مقدمه: - تولید کننده یا فردی که کالا را تولید می کند.چنین فردی باید فروشنده نیز باشد چون مجبور است کالای تولیدی خود را به خرده فروش ، عمده فروش و یا حتی مصرف کننده نهایی بفروشد.
قانون تجارت الکترونیکی باب اول- مقررات عمومی مبحث اول : در کلیات فصل اول– قلمرو شمول قانون ماده 1- این قانون مجموعه اصول و قواعدی است که برای مبادله آسان و ایمن اطلاعات در واسطههای الکترونیکی و با استفاده از سیستمهای ارتباطی جدید به کار میرود.
فصل دوم – تعاریف ماده 2- الف – ((داده پیام)) (Data Message): هر نمادی از واقعه، اطلاعات یا مفهوم است که با وسایل الکترونیکی، نوری و با فناوریهای جدید اطلاعات تولید، ارسال، دریافت، ذخیره یا پردازش میشود.
ب- ((اصل ساز)) (Originator): منشا اصلی ((داده پیام)) است که ((داده پیام)) به وسیله او یا از طرف او تولید یا ارسال میشود اما شامل شخصی که در خصوص ((داده پیام)) به عنوان واسطه عمل میکند نخواهد شد.
ج- ((مخاطب)) (Addressee): شخصی است که اصل ساز قصد دارد وی ((داده پیام)) را دریافت کند، اما شامل شخصی که در ارتباط با ((داده پیام)) به عنوان واسطه عمل میکند نخواهد شد.
د- ((ارجاع در داده پیام)) (Incorporation By Reference): یعنی به منابعی خارج از ((داده پیام)) عطف شود که در صورت مطابقت با ماده (18) این قانون جزیی از ((داده پیام)) محسوب میشود.
ه – ((تمامیت داده پیام)) (Integrity): عبارت است از موجودیت کامل و بدون تغییر ((داده پیام)).
اعمال ناشی از تصدی سیستم از قبیل ارسال، ذخیره یا نمایش اطلاعات که به طور معمول انجام میشود خدشهای به تمامیت ((داده پیام)) وارد نمیکند.
و- ((سیستم رایانه ای )) (Computer system): هر نوع دستگاه یا مجموعه ای از دستگاههای متصل سخت افزاری- نرم افزاری است که از طریق اجرای برنامه های پردازش خودکار ((داده پیام)) عمل می کند.
ز- ((سیستم اطلاعاتی)) (Information): سیستمی برای تولید (اصل سازی)، ارسال، دریافت، ذخیره یا پردازش ((داده پیام)) است.
ح- ((سیستم اطلاعاتی مطمئن)) (Secure Information system): سیستم اطلاعاتی است که: 1- به نحوی معقول در برابر سوء استفاده و نفوذ محفوظ باشد.
2- سطح معقولی از قابلیت دسترسی و تصدی صحیح را دارا باشد.
3- به نحوی معقول متناسب با اهمیت کاری که انجام میدهد پیکربندی و سازماندهی شده باشد.
4- موافق با رویه ایمن باشد.
ط- ((رویه ایمن)) (Secure Method): رویه ای است برای تطبیق صحت ثبت ((داده پیام)) منشاء و مقصد آن با تعیین تاریخ و برای یافتن هر گونه خطا یا تغییر در مبادله، محتوا و یا ذخیره سازی ((داده پیام)) از یک زمان خاص یک رویه ایمن ممکن است با استفاده از الگوریتمها یا کدها، کلمات یا ارقام شناسایی، رمزنگاری، روشهای تصدیق با پاسخ برگشت و یا طرق ایمنی مشابه، انجام شود.
ی- ((امضای الکترونیکی)) (Electronic Signature): عبارت از هر نوع علامت منضم شده یا به نحو منطقی متصل شده به ((داده پیام)) است که برای شناسایی امضاء کننده ((داده پیام))، مورد استفاده قرار می گیرد.
ک- ((امضای الکترونیکی مطمئن)) (Secure/Enhanced/Advanced Electronic Signature) هر امضای الکترونیکی است که مطابق با ماده 10 این قانون باشد.
ل – ((امضاء کننده)) (Signatory): هر شخص یا قائم مقام وی که امضای الکترونیکی تولید می کند.
م – ((شخص)) (Person): اعم است از شخص حقیقی یا حقوقی و یا سیستمهای رایانه ای تحت کنترل آنان.
ن – ((معقول)) (سنجش عقلانی)، (Reasonableness Test): با توجه به اوضاع و احوال مبادله ((داده پیام)) از جمله: طبعیت مبادله، مهارت و موقعیت طرفین، حجم مبادلات طرفین در مورد مشابه، در دسترس بودن گزینههای پیشنهادی و رد آن گزینه ها از جانب هر یک از طرفین، هزینه گزینه های پیشنهادی، عرف و روشهای معمول و مورد استفاده در این نوع مبادلات، ارزیابی می شود.
س – ((مصرف کننده)) (Consumer): هر شخصی است که به منظوری جز تجارت یا شغل حرفه ای اقدام می کند.
