دانلود تحقیق والیبال

والیبال یکی از رشته‌های ورزشی جهانی است که شهرت جهانی خود را مرهون مسابقات المپیک ۱۹۶۴ توکیو است.

والیبال در سال ۱۸۹۵ از کشور آمریکا شروع شد ولی انجمن آماتوری والیبال انگلیس و ایرلند شمالی در سال ۱۹۵۵ تلاش در شناساندن این ورزش به جهانیان کردند.

این ورزش در مدارس و باشگاه‌ها پیشرفت شایانی نموده است و همچنان که مردم سعی در شناساندن آن می کنند به شدت رو به ترقی و تکامل می‌باشد.

والیبال برای تمام گروه‌های سنی مناسب بوده.

در مورد اجرای بازی باید گفت که احتیاج به فضای کمی داشته و وسایل آن که شامل توپ و تور می‌باشد گران نیستند.

در هنگام بازی پرورش فیزیکی خارق‌العاده‌ای را برای بازیکنان فراهم نموده و در نوع خود جز یکی از مهیج‌ترین بازی‌ها محسوب می‌شود.

تولد والیبال والیبال ورزش مورد علاقه سربازها در جنگ جهانی دوم بود.

ورزش والیبال (Volleyball) که در ابتدا مینتونت (Mintonette) نامیده می‌شد در سال ۱۸۹۵ - یعنی چهار سال پس از تولد بسکتبال - توسط فردی بنام ویلیام جی.

مورگان (William G.

Morgan) ابداع شد.

مورگان متولد سال ۱۸۷۰ در شهر نیویورک بود که پس از تحصیل در کالج جوانان مسیحی مسئولیت تهیه برنامه‌های ورزشی برای سلامتی و تندرستی مردان به او واگذار شد.

این بازی از ترکیب بازی‌های بسکتبال، تنیس و هندبال به دست آمد و هدف اولیه آن بود که برای افرادی که تمایل به تحرک کمتری دارند، ابداع شود.

قوانین ابتدایی بسیار ساده بود چرا که بیشتر از آن که شبیه ورزش باشد، یک تفریح محسوب می‌شد اما به تدریج پس از آن که این ورزش در کشورهای دیگر – به خصوص فیلیپین - نیز به صورت جدی مورد استفاده قرار گرفت، لزوم تدوین قوانین رسمی برای آن احساس شد.

تور اولیه‌ای که برای این بازی در نظر گرفته شده بود با ایده از تنیس، دو متر انتخاب شد و با توپ بسکتبال شبیه به بازی هندبال انجام می‌شد.

این ورزش تا سال ۱۹۰۰ توپ مخصوصی برای خود نداشت و با هر توپی - از جمله توپ بسکتبال – آن را بازی می‌کردند.

هدف هر تیم آن بود که توپ را در زمین حریف فرود بیاورد و در این راه ممکن بود، هر چند بار توپ را در دست یاران خودی بچرخاند.

در سال ۱۹۱۲ [[امتیاز]خهای هر گیم به ۲۱ ثابت شد و ارتفاع تور بالاتر رفت.

فیلیپینی‌ها اولین قوانین مدون برای این بازی را در سال ۱۹۱۶ تهیه کردند و به دنبال آن در سال ۱۹۲۸ اتحادیه والیبال ایالات متحده آمریکا تشکیل شد و به وضع قوانین این ورزش اقدام کرد.

از جمله وقایع مهمی که در ارتباط با این ورزش به مرور زمان رخ داد می‌توان به این موارد اشاره کرد: ۱۹۱۷: امتیازهای هر گیم از ۲۱ به ۱۵ تغییر کرد.

۱۹۲۰: تعداد ضربات برای هر طرف به ۳ محدود شد.

۱۹۲۲: اولین دوره رسمی مسابقات در بروکلین با حضور ۲۷ تیم از ۱۱ ایالت آمریکا برگزار شد.

