دانلود تحقیق مشخصات قسمت‌های مختلف برج

قسمت اول، شامل پی و سازه انتقالی است که زیر سطح زمین و از تراز 00/14_ متر تا تراز 00/0 ± برج می‌شود.

پی برج یک پی گسترده دایره‌ای شکل به قطر 66 متر و ضخامت متوسط 4 متر است و در محیط آن کابل‌های پس‌کشیدگی، کار گذاشته شده است.

سازه انتقالی به ارتفاع 15 متر شکلی شبیه به هرم ناقص دارد و شامل یک هسته مرکزی توپر و 8 دیوار مایل پشت بنددار است.

به منظور تعیین رفتار پی و شناخت نیروها و تنش‌های موجود در آن، ابزار دقیقی مانند تنش سنج و کرنش سنج در نقاط مختلف آن تعبیه شده است.

حجم بتن‌ ریزی پی و سازه انتقالی تقریبا 21000 مترمکعب است.

قسمت دوم ساختمان پای برج است که 6 طبقه دارد و تا تراز 4/28 + متری ساخته می‌شود.

این ساختمان به طور عمده شامل فضاهای تاسیساتی، اداری، خدماتی، هنری، ‌تفریحی و مراکز خرید است و مساحت طبقات آن در مجموع به حدود 15000 متر مربع می‌رسد.

قسمت سوم، بدنه اصلی برج است که سازه‌ای از جنس بتن مسلح دارد و از تراز 00/0 ±، تا 315+ متر امتداد می‌یابد.

شکل کلی آن عبارت است از یک هشت ضعلی مرکزی به همراه تعدادی دیوار داخلی و چهار باله ذوزنقه‌ای شکل که به آن متصل می‌شود.

بزرگ‌ترین قطر بدنه در تراز 00/0±؛ 28 متر است که با افزایش ارتفاع به تدریج کاهش می‌یابد و در تراز 240 متر، به حدود 5/16 متر می‌رسد و تا تراز 302 متر امتداد می‌یابد.

در ضمن ضخامت دیوارها هم متغیر است و با افزایش ارتفاع، ‌کاهش می‌یابد.

در داخل سه حفره بدنه اصلی برج،‌ 6 آسانسور 21 نفره با سرعت 7 متر در ثانیه نصب می‌شود و حفره چهارم نیز به پله اضطراری اختصاص دارد و هم‌زمان با ساخت بدنه، قطعات آن نیز نصب شده است.

در بدنه اصلی برج علاوه بر آرماتورهای A3 از آرماتورهای خاص نیز استفاده می‌شود.

این آرماتورهای خاص با بست مکانیکی به هم متصل می‌شوند و در چهار باله بدنه تا تراز 240 متری مورد استفاده قرار می‌گیرند.

عیار بتن مصرفی در بدنه برج 420 کیلوگرم بر مترمکعب است و مقاومت 28 روزه آن 350 کیلوگرم بر سانتی‌متر مربع تعیین شده است.

سیمان مصرفی سیمان نوع II و مواد افزودنی بتن شامل فوق روان‌کننده،‌ دیرگیر کننده و هوازاست.

بتن مصرفی دری بچینگ‌های مجاور برج ساخته می‌شود و پس از آن که با میکسر به پای بدنه آورده شد در زمانی حدود 5 دقیقه توسط ویچ به محل تخلیه در بالای قالب حمل می‌شود.

دو آزمایشگاه مستقل کیفیت مصالح و بتن را به طور مرتب بررسی کرده و گزارش می‌دهند.

بدنه اصلی برج با روش قالب لغزان اجرا می‌شود.

این روش برای ساخت سازه‌های بلند بتنی بسیار مناسب است و سرعت اجرا را به حدود 4 متر در هر شبانه‌روز می‌رساند.

حرکت قالب و به تبع آن، آرماتوربندی - بتن‌ریزی و دیگر عملیات اجرایی به طور پیوسته است و توقف جز در موارد از پیش طراحی شده، امکان‌پذیر نیست.

