تحقیق اینترنت و وب جهانی

زمینه های امنیتی

امنیت اینترنت، یک حوزه، بسیار فنی و دشوار است. پوشش دادن موضوعی نظیر این در طی و دشوار است. پوشش دادن موضوعی نظیر این در طی دوره ای مشابه با دوره فوق، بسیار دشوار و پیچیده است.

در این دوره ، تلاش خواهم کرد، تا اندازه ای به موضوعاتی نزدیک سوم که احتمالا. بر یک خانه معمولی بر مبنای موج سوار اینترنتی (Internet surfer) تاثیر می گذارند.

حجم زیادی از اطلاعات نادرست در خصوص تهدیدات امنیتی ناشی از اینترنت، رواج یافته اند، خطراتی در این زمینه وجود دارند، اما این مکان وجود دارد که با انجام چند مرحله ساده، تا حد قابل ملاحظه ای هرگونه خطرات مرتبط با «هکرها» را کاهش دهیم. «قانون ساده ساده ای که بایستی به یاد داشته باشید، این است که تنها زمانی امکان آسیب رسیدن به کامپیوترتان وجود دارد که عوامل / کنترل های فعال بتوانند راهشان را به درون  کامپیوترتان بیابند». عوامل یا کنترل های فعال، مدول های نرم افزاری هستند که می توانند در هنگام downlioad شدن، جهت عمل بر روی کامپیوترتان، فعال گردند. در معیار ساده وجود دارند که شما می توانند جهت جلوگیری از سرایت کنترل های فعال به کامیپوترتان، به کگاربندید:

اطمینان حاصل کنید که دارای نرم افزار ضد ویروس نصب شده می باشید و اینکه سطح حفاظتی نرم افزار فوق، شامل فایل های downbad شده (نیز) می باشد.

کنترلهای امنیتی مناسب درون پیمایشگران را فعال سازید.

زمینه های امنیتی جهت کاوشگر اینترنت، بواسطه انتخاب «Internet options» از روی آیتم منوی  Tools برروی «Menu Bar» فراهم می باشند.

کادر گفتگو «Internet option» نمایش داده خواهد شد. Tap «security» را انتخاب کنید.

من باز ه در خصوص گزینه های در زمینه های امنیتی در کاوشگر اینترنت مایکروسافت، بحث خواهم نمود با اینحال، پیمایشگرهای دیگر نیز دارای ویژگیهای مشابه هشتند، و حتی اگر شما از «کاوشگر اینترنت» استفاده نمی کنید، می توانید بحث فوق را به عنوان یک راهنما، درنظر بگیرید.

مایکروسافت، یک نگرش دوسطحی به امنیت دارد.

اولا ، مایکروسافت «جهان اینترنت را به چند منطقه تقسیم بندی می کند:

منطقه اینترنت بواسطه پیش فرمن، منطقه فوق شامل هر چیزی می باشد که برروی  کامپیوترتان و یا کی «اینترانت» نبوده و یا به هیچ منطقه دیگری اختصاص ندرد. سطح امنیتی پیش فرض این منطقه، «Medium» است.  منطقه اینترانت محلی، این منطقه عمومی شامل ‌آدرس هایی می باشد که مستلزم یک «Proxy sevver» (تعیین شوند. بوسیله مدیر سیستم)، نمی ابشد.

اینها  عبارتند از سایت های مشخص شده بروی tab اتصالات، میسرهای شبکه (نظیر llcomputername  foldenam)، و سایت های اینرانت محلی (بویژه آدرسهایی که حاوی دروه تناوب نمی باشند. نظیر http://intermal ). شما نیز می توانید سایت های را به این منطقه اضافه کنید. این منطقه، دارای سطح امنیتی پیش فرض «Medium» می باشد.

 منطقه سایت های مورد اعتماد، این منطقه. شامل سایتهایی است که مورد اعتماد شما هیتد – سایتهایی که شما بر این باورید که می توند فایلهای را ا زآنها بدن نگرانی درباره آسیب وارد  شدن به کامپیوتر یا داده هیتان، dowmload یا اجرا کنید. شما می توندی سایتهای را به این منطقه اخصاصا دهید. سطح امنیتی پیش فرض برای منطقه سایتهای  مورد اعتماد، « LOW» می باشد.

منطقه سایت های ممنوعه. این منطقه شامل سایتهایی است که شما به آنها اعتماد ندارید – یعنی، سایتهیی است که شما به آنها اعتماد ندارید – یعنی، سایتهایی که مطمئن نیستید که یم توانید اقدام به download یا اجرای فایل از روی آنها (بدون ایجاد آسیب به کامپیوتر یا داده هایتان)، نمایید یا خیر. شما می‌توانید سایتهایی را به این منطقه اختصاص دهید. سطح امنیتی پیش فرض برای منطقه سایتهای ممنوعه، «High» است.

ثانیا، چهار سطح امنیتی وجود دارند که می توانند برای هر کدام از ای «مناطق اینترنتی» ، به کار گرفته شوند:

 «High» سطح فوقانی، یامن ترنی سطح جهت پیمایش اینترنت می‌باشد، با اینحال، دارای کمترین کارکرد عملیاتی نیز می باشد. ویژگیهای با امنیت کمتر «کاوشگر اینترنتی»، غیر فعال  می باشند. Cookie  ها نیز غیر فعال  می شوند و یان امر ممکن است موجب شود که برخی از صفحات وب، به طور کامل بارگذاری نشوند. این سطح امنیتی برای وب پیچ هایی مناسب است که احتمال این می رود که دارای محتوایی آسیب رسان هستند.

 «Medium» . این سطح امنیتی، یک فرایند پیمایش ایمن را فراهم نموده و در عین حال، سطح بالایی از عملیات پذیری را حفظ می کند. قبل از downlood فایل هاؤ شما در جریان امر قرار خواهید گرفت. این سطح  امنیتی، از اجرای موضعی کنترل های ناشناخته یا نا امن برروی کامپیوترتان، جلوگیری می کند (نکته : شما نباید صرفا بر عملیات پذیری فوق بدون در نظر گرفتن حفاظت گامل آنتی ویروسی، تکیه کنید، بهترین کار.  استفاده ز هر دوی این معیارها در کنار هم می باشد). مایکروسافت  اعتقاد دارد که سطح فوق، برای اکثر وب پیج‌ها، کفایت می کند.