۱۹۳۰: اولین بازی والیبال ساحلی دو نفره انجام شد.

۱۹۴۷: فدراسیون جهانی والیبال به نام Federation Internationale De Volley Ball با اختصار FIVB تشکیل شد.

۱۹۴۸: اولین دوره مسابقات رسمی والیبال ساحلی انجام شد.

۱۹۴۹: اولین دوره مسابقات جهانی والیبال در شهر پراگ چکسلواکی برگزار شد.

۱۹۶۴: والیبال برای اولین بار به جمع بازی‌های المپیک در ژاپن پیوست.

۱۹۸۷: FIVB والیبال ساحلی را نیز به مجموعه مسابقات جهانی ورزش‌های مختلف اضافه کرد.

۱۹۹۶: والیبال ساحلی دو نفره نیز به عنوان ورزش رسمی المپیک شناخته شد.

تاریخ والیبال در ابتدا این ورزش مینتونت نام‌گذاری شده بود و دلیل انتخاب این نام برای همگان نامعلوم بود.

تحت تأثیر محبوبیت فراوان بسکتبال در بین عامه، مورگان تصمیم گرفت برای دانشجویان خود ورزشی را به وجود آورد که بازی از روی [[تور]خ انجام گیرد و لذت بخش باشد.

مورگان با استفاده از تویی توپ بسکتبال که به دلیل سبکی وزن، به دست‌ها آسیب نمی‌رساند، بازی را شروع کرد.

با وجود این که به طور آهسته و کند از Y.M.C.A آغاز شد ولی طولی نکشید که در کلیه شهرهای ماساچوست و نیوانگلند عمومیت یافت.

در اسپرینگ فیلد، دکتر ت.

آهالستیگ با مشاهده بازی، مینتونت را به والیبال تغییر نام داد، زیرا قصد اساسی از بازی کردن، فرستادن و برگشت دادن (رد و بدل کردن) توپ از روی تور است که کلمه والیبال، در معنا، این نیت را مشخص می‌سازد.

با اینکه والیبال در آغاز ورزشی سالنی بود و در محل‌های سرپوشیده انجام می‌شد و اساسا برای فعالیت های سرگرم کننده پیشه‌وران و تجار اختصاص یافته بود ولی کم‌کم به زمین‌های روباز کشیده شد و به عنوان یکی از فعالیت‌های جالب توجه تابستانی درآمد و به شدّت پیگیری می‌شد.

در آغاز برای بازی والیبال قوانین خاصی تدوین نشده بود، هر فرد و در هر کشوری به میل خود و به طریق مختلف با توپ بازی می کرد.

رفته‌رفته والیبال در مناطق و نواحی مختلف جهان گسترش می‌یافت.

همچنان که هر ابداع یا اختراعی در آغاز با نواقصی همراه بوده و به مرور زمان تکمیل و رفع نواقص می‌شود، والیبال نیز از این قاعده مستثنی نبود و کم‌کم قوانینی برای این بازی وضع شد و روش‌ها و حرکات تکنیکی جایگزین حرکات قبلی گردید.

در سال ۱۹۰۰ پذیرفته شد که امتیازات هر ست بازی ۲۱ پوئن (امتیاز) باشد.

در سال ۱۹۱۲ سیستم چرخش به تصویب رسید.

در سال ۱۹۱۷ پذیرفته شد که هر ست بازی ۱۵ پوئن (امتیاز) باشد.

در سال ۱۹۱۸ تعداد بازیکنان هر طرف زمین ۶ نفر پیشنهاد شد، که مورد قبول عامه قرار گرفت.

در سال ۱۹۲۱ موافقت شد که هر تیم با سه ضربه توپ را به طرف دیگر بفرستد.

در سال ۱۹۲۳ اندازه زمین بازی ۹×۱۸ متر تعیین شد.

