دانلود مقاله صنعت سنگ بری

1- مقدمه منابع و ذخایر معدنی همواره به عنوان یکی از ارزشهای مهم و اقتصادی و سیاسی در جهان مطرح بوده اند و معادن سنگ نیز به جهت کاربردهای فراوان سنگهای ساختمانی و تزئینی در صنعت ساختمان و صنایع دیگر در بین سایر معادن از اهمیت خاصی برخوردار است.

خوشبختانه در کشور ما ایران، معادن سنگ از جمله معادنی هستند که به صورت گسترده و غنی وجود دارند.

صنعت سنگ می تواند به عنوان یکی از منابع مهم کسب درآمد ارزی برای کشور ما مطرح باشد.

اهمیت اقتصادی معادن سنگ های تزئینی برای کشور ما فوق العاده زیاد است کما اینکه کارشناسان این محصولات را رقیبی برای نفت می دانند یعنی صادرات سنگ « فرآوری شده» می تواند دومین قطب صادراتی کشورمان بعد از نفت باشد.

در همین راستا، هر چه تکنولوژی و روشهای استخراج و فراوری در معادن سنگ و کارخانجات سنگبری پیشرفته تر شود، کیفیت سنگهای تولیدی نیز بهتر شده و می توان برای صادرات انها امید بیشتری داشت.

علاوه بر آن، کاهش ضایعات حاصل از استخراج و فرآوری سنگ نیز می تواند نقش مهم در افزایش بهره وری صنعت سنگ ایفا کند و به طور چشمگیری بر منابع حاصله بیفزاید.

1-2- تاریخچه استفاده از سنگها در پیکرده و نمای ساختمانها و معابد، از زمان های بسیار دور در ایران متداول بوده است.

از این نمونه می توان به سنت هفت هزار ساله سنگکاری در ایران اشاره نمود.

پروفسور آندره گدار در خصوص شناخت و کاربرد سنگ تراورتن در جنوب شرقی دره محلات در جاده اراک به کاشان در دهکده خورهه، در ساخت دو ستون شیاردار با سر ستون ایوانی که دست کم قدمت دو هزار و دویست ساله دارد اشاره نموده است.

در کتاب هنر ایران نوشته « رمان گیرشمن» آمده است: در معبد خورهه که دارای طرح یونانی است، ستونها از حد تناسب کلاسیک بین ارتفاع و قطر تجاوز می کنند و این دلالت بر سلیقه ایرانی است.

اماکن بزرگی برای تاسیس کاخها و معابد در دوره ساسانیان در نظر گرفته شده بود که جالبترین آنها کاخ تخت جمشید می باشد که در حدود سال 540 پیش از میلاد به فرمان داریوش اول، خشایار شاه اول و خشایار دوم ساخته شده است.

این کاخ بر روی پایه ای از تخته سنگ های بزرگ به بلندی نزدیک 20 متر بنا شد، و مساحت پشت بام آن از 13 هکتار کمتر نیست و کاربرد انواع سنگهای ساختمانی و تزئینی در بوجود آوردن ستونها، مجسمه ها و نقوش برجسته کاملا چشمگیر است.

1-3- صنعت سنگبری، مشکلات و چشم اندازهای نو با نگاهی دقیق تر در می یابیم که ریشه مشکلات موجود در صنعت سنگبری کشورمان این است که از همان ابتدا در چهارچوب بازار بسته و محدوده داخلی درجا زده و منزوی مانده است.

در اقتصاد امروز، تولید صنعتی به علت اتکائی که بر تکنولوژی پیشرفته دارد، ارزش و اعتبار و تداوم خود را از حضور فعال در بازارهای جهانی کسب می کند.

صنعت سنگبری نیز از این قاعده کلی بر کنار نیست و اگر این صنعت همچنان خود را از صحنه رقابت دور نگه دارد، نوید هیچ توسعه ای را نخواهد داد.

صنعت سنگبری برخلاف حرفه سنگتراشی در کشور ما سابقه زیادی ندارد.

لیکن توسعه این صنعت در این مدت عمدتا تحت تاثیر مصارف بی رویه داخلی متوقف انده و نتوانسته است خود را با تحولات جاری در صنعت جهانی سنگبری همگام نماید.

بین تولید و بازار ارتباطی متقابل وجود دارد.

بازار رقابت آمیز توسعه یا تکامل تولید را می طلبد و آن را ناگزیر به سوی نوآوری سوق می دهد و این هدف با حضور در بازارهای بسته بدست نمی آید.

از طرفی دیگر فرهنگ مشتری بر ساخت و کیفیت تولید اثر می گذارد.

در بازارهای داخلی صنعت سنگبری با هر کیفیتی سنگ را تولید و توزیع کند مشتری دارد و کیفیت هنری و فنی سنگ در مرتبه دوم اهمیت دارد لیکن در بازار رقابت آمیز بین المللی وضع به کلی فرق می کند.