قالب لغزنده موجود در بدنه اصلی برج با توجه به پیچیدگی‌های خاص آن طراحی و پس از ساخت بعضی قطعات آن در داخل کشور در پاییز سال 1377 نصب شد.

مجموعه قالب از سه عرشه کاری تشکیل شده است.

عرشه فوقانی که بتن‌ریزی و هدایت قالب در آن انجام می‌شود.

عرشه میانی که مخصوص آرماتوربندی و ویبره زدن بتن است و عرشه آویزان که نگهداری، عمل‌آوری و ترمیم احتمالی بتن در آن صورت می‌گیرد.

بدنه اصلی برج از تراز 00/0± تا 315+ متر طی 9 مرحله کاری انجام شد و تمام حجم بتن‌ریزی آن حدود 31000 مترمکعب است.

مراحل اجرا نخستین مرحله اجرا در تاریخ 12 دی ماه سال 1377 آغاز شد.

پس از پایان این مرحله، آسانسور حمل پرسنل با ظرفیت 25 نفر در بخش مرکزی بدنه نصب شد.

هنگام اجرای بدنه،‌ در هر 12 متر یک سقف دسترسی در بخش مرکزی ساخته می‌شد.

بازشوها و صفحات مدفونی که در نقشه‌ها پیش‌بینی شده‌اند، به دقت اجرا می‌شوند.

برای حفاظت از برج در مقابل صاعقه، سیم‌های مسی در بدنه برج کار گذاشته شده که تا کف پی امتداد دارند و در نهایت به شبکه هم پتانسیل کف پی متصل می‌شوند.

علاوه بر این به منظور بررسی عملکرد نیروها، در زیر پی و بدنه برج ابزار دقیق استاتیکی و دینامیکی در مکان‌های مختلف بدنه جایگذاری می‌شوند که از نتایج آنها برای کسب اطلاعات بیشتر، برای نگهداری برج و هم‌چنین کارهای تحقیقاتی می‌توان استفاده کرد.

به همین ترتیب و برای اطلاع از هرگونه حرکت احتمالی بدنه برج و محدوده اطراف آن یک شبکه میکروژئودزی در بدنه و اطراف برج ایجاد شده است، تا در هنگام لزوم توسط دوربین‌های دقیق نقشه‌برداری بتوان اطلاعات لازم را ثبت و ضبط کرد.

قسمت چهارم ساختمان سازه رأس است که ساختمانی 12 طبقه و از جنس اسکلت فلزی است و از تراز 245+ تا 315+ متری ساخته می‌شود.

نمای بیرونی این ساختمان شیشه‌ای است و طبقات مختلف آن علاوه بر کاربردهای تاسیساتی،‌ مخابراتی و تلویزیونی دارای جاذبه‌های تفریحی شامل رستوران ‌گردان، سکوی دید روباز و گنبد آسمان در آخرین طبقه است.

مساحت طبقات ساختمان راس برج در مجموع حدود 12 هزار مترمربع است و بیشترین قطر آن 60 متر است.

وزن کل اسکلت فلزی این ساختمان 2 هزار تن است که توسط تیرهای شعاعی و اتصالات صفحه فلزی به بدنه بتنی متصل می‌شوند.

سازه شش قسمتی به منظور ایجاد یک روند عملی در مراحل ساخت و نصب، این سازه به شش قسمت تقسیم شده است.

روش بالابری و نصب سه بخش این سازه روش بالابری سنگین نامیده می‌شود.

در این روش قطعات از قبل ساخته شده،‌ در روی زمین و در پای برج مونتاژ شده و توسط کابل به یکدیگر بسته می‌شود.

مجموعه حاصل توسط کابل‌هایی که به نقاط مشخصی از آن اتصال می‌یابد، به عرشه‌ای در قسمت فوقانی برج متصل می‌شود.

این کابل‌ها به جک‌های مخصوصی متصلند که برای عملیات بالابری سنگین از آنها استفاده می‌شود.

اعضای باقی‌مانده نیز توسط بالابری سبک به بالای برج حمل شده و نصب می‌شوند.