به مرور در سال‌های بعد، قوانین فراوانی برای این بازی وضع شد و در بسیاری از قوانین قبلی نیز تغییراتی حاصل گشت، که هنوز هم این تغییرات (سال 2007) ادامه دارد و هر چهار سال یک بار در کنگره جهانی والیبال تغییراتی در قوانین بازی به تصویب می‌رسد و در آخرین کنگره جهانی که در سال ۱۹۹۸ میلادی (۱۳۷۷ شمسی) هم زمان با برگزاری چهاردهمین دوره مسابقات والیبال جهانی مردان و سیزدهمین دوره زنان در ژاپن برگزار شد، با تصویب و تغییر قوانین مانند روش امتیازگیری با برد رالی، امتیازات ۲۵ برای ست‌های اول، دوم، سوم و چهارم و امتیازات ۱۵ برای ست پنجم و همچنین تصویب بازیکن دفاعی لیبرو، به کار بردن روش‌های جدید، دگرگونی و هیجان فراوانی در بازی والیبال به وجود آورده است.

اولین کشور خارجی که والیبال را پذیرفت، کشور کانادا و به سال ۱۹۰۰ بود.

اساسا نهضت Y.M.C.A (سازمان جوانان مسیحی) در معرفی این ورزش به دیگر کشورهای جهان و گسترش آن، سهم فراوانی دارد.

بازی والیبال در پایان سال ۱۹۰۰ به هندوستان و در سال‌های ۱۹۰۵ به کوبا، ۱۹۰۹ به پورتوریکو، ۱۹۱۰ به فیلیپین، ۱۹۱۲ به اورگوئه، ۱۹۱۳ به چین و ۱۹۱۷ به ژاپن و به تدریج از سال ۱۹۱۴ به بعد توسط سربازان قوای آمریکا و مستشاران و اشخاص دیگر به کشورهای اروپایی از قبیل فرانسه، چکسلواکی، لهستان، شوروی، بلغارستان و سایر کشورهای اروپایی معرفی شد و گسترش یافت.

ولی به سبب بیگانه بودن این ورزش برای اروپاییان، در ابتدا امر قبول آن به کندی صورت می‌پذیرفت.

فرانسه، چکسلواکی و لهستان سه کشوری بودند که قبل از دیگران اقدام به تشکیل فدراسیون ملی والیبال در کشور خود نمودند.

کشور شوروی که در سال ۱۹۲۳ اقدام به تأسیس انجمن ملی والیبال نمود، برای پیشرفت و دگرگونی آن فعالیت زیادی به عمل آورد.

اصولا شوروی از کشورهایی است که در پیشرفت تکنیک و تاکتیک والیبال و تنظیم قوانین در جهان سهم به سزایی دارد و برای قهرمانی در مسابقات است که قدرت بزرگ جهانی به حساب می‌آید.

کشورهای فرانسه، چکسلواکی و لهستان پس از تشکیل فدراسیون ملی مصمم شدند که با کمک کشورهای دیگر فدراسیون جهانی والیبال را تأسیس نمایند و در سال ۱۹۳۶ به هنگام بازی‌های المپیک در برلین آلمان در این زمینه فعالیت زیادی نمودند ولی با آغاز جنگ جهانی دوم و طغیان آن در اروپا اقدامات آنان متوقف شد.

به طور کلی تغییرات و پیشرفت والیبال را می‌توان به سه دوره تقسیم نمود، دوره اول از سال آغاز تا سال ۱۹۱۸، دوره دوم از سال ۱۹۱۹ تا سال ۱۹۴۶ و دوره سوم از سال ۱۹۴۷ به بعد که تغییرات و پیشرفت اساسی والیبال در دوره سوم صورت پذیرفته است.

پس از جنگ جهانی دوم، فعالیت‌های فراوان برای حرکت جدید به والیبال مجدداً آغاز شد و اولین مسابقه جهانی در قاره اروپا، بین دو کشور فرانسه و چکسلواکی در شهر پاریس برگزار گردید.

