چکیده :
قوادی به معنای رساندن زن و مرد به یکدیگر به منظور ارتکاب عمل منافی عفت به کار می رود که از گذشته های دور تاکنون دامنگیر جوامع بوده است . این جرم از حد یک بزه سازه و جزئی فراتر رفته و به جرم سازمان یافته و بحران بزرگ اجتماعی تبدیل شده است که قاچاق زنالن و دختران و تشکیل باندهای فساد و مراکز فحشا را به همراه دارد . در این مقاله پس از تحریف و تبیین جرم قوادی و زنا به بررسی ابزارها و شیوه های معمول و جدید قوادی امروزی پرداخته می شود و قوانین جزائی موجود مورد تحلیل و ارزیابی مواقع شده و پیشهادهای مناسب حقوقی ارائه گردیده است .
نتایج این مقاله نشان دهنده قوانین جزائی موجود علاوه بر نقصان کلی به لحاظ تاثیر عنصر جنسیت و تفاوت مجازات و مراحل ارتکاب جرم ، در مهار این بحران ناتوان است و برای مبارزه با این پدیده مجرمانه ، باید قانون مناسب جزائی تدوین شود که بتواند آرامش اجتماعی ، تامین عداللت ، اصلاح مجرم و کاهش جرائم را تضمین نماید .
واژگان کلیدی : زنا ، قوادی ، قیادت ، جرم ، مجازات ، خلاء قانونی ، قانون جزائی .
گفتار نخست : موضوع جرایم علیه عفت و اخلاق عمومی
موضوع جرایم علیه عفت و اخلاق عمومی عبارتست است از حیثیت ، اعتبار ، آبروی فردی و خانوادگی اشخاص ، که از نظر اکثریت افرادی که در یک جامعه معین زندگی می کنند . رعایت آنها الزامی است و عرف و قانون از این ارزش ها با واژه های عصمت ، عفت و اخلاق جنسی یاد می کند . رعایت و حرمت حیثیت و اعتبار افراد که با منطق و شعور اجتماعی انسان ها منطبق است . الزامی و بر این اساس است که هر رفتاری که مغایر با اینگونه ارزش های معتبر اجتماعی باشد ، به عنوان جرم علیه عفت و اخلاق عمومی مستحق تعقیب و مجازات خواهد بود .
گفتار دوم : مصادیق جرایم علیه عفت و اخلاق عمومی :
برخی از مصادیق جرایم علیه عفت و اخلاق عمومی در قوانین جزایی ایران ، در زمره حدود جا می گیرند و بعضی دیگر نیز در زمره تعزیرات هستند . آن دسته از جرایم علیه عفت و اخلاق عمومی که در زمره حدود ( مجازات هایی که کمیت و کیفیت آنها در شرع مشخص شده است ) قرار دارند عبارتند از : زنای مرد مجرد ، زنای مرد متأهل ، زنای به عنف و اکراه ، زنا با محارم نسبی ، زنا با پدر ، لواط ، تفیذ ، مساحقه و ...
هر یک از موارد فوق دارای مجازات هایی هستند ، مثلاً مجازات زنای مرد مجرد یا زن مجرد 100 ضربه تا زیانه است یا مجازات زنای به عنف و اکراه برای زانی اکراه کننده مرگ است ، یا زنا با محارم نسبی یا زن با زن پدر کیفر اعدام را در پی خواهد داشت .
اما ان دسته از جرایم علیه عفت و اخلاق عمومی که در زمره تعزیرات ( مجازات هایی که کمیت و کیفیت آنها در شرع مشخص نشده است ) قرار دارند عبارتند از رابطه نامشروع جسمی ، روابط نامشروع لفظی ( بگو بخندهایی که از دیدگاه فقهی مفاکهه نامیده می شود ) ، تظاهر به عمل حرام در معابر و اماکن عمومی ، بدحجابی ، دایر کردن مرکز فساد و فحشاء یا اداره کردن آنها ، اشویق مردم ، به فساد و فحشاء ، مداخله ناروا در بعضی اشیای مضربه اخلاق و عفت عمومی و ایجاد مزاحمت برای اشخاص با استفاده از تلفن یا سایر دستگاههای مخابراتی .
مجازات های این دسته از جرایم علیه عفت و اخلاق عمومی ، از مجازات های حدی ، خفیف تر و سبک تر هستند ، مثلاً مجازات روابط نامشروع خفیف تر و سبک تر تا 99 ضربه تازیانه است .
گفتار سوم : جرایم ضد عفت و اخلاق عمومی :
1-3- زنا : زنا به رابطه جنسی میان زن و مردی بدون وجود رابطه زوجیت میان آنها گفته می شود . مردی که مرتکب زنا شده است را زانی وزن زناکار را زانیه می گویند . در تمدن های بزرگ گذشته نظیر ایران باستان ، روم ، یونان ، شبه جزیزه عربستان در دوره پیش از اسلام ، برای زنا تعاریف ، تعابیر و حدود متفاوتی وجود داشته است . امروزه نیز در فرهنگ ها و ادیان و ملل مختلف برخوردهای متفاوتی با رابطه جنسی خارج از ازدواج می شود .
در تعریف فقهی : زنا به نزدیکی بین زن و مرد بدون ازدواج اطلاق می شود . یعنی مرد و زن نامحرمی بی انکه عقدا دائم یا موقت بخوانند یا مرد و زنی که با هم محارم هستند با هم نزدیکی نمایند . اگر نزدیکی و دخول صورت نگیرد به ان زنا نمی گویند . بنابراین هر چند لمس و یا دیدن بدن دختر نامحرم است اما حکم زنا را ندارد و حد زنا جاری
نمی شود . [1]در اسلام زنا از گناهان بزرگ است و در شریعت ممنوع گشته است .
