بحث Remote Access Service به نسخه های قدیمی سرویس دهنده ویندوز NT بر می گردد که اسم آن سرویس دهنده پیشرفته ویندوز NT نسخه (NTAS) 3.1 بود .
RAS اصولاً برای دادن قابلیت Dial – up تلفنی به کاربران برای برقراری ارتباط با یک سیستم NTAS و دسترسی به منابع اشتراکی شبکه از طریق مودم طراحی شده بود .
دامنه سرویسهای RAS به موارد زیر گسترش یافته است : دسترسی به شبکه از راه دور دسترسی به اینترنت از طریق TCP/IP پروتکل تونلینگ نقطه - به - نقطه (PPTP) دسترسی به شبکه از راه دور اولین ویژگی RAS ، قابلیت دسترسی به منابع اشتراکی شبکه برای سرویس گیرنده های NT ، 2000 و ویندوز XP از طریق ارتباط Dial-up است .
اینکار باعث می شود که کاربران شما بتوانند بطور کاملاً راحتی با شبکه ارتباط برقرار کنند ، مثلاً آنها می توانند به شبکه شما Dial کنند و به فایلها و برنامه های ذخیره شده روی ایستگاههای کاری شبکه و سرویس دهنده های روی یک سایت سرویس گیرنده دسترسی داشته باشند .
RAS همه پروتکلهای استاندارد در یک شبکه ویندوز NT را مثل NetBEUI ، IPX/SPX و TCP/IP ، فریمهای مخففی شده و انتقال داده شده و کپسوله شده از طریق ارتباطات dial-up را پشتیبانی می کند آن فریمها برای سیستمهای دیگر روی شبکه (یا حتی برای سیستمهای روی اینترنت) مقدر شده اند و وقتی به شبکه مورد نظر می رسند مجدداً unpack می شوند و به شبکه وارد می شوند این ویژگیها می توانند به طرق مختلفی مورد استفاده قرار گیرند .
مثلاً شرکتهایی که نمی توانند روی تکنولوژیهای پرسرعت WAN سرمایه گذاری کنند ، می توانند از خطوط ارزانتر یا خطوط دیجیتالی همانند لینکهای WAN استفاده نمایند .
شرکتهای با لینکهای پیشرفته WAN هنوز هم می توانند از ارتباطات ارزانتر RAS برای امکان سرویس backup در حالتی که لینکها fail می شوند استفاده کنند .
امکان دسترسی به شبکه شما برای کاربران دور یک فرآیند فوق العاده خطرناک است .
هر نوع رخنه امنیتی روی آن ارتباط می تواند منجربه از کار افتادن ساختار داخلی IS شما شود .
بدین دلیل ، RAS روشهای امنیتی قابل انعطاف و قدرتمندی را در موارد زیر عرضه داشته است : مخفی سازی بسته داده ها روی ارتباطات روالهای تعیین اعتبار مخفی شده محدودیتهای امنیتی هر کاربرد Dial-up ویژگی امنیتی calback (قابلیتی که سرویس دهنده را مجبور به قطع کردن ارتباط می کند و یک کاربر را با شماره خاصی می گیرد) RAS اصولاً برای کار با مودمها روی خطوط تلفن معمولی طراحی شده است .
اما سخت افزار پشتیبانی شده RAS می تواند تا دامنه شبکه های سریال X.25 و شبکه های ISDN نیز گسترش یابد .
دسترسی به اینترنت از طریق TCP/IP توانایی استفاده از RAS برای دسترسی به اینترنت بطور شدیدی به قوانین دسترسی از راه دور شبکه وابسته است .
سرویس گیرنده های RAS به dial کردن انحصاری به سرویس دهنده های RAS NT محدود نیستند بلکه سرویس گیرنده های RAS می توانند انواع استانداردهای مربوط به dial-up اینترنت به هر ISP در هر جای دنیا dial کنند .
همچنین سرویس دهنده های RAS می توانند انواع استانداردهای مربوط به dial-up اینترنت را پشتیبانی کنند و امکان این را بدهند تا کاربران راه دور با سیستم عاملهای دیگری غیر از ویندوز (مثل مکینتاش و یونیکس) به یک سرویس دهنده RAS برای دسترسی به اینترنت شماره گیری کنند .