سبد اصلی سازه راس سنگین‌ترین قطعه‌ای است که با این روش در برج بالابری می‌شود و وزنی حدود 3 هزار تن دارد.

به منظور حصول اطمینان از کیفیت ساخت سازه در کارخانه سازنده، روند ساخت و بازرسی‌های موردنیاز طی نظامی مدون انجام می‌شود.

این نظام شامل موارد بازرسی نقشه‌ها و قطعات، تطابق با استانداردهای موردنظر و گواهینامه‌های مربوط به دست‌اندرکاران ساخت است.

قسمت پنجم، دکل به طول 120 متر است که از تراز 315 متر شروع می‌شود و تا تراز 435 متری ادامه می‌یابد.

در قسمت تحتانی پایه این سازه به میزان 7 متر در بتن مدفون شده است.

قطر این دکل در پایه 6 متر است و در نهایت به 60 سانتی‌متر می‌رسد و به گونه‌ای ساخته می‌شود که آنتن‌های مختلف رادیویی و تلویزیونی روی آن نصب می‌شوند.

بنا به پیش‌بینی مشاور، دکل در دو قسمت 70 متری و 50 متری در داخل بخش مرکزی بدنه برج ساخته می‌شود.

پس از ساخته شدن، هر بخش توسط جک‌های بالابر به مکان خود منتقل می‌شود و در آن مکان نصب می‌شود.

کارکردهای عمده این برج به شرح زیر است.

ایجاد و گسترش شبکه دسترسی بدون سیم به اطلاعات Wireless Access Network زیرساخت مناسب برای سیستم های جدید تلویزیونی دیجیتال MVDS , DVB بهینه سازی پوشش رادیو تلویزیونی FM,UHF,VHF گسترش و بهینه سازی پوشش شبکه های بی سیم و پی جو .

ایجاد جاذبه گردشگری و بهره مندی از فضاهای گردشگری، تجاری و فرهنگی (رستوران گردان، سکوی دید ، گالری هنری ، گنبد آسمان ، موزه انقلاب اسلامی) برج میلاد با ارتفاع کل 435 متر چهارمین برج بلند مخابراتی - تلویزیونی دنیا است که شامل ساختمان سرسرا (لابی) در پای برج با زیربنای 16000 مترمربع ، شافت بتنی به ارتفاع 315 متر ، سازه راس 12 طبقه با زیربنای بیش از 12000 مترمربع که یکی از بزرگ ترین سازه راس برج های مخابراتی تلویزیونی دنیا است و یک دکل فلزی 120 متری است .

در سه طرف بدنه برج 6 آسانسور شیشه ای ، هر یک با ظرفیت 25 نفر قرار خواهند گرفت که با سرعت متوسط 7 متر بر ثانیه ، بازدید کنندگان را به بالای برج منتقل خواهد کرد.

مطالعات میکروژئودزی و رفتارسنجی ژئوتکنیک برج میلاد: این مطالعات از اواخر سال 1377 و هم زمان با شروع بتن‌ریزی بدنه برج ، آغاز و سیستم مربوط به آن طراحی شد و هدف آن ، بررسی حرکت‌های احتمالی افقی و ارتفاعی محوطه پیرامون برج و بدنه بتنی آن می‌باشد.

سیستم طراحی شده شامل شبکه سه بعدی خارج برج (9پیلار میکروژئودزی که در محوطه اطراف برج مستقر شده) است.

شبکه سه بعدی روی بدنه برج (20 نقطه نشانه در 5 تراز مختلف ارتفاعی برج) و شبکه ترازیابی (8 نقطه در محوطه اطراف و 7 نقطه پای بدنه برج) است.

این نقاط به عنوان نقاط مبنا هستند و در مقاطع مختلف زمانی و براساس پیشرفت عملیات اجرایی برج ، مختصات آنها قرائت و با مراحل قبل مقایسه می‌شود.

به این ترتیب ،کلیه حرکت‌های افقی و ارتفاعی محوطه و بدنه برج به دست می‌اید.