قدرت انطباق با شرایط متغیر خریدار نقش محوری دارد در چنین بازاری تولید کننده همواره به فکر ابداع و چاره اندیشی برای حضور پر رنگتر و جذب خریدار دارد.

در این عرصه مطمئنا ضعف تولید و بسته بندی و توزیع تولید کننده را از صحنه رقابت محو می سازد.

در این خصوص صادرات علاوه بر این که یک مزیت اقتصادی است محرک ابداع و نوآوری و زمینه ساز توسعه تکنولوژی جدید است.

برنامه ریزی برای صادرات، یعنی توسعه بازار از داخل به خارج، سرآغاز تحول در صنعت سنگبری ماست.

این صنعت برای تامین نیازهای توسعه، چند عامل اساسی لازم دارد.

باید تصور خود از حرفه و حساسیت های مربوط به آن را تغییر دهیم.

از تجربه های موفق صادرکنندگان نامدار جهان استفاده کنیم.

چشم اندازهای تخصصی خود را وسعت بخشیم از عوامل تاثیر گذار و شکل دهنده صادرات آگاه شویم و خطوط تولید خود را با سبکها و سلیقه های معماری نوین متناسب می سازیم.

امروزه به کارگیری تکنولوژی و ابزار مدرن در صنعت سنگبری یک اصل اساسی است تجربه پیشتازان این صنعت در جهان مثل ایتالیا، اسپانیا، برزیل و حتی پرتغال موید این است که موفقیت قطعی در صنعت سنگ نصیب کشورهایی می شود که ضمن برخورداری از ذخایر داخلی در به کارگیری تکنولوژی مدرن نیز از تلاش و کوشش لازم دریغ نمی ورزند.

ایران در رقابت با کشورهای دیگر از این مزیت کم نظیر برخوردار است.

که زیباترین سنگها را وفور در اختیار دارد کمتر جایی در جهان، فراوانی و تنوع سنگ ایران را دارد.

دسترسی آسان به مواد اولیه مرغوب و متنوع، مزیتی استراتژیک برای ماست.

این مزیت در کنار سنت هفت هزار ساله سنگکاری در ایران، به شرط تلفیق بهینه با تکنولوژی پیشرفته معاصر قدرت رقابت صنعت سنگبری کشورمان را ارتقاء می بخشد و آن را در موقعیتی قرار می دهد که سنگهای متنوع و جدید به بازار عرضه کند.

امروزه کشورهای دارنده منابع سنگ، بخشهای استخراج و فرآوری خود را طوری سازمان می دهند که هر دو بخش، همسو و هماهنگ در خطوط مکمل یکدیگر توسعه یابند.

صنعت سنگ تزئینی در این راستا باید توسعه یابد.

1-3-1- توان تولید سنگ تزیینی در ایران با توجه به اطلاعات موجود در مرکز اطلاعات صنعتی و تکنولوژی وزارت صنایع و معادن و جزوات موجود در آرشیو این مرکز تحت عنوان « فهرست و نام و نشان 25 هزار واحد تولیدی در استانهای مختلف کشور» تعداد 851 کارخانه سنگبری فعال با ظرفیت تولیدی معادل 41 میلیون متر مربع در سطح کشور وجود دارد.

اما طبق اظهارات کارشناسان سنگهای تزیینی در بخش صنایع کانی غیر فلزی وزارت صنایع و معادن، مطابق برآوردهای کارشناسی، در حقیقت حدود 3500 سنگبری در سطح کشور فعالیت دارند.

دلیل این تناقص این است که بسیاری از سنگبریها به دلیل کوچک بودن و پائین بودن حجم تولیدشان فاقد پروانه تاسیس یا بهره برداری اند و فقط کارت شناسائی دارند.

اینگونه سنگبریها عمدتا کارگاههای کوچکی هستند که در داخل یا اطراف و حواشی شهرها مشغول به کارند و به همین دلیل آمار و مشخصات دقیق آنها موجود نیست.

برنامه انتقال این واحدهای سنگبری به مناطق مشخص و شهرکهای صنعتی خارج از شهر در برنامه کار سازمان دهی و انتقال صنایع مزاحم قرار دارد و تا زمانی که این انتقال صورت نگیرد کارت شناسائی این واحدها به پروانه تاسیس با بهره برداری تبدیل نخواهد شد.

با توجه به عدم دسترسی به مشخصات و وضعیت تولید این سنگبریهای کوچک ( حدود 2650 واحد)، ظرفیت تولید آنها معادل کمترین ظرفیت تولید سنگبریهای دارای مجوز یعنی حدود 6 هزار متر مربع در نظر گرفته شده است.

بدین ترتیب، کل ظرفیت تولید سنگبریهای مذکور معادل16 میلیون متر مربع خواهد بود و با افزودن این رقم به کل ظرفیت تولید سنگبریهای دارای مجوز، رقم 57 میلیون متر مربع طول خواهد شد که نشان دهنده کل ظرفیت تولید تولیدکنندگان تزیینی در ایران است.

