دانلود تحقیق ارتباطات - تاریخچه روابط عمومی

تاریخچه روابط عمومی: تاریخچه روابط عمومی: برای نخستین بار در سال 1906 میلادی « آمویی لی » که خبرنگار روزنامه بود اولین دفتر روابط عمومی را در نیویورک تأسیس کرد .

وی در نخستین اقدام خود با صدور اعلامیه ای به نام « اعلامیه اصول » هدف عمده روابط عمومی را اطلاع رسانی به مردم عنوان کرد ، تأکید کرد که هدف آن تبلیغات تجاری نیست .

روابط عمومی در ایران: نخستین واحد روابط عمومی در ایران در سال 1330 توسط دکتر حمید نطقی پدر روابط عمومی ایران در شرکت نفت راه اندازی شد .

تعاریف روابط عمومی: - اسکات ام کاتلیپ صاحبنظر روابط عمومی در جهان ، روابط عمومی ، اداره کردن وظایف ، شناسایی و ایجاد حفظ و نگهداری روابط مطلوب و حسنه بین سازمان و جامعه است .

جامعه ای که توفیق و ناکامی یک سازمان به آن وابسته است .

- ادوارد برنیز از بنیانگذاران رشته روابط عمومی : روابط عمومی عبارت است از دادن اطلاعات به مردم و تلاشهای ترغیبی به منظور تغییر گرایش ها و رفتار مردم و کوشش برای همبسته ساختن نگرش ها و اقدامات یک مؤسسه با مخاطبان خود و متقابلاً نگرش ها و اقدامات مخاطبان با مؤسسه تعریف کامل روابط عمومی: روابط عمومی مجموعه ای از عملیات ارتباطی آگاهانه مبتنی بر برنامه و تحقیق است که با استفاده از شیوه های علمی و هنری به دنبال ارتباط با مردم و اطلاع یابی از نظرهای آنان ، تجزیه و تحلیل گرایش های مخاطبان و افکار عمومی به منظور گفتگو با آنان برای رسیدن به تفاهم با کاربرد روش ها و ابزارهای ارتباطی نوشتاری ، گفتاری ، دیداری و شنیداری است .

وظایف روابط عمومی: مهمترین وظیفه روابط عمومی ، شناخت افکار عمومی و نفوذ در آن برای جلب رضایت افکار عمومی از سازمان است .

الف) ارتباطات درون و برون سازمانی ب) امور فرهنگی و نمایشگاهها ج) انتشارات د) سنجش افکار عمومی و ) آموزش ، پژوهش و برنامه ریزی اصول برنامه ریزی در روابط عمومی 1- شناسایی مخاطبان 2- تعیین اهداف روابط عمومی براساس اهداف مؤسسه 3- تعیین پیام های روابط عمومی 4- تهیه پیش نویس برنامه و مشورت با مسئولان کارکردهای کلان روابط عمومی: - جلب مشارکت مردمی - ایجاد همدلی - کمک به تحقق جامعه مدنی ویژگیهای روابط عمومی مطلوب: - توجه به اصول اخلاقی - توجه به روابط عمومی داخلی - توجه به رهبران فکری - ارتباط با رسانه ها - مشاوره مدیریت - اطلاع یابی - ارتباط مردمی - مدیریت علمی - توجه به بازخورد ویژگیهای کارشناس روابط عمومی: - مهارتهای علمی - احساس مسئولیت اخلاقی - آگاهی از سازمان - آگاهی از جامعه - نوآوری و خلاقیت - آشنایی با علوم اجتماعی و روزنامه نگاری - قدرت نویسندگی - گوش دادن مؤثر و همدلی - ایمان به حقانیت مخاطب وجوه افتراق روابط عمومی و تبلیغات: روابط عمومی و تبلیغات دو مقوله جدا از هم هستند و از نظر هدف ، شیوه ، ماهیت ، الگوی ارتباطی ، توجه به موازین اخلاقی و نقش مخاطب تفاوت فاحشی دارند .

روابط عمومی در پی ارتباط دو سویه با مخاطب است و مخاطب در آن با آگاهی کامل ایفای نقش می کند .

روابط عمومی صرفاً به دنبال اطلاع رسانی نیست بلکه فرایند اطلاع یابی را نیز باید دنبال کند .

اما در تبلیغ ، یکسویه بودن ارتباط مبلغ با مخاطب ، توجه صرف به منافع مؤسسه یا مبلغ ، دستکاری اطلاعات ، تحمیل عقاید به مخاطب و مشروعیت استفاده از راهها و ابزارهای مختلف برای رسیدن به هدف مد نظر است .