این حرکت‌ها با مقادیر تئوری مقایسه می‌شوند و سپس تصمیمات لازم فنی و اجرایی گرفته می‌شود.

لازم به ذکر است دستگاه‌هایی که در این مشاهدات مورد استفاده قرار می‌گیرد دارای دقت و حساسیت بسیار زیادی می‌باشد ، ضمن آن که هر مشاهده چندین بار صورت می‌گیرد تا خطاها به حداقل برسد.

تاکنون چهار مرحله مشاهدات میکروژئودزی انجام شده و گزارش‌های مربوط ارسال گردیده است.

زمان این مراحل خردادماه 78 ، مهرماه 78 ، اسفندماه 80 و اردیبهشت ماه 82 بوده است.

مقدار جابجایی های مسطحاتی و ارتفاعی بر اساس آخرین مشاهدات به شرح ذیل می باشد : شبکه‌ی سه بعدی خارج برج حداکثر جابجایی مسطحاتی پیلارهای 9 گانه نسبت به اولین مرحله مشاهدات خرداد ماه 78 حدود 4 میلی متر و نسبت به مرحله قبلی مشاهدات ( اسفند 80 ) حدود 2 میلی متر است .

ضمن آن که هیچ کدام از پیلارها حرکت ارتفاعی نداشته اند .

شبکه‌ی سه بعدی روی بدنه‌ی برج تراز 2/49 متر : نقاط نشانه در این تراز برج حرکت مسطحاتی معادل حداکثر 7/4 میلی متر نسبت به مهر ماه 78 و 6/1 میلی متر نسبت به اسفند ماه 80 داشته اند .

مقدار جابجایی عمودی ( نشست ) این نقاط حدود 25 میلی متر نسبت به مهر ماه 78 سه میلی متر نسبت به اسفند ماه 80 می باشد .

تراز 2/145 متر: نقاط این تراز حرکت مسطحاتی معادل حداکثر 25 میلی متر نسبت به مهر ماه 78 و 6 میلی متر نسبت به اسفند ماه 80 داشته اند و مقدار نشست این نقاط نیز حدود 51 میلی متر نسبت به مهر ماه 78 و 3 میلی متر نسبت به اسفند ماه 80 می باشد .

نقاط نشانه در این تراز برج حرکت مسطحاتی معادل حداکثر 7/4 میلی متر نسبت به مهر ماه 78 و 6/1 میلی متــر نسبت بــه اسفند ماه 80 داشته اند .

مقــدار جابجایی عمودی ( نشست ) ایــن نقاط حدود 25 میلی متر نسبت به مهر ماه 78 سه میلی متر نسبت به اسفند ماه 80 می باشد .

لازم به ذکر است حرکت های مسطحاتی در این ترازها مطابق پیش بینی ها است .

در تراز 2/145 هم قاعدتاً باید حرکت های مسطحاتی بیش از ترازهای پائین تر باشد.

علت آن هم می تواند مواردی از قبیل کاهش قطر بدنه اصلی ، خطای بیشتر قرائت ، تأثیر باد ، تابش یک طرفه آفتاب به بدنه برج و تغییرات حرارتی باشد .

این موارد در ارتفاع های بالاتر تأثیر بیشتری دارد.

در مورد نشست ها نیز با توجه به تغییر شکل الاستیک بدنه بتنی برج و تغییر شکل های ناشی از خزش بتن و همیــن طور نشست پی بــرج این مقادیر مطابق روابط تئــوری و قابل پیش بینی می باشد .

شبکه‌ی تراز‌یابی نقاط محوطه اطراف برج نسبت به مشاهدات تیرماه 78 تغییرات ارتفاعی را نشان نمی دهد و نسبت به اسفند ماه 80 نیز تورمی حداکثر معادل 2 میلی متر را نمایان می سازد که به نظر می رسد عمده آن در حد خطاهای موجود باشد .

