دانلود تحقیق باکتری ها و ویروس ها

مقدمه در عمل باکتریهایی که دارای خواص یکسانی باشند بندرت یافت می‌شوند، حتی باکتریهایی که از یک سلول منشا می‌گیرند ممکن است از نظر یک یا چند صفت با یکدیگر متفاوت باشند.

این تفاوتها نتیجه تغییراتی است که به علت جهش ژنی یا موتاسیون در سلولهای باکتریایی پدید می‌آید.

این باکتریهای تغییر یافته ، موتانت Mutant نامیده می‌شوند که از نظر بعضی از خواص نظیر ساختمان آنتی ‌ژن ، حساسیت در مقابل آنتی بیوتیکها و ...

با سایر باکتریهای مشابه اختلاف دارند.

سهولت تغییرپذیری در باکتریها مربوط به سرعت تقسیم آنهاست.

زمان تقسیم یا مدت زمانی که برای تولید یک سلول جدید در باکتریها لازم است، حدود 2 دقیقه و در مورد انسان 20 سال است.

مثلا یک سلول باکتری در مدت 18 ساعت 54 نسل بوجود می‌آورد.

درحالیکه برای ایجاد همین تعداد نسل انسان بیش از 1000 سال زمان لازم است.

پس جهش ژنی در باکتریها نسبت به موجودات عالی خیلی سریع و قابل ملاحظه است.

تفاوت یوکاریوت ها با باکتریها در کره خاکی تنها دو نوع سلول توسط کلیه ارگانیسمهای زنده تولید می‌شود.

سلولهای پروکاریوت (یا هسته ابتدایی).

در این گروه هسته ، فاقد غشا است و شامل کلیه باکتریهاست.

پروکاریوتها شامل یو‌باکتریها (باکتریهای حقیقی) و آرکئی باکترها (باکتریهای قدیمی) است.

اما گروه دیگر یوکاریوتها هستند که دارای غشای هسته و هسته حقیقی می‌باشند.

اینگونه هسته در تمام ارگانیسمهای دیگر مانند Algae (جلبکها) Fungi (قارچها) ، پروتوزوئرها (protozoa) و گیاهان (Plant) و جانوران (Animals) یافت می‌شود.

پاتوژنهای انسانی تنها در میان یوباکتریها یافت می‌شوند.

مشخصات سلول باکتری اکثر باکتریها پوشش سلولی (cell envelope) تولید می‌کنند که شامل غشای پلاسمایی ، دیواره سلولی (cell wall) و پروتئینها و پلی ساکاریدهای تشکیل دهنده آن می‌باشد.

بعضی از باکتریها کپسول یا لایه چسبنده تولید می‌کنند.

فیلامانهای خارجی (فلاژل و پیلی) ممکن است در باکتریها بوجود آید.

دیواره سلولی ، ساختمان سخت و مقاومی است که پروتوپلاست را احاطه کرده و آن را از آسیب فیزیکی و شرایط کاهش فشار اسمزی محیط خارج حفاظت می‌کند.

معمولا به باکتری اجازه می‌دهد تا در برابر سطح وسیعی از شرایط محیطی ایستادگی کند پروتوپلاست از غشای سیتوپلاسمی و محتویات آن تشکیل شده است.

از نظر محتویات سلولی ، باکتریها سلولهای ساده‌ای هستند.

ساختمان اصلی سیتوپلاسم آنها شامل شبکه فیبریلی کروماتین مرکزی یا نوکلئوتید (Nucleoid) می‌باشد که توسط سیتوپلاسم بی‌شکل حاوی ریبوزوم‌ها احاطه شده‌است.

اجسام انکلوزیون سیتوپلاسمی یا گرانولهای ذخیره انرژی ، بسته به گونه‌های باکتری ماهیت شیمیایی متفاوتی دارند و مقدار آنها به مرحله رشد و محیط بستگی دارد.

بعضی از ساختمانهای سلولی از قبیل آندوسپورها فقط به تعداد کمی از باکتریها محدود می‌شوند.

