دانلود مقاله سیستم هشدار عبور از خط

سیستم هشدار عبور از خط در خودروهایی که مجهز به سیستم هشدار عبور از خط (Lane Departure Warning System) هستند، دوربین هایی نصب شده است که به هنگام عبور خودرو از خط وسط جاده به ویژه زمانی که راننده فراموش می کند از راهنما استفاده کند، به راننده هشدار داده می شود.

1Carاین سیستم به گونه ای طراحی و ساخته شده است که با استفاده از یک دوربین و یک رادار، موقعیت خودرو را شناسایی کرده و از برخورد با سایر اتومبیل های در حال حرکت در جاده جلوگیری می کند.

در این سیستم اگر خودرو از مسیر خود منحرف شود و احتمال برخورد آن با ماشین مقابل وجود داشته باشد، سیستم به طور خودکار فعال شده و اتومبیل را به مسیر اصلی خود باز می گرداند.

طبق مطالعات انجام شده توسط شرکت ولوو، خودروهای مجهز به این سیستم نوین می توانند با اتومبیل های دیگر ارتباط برقرار کنند.

این بررسی ها هم چنین نشان می دهند که ارتباط با یکدیگر به ویژه در مسیرهای پر رفت وآمد می تواند احتمال وقوع تصادف را به میزان زیادی کاهش دهد.

در این راستا شرکت ولوو، برخی از ماشین های خود را به امکانات ارتباط رادیویی مجهز کرده است، به گونه ای که راننده می تواند اطلاعاتی را از خودرو دیگری که در همان جاده و جلوتر از او حرکت می کند، دریافت کرده و با این اقدام از وجود موانع و خطرات احتمالی پیشگیری نماید و احیاناً در حین وقوع تصادف، واکنش سریع تری نشان دهد.

شرکت های ولوو، بنز و نیسان در صنعت خودروسازی پیشگام تکنیک های ایمنی می باشند و جالب است بدانید بیش تر این تکنولوژی ها در ابتدا در خودروهای سنگین پیاده می شوند، اگر یک شنبه ها با 1Car همراه باشید اغلب این تکنولوژی ها را در بررسی کامیون اکتروس خواهید دید.

پس از معرفی سیستم کنترل کشش (TRC) توسط شرکت های "بی ام و" و "مرسدس بنز" برای اولین بار در سال 1987، سیستم کنترل پایداری (Electronic Stability Control) که به فرمان پذیری اتومبیل کمک می کند، معرفی شد.

در سال 1995، این سیستم برای اولین بار توسط شرکت "مرسدس بنز" بر روی مدل W-140 از سری S ارائه شد.

پس از آن شرکت "بی ام و" نیز در همان سال، به نصب این سیستم روی برخی خودروها اقدام نمود.

سیستم کنترل پایداری، یک سیستم پیشرفته کامپیوتری در خودروست که از طریق تشخیص و کاهش هرزگردی چرخ ها، کنترل و پایداری اتومبیل را افزایش می دهد.

وقتی که این سیستم، عدم فرمان پذیری مناسب را در خودرو تشخیص می دهد، به طور هوشمندانه، خودرو را با استفاده از ترمزها کنترل می کند.

در این سیستم، ترمزها به صورت مجزا به چرخ ها اعمال می شوند.

در برخی انواع پیشرفته تر، کنترل پایداری خودرو با کاهش موقت نیروی موتور نیز انجام می شود.

البته باید توجه داشت که این سیستم تأثیری بر توانایی و عملکرد خودرو در پیچ ندارد و فقط کنترل پایداری اتومبیل سر پیچ های تند را کنترل می کند.

چگونگی عملکرد سیستم کنترل پایداری این سیستم به طور دائم جهت حرکت و فرمان پذیری خودرو را طی رانندگی کنترل می کند و همواره در حال مقایسه مسیر مقصد راننده با مسیر واقعی خودروست.

وقتی که میزان قابل ملاحظه ای از عدم فرمان پذیری توسط سیستم کنترل پایداری تشخیص داده شود، این سیستم وارد عمل می شود.

به طور مثال، هنگامی که در جاده های لغزنده و در پیچ های تند، خودرو مسیری غیر از مسیر مقصد را طی می کند، در این هنگام، جهت لغزش تخمین زده می شود و ترمزها به طور جداگانه به چرخی که در حال لغزش غیرعادی است، اعمال می شود.

در نتیجه، لغزش اضافی خنثی می شود و اتومبیل به مسیر اصلی باز می گردد.

علاوه بر ترمزها، این سیستم ممکن است برای کاهش سرعت و افزایش هرچه بیش تر کنترل پایداری خودرو، نیروی موتور را نیز به طور موقت کاهش دهد.

1Car به شما پیشنهاد می کند فیلم(دانلود) کوتاه و ترجمه شده زیر را دیده تا کاملا با موضوع فوق آشنا شوید.

/uploads/How electronic stability control (ESC) works - YouTube (2).flv معرفی برترین فن‎آوری‏‎های به‏ کار رفته در خودرو ها معرفی برترین فن آوری های به کار رفته در خودروها امروزه شرکت های تولیدکننده، گذشته از موفقیت قابل ملاحظه کامپوزیت های الیاف کربن در صنعت خودرو، در جستجوی نوع دیگری از مواد هیبریدی هستند که بتواند با حفظ وزن خودرو، کارایی آن را حین تصادفات به طور قابل ملاحظه بالا ببرد.

اخیراً برخی شرکت های آمریکایی با هم متحد شده اند تا به مطالعه ترموپلاستیک هایی که با نخ استیل مقاوم شده اند، بپردازند.

از این نوع ترموپلاستیک ها تحت عنوان سوپرلاستیک ها یاد می شود.

سپرها، قطعات بدنه، و تودوزی داخلی ساخته شده از پلاستیک مقاوم شده با نخ استیل، علاوه بر داشتن خواص عالی جذب انرژی، از یکپارچگی ساختاری بسیار بالایی نیز برخوردار هستند.

گفتنی است ساده بودن فرایند تولید آن ها، هزینه تولید چنین اجزایی، بسیار کم است.

البته برخی خودروسازان باهوش درصدد هستند تا از فلز کروم نیز در این راستا استفاده کنند.

ترس از تمام شدن انرژی الکتریکی در جاده ها می تواند یکی از نگرانی های بسیار مهم برای خریداران خودروهای الکتریکی باشد.

برخی از شرکت های خودروسازی، از ژنراتورهای فشرده خاصی به عنوان شارژر موتور در خودروها استفاده کرده اند که به افزایش قابل ملاحظه انرژی الکتریکی در سطح جاده ها کمک فراوانی می کند.

آخرین راه حل برای جلوگیری از بروز این نگرانی ها در سطح جاده، استفاده از سلول های سوختی هیدروژنی قابل حمل است که شما می توانید آن را در صندوق اتومبیل خود به همراه داشته باشید.

بدیهی است در مواقع اضطراری که سوخت خودروی الکتریکی شما در سطح جاده رو به اتمام است، می توانید این سلول ها را به پکیج باتری خودرو متصل کرده و با خیال راحت به مسیر خود ادامه دهید.

البته مطالعات بر روی سلول های سوختی هیدروژنی هنوز ادامه دارد.

توضیحات بیش تر در این باره در همین مقاله آمده است.

خاموش کردن خودرو در چهارراه هایی که چراغ قرمز وجود دارد، به روشی متداول در بین رانندگان بدل شده است که این رفتار به نوعی نیاز مبرم به سیستم های الکتریکی در خودروها را اعلام می نماید.

شیمی باتری های نیکل روی که توسط توماس ادیسون در سال 1901 به عنوان یک اختراع ثبت شد، جایگزین بسیار مناسبی برای باتری های سربی اسیدی هستند؛ زیرا این نوع باتری ها از توانایی بسیار بالایی در توقف ها و حرکت های متوالی خودرو از خود نشان می دهند و ضعف اساسی باتری های سربی اسیدی را ندارند.

حتی کارایی و طول عمر آن ها از باتری های سربی اسیدی نیز بیش تر است.

ازاین رو رانندگان، دیگر نیاز نخواهند داشت در پشت چراغ قرمز تقاطع ها، خودروی خود را خاموش کنند.

سازنده باتری های نیکل روی ادعا کرده است که این نوع باتری ها تقریباً دو برابر باتری های سربی اسیدی عمر می کنند، وزن آن ها 60% وزن باتری های سربی اسیدی است، و بازیابی آن ها بسیار ساده است.

ساخت موتور الکتریکی هیبریدی در توپی چرخ های خودرو، فضای بیش تری را در مجموع برای سرنشینان خودرو و به ویژه جاسازی باتری ها فراهم می سازد.

اما با وجود این، سازندگان خودرو تمایل زیادی به این ایده نوین ندارند، زیرا تصور می کنند که با پذیرفتن این ایده، وزن سیستم تعلیق متشکل از قطعات، اجزا، و قسمت هایی که به طور مستقیم به هم متصل هستند، افزایش می یابد و این موضوع به عملکرد خودرو طی حرکت در مسیرهای ناهموار آسیب خواهد زد.

با این که این ایده به چالش کشیده شده است، شرکت های Protean Electric و Lotus Engineering با یکدیگر قراردادی را منعقد کرده اند که طی آن قصد دارند آزمایشات گسترده ای را به منظور مقایسه دو نمونه خودروی آزمایشی سدان معمولی و خودروی مجهز به موتور الکتریکی جاسازی شده در توپی چرخ ها انجام دهند.

براساس نتیجه گیری بسیار جالب شرکت Lotus Engineering، رانندگان متوسط نمی توانند افت کارایی ناشی از افزایش وزن سیستم تعلیق را حس کنند.

بسیاری از شرکت های آمریکایی تصمیم گرفته اند تا با مشارکت یکدیگر مطالعه ای را بر روی کاربرد سیستم وایرلس در خودروها به منظور کاهش تصادفات را مورد مطالعه قرار دهند.

در این مطالعه، خودروها به نوعی از طریق سیستم وایرلس به یکدیگر متصل هستند و طی مکانیسم خاصی در سر تقاطع ها به یکدیگر سیگنال هایی را ارسال می کنند و از این طریق احتمال وقوع تصادف کاهش می یابد.

بر اساس پیش بینی های انجام شده، تا سال 2020 وجود این سیستم در بسیاری از خودروها اجباری خواهد شد.

شرکت GM با به کارگیری ایده در خودرو قصد دارد تا به رانندگان کمک کند تا حتی به عابرین پیاده هم هیچ گاه برخورد نکنند.

وجود تکنولوژی Wi-Fi هم در داخل خودرو و هم در گوشی عابرین پیاده، این امکان را فراهم می سازد تا بدون برقراری تماس تلفنی بین راننده و عابر پیاده، خطر وقوع تصادف را در کسری از ثانیه شناسایی کند.

با ورود تصاویر سه بعدی واقعی در صفحه نمایش تلویزیون های خانگی، اکنون وقت آن رسیده است تا خودروها نیز از این تکنولوژی بی بهره نمانند.

فناوری مورد استفاده برای ایجاد این تصاویر سه بعدی، ترانزیستورهای فیلم نازک هستند که اخیراً به طور آزمایشی در ساخت صفحه نمایش های مخصوص خودرو به کار رفته اند.

در واقع، از این تکنولوژی به خوبی می توان در نمایشگر سیستم های مسیریاب ماهواره ای خودرو استفاده نمود.

استقرار جایگاه های شارژ الکتریکی در پارکینگ های عمومی، ابتکار جدید بسیاری از سازندگان خودروهای الکتریکی است.

تاکنون 385 جایگاه شارژ الکتریکی در آمریکا مستقر شده است و این امید وجود دارد که این تعداد در آینده ای نزدیک دو برابر شود.

با این که هزینه شارژ یک خودروی الکتریکی زیاد نیست، اما باوجوداین، دولت آمریکا هزینه های راه اندازی این جایگاه ها را تقبل کرده است.

شرکت خودروسازی Tesla تاکنون شش جایگاه سوپرشارژ الکتریکی خورشیدی با قابلیت شارژ 50% از خودروهای Tesla Model S طی مدت زمان 30 دقیقه راه اندازی کرده است.

طبق اظهار نظر اخیر این شرکت، تعداد این جایگاه ها تا سال 2015 به 100 عدد خواهد رسید.

کارایی خودرو های هیبریدی، به شدت به قابل بازیابی بودن انرژی حاصل از ترمز این خودروها وابسته است.

BMW با شروع عرضه خودروهای گرن توریزمو سری 5 مدل 2010، مکانیسمی را پیشنهاد کرده است که با استفاده از آن می توان انرژی حاصل از ترمز را تبدیل به انرژی الکتریکی کرد.

شرکت خودروسازی مزدا، سیستمی تحت عنوان i-Eloop یا چرخه هوشمند انرژی را روی خودرو پیاده کرده است که گشتاورهای سرگردان در خودرو را در یک خازن الکتریکی ذخیره می کند.

به طور مثال، برق سیستم کنترل کننده آب و هوا و نیز سیستم بازی و سرگرمی مزدا 6 مدل 2013، به جای موتور خودرو، از این خازن تأمین می شود.

تلاش های محققان در راستای ذخیره سازی هیدروژن برای خودروهای پیل سوختی، زیاد امیدوارکننده نبوده است.

در این فناوری، هیدروژن باید به شکل مولکولی تحت فشار و در یک دمای مشخص ذخیره شود.

در حال حاضر، یک شرکت آمریکایی در حال مطالعه بر روی مواد فلزی با پایه آلی هستند تا بتوانند با استفاده از آن ها به این فناوری دست پیدا کنند.

این مواد با داشتن وزن بسیار سبک و ساختارهای مشبک سه بعدی، به خوبی مولکول های هیدروژن را جذب می کنند.

البته مکان های جذبی این مواد تنها توانایی جذب یک مولکول به ازای هر مکان جذب دارند، از این رو یک مرکز تحقیقات انرژی در آمریکا تصمیم گرفته است تا با پشتیبانی میلیون دلاری دولت، این پتانسیل جذب را به 3 تا 4 برابر افزایش دهد.

همان طور که می دانید، رانندگی در بارندگی های شدید باران یا بارش های سنگین برف بسیار مشکل است، زیرا وجود بارندگی باعث می شود تا نور چراغ خودرو به چشمان شما منعکس شده و دید شما کم شود.

ازاین رو اخیراً محققان تکنیکی را در ساخت چراغ ها به کار برده اند که می تواند نور را از بین قطرات برف یا باران عبور داده و مسیر مقابل دید راننده را روشن کند.

در این چراغ ها، علاوه بر دوربینی که مسیر بارش ذرات برف یا باران را مونیتور می کند، LEDهای مخصوصی هستند که فلاش زدن، میزان انعکاس نور چراغ را تا 70% کاهش می دهند.

فلاش زدن نور به قدری سریع است که راننده به هیچ وجه قطع و وصل شدن نور را متوجه نمی شود.

در حقیقت راننده یه اشعه پیوسته را مقابل خود می بیند.

در این مرحله از تحقیقات، این میزان سرعت فلاش برای رانندگی در سطح شهر کافی است، اما برای رانندگی در جاده ها یا بزرگراه ها با سرعت های بالاتر، سرعت این فلاش ها باید بیش تر باشد 10:41 1391/11/14[مقالات/فن‏‎آوری]معرفی برترین فن آوری های به کار رفته در خودروها امروزه شرکت های تولیدکننده، گذشته از موفقیت قابل ملاحظه کامپوزیت های الیاف کربن در صنعت خودرو، در جستجوی نوع دیگری از مواد هیبریدی هستند که بتواند با حفظ وزن خودرو، کارایی آن را حین تصادفات به طور قابل ملاحظه بالا ببرد.

شیمی باتری های نیکل ـ روی که توسط توماس ادیسون در سال 1901 به عنوان یک اختراع ثبت شد، جایگزین بسیار مناسبی برای باتری های سربی ـ اسیدی هستند؛ زیرا این نوع باتری ها از توانایی بسیار بالایی در توقف ها و حرکت های متوالی خودرو از خود نشان می دهند و ضعف اساسی باتری های سربی ـ اسیدی را ندارند.

حتی کارایی و طول عمر آن ها از باتری های سربی ـ اسیدی نیز بیش تر است.

سازنده باتری های نیکل ـ روی ادعا کرده است که این نوع باتری ها تقریباً دو برابر باتری های سربی ـ اسیدی عمر می کنند، وزن آن ها 60% وزن باتری های سربی ـ اسیدی است، و بازیابی آن ها بسیار ساده است.

کارایی خودروهای هیبریدی، به شدت به قابل بازیابی بودن انرژی حاصل از ترمز این خودروها وابسته است.

در این مرحله از تحقیقات، این میزان سرعت فلاش برای رانندگی در سطح شهر کافی است، اما برای رانندگی در جاده ها یا بزرگراه ها با سرعت های بالاتر، سرعت این فلاش ها باید بیش تر باشد.معرفی برترین فن آوری های به کار رفته در خودروها امروزه شرکت های تولیدکننده، گذشته از موفقیت قابل ملاحظه کامپوزیت های الیاف کربن در صنعت خودرو، در جستجوی نوع دیگری از مواد هیبریدی هستند که بتواند با حفظ وزن خودرو، کارایی آن را حین تصادفات به طور قابل ملاحظه بالا ببرد.

در این مرحله از تحقیقات، این میزان سرعت فلاش برای رانندگی در سطح شهر کافی است، اما برای رانندگی در جاده ها یا بزرگراه ها با سرعت های بالاتر، سرعت این فلاش ها باید بیش تر باشد.

15:47 1391/11/23[مقالات/فن‏‎آوری]عملکرد چراغ های جلوی تطبیقی تصور کنید شما در تعطیلات آخر هفته، در یک مسیر دوطرفه و در یک هوای بادی در حال رانندگی به سمت خانه هستید.

دیر وقت است و هیچ گونه روشنایی نیز در طول مسیر وجود ندارد.

ناگهان با سرعتی در حدود 60 کیلومتر بر ساعت به یک به پیچ نزدیک می شوید؛ اگرچه سرعت خودرو برای عبور از پیچ، مناسب و به اندازه کافی پایین است، اما برای یک توقف ناگهانی، بالا به نظر می رسد.

هیچ کس نمی داند چه چیزی آن سوی محدوده چراغ های جلو منتظر شما است؟

یک گوزن؟

یک ماشین واژگون شده؟

یا ...

این جا است که نقش چراغ های جلوی تطبیقی مهم می شود و تمام نگرانی ها را سر پیچ آن هم در سرعت های بالا از بین می برد.

در سیستم چراغ های جلوی تطبیقی، با جهت گیری پرتو نور در راستای پیچ و خم های جاده، مسیر روبرو کاملاً روشن می شود تا دید راننده به حداکثر میزان خود برسد.

رانندگی در شب، موضوع بسیار پراهمیتی است.

به گزارش رسانه های خبری، در حدود 46% از تصادفات جدی در سال 2006، در شب رخ داده است که حاکی از اهمیت بالای این مسئله است.

آن چه در این مقاله از نظر شما می گذرد، نگاه اجمالی به چگونگی عملکرد و نوآوری های جدید چراغ های جلوی تطبیقی و بررسی تفاوت آن ها با چراغ های معمولی است.

پس از مطالعه این بررسی متوجه خواهید شد که چگونه رانندگی در شب با وجود این سیستم جدید امن تر می شود.

چراغ های جلوی استاندارد، بدون توجه به جهت حرکت اتومبیل، به طور مستقیم به سمت جلو می تابند.

هنگامی که سر پیچ می رسیم، چراغ های جلوی خودرو، اطراف جاده را بیش تر روشن می کنند تا خود جاده!

چراغ های جلوی تطبیقی با فرمان و سرعت خودرو هماهنگ هستند و به طور خودکار، روشنایی را روی جاده متمرکز می کنند.

هنگامی که خودرو به سمت راست می پیچد، زاویه چراغ های خودرو به سمت راست متمایل می شود.

همین مکانیزم برای زمانی که خودرو به سمت چپ می پیچد هم تکرار می شود.

در حالت استاندارد، تابش چراغ های جلوی خودرو به طور مستقیم در سر پیچ ها می تواند مشکل ساز شود، ولی با استفاده از سیستم تطبیقی، روشنایی خودرو روی جاده متمرکز می شود و تصادفات ناشی از این مشکل به شدت کاهش می یابد.

خودرویی که مجهز به چراغ های جلوی تطبیقی است، جهت انجام وظیفه خود از حس گرهای الکترونیکی استفاده می کند تا سرعت خودرو را مشخص نماید.

هم چنین، این حس گرها در تعیین میزان چرخش فرمان و انحراف از مسیر خودرو بسیار پرکاربرد هستند.

برای مثال، هنگامی که خودرو در حال چرخش به دور خود است، مقدار انحراف از مسیر خودرو تغییر می کند.

این حس گرها در حقیقت همان موتور کوچک داخل چراغ جلوی خودرو را به حرکت در می آورند که موجب چرخیدن پرتو نور چراغ می شوند.

با این سیستم، پرتو روشنایی خودرو تا زاویه 15 درجه از مرکز می چرخد.

گفتنی است، چراغ های جلوی تطبیقی در مجموع می توانند 30 درجه چرخش آزاد داشته باشند.

اگر چرخش 15 درجه ای از مرکز کافی نباشد، مثلاً هنگام پارک کردن خودرو با سرعت کم یا حرکت بر سر پیچ ها با سرعت کم، روشنایی مضاعف می تواند مکمل چراغ های جلوی خودروی شما باشد.

بدین منظور برخی از مدل های بی ام و مجهز به چراغ های گوشه ای یا کناری هستند.

هنگامی که خودرو با سرعتی کم تر از 40 کیلومتر بر ساعت در حال پیچیدن باشد، چراغ های کناری می توانند تا زاویه 80 درجه از محیط پیرامون خودرو را روشن کنند.

هنگامی که خودرو از پیچ خارج شد یا سرعت آن افزایش پیدا کرد، چراغ های کناری به طور خودکار خاموش می شوند.

در سیستم چراغ های تطبیقی، حس گر ها می توانند از چرخش بی مورد پرتو های نور هنگامی که نیاز نیست، جلوگیری کنند؛ مثلاً هنگامی که خودرو در حال حرکت به سمت عقب است، چراغ های تطبیقی از کار می افتند.

این کار باعث می شود، رانندگان دیگر در اصطلاح کور نشوند.

آن چه راجع به آینده این فن آوری باید گفت این است که بسیاری از سیستم های تطبیقی چراغ های جلو، از سیستم خود تنظیم کننده ارتفاع برخوردار هستند.

این سیستم خود تنظیم کننده ارتفاع بدین صورت است که در مکان هایی که خودرو در سربالایی یا سراشیبی قرار دارد، ارتفاع روشنایی خودرو مطابق با جاده تطبیق داده می شود.

به طور مثال، هنگامی که خودرو از یک دست انداز بزرگ می خواهد عبور کند، حین رسیدن به دست انداز، ابتدا جلوی خودرو بالا می رود و پرتو چراغ های جلو در حالت عادی، رو به آسمان جهت گیری می کنند.

این مشکل تا زمانی که خودرو به مسیر مستقیم خود نیفتاده باشد، هم چنان پا برجاست و باعث می شود هنگامی که شما می خواهید از روی ریل قطار یا هر دست انداز دیگری عبور کنید، پرتو چراغ های جلو، چشمان راننده مقابل را هدف بگیرد و باعث تصادفات جبران ناپذیر و مرگبار شود.

در حقیقت به جای این که چراغ های خودروی شما جاده مقابل را روشن نماید، باعث کور شدن راننده مقابل می شود.

سیستم خود تنظیم کننده ارتفاع چراغ جلو با داشتن یک موتور مخصوص، به محض دریافت سیگنال از سوی حس گر، ارتفاع پرتو نور را کاهش می دهد و باعث روشن شدن مسیر روبرو می شود.

این سیستم در حال حاضر بر روی خودرو های جدید اروپایی و آمریکایی قرار گرفته است.

از آن جا که این روزها خودرو ها مجهز به چراغ های زنون هستند، عدم تجهیز آن ها به سیستم خود تنظیم کننده ارتفاع چراغ جلو سبب کور شدن چشمان راننده مقابل می شود.

چراغ های جلوی تطبیقی هنوز بر روی خیلی خودروها به طور استاندارد نصب نشده است و کمپانی های محدودی آن ها را به عنوان یک امکان ضروری بر روی خودرو به کار می برند.

شرکت بی ام و این سیستم را به طور انتخابی بر روی تمام مدل های خود نصب کرده است.

به طور مثال، مدل های سری 7، سری M، سری 335 و سری 537 به طور استاندارد این سیستم را دارند.

هم چنین، کمپانی رنو بر روی چند مدل از خودروهای تولیدی خودش نظیر لتیتیود، این سیستم را در اختیار خریداران گذاشته است.

گفتنی است، شرکت فولکس واگن نیز این سیستم را در پکیج لوکس خوروی پاسات ارائه می کند.

لکسوس و آئودی هم از دیگر کمپانی هایی هستند که این سیستم کاربردی را برای بسیاری از مدل های خود عرضه می کنند.

طراحان اتومبیل در حال گسترش دادن بسیاری از ایده های جدید برای چراغ های جلوی خودرو هستند که بر روی مدل های سال های پیش رو شاهد آن خواهیم بود.

مثلاً چراغ های تطبیقی ترمز خودروی مقابل به شما این امکان را می دهد که از طریق آن ها بتوانید میزان شدت ترمز راننده مقابل را ببینید و از این طریق ضمن تنظیم نحوه ترمز گرفتن خودروی خودتان، از مشکلات و دردسر های پیش رو جلوگیری کنید.

هنگامی که راننده ای به شدت ترمز می گیرد، چراغ های تطبیقی ترمز، نور بیش تری را از خود منتشر می کنند تا راننده عقبی از وضعیت خودروی شما با خبر شود.

زمانی که راننده به آرامی پای خود را بر روی پدال ترمز می گذارد، این چراغ ها با نمایش یک درخشندگی ضعیف، به رانندگان پشت سری هشدار می دهند که مانع پیش رو آنقدرها هم خطرناک نیست؛ بنابراین نیازی نیست زیاد از سرعت خود بکاهید.

به طور کلی، نیروی وارد بر پدال ترمز تعیین می کند که چراغ های عقب تطبیقی با چه سطح شدتی روشن شوند و این می تواند کمک بزرگی برای رانندگان پشت سری باشد.عملکرد چراغ های جلوی تطبیقی تصور کنید شما در تعطیلات آخر هفته، در یک مسیر دوطرفه و در یک هوای بادی در حال رانندگی به سمت خانه هستید.

به طور کلی، نیروی وارد بر پدال ترمز تعیین می کند که چراغ های عقب تطبیقی با چه سطح شدتی روشن شوند و این می تواند کمک بزرگی برای رانندگان پشت سری باشد.