دانلود مقاله تاریخچه هندبال در جهان

گروهی هندبال را مثل ورزشهایی چون بوکس- کشتی و دو از رشته ها ی سنتی المپیک می دانند.

«هومر» شاعر و مورخ یونانی در اثر خود«اودیسه» از ورزش هندبال بنام «اورانیا » یادکرده است درسال 1926 تصاویر مربوط به این بازی روی یکی از دیوارهای آتن قدیم حجاری شده بود کشف شد .

در قرن شانزدهم و هفدهم میلادی تابستانها خانم های درباری و شوالیه ها و شاعران دربار ی این ورزش را سرگرمی خود قرار داده بودند .

کنراد کخ که یک معلم ورزش آلمانی بود در سال 1890 هندبال را به صورت جدی تری با نام رافابل اشپیل معرفی کرد .

که آن را بصورت یازده نفری بازی می کردند .

هندبال شباهت زیادی به یکی از بازی های محلی چکسلواکی بنام هازنا داشت .

پس از اولین جنگ جهانی ((هرمان)) رئیس فدراسیون هندبال آلمان برای گسترش و تحکیم این ورزش بسیار کوشش کرد.

البته دکتر((کارل شلنز)) استاد دانش سرای عالی تربیت بدنی و ورزش برلین که او را پدر هندبال نامیده اند، پیش تر و در سال 1920، مقررات این ورزش را تدوین کرده و آن را در کلاس های خود به مرحله اجرا درآورده بود ، لذا پس از او شاگردانش موجبات گسترش این ورزش را در سراسر آلمان فراهم آوردند.

در کشور های شمالی به دلیل سردی هوا ، برای اجرای این ورزش در سالن ، شکل تازه ای به آن داده شد که این امر باعث پیدایش هندبال هفت نفره امروزی شد.این ورزش بین سالهای 1904 تا 1920 با استفاده از بعضی قوانین بازی فوتبال ، در قاره اروپا توسعه بیشتری یافت و به همین دلیل ، ((فوتبال)) اثر بسیاری بر آن گذاشته است.

قبل از تشکیل فدراسیون هندبال در آلمان ، این ورزش به ضمیمه فدراسیون های ژیمناستیک و دو و میدانی اداره می شد، اما ((کارل دیم)) برای یکنواختی آن اقداماتی انجام داد که بعدها به نتیجه رسید.تا سال 1928 از نظر تشکیلات بین المللی نیز هندبال ، جزو فدراسیون بین المللی دو و میدانی محسوب می شد.

اما به دلیل اهمیت هندبال ، این فدراسیون در هشتمین کنگره خود که در سال 1926 برگزار شد ، کمیسیونی برای مستقل کردن آن به وجود آورد و سرانجام در اوت 1928 ، فدراسیون بین المللی مستقل هندبال با یازده کشور عضو در آمستردام تشکیل شد و ((اوری براندرج)) عضو هیات مدیره آن ، برای گسترش این ورزش کمک های بسیاری کرد.

