دانلود مقاله ورزش تیراندازی

مقدمه اولین رقابتهای رسمی و سازمان دهی شده تیراندازی در فینسبری (Finsbury) انگلستان در سال 1583 برگزار شد که حدود 3000 شرکت کننده داشت.

در طول جنگ 30ساله سالهای 1618 تا 1648 که استفاده از سلاح‌های آتش زا باب شده بود، تیر و کمان دیگر کاربرد چندانی نداشت و کم کم به یک ورزش و رقابت هیجان انگیز و سرگرم کننده تبدیل شد.

بدنه اصلی سازمان تیر اندازی بین المللی با نام فدراسیون تیر اندازی (FITA) در تاریخ 4 سپتامبر 1931 در لهستان با حضور 7 کشور (فرانسه، چک، سوئد، لهستان، مجارستان، ایتالیا و ایالات متحده امریکا) تأسیس شد.

پس از آن با انجام مسابقات زیر نظر اتحادیه رسمی پس از مدتی این رشته به بازیهای المپیک هم راه پیدا کرد.

به طوریکه به سرعت برایش قوانین جهان وضع کردند و رقابتهای قهرمانی آن هم شهرت جهانی پیدا کرد.تیراندازی تیراندازی در رشته تیراندازی با تفنگ و تپانچه بادی درفاصله ده متری انجام می شود که برای مردان تعداد 60 تیر وبرای زنان 40 تیر می باشد.

زمان 60 تیر مردان 105 دقیقه است، تیرهای قلق نیز در این زمان زده می شود، برای زنان زمان 40 تیر 75 دقیقه می باشد.

تنها یک تیر در هر کارت قابل قبول است وهیچ محدودیتی در تعداد تیرهای قلق وجود ندارد اما بعد از زدن اولین تیر نمره، تیرانداز دیگر مجاز به تیراندازی قلق نمی باشد.

مسابقه مرحله نهایی ( فینال ) بعد از اتمام مرحله مقدماتی هشت نفر اول رقابت، به مرحله فینال راه پیدا می کنند.

در مرحله فینال هفت دقیقه فرصت برای زدن تیر قلق دارند وبعد از آن با فرمان مسئول خط در زمان 75 ثانیه یک تیر شلیک می کنند.

پس از زدن 10 تیر بدین صورت، حاصل مجموع نمرات فینال با امتیاز دور مقدماتی جمع ومجموع امتیازات هر دو مرحله اعلام می شود.

تعیین محل استقرار کسانی که به مرحله نهایی راه می یابند طبق مقررات تکنیکی ویژه مرحله نهایی ونمره های کسب شده در دور مقدماتی صورت می گیرد.

تیراندازان به ترتیب امتیازات به دست آمده از سمت چپ به راست در خط آتش قرار می گیرند.

پس از پایان مرحله قلق گیری یک دقیه بعد مسئول خط باید فرامین را به زبان انگلیسی به ترتیب زیر اعلام کند: FOR THE FIRST/NEXT COMPETITON SHOT LOAD ATTENTION 3-2-1 START STOP CHANGE THE TARGET کارت های هدف باید تنها پس از پایان زمان قانونی وفرمان مسئول خط آتش حرکت داده شود.

عوامل مواثر در تیراندازی اجرای عوامل زیر به ترتیب گفته شده به میزان زیادی در تیراندازی شما تاثیر گزار است.

البته قبل از هر جیز داشتن روحیه مناسب وآرامش، بدور از استرس وعوامل منفی روحی برای تیراندازی لازم وضروری است.

1- چک کردن سلاح ولوازم.

2- حالت گیری درست بدن ( قرار گرفتن پاها وایستادن درست در حالت تعادل ).

3- تنفس 4- نشانه روی 5- کشیدن ماشه 6- دید تکمیلی تاریخچه تیراندازی با تفنگ بادی تیراندازی با تفنگ بادی از جدید ترین رشته هایی است که در برنامه فدراسیون جهانی گنجانده شده است.

در اوایل قرن بیستم میلادی تیراندازی با تفنگ بادی در بسیاری از کشور ها رواج یافت اما نه به عنوان یک رشته رقابتی در سطح بین المللی.

تا اینکه در 1958 میلادی کارل آگوست لارسن (دبیر کل فدراسیون جهانی تیراندازی در سالهای 1960- 1947) رشته تفنگ بادی را به عنوان رشته ای که می توانست جای گزین مناسبی برای رشته های خفیف باشد معرفی کرد.

تا آن زمان مسابقات تیراندازی در این رشته در برخی از کشور ها انجام می گرفت اما تحقق خواسته او تا 1970 میلادی که مسابقات قهرمانی جهان در این رشته برگزار شد به طول انجامید.