باید اضافه کرد در تبلیغات غرایز طبیعی مورد هدف است ولی در روابط عمومی ، هدف عقلانیت ارتباطی بوده و غایت فعالیتهای روابط عمومی ، آگاهی بخشی به مخاطب و دستیابی به اجماع و نظر مشترک ضمن گفتگو و بحث استدلالی و بهره گیری از دیدگاههای مخاطب است .

باتوجه به اینکه تبلیغات در پی ارتباط یکسویه و منظم وحده بودن است بهتر است به جای تبلیغات از امور فرهنگی استفاده کرد .

ویژگی یک نوشته مطلوب در روابط عمومی: - اصل مخاطب شناسی - اصل زمان و مکان - انتقال سریع پیام - جامعیت - روشنی و صراحت - درست نویسی و نگارش مناسب - توازن - وحدت موضوع - سلامت قلم - نظم و ترتیب و طبقه بندی مناسب مباحث نوشته - انتخاب سبک مناسب ارتباطات نوشتاری در روابط عمومی: - مکاتبات اداری ( نامه ، گزارش اداری ) - مقاله نویسی - گزارش نویسی برای مطبوعات - خبرنویسی - مصاحبه - پاسخگویی به رسانه ها ( تکذیب ، توضیح ، اصلاح ، تأیید ) - متون خاص ( سخنرانی ، متن آگهی ، گزارش آگهی ، بروشور ، کاتالوگ ، تبریک و تسلیت ) خبر: خبر یکی از اشکال عمده فعالیت روابط عمومی است و جایگاه ارزنده ای در فعالیت های روابط عمومی دارد .

در واقع خبر اعلام و بیان چگونگی وقایع جالب ، غیرمعمولی و عینی زندگی اجتماعی و نقل عقاید و افکار عمومی است .

ویژگیهای خبر : - اعلام واقعه - بیان چگونگی واقعه - عینیت واقعه - جالب بودن واقعه - عمومی و اجتماعی بودن واقعه کاربردها خبر: - اطلاع رسانی - برجسته سازی رویدادهای مختلف - آگاهی بخشی و پیشگیری از بحران ارکان خبر: - که ( چه کسی ) - کجا - کی ( چه وقت ) - چه ( چه چیزی ) - چرا چگونه تاریخچه تاسیس روابط عمومی در ایران و تاسیس دانشکده علوم ارتباطات شیوه نوین روابط عمومی در ایران با ملی شدن صنعت نفت همزمان است ، سپس وزارتخانه ها و سازمانهای زیادی به منظور نشر اخبار و ارائه عملکرد انجام شده و ارتباط مردمی و تسلط برافکار عمومی و ایجاد ارتباط با رسانه های همگانی نیاز خود را در این زمینه احساس کرده و روابط عمومی را به شکل نخستین آن آغاز کردند.

نخستین روابط عمومی در ایران به طور رسمی در مرداد ماه سال 1332 شمسی در شرکت سابق نفت ایران آغاز به کار کرد واولین گردانندگان آن دکتر نطقی استاد علوم ارتباطات و شاعر ونویسنده معاصر مرحوم ابوالقاسم حالت بودند که بعدا استاد ابوالفضل مرعشی نیز به این جمع پیوست .

در بسیاری از سازمانها و ادارات تا سال 1345 اداراتی به نام تبلیغات و انتشارات و یا انتشارات و اطلاعات فعالیت می کردند که از این تاریخ به بعد نام این ادارات به روابط عمومی تغییرکرد.در سال 1345 مسئولان شرکت ملی نفت ایران ، موسسه مطبوعاتی کیهان ، دانشگاه تهران و وزارت اطلاعات و جهانگردی وقت به فکر تاسیس یک مرکز آموزش عالی برای رشته روابط عمومی افتادند .

این مرکز یک سال بعد افتتاح شد و بیش از صد نفر دانشجو از میان فارغ التحصیلان دوره دبیرستان را جهت تحصیل در دوره لیسانس روابط عمومی پذیرفت این مرکز درآغاز نام مؤسسه عالی مطبوعات و روابط عمومی را برای خود برگزید .

این مؤسسه پس ازچندی نام ( مؤسسه علوم ارتباطات اجتماعی ) را به خود گرفت و بعدها به ( دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی ) تغییرنام داد و تا سال 1358 به فعالیت مشغول بود .