طبقه بندی باکتریها باکتریهای پست این باکتریها تک یاخته‌ای بوده و اگر کروی یا بیضوی باشند، کوکوس و اگر میله‌ای شکل یا دراز باشند، باسیل و اگر خمیده باشند ویبریون و چنانچه مارپیچی شکل و غیرقابل انعطاف باشند، اسپریل و اگر فنری و قابل انعطاف باشند، اسپیروکت نامیده می‌شوند.

باکتریهای عالی یا رشته‌ای این باکتریها رشته مانند و اغلب غلاف‌دار هستند و اغلب اوقات شاخه‌های حقیقی ایجاد کرده ، میسلیوم تشکیل می‌دهند و چون تشکیلات منشعب ایجاد می‌کنند، لذا اکتینومیست نامیده می‌شوند.

بنابراین باکتریها از نظر شکل به 6 گروه گرد ، دراز ، خمیده ، مارپیچی ، فنری و منشعب تقسیم می‌شوند.

اجزای ساختمانی باکتریها فلاژلها (Flagella) فلاژلها ، فیلامانهای پروتئینی به طول و قطر یکنواخت می‌باشند و موجب تحرک شبیه به شنای سریع و مستقل اغلب باکتریها پاتوژنیک می‌گردند فلاژل در سه قسمت فیلامان ، قلاب و جسم پایه تشکیل شده است.

پایه فلاژل در غشای پلاسمایی قرار گرفته است.

لنگرگاه و تعداد فلاژل در باکتریها فرق خواهد کرد.

فیمبریاها فیمبریاها که پیلی هم نامیده می‌شوند، فیبریلهای شبیه مو هستند به اندازه 0.004 تا 0.008 میکرون هستند.

این ارگانل با میکروسکوپ الکترونی در سطح باکتریهای مختلف قابل رویت هستند.

آنها مستقیم‌تر ، نازکتر و کوتاهتر از فلاژلها هستند.

این رشته‌ها در غشای پلاسمایی سلول میکروبی لنگر می‌اندازد.

هسته باکتری هسته سلول را میتوان بعد از رنگ آمیزی اختصاصی با میکروسکوپ نوری مشاهده کرد.

در مقایسه با سلولهای عالی مواد ژنتیکی باکتریها و سایر سلولهای پست پراکنده ، ساده و بدون پوشش و کروموزوم حلقوی است غشای هسته وجود ندارد و کروموزوم به مزوزوم فرورفته در غشای سیتوپلاسمی چسبیده است.

در سالهای اخیر پروتئینهای شبیه هیستون در باکتریها کشف شده است که احتمالا نقش مشابه هیستونها را در کروماتینهای سلولهای یوکاریوت ایفا می‌کنند.

سیتوپلاسم بیش از 50 درصد پروتئین سلول در سیتوپلاسم قرار دارد و آنزیمهای متابولیسمی راههای گلیکولیز و بسیاری از آنزیمهای چرخه کربس ، انواع کاتالازها ، دهیدروژنازها ، و مواد حد واسط چرخه های متابولیکی در سیتوپلاسم وجود دارد.

روابط اتمی ، یونی و الکترونی بین ترکیبهای مختلف سیتوپلاسمی با نظم خاص فعالیتهای حیاتی را ظاهر می‌سازد.

پوشش سلول (Cellenvelope) کپسول و لعاب (Capsoles) قدرت بیماری‌زایی پاتوژنها اغلب با تولید کپسول همراه است.

باکتریهای کپسول‌دار در محیط جامد ، کلنیهای مخاطی (Mucoid) یا صاف (Smooth) می‌سازند.

در مقابل باکتریهای فاقد کپسول کلنیهای خشن (Rough) دارند.

اگر باکتری قدرت کپسول‌سازی خودش را از دست بدهد در مقابل قدرت ویرولانس (بیماریزایی) خود را از دست داده و در مقابل دستگاه ایمنی بدن میزبان تاب مقاومت نخواهد داشت.

