دسته بندی سیستم تعلیق :
سیستم تعلیق انفعالی یا غیر فعال (Passive Suspension )
سیستم تعلیق خود تنظیم (self – Leveling Suspension )
سیستم تعلیق نیمه فعال (Semi-Active Suspension)
سیستم تعلیق فعال (Active Suspension )
تعلیق غیر فعال :
تعلیق های غیر فعال شامل تعدادی از اجزای رایج می باشند که دارا ی مشخصه های فنریت یا میرا کنندگی بوده و حرکاتی مستقل از زمان دارند . به عبارتی اجزای غیر فعال تنها می توانند بخشی ازانرژی را در قسمتی از سیکل کاری سیستم تعلیق جذب (فنرها ) و یا در قسمتی دیگر تلف نمایند (کمک فنرها ) . دراین نوع از تعلیق انرژی از خار ج مستقیما وارد سیستم نمی شود . بیشتر سیستم های تعلیق انفعالی یا غیر فعال اند . مثلا تایری که برآمدگی سطح جاده برخورد می کند یا درچاله ای می افتد ممکن است تماسش را با سطح جاده از دست بدهد دراین صورت سیستم تعلیق با فشرده یا باز کردن فنر عکس العمل نشان می دهد که این شیوه ی عملکردی همانطور که بر کیفیت سفر و رانندگی تاثیر گذار است باعث انتقال ضربه و لرزش به اتاق خودرو نیز می گردد.
تعلیق خود تنظیم :
درخودروهای سواری زمانی که از حداکثر تحمل بار خودرو استفاده می نماییم خودرو تمایل به خوابیدن بر روی سطح جاده دارد که همین امر راحتی سفر و ارتفاع خودرو از سطح جاده را تحت تاثیر قرار می دهد . برای پیشگیری از این حالت های ناخواسته سیستم های تعلیق خود تنظیم گسترش یافته اند .
مدلهای قدیمی تر سیستم خود تنظیم از تعلیق بادی (Air Suspension ) بهره می بردند .
مدلهای مدرن سیستم خود تنظیم از تعلیق هیدرو پنوماتیکی ( Hydro – Pneumatic Suspension) استفاده می نمایند (مانند زانتیا ) تعلیق خود تنظیم مجهز به سنسور کنترل ارتفاع می باشند . علاوه بر قابلیت خود سیستم همیشه امکان تنظیم ارتفاع از سوی راننده نیز فراهم می باشد .
سیستم عملکرد آرامی دارد . خودروسازان معمولا از این تعلیق بر روی خودرو های پیشرفته ی خود بهره می برند .
برخی از این تعلیق های هیدروپنوماتیکی را می توان در گروه تعلیق نیمه فعال نیز جای داد .
تعلیق نیمه فعال :
این سیستم تعلیق شامل اجزای فنری و میراکننده ای می باشد که بوسیله ی کنترل خارجی قابل تنظیم و تغییر است . بطور مثال یک سیگنال از واحد کنترل مرکزی سیستم تعلیق می تواند به منظور تغییر خصوصیات تعلیق بکار برده شود .
لازم به ذکراست که توجه به سیستم های تعلیق نیمه فعال و فعال از پتانسیل این سیستم ها برای بهبود عملکرد سواری خودرو بدون تغییر در نحوه ی کنترل خودرو ناشی می شود .
حال به نکات سیستم تعلیق نیمه فعال توجه نمایید :
کنترل میرایی را می توان از وظایف اصلی این نوع سیستم تعلیق برشمرد .
کمک فنرهای انطباق پذیر از قطعات اصلی این تعلیق به شمار می روند .
این نوع تعلیق مجهز به سنسورهای مختلف و واحد کنترل الکترونیکی نیز می باشد .
سیستم های تعلیق نیمه فعال فقط می توانند حرکت های با فرکانس پایین بدنه را کنترل کنند و محدوده های فرکانسی بالا باید توسط قطعات تعلیق انفعالی کنترل شود .
این نوع تعلیق می تواند بطور محسوسی راحتی سفر و فرمان پذیری خودرو را بهبود بخشد .
بسیاری از مدلهای خودروهای پیشرفته نظیر مرسدس و جنرال موتورز به این نوع از تعلیق مجهز می باشند .
4-تعلیق فعال :
سیستم های تعلیق فعال نیازمند نیرو یا انرژی خارجی می باشند تا آنها را قادر سازد که سیستم کنترل را مستمرا فعال ساخته نیروهایی که از طریق سیستم تعلیق منتقل می شوند را تحت کنترل قرار دهند.
ازآنجایی که از جنبه ی تکنیکی سیستم های فعال نمی توانند بدون اندازه گیری پارامترهای مختلفی نظیر سرعت ها و عکس العمل های قسمت های مختلف عملی شوند و همچنین از آنجایی که به یک انرژی خارجی برای فعال کردن سیستم نیازمند می باشند همه ی اینها سبب پیچیده شدن اجزا و افزایش قیمت این سیستم نسبت به سیستم های کلاسیک شده است . درنوعی سیستم تعلیق فعال بجای استفاده از فنر و کمک فنر از کاراندازهای هیدرولیکی استفاده می شود . این کارانداز وسیله ایست که انرژی هیدرولیکی سیال تحت فشار را به حرکت مکانیکی تبدیل می کند . این سیستم به کمک فشار هیدرولیکی هرتایر را با نیروی ثابتی به سطح جاده می فشارد بطوریکه با بالا و پایین رفتن چرخها این نیرو تغییر می کند . همچنین زمانی که مرکز ثقل خودرو در اثر دور زدن تغییر می یابد و یا بر اثر ترمز کردن شیرجه می رود و بر اثر شتاب گیری عقب خودرو می خوابد و حالت چمباتمه نشستن پیدا می کند مقدار این نیرو تغییر می کند .
سنسوری که در کارانداز ) Actuator ) قرار گرفته است تغییرات نیروی وارده به تایر را از طریق ارسال سیگنال به اطلاع واحد کنترل الکترونیکی می رساند . همچنین سنسورهای دیگری که درخودرو تعبیه شده اند تغییر وضعیت فرمان شتاب و پایداری اتاق را به اطلاع واحد کنترل الکترونیکی می رسانند . یک ژیروسکوپ به منزله ی سنسور دوران حول محور قائم عمل کرده هرگونه انحراف یا تغییر جهت خودرو از مسیر مستقیم را مشخص می کند .
واحد کنترل الکترونیکی ورودی های سنسور های مختلف را دریافت کرده ازطریق شیری که با سیگنال های الکترونیکی کنترل می شود سیال تحت فشار را به کارانداز می فرستد کارانداز نیز چرخ را به بالا و پایین برده و تایر را با نیروی ثابتی به سطح جاده می فشارد درنتیجه خودروهمواره دریک سطح باقی می ماند و درعین حال کیفیت سفر و رانندگی نیز حفظ می شود . خودروهای مجهز به سیستم تعلیق فعال ممکن است فنر هم داشته باشند . این فنرها معمولا عملکرد نرمی دارند و تحت تاثیر کاراندازهای قویتر قرار می گیرند در صورت خراب شدن سیستم های هیدرولیکی بدلیل وجود این فنر ها باز امکان رانندگی مهیا می باشد .