نقاط پای بدنه برج نیز نسبت به تیر ماه 78 نشستی معادل 9 میلی متر داشته و نسبت به اسفند ماه 80 تغییری نداشته است .

جابجایی این نقاط تقریباً معادل نشست پی برج می باشد که کمتر از مقدار پیش بینی شده نشست پی برج می باشد .

میلاد چهارمین برج مطرح دنیا برج میلاد به گفته مسئولان یادمان سازه مجری طرح برج میلاد به بلندترین ارتفاع خود یعنی 435 متر رسید و به صورت رسمی در رتبه بندی (رنکینگ) جهانی برج های مخابراتی (tv towers) به عنوان چهارمین برج مخابراتی جهان ثبت شد.

به گزارش خبرنگار مهر ، به طور کلی برج های جهان به دو نوع مخابراتی(tv towers) و آسمان خراش ها (sky scrapers) که با توجه به نوع سازه و عملیات مهندسی و طراحی در دو رتبه بندی متفاوت قرار می گیرند که برج میلاد با توجه به مخابراتی بودن در رنکینگ برج های تلویزیونی و مخابراتی به عنوان چهارمین برج مخابراتی جهان شناخته می شود ولی برج میلاد را نمی توان چهارمین برج بلند جهان نامید زیرا حداقل 7 برج جلوتر از میلاد در این رتبه بندی قرار دارند.

برج میلاد در رتبه بندی برج های مخابراتی پس از برج تورنتو (CN tower) با 553 متر ارتفاع ، برج مسکو (ostankino tower) با 540 متر و برج شانگ های (oriental pearl tower) با 467 متر به عنوان چهارمین برج مخابراتی بلند جهان با 435 متر ارتفاع ایستاده است در حالی که برج های غیر مخابراتی یا آسمان خراش هایی به مراتب بلندتر از میلاد در دنیا وجود دارند که به علت های فنی در رتبه بندی های متفاوتی قرار می گیرند.

می توان بلندترین ساختمان های جهان را به این ترتیب 1- برج تورنتو (CN tower) با 553 متر ارتفاع 2- برج مسکو (ostankino tower) با 540 متر ارتفاع 3- برج شیکاگو (sears tower) با 527متر بلندی 4- برج تایپه (taipei 101 tower) با 508 متر ارتفاع 5- برج شانگ های (oriental pearl tower) با 467 متر بلندی 6- برج های دوقلوی پتروناس در کوالالامپور(petronas twin towers) با 452 متر ارتفاع 7- برج سلطنتی نیویورک (Empire state building) با 449 متر ارتفاع 8- برج میلاد تهران (milad tower) با 435 متر رتبه بندی کرد.

بررسی مقایسه ای ساخته شدن برج میلاد با دیگر برج های دنیا این نتیجه را دارد که روند ساخت برج میلاد طولانی ترین مدت یک سازه اینچنینی است در حالی که برج نیویورک در فاصله کمتر از 2 سال در 7 دهه قبل ساخته شده است ؛ به نظر می رسد دلیل طولانی شدن مدت ساخت میلاد بیشتر از دلایل مالی و فنی به دلیل عدم مدیریت درست و جابجایی فراوان مدیران شهری بوده است.

متاسفانه در شهری که عمر متوسط شهرداران آن کمتر از 2 سال است و مدیران شهری دائما در حال تغییر هستند نمی توان انتظاری بیشتر از این داشت در حالی که متوسط ساخته شدن برج های در این رده 3 سال بوده است که عموما با تکنولرژی 3 دهه قبل ساخته شده اند.

به هرحال برج میلاد نه به عنوان چهارمین برج بلند دنیا که به عنوان چهارمین برج بلند مخابراتی دنیا به ثبت رسیده است و به نظر می رسد اطلاع رسانی شفاف در این زمینه نه تنها می تواند از شبهه افکنی جلوگیری کند که وظیفه مسئولان شهری است؛ مطمئنا تبلیغات شهری و ایجاد احساس غرور در شهروندان یکی از راهکارهای جلب مشارکت شهروندان و ایجاد احساس تعلق به شهر است ولی نمی توان این عمل را با قلب حقیقت انجام داد در حالی که به سادگی با یک جستجوی اینترنتی می توان اطلاعات بسیاری در این زمینه یافت.