در همان سال اولین بازی نمایشی هندبال در آمستردام انجام شد و در سال 1931، کمیته بین المللی المپیک اجازه داد که هندبال جزو بازی های المپیک درآید.از سال 1928 تا 1934 فدراسیون بین المللی هندبال گسترش بسیاری یافت و توانست بیش از 25 کشور را به عضویت بپذیرد، سرانجام اولین بازی های بزرگ و رسمی هندبال در المپیک سال 1936 برلن در رشته یازده نفره مردان انجام یافت، و کشورهای آلمان ، اتریش و سوییس به ترتیب مقام های اول تا سوم را به دست آوردند.در سال 1937 در بازی های جهانی دانشگاهی ، مسابقات هندبال نیز انجام شد که آلمان به مقام اول رسید ، سپس در سال 1938 به مناسبت دهمین سال تاسیس فدراسیون بین المللی هندبال ، اولین مسابقات قهرمانی جهان در رشته های هندبال یازده نفره و هفت نفره با شرکت کشورهای آلمان ، دانمارک، هلند، مجارستان، لوگزامبورگ، لهستان ، سوئد، سوییس و چکسلواکی در کشور آلمان انجام شد که در هر دو رشته کشور آلمان به مقام اول نایل آمد و در هندبال هفت نفره ، کشورهای اتریش و سوئد به ترتیب مقام های دوم و سوم را به دست آوردند.پس از دومین جنگ جهانی ، ارتباطات بین المللی به سرعت از سر گرفته شد و به ترتیب ، فدراسیون قدیمی هندبال منحل شد تا این که در ژوئیه سال 1946 با پیگیری کشورهای فرانسه و سوئد و با شرکت کشورهای دانمارک، فنلاند،فرانسه،هاند،نروژ،لهستان و سوییس ، کنگره ای در اسن شهر تشکیل گردید که به ایجاد فدراسیون فعلی هندبال در این شهر منجر شد.

سپس در سال 1950 محل این فدراسیون ، به کشور سوییس انتقال یافت ، در استکهلم یک کمیسیون فنی بین المللی تشکیل شد که هدف از تشکیل آن بررسی مقررات هندبال بود.

در سال 1947 اولین دوره داوری هندبال در دانمارک تشکیل شد که آثار بسیار مهم و مطلوبی در داوری این ورزش به جای گذاشت.در سال 1948 فرانسه مسابقات هندبال یازده نفره را با عنوان ((جام صلح)) برگزار کرد و کشورهای سوئد ، دانمارک،سوییس و فرانسه به ترتیب مقام های اول تا چهارم را به دست آوردند.در سال 1952 دومین دوره مسابقات جهانی هندبال یازده نفره در سوییس برگزار شد که کشورهای آلمان ، سوئد، سوییس ، اتریش، دانمارک،هلند، فرانسه و اسپانیا به ترتیب مقام های اول تا هشتم را کسب کردند.در سال 1954 مسابقات جهانی هندبال هفت نفره در سوئد برگزار شد و این کشور به مقام اول رسید و کشورهای آلمان و چکسلواکی به مقام های دوم و سوم رسیدند، در مسابقات بین المللی هندبال یازده نفره نیز که در سال 1955 در آلمان برگزار شد، کشور میزبان به همراه سوییس و شوروی به مقام های اول تا سوم دست یافتند.در سال 1956 مسابقات جهانی هندبال یازده نفره بانوان در آلمان برگزار شد که کشورهای رومانی ، آلمان و مجارستان به مقام های اول تا سوم دست یافتند .

سال بعد ، این مسابقات در رشته هندبال هفت نفره در کشور یوگسلاوی برگزار شد که کشورهای چکسلواکی ، مجارستان و یوگسلاوی به مقام های اول تا سوم رسیدند.در سال 1958 مسابقات جهانی هندبال هفت نفره در آلمان برگزار شد و کشورهای سوئد ، چکسلواکی و آلمان مقام های اول تا سوم را به دست آوردند.در حال حاضر فدراسیون بین المللی هندبال 129 عضو دارد که 23 عضو آن در کنگره بارسلون پذیرفته شده اند.

علاوه بر آن ، هندبال در بیش از 30 کشور دیگر نیز علاقه مندانی دارد که به این ورزش می پردازند.

به طور کلی تا سال 1952 هندبال یازده نفره که در زمین فوتبال بازی می شد بر هندبال هفت نفره که در زمین کوچکتری ، در داخل سالن بازی می شد، اما از آن پس هندبال هفت نفره به ویژه در کشورهای اسکاندیناوی ، به سرعت رشد کرد و در دیگر کشورها نیز جای هندبال یازده نفره را گرفت.

تاریخچه هندبال در ایران در سال 1344 شمسی ((دکتر علی محمد امیرتاش )) پس از پایان تحصیلات دوره لیسانس در رشته تربیت بدنی و ورزش از کشور فرانسه به ایران مراجعت کرده و گفتگو ها و اقدامات اولیه را جهت تاسیس فدراسیون هندبال ایران از طریق کمیته ملی المپیک شروع نمود.