درطول 13 سال فعالیت این دانشکده نزدیک به هزار نفر موفق به اخذ مدرک لیسانس روابط عمومی از آن شدند .

وضیعت علمی روابط عمومی بعد ازانقلاب پس ازپـیروزی انقلاب اسـلامی دولتمردان ومدیرانی که در ابتـدا مسئـولیت اداره سازمانها را پـذیرفته بودند ، با توجه به وجود عوامل گوناگون ، چندان توجهی به فعالیتهای روابط عمومی نکردند .

به تدریج که کارها و مؤسسات و سازمانها به روال عادی بازگشت و جریان امور سیر طبیعی خود را در مدیریتها آغاز کرد کمبود فعالیتهای روابط عمومی در آنها احساس شد .

درطول مدت جنگ دوره های کوتاه مدت و بلند مدت آموزش روابط عمومی به وسیله مرکز آموزش مدیریت دولتی برای آموزش کارمندان مشغول به کاردردفاتر روابط عمومی مؤسسات دولتـی و غیردولتی تشکیل شد .

رشته روابط عمومی که پس از پیروزی انقلاب اسلامی از فهرست آموزش عالی حذف شده بود ، درسال 1368 با تلاش دلسوزانه ومجدانه دکتر معتمدنژاد و دکتر حمید نطقی و سایر اساتید این رشته در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی که نام جدید آن همان دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی بود ، بازگشوده شد .

پس ازچند سال دانشگاه آزاد اسلامی نیز رشته علوم ارتباطات اجتماعی با گرایش روابط عمومی را برای نخستین بار در واحد تهران مرکزی تاسیس کرد .

دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران نیز در شاخه ارتباطات بدون گرایش روابط عمومی ، دوره کارشناسی را برگزار می کند که دست اندرکاران روابط عمومی مصرانه از مسئولین این دانشگاه انتظار دارند که به برگزاری رشته روابط عمومی توجه بیشتری در این دانشگاه بشود .

علاوه بردانشگاههای فوق ، دانشگاه جامع علمی کاربردی نیز با همکاری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی درمرکز آموزش فرهنگ ، دوره کاردانی روابط عمومی را از سال 1377 آغاز کرده است .

علاوه برمقاطع تحصیلی فوق ، ادارات کل روابط عمومی وزارتخانه ها و سازمانها با همکاری انجمن روابط عمومی ایران به تشکیل دوره های آموزشی روابط عمومی برای کارمندان خود اقدام نموده اند .

پس ازآن که سازمان امور اداری و استخدامی کشور آئین نامه دفاترروابط عمومی را تصویب کرد، در سال 1370 به منظور تشویق مسئولان روابط عمومی نخستین مراسم انتخاب روابط عمومی نمونه در تهران برگزار گردید و به چندین دفتر و واحد روابط عمومی ، جوایزی اهدا شد و ریاست جهموری وقت برای تشویق مدیران نمونه روابط عمومی، جوایز فرهنگی و مادی با ارزش اختصاص دادند .

از آن زمان به بعد تقریبا همه ساله روابط عمومی های برترانتخاب و تشویق می گردند .

ریاست جهموری و اعضای هیات دولت به تبع آن مدیران کشور اکنون به روابط عمومی به عنوان یک رشته فعال درتشکیلات مملکتی می نگرند و با اختصاص امکانات و بودجه به گسترش این واحدها و افزایش توان اجرایی آنها کمک های فراوانی کرده اند .

اکنون درکشور به حرفه روابط عمومی همچون یک حرفه حساس ، مهم ، پر مسئولیت و تعیین کننده نگریسته می شود .

روابط عمومی در ایران (قبل از انقلاب اسلامی) روابط عمومی به مفهوم امروزین آن تا قبل از جنگ جهانی دوم در ایران پدیده و حرفه ای ناشناخته بود.

هر چند که از روش های روابط عمومی در انقلاب مشروطیت ایران بارها استفاده شد ولی به عنوان یک حرفه و فن شناخته شده مطرح نشد.

قبل از جنگ جهانی دوم در ایران اداره کل تبلیغات وجود داشت و بعضی از وزارتخانه ها و موسسه ها واحدی به نام اطلاعات دایر کرده بودند که عمده کار آنان راهنمایی و هدایت ارباب رجوع بود، اما در جنگ دوم جهانی که سالهای اشتغال ایران و دوران هیجان ملت برای ملی شدن صنعت نفت بود، لزوم وجود اداره و واحدی به منظور شناساندن کارها و برنامه های هر موسسه به مفهوم واقعی آن احساس و ثابت شد و در همین ایام بود که اکثر سازمانها و دستگاه ها نسبت به تشکیل ادارات اطلاعات و انتشارات اقدام کردند و خود را به وسایل ارتباط جمعی نزدیک ساختند.