تهران اگرچه دارای نماد بسیار زیبایی به نام برج آزادی است که دارای یکی از منحصر به فردترین معماری های دوره معاصر است و متاسفانه با بی توجهی مسئولان به جایگاهی نازل تر از شان خود سقوط کرده است ولی از این به بعد برج میلاد در عرصه های جهانی یکی از نمادهای تهران است ، به همین دلیل اطلاع رسانی دقیق می تواند جایگاه این برج را نزد مردم بهتر تبیین کند.

اهداف کلی طرح اهداف این مجموعه به قرار زیر است: ارتقا و بهبود موجودی تکنولوژیکی صنایع کشور ، به منظور بسط و توسعه قدرت رقابت آنها در بازارهای داخلی و به ویژه بین المللی با تأمین مکانی برای رشد صنایع کوچک و متوسط متکی بر فن آوری‌هایپیشرفته کاهش زمان مورد نیاز در فرایند تجاری کردن دستاوردهای پژوهشی ، به ویژه برای شرکت ها و صنایع نوپا با ایجاد ارتباط بین صنایع ، موسسات دولتی , دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی آسان سازی همکاری و تشریک مساعی بخش های دولتی و خصوصی با محوریت یک نهاد عمومی همچون شهرداری .

جذب بخش خصوصی داخلی و شرکت های فن آوری اطلاعات ایرانی واقع در خارج از کشور به منظور صادرات خدمات فن آوری اطلاعات و در اختیارگرفتن آخرین دست آوردهای این صنعت تأکید بر فعالیت مشترک (خارجی ـ ایرانی) به منظور تسهیل فرایند انتقال تکنولوژی به صنایع کشور تأسیس مرکزی برای تحقیقات و ایجاد فرصت های شغلی برای متخصصین عالی فن آوری اطلاعات و پیشگیری از فرار مغزه ایجاد هم افزایی Synergy از طریق برقراری ارتباط بین شرکتهای مستقر در پارک و ظرفیت سازی به منظور تجاری ساختن فعالیت های داخلی تحقیقاتی برای ارائه در بازارهای جهانی زمینههای مختلف استفاده از فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات می توانند در این مجموعه مورد توجه قرار گیرند.

بیش از هفتاد درصد از فعالیت‏های اقتصادی و تجاری کشور در تهران متمرکز است.

این شهر تبدیل به مهم‌ترین مرکز فعالیت اقتصادی ـ تجاری کشور شده است.

در حال حاضر ‏شهر تهران درگیر مشکلات متعددی است که عمده آنها ناشی از رشد سریع ، نا‏همگون و بدون ضابطه شهر از لحاظ وسعت و جمعیت است.

سرعت ارایه خدمات و گسترش زیرساخت‌های اطلاعاتی مناسب در تهران نسبت به رشد فزاینده تقاضا برای چنین خدماتی بسیار کم است.

از سوئی دیگر با توجه به فراگیری گسترده مراکز اطلاع‌رسانی جهانی در نقاط مختلف به ویژه منطقه خاورمیانه ، ضرورت پرداختن هر چه سریع‌تر به این نیازها و پی‌گیری ویژه آنها آشکار است.

مجموعه مرکز ارتباطات بین‌المللی تهران برای حفظ و توسعه این مزیت و ایجاد مکان‌هائی مدرن با امکانات پیشرفته و مبتنی بر فن‌آوری روز ، بر روی تپه‌های کوی نصر و در زمینی به مساحت تقریبی 14 هکتار در حال ساخت است.

این مجموعه با توجه به ضرورت استفاده از آخرین فن‌آوری ارتباطی در جهت توسعه تجاری ـ اقتصادی و فرهنگی کشور ، به گونه‌ای طراحی شده است که هر بخش ضمن کارآئی خاص و ویژه خود ، مکمل سایر بخش‌ها بوده و از خدمات و امکانات و مزیت‌های آن بهره می‌گیرند.