ع- ((تامین کننده)) (Supplier): عبارت از شخصی است که بنا به اهلیت تجاری، صنفی یا حرفه ای فعالیت می کند.
ف – ((وسایل ارتباط از راه دور)) (Means Of Distance Communication): عبارت از هر نوع وسیله ای است که بدون حضور فیزیکی همزمان تامین کننده و مصرف کننده جهت فروش کالا و خدمات استفاده میشود.
ص – ((عقد از راه دور)) (Distance Contract): ایجاب و قبول راجع به کالاها و خدمات بین تامین کننده و مصرف کننده با استفاده از وسایل ارتباط از راه دور است.
ق- ((واسط با دوام)) (Durable Medium): یعنی وسایلی که به موجب آن مصرف کننده بتواند شخصاً ((داده پیام)) های مربوطه را بر روی آن ذخیره کند از جمله شامل فلاپی دیسک، دیسک فشرده، دیسک سخت و یا پست الکترونیکی مصرف کننده.
ر- ((داده پیامهای شخصی)) (Private Data): یعنی ((داده پیام)) های مربوط به یک شخص حقیقی (موضوع ((داده)) Data Subject) مشخص و معین.
فصل سوم – تفسیر قانون ماده 3- در تفسیر این قانون همیشه باید به خصوصیت بین المللی، ضرورت توسعه هماهنگی بین کشورها در کاربرد آن و رعایت لزوم حس نیت توجه کرد.
ماده 4- در مواقع سکوت و یا ابهام باب اول این قانون، محاکم قضایی باید بر اساس سایر قوانین موضوعه و رعایت چهارچوب فصول و مواد مندرج در این قانون، قضاوت نمایند.
فصل چهارم – اعتبار قراردادهای خصوصی ماده 5- هر گونه تغییر در تولید، ارسال، دریافت، ذخیره و یا پردازش داده پیام با توافق و قرارداد خاص طرفین معتبر است.
مبحث دوم – در احکام ((داده پیام)) - نوشته، امضاء اصل ماده 6- هر گاه وجود یک نوشته از نظر قانون لازم باشد، ((داده پیام)) در حکم نوشته است مگر در موارد زیر: الف – اسناد مالکیت اموال غیر منقول – ب – فروش مواد دارویی به مصرف کنندگان نهایی.
ج- اعلام، اخطار، هشدار و یا عبارات مشابهی که دستور خاصی برای استفاده کالا صادر میکند و یا از بکارگیری روشهای خاصی به صورت فعل یا ترک فعل منع می کند.
ماده 7- هر گاه قانون وجود امضاء را لازم بداند امضای الکترونیکی مکفی است.
ماده 8- هر گاه قانون لازم بداند که اطلاعات به صورت اصل ارایه یا نگهداری شود این امر یا نگهداری و ارایه اطلاعات به صورت داده پیام نیز در صورت وجود شرایط زیر امکان پذیر می باشد: الف – اطلاعات مورد نظر قابل دسترسی بوده و امکان استفاده در صورت رجوع بعدی فراهم باشد.
ب – داده پیام به همان قالبی (فرمتی) که تولید، ارسال و یا دریافت شده و یا به قالبی که دقیقاً نمایشگر اطلاعاتی باشد که تولید، ارسال و یا دریاف شده، نگهداری شود.
ج – اطلاعاتی که مشخص کننده مبدا، مقصد، زمان ارسال و زمان دریافت داده پیام می باشند نیز در صورت وجود نگهداری شوند.
د- شرایط دیگری که هر نهاد، سازمان، دستگاه دولتی و یا وزارتخانه در خصوص نگهداری داده پیام مرتبط با حوزه مسئولیت خود مقرر نموده فراهم شده باشد.
ماده 9- هر گاه شرایطی به وجود آید که از مقطعی معین ارسال ((داده پیام)) خاتمه یافته و استفاده از اسناد کاغذی جایگزین آن شود سند کاغذی که تحت این شرایط صادر می شود باید به طور صریح ختم تبادل ((داده پیام)) را اعلام کند.
جایگزینی اسناد کاغذی به جای ((داده پیام)) اثری بر حقوق و تعهدات قبلی طرفین نخواهد داشت.
مبحث سوم -((داده پیام)) مطمئن فصل اول- امضاء و سابقه الکترونیکی مطمئن ماده 10- امضای الکترونیکی مطمئن باید دارای شرایط زیر باشد: الف- نسبت به امضاء کننده منحصر به فرد باشد.
ب- هویت امضاء کننده ((داده پیام)) را معلوم نماید.
ج- به وسیله امضاء کننده و یا تحت اراده انحصاری وی صادر شده باشد.
د- به نحوی به یک ((داده پیام)) متصل شود که هر تغییری در آن ((داده پیام)) قابل تشخیص و کشف باشد.
ماده 11- سابقه الکترونیکی مطمئن عبارت از ((داده پیام)) ی است که با رعایت شرایط یک سیستم اطلاعاتی مطمئن ذخیره شده و به هنگام لزوم در دسترس و قابل درک است.