آنچه اکنون به عنوان روابط عمومی چه از نظر اصطلاح و چه از نظر حرفه روابط عمومی باز می شناسیم.

برای نخستین بار در شرکت ملی نفت ایران ایجاد شده است.

در شرکت سابق نفت ایران و انگلیس تا سال 1330 یک دفتر اطلاعات و مطبوعات وجود داشت و این دفتر رابط بین شرکت و مطبوعات بود.

پس از ملی شدن صنعت نفت، دفتری تحت همان عنوان در شرکت ملی نفت ایران تشکیل شد و عنوان همین دفتر بود که بعدا" به روابط عمومی تبدیل شد.

در شرکت سهامی تصفیه نفت وابسته به صنعت نفت ایران بود که دو نفر از افراد سرشناس علم ارتباطات و روابط عمومی چون دکتر حمید نطقی استاد دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی و ابوالقاسم راحت شاعر و روزنامه نویس در آن اشتغال به کار داشتند.

تحول روابط عمومی تا آن اندازه بود که ظرف حدود 2 سال انجمنی به نام انجمن روابط عمومی ایران و چند موسسه مشاوره در روابط عمومی به وجود آمد و حتی دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی این رشته را در سطوح لیسانس تدریس کرد.

از تشکیل نخستین روابط عمومی در دستگاههای دولتی، تاریخ دقیقی در دست نیست ولی از سال 1345 شمسی بود که وزارتخانه ها به تدریج اداره اطلاعات، تبلیغات و انتشارات را به نام روابط عمومی برگرداندند.

تعدادی از آنها حتی تا چند سال بعد از انقلاب نیز فعالیت های روابط عمومی را با برخی فعالیت های دیگر تلفیق کرده بودند و بخش هایی نظیر روابط عمومی و انتشارات یا اداره اطلاعات و روابط عمومی را با هم به کار می بردند، در حالی که همین روابط عمومی ها اکنون به عنوان واحدهای مستقل در موسسه ها عمل می کنند، ولی موسسه هایی که در سالهایی اخیر ایجاد کرده اند آنها را با عناوین سازمانی دیگری چون روابط عمومی و دبیرخانه، روابط عمومی و دفتر مدیر کل، روابط عمومی و اموربین الملل و ...

ترکیب کرده اند.

نخستین سمینار روابط عمومی در ایران نیز در تاریخ 30 آذر سال 1342 توسط شرکت نفت در آبادان و دومین سمینار روابط عمومی در 13 مهر 1344 در کرمانشاه از سوی شرکت نفت برگزار شد.

وزارتخانه ها و موسسات های بزرگ دیگر ایران، به اقتباس از این شرکت و سالها پس از تأسیس دفتر روابط عمومی در شرکت ملی نفت ایران اقدام به تأسیس دفاتر روابط عمومی کردند.

پس از تشکیل واحدهای روابط عمومی در ایران، نیاز به آموزش مسئولان روابط عمومی و کارمندان این واحدها احساس شد.

برای این منظور وزارت اطلاعات و جهانگردی سابق، اقدام به تشکیل کلاسهای کوتاه مدت آموزشی کرد.

پاره ای از وازرتخانه ها، مانند وزارت امور خارجه، برای آموزش کارکنان و وابستگان خود در کشورهای خارج، رأسا" به تشکیل دورههای کوتاه مدت روابط عمویم اقدام کردند.

در سال 1345 برای تشکیل دانشکده ای در رشته روابط عمومی مطالعاتی صورت گرفت که در سال 1346 منجر به تشکیل "موسسه عالی مطبوعات و روابط عمومی" شد.

این موسسه عالی با اجرای آزمون ورودی از میان فارغ التحصیلان دبیرستان ها در رشته های ادبی، ریاضی، طبیعی و روزنامه نگاری، تعدادی دانشجو برای تحصیل در رشته لیسانس روابط عمومی برمی گزید.

دانشجویان پس از طی 4 سال تحصیل و گذراندن 140 واحد درسی موفق به اخذ لیسانس در رشته روابط عمومی می شدند.