لارسن که در سال 1971 میلادی درگذشت.

وی سرانجام شاهد بر گزاری این رشته ورزشی در برنامه رقابت های بین المللی بود.

در سومین دوره بازی های آسیایی 1958 میلادی این رشته برای اولین بار به صورت سه وضعیت برگزار شد.

در 1966 میلادی اولین دوره مسابقات اروپایی این رشته در ویس بادن آلمان بر گزارشد.

در این مسابقات 80 تیرانداز در قالب 18 تیم حضور داشتند.

در رده بندی تیمی سوییس با کسب 1532 امتیاز به مقام قهرمانی رسید و گ.کومیت از آلمان با کسب 385 امتیاز عنوان نخست این مسابقات را به خود اختصاص داد.

فدراسیون تیراندازی آلمان در 1966 میلادی کارت هدف جدیدی را برای این رشته طراحی وپیشنهاد کرد.

در 1970 میلادی با معرفی این کارت رکورد های این رشته دستخوش تحول تازه ای شد.

از کارت هدف جدید در اولین دوره مسابقات قهرمانی جهان در فونکس آریزونا استفاده شد.

در این مسابقات 93 تیرانداز در قالب 20 تیم حضور داشتند.

کشور آلمان با کسب 1512 امتیاز مقام اول تیمی را از آن خود کرد و در رده بندی انفرادی گ.کاسترمان از آلمان با کسب 387 امتیاز نفر اول شد.

در سالهای نخست تعداد 40 تیر در این رشته شلیک می شد اما از 1981 میلادی به بعد در رقابت مردان این تعداد به 60 تیر افزایش یافت و هم ردیف با رشته های دیگر (از نظر تعداد تیر) قرار گرفت.

رشته تفنگ بادی نیز در 1984 میلادی به برنامه رقابت های المپیک افزوده شد.

تیم ملی مردان کشورمان برای اولین بار پس از القلاب شکوهمند اسلامی ایران در1366 شمسی (1987میلادی) در مسابقات تیر اندازی قهرمانی آسیا شرکت کرد.

تیم ملی بانوان کشورمان نیز در 1369 شمسی (1990 میلادی) در بازی های آسیایی پکن حظور یافت.

تفنگ بادی وزن آن 5 کیلوگرم ودر آن ازساچمه 4.5 استفاده می شود، آرایش این تفنگ ها به گونه ای است که به راحتی وبارعایت اصول حالت گیری، می توان وزن آن را محار کرد.

لازم به ذکر است که داشتن امکانات دیگر مانند: (لباس مخصوص ودستکش و...) در این رشته ورزشی از اهمیت بالایی برخوردار می باشد.

وزن ماشه در تفنگ بادی آزاد است، شما می توانید آن را ۀن گونه که می پسندید وراحت ترید تنظیم نمایید، حتی می توانید آنقدر حساسیت آن را زیاد کنید که با اشاره انگشت تیر رها شود، البته این امر بستگی به خود فرد تیرانداز دارد.

تکنیک در تیراندازی با تفنگ بادی تیراندازان رشته تفنگ بادی باید نسبت به جنبه های خاص تیراندازی که ویژه این رشته است آگاه باشند.

وضعیت ایستاده از سطح اتکای کم ومرکز ثقل بالاتری برخوردار است بنا بر این کنترل آن کمی دشوار است.

وزن سلاح تنها فقت بوسیله بدن باید مهار شود در نتیجه تیراندازان باید وقت بیشتری را برای تمرین تکنیک های ضروری آن صرف کنند.

در سالهای اخیر امتیازهای این رشته به طور چشم گیری افزایش یافته است واین موفقیت به خاطر پیشرفت های فنی در ساخت سلاح، طراحی تجهیزات وتاکید بیشتر ومواثر بر افزایش تکنیک های ذهنی وآرمیدگی است.

وضعیت ایستادن از نظر مقررات 1- در این وضعیت تیرانداز باید در خط آتش (محل استقرار) به راحتی وآزادانه روی هر دو پا وبدون اتکا به جای دیگر بایستد.

2- تفنگ باید با هر دو دست، شانه، گونه وقسمتی از سینه در ناحیه شانه راست نگه داشته شود.

3- آرنج بهتر است از ناحیه استخوان لگن حمایت شود.

وضعیت ایستادن از نظر تکنیکی 1- بدن به اندازه 90-75 درجه به سمت راست هدف متمایل است.

2- پاها به اندازه عرض شانه ها از هم فاصله دارند و وزن بدن تقریبا به طور مساوی روی هر دو پا تقسیم شده است.

پنجه های پا برای کنترل وتعادل نهایی کمی به سمت بیرون قرار گیرد، پا ها وزانو کشیده وفشاری بر آنها تحمیل نمی شود.