دیواره سلولی دیواره سلولی باکتریها بی‌نهایت پیچیده است و لایه سفت و سختی را در اطراف باکتریها ایجاد می‌کند که سلول را از گسیختگی و متلاشی شدن در مقابل فشار اسمزی خارج سلول محافظت می‌کند.

همچنین دیواره محل تجمع عوامل آنتی‌ ژن می‌باشد که باکتریها را توسط این آنتی ‌ژنها از هم تمیز می‌دهند.

باکتریها با روش رنگ‌آمیزی گرم (Gram stain) به دو دسته تقسیم می‌شوند.

گرچه هر دو گروه یعنی باکتریهای گرم مثبت و منفی دارای دیواره می‌باشند ولی فرق بین این دو گروه مربوط به خواصی است که در ساختمان دیواره سلولی آنها وجود دارد.

اساس ساختمان در دیواره سلولی باکتریهای گرم مثبت یک لایه ضخیمی است از پپتیدوگلیکان (Poptidoglycan) ، ولی در باکتریهای گرم منفی ضخامت آن به حداقل می‌رسد.

غشای سیتوپلاسمی غشای سیتوپلاسمی غشای داخلی نیز نامیده می‌شود.

غشای سیتوپلاسمی باکتریها مشخص بوده و از فسفو لیپید و پروتئین ساخته شده است.

این غشا در پروکاریوتها از غشای سیتوپلاسمی در یوکاریوتها به علت نداشتن استرول متمایز می‌شود.

چین‌خوردگیهای غشای سیتوپلاسمی به درون سلول ساختارهای ویژه‌ای به نام مزوزوم ایجاد می‌کند که کروموزومهای باکتریها به مزوزومها متصل هستند.

غشا همچنین به عنوان یک سد اسمزی برای سلول عمل می‌کند و دارای سیتوپلاسم انتقال دهنده برای مواد محلول است و انتقال تولیدات سلولی را در مقابل با محیط خارج سلولی تنظیم می‌کنند.

تولیدمثل باکتری باکتریها به روشهای تقسیم مستقیم ، آمیختگی ، قطعه قطعه شدن یا بوسیله کنیدی و همچنین جوانه زدن تکثیر می‌یابند.

برخی باکتریها توانایی ایجاد هاگ درونی را دارند.

هاگ سبب مقاومت باکتری در برابر عوامل نامساعد محیط می‌شود.

هر باکتری فقط یک هاگ می‌سازد و از هر هاگ یک باکتری بوجود می‌آید.

بکارگیری باکتری های همزیست در درمان سرطان و ایدز محققان با استفاده از باکتری های موجود در اسفنج ها و سایر جانداران کوچک دریایی درمان تازه ای برای بیماری های لاعلاجی چون سرطان و ایدز کشف کردند.

به گزارش خبرگزاری مهر، در این مطالعه که در نشریه آن لاین Nature Chemical Biology به چاپ رسیده است، باکتری های همزیستی که در آبدزدک های دریایی و سایر موجودات دریازی دیگر زندگی می کنند، بررسی شدند.

باکتری های همزیست 46 گونه آبدزدک در نواحی گرمسیری اقیانوس آرام نزدیک به گینه نو بررسی شد.

این باکتری ها با تولید مواد شیمیایی خاص به این جانداران کمک می کنند تا با شکارچیانشان بجنگند.

بعضی از این ترکیبات شیمیایی خاصیت ضد سرطان دارند اگرچه تولید آنها در مقادیر زیاد عملا غیر ممکن است.

بر اساس گزارش sciencedaily آبدزدک دریایی با باکتری های مختلفی همزیست است.

با شبیه سازی سازوکار تولید ترکیبات شیمیایی توسط این باکتری های همزیست در بدن آبدزدک دریایی می توان به درمان های تازه و طبیعی با حداقل عوارض جانبی برای بیماری های ژنتیکی دست یافت.