5700000=41000000+60000×2650 در جدول 1 تعداد سنگبریهای فعال و ظرفیت تولید آنها در هر استان به ترتیب حروف الفبا نشان داده شده است در این جدول سهم هر استان از کل تولید سنگ تزیینی ایران مشخص شده است.

چون اطلاعات این جدول مربوط به 851 کارخانه سنگبری اصلی است، بنابراین سهم واقعی هر استان در تولید سنگ تزیینی تقریبا مشابه ارقام جدول 1 خواهد بود چرا که قسمت اعظم تولید سنگ تزیینی متعلق به همان 851 سنگبری مذکور است.

در این جدول مقامهای اول تا چهارم در تولید سنگ تزیینی به ترتیب متعلق به استانهای تهران، کرمانشاه، اصفهان و زنجان است.

جدول- سنگبریهای فعال کشور به تفکیک استان، ظرفیت تولید و سهم در تولید.

1-4- وضعیت معادن سنگ تزئینی در ایران براساس طرح آمارگیری از معادن کشور، تعداد معادن سنگ های تزیینی در سال 1379، 416 معدن بوده است.

از این تعداد 416 معدن معادل بیش از 71 درصد، در حال بهره برداری و تعداد 9 معدن ( 3/4 درصد) درحال تجهیز و آماده سازی و تعداد 6 معدن نیز در حال اکتشاف بوده است.

نکته قابل توجه تعطیلی 79 معدن در سال 1379 است به بیان دیگر از هر 3 معدن یک معدن غیر فعال یا تعطیل بوده است.

تعداد کل شاغلان معادن سنگ های تزیینی کشور در سال 1379 جمعا 7 هزار و 891 نفر گزارش شده است که از این تعداد 7 هزار و 871 نفر مرد و تنها 20 نفر زن بوده اند.

همچنین تعداد شاغلان تولیدی و غیر تولیدی معادن سنگ های تزیینی کشور در پایان سال 1379 به ترتیب 6 هزار و 249 نفر و یک هزار و 642 نفر بوده است به عبارت دیگر از کل شاغلان این معادن، 79 درصد در بخش تولیدی و 21 درصد در بخش غیر تولیدی اشتغال بکار داشته اند.

از 6 هزار و 249 نفر شاغلان تولیدی معادن فعال در سال 1379 یک هزار و 983 نفر ( حدود 25 درصد) کارگر ساده سه هزار و 16 نفر ( حدود 5/38 درصد) کارگر ماهر بوده اند این در حالی است که تعداد تکنسینها و مهندسان بخش به ترتیب 93 نفر و 349 نفر بوده است.

ارقام مزبور نشان می دهد که به ازای هر مهندس شاغل در معادن سنگ های تزیینی کشور 60/5 نفر کارگر ساده و 6/8 نفر کارگر ماهر و 3 نفر تکنسین مشغول به کار بوده اند.

بررسی سطح و مدرک تحصیلی شاغلان معادن سنگ های تزیینی، توزیع نامناسب نیروی کار تحصیل کرده این بخش را بیشتر نمایان می سازد.

در پایان سال 1379 بیش از سه چهارم از شاغلان معادن سنگ های تزیینی کشور، زیر دیپلم و دیپلم بوده اند.

و تنها یک چهارم آنها دارای مدرک تحصیلی فوق دیپلم و بالاتر بوده اند.

از 8 هزار و 292 نفر شاغل در معادن سنگ های تزیینی کشور در سال 1379، 993 نفر ( 12 درصد) بی سواد و 7 هزار نفر و 299 نفر ( 88 درصد) باسواد بوده اند.

1-5- نگاهی کلی بر ساختار قوانین صادرات در ایران تولید کنندگان ایرانی که قصد صدور کالا به کشورهای خارج را دارند باید مراحل زیر را طی نمایند: داشتن کارت بازرگانی در صورتیکه کالا نیاز به گواهی استاندارد داشته باشد صادر کننده باید با مراجعه به اداره استاندارد مجوزهای لازم را تهیه کند.

در صورتیکه کالا نیاز به گواهی استاندارد داشته باشد صادر کننده باید با مراجعه به اداره استاندارد مجوزهای لازم را تهیه کند.

گواهی بهداشت و گواهی قرنطینه برای خروج از مرز برای بعضی از کالاها ضروری می باشد.

مدارک فوق را به همراه کالای مورد نظر به گمرک اظهار می نمایند.

در گمرک ضمن ارزیابی کالا و پلمپ نمودن ماشین حامل کالا، اجازه خروج کالا از کشور داده می شود.

در این بین علاوه بر شرایط بالا یک سری قوانین بین المللی تحویل کالا وجود دارد که عدم اطلاع صادر کنندگان از این قوانین خسارات جبران ناپذیری را در پی خواهد داشت که در جدول 1 به آنها اشاره شده است: جدول 1- قوانین و شرایط تحویل کالا اکنون به طور خلاصه به شرح هر یک از اختصارات اینکوترمز می پردازیم: اول گروه E تحویل در محل کالا (...