در حقیقت سرویس دهنده های ویندوز NT می توانند بعنوان سرویس دهنده های dial-up به همراه بعضی از ویژگیهای ISP های معمولی در نظر گرفته شوند .
RAS استانداردهای مختلفی را برای dial-up شبکه ارائه می دهد .
این استانداردها شامل موارد زیر هستند : پروتکل لینک سریال اینترنت (SLIP) .
SLIP یک استاندارد قدیمی تر برای کپسوله کردن بسته های IP به فریمها روی یک خط سریال است .
آن استاندارد زیاد قابل اعتماد نیست و مثل PPP امنیت ندارد ولی در عوض بار کمتری به شبکه اعمال می کند .
SLIP می تواند فقط TCP/IP را پشتیبانی کند .
ویندوز NT پروتکل SLIP را برای dial-in به ISP های دور پشتیبانی می کند ، اما هیچ پشتیبانی از سرویس گیرندگان SLIP برای برقراری ارتباط با آنها نمی کند .
پروتکل نقطه - به - نقطه PPP .
(PPP) یک پروتکل مدرن تر نسبت به مورد همتای خود یعنی SLIP است .
PPP شامل گزینه های از پیش تعبیه شده ای در خود برای تعیین اعتبار امنیتی و قادر به انتقال پروتکلهایی غیر از TCP/IP است .
با این حال PPP از SLIP کندتر است ولی فوق العاده قابل اعتمادتر می باشد .
PPP از استاندارد فریم بندی استفاده شده بطور پیش فرض در ارتباطات RAS به همراه ارتباطات TCP/IP استفاده می کند .
سرویس گیرنده های ویندوز 2000 و NT با استفاده از PPP می توانند هر بسته PPP را قبل از ارسال به روی کابل مخفی سازی کنند تا امنیت شبکه را بالا ببرند .
RAS بازمانده (Legacy RAS) .
در پیاده سازیهای قدیمی سرویس RAS ویندوز NTAS نسخه 3.1 و ویندوز 3 .11 یک پروتکل خاص dial-up استفاده می شد که هنوز هم برای پشتیبانی از نسخه های قبلی باقی مانده است .
نصب Remote Access Service قبل از اینکه ویژگیها و عملکردهای پشتیبانی شده توسط RAS را بررسی کنیم باید نرم افزار RAS را روی سیستم خود نصب کنیم .
نصب RAS خیلی شبیه به نصب هر سرویس شبکه ای دیگری تحت NT است .
اما قبل از اینکه RAS را نصب کنیم باید اطمینان حاصل کنیم که سخت افزار مناسب را در سیستم خود نصب کرده ایم .
برای ابزارهای مودم و X.25 ، اطمینان حاصل کنید که پورتهای سریالی که آن ابزارها به آنها متصل هستند به درستی نصب شده اند و به خوبی کار می کنند .
بعلاوه شما باید فرآیند نصب سخت افزار ارتباطی خود را هم انجام دهید .
نصب یک مودم تحت NT کاری بسیار ساده است فرض برآن است که مودم از پورت COM قبلاً نصب شده است .
حال که سخت افزار شما بدرستی نصب شد و کارکرد ، وقت آن رسیده که Remote Acces Service را نصب کنید .
در این قسمت می خواهیم به نحوه نصب RAS تحت ویندوز NT نسخه 4.0 و بررسی پیکربندیهای مختلف آن بپردازیم .
برای انجام این کار شما باید یک سیستم ویندوز NT نسخه 4.0 با یک ابزار سازگار با RAS داشته باشید .
شما می توانید از کارتهای ISDN با ابزارهای X.25 هم استفاده کنید ، اما در ابتدا به مودمها معطوف خواهیم شد .
همچنین شما باید CD نصب NT را هم داشته باشید .
در آخر باید بدانید که کدام پروتکلهای شبکه ای را برای استفاده RAS و پیکربندی آنها نیاز دارید .
1 - ابتدا Network Control Panel را با کلیک راست روی Network Neighborhood و انتخاب properties یا با باز کردن اپلت Network در Control Panel باز کنید .
2 - روی دکمه Services کلیک کنید و سپس روی Add کلیک کنید .
از لیستی که ظاهر می شود ، Remote Access Service را انتخاب کنید .
روی ok کلیک کنید .
پس از آن شما محل فایلهای نصب NT پرسیده می شود .
3 - NT فایلهای لازم برای RAS را کپی خواهد کرد .