یعنی با استخراج این باکتری ها از بدن حیوانات، گرفتن DNA آنها و القای تولید ترکیبات خواسته از طریق دستکاری های ژنتیکی می توان خوشبین بود که بسیاری از بیماری ها را درمان کرد.

دکتر Eric W.

Schmidt استادیار شیمی پزشکی در دانشگاه یوتا اظهار امیدواری کرد با استفاده از دستکاری های ژنتیکی این باکتری ها برای تولید این ترکیبات شیمیایی معجزه گر، می توان با بیماری هایی مانند سرطان و ایدز مقابله کرد.

به این تزتیب تنها با استفاده از القا یک جهش در مولکول DNA این باکتری ها می توان ترکیباتی کاملا طبیعی برای درمان بیماری های لاعلاج تولید کرد.

ویروس اطلاعات اولیه قبل از هر چیز باید بدانیم که آیا ویروسها موجودات زنده محسوب می‌شوند یا نه.

یک تعریف میگوید: حیات عبارت است از یکسری فرایندهای پیچیده حاصل از دستورالعملهای خاصی که بوسیله اسید نوکلئیک سلولهای زنده همواره در فعالیت می‌باشد.

چون ویروسها در خارج از بدن میزبان به حالت خنثی بسر می‌برند به این مفهوم نمی‌توان آنها را موجود زنده در نظر گرفت.

معهذا هنگامی که ویروسها وارد سلول میزبان می‌شوند اسیدهای نوکلئیک آنها فعال گشته و منجر به تکثیر ویروس می‌گردد.

از نظر بالینی ویروسها را می‌توان موجودات زنده در نظر گرفت زیرا آنها مانند باکتریها ، قارچهای بیماریزا آلودگی و بیماری ایجاد می‌کنند.

به ویروس کامل ویریون گفته می‌شود.

ساختمان شیمیایی ویروس اسید نوکلئیک یک ذره ویروسی دارای یک هسته مرکزی اسید نوکلئیکی DNA یا RNA به عنوان ماده ژنتیکی می‌باشد.

نسبت اسید نوکلئیک به پروتئین غلاف ویروس از یک درصد در ویروس آنفلوانزا تا 50 درصد در برخی از باکتریوفاژها متغیر است.

برخلاف سلولهای پروکاریوتیک و یوکاریوتیک که همواره دارای DNA به عنوان ماده ژنتیکی اصلی خود هستند ویروسها دارای یکی از دو نوع اسید نوکلئیک بوده و هرگز هر دو را باهم ندارد.

اسید نوکلئیک در بعضی ویروسها به شکل خطی و در بعضی به شکل حلقوی می‌باشد.

کپسید اسید نوکلئیک ویروس بوسیله غلاف پروتئینی به نام کپسید احاطه شده است.

کپسید ویروس که معماری آن بوسیله اسید نوکلئیک ویروسی تعیین می‌شود بخش عمده ویروس را بویژه در ویروسهای کوچک شامل می‌شود.

هر کپسید از واحدهای کوچک پروتئینی به نام کپسومر ساخته شده است.

نظم و ترتیب قرار گرفتن کپسومرها ، شکل کلی و پیکر ویروس را تعیین می‌کند که برای هر ویروس خاص ثابت است.

پوشش غیر پروتئینی در عده‌ای از ویروسها کپسید بوسیله پوششی که معمولا ترکیبی از لیپیدها ، پروتئینها و کربوهیدراتها است پوشیده شده است.

ویروسهای ناقص Defctive Virus ویروسهای ناقص یا نارس از نظر عملکرد ویروسهایی هستند که از اسید نوکلئیک و پروتئین تشکیل شده‌اند، ولی بدون ویروس کمکی توان تکثیر ندارند.

که به این ویروس کمکی Helper ویروس گفته می‌شود.