فصل دوم- پذیرش، ارزش اثباتی و آثار سابقه و امضای الکترونیکی مطمئن ماده 12- اسناد و ادله اثبات دعوی ممکن است به صورت داده پیام بوده و در هیچ محکمه یا اداره دولتی نمی توان بر اساس قواعد ادله موجود، ارزش اثباتی ((داده پیام)) را صرفاً به دلیل شکل و قالب آن رد کرد.
ماده 13- به طور کلی، ارزش اثباتی ((داده پیام)) ها با توجه به عوامل مطمئنه از جمله تناسب روشهای ایمنی به کار گرفته شده با موضوع و منظور مبادله ((داده پیام)) تعیین می شود.
ماده 14- کلیه ((داده پیام)) هایی که به طریق مطمئن ایجاد و نگهداری شده اند از حیث محتویات و امضای مندرج در آن، تعهدات طرفین یا طرفی که تعهد کرده و کلیه اشخاصی که قائم مقام قانونی آنان محسوب می شوند، اجرای مفاد آن و سایر آثار در حکم اسناد معتبر و قابل استناد در مراجع قضایی و حقوقی است.
ماده 15- نسبت به ((داده پیام)) مطمئن، سوابق الکترونیکی مطمئن، سوابق الکترونیکی مطمئن و امضای الکترونیکی مطمئن انکار و تردید مسموع نیست و تنها میتوان ادعای جعلیت به ((داده پیام)) مزبور وارد و یا ثابت نمود که ((داده پیام)) مزبور به جهتی از جهات قانونی از اعتبار افتاده است.
ماده 16- هر ((داده پیام)) ی که توسط شخص ثالث مطابق با شرایط ماده (11) این قانون ثبت و نگهداری میشود، مقرون به صحت است.
مبحث چهارم – مبادله ((داده پیام)) فصل اول – اعتبار قانونی ارجاع در ((داده پیام))، عقد و اراده طرفین ماده 17- ((ارجاع در داده پیام)) با رعایت موارد زیر معتبر است: الف – مورد ارجاع به طور صریح در ((داده پیام)) معین شود.
ب – مورد ارجاع برای طرف مقابل که به آن تکیه می کند روشن و مشخص باشد.
ج- ((داده پیام)) موضوع ارجاع مورد قبول طرف باشد.
فصل دوم – انتساب ((داده پیام)) ماده 18- در موارد زیر ((داده پیام)) منسوب به اصل ساز است.
الف – اگر توسط اصل ساز یا به وسیله شخصی ارسال شده باشد که از جانب اصل ساز مجاز به این کار بوده است.
ب – اگر به وسیله سیستم اطلاعاتی برنامه ریزی شده یا تصدی خودکار از جانب اصل ساز ارسال شود.
ماده 19- ((داده پیام)) ی که بر اساس یکی از شروط زیر ارسال می شود مخاطب حق دارد آن را ارسال شده محسوب کرده، و مطابق چنین فرضی (ارسال شده) عمل نماید: الف – قبلاً به وسیله اصل ساز روشی معرفی و یا توافق شده باشد که معلوم کند آیا ((داده پیام)) همان است که اصل ساز ارسال کرده است.
ب – ((داده پیام)) دریافت شده توسط مخاطب از اقدامات شخصی ناشی شده که رابطه اش با اصل ساز، یا نمایندگان وی باعث شده تا شخص مذکور به روش مورد استفاده اصل ساز دسترسی یافته و ((داده پیام)) را به مثابه ((داده پیام)) خود بشناسد.
ماده 20- ماده (19) این قانون شامل مواردی نیست که پیام از اصل ساز صادر نشده باشد و یا به طور اشتباه صادر شده باشد.
ماده 21- هر ((داده پیام)) یک ((داده پیام)) مجزا و مستقل محسوب می گردد، مگر آن که معلوم باشد که آن ((داده پیام)) نسخه مجددی از ((داده پیام)) اولیه است.
فصل سوم- تصدیق دریافت ماده 22- هر گاه قبل یا به هنگام ارسال ((داده پیام)) اصل ساز از مخاطب بخواهد یا توافق کنند که دریافت ((داده پیام)) تصدیق شود، اگر به شکل یا روش تصدیق توافق نشده باشد، هر نوع ارتباط خودکار یا مکاتبه یا اتخاذ هر نوع تدبیر مناسب از سوی مخاطب که اصل ساز را نحو معقول از دریافت ((داده پیام)) مطمئن کند تصدیق دریافت ((داده پیام)) محسوب می گردد.
ماده 23- اگر اصل ساز به طور صریح هر گونه اثر حقوقی داده پیام را مشروط به تصدیق دریافت داده پیام کرده باشد داده پیام ارسال نشده تلقی می شود، مگر آن که تصدیق آن دریافت شود.
ماده 24- اماره دریافت داده پیام راجع به محتوای داده پیام صادق نیست.
ماده 25- هنگامی که در تصدیق قید می شود داده پیام مطابق با الزامات فنی استاندارد یا روش مورد توافق طرفین دریافت شده، فرض بر این است که آن الزامات رعایت شده اند.