این طرح به عنوان یک "مجموعه عملکردی" و "مرکز شهری فعال" نقش مهمی را در سطوح شهری ، فراشهری ، ملی و منطقه‌ای ایفاء خواهد کرد.

به طور کلی اهداف زیر در چارچوب کاربردهای طرح جامع این مجموعه درنظر گرفته شده است : - ساخت مرتفع‌ترین سازه کشور به عنوان نماد ملی و ارائه توان فنی مهندسی کشور - ایجاد بستر مناسب جهت برای ظهور استعدادها - ایجاد بستری مناسب جهت پوشش امواج مخابراتی / تلویزیونی و هواشناسی - امکان واگذاری مراکز اداری ، تجاری با هدف بازگشت سرمایه - بهرهگیری از امکانات تفریحی با هدف جذب گردش‌گر - ساخت و ایجاد موزههای خاص مانند موزه انقلاب اسلامی ، دفاع مقدس و موزه آثار امام در مجاورت برج - ایجاد بستری مناسب جهت توسعه تجارت بینالمللی و به خصوص تجارت الکترونیکی - بهرهگیری از تسهیلات گردهمآیی و برگزاری اجلاس‌های ملی و بینالمللی - استفاده از خدمات اقامتی و سیاحتی هتل پنج ستاره مرکز ارتباطات تهران - واگذاری دفاتر تجاری و مراکز تجاری پای برج ، هتل و مرکز ارتباط بینالملل به منظور بازگشت سرمایه.

مطالعات مکان‌یابی به منظور تدوین طرح و انجام مطالعات مرحله شناخت پروژه ، یک گروه شامل تیم شهرسازی، تیم مطالعات تلویزیون ، مخابرات ، سیویل ، اقتصادی ، معماری ، هواشناسی ، تیم مطالعات ترافیک و تیم ژئوتکنیک تشکیل شد.

این گروه ضمن انجام مطالعات اولیه در زمینه‌ها و تخصص‌های گوناگون ، اجزاء اصلی طرح و کاربری‌های هر یک را تعیین نمود.

اهم پارامترهایی که در این مقطع مد نظر قرار گرفته به شرح ذیل است : - قابلیت انطباق بریکی از هسته‌های شهری.

- دسترسی همگانی با سطح سرویس‌دهی مطلوب.

- قرارگیری در مرتفع‌ترین نقاط شهر.

- اشراف بر زیباترین مناظر و نقاط شهر.

- فضائی لازم جهت عملکردهای پیشنهادی و توسعه آتی.

- مجهز بودن به تاسیسات زیر بنائی.

- فاصله مناسب با پایانه‌های مهم مانند فرودگاه و ایستگاه راه آهن.

- ایجاد پوشش تلویزیونی.

- قابلیت ارتباط و دید مستقیم با ایستگاه‌های مخابراتی.

- استقرار در میان کاربری‌های هماهنگ و غیر مزاحم.

- استقرار در امتداد محورهای عمده شهر.

- پتانسیل برقراری ارتباط بصری با دیگر نشانه‌ها و فضاهای شهری.

- قابلیت برخورداری از فضاهای سبز و یا دیگر عناصر طراحی محیطی.

بازنگری طرح جامع مجموعه یادمان طرح مرکز ارتباطات بین‌المللی تهران شامل 10 پروژه مختلف است.

هر یک از این پروژه‌ها علاوه بر عملکرد خاص خود ، دارای ارتباطات زیادی با یکدیگر بوده و لازم است هماهنگی مابین آنها از جهات مختلف برقرار گردد.

اثرات این ارتباطات و هماهنگی‌ها به ویژه در پروژ‌ه‌های تاسیسات زیربنایی، محوطه‌سازی و راه‌های دسترسی نمود بیشتری پیدا می‌نماید.

به منظور بررسی جامع این روابط و ایجاد هماهنگی‌های مربوطه ، مهندسین مشاور ره‌شهر را برگزید.