محل تعیین شده) EXW=EX WORKS این اصطلاح برای فروشنده کمترین وظیفه را در بردارد و ناظر بر مواردی است که فروشنده کالا را در محل اقامت خود ( کارگاه، کارخانه، انبار و غیره) به خریدار تحویل می دهد.

بنابراین باید کلیه خطرات، تا زمان تحویل به خریدار در زمان مقرر و محل تحویل را بیمه نماید.

تدارک بسته بندی، بازبینی، کیفیت، وزن و سایر امور مشابه تا موقعی که کالا را در اختیار خریدار قرار می دهد به عهده فروشنده است.

اخذ مجوزها، اجازه نامه ها و تشریفات صدور، شامل: تشریفات گمرکی، تهیه اسناد حمل، گواهی مبدا و نظائر آن از وظایف خریدار است و گاه ممکن است با قبول هزینه ها و قبول مسئولیت ها و خطرات ناشی از تحویل کالا از محل توسط فروشنده تا مقصد مورد نظر به عهده خریدار خواهد بود.

هزینه بازرسی به عهده خریدار است.

دوم- گروه F 1/F – تحویل به حمل کننده (...

محل تعیین شده) FCA=(Free Carrier) این اصطلاح، برای فروشنده، انجام کلیه عملیات تا مرحله ترخیص کالا را اقتضا می نماید.

بنابراین باید کلیه خطرات تا زمان تحویل به حمل کننده را تقبل نماید.

فروشنده باید با مسئولیت خود کلیه هزینه های مربوط به عملیات بازبینی، بسته بندی و علامت گذاری کالا را تا هنگامی که در اختیار حمل کننده قرار می دهد، انجام دهد.

مجوزها و اجازه نامه ها را با هزینه خود اخذ و تشریفات لازم برای صدور کالا ( تشریفات گمرکی) را با هزینه و مسئولیت خود انجام دهد.

به هزینه فروشنده، سند عادی مبنی بر اثبات تحویل کالا به حمل کننده، برای خریدار فراهم می آید.

تهیه اسناد حمل، انتقال خطر و سایر هزینه ها از زمان تحویل کالا به حمل کننده به عهده خریدار است.

هرگاه خریدار درخواست نماید و قبول هزینه و مسئولیت کند، تدارک اسناد حمل وگواهی مبدا را فروشنده انجام می دهد.

این اصطلاح را می توان برای هر نوع حملی، از جمله حمل مرکب بکار برد.

2/F تحویل در کنار کشتی (...

بندر بارگیری تعیین شده) FAS=free Alongside ship این اصطلاح، برای فروشنده انجام کلیه علمیات و هزینه ها را تا تحویل کالا در کنار کشتی، روی اسکله یا در بندر بارگیری که قبلا تعیین و توافق شده، اقتضاء می نماید.

اخذ مجوزها، اجازه نامه ها و تشریفات گمرکی و پروانه صدور صورت تقاضا و قبول مسئولیت و هزینه، توسط خریدار، به وسیله فروشنده قابل انجام است.

تهیه مدرک تحویل با هزینه و مسئولیت فروشنده و همچنین هزینه های مربوط به عملیات بازبینی، بسته بندی و علامت گذاری کالا نیز به عهده فروشنده است.

بدیهی است، بقیه هزینه ها از تاریخ تحویل کالا در روی اسکله کنار کشتی مسئولیت فقدان و آسیب دیدگی کالا به عهده خریدار می باشد.

هزینه بازرسی نیز به عهده خریدار است.

3/F- تحویل روی عرشه کشتی (...

بندر بارگیری تعیین شده) FOB=free on Board این اصطلاح، برای فروشنده انجام کلیه عملیات و هزینه ها تا قرار دادن کالا در روی عرشه کشتی و گذاشتن از نرده کشتی در بندر حمل که قبلا تعیین شده ( در زمان معین) را اقتضا می نماید.

بنابراین، اخذ کلیه مجوزها، اجازه نامه ها و تشریفات صدور، تهیه مدرک تحویل و پرداخت کلیه هزینه های مربوط به عملیات بازبینی، بسته بندی و علامت گذاری کالا تا مرحله عبور کالا از نرده کشتی نیز به عهده فروشنده است.

سایر هزینه ها، همچنین بازرسی از زمان تحویل کالا روی عرشه کشتی، به عهده خریدار است.

این اصطلاح نیز منحصرا در حمل و نقل دریایی به کار می رود.

سوم- گروهC 1/C- هزینه و کرایه حمل (...

بندر مقصد تعیین شده) CFR=Cost and Freight در این اصطلاح، فروشنده انجام کلیه عملیات و هزینه ها ( قیمت کالات تا روی عرشه کرایه حمل تا بندر مقصد را به عهده می گیرد.