فصل چهارم – زمان و مکان ارسال و دریافت داده پیام ماده 26- ارسال داده پیام زمانی تحقق می یابد که به یک سیستم اطلاعاتی خارج از کنترل اصل ساز یا قائم مقام وی وارد شود.
ماده 27- زمان دریافت داده پیام مطابق شرایط زیر خواهد بود: الف- اگر سیستم اطلاعاتی مخاطب برای دریافت داده پیام معین شده باشد دریافت زمانی محقق می شود که: 1- داده پیام به سیستم اطلاعاتی معین شده وارد شود؛ یا 2- چنانچه داده پیام به سیستم اطلاعاتی مخاطب غیر از سیستمی که منحصراً برای این کار معین شده، وارد شود داده پیام بازیافت شود.
ب – اگر مخاطب یک سیستم اطلاعاتی برای دریافت معین نکرده باشد، دریافت زمانی محقق می شود که داده پیام وارد سیستم اطلاعاتی مخاطب شود.
ماده 28- مفاد ماده (27) این قانون بدون توجه به محل استقرار سیستم اطلاعاتی جاری است.
ماده 29- اگر محل استقرار سیستم اطلاعاتی با محل استقرار دریافت داده پیام مختلف باشد مطابق قاعده زیر عمل می شود: الف – محل تجاری، یا کاری اصل ساز محل ارسال داده پیام است و محل تجاری یا کاری مخاطب محل دریافت داده پیام است مگر آن که خلاف آن توافق شده باشد.
ب – اگر اصل ساز بیش از یک محل تجاری یا کاری داشته باشد، نزدیکترین محل به اصل معامله، محل تجاری یا کاری خواهد بود و غیر اینصورت محل اصلی شرکت، محل تجاری یا کاری است.
ج- اگر اصل ساز یا مخاطب فاقد محل تجاری یا کاری باشند، اقامتگاه قانونی آنان ملاک خواهد بود.
ماده 30- آثار حقوقی پس از انتساب، دریافت تصدیق و زمان و مکان ارسال و دریافت داده پیام موضوع فصول دوم تا چهارم مبحث چهارم این قانون و همچنین محتوای داده پیام تابع قواعد عمومی است.
2-10 سیستم اطلاعاتی: سیستمی است برای تولید (اصلسازی)، ارسال، دریافت، ذخیره و یا پردازش >داده 2-11 سیستم اطلاعاتی مطمئن: سیستم رایانهای است که: الف) به نحوی معقول در برابر سوء استفاده و نفوذ محفوظ است ب) سطح معقولی از قابلیت دسترسی و تصدی صحیح را دارا است ج) به نحوی معقول متناسب با اهمیت کاری که انجام میدهد پیکربندی و سازماندهی شده است.
د) موافق با رویه ایمن است.
2-12 رویه ایمن: رویه ای است برای تطبیق صحت ثبت >داده 2-13 امضای الکترونیکی: عبارت از هر نوع علامت یا روشی است که به یک >دادهداده 2-14 امضای الکترونیکی مطمئن: هر امضای الکترونیکی است که مطابق با ماده 12 این قانون باشد.
2-15 امضاکننده: هرشخص یا قایم مقام وی که امضای الکترونیکی تولید میکند.
2-16 اعلامیه حدود گواهی: اعلامیهای است که دفتر خدمات الکترونیکی در صدور گواهی براساس آن عمل میکند.
اعلامیه حدود گواهی میتواند برای افشای سیستمها، سیاستها و فراگردهایی که دفتر خدمات الکترونیکی در سیاست کاری خود، مدعی مل به آنهاست مورد استفاده قرار گیرد.
2-17 شخص: اعم است از شخص حقیقی و حقوقی وی ا سیستمهای رایانهای تحت کنترل آنان.
2-18 معقول (سنجش عقلانی): باتوجه به اوضاع واحوال مبادله >داده 2-19 مصرفکننده: هر شخص حقیقی است که به منظوری جز تجارت و معاملات و یا شغل حرفهای اقدام میکند.
2-20 تامینکننده عبارت از هر شخصی است که بنابه اهلیت تجاری، حرفهای و یا صنفی فعالیت میکند.
2-21 وسایل ارتباط از راه دور: عبارت از هر نوع وسیلهای است که بدون حضور فیزیکی همزمات تامین کننده و مصرفکننده جهت فروش کالا و خدمات استفاده میشود.
2-22 عقد از راه دور: ایجاب و قبول راجع به کالاها و خدمات بین تامینکننده و مصرفکننده با استفاده از وسایل ارتباطات از راه دور است.
2-23 واسط با دوام: یعنی وسایلی که به موجب آن مصرف کننده بتواند شخصا >داده 2-24 >دادهدادهداده فصل سوم- تفسیر قانون- مواد 3 و 4 ماده 3- در تفسیر این قانون همیشه باید با خصوصیت بینالمللی، ضرورت توسعه ههماهنگی بین کشورها در کاربرد آن و رعایت قاعده حسننیت توجه کرد.