پیگیری برای تأسیس فدراسیون جهانی والیبال ادامه یافت.

مذاکرات بین سه کشور فرانسه، چکسلواکی و لهستان منتج به موافقت در جهت تشکیل کنگره ویژه برای تأسیس اتحادیه جهانی والیبال گردید.

سرانجام در آوریل ۱۹۴۷ کنگره‌ای با شرکت نمایندگان چهارده کشور از سراسر جهان در پاریس برگزار و موافقت شد، فدراسیون جهانی والیبال (F.I.V.B) تأسیس گردد که این فدراسیون در پاریس تشکیل شد و پل لیبود از کشور فرانسه به عنوان اولین رئیس فدراسیون جهانی والیبال انتخاب شد.

به زودی کشورهای زیادی درخواست عضویت خود را برای پیوستن به فدراسیون جهانی والیبال اعلام نمودند که امروز این فدراسیون حدود ۲۱۷ کشور عضو دارد (سال 2007) و بیش از ۲۰۰ میلیون نفر از مردم جهان والیبال بازی می‌کنند.

اولین رئیس انتخابی فدراسیون جهانی والیبال پل لیبود از کشور فرانسه تا سال ۱۹۸۴ (یعنی ۳۷ سال تمام) ریاست فدراسیون جهانی والیبال را با قدرت برعهده داشت و توانست با کمک سایر اعضا، این فدراسیون را در ردیف فعال‌ترین فدراسیون‌ها، و والیبال را در زمره بزرگ‌ترین ورزش‌های جهانی درآورد.

پس از تأسیس فدراسیون جهانی والیبال، کمیته‌های مختلفی در داخل آن به وجود آمد و برنامه مسابقات رسمی جهانی تنظیم و آغاز شد.

در سال ۱۹۴۹ اولین دوره مسابقات جهانی والیبال برای مردان در پراگ و در سال ۱۹۵۲ دومین دوره مسابقات جهانی مردان و اولین دوره مسابقات جهانی زنان در مسکو برگزار شد.

برنامه این مسابقات بطور منظم هر چهار سال یک بار تاکنون در کشورهای مختلف انجام شده است.

در سال ۱۹۹۸ دوره چهاردهم مسابقات جهانی مردان با شرکت ۲۴ تیم و دوره سیزدهم مسابقات جهانی زنان با شرکت ۱۶ تیم در کشور ژاپن انجام یافت.

(تیم ملی والیبال بزرگسالان ایران در این مسابقات شرکت نمود) و به سبب اهمیتی که والیبال در بین ورزش‌ها به دست آورد، در سال ۱۹۶۴ مسابقات والیبال مردان و زنان به برنامه بازی‌های المپیک 1964 توکیو اضافه شد که تاکنون (سال 2007) در یازده دوره از بازی‌های المپیک برنامه های آن با اهمیت خاصی انجام شده است.

علاوه بر مسابقات قهرمانی جهان و [[المپیک]خ، مسابقات والیبال مردان و زنان در سراسر جهان با عنوان‌های جام جهانی، لیگ جهانی، قهرمانی اروپا، پان آمریکن، قهرمانی آسیا، بازی های آسیایی، والیبال ساحلی، جهانی دانشجویان (یونیور سیاد)، قهرمانی آفریقا، ارتش‌های جهان، گراندپری زنان، راه‌آهن‌های جهان، قهرمانی ناشنوایان، قهرمانی معلولین، پارالمپیک معلولین، قهرمانی کشورهای عربی، چهار تیم برتر، جایزه بزرگ، ستاره‌ها و تورنمنت‌های جهانی و دوستانه و غیره در گروه های سنی نوجوانان، جوانان و بزرگسالان بطور منظم انجام می‌شود.