بنابراین، مسئولیت فقدان و آسیب دیدن کالا در زمان عبور از نرده کشی به عهده فروشنده نمی باشد.

اخذ مجوز اجازه نامه های صدور و تشریفات صدور، شامل تشریفات گمرکی و هزینه های متعدد انعقا قراداد حمل و پرداخت هزینه های مربوطه، تهیه مدرک تحویل، سند حمل بازبینی، بسته بندی و علامت گذاری کالا با قبول هزینه، به عهده فروشنده است هزینه های مربوط به بیمه کالا و قبول مسئولیت فقدان و آسیب دیدگی به عهده خریدار است.

این اصطلاح برای حمل دریائی و آبراه داخلی به کار می رود.

برای حمل با کشتی و استفاده از کانتینتر به جای این اصطلاح از اصطلاح CPT (کرایه حمل شده تا) استفاده می شود هزینه بازرسی کالا به عهده خریدار می باشد.

2/C=- هزینه، بیمه، کرایه ( ...

بندر مقصد تعیین شده) CIF=Cost , Insurance and Frieght در این اصطلاح، فروشنده انجام کلیه عملیات و هزینه ها، متضمن بهای بیمه دریائی و کرایه حمل از مبدا تا مقصد را قبول می نماید.

باید توجه داشت که رویه حق بیمه ای که توسط فروشنده پرداخت می شود، در برگیرنده حداقل پول بیمه ای است، هزینه هائی نظیر: عملیات بازبینی، بسته بندی، علامت گذاری مجوزها، اجازه نامه های صدور و تشریفات صدور و تشریفات گمرکی فروشنده می باشد.

هزینه های مربوط به بازرسی کالا به عهده خریدار می باشد.این اصطلاح را فقط برای حمل دریائی و آبراه داخلی به کار می برند.

در حمل با کشتیها و استفاده از کانتینرها اصطلاحCIP ( کرایه حمل و بیمه پرداخت شده) به کار می رود.

3/C- کرایه حمل پرداخت شده تا...

( مقصد تعیین شده) CPT-Carriage paid to در این اصطلاح، فروشنده هزینه و کرایه حمل کالا تا مقصد تعیین شده را تقبل می نماید.

بنابراین، برخلاف اصطلاح CIF مسئولیت فقدان یا ورود خسارت به کالا و هزینه های اضافی ناشی از حوادث بعد از تحویل به حمل کننده به عهده فروشنده نمی باشد.

این اصطلاح نظیر اصطلاح CFR می باشد.

با این تفاوت که اصطلاح اخیر (CFR) فقط در مواردی که نرده کشتی کاربرد عملی دارد مورد استفاده قرار می گیرد، در حالی که CPT برای هر نوع حملی از جمله حمل مرکب به کار برده می شود.

کلیه عملیات و هزینه های مربوط به اخذ مجوزه ها، اجازه نامه های صدور از جمله تشریفات گمرکی، بازبینی، علامت گذاری و بسته بندی کالا به عهده فروشنده و هزینه های مربوط به بازرسی، اخذ گواهی مبدا و سایر امور به عهده خریدار است.

4/C- کرایه حمل و بیمه پرداخت شده تا (...

محل تعیین شده در مقصد) CIP=Carriage and Insurane piad to این اصطلاح، فروشنده را ملزم به تهیه کالا و انجام تشریفات مربوط به اخذ مجوزها، اجازه نامه های صدور، تشریفات صدور، از جمله تشریفات گمرکی، عملیات مربوط به بازبینی، علامت گذاری و بسته بندی کالا، فراهم نمودن سند حمل، پرداخت کرایه حمل و بیمه در مورد فقدان یا آسیب دیدگی ( حداقل پوشش بیمه ای) می نماید.

بقیه مراتب از جمله پرداخت هزینه بازرسی به عهده خریدار می باشد.

این اصطلاح در مورد هر نوع حمل از جمله حمل مرکب بکار می رود چهارم گروه D 1/D- تحویل در مرز (...

محل تعیین شده) DAF=Delivered At Frontier این اصطلاح، مبین مسئولیت فروشنده تا مرحله ترخیص و تحویل کالا در محل تعیین شده در مرز می باشد، فروشنده، کالا را تهیه و با هزینه و مسئولیت خود کلیه مجوزها، اجازه نامه های صدور، تشریفات صدور: از جمله تشریفات گمرکی و ترخیص کالا از کشور محل صدور را انجام داده و به هزینه خود قرار داد حمل کالا به نقطه تعیین شده در محل تحویل در مرز را در مسیر معمول، به روش متعارف، منعقد می نماید و کالا را در همان نقطه تحویل خریدار می دهد.

فروشنده هزینه های مربوط به عملیات بازبینی، بسته بنید و علامت گذاری کالا را می پردازد.