ماده 4- در مواقع سکوت و یا ابهام باب اول این قانون باید براساس اصول کلی و روح این قانون قضاوت شود.
فصل چهارم- اعتبار قراردادهای خصوصی- ماده 5 ماده 5- قراردادهای خصوصی راجع به تولید، ارسال، دریافت، ذخیره یا پردازش >داده مبحث دوم- در احکام >داده فصل پنجم- نوشته، امضاء اصل- مواد 6 الی 11 ماده 6- هرگاه وجود یک نوشته از نظر قانون لازم باشد، >داده 6-1- اسناد مالکیت اموال غیرمنقول 6-2- فروش مواد داروئی و پزشکی به مصرفکنندگان نهایی 6-3- اعلام، اخطار، هشدار و یا عبارات مشابهی که دستور خاصی برای استفاده کالا صادر میکند و یا از بکارگیری روشهای خاصی به صورت فعل یا ترک فعل منع میکند.
6-4- وجود معاهدات بینالمللی که تشریفات خاص مکتوب را لازم الرعایه میداند.
6-5- محدودیت مقرر در 6-1- تا 5 سال خواهد بود و هاد مسئول در اجرای این قانون میتواند مدتن تعیینشده را برای دورههای متوالی تمدید نماید.
ماده 7- هرگاه قانون وجود امضا را لازم بداند >داده ماده 8- هرگاه قانون لازم بداند که اطلاعات به صورت اصل ارائه یا نگهداری شود>داده ماده 9- در هر یک از موارد فوق >داده ماده 10- هرگاه شرایطی به وجود آید که از مقطعی معین ارسال >دادهدادهداده ماده 11- موضوع این فصل راجع به هر نوع >داده مبحث سوم- >داده فصل ششم- امضای الکترونیکی مطمئن- ماده 12 ماده 12- امضای الکترونیکی مطمئن باید دارای شرایط زیر باشد: 12-1- نسبت به امضا کننده منحصر بفرد باشد 12-2- هویت امضا کننده >داده 12-3- به وسیله امضا کننده و یا تحت کنترل انحصاری وی تولید و به >داده 12-4- به نحوی تولید و متصل به >دادهداده فصل هفتم- ثبت یا سوابق الکترونیکی مطمئن- ماده 13 ماده 13- ثبت یا سوابق الکترونیکی مطمئن عبارت است از >داده فصل هشتم- آثار ثبت و سوابق و اضمای الکترونیکی مطمئن- مواد 14 الی 16 ماده 14- نسبت به ثبت، سوابق و امضای الکترونیکی مطمئن- >دادهدادهداده ماده 15- کلیه >داده ماده 16- هرشخص ثالثی که مطابق با شرایط اعلام شده در فصل هفتم اقدام به نگهداری و ثبت >دادهداده فصل نهم- پریرش و ارزش اثباتی >داده ماده 17- >دادهداده ماده 18- لزوم ارائه >دادهداده ماده 19- ارزش اثباتی>داده ماده 20- >دادهداده ماده 21- به طور کلی، ارزش اثباتی >دادهداده فصل دهم- اعتبار قانونی ارجاع >داده ماده 22- ارجاع >داده 22-1- مورد ارجاع بطور صریح در >داده 22-2- >داده 22-3- >داده مبحث چهارم- مبادله >داده فصل یازدهم- عقد و اراده طرفین- مواد 23 و 24 ماده 23- ایجاب و قبول میتواند از طریق >داده ماده 24- اعلام اراده یا سایر عباراتی که در ارتباط بین اصلساز و مخاطب بوسیله >داده فصل دوازدهم- انتساب >داده ماده 25- در هریک از موارد زیر >داده 25-1- اگر بوسیله خود اصلساز ارسال شده باشد.
25-2- اگر بوسیله شخصی ارسال شده باشد که از جانب اصلساز مجاز به این کار بوده است.
25-3- اگر بوسیله سیستم اطلاعاتی برنامه ریزی شده یا تصدی خودکار از جانب اصلساز ارسال شود.