مدارک لازم نیز از فدراسیون بین المللی هندبال گرفته شد تا از این طریق ، مقدمات پیدایش ورزش هندبال هفت نفره در ایران فراهم شود.

اما با تغییرات اداری در یک سال بعد ، در جلسه کنگره روسای تربیت بدنی و مدیران فنی استان ها و فرمانداری های کل ایران که هم زمان با برگزاری مسابقات ورزشی آموزشگاه های کشور در خرداد ماه سال 1345 در شیراز تشکیل شد ، (( دکتر امیرتاش )) طی شرح مبسوطی ، تصویب و اجرای هندبال در آموزشگاه های کشور را به کنگره پیشنهاد کرد ، لیکن به علت آشنا نبودن شرکت کنندگان در کنگره با ورزش هندبال ، متاسفانه این پیشنهاد به تصویب نرسید و بررسی بیشتر درباره آن به آینده موکول شد.در سال 1347، تغییرات و سازماندهی جدیدی در اداره کل تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش پدید آمد که تصویب بازی هندبال را همانند یکی از ورزش های رسمی آموزشگاه های کشور ه ممکن ساخت.

مسئولان وقت که از افراد با تجربه بودند و با ورزش های جدید نیز آشنایی داشتند، این پیشنهاد را با احتیاط و به طور غیر رسمی پذیرفتند ، و بنا شد (( دکتر امیرتاش )) برای آزمایش ، دو تیم در دبیرستان البرز تهران تشکیل و تمرین دهد تا بتواند ورزش هندبال را در عمل به روسای ادارات و مدیران فنی تربیت بدنی کشور که بار دیگر در تهران گرد می آمدند، نشان دهد.

هم زمان با تمرین این دو تیم ، اولین نشریه هندبال هفت نفره در ایران که شامل خلاصهمقررات بازی و مقدماتی از مهارت های انفرادی و دسته جمعی بود، در 27 صفحه تهیه و در اختیار مسئولان و دست اندرکاران تربیت بدنی آموزش و پرورش گذاشته شد.به همت اداره کل تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش ، در بهمن سال 1347، سمینار بررسی مسایل و مشکلات تربیت بدنی و ورزش آموزشگاههای کشور ، با شرکت روسای اداره های تربیت بدنی و مدیران فنی استان ها و فرمانداری های کل در تهران تشکیل شد و در ضمن یک مسابقه کامل بین دو تیم هندبال دبیرستان البرز ترتیب یافت و نشریه 27 صفحه ای که به همین منظور تهیه شده بود در دسترس شرکت کنندگان سمینار گذاشته شد، در جلسه بعدی این سمینار تصمیم گرفته شد ، با توجه به امتیازات تربیتی و ورزشی که هندبال هفت نفره دارد، به عنوان یکی از رشته های ورزشی به آموزش و پرورش ، پیشنهاد شود.

پس از چهار سال انتظار ، این اولین پیروزی بود.

پیش از پایان سال 1347 ، پیشنهاد مذکور تصویب شد و فدراسیون هندبال آموزشگاه های کشور شکل گرفت.