در تاریخچه والیبال جهان باید کشور ژاپن را به عنوان دگرگون کننده تکنیک‌ها، تاکتیک‌ ها و آمادگی جسمانی در والیبال معرفی نمود (دگرگون کننده در سرویس، ساعد، انواع [[تاس]خ‌ها، [[توپ‌گیری]خ و انواع آبشارهای سرعتی با پاس های کوتاه الف و ب و ترکیبی و به ویژه بدنسازی).

در ابتدا این ورزش مینتونت نام‌گذاری شده بود و دلیل انتخاب این نام برای همگان نامعلوم بود.

در تاریخچه والیبال جهان باید کشور ژاپن را به عنوان دگرگون کننده تکنیک‌ها، تاکتیک‌ها و آمادگی جسمانی در والیبال معرفی نمود (دگرگون کننده در سرویس، ساعد، انواع [[تاس]خ‌ها، [[توپ‌گیری]خ و انواع آبشارهای سرعتی با پاس های کوتاه الف و ب و ترکیبی و به ویژه بدنسازی).

والیبال ایران لیگ برتر والیبال ایران به همت استاد ابراهیم نعمتی اولین داور جهانی والیبال ایران در سال 1354 تحت عنوان جام پاسارگاد در زمان ریاست فرهاد مسعودی (رئیس وقت فدراسیون والیبال ایران) با شرکت ۱۲ تیم در یک گروه آغاز و تیم دخانیات تهران، قهرمان شد.

این جام در سال 1355 با همان تعداد تیم ادامه یافت که این بار استقلال تهران، قهرمان شد.

در سال 1356 مسابقات با شرکت ۱۰ تیم آغاز که به سال 1357 نیز کشیده شد و استقلال بار دیگر بر سکوی اول تکیه زد.

در سال 1357 با اوج‌گیری انقلاب اسلامی ایران تشکیلات ورزش و والیبال دستخوش تغییراتی شد و لیگ برتر در دستور کار قرار نگرفت.

بالاخره در اواخر سال 1368 با انتصاب محمدرضا یزدانی‌خرم به ریاست والیبال از سوی دکتر حسن غفوری‌فرد، رئیس وقت سازمان تربیت‌بدنی تحولات اساسی در ساختار والیبال به وجود آمد و لیگ برتر والیبال توسط سیدرضا هدایتی، هفتمین داور جهانی والیبال که مسئول اجرایی لیگ برتر شده بود، راه‌اندازی شد.

در سال 1368 اولین دوره جام حذفی باشگاه‌های والیبال ایران در زمان پرویز خاکی رئیس وقت فدراسیون والیبال انجام گرفت که استقلال تهران با غلبه بر تیم گنبد قهرمان شد.

دوران ریاست پرویز خاکی از سال 1366 تا 1368 بود و مسابقات والیبال ایران به صورت استانی انجام می‌شد که تهران قهرمان سه دوره لقب گرفت.

از سال 1369 لیگ برتر والیبال با شرکت ۱۰ تیم تحت عنوان جام فجر شروع شد و تا سال 1377 که با این نام انجام می‌شد هر سال تعداد تیم‌ها به صورت عجیبی زیاد یا کم می شد.

۸ تیم، ۱۴ تیم، ۷ تیم، ۹ تیم و...

تا اینکه در سال 1383 مسابقات با حضور ۱۸ تیم انجام شد.

قوانین ومقررات والیبال مشخصات بازی والیبال والیبال یک ورزش تیمی است که توسط دوتیم روی یک زمین، بازی می شودکه بوسیله یک توربه دوقسمت شده.

هدف بازی این است که توپ راازبالای توربه زمین حریف بفرستند، وازانجام این عمل توسط حریف ممانعت به عمل آورند.

تیم برای برگرداندن توپ مجازبه زدن سه ضربه می باشد.

منطقه بازی: منطقه بازی شامل زمین بازی ومنطقه آزاد می باشد، می بایست به شکل مربع مستطیل وقرینه باشد.