ماده 26- >داده 26-1- قبلا بوسیله اصلساز روشی معرفی و یا توافق شده باشد که معلوم کند آیا >داده 26-2- >دادهدادهداده ماده 27- ماده فوق شامل موارد زیر نیست: 27-1- در زمانی که مخاطب از اصلساز اخطاری مبنی براین که >داده 27-2- از لحظهای که به نحو معقول مخاطب یقیت کرده یا باید یقین می کرد که >داده ماده 28- اگر مخاطب با به کارگیری مراقبت معقول بداند یا باید بداند که >داده ماده 29- مخاطب حق دارد هر >دادهدادهدادهداده فصل سیزدهم- تصدیق دریافت- مواد 30 الی 35 ماده 30- اگر اصلساز و مخاطب توافق کرده باشند و یا اصلساز از مخاطب درخواست کرده باشد که دریافت >داده 30-1- هر نوع ارتباط و مکاتبه بوسیله مخاطب یا 30-2- هر نوع تدبیر مناسبی که اصلساز را به نحو معقول از دریافت >داده ماده 321- اگر اصلساز از مخاطب درخواست کرده و یا قبلا توافق کرده باشند که دریافت >دادهدادهدادهداده ماده 32- اگر اصلساز از مخاطب درخواست و یا با وی توافق کرده باشد که دریافت >دادهداده 32-1- به مخاطب اعلام کندکه تصدیق دریافت نشده و با دادن یک وقت معقول که بیش از 24 ساعت نباشد از مخاطب بخواهد که دریافت >داده 32-2- اگر مدت زمان فوق تصدیقی نرسد، اصلساز با ارسال یک پیام تکمیلی اعلام کند که >داده ماده 33- تصدیق دریافت >دادهداده ماده 34- اماره دریافت>داده ماده 35- هنگامی که در تصدیق قید میشود >داده فصل چهاردهم- زمان و مکان ارسال و دریافت >داده ماده 36- ارسال >داده ماده 37- زمان دریافت >داده 37-1- اگر سیستم اطلاعاتی مخاطب برای دریافت >داده 37-1-1- >داده 37-1-2- چنانچه >دادهداده 37-2- اگر مخاطب یک سیستم اطلاعاتی برای دریافت معین نگرده باشد، دریافت زمانی محقق میشود که >داده ماده 38- مفاد ماده قبل بدون توجه به محل استقرار سیستم اطلاعاتی جاری است.
ماده 39- اگر محل استقرار سیستم اطلاعاتی با محل استقرار دریافت >داده 39-1- محل تجاری اصلساز محل ارسال >دادهداده 39-2- اگر اصلساز بیش از یک محل تجاری داشته باشد، نزدیکترین محل به اصل معامله، محل تجاری خواهد بود والا محل اصلی شرکت محل تجاری است.
39-3- اگر اصلساز یا مخاطب فاقد محل تجاری باشند، اقامتگاه قانونی آنان ملاک خواهد بود.
ماده 40- آثار حقوقی پس از انتساب، دریافت تصدیق، و زمان و مکان ارسال و دریافت >دادهداده باب دوم دفاتر خدمات الکترونیکی مبحث اول- کلیات فصل اول- دفتر خدمات الکترونیکی – ماده 41- 48 ماده 41- دفتر خدمات الکترونیکی (certification service provider) واحد وابسته به وزارت بازرگانی است که جهت انجام عملیات ارسال، دریافت، ذخیره و گواهی >دادهداده ماده 42- دفتر خدمات الکترونیکی به مدیریت و مسئولیت یک نفر صاحب دفتر که از این پس دفتردار نامیده میشود اداره میگردد.
ماده 43- دفتردار به حکم وزیر بازرگانی منصوب و وابسته بازرگانی محسوب میشود.
دفتردار کل طبق حکم مزبور برای او پروانه صادر خواهد نمود.
ماده 44- دفاتر خدمات الکترونیکی براساس میزان تعهدات مالی خود ازنظر صلاحیت به درجات 1، 2 و 3 تقسیسم میشوند.
ترتیب آن در تشکیلات مربوطه خواهد آمد.
ماده 45- اشخاص میتوانند متقاضی شغل دفترداری باشند ترتیب و نحوه تصدی آن به موجب تشکیلات مربوطه خواهد بود.
ماده 46- دفتردار قبل از اشتغال به کار باید سوگند یاد نماید.
ماده 47- دفتردار قبل از شروع به کار، متناسب با درجه خود باید ضامن معتبر بدهد.
ترتیب گرفتن ضامن، میزان ضمانت و شرایط و نحوه استفاده از آن به موجب آییننامه خواهد بود.
ماده 48- کسانی که به دفترداری انتخاب میشوند مکلفند حداکثر ظرف مدت دو ماه از تاریخ صدور ابلاغ نسبت به تاسیس دفتر اقدام نمایند والا حکم آنان لغو شده تلقی میشود.
مبحث دوم- دفتردار کل فصل دوم- دفتر دار کل- مواد 49 الی 57 ماده 49- صدور جواز، گواهی، دیدهبانی و سرپرستی فعالیتهای دفاتر خدمات الکترونیکی به عهده دفتردار کل است.
ماده 50- دفتردار کل توسط وزیر بازرگانی تعیین خواهد شد.
ماده 51- دفتردار کل پس از مشورت با وزیر به تعداد لازم معاون و ماموران لازم در اجرای موضوع این قانون معرفی خواهد کرد ماده 52- دفتردار کل باید یک پایگاه >داده ماده 53- دفتردار کل قواعد مربوط به کیفیت و کمیت مخازن نگهداری گواهی و استانداردها و مجوزهای آن را معین خواهد کرد.
ماده 54- در اجرای این قانون زمانی که دفتردار کل گواهی صادر میکند به عنوان دفتر خدمات الکترونیکی عمل کرده است.
ماده 55- دفتردار کل تعیین خواهد کرد که کدام امضای الکترونیکی شرایط مقرر در ماده 12 مقررات عمومی قانون تجارت الکترونیکی را جع به امضای الکترونیکی مطمئن را داراست.