ریاست فدراسیون به (( جعفر گلبابایی)) کارمند عالی رتبه وزارت آموزش و پرورش و مشاور فنی آن به (( دکتر امیرتاش)) واگذار شد.بع منظور آشنایی معلمان و مربیان ورزش کشور با ورزش هندبال هفت نفره و آماده کردن مقدمات لازم جها مسابقات هندبال در چهار چوب مسابقه های آموزشگاه های کشور که در دهه اول تیر ماه سال 1348 در تهران برگزار شد ، دو کلاس فشرده آموزش مربی و داوری هندبال ، جهت شرکت مربیان استان تهران در دهه دوم اسفند ، و برای مربیان ورزش منتخب از سایر نقاط کشور در دهه سوم اسفند 1347 ، به همت اداره کل تربیت بدنی آموزش و پرورش و با سرپرستی و تعلیم (( دکتر امیرتاش)) در تهران تشکیل و آموزش های لازم داده شد.سرانجام تیم های تعلیم یافته به کمک مربیانی که در کلاس های فشرده شرکت کرده بودند ، از شهرستان های تهران ، اهواز ، مشهد ، اصفهان، شیراز و کرمان در این مسابقات شرکت کردند که به همین ترتیب مقام های اول تا ششم را به دست آوردند.مقررات کامل ورزش هندبال که از فدراسیون بین المللی هندبال تهیه و ترجمه شده بود به نام (( فدراسیون هندبال آموزشگاه های کشور)) تکثیر و در همین کلاس ها در اختیار شرکت کنندگان گذاشته شد.

اکنون زمانی بود که عده بسیاری از دانش آموزان کشور ، ورزش هندبال را می شناختند و مربیان با علاقمندی بسیار در پی تکمیل معلومات خود در این زمینه بودند.

دست اندرکاران اداره کل تربیت بدنی آموزش و پرورش نیز که بر این امر واقف بودند، پیشنهاد (( دکتر امیرتاش)) را مبنی بر دعوت از یک مربی خارجی ، پذیرفتند و پیرو آن بلافاصله از ((لامیشل پائولینی)) فارغ التحصیل دانش سرای عالی تربیت بدنی و ورزش فرانسه و مربی تیم قهرمان هندبال فرانسه و عضو کمیته فنی فدراسیون هندبال آن کشور ، به طور رسمی دعوت شد تا برای تدریس در کلاس هندبال به ایران مسافرت کند .

در مدت ده ماه اقامت وی در ایران ، با همکاری ((دکتر امیرتاش )) یک کلاس تکمیلی برای مربیان استان مرکزی ، در دهه دوم مرداد ماه سال 1348 در تهران و یک کلاس تکمیلی دیگر در شهرستان اصفهان برگزار شد.در شهریور ماه 1349 نیز کلاس دیگری برای مربیان هندبال کشور در منظریه تهران تشکیل شد و طی آن ((دکتر امیرتاش)) آخرین تحولات هندبال تا آن زمان را برای شرکت کنندگان تشریح کرد.

تاسیس فدراسیون هندبال در سال 1352 با توجه به پشتوانه ای که از نظر تعداد بازیکن و مربی در کشور ایجاد شده بود ، سازمان تربیت بدنی وقت به این ورزش توجه پیدا کرد و سرانجام در سال 1354 فدراسیون هندبال تاسیس و (( مهندس هارون مهدوی )) عهده دار امور آن شد.

هندبال در آموزشگاهها از سال 48 تا کنون انجام گرفته البته بعضی از سالها در آن وقفه داشته است.

- دومین مسابقات قهرمانی کشور مردان 1355 درمشهد - اولین مسابقات قهرمانی زنان 1370درتهران - اولین دوره مسابقات دانشجویان (پسر) 1367 در زاهدان - اولین دوره مسابقات هندبال ساحلی (مردان) 1380بندرعباس - بهترین نتیجه تیم ملی مسابقت آسیایی بانکوک (مردان) مقام چهارم 1998 - بهترین نتیجه تیم باشگاهی مردان در مسابقات آسیایی مقام سوم تیم ذوب آهن - اولین حضور تیم هندبال دانش آموزان پسر ایران درمسابقات جهانی هندبال دانش آموزان درکشور یونان درسال 2002 در اردیبهشت ماه 1381 و با کسب مقام ششم کارهای پژوهشی در هندبال ایران 1.

در تیرماه سال 1372 ، دکتر علی محمد امیر تاش تحقیقی بر روی ویژگیهای بدنی و آمادگیهای جسمانی قهرمانان هندبال بزرگسالان در تهران انجام داد.