سایر هزینه ها مانند اخذ مجوزهای ورود، تشریفات گمرکی مربوط به ورود کالا به کشور مقصد، مسئولیت های فقدان یا خسارات وارده به کالا از زمان تحویل و هزینه بازرسی کالا به عهده خریدار است.

این اصطلاح عمدتا در حمل و نقل کالا با راه آهن و یا از طریق زمینی استفاده می شود.

ضمن اینکه برای هر نوع حمل دیگر نیز قابل استفاده است.

2/D- تحویل از کشتی (...

بندر مقصد تعیین شده) DES=Delivered EX ship این اصطلاح، به معنای آن است که وظیفه فروشنده در محل تحویل، هنگامی به پایان می رسد که کالا را قبل از ترخیص برای ورود، در بندر مقصد تعیین شده، روی عرشه کشتی در اختیار خریدار قرار دهد.

کلیه هزینه ها و خطرات ناشی از حمل کالا تا بندر مقصد تعیین شده به عهده فروشنده می باشد.

پرداخت هزینه های اخذ مجوزها، اجازه نامه ها، انجام تشریفات صدور، تشریفات گمرکی، قرارداد حمل کالا به محل تعیین شده بازبینی، بسته بندی و علامت گذاری کالا به عهده فروشنده است.

پرداخت قیمت کالا، قبول مسئولیت ناشی از فقدان کالا از زمان تحویل، هزینه تخلیه و هزینه بازرسی به عهده خریدار است.

این اصطلاح را فقط برای حمل دریائی یا آبراهه داخلی می توان بکار برد.

3/D تحویل در اسکله (عوارض پرداخت شده) (...بندر مقصد تعیین شده) DEQ=Delivered Ex Quay این اصطلاح، مبین پایان یافتن وظیفه فروشنده در تحویل کالا به هنگام ترخیص کالا برای ورود در روی اسکله (بارانداز) در بندر مقصد است که در اختیار خریدار قرار می دهد.

بنابراین، کلیه مسئولیت ها و هزینه ها، شامل: عوارض، مالیاتها و سایر مخارج تحویل کالا در این محل نیز به عهده فروشنده است.

اگر طرفین بخواهند که خریدار، کالا را برای ورود ترخیص کند و عوارض را بپردازد، باید عبارت « عوارض پرداخت نشده» را به جای « عوارض پرداخت شده» به کار برند.

اگر طرفین بخواهند که پرداخت بعضی از هزینه های مربوط به واردات کالا، نظیر مالیات ارزش افزوده را از وظایف فروشنده خارج نمایند.

باید با افزودن این عبارت« تحویل در اسکله، مالیات ارزش افزوده پرداخت نشده (...

در بند مقصد تعیین شده) منظور را مشخص کنند.

هزینه بازرسی کالا به عهده خریدار است.

این اصطلاح فقط برای حمل دریائی با آبراه داخلی به کار می رود.

4/D- تحویل عوارض پرداخت نشده (...

محل مقصد تعیین شده) DDU=Delivered Duty Unpaid این اصطلاح، مبین امتداد وظیفه فروشنده تا موقع تحویل کالا به خریدار در محل تعیین شده در کشور ورود است.

در این صورت، فروشنده کلیه مسئولیت ها و هزینه های ناشی از آوردن کلی تا محل مذکور ( باستثناء عوارض، مالیاتها و دیگر مخارج رسمی قابل پرداخت به هنگام ورود) همچنین هزینه ها و مسئولیت های انجام تشریفات گمرکی کالا را تقبل می نماید.

هزینه های مربوط به مخارج اضافی و همچنین مسئولیت ناشی از قصور در ترخیص به موقع کالا برای ورود به عهده خریدار است.

هرگاه توافق بر قبول پرداخت هزینه مربوط به مالیات ارزش افزوده کالا به هنگام ورود توسط فروشنده شده باشد، باید با افزودن این عبارت: تحویل عوارض پرداخت نشده مالیات، مالیات ارزش افزوده پرداخت شده ( محل مقصد تعیین شده) منظور را مشخص نمایند.

پرداخت هزینه بازرسی به عهده خریدار می باشد، این اصطلاح را می توان بدون در نظر گرفتن نوع حمل کالا به کار برد.

5/D - تحویل عوارض پرداخت شده (...

محل مقصد تعیین شده) DDP-Delivered Duty Paid این اصطلاح، مبین وظیفه فروشنده تا هنگام قرار دادن کالا در اختیار خریدار در محل تعیین شده در کشور ورودی میباشد.

کلیه خطرات و هزینه های ناشی از حمل کالا به محل مذکور شامل: عوارض، مالیاتها و سایر هزینه های پس از ترخیص کالا برای ورود، به عهده فروشنده است.

این اصطلاح برخلاف اصطلاح EXW که کمترین وظیفه را برای فروشنده در برداشته، بیشترین وظیفه را نسبت به سایر اصطلاحات پیش گفته شده، برای فروشنده در بردارد.