ماده 56- اعلام فناوریهای امضای الکترونیکی مطمئن از سوی دفتردار کل باید مطابق با استانداردهای بینالمللی شناخته شده باشد.
ماده 57- مقررات مربوطه هر فناوری امضا که به وسیله دفتردار کل به عنوان امضای الکترونیکی مطمئن اعلام میشود به موجب آییننامه خواهد بود.
آیین نامه مذکور حداکثر ظرف مدت شش ماه باید تنظیم شود.
فصل سوم- اختیارات دفتردار کل- مواد 58 الی 63 ماده 58- دفتردار کل میتواند در اجرای هر قسمت از وظایف خود مامور یا مامورانی را تعیین نماید.
ماده 59- دفتردار کل میتواند به دفتر خدمات الکترونیکی هشدار دهد که مطابق با قواعد این قانون عمل کنند و در صورتی که به هشدار وی توجه نشود میتواند از ادامه فعالیت آنان جلوگیری به عمل آورد.
ترتیب آن در تشکیلات و آیین نامههای مربوطه خواهد آمد.
ماده 60- دفتردار کل یا هر یک از ماموران مجاز از طرف وی میتوانند از دفتر خدمات الکترونیکی تحقیق نمایند تا معلوم شود آیا براساس قواعد این قانون عمل می:ند یا نه ماده 61- پس از انجام تحقیقات به وسیله دفتردار کل، وی میتواند به دفتر خدمات الکترونیکی دستورات لازم را بدهد.
ماده 62- دفتردرار کل یا مامور مجاز از جانب وی با مجوز حکم قضایی در هر زمان حق دارد دستورات زیر را صادر کند: 62-1- تفتیش و بازرسی سیستم رایانهای و هر نوع تجهیزات وابسته با آن را که در ارتباط با جرایم پیشبنی شده در این قانون مشکوک است.
62-2- سیستم رایانهای را به طور موقت توقیف نماید.
و 62-3- اشخاص مسئول را به طور موقت بازداشت نماید.
ماده 63- دفتردار کل و یا ماموران رسمی به موجب حکم قضایی میتوانند به هر نوع اسناد، سوابق و اطلاعاتی که به وسیله دفاتر خدمات الکترونیکی و یا هر فرد مرتبط با وقوع جرائم موضوع این قانون ارتباط پیدا میکند دسترسی داشته باشند.
مبحث سوم- وظایف فصل چهارم- وظایف دفتر خدمات الکترونیکی – مواد 64 و 65 ماده 64- دفتر خدمات الکترونیکی مکلف به رعایت موارد زیر است والا مسئول خواهد بود.
64-1- مطابق با سیساتها و اعلامیه حدود گواهی- در مواردی که گواهی صادر میکند- عمل نماید.
64-2- به کارگیری مراقبت معقول در دقت و تکمیل مطالبی که مربوط به خدمات گواهی می شود و در طرول مدت مرور زمان قانونی موضوع گواهی 64-3- در دسترس قراردادن معقول وسایلی که طرف اعتمادکننده از گواهی بتواند از موارد زیر مطلع شود: 64-3-1- هویت دفتر خدمات الکترونیکی 64-3-2- معلوم باشد در زمان صدور گواهی، امضا تحت کنترل انحصاری امضا کننده بوده است.
64-3-3- >داده 64-4- به طور معقول وسایلی در دسترس طرف اعتمادکننده قرار دهد تا وی از گواهی یا طرق دیگر نسبت به موارد زیر مطلع شود: 64-4-1- روشی که برای شناسایی هویت امضا کننده به کار گرفته شده است.
64-4-2- هر نوع محدودیت کاربرد یا ارزشی که امضای تولید شده یا گواهی داراست.
64-4-3- اینکه >داده 64-4-4- هر نوع محدودیتی راجع به میزان مسئولیت که بوسیله دفتر خدمات الکترونیکی تصریح میشود.
64-4-5- اینکه آیا وسایلی برای امضا کننده وجود دارد که بتواند بدون فوت وقت اشخاص اعتمادکننده یا دفتر خدمات الکترونیکی را از به مخاطره افتاده امضا یا بیم به مخاطره افتادن آن آگاه سازد.
64-4-6- اینکه آیا خدمات به موقع برای لغو ارایه شده است.
64-5- تاسیس یک سیستم قابل اعتماد در اجرای خدمات گواهی ماده 65- جزییات مربوط به سیساتها و اعلامیه حدود گواهی به وسیله دفتردار کل تعیین خواهد شد.
فصل پنجم- وظایف امضا کننده- ماده 66 ماده 66- امضاء کننده >داده 66-1- مراقبت در ممانعت از استفاده غیرمجاز از >داده 66-2- بدون معطلی به اطراف اعتمادکننده پیام او، یا به دفتر خدمات الکترونیکی موارد زیر را اعلام کند: 66-2-1- امضاء کننده بداند که >داده 66-2-2- از اوضاع و احوال بیم آن رود که >داده 66-3- زمانی که برای امضای خود از خدمات دفاتر الکترونیکی استفاده میکند به طور معقول از صحت وکمال اطلاعات اعلامی توسط خود که مربوط به گواهی است و در طول مرور زمان قانونی اطمینان حاصل کند.