2.

پایان نامه آقای خسرو نصیری در بهمن سال 1373 تحت عنوان «شناخت و بررسی علل و میزان گسترش آسیب های ورزشی مفصل شانه بازیکنان زبده هندبال».

این تحقیق در خصوص شناخت و عوامل مستعد کننده بروز آسیبهای ورزشی در مفاصل شانه بازیکنان هندبال انجام گرفته .

بطوریکه بازیکنان پست خط 80% بیشترین آسیب دیدگی را متحمل شده اند.

شرایط مسابقه 78% باعث بروز آسیب – زمینهای روباز و سطح سخت مثل آسفالت 65% عامل آسیب دیدگی می شوند.

از طرفی دیگر عدم آمادگی جسمانی 86% - گرم نکردن 62% از عوامل بروز آسیب دیدگی هستند.

همچنین 30% آسیبهای مفصل شانه مربوط به دررفتگی ضمنا 50% افراد بروز آسیب در این ناحیه را گرم نکردن ذکر کرده اند.

3.

در پاییز سال 1373 آقای شهرام عروف زاد در پایان نامه خود تحت عنوان «بررسی انواع و میزان شیوع آسیبهای ورزشی و ارتباط آن با آمادگی عمومی جسمانی در بازیکنان هندبال باشگاههای استان اصفهان، چنین نتیجه می گیرد که آسیبهای وارده 26% کوفتگی – 4/22 % کشیدگی – 19 % به پیچ خوردگی – دراین بازیکنان 4/51 % کل آسیبهای به اندام تحتانی و 36% به اندام فوقانی و 6/12 % مربوط به آسیبهای تنه – سرو گردن بوده است در تستهای آمادگی جسمانی (ایفرد) این بازیکنان در دو 45 متر و 540 متر عملکرد بهتری داشتند .

ضعیف ترین نمرات آنها در بارفیکس و دراز نشست بوده.

ضریب همبستگی بین میزان بروز آسیب با سطح آمادگی جسمانی میزان بالای (61/0-= r ) است که ارتباطی منفی و قوی را نشان می دهد.

دراین تحقیق بیشترین آسیب مربوط به دروازه بانان و کمترین آن مربوط به بازیکنان بغل و گوش می باشد.

4.

آقای علیرضا اسماعیل در سال 1374 در یک کار پژوهشی تحت عنوان « توصیف نوع و سرعت مسافتهای طی شده و شوتهای بازیکنان در مسابقات بین المللی هندبال دهه فجر- اراک 1372 » نتیجه گرفته که میانگین کل دویدنها و راه رفتن های بازیکن در طول یک مسابقه 4829 متر است و میانگین راه رفتن 1462 متر می باشد.

سرعت متوسط بازیکنان در نیمه دوم نسبت به سرعت متوسط در نیمه اول کاهشی معادل 108 متر را نشان می دهد.

همچنین سرعت دوهای سریع و کوتاه تیمها در نیمه دوم کاهش داشته که دلیل عدم آمادگی کافی بازیکنان شرکت کننده بوده است .

در 17 مسابقه جمعاً شوت به دروازه شده که 5/64 % آنها گل شده و از بین شوتهای گل شده 89 % پس از برخورد با زمین وارد دروازه شده است.

5.

«ارتباط بین قد و جنبه های ارزشمند فیزیکی و بیومکانیکی بازیکنان زبده هندبال ایران» عنوان پاین نامه آقای ابراهیم بیاتانی در تابستان سال 1375 است.

ایشان 94 بازیکن زبده را برمبنای 30 متغیر انتخابی ارزیابی نموده ونتیجه گرفته که قد بازیکنان با متغیرهای انتخاب شده ( بیومکانیکی و اندازه های آنتروپومتری و کسب نتیجه در شوتهای هندبال) ارتباط معنی دار می باشد.

لیکن با متغیرهای (آمادگی عمومی حرکتی) ارتباط معنی دار به جز در مواردی مشاهده نشد.