اگر تاکنون یک مودم یا هر ابزار قادر به کار با RAS را نصب نکرده اید ، از شما پرسیده می شود که آیا می خواهید از Modem Control Panel برای اضافه کردن آن استفاده کنید .
4 - بعد از نصب ابزار ارتباطی ، پنجره محاوره Add RAS Device همچون ظاهر می شود .
همچنین شما می توانید مودمهای اضافی دیگری یا ابزارهای X.25 را از این پنجره محاوره نصب کنید .
برای ابزارهای X.25 با سازنده ابزار آن تماس بگیرید تا مستنداتی را برای نصب آنها در اختیارتان قرار دهد .
ابزاری که می خواهید با RAS کار کند را انتخاب کنید و روی ok کلیک نمائید .
5 - پنجره محاوره Remote Access Setup همچون ظاهر می شود .
این پنجره محاوره شما را قادر به پیکربندی هر ابزار RAS روی ماشینتان می کند (هر ابزار RAS نصب شده روی ماشین شما بصورت یک port دیده می شود).
در این پنجره محاوره ، شما می توانید ابزارهای RAS اضافی دیگری را اضافه یا حذف کنید و یا اینکه آنهایی که قبلاً نصب شده اند را پیکربندی نمایید .
اگر می خواهید یک ابزار را پیکر بندی ، آن را از این پنجره انتخاب کنید و روی configure کلیک کنید .
6 - حال که پنجره محاوره Configure Port Usage ظاهر شد (شکل 3) می توانید انتخاب کنید که آیا می خواهید این پورت RAS برای dial-up استفاده شود یا برای دریافت تماسها (receiving calls) و یا اینکه برای هر دو مورد استفاده قرار گیرد .
یکی از این موارد را انتخاب کنید و ok را برگزینید .
حال روی دکمه Network برای ظاهر شدن پنجره محاوره Network Configuration (شکل 4) کلیک کنید .
این شکل پنجره محاوره Network Configuration را روی سیستمی نشان می دهد که هم برای تماس های خارجی و هم برای دریافت تماسها پیکربندی شده است .
گزینه هایی که شما در این صفحه می بینید ، بستگی به این دارد که شما dial-out ، Receiving calls یا both را انتخاب کرده اید .
در هرحالت شما می توانید انتخاب کنید که کدام پروتکلها را می خواهید استفاده کنید .
بعلاوه اگر پورت شما برای دریافت تماسها پیکربندی شده باشد ، شما می توانید تنظیمات امنیتی را برای پورت پیکربندی کنید و تنظیمات هر پروتکل را تغییر دهید .
ما این گزینه ها را در قسمت پیکربندی RAS برای دریافت تماسها بررسی کرده ایم .
روی ok برای خروج از این پنجره محاوره کلیک کنید .
8 - دکمه continue را در پنجره محاوره Remote Access Setup برای اتمام نصب RAS کلیک کنید و روی ok برای خروج ازNetwork Control Panel کلیک کنید .
از شما خواسته می شود که سیستم خود را مجدداً راه اندازی کنید .
خب عمل نصب RAS تحت NT نسخه 4.0 تمام شد !
تا انتهای این فصل به پیکربندی های مختلف RAS برای dial out و Receive call خواهیم پرداخت .
پیکربندی RAS برای دریافت آدرسها تنظیم RAS برای ارائه سرویسهای دسترسی شبکه ای از راه دور کاری نسبتاً ساده است.
این فرآیند شما را قادر به تنظیم RAS برای پشتیبانی از سرویس گیرندگان incoming RAS و سرویس گیرندگان PPP می کند .
1 - به پنجره محاوره Remote Access Setup بروید .
شما می توانید اینکار را با بازکردن Network Control Panel و کلیک روی Service و انتخاب Remote Access Service و کلیک دکمه properties انجام دهید .
2 - پورتی را که می خواهید پیکربندی کنید تا تماسها را دریافت کند ، انتخاب کنید و روی دکمه configure کلیک کنید .
در پنجره محاوره Configure Port Usage (شکل 3) گزینه Deal out and Receive call Receive calls only را انتخاب کنید .
3 - روی ok برای بسته شدن پنجره محاوره configure port usage کلیک کنید .
حال که پورت RAS شما برای ارتباطات incoming پیکربندی شد باید گزینه های شبکه ای آن را پیکربندی کنید .