3- باسن در امتداد خط نشانه روی وتقریبا عمود بر آن است.

4- بدن به سمت چپ هدف چرخیده وکمی به سمت عقب خم شده است.

تمام چرخش ها وخم شدن ها در بالا تنه اتفاق می افتد.

این عمل سلاح را در میان سطح اتکا حفظ وباعث ثبات در حالت گیری می شود.

در حالت گیری نقش پایین تنه نسبت به بالا تنه بیشتر است.

5- دست چپ باید طوری سلاح را نگاه دارد که وزن آن به طور مستقیم به سطح اتکا انتقال یابد وبهترین وضعیت برای نگاه داشتن سلاح فراهم شود.

به خاطر وزن سلاح، مرکز سقل بدن باید در داخل سطح اتکا و در قسمت داخلی پای چپ قرار بگیرد.

6- بازو وآرنج دست چپ به طور مستقیم زیر تفنگ قرار دارند، بعضی از تیراندازان ترجیح می دهند آرنج دست چپ را کمی جلو تر در ناحیه شکم قرار دهند.

7- دست راست به راحتی قبضه تفنگ را می گیرد.

میزان فشار لازم برای گرفتن قبضه به وزن ماشه بستگی دارد.

وضعیت های مختلف نگه داری سلاح حالت های بسیاری متنوعی را می توان در طریقه نگاه داری تفنگ بین تیراندازان مشاهده کرد.

البته باید توجه داشت که هر تیرانداز مجاز است حالتی را که بدن وی با آن راحت تر است اما به صورت اصولی از خود داشته باشد.

یکی از عوامل تعیین کننده، تناسب طول دست با بالاتنه تیرانداز است.

دست نگاه دارنده سلاح هنگام حالت گیری باید: 1- کشیده ومستقیم باشد.

2- در صورت امکان مشت شده وبه راحتی زیر تفنگ قرار گیرد.

3- باید در زمان طولانی کمترین فشار را متحمل شود.

( اندازه قد و دور کمر دو عامل اساسی در تعیین وضعیت حالت گیری است.

) نشانه روی چشم هنگامی می تواند ببیند و دریافت کننده خوبی باشد که در وضعیت ثابت قرار گیرد.

بنابراین گونه باید به راحتی روی قنداق تفنگ قرار گیرد.

گردن وصورت باید فاقد هر گونه فشار وکشیدگی باشند وخط دید نیز درست در مرکز روزنه دید قرار گیرد.

منظور از نشانه روی در اینجا بالا بردن تفنگ وقرار دادن آن در امتداد مرکز هدف است.

برای این کار تیرانداز از چهار قسمت تفنگ کمک می گیرد، تیرانداز باید چشم، روزنه دید، حفاظ مگسک، مگسک وخال سیاه را در امتداد هم قرار دهد.

روزنه دید روزنه دید سوراخی است که قطر آن 2/1 میلی متر می باشد.

فاصله چشم تا روزنه دید باید بین 8-5 سانتی متر باشد ودر طول تیراندازی نباید تغییر کند.

لوازم در رشته تفنگ داشتن لباس مخصوص این رشته ( کت، شلوار، دستکش، کفش، گوشی و...) از اهمیت بالایی برخوردار است.

داشتن این امکانات در این رشته بسیار مفید وتقریبا می توان گفت که بدون آن تیراندازی بسیار مشکل وسخت خواهد بود.

تاریخچه تیراندازی با تپانچه بادی تیراندازی با تپانچه بادی از جدید ترین رشته هایی است که در برنامه فدراسیون جهانی گنجانده شده است.

در 1970 میلادی تیراندازی با تپانچه بادی در فونکس آریزونا معرفی شد.

تیراندازی با اسلحه بادی تاریخچه ای بسیار طولانی داری.

از اوایل 1903 میلادی مسابقاتی با اسلحه بادی و گازی برگزار شد که باعث پیشرفت این رشته شد.

تا سال های اخیر قهرمانان تیراندازی از این سلاح استفاده نمی کردند و شرکت در این رقابت ها را مجاز نمی دانستند واین اسلحه را تفریحی تلقی می کردند.

ساخت اسلحه پیستونی وفنری مجهز به طور قابل توجهی چهره این ورزش را عوض کرد.

سلاح های جدید با همان دقت واستحکام تفنگ وتپانچه خفیف طراحی شده بود.

ارزان بودن نوع مهمات این سلاح ها و سهولت ایجاد سالن های تیراندازی در سالن های ورزشی حتی در خانه ها.

تیراندازانی را که تا پیش از این تنها به رشته های دیگر علاقه مند بودند به سمت این رشته جذب کرد.