ویروسهای ناقص در ساختمان ژنتیکی خود نقصی دارند و در خلال تکثیر در داخل سلول بوجود می‌آیند و چون این ویروسها می‌توانند تکثیر ویروسهای معمولی را مختل کنند تصور می‌شود که این ویروسها با تکثیر زیاد خود از تکثیر ویروسهای معمولی جلوگیری می‌کنند پس در بهبود بیماری نقش دارند.

ویریون به یک ذره ویروسی که توان آلوده کردن سلول را دارد گفته می‌شود.

به ورود ویروس به داخل سلول عفونت یا آلودگی سلول گفته می‌شود که می‌تواند علایم بالینی داشته باشد یا نه.

سودو ویریون پارتیکولها یا ذرات ویروسی‌اند که به جای ژنوم ویروس تکه‌ای از ژنوم سلول میزبان به آن وارد شده است.

ویروتید از یک مولکول منفرد و حلقوی RNA تشکیل شده که معمولا پاتوژن گیاهان‌اند و فاقد کپسید و پوشش‌اند.

ویروسوئید با وجود یک ویروس کمکی می‌توانند کپسید پروتئینی داشته باشند و در گیاهان از گیاهی به گیاه دیگر منتقل شوند.

ویروسهای گیاهی ویروسها در جلبکها ، قارچها ، گلسنگها ، خزه‌ها ، سرخسها و گیاهان عالی دیده شده‌اند.

ولی در گیاهان عالی بیش از گیاهان پست مورد مطالعه قرار گرفته‌اند.

ویروسها به گیاهان زراعی خسارت عمده‌ای وارد می‌سازند.

چون پاره‌ای از ویروسهای گیاهی چندان شباهتی با ویروسهای دیگر ندارند بنابراین گروه مستقلی را تشکیل می‌دهند.

ولی بعضی از آنها دارای خصوصیات مشترک بوده و می‌توان آنها را در یک گروه قرار داد.

این گروهها به شرح زیر هستند.

ویروسهای میله‌ای یا رشته‌ای ویروسهای ایزو دیامتریک ویروسهای باسیلی شکل ویروئیدها: بیماریزاهایی شبیه ویروسها هستند که در میزبان خود نوکلئو پروتئین تولید نمی‌کنند.

ویروسهای جانوری ویروس از انواع مختلف جانوران از تک یاختگان تا انسان جدا شده است.

میزبان مهم ویروسها در بی‌مهره‌گان ، بندپایان هستند خصوصا کنه‌ها و حشرات.

پاره‌ای از ویروسها در عین حال که در حشرات تکثیر می‌یابند می‌توانند در گیاه یا در جانور مولد بیماری باشند، ولی برای خود حشرات بیماریزا محسوب نمی‌شوند.

ویروسها در اکثر مهره‌داران فعالیت دارند و در ماهیها ، دوزیستان ، پرندگان و پستانداران بیماریهایی تولید می‌کنند که گاهی علایم آنها به صورت تومور نمایان می‌شود.

ویروسها در انسان نیز بیماریهای گوناگونی مانند اوریون ، سرخک ، تب زرد ، آبله ، آنفلوانزا و ...

ایجاد می‌کنند.

تکثیر ویروسها اسید نوکلئیک هر ویریون فقط تعداد معدودی از ژنهای لازم برای سنتز ویروسهای جدید را دارا می‌باشد.

اکثر آنزیمهای ویروسها توسط سلول میزبان ساخته می‌شوند.

نقش آنزیمهای ویروس تقریبا بطور کامل با همانند سازی و آماده کردن اسید نوکلئیک ویروسی ارتباط دارد و هرگز با دستگاه سنتز پروتئینی را تولید انرژی رابطه‌ای ندارد.

مراحل 5 گانه تکثیر ویروس در سلول میزبان به صورت زیر است.