این فرآیند را با کلیک روی دکمه Network انجام می دهید .
اینکار پنجره محاوره Network Configuration را ظاهر خواهد کرد (شکل 4) 4 - پنجره محاوره Network Configuration شما را قادر به پیکربندی کردن پروتکلهایی که RAS برای ارتباطات ورودی یا خروجی استفاده خواهد کرد .
می کند .
ما ابتدا به تنظیمات مربوط به سرویس دهنده Server Settings می پردازیم که تنظیمات مربوط به سرویس گیرنده های RAS ورودی را پیکربندی می کند .
5 - با انتخاب انواع پروتکلهایی که سرویس دهنده شما روی dial-up پشتیبانی خواهد کرد ، شروع کنید .
در بیشتر مواقع شما نیاز به پشتیبانی TCP/IP هم برای سرویس گیرندگان RAS با استفاده از NetBT و هم برای سرویس گیرندگان PPP که می خواهند به اینترنت دسترسی داشته باشند ، دارید .
همچنین شاید بخواهید که سرویس گیرندگان IPX/SPX و NetBEUI که نیاز به دسترسی به منابع شبکه ای مبتنی بر آن پروتکلها دارند را فعال سازید .
6 - همچنین شما می توانید انتخاب کنید که کدام تنظیمات مخفی سازی را می خواهید برای سرویس گیرندگان deal-up استفاده کنید .
اولین تنظیم یعنی” Accept any authorication including clear text ” حداقل امنیت را دارد ، اما کلی تر از همه موارد دیگر است .
آن اجازه می دهد که سرویس گیرندگان dial-up هر مکانیزم تعیین اعتبار پشتیبانی شده ای را استفاده کنند .
تنظیم دوم یعنی “ Accept only encrypted authenication ” تنها به کاربرانی اجازه خواهد داد که بتوانند فرمهای مخفی سازی و امنیتی را برای تعیین اعتبار اسم رمز و برقراری ارتباط استفاده کنند .
تنظیم سوم یعنیMicrosoft encrypted authenication “ Accept only” امن ترین حالت است .
بعلاوه اگر شما نیاز به تعیین اعتبار مخفی شده مایکروسافت دارید ، می توانید سرویس گیرندگان خود را مجبور به مخفی کردن همه داده های ارسالی در حین وجود session ، با انتخاب گزینه “ Reguire date encryption” کنید .
با توجه به نیاز خود ، بهترین گزینه را انتخاب کنید .
توجه کنید اگر می خواهید سرویس گیرندگان PPP استاندارد که از تعیین اعتبار PAP استفاده می کنند بتوانند با هم ارتباط برقرار کنند باید A how any authenication including clear text” “ را انتخاب کنید اگر Require Mecrosoft - encrypted authenication” “ را انتخاب کنید ، تنها سرویس گیرندگان RAS (مثل ویندوز NT) قادر خواهند بود که به سرویس دهنده شما وصل شوند .
7 - روی دکمه Configure کنار پنجره کنترلی TCP/IP کلیک کنید .
اینکار پنجره محاورهConfiguration RAS Server TCP/IP را همچون شکل 5 ظاهر خواهد کرد .
در این پنجره محاوره شما می توانید انتخاب کنید که آیا می خواهید به سرویس گیرندگان راه دور فقط دسترسی به منابع را روی این سرویس دهنده RAS (برای حداکثر امنیت) بدهید یا اینکه آنها می توانند از لینک RAS برای برقراری ارتباط به کل شبکه استفاده کنند .
همچنین شما می توانید انتخاب کنید که آیا سرویس گیرندگان راه دور در حال استفاده از این پورت بتوانند از DHCP برای دریافت آدرسهای IP سرویس گیرنده خود استفاده کنند یا اینکه از یک پشته ایستای از آدرسهای IP که بعداً آنرا پیکربندی می کنید ، استفاده کند .
در آخر شما می توانید انتخاب کنید که آیا سرویس گیرندگان راه دور مجوز درخواست یک آدرس IP خاص را دارند یا خیر .
8 - روی ok بعد از پیکربندی نرم افزار مطابق میلتان کلیک کنید و دوباره روی ok کلیک کنید تا به پنجره محاوره Remote Access Setup برگردید .
روی continue برای بستن این پنجره و برگشت به پنجره Network Control Panel کلیک کنید .