ابعاد: زمین بازی به شکل مربع مستطیل به ابعاد 9×18 متر، بوسیله یک منطقه آزادحداقل به پهنای 3 متر احاطه شده است.

فضای بالای منطقه آزادبازی ومنطقه بازی بایدازهرگونه مانعی آزادباشد.

فضای آزادبایدحداقل به اندازه 7 مترارتفاع داشته باشدازسطح زمین.

برای مسابقات جهانی ورسمی FIVB منطقه آزادبایدبه اندازه حداقل 5 مترازخطوط کنار و 8 مترازخطوط انتهایی باشد.

فضای بالای منطقه آزادبازی بایدبه اندازه حداقل 5/12 مترارتفاع ازسطح زمین داشته باشد.

برای قهرمانی جهان بزرگسالان وبازیهای المپیک اندازه منطقه آزادباید حداقل 6 مترازخطوط کنارو 9 مترازخطوط انتهایی باشد.

سطح زمین بازی کردن: سطح زمین بازی باید صاف، افقی ویکنواخت باشد.

برای مسابقات جهانی FIVB فقط سطح پوشیده ازچوب یاموادمصنوعی مجازاست، هرگونه کف پوش بایدقبلاً توسط FIVB تأییدشده باشد.

درزمین های سرپوشیده سطح زمین بازی بایدبه رنگ روشن باشد.

برای مسابقات جهانی FIVB رنگ سفید برای خطوط الزامی است.

خطوط زمین: پهنای تمامی خطوط زمین 5 سانتیمتراست.

رنگ آنهابایدروشن ومتفاوت ازرنگ زمین ودیگرخطوط باشد.

خطوط محدودکننده: دوخط کناری ودوخط انتهایی محدوده زمین بازی رامشخص می گرداند.

هردوخط کناری وانتهایی درداخل ابعادزمین بازی کشیده شده است.

خط مرکزی: خط مرکزی یاوسط، زمین بازی رابه دوزمین مساوی 9×9 مترتقسیم می کند.

این خط در زیر تور ازوسط خط کناری یک طرف به وسط خط کناری طرف دیگرکشیده می شود.

خط حمله: درهرطرف زمین یک خط حمله که درفاصله 3 متری موازی خط مرکزی است منطقه جلوی حمله رانشان می دهد.

برای مسابفات جهانی FIVB خط حمله بصورت نقطه چین ازخطوط کناری ادامه دارد، بوسیله 5 خط کوتاه 15 سانتیمتری به پهنای 5 سانتیمتر، بفاصله 20 سانتیمترازهمدیگرکشیده می شود جمعاً به طول 175 سانتیمتر.

منطقه جلو: درهرطرف زمین محدوده منطقه جلوازخط مرکزی تا لبه خارجی خط حمله وحاشیه پشت خط حمله منطقه جلودر آن طرف خطوط کناری تاپایان منطقه آزاددرنظرگرفته می شود.

منطقه سرویس: منطقه سرویس به پهنای 9 متردرپشت هرخط انتهایی است.

ازپهلوبوسیله دوخط کوتاه محدوداست.

طول هرکدام 15 سانتیمتر، بفاصله 20 سانتیمترپشت خط انتهایی درامتدادخطوط کناری.

هردوخط کوتاه جزء منطقه سرویس هستند.

منطقه تعویض: حدودمنطقه تعویض بوسیله دوخط حمله تا میز منشی را شامل می شود.

منطقه گرم کردن: برای مسابقات جهانی ورسمی FIVB مناطق گرم کردن، تقریباًبه اندازه 3×3 متر، درطرف نیمکت هرتیم درگوشه های خارج ازمنطقه آزادمشخص می گردد.

منطقه جریمه: منطقه جریمعه تقریباً به اندازه یک متردریک متر درپشت نیمکت هرتیم تعیین شده است.