در قرآن نیز آیاتی وجود دارد که شأن نزول آنها درباره تحریم زنا می باشد که به طور خاص می توان به [2]سوره نساء آیات 25-24-22-16-15
« واللاتی یاتین الفاحشه من نسائکم فاستشهدوا علیهن اربعه منکم فان شهدوا فامسکو هن فی البیوت حتی یتوفاهن الموت او یجعل الله لهن سبیلاً » ( سوره نساء – آیه 15)
« و اللذان یاتیانها منکم فانوهما فان تاباواصلحا فاعرضوا عنهما ان الله کان تواباً رحیما »
( سوره نساء – آیه 16)
و از میان شما آن دو تن را که مرتکب زشتکاری می شوند آزارشان دهید پس اگر توبه کردند و دستکار شدند از آنان صرفنظر کنید زیرا خداوند توبه پذیر مهربان است .
- و با زنانی که پدرانتان به ازدواج خود در اورده اند نکاح مکنید مگر آنچه که پیشتر رخ داده است . چرا که آن زشتکاری و مایه دشمنی و بد راهی بوده است ( سوره نساء – آیه 22 )
- و زنان شوره دار ( نیز بر شما حرام شده است ) به استثنای زنانی که ملک آنان شده اید این فریضه الهی است که بر شما مقرر گردیده است و غیر از این ( زنان نام برده ) برای شما حلال است که ( زنان دیگورا ) به وسیله اموال خود طلب کنید در صورتی که پاکدامن باشید و زناکار نباشید و زنانی را که متعه کرده اید مهرشان را به عنوان فریضه ای به آنان بدهید و بر شما گناهی نیست که پس از مقرر با یکدیگر توافق کنید مسلماً خداوند دانای حکیم است .
- سوره مائده آیه 5 [3]
امروز چیزهایی پاکیزه برای شما حلال شده و ( همچنین ) طعام اهل کتاب ، برای شما حلال است ، و طعام شما برای آنها حلال و نیز زنان پاکدامن از مسلمانان ، و زنان پاکدامن از اهل کتاب ، حلالند ؛ هنگامی که مهر انها را بپردازید و پاکدامن باشیبد . نه زناکار و نه دوست پنهانی و ناشمروع گیرید و کسی که انکار کند آنچه را باید به ان ایمان بیاورید اعمال او تباه می گردد و در سرای دیگر از زیانکاران خواهد بود .
- سوره اسراء آیه 32
و نزدیک زنا نشوید که کار بسیار زشت و بد راهی است .
- سوره نور آیات 8، 3، 2
هر یک از زن و مرد زناکار را صد تازیانه بزنید ، و نباید رأفت و محبت کاذب نسبت به آن دو شما را از اجرای حکم الهی مانع شود ، اگر به خدا و روز جزا ایمان دارید ! و باید گاهی از مومنان مجازاتشان را مشاهده کنند ( سوره نور – آیه 2)
مرد زناکار جز با زن زناکار یا مشرک ازدواج نمی کند ، و زن زناکار را ، جز مرد زناکار یا مشرک ، به ازدواج خود در نمی اورد ، و این کار بر مومنان حرام شده است .
( سوره نور – آیه 3)
- سوره فرقان آیه 68[4]
و کسانی که معبود دیگری را با خداوند نمی خوانند ، و انسانی را که خداوند خونش را حرام شمرده جز بحق نمی کشند و زنا نمی کنند و هر کس چنین کند مجازات سختی خواهد بود . در فرقه ها و مذاهب مختلف اسلامی احادیث و روایات بسیاری در باب تحریم نا و آثار سوء زنا بر جامعه وجود دارد . امام رضا نیز در باب آثار سوء زنا بر جامعه اینگونه گفته است : زنا ، به علت مفاسدی که در بر دارد مانند : قتل نفس ، از بین رفتن و مخدوش شدن اصل و نسب ، ترک تربیت کودکان ، تباه شدن موضوع ارث و میراث و امثال این مفاسد ، حرام شده است .
در قرآن سوره نور آیات 2 الی 9 درباره مجازات زناکار و شرایط اثبات گناه و شرایط اثبات بی گناهی ، مطالبی بیان شده است . به هر زن زناکار و مرد زناکاری صد تازیانه بزنید و اگر به خدا و روز باز پسین ایمان دارید در کار دین خدا نسبت به آن دو دلسوزی نکنید و باید گروهی از مومنان در کیفر آن دو حضور یابند (2) - و کسانی که نسبت زنا شوهر دار می دهند سپس چهار گواه نمی آورند هشتاد تازیانه به انان بزنید و هیچ گاه شهادتی از آنها نپذیرند و اینانند که خود فاسقند (4) مگر کسانی که بعد از آن ( بهتان ) توبه کرده و به صلاح آمده باشند که خدا البته آمرزنده مهربان است (5) و کسانی که به همسران خود نسبت زنا می دهند و جز خودشان گواهانی دیگر ندارند هر یک از آنان باید چهار بار سوگند یاد کنند که او قطعاً از راستگویان است (6) و گواهی در دفعه پنجم این است که شوهر بگوید لعنت خدا بر او باد اگر از دروغگویان باشد( 7) و از زن کیفر ساقط می شود در صورتی که چهار بار به خدا سوگند یاد کند که شوهر او جدا از دروغگویان است(8) و ( گواهی ) پنجم آنکه خشم خدا بر او باد اگر شوهرش از راستگویان
باشد(9) .