مرحله رونشینی ویروسها بر روی سلول مرحله ورود و نفوذ در سلول مرحله بیوسنتز اجزای ویروسی مرحله رسیدن و کامل شدن ویروس مرحله آزاد شدن ویروس از سلول میزبان و نفوذ آن در سلولهای سالم رده بندی ویروسها از روی محل تاثیر آن بر روی میکرو ارگانیسمها شیمی درمانی علیه ویروسها داروهایی که در مراحل مختلف تکثیر ویروسها در بدن میزبان اثر می‌کنند در تجربیات آزمایشگاهی موثر شناخته شده‌اند.

ولی از نظر بالینی آمانتادین ، آسیکلوویر ، ویدارابین و تیو سمی کاربازون مفید شناخته شده‌اند.

در اغلب بیماریهای ویروسی تکثیر ویروس تقریبا قبل از ظاهر شدن علایم بیماری پایان پذیرفته است.

مساله دیگر پیدایش ویروسهای جهش یافته مقاوم نسبت به این داروها می‌باشد و کثرت وقوع آنها به اندازه باکتریها می‌باشد.

شیمی درمانی علیه ویروسها در مراحل اولیه است و می‌توان در آینده داروهایی علیه ویروسها کشف کرد.

ویروس : ویروس انفولانزا از خانواده ارتو میکسو ویروسها(Orthomyxo Virus)ست که خود به سه گونه مختلف یعنی آنفولآنزای A,B,C تقسیم شده است.ماده ژنتیکی این ویروس RNA می باشد که در داخل Envelope قرار گرفته است.این ویروس به مانند بسیاری از ویروس های دیگر در سطح Envelope خود دارای مولوکولهایی گلیکوپروتئینی است که نقش مهمی در بیماریزایی آن دارد.

هم چنین این ویروس نیز به مانند معدود میکروارگانیسمهای موفق بیماریزا مانند HIV ویژگی آنتی ژنیک شیفت یا تغییر آنتی ژنهای سطحی خود را دارد همین امر باعث شده است که تلاشها در زمینه ساخت واکسن برای آن تا حدودی با شکست روبرو شود.

البته در این زمینه موفقیتهایی نیز به دست آمده که در مقایسه با واکسنهای ساخته شده برای ویروسهای دیگر مانند عامل سرخک و فلج اطفال و...موفقیت نسبتا کمی است.

این ویژگی مشکل بزرگتری نیز به وجود آورده که بروز نمونه های جدید از این ویروس است که منجر به بروز پآندمی هایی می گردد.که از جمله ان ها می توان به پاندمی سال 1919-1918 یا پاندمی سال 1969-1968 اشاره کرد که بسیاری را به کام مرگ فرو کشید.

راه های انتقال آنفلوانزای پرندگان آنفلوانزای پرندگان H5N1 از طرق مختلفی همچون پرنده به پرنده، پرنده به انسان، محیط به انسان و شاید از انسان به انسان می تواند انتقال یابد.

انتقال از پرنده به پرنده پرندگان آبزی بخصوص اردک های وحشی وقتی به آنفلوانزای پرندگان آلوده شوند، علائم بیماری در آنها ظاهر نمی‌شود و این پرندگان فقط ناقل سالم می باشند و بطور کلی اردک های وحشی مخازن طبیعی این ویروس در طبیعت می‌باشند و بدون اینکه به بیماری شدیدی مبتلا شوند قادرند ویروس را در محیط اطراف خود منتشر کنند ولی مرغ و خروس ها شدیداً مستعد ابتلا به بیماری آنفلوانزای پرندگان هستند.

از آنجا که ویروس در ترشحات بدن خصوصاً بزاق، ترشحات بینی و مدفوع پرندگان به مقادیر فراوان موجود است، انتقال از حیوان به انسان در جریان اپیدمی سال 1997 مشخص شد کسانی که با پرندگان تماس نزدیک داشته اند به بیماری مبتلا شده اند و اغلب موارد انتقال از پرندگان به انسان در جریان Close contact با پرنده بوده است.

این تماس نزدیک معمولاً شامل نگهداری و بازی با پرندگان، سربریدن پرنده، کندن پر، از بین بردن بقایای اجساد پرندگان، تمیز و ضدعفونی کردن محیط زندگی پرندگان،‌کار در مرغداری و یا فروش پرنده در بازارهای فروش زنده پرندگان می باشد.