به نظر می رسد که نتیجه در شوت ارتباط معنی داری بین قد با فاکتورهای ( بیومکانیکی، آنتروپومتری ) داشته باشد.

اساسی ترین ویژگی بازیکن هندبال قد است که از نظر اهمیت در راس هرم خصوصیات بدنی بازیکنان قرار دارد و عامل مهمی در اجرای مهارتهای تدافعی و تهاجمی دارد و باعث افزایش کارائی تیم می شود.

نهایتاً ایشان نتیجه گرفته اند که قابلیتهای بازیکنان زبده هندبال قد- وزن – قدرت- سرعت و اندازه های وجب دست راست می باشند و بقیه متغیرها یک مکمل ضعیف هستند هندبال که به مادر ورزش های توپی شهرت دارد به اشکال زیر بازی می شود: 1.

هندبال هفت نفره 2.

مینی هندبال 3.

هندبال نشسته 4.

هندبال با ویلچر 5.

هندبال ساحلی خلاصه ای از مقررات و قوانین بازی هندبال 1- مدت بازی: در دو زمان 30 دقیقه ای برای بزرگسالان – 25 دقیقه ای برای جوانان – 20 دقیقه ای برای نوجوانان و 15 دقیقه ای برای نونهالان می باشد با زمان استراحت 10 دقیقه ای بین دو نیمه.

2- تعداد بازیکن: 12 نفر که 7 نفر بازیکن اصلی می باشند و در مینی هندبال 5 نفر اصلی می باشند.

3-دروازه بان: دروازه بان می تواند در منطقه 6 متری مانور دهد و هر زمان از منطقه بیرون آید به عنوان بازیکن زمین محسوب می شود.

هیچ بازیکنی حق ندارد توپ را در منطقه 6 متری به دروازه بان پاس بدهد با آسیب-های ورزشی هندبال آشنا شویم ▲هشدار برای بازیکن هندبال هندبال یکی از مناسب-ترین ورزش-ها برای حفظ تناسب اندام، سلامت و افزایش قدرت تفکر در خانم-ها است.

- دکتر سحر میرپور ورزش هندبال از جمله ورزش-هایی است که کمتر می-بینم مردم در کوچه و خیابان و یا در پارک-ها آن را بازی کنند.

مردم در اماکن عمومی، فوتبال، والیبال و بسکتبال را به راحتی بازی می-کنند اما هندبال رشته-ای است که به بازی در باشگاه-های ورزشی محدود شده است.

شاید اگر کمی با قوانین این ورزش آشنا شویم، بتوانیم از آن لذت بیشتری ببریم.

زمان پیدایش این ورزش دقیقا مشخص نیست اما شکل-گیری و پیدایش آن را می-توان به قبل از میلاد مسیح نسبت داد.

نقاشی-های مربوط به این ورزش، روی دیوارهای قدیمی شهر آتن در سال 1962 کشف شد.

این نقاشی-ها مربوط به 600 سال قبل از میلاد مسیح بود.

به هر حال آنچه ما در حال حاضر به عنوان ورزش هندبال می-شناسیم، به وسیله آلمانی-ها پایه-گذاری شد.

در ابتدا این ورزش مانند ورزش فوتبال با 11 بازیکن انجام می-شد اما به مرور شکل این ورزش تغییر کرد و تعداد بازیکنان آن کاهش یافت.

قوانین بازی بازی هندبال یک بازی تیمی است و هر تیم متشکل از 12 بازیکن است که هفت نفر، بازیکنان اصلی زمین را تشکیل می-دهند.

زمین هندبال دارای 40 متر طول و 20 متر عرض است و در هر نیمه زمین یک دروازه وجود دارد.

وقت بازی برای بازیکنان بزرگسال دو نیمه 30 دقیقه-ای است که بین هر دو نیمه 10 دقیقه استراحت وجود دارد.