دوباره روی close برای خروج از Network Control Panel کلیک کنید .
RAS هم اکنون برای دریافت تماسهای ورودی و برقراری ارتباطات شبکه ای لازم آماده است .
ما هنوز باید تعیین کنیم که کدام کاربران می توانند به سیستم NT شما deal-in کنند .
9 - به منوی start بروید ، programs ، Administrative Tools ، Remote Access Administrative را انتخاب کنید .
اینکارAdministrative Remote Access را شروع خواهد کرد که در زمان نصب RAS ، آن نیز نصب شده است .
این ابزار شما را قادر به monitor کردن مدیریت و پیکربندی سرویس RAS می کند .
10- ما نیاز به پیکربندی کردن کاربرانی که باید به سرویس دهنده RAS ، dial کنند ، داریم .
بطور نرمال شما باید از Account هایی استفاده کنید که در context سیستم محلی شما برای ارائه دسترسی RAS dial-up وجود دارند .
همچنین شما می توانید از Domain accounts برای دادن دسترسی به RAS استفاده کنید .
برای دادن این دسترسی روی منوی users و سپس permissions را انتخاب کنید .
اینکارپنجره محاوره Remote Access Permissions را باز خواهد کرد .
شما می توانید از پنجره کنترلی” Grant dialing permission to user” برای دادن مجوز به کاربران خاص به منظور dial به سرویس دهنده RAS استفاده کنید .
همچنین شما می توانید از Revoke All و Grant All برای دادن مجوز یا گرفتن قابلیت dial-in از همه کاربران استفاده کنید .
همچنین شما می توانید قوانین callback را برای هر کاربر تنظیم کنید .
callback ویژگی است که آسایش را برای کاربران دور به ارمغان می آورد (جلوگیری از اینکه آنها تماسهای راه دور خود برای دسترس به شبکه پرداخت کنند) یا اینکه امنیت بیشتری را باعث می شود (با ایجاد این امکان که هر پورت فقط برای متصل شدن با شماره های خاصی استفاده شود).
شما می توانید انتخاب کنید که آیا هر پورت ویژگی” No Call Back “ را داشته باشد یا خیر ، یا اینکه آن ، callback را برای یک شماره تلفن انتخاب شده توسط کاربر استفاده کند و یا اینکه آن یک شماره تلفن از پیش تنظیم شده خاص را callback کند .
11- بعد از اتمام کار مجوز دادن به کاربران ، دروی دکمه ok برای برگشت به Remote Access Admin کلیک کنید .
12- حال نیاز داریم که اطمینان حاصل کنیم که Service Access Remote ، start شده است .
روی منوی Server کلیک کنید ، و اگر آن خاکستری نبود ، start را برای Remote Access Service انتخاب کنید (اگر بصورت خاکستری بود ، سرویس از قبل اجرا شده است).
این سرویس شروع خواهد شد و وضعیت سرویس دهنده در پنجره محاوره Admin به Running تغییر خواهد یافت .
پیکربندی RAS برای پشتیبانی از dial-out پیکربندی کردن سیستم ویندوز NT برای dial-out با استفاده از RAS مستلزم پشت سرگذاشتن سه فرآیند است .
ابتدا اینکه شما باید اطمینان حاصل کنید که RAS شما برای dial-out کردن ، با تنظیمات پروتکلی صحیحی فعال شده است .
سپس باید ازDial-up Networking استفاده کنید که برای ساخت یک مدخل phonebook به منظور کنترل تنظیمات dial-out استفاده می شود .
در آخر شما باید به Telephony Control Panel برای کامل کردن پیکربندی dial-out خود بپردازید .
مراحل زیر انجام اینکا را توضیح می دهند : 1 - ابتدا در پنجره محاوره Configuration port usage (به شکل 3 مراجعه کنید) باید اطمینان حاصل کنید که سرویس RAS روی ماشین شما برای dial-out کردن پیکر بندی شده است .
اطمینان حاصل کنید که” Dial out only” یاand Receive calls “ Dial out” انتخاب شده است .
2 - سپس ، پنجره محاوره Network Configuration را برای انتخاب کردن پروتکلهای درست شبکه ای جلسات dial-up خود استفاده کنید ، در آن صورت باید فقط TCP/IP را انتخاب کنید .