موسسه عالی "مطبوعات و روابط عمومی" در سال تحصیلی 47-1346 فعالیت خود را آغاز کرد.

فعالیتهای این دانشکده تا سال 1357 ادامه داشت و هر سال تعدادی لیسانس روابط عمومی وارد بازار کار شدند.

پیش از پیروز انقلاب اسلامی شرکتهای بزرگ بخش خصوصی، بویژه آنها که بخشی از سرمایه شان را شرکتهای خارجی تشکیل میدادند دارای واحد روابط عمومی بودند ولی روابط عمومی بخش خصوصی در ایران بخش کوچکی از روابط عمومی را تشکیل می داد و حجم آن در برابر روابط عمومی بخش دولتی و نیمه دولتی بسیار ناچیز بود.

در ایران بر خلاف کشورهای سرمایه داری دفاتر خصوصی روابط عمومی که خدمات کارشناسانه به دفاتر روابط عمومی دولتی و غیر دولتی بفروشند، وجود نداشت و هنوز نیز وجود ندارد.

تنها پیش از انقلاب اسلامی تعدادی بنگاه تبلیغاتی در تهران وجود داشتند که در زمینه آگهی های بازرگانی خدمات تخصصی خود را به واحدهای روابط عمومی دولتی و غیر دولتی می فروختند.

سایر خدمات تخصصی دفاتر روابط عمومی از کارشناسان آزاد و یا دفاتر خاص این خدمت خریداری شد.

در کشورهای صنعتی روابط عمومی از بطن موسسه های بخش خصوصی تولید یافت.

ولی در ایران این موسسه های دولتی بود که برای اولین بار روابط عمومی را به وجود آوردند.

دکتر حمید نطقی بنیانگذار و پدر روابط عمومی ایران دکتر نطقی به سبب تدوین و تالیف مقالات نخستین این رشته، تعریف و تبیین تعاریف و مفاهیم آن ، تدریس دوره های نخستین روابط عمومی و سخنرانی در نخستین سمینارهای روابط عمومی ، پذیرش ریاست نخستین گروه آموزشی روابط عمومی در نظام عالی آموزشی کشور و تالیف کتاب معتبر " مدیریت روابط عمومی " به عنوان پدر روابط عمومی ایران شناخته می شود.

دکتر نطقی در 11 شهریور سال 1289 هجری شمسی در تبریز متولد شد.

وی تحصیلات ابتدای را دراین شهر گذزانید و سپس با خانواده خویش به شهر آستارا مهاجرت کرد و در مدرسه " حکیم نظامی" این شهر به ادامه تحصیل پرداخت و در همین مقطع از تحصیل با نیما یوشیج شاعر نوپرداز و بلند پایه ایران آشنا گردید.

وی سپس به تهران آمد و در دانشگاه حقوق به تحصیل پرداخت و در سال 1321 برای ادامه تحصیل پرداخت.

دکتر نطقی ؟؟؟

به علاقمندی به ادبیات و شعر در این دانشگاه با نشریه های ادبی شروع به همکاری نمود و از این طریق راه خود را به سوی ارتباط جمعی، جهان ارتباطات و در نهایت روابط عمومی آغاز کرد.

وی در اتوبیوگرافی مختصر خود که در کتاب سال 1377 روابط عمومی انتشار یافت چنین می نویسد: " از دوره ای که تمایل برخی اشخاص را به پنهان کاری احساس کردم دیدیم که فساد اغلب زیر این پرده آشیان می گیرد و در تاریکی شب بهترین یار و یاور راهزنان است .

به فضایل آنچه بعدها " شفافیت " نام گرفت بسیار اندیشیدم.

هر چند که در عمل کجرویهای زیادی بر آن عارض می شود.

اما ؟؟؟

نامی مدیریت، " روابط عمومی" را کلیه حل آن مشکلات شناختم.

نخست از کتابهای مربوط به این حوزه چند جلدی تهیه کردم، سپس حاصل خوانده های خود را با آثار نیاکان و نامداران کشورمان سنجیدم و این ترکیب را سخت پسندیدم.

لکن همواره نگران فسادپذیری آن بودم با این اندیشه در هفت – هشت سازمان خارجی بزرگ که به مطالعه و بررسی نحوه کار آنها دست یافتم عزم را جزم کردم و در جستجوی راه حلی برای تدریس و تعمیم روابط عمومی سالم و پاسخگوی نیازهای جامعه ما و متکی به فرهنگ خود ازپای ننشستم ...

