.
تهیه نمک سرب: ابتدا اسید پیکریک را در اتانول در حال جوش حل می کنیم سپس به آرامی مونوکسیدسرب را به آن اضافه می کنیم.
محلول را صاف کرده و خشک می کنیم.
تهیه پیکیرامات آمونیوم و اسید پیکیرامیک: بلور های پیکیرات آمونیوم را در آب مقطر در حال جوش حل می کنیم سپس گاز سولفید هیدروژن را به مدت دو ساعت در دمای 50 درجه به آن وارد می کنیم.
برای تهیه ی اسید پیکیرامیک محلول را خشک کرده و به دقت وزن می کنیم.
به ازای هر 214 گرم حدود 44 گرم اسید استیک وزن می کنیم.
سپس اسید را با آب مقطر مخلوط می کنیم.
تا اسید 20% حجمی تهیه گردد.
اسید را در محلول می ریزیم و محلول را حرارت می دهیم تا به 20/1 حجم اولیه کاهش یابد.
سپس محلول را صاف می کنیم و آنرا با آب فراوان می شوییم.
حاصل اسید پیکیرامیک است.
تهیه ی DDNP : بلور های اسید پیکیرامیک را در اسید کلریدریک 5% حجمی حل می کنیم.
سپس دمای محلول را به صفر می رسانیم.
سپس نیتریت سدیم را به محلول اضافه می کنیم تا بلورهای قهوه ای ظاهر شود.
سپس رسوب را جدا کرده و با آب شستشو می دهیم تا عاری از HCl و NaCl گردد.
در پایان رسوب را در استون داغ حل می کنیم.
سپس دمای آن را کاهش می دهیم تا پودری زرد رنگ تشکیل شود.
نام کامل این ماده دی آزو دینیترو فنول است.
RDX و PETN تولید اسید نیتریک از نیترات پتاسیم و نیتراسیون توسط اسید نیتریک تولیدی(بازده عالی( نیتراسیون بکمک نیترات پتاسیم و اسید سولفوریک(بازده کم) روش دوم را برای تولید RDX نمی توان بکار برد و انجام این کار برای نیتراسیون هگزامین منجر به RUNAWAY شدن واکنش و تولید گاز سمی دی اکسید نیتروژن خواهد شد.
روش اول که روش بسیار عالی می باشد و من خودم آن را انجام دادم و از این روش راضی هستم در این روش شما از ترکیب اسید سولفوریک و نیترات پتاسیم و تقطیر این محلول می توان با رعایت نکاتی به اسید نیتریک 95 در صد دستیافت که برای نیتراسیون هگزامین و پنتااریتریتول مناسب است البته اسید نیتریک تولید شده قرمز می باشد و نیاز به سفید شدن دارد(اسید نیتریک قرمز بدلیل داشتن گاز دی اکسید نیتروژن محلول در آن در نیتراسیون، واکنش را منحرف می کند که می بایستی با استفاده از اوره و یا نیترات اوره و دمیدن هوای داغ به درون اسید آن را سفید کرد .( برای تهیه اسید نیتریک بروش فوق باید از دستگاه تقطیر تمام شیشه ای استفاده کرد