این منطقه باخط 5 سانتیمتری به رنگ قرمزمشخص شده وباقراردادن دوصندلی دراین محل مجهزگردیده است.

درجه حرارت: حداقل درجه حرارت نبایدپائین تراز 10 درجه سانتیگراد(50 درجه فارنهایت)باشد.

برای مسابقات جهانی FIVB ، حداکثر درجه حرارت نباید بالاتراز 25 درجه سانتیگراد(77 درجه فارنهایت) وحداقل نباید پایین تراز 16 درجه سانتیگراد(61 درجه فارنهایت) باشد.

نور: برای مسابقات جهانی ورسمی FIVB میزان نوردرمنطقه بازی بایداز 1000 تا 1500 لوکس باشدوازارتفاع یک متری بالای سطح منطقه بازی اندازه گیری شود.

ارتفاع تور: بطورعمودی دربالای محورخط مرکزی به ارتفاع 43/2 متربرای مردان و24/2 متربرای زنان قراردارد.

اندازه گیری ارتفاع آن ازمرکززمین بازی انجام می شود.

ارتفاع تور(بالای دوخط کناری) بایدبه همان اندازه ونبایستی ازارتفاع رسمی بیش از 2 سانتیمترتجاوزکند.

مشخصات تور: توربه پهنای یک متر طول 50/9 متراست.

ساخته شده ازشبکه های مربع شکل ورنگ سیاه.

به سرتاسربالای تور یک نوارافقی به پهنای 5 سانتیمتراست، تهیه شده ازکرباس سفیدبطوردولا دوخته شده است.

نوارهای کناری: دونوارسفیدبطورعمودی به دوکنارتوربسته می شود بطوریکه کاملاً بالای خط کناری هرطرف قرارگیرد.

آنها 5 سانتیمتر پهنا ویک مترطول دارند وقسمتی ازتورمحسوب می شوند.

آنتن: آنتن میله ای قابل انحنا است.

به طول 80/1 متروقطر 10 میلیمتر،‌ازفایبرگلاس یاموادمشابه ساخته شده است.

دوآنتن به قسمت خارجی نوارهای کناری طرفین ومخالف هم به توربسته می شوند.

80 سانتیمترهرآنتن که بالاتر ازلبه بالائی تورقراردارد به قسمتهای 10 سانتیمتری بادورنگ مختلف ساخته ، ترجیحاً قرمز وسفید.

آنتن ها قسمتی ازتورمحسوب می شوند وحدود فضای مجاز جانبی عبورتوپ راازبالای تورمشخص می سازند.

میله ها: میله های نگهدارنده تور بفاصله 5/0 تا 1 متردرمحلی خارج ازخطوط کناری هستند.

طول آنها 55/2 متراست.

برای کلیه بازیهای جهانی ورسمی FIVB میله های نگهدارنده توربفاصله 1 متری درمحلی خارج ازخطوط کناری هستند.(میله ها گرد وصاف وبدون سیمی درزمین نصب می گردند).

استانداردهای توپ: موادچرم مصنوعی وترکیبات رنگ توپ که درمسابقات بین المللی رسمی استفاده می شودباید مطابق استانداردهای FIVB باشد.

محیط آن 65 تا 67 سانتیمترووزن 260 تا 280 گرم است.

فشارداخلی باید 30/0 تا 325/.

کیلوگرم برسانتیمترمربع باشد.

نکات دیگر - تعویض لیبرو همیشه بعد از یک رالی انجام می شود.

- در ست پنجم برای انتخاب زمین با سرویس، داور قرعه کشی می کند.

در امتیاز 8، جای تیم ها در زمین عوض شده و استراحت فنی هم وجود ندارد و فقط هر تیم می تواند درخواست یک وقت استراحت نماید.

- چرخش بازیکن در مناطق زمین در جهت حرکت عقربه های ساعت انجام می شود.

- اگر یک تیم امتیازی از تیم مقابل که سرویس می زند بگیرد، چرخش انجام می شود.