اگر قصد استفاده از پروتکلهای دیگری را دارید ، موارد مورد نظرتان را متناسب با آنها انتخاب کنید .
3 - RAS حالا برای پشتیبانی از ارتباط dial-up شما پیکربندی شده است .
سپس باید مدخلهای دفترچه تلفن را در یوتیلیتی Dial-up Networkinig تنظیم کنید .
Dial up Networkinig را با رفتن به منوی start و انتخاب Accessories ، Dial-up Networkinig انتخاب کنید .
این یوتیلیتی برای مدیریت تنظیمات سرویس دهنده های مختلف dial-up و ارتباط با آن سرویس دهنده ها استفاده می شود .
این گروه از تنظیمات Phonebook Entries (مداخل دفترچه تلفن) نامیده می شوند .
4 - اگر قبلاً هیچ مدخلی را در دفترچه تلفن اضافه نکرده باشید ، به شما اعلام خواهد شد که دفترچه تلفن خالی است .
اگر روی ok کلیک کنید ، یوتیلیتی New Phonebook Entry Wizard آغاز خواهد شد .
5 - یک نام برای مدخل دفترچه تلفن خود تایپ کنید .
وقتی روی Next کلیک کردید ، به مرحله بعد Wizard می روید .
اما ما می خواهیم که همه جزئیات مربوط به phonebook را آموزش دهیم ، لذا پنجره کنتلی I Know all about phonebook entries” “ را علامت بزنید و روی Finish کلیک کنید اینکار یک مدخل جدید می سازد و پنجره محاوره New Phonebook Entry را باز می کند تا شما بتوانید تنظیمات خود را مستقیماً تغییر دهید 6 - اولین دکمه یعنی Basic شما را قادر به پیکر بندی کردن نام این مدخل دفترچه تلفن می کند .
در اینجا می تواند یک توضیح (comment) ، شماره تلفن برای dial و پورت dial-up را مشخص کنید .
همچنین می توانیم ویژگیهایی را برای Telephony Conrtol Panel تنظیم نمایید و می توانیم مجوز دهیم که این سرویس از یک پورت dial-up دیگری در صورت اشغال بودن این پورت ، استفاده کند .
دکمه Alternate باعث می شود که در صورت اشغال بودن خط ذکر شده ، شماره تلفنهای دیگری گرفته شود .
دکمه configuration به شما امکان پیکربندی کردن بعضی از تنظیمات سخت افزاری را برای پورت انتخاب شده می دهد .
7 - دومین دکمه یعنی Server شما را قادر به پیکربندی کردن نوع سرویس دهنده ای که این مدخل دفترچه تلفن برای dial به آن تلاش می کند را مشخص می کند .
در لیست پایین افتادنی Dial-up Server Type سه نوع سرویس دهنده وجود دارد که شما می توانید آنها را انتخاب کنید : PPP : Windows NT , Windows 95 plus Internet این مدخل ، مدخل پیش فرض است و بهتر است آن را برای dial به سرویس دهنده های RAS و dial به سرویس دهنده های SLIP نگهداری شده توسط ISP ها استفاده کنید .
SLIP : Internet .
این مدخل فقط برای dial به سرویس دهنده های SLIP نگهداری شده توسط ISP ها استفاده می شود .
به خاطر عدم اطمینان و عدم امنیت کافی در این پروتکل ، کمتر از آن استفاده می شود .
8 - در قسمت Network Protocols ، پروتکلی که می خواهید روی ارتباطات خود استفاده کنید را مشخص کنید .
همچنین شما می توانید انتخاب کنید که آیا فشرده سازیهای فریم یا الحاقات PPP LCP فعال باشد یا خیر .
هریک از این گزینه ها توسط سرویس دهنده های پیشرفته PPP پشتیبانی شده اند و می تواند در صورت داشتن مشکل در برقراری ارتباط غیر فعال شوند .
9 - دکمه TCP/IP Settings ، پنجره محاوره PPP TCP/IP settings را باز می کند ( به شکل 7 نگاه کنید ).
در این پنجره محاوره شما می توانید پیکربندی کنید که آیا سرویس دهندهdial-up PPPپیکربندی آدرس IP شما را فراهم کند یا اینکه باید یک آدرس IP را بطور دستی وارد کنید .