توپ را می-توان با استفاده از پاس-های مختلف که به وسیله دست-ها، سر و سینه انجام می-شود، به سمت دروازه هدایت کرد.

هنگام پاس-کاری، بازیکن حق دارد سه گام قبل از دریبل توپ و سه گام هم بعد از آن بردارد و در این زمان یا باید شوت بزند و یا توپ را پاس بدهد.

بازیکن ذخیره، هر زمان می-تواند وارد بازی شود، به شرط آنکه یکی از بازیکنان اصلی از زمین خارج شده باشد.

هر بازیکن بدون فعالیت می-تواند توپ را فقط سه ثانیه در اختیار داشته باشد و مکث بیشتر باعث بروز خطا می-شود.

اگر بازیکنی به طور مکرر خطا کند بار اول اخطار شفاهی می-گیرد، بار دوم کارت زرد می-گیرد و در مرحله سوم، دو دقیقه از زمین اخراج می-شود.

اگر سه بار اخراج دو دقیقه-ای برای یک بازیکن صورت گیرد- بازیکن کارت قرمز دریافت می-کند و دیگر قادر نیست به بازی ادامه دهد و یک بازیکن ذخیره به جای او وارد زمین می-شود.

تجهیزات مورد نیاز بازی هندبال نیاز به تجهیزات خاصی ندارد.

تنها چیزی که این بازی نیاز دارد یک توپ است.

توپ هندبال کره-ای شکل بوده و یک رنگ است.

جنس آن از چرم طبیعی و یا مصنوعی است.

سطح توپ نباید براق و لیز باشد.

در این صورت، کنترل توپ از سوی بازیکنان مشکل می-شود.

محیط توپ برای مردان، 58 تا 60 سانتی-متر و برای بانوان، 54 تا 56 سانتی-متر است.

وزن توپ هم برای آقایان حدود 475 گرم و برای خانم-ها کمی سبک-تر و حدود 400 گرم است.

این بازی به لباس خاص و یا تجهیزات ایمنی مخصوص چندان نیاز ندارد، زیرا آسیب-های وارده در این ورزش چندان شدید نیست و می-توان با رعایت چند نکته ساده، از بروز آنها جلوگیری کرد که بعدا به آن اشاره خواهیم کرد.

آسیب--های ورزشی در هندبال اگرچه در این ورزش عمدتا بازیکنان از دست-های خود برای پاس-کاری توپ استفاده می-کنند، ولی جالب است بدانید که آسیب-های این رشته بیشتر در اندام تحتانی ایجاد می-شود.

طبق تحقیقات انجام شده، بیشتر از 50 درصد آسیب-های ورزشی در رشته هندبال در ناحیه پاها است.

شاید علت این آسیب-ها دویدن و پرش-های سریعی است که بازیکن باید در طول بازی هندبال داشته باشد.

مهم-ترین آسیب-ها در این ورزش عبارتند از: -* کشیدگی عضلات- هامسترینگ: عضلات این مجموعه در ناحیه پشت ران-ها قرار دارند.

* کشیدگی عضلات چهارسر: این عضله در جلوی ران قرار می-گیرد.

* کشیدگی تاندون آشیل: تاندونی که باعث اتصال عضلات ساق به ناحیه پاشنه می-شود.

* آسیب مینیسک زانو * پیچ-خوردگی مچ پا * پارگی لیگامان صلیبی در زانوها * آسیب مفاصل کتف علل آسیب علت-های گوناگونی برای بروز این آسیب-ها در ورزش هندبال وجود دارد نداشتن آمادگی جسمانی کافی برای انجام این ورزش از مهم-ترین این علل است.

بیشتر ورزشکاران قبل از ورود به زمین بازی، بدن خود را به اندازه کافی گرم نمی-کنند و در نتیجه فشار ناگهانی وارده بر عضلات، به آنها آسیب می-رساند.

بهتر است ورزشکاران قبل از شروع بازی، چند بار در اطراف زمین بدوند و نرمش-های لازم برای گرم کردن نواحی حساس مثل مچ پاها و کتف-ها را انجام دهند.