چرخش بازیکنان به این صورت است که بازیکن منطقه 1 به منطقه 6، منطقه 6 به منطقه 5، منطقه 5 به منطقه 4، منطقه 4 به منطقه 3، منطقه 3 به منطقه 2 و منطقه 2 به منطقه 1 می رود.

- آنتن موجود در طرفین بالای تور، محدوده زمین را مشخص می کند و اگر توپ با برخورد به آنتن، به زمین حریف برسد، قبول نیست.

ارتفاع آنتن هم 180 سانتی متر می باشد.

- توپ سرویس، دفاع روی تور ندارد.

- تماس بدن با تور، عبور تمام پا از خط و حمل توپ با دست خطا می باشد.

- اگر تیمی در ست اول سرویس بزند، در ست دوم تیم مقابل زننده نخستین سرویس خواهد بود.

- اگر در بالای تور دو یار مقابل، همزمان به توپ ضربه بزنند، سرویس تکرار می شود و اگر روی نوار قل خورد و به آنتن برخورد نمود، سرویس دوباره تکرار می شود ولی اگر در داخل زمین هر تیمی افتاد، امتیاز به نفع تیم مقابل می باشد.

- سرویس باید از قسمت پشت خط عرضی زده شود.

- در هنگام بازی، با هر قسمت از بدن می توان به توپ ضربه زد.

تغذیه در ورزش والیبال والیبال جزء ورزشهای پر تحرک و پر انرژی است و یکی از مهمترین شاخصه‌های مفید و مهم در موفقیت یک والیبالیست تغذیه مناسب او است.

زیرا این ورزش علاوه بر فعالیت جسمی‌زیاد به فکری باز و آماده نیازمند است که بدون یک رژیم غذایی اصولی و درست توسط یک مشاور تغذیه امکان پذیر نخواهد بود.

آموزش تغذیه والیبالیست‌های جوان همواره نیاز به انرژی بیشتری برای تقویت فرآیند رشد بدنی دارند.

در برنامه آموزشی مرتبط با تغذیه، هیدارتهای کربن را نیز اضافه کنید.

کلیه والیبالیست‌ها نیاز به غذای سرشار از هیدراتهای کربن اعم از پاستا (نوعی ماکارونی) برنج، نان، غلات، سبزیجات و میوه‌جات و نیز لبنیات شیرین دارند تا بتوانند انرژی نهفته شده در آنها را استخراج و در کار خود از این انرژی استفاده کنند.

ایده‌آل این است که هر یک از والیبالیست‌ها بین 50 - 100 گرم کربوهیدرات ظرف سی دقیقه بعد از اتمام تمرین مصرف کنند.

افزایش حجم بدن ورزشکارانی که در پی افزایش حجم و نیروی عضلانی هستند باید از یک رژیم غذایی پرانرژی پیروی نمایند و در حین این رژیم یک برنامه تمرینی مدون و مطلوبی که شامل تمرینات وزنی و استقامتی می‌شود و نیز داشته باشند.

برای افزایش حجم و نیروی عضلانی، تغذیه باید شامل نه تنها پروتئین مورد نیازجهت تحریک رشد عضلانی باشد بلکه عوامل دیگر مانند ویتامین‌ها و مواد معدنی نیز لازم‌اند.

به طور خلاصه، غذاهای مملو از انرژی از عوامل بسیار لازم و ضروری به شمار می‌آیند.

در این باره به موارد زیر توجه کنید: * سازماندهی شده رفتار کنید.

* همواره غذای مناسب به همراه داشته باشید * از غذاهای قابل حمل و حاضری مانند غلات پرانرژی و میوه جات و خشکبار و آب میوه و ...

استفاده کنید.

* از استفاده بی رویه فیبرها خودداری کنید و در عوض از غذاهای کم حجم نظیر نان سفید، کورن فلکس‌ها و برنج استفاده کنید.