در مسابقات جهانی فونکس آریزونا 218 تیرانداز در قالب 49 تیم در این رشته شرکت کرد.

اولین قهرمان این رشته در رقابت مردان کورنل تاروستواری از مجارستان ودر رقابت زنان می جرسالی کارول از آمریکا بور.

رشته تپانچه بادی در تمام مسابقات بین المللی برگزار می شود.

بعد از مسابقات جهانی 1978 میلادی در کره هیأت اجرایی فدراسیون جهانی تیراندازی برگزاری مسابقاتی را در این رشته به طور جداگانه در زمانی بین مسابقات جهانی تصویب کرد.

نخست تعداد تیر در این رشته 40 تیر بود اما از 1981 میلادی در رقابت مردان این تعداد به 60 تیر افزایش یافت وهم ردیف با رشته های دیگر (از نظر تعداد تیر) قرار گرفت (الر چه در رقابت زنان تعداد تیر همان 40 تیر باقی ماند) تپانجه بادی استفاده از هر نوع تپانجه بادی کالیبر 4.5 (77/0) که با هوا یا گاز متراکم می شود وبا مقررات عمومی (در زیر آمده) مغایرت نداشته باشد مجاز تلقی می گردد.

1- وزن سلاح همراه با تمامی قطعات آن نباید بیش از 1500 گرم 31b 5.5oz بیشتر باشد.

2- وزن ماشه نباید از 500 گرم 11b 1.5oz کمتر باشد.

(در مسابقات وزن ماشه را آزمایش می کنند) 3- هیچ قسمتی از قبضه نباید دور دست بپیچد.

(بر خلاف تپانچه آزاد وتپانچه آتش سریع) 4- زاویه قبضه وقسمتی که دست بر روی آن قرار می گیرد نباید کمتر از 90 درجه باشد.

5- گودی آن قسمت از تپانجه که بین شست وانگشت سبابه قرار می گیرد نباید بیشتر از 30 میلی متر باشد.

6- ابعاد سلاح از نظر طول، ارتفاع وعرض باید به گونه ای باشد که در داخل جعبه ای به ابعاد (cm50 در 200 در 420) است، قرار گیرد.

تکنیک در تیراندازی با تپانچه بادی تپانچه بادی با تپانچه های دیگر در مسابقات ISSF استفاده می شود از نظر نیروی محرکه متفاوت است.

مکانیسم سلاح به گونه ای طراحی شده است که هوای متراکم شده یا گاز، ساچمه را به حرکت در می آورد.

به همین دلیل بر سرعت ساچمه در هنگام خروج از لوله سلاح اثر می گزارد.

دشتاب خروجی ساچمه در سلاح بادی بسیار کند تر از سلاح های گرم است وبه همین دلیل برای جبران چنین محدودیتی تکنیک های خاصی را باید به کار گرفت.

در غیر این صورت موفقیت در این رشته بدست نخواهد آمد.

حالت گیری تیراندازی در این رشته در محدوده زمانی معین انجام می گیرد، بنا براین باید به صورت راحت ودور از هرگونه فشار و کشیدگی باشد تا باعث خستگی وناپایداری در حالت گیری نشود.

سعی کنید همیشه حالت گیری یک نواختی داشته باشید چون حالت گیری شما هنگام تعویض کارت هدف به هم می خورد.

فضای هدف گیری ونشانه روی شما نمی توانید سلاح را در دستانتان کاملا بی حرکت نگه دارید، بنابراین برای درست به هدف زدن می توانید از روش لحظه ای برای شلیک استفاده کرد.

البته برای بهتر به هدف خوردن تیر زمان بیشتری احتیاج است تا به طور صحیح ودقیق نشانه روی کنید وماشه را بچکانید.

در نتیجه خلال چنین زمانی سلاح در محدوده هدف حرکت می کند.

این حرکت باید در فضایی پایین تر از هدف انجام گیرد که اصلاح آن را فضای هدف گیری می نامیم.

نقطه ای را در زیر سیاهی هدف در نظر بگیرید و یک فاصله پهن وسفید بین عناصر دید ولبه پایینی سیاهی پیدا کنید.

با کسب مهارت های بیشتر در تیراندازی، حرکت سلاح نیز کمتر می شود و در نتیجه فضای هدف گیری (محدوده حرکت سلاح) نیز با کم شدن حرکت سلاح رفته رفته کاهش می یابد.توجه به عناصر دید وتطبیق میزان فواصل درست آنها شما را تا حد زیادی کمک می کند.

لوازم در رشته تپانچه بادی داشتن لباس مخصوص این رشته (کفش، گوشی، عینک، کلاه و...) از اهمیت بالایی برخوردار است.