در سال 1327، شرکت نفت ایران و انگلیس که در دنیای بعد از جنگ دوم جهانی، گرفتار بحران های شدیدی شده بود چون پادزهر بعد از مرگ سهراب به فکرخانه تکانی و تغییر اساسی از جمله تاسیس روابط عمومی در این بخش افتاد و این درست با پایان تحصیلات من همزمان بود.

در آن وقت رئیس روابط عمومی شرکت نفت – جنگ جهانی دوم جهانی – " مارشال مونتگمری " بود که به انتخاب اعضای اولین گروه روابط عمومی نظارت داشت.

اوتحصیلات، سابقه نویسندگی و ذوق مرا نسبت به این کار تشخیص داد و بدین گونه با دستیابی یک سلطه تصادفات، تطبیق اصول روابط عمومی برای اولین در ایران و شاید شرق میانه به عهده ما افتاد.

این دوران فرصت بی نظیری برای قرار گرفتن روابط عمومی در مدرسه " تجربه و اشتباه " بود این مدرسه در حدود پانزده سال به طول انجامید.

(خدمت در روابط عمومی شرکت نفت).

بزرگترین یار و یاور من در آن هنگام کتابهای حجیمی بودند که از خارج وارد میکردیم و من با ولع تمام می خواندم ...

سفر به آمریکا و پژوهش در ده – دوازده دانشگاه معتبر آن کشور و مطالعه، برنامه درسی آنها و صحبت با استادان مشهور از جمله " نرنیز " (1) در خانه اش در جوار دانشگاه هاروارد و خانم " او که گویا " خواهر زیگموند فروید معروف ، فرصتی سودمند و پر خاطره بود .

این همه باعث شد که ارتباطات در دل من جای خاصی بگیرد...

پس از تاسیس " موسسه عالی روزنامه نگاری و روابط عمومی " در سال 1346 از دکتر نطقی جهت مدیریت گروه روابط عمومی و تدریس دروس تخصصی این رشته دعوت به عمل آمد، در نتیجه وی از شرکت ملی نفت ایران منفک و کار خود را بطور تمام وقت در این موسسه آغاز کرد.

دکتر نطقی تا سال 1357 ، مصدف با انقلاب اسلامی ، در ؟؟؟

خود بعنوان رئیس گروه آموزشی روابط عمومی همچنان باقی ماند .

وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، با توجه به حذف رشته روابط عمومی از نظام آموزشی کشور همچنان به فعالیتهای آموزشی، پژوهشی و مشاوره ای خود با مدیران واحدهای روابط عمومی کشور و دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی – نام جدید همان دانشکده علوم ارتباطات – ادامه دارد.

در پی تلاش های ایشان و آقای دکتر کاظم معتمدنژاد وهمکاری و هماهنگی مسئولان آموزش عالی کشور رشته علوم ارتباطات اجتماعی در سال 1368 مجددا در داخل دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی احیاء شد.

دکتر نطقی در سال 1369 برای ادامه معالجه بیماری سختی که دچار شده بود به کشور انگلستان عزیمت نمود و پس از هشت سال در یکی از روزهای پایانی آبان ماه 1377 پس از بازیافتن نسبی سلامت خویش به ایران بازگشت.

همکاران سابق ایشان استادان، مدیران، کارشناسان، دانشجویان و همه فعالان عرصه ی روابط عمومی کشور که مستقیم یا عیر مستقیم از دانش وسیع و تلاش های صمیمانه دکتر نطقی بهره گرفته بودند، در هیجدهمین نشست ماهانه علیم – تخصصی انجمن روابط عمومی ایران ؟؟؟

برایشانبرگزار نمودند .

این بار دکتر در حالی که بر روی صندلی چرخدار قرار داشت درمیان احترام و ابراز احساسات شدید علاقمندان وارد تالار محل برگزاری شد.

کلیه حضار در هنگام ورود ایشان برای دقایقی طولانی از جا برخواستند و به احترام شخصی که برای سالهای طولانی با صمیمیت، حسن اخلاق، دلسوزی و فروتنی و تخصص کم نظیر در سخنان کوتاهی چنین گفت .

" از احسای قدرانی و قدرشناسی همه تشکر میکنم و تا پایان عمر در کنار روابط عمومی ایران همچنان باقی خواهم ماند." 1 – ادوارد برنیز یکی از برجسته ترین پیشگامان روابط عمومی در جهان است .

برنیز در 102 سالگی در سال 1996 در آمریکا در گذشت.