این اصطلاح را می توان بدون در نظر گرفتن نوع حمل کالا به کار برد.

از آنچه که به طور خلاصه گذشت در می یابیم که در اصطلاحات نظیر: گروه C,F مسئولیت فروشنده در کشور محل صدور کالا تمام می شود.

بنابراین، هر گاه قرارداد حمل و بیمه و پرداخت هزینه های مربوط به آنها نیز توسط فروشنده انجام شده باشد، باز هم به معنای انتقال مسئولیت های فروشنده، تا نقطه ذکر شده در کشور مقصد کالا نمی باشد.

برعکس در گروه D فروشنده مسئولیت دارد کالا را به نقطه یا محل تعیین شده در مقصد برساند.

لذا کلیه هزینه ها و خطرات حمل کالا تا نقطه تعیین شده در مقصد با فروشنده است.

بنابراین، اصطلاحات گروه C مشخص کننده قراردادهای بارگیری و گروه D مشخص کننده قراردادهای ورودی به مقصد هستند.

نوع حمل و اصطلاح مناسب اینکوترمز 1990 1-6- استانداردهای سنگهای تزیینی با اتحاد اروپا در سال 1992 یک کمیته مشترک اروپائی برای تنظیم مقررات در بروکسل تشکیل شده است.

این کمیته که شانزده کشور پشتیبان آن هستند موظف است همه رسوم و قواعد متعارف ملی را دسته بندی و تلفیق کند و با ترکیب آنها مقررات بین المللی را ابداع کند این تنها راه قانونی است که همه دست اندرکاران صنعت سنگ از طریق آن می توانند به مقررات فنی مشترک دست یابند که سو تفاهم ها را کاهش دهد.

برخلاف وضعیت حاکم در اروپا ایالات متحده آمریکا مجموعه مقررات فنی پیشرفته ای در اختیار دارد در حقیقت در ایتالیا و سایر کشورها در هنگام نیاز به مرجعی درباره طرح ریزی عقد پیمان و ساخت به مقررات آمریکائی ASTM رجوع می شود.

در ادامه مطلب مهمترین سازمان های مسئول تنظیم مقررات فنی را نام می بریم: کمیته اروپائی تنظیم مقررات ( بروکسل) CEN-CENELEC انجمن آزمون و مواد آمریکا ( فیلاد لفیا)ASTM موسسه مقررات آلمان (برلین)DIN موسسه استاندارد بریتانیا (لندن)BSI موسسه مقررات فرانسه( پاریس)AFNOR دفتر استانداردهای ایتالیا (میلان)UNI بحث انتخاب سنگ و شناخت مشخصات فنی برای مصارف گوناگون ( مانند سنگفرش، سنگ نما در تعاریف و واژه های استاندارد سنگ تزیینی می گنجد دو مجموعه استاندارد معتبر در سطح جهان وجود دارد، یکی استانداردهای ASTM انجمن آزمون و مواد آمریکا و دیگری BSI ( استانداردهای بریتانیایی) هدف ذکر مجموعه کامل استانداردهای سنگ تزیینی ASTM است، که امروزه اعتبار خاصی یافته و مرجع دست اندرکاران سنگ تزیینی به شمار می رود در حال حاضر سنگهای صادراتی براساس مشخصات فنی استانداردهای ASTM به بازار عرضه می شوند و این برای خریداران نکته بسیار با ارزشی محسوب می شود اعتماد فوق العاده ای در مشتریان به وجود می آورد.

فروشندگان سنگ باید به هنگام تحویل سنگ کاتالوگ مشخصات فنی آن را نیز در اختیار مشتری قرار دهند و این امر بخصوص در بازارهای رقابت آمیز بین المللی اهمیت دارد فروشنده ای که روشهای مدرن بازار توزیع را می شناسد می داند که آگاهی مصرف کننده راهنمائی او را در انتخاب سنگ، جزو وظایف تخصصی فروشنده است.

مرمر (ASTM C503) مرمر آنگونه که در ASTM C119 تعریف شده است باید صیقل پذیر باشد خواص مرمر در ASTM C503-89 مشخص شده است.

C503 خواص فیزیکی چهار دسته مرمر را مشخص می کند، کلسیت، دولومیت، سرپانتین و تراورتن، مینیمم یا ماکزیمم مقادیر مشخص شده در جدول مقاله حاضر خلاصه شده است.

سنگ آهکی: (ASTM C568): سنگ آهکی سنگی است رسوبی اساسا متشکل از کلسیت، دولومیت یا ترکیبی از این دو، خواص سنگ آهک در ASTM C568-89 آمده است.

C503 خواص فیزیکی سنگ آهک را براساس چگالی مشخص می کند: کم، متوسط و زیاد چنانکه در جدول دیده می شود مقاومت مشخص شده سنگ آهک با افزایش چگالی بیشتر می شود و ضریب جذب آن با افزایش چگالی کمتر می شود.