یکی دیگر از مهم-ترین عوامل آسیب رسان به ورزشکاران، عدم انعطاف-پذیری است.

این عامل بیشتر در افراد بالای 30 سال باعث آسیب می-شود و اگر ورزشکاران بدون انجام ورزش-های کششی، یک باره وارد زمین بازی شوند، ممکن است باعث آسیب به قسمت-های مختلف بدن خود شوند.

یکی از علت-های مهم آسیب-دیدگی مزمن، بی-توجهی به درمان به موقع آسیب-های حاد وارده است.

بسیاری از آسیب-های وارده در هندبال، به علت بروز فشار بیش از حد هنگام بازی در قسمت-های مختلف بدن است.

بیشتر ورزشکاران به این آسیب-ها توجهی نمی-کنند و به بازی و تمرین خود ادامه می-دهند، در نتیجه آسیب-دیدگی حالت مزمن پیدا می-کند.

به همین علت به ورزشکاران هندبال توصیه می-شود در صورت احساس ناراحتی در هر یک از اعضای بدن خود، از درمان مناسب و استراحت کافی غافل نشوند.

بعضی از ورزشکاران به علت مهارت نداشتن در تکنیک-های ورزش هندبال، از حرکات غیرفنی و عجیب برای پوشاندن ضعف خود استفاده می-کنند.

این کار آسیب شدیدی به بدن ورزشکار وارد می-کند.

توصیه می-کنیم که ورزشکاران به جای انجام حرکات غیرفنی، تمرین بیشتری بکنند تا تکنیک-های این ورزش- را به درستی یاد بگیرند.

اگر ورزشکاران بتوانند این نکات را رعایت کنند می-توانند تا حد زیادی از آسیب-های وارده به بدن خود پیشگیری کنند.

هندبال در مدارس هندبال یک رشته ورزشی مناسب برای دانش-آموزان در تمام مقاطع تحصیلی است.

این ورزش برای تمام سنین سرگرم کننده است، سبب تقویت تمام عضلات بدن می-شود، به علت تحرک زیاد باعث تناسب اندام در دانش-آموزان می-شود، ورزش چندان گرانی نیست و جثه دانش-آموز در موفقیت او در این ورزش موثر نیست، یعنی همه دانش-آموزان با هر جثه-ای می-توانند در این ورزش پیشرفت کنند.

هندبال در بانوان هندبال ورزش مناسبی برای بانوان است.

اگرچه بعضی از کارشناسان معتقدند که این ورزش کمی برای بانوان خشن است اما عده کثیری هم اعتقاد دارند که هندبال یکی از مناسب-ترین ورزش-ها برای حفظ تناسب اندام، سلامت و افزایش قدرت تفکر در خانم-ها است.

هندبال علاوه بر اینکه یک ورزش سرعتی است و به سلامت قلب و عروق کمک می-کند، یک ورزش قدرتی نیز می-باشد که در تقویت عضلات مختلف بدن نقش مفیدی دارد.- اثرات بدنی هندبال هندبال می-تواند روی سیستم-های مختلف بدن تاثیرات مثبتی داشته باشد.

-* آمادگی جسمانی: هندبال باعث افزایش سرعت، قدرت، استقامت، چابکی و انعطاف-پذیری در فرد ورزشکار می-شود.

-* آمادگی روانی: خلا-قیت و قدرت تصمیم-گیری در ورزشکاران این رشته افزایش می-یابد.

-* افزایش سرعت عکس-العمل: ورزشکاران این رشته نسبت به افراد عادی با سرعت بیشتری به تحریکات محیطی پاسخ می-دهند.

-* آمادگی فکری: افزایش قدرت تمرکز، اعتماد به نفس و توجه در این ورزشکاران بیشتر است.

-* شادابی: کسب مهارت و بازی در این رشته باعث شادابی در بازکنان هندبال می-شود