فصل ششم- وظایف اطراف اعتمادکننده- ماده 67 ماده 67- اطراف اعتمادکننده باید موارد زیر را به دقت رعایت کنند والا خود مسئول خواهند بود.
67-1- اقدام معقول برای تطبیق قابل اطمینان بودن امضا 67-2- زمانی که برای استفاده امضای الکترونیکی از گواهی استفاده میشود اقدام معقول در: 67-2-1- تطبیق اعتبار، لغو (بطلان) یا تعلیق گواهی 67-2-2- توجه به محدودیتهایی که در گواهی به آنها تصریح شده است.
مبحث چهارم- دفتر خدمات الکترونیکی خارجی فصل هفتم- شناسایی دفاتر خدمات الکترونیکی خارجی مواد 68 الی 75 ماده 68- در تعیین اعتبار و اثر حقوقی گواهی یا امضای الکترونیکی نباید به موارد زیر توجه شود: 68-1- محل جغرافیایی که گواهی یا امضای الکترونیکی تولید یا استفاده شده است.
68-2- محل جغرافیایی اقامتگاه تجاری صادرکننده یا امضا کننده ماده 69- گواهیهای صادره خارج از ایران چنانچه معادل سطح ایمنی و شرایط مطمئنه در این قانون را دارا باشند معتبر خواهند بود.
ماده 70- امضای الکترونیکی تولید شده یا استفاده شده خارج از ایران چنانچه معادل سطح ایمنی و شرایط مطمئنه در این قانون ترا دارا باشد معتبر است.
ماده 71- تعیین وجود اعتبار مذکور در مواد 69 و 70 به عهده مقام مسئول اجرای این قانون است.
ماده 72- در تعیین اعتبار گواهی یا امضای الکترونیکی باید به استانداردهای بینالمللی و سایر عوامل مربوطه توجه داشت.
ماده 73- اگر طرفین رابطه تجاری موافقتنامه ای راجع به نوع معینی از امضای الکترونیکی یا گواهی تنظیم کنند باتوجه به عرف تجارت بینالملل معتبر خواهد بود مگر آنکه مخالف صریح قانون باشد.
ماده 74- در اجرای بینآلمللی این قانون وزارت بازرگانی میتواند جهت رسمیت بخشیدن به گواهیهای خارجی و امضایهای الکترونیکی مطمئن با کشورهای ثالث و یا سازمانهای بینالمللی قراردادهای دو یا چند جانبه منعقد نماید.
ماده 75- وزارت بازرگانی ملکف است ظرف مدت شش ماه نحوه شناسایی دفاتر خدمات گواهی خارجی را اعلام نماید.
باب سوم در قواعد مختلف مبحث اول- حمایتهای انحصاری در بستر مبادلات الکترونیکی فصل اول- حمایت از مصرفکننده و تبلیغات – مواد 76 الی 101 حمایت از مصرفکننده ماد 76- قبل از تشکیل هر عقد از راه دور، تامینکننده باید در واسطی با دوام و در دسترس و در زمان مناسب تاییدیهای که حداقل شامل مواد زیر باشد به مصرف کننده ارسال و یا اعلام نماید: 76-1- هویت تامین کننده و نشانی وی 76-2- خصوصیات اصلی کالا یا خدمات 76-3- قیمت کالا و خدمات و در صورت تعلق مالیات، میزان آن 76-4- هزینه تحویل 76-5- ترتیب پرداخت قیمت ، تحویل یا اجرا 76-6- هر نوع اطلاعات دیگری که به موجب آیین نامه مخصوص خواهد بود.
ماده 77- تاییدیه اعلامی به مصرف کننده باید روشن، صریح و کامل باشد و با وسایل مناسب ارتباطی در مدت معین و براساس قاعده حسن نیت در معاملات و از جمله اصل رعایت افراد ناتوان و کودکان ارائه شود.
ماده 78- در صورت استفاده از ارتباط صوتی، هویت تامین کننده و قصد وی از ایجاد تماس با مصرف کننده باید به طور روشن و صریح در شروع هر مکالمه بیان شود.
ماده 79- در هر معامله از راه دور مصرف کننده باید حداقل 7 روز کاری وقت برای انصراف (حق انصراف) از قبول خود بدون تحمل جریمه و یا ارایه دلیل داشته باشد.
تنها هزینه تحمیلی هزینه ارجاع کالا خواهد بود.
ماده 80- شروع اعمال حق انصراف به ترتیب زیر خواهد بود: 80-1- در صورت فروش کالا، از تاریخ تسلیم کالا به مصرف کننده 80-2- در صورت فروش خدمات، از روز انعقاد یا از روزی که مطابق ماده 76 اطلاعات مربوطه به مصرف کننده ارایه شده مشروط برآنکه در مجموع بیش از سه ماه نباشد.