گرانیت (ASTM C615) گرانیت سنگی است آذرین با دانه های مشخص، عمدتا مشکل از کوارتز و فلدسپات همراه با یک یا چند کانی تیره.

خواص گرانیت در ASTM C615-92مشخص شده است مینیمم یا ماکزیمم خواص فیزیکی مشخص شده برای سنگ تزئینی گرانیتی در جدول آمده است.

کوارتزی ASTM C 616 سنگ های تزئینی کوارتزی که در ASTM C 626-89 مشخص شده است روشهای استاندارد برای آزمون مدول گسیختگی و ضریب جذب سنگ لوح در صورتی که به عنوان سنگ تزیینی به کار رود، با روشهای استاندارد مورد استفاده در آزمون سنگ های تزئینی بکار رود با روشهای استاندارد مورد استفاده در آزمون سنگ های تزئینی فوق متفاوت است.

خواص مشخص شده برای سنگ لوح تزئینی به صورت مکمل جدول آمده است.

C 629 همچنین مقاومت اسیدی را چنان که در C217 تعیین شده است معادل 15% برای سنگ لوح فضای خارجی و 25 درصد برای سنگ لوح فضای داخلی مشخص کرده است این مقادیر برای کسب معیارهایی از هوازدگی و عمر سنگ لوح به کار می روند.

1-7- روشهای آزمون استاندارد آزمون های مختلفی که در جدول به آنها اشاره شده است عبارتند از C880 ( مقاومت خمش) C99 ( مدول گسیختگی) C120 ( مدول گسیختگی سنگ لوح)C170 ( مقاومت تراکمی) C97 ( جذب آب و چگالی نسبی C121 ( جذب آب سنگ لوح ) و C241 ( مقاومت سایشی).

مقاومت خمشی (ASTM C880 ) مقاومت خمشی خاصه مهمی است که برای طراحی سازه ای سنگ تزیینی به آن نیاز است.

آزمون مقاومت خمشی با اعمال بار در فواصل ربع یک نمونه سنگ که از پانل بزرگتری بریده شده باشد اجرا می شود بار را به تدریج اضافه می کنند تا نمونه آزمون گسیخته شود.

ماکزیمم بار اعمال شده را ثبت می کنند و تنش خمشی را که در حالت گسیختگی در نمونه حادث شده است محاسبه می کنند برای هر حالت از چهار حالت آزمون ( خشک یا تر و موازی یا عمود بر شکاف) پنج نمونه را می آزمایند.

ASTM C880 آزمودن سنگ با ضخامت های مختلف را ممکن می داند آزمون مستلزم این است که طول دهانه آزمون ده برابر ضخامت باشد اصولا رویه نمونه تحت تنش باید پرداخت سایشی نرمی داشته باشد اما گزارش کردن دریاسیونهایی از شیوه های مشخص شده نیز مجاز است از این رو، سنگ برش خورده به ضخامت تولید و دارای پرداخت نهایی تولید را نیز می توان آزمود در ویرایش بعدی C880 آزمودن سنگ با ضخامت و پرداخت تولید با وضوح بیشتری مشخص خواهد شد و عرض نمونه تا 4 اینچ افزایش خواهد یافت.

مدول گسیختگی ASTM C99 یک معیار مقاومت خمشی نمونه های سنگ را از آزمون مدول گسیختگی ASTM C99 نیز می توان به دست آورد نمونه های سنگ برای این آزمون را ASTM به عرض 4 اینچ، طول 8 اینچ و ضخامت 4/1 2 اینچ و دارای پرداخت سایش نرم مشخص کرده است بار آزمون در نقطه واحدی در مرکز یک دهانه 7 اینچی اعمال می شود ASTM C99 آزمودن نمونه ها را هم به صورت تر و خشک و هم با اعمال بار موازی و عمودی بر صفحه شکاف مشخص کرده است.

هم آزمون مقاومت خمش ASTM C880 و هم ازمون مدول گسیختگی ASTM C99 معیاری از مقاومت خمشی به دست می دهند، اما با هم تفاوت دارند.

در نمونه آزمون ASTM C99 ضخامت حقیقی با پرداخت خارجی سنگ مورد استفاده در ساختمان در نظر گرفته نمی شود و مولفه برشی بالایی دارد که نمونه را سفت می کند و مقاومت ظاهری بالاتری نسبت به مقاومت خمشی حقیقی پدید می آورد.

ASTM C99 (مدول گسیختگی) را نباید برای مقاصد طراحی به کار برد به علاوه طرز بارگذاری نقطه مرکزی در ASTM C99 نوعا سبب می شود که گسست مستقیما در تحت بار اعمال شده به وقوع بپوندند ASTM C880 تصریح می کند که بار آزمون در دو ربع فاصله نمونه اعمال می شود این نحوه بار گذاری به وقوع بپوندند ASTM C880 نتایجی می دهد که بیشتر با نتیجه آزمون های خمشی پانل کامل قابل مقایسه است تا با ASTM C99.