راه اصلی انتقال در جریان این تماس ها این است که ویروس به حالت آئروسل در آمده و در سطوح مخاطی باز مثل چشم، بینی و دهان تثبیت شده و وارد دستگاه تنفسی تحتانی بیمار می شود.

البته ذکر این نکته مهم است که انتقال از پرنده به انسان از طریق فوق خیلی هم شایع و آسان نیست، اگرچه اخیراً بیش از 100 مورد ابتلای انسانی گزارش شده است ولی باید توجه داشت که در مقایسه با تعداد بسیار زیاد پرندگان و مواجهه های طولانی و متعدد انها با انسان ها، ابتلای این تعداد مورد انسانی بسیار ناچیز است.

انتقال از انسان به انسان شواهدی دال بر انتقال ویروس آنفلوانزای پرندگان H5N1 از انسان به انسان وجود دارد برای مثال در تایلند سه نفر عضو یک خانواده که با یکدیگر تماس نزدیک داشتند مبتلا به بیماری شدند.

مورد اولیه یک دختر 11 ساله بود که تماس طولانی با پرندگان و مرغداری داشت و زمانی که مبتلا به بیماری شده بود مادر وی از او پرستاری و مراقبت نموده بود.

سپس مادر وی مبتلا به بیماری شده بود که هم مادر و هم کودک در اثر ابتلا جان خود را از دست دادند.

خاله دخترک که تماس نزدیک با دختر داشت نیز مبتلا به یک بیماری تنفسی شد که متعاقب درمان با داروی oseltamivir بهبودی یافت.

ویروس H5N1 هم در مادر و هم در خاله یافت شده بود ولی متأسفانه بدلیل آنکه از دختر هیچ نمونه ای گرفته نشده بود موفق به جدا نمودن ویروس از دختر نشدند ولی علائم بالینی دخترک دقیقاً دلالت بر بیماری آنفلونزا داشت.

در یک مورد دیگر در هلند در جریان اپیدمی آنفلوانزای پرندگان H7N7 نیز سه نفر از اعضاء‌ یک خانوده که تماس نزدیک با یکدیگر داشتند مبتلا به بیماری شدند.

به علاوه یک دامپزشک سالم که با ویروس تماس یافته بود دچار یک بیماری کشنده تنفسی شد شناسایی باکتری با قابلیت احیای خودکار در آرسنیکمحققان فرانسوی از کشف گونه ای از باکتری ها خبردادند که قادر است خود را در محیط‌های طبیعی فوق العاده شدید نظیر آرسنیک احیا کند.به گزارش خبرگزاری مهر، محققان مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه امیدوار هستند تا این کشف جدید به شکل گیری روشی نوین برای بررسی دقیق محیط های آلوده به چنین موادی منجر شود.

تا پیش از این یافتن راه هایی برای بررسی دقیق محیط های طبیعی آلوده به آرسنیک مخصوصا محیط های زیرآبی چالش اصلی محققان بوده است.

گروه محققان در مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه برای رسیدن به این منظور بر روی مطالعات مولکول ژنتیکی، میکروبیولوژی و ژنومیک تحقیق کرده و در عین حال ژنوم آرسنیک را در مورد مطالعه دقیق قرار دادند و دریافتند که این باکتری از قابلیت مهم احیای خودکار در چنین محیط هایی برخوردار است.

ویروسها یکی از کوچکترین عوامل بیماریزا در جانداران هستند که اندازه آنها بین 300 - 200 نانومتر است.

ویروسها انگل داخل سلولی هستند که این خصوصیت مهمترین تفاوت ویروسها با بقیه میکروارگانیسمهاست.

به نظر می‌رسد که ویروسها قبل از یوکاریوتها بوجود آمده‌اند.

به ویروسها فاژ نیز گفته می‌شود.