همچنین شما می توانید انتخاب کنید که آیا آدرسهای سرویس دهنده نام شما بطور اتوماتیک پیکربندی شود یا بطور دستی و می توانید تعیین کنید که آیا می خواهید از فشرده سازی هدر Van Jacobson IP برای افزایش راندمان استفاده کنید یا خیر (اگر در برقراری ارتباط مشکلی دارید ، این گزینه را غیر فعال کنید ) و اینکه اگر از dial-in و ارتباط مستقیم به شبکه به طور همزمان استفاده می کنیم بهتر است که gateway پیش فرض را استفاده کنید .
10- دکمه script به شما امکان پیکربندی کردن تنظیمات ارتباطیتان را می دهد 12- آخرین دکمه در پنجره محاوره New Phonebook Entry شما را قادر به پیکربندی کردن تنظیمات یک ابزار X.25 می کند (اگر چنین ابزاری برای این پورت استفاده شده باشد) .
به مستندات همراه ابزار X.25 خود برای اطلاعات بیشتر مراجعه کنید .
13- مدخل دفترچه تلفن شما ساخته شد .
حالا باید Telephony Control Panel را چک کنیم .
Telephony Control Panel به ما امکان ساخت تنظیمات سیستمی dial in که می تواند برای محلهای مختلف با پیکربندیهای مختلف ، متغیر باشد را می دهد .
برای بازکردن Telephony Control Panel به Control Panel بروید و دوبار روی اپلیت Telephony کلیک کنید .
14- Telephony Control Panel اجازه می دهد که شما تنظیمات مربوط به موقعیت فیزیکی هر محل را بسازید .
هر یک از این محلها می توانند برای محلهای شماره گیری مختلف با هم فرق داشته باشند ؛ هر یک می توانند کد ناحیه ، روش دسترسی به یک خط خارجی ، شماره های Calling Card ، غیر فعال کردن Call Waiting ، و شماره گیری tone یا پالس خود را داشته باشند .
مثلاً این تنظیمات می تواند برای کاربران کامپیوتر قابل حمل (portable) که اغلب در حال شماره گیری از محلهای مختلفی هستند ، بسیار مفید باشد .
بدین وسیله آنها از پیکربندی مجدد همه تنظیمات dial-in خود با هر تغییر محل راحت خواهد بود .
تنها کافیست که Location Settings هر محل را یکبار پیکربندی کنند و سپس هر مورد را برای dial-in استفاده کنند حالا سیستم شما آماده dial-out از طریق RAS است .
استفاده از Networking dial-up و مداخل دفترچه تلفن برای dial-out 1- یوتیلیتی Dial-Up Networking را اجرا کنید .
حالا که مدخل دفترچه تلفن را تنظیم کرده اید ، آن یوتیلیتی به شکل استاندارد ش (شکل 33-11) ظاهر می شود .
این پنجره محاوره به شما امکان انتخاب و تغییر مدخلهای دفترچه تلفن را می دهد و موارد جدیدی از آن را برایتان می سازد و موقعیتهایdial-in Telephonyرا انتخاب می کند و به یک سرویس دهنده راه دور dial-up می کند .
بوسیله آن اولویتهای دفترچه تلفن خود را می توانید تغییر دهید .
2- مدخل دفترچه تلفن که اخیراً آن را ساختید را انتخاب کنید و روی دکمه Dial برای dial به سرویس دهنده کلیک کنید .
اگر پنجره کنترلی Use Current Username and “Password” را علامت نزده اید به شما اعلام می شود که یک نام کاربری ، اسم رمز و Domain برای تعیین اعتبار وارد کنید .
3- یک پنجره محاوره ظاهر می شود و مودم شما شروع به شماره گیری می کند .
بعد از برقراری ارتباط ، یک پنجره جدید در نوار وضعیت ، و با یک آیکن جدید روی نوار وظیفه ، به همراه یکسری اطلاعات مفید و مختصر درباره ارتباط خود می بینید .
پنجره جدید یا آیکن جدید Dial-Up Networking Monitor را نشان می دهند که یک برنامه اصلی برای monitor را برای ارائه چراغهای نمایش مودم نیز پیکر بندی کنید .
4- وقتی لازم شد که ارتباط شما قطع شود ، از Dial-Up Networking Monitor برای قطع کردن ارتباط استفاده کنید .
حالا بطور موفقیت آمیزی از RAS برای dial-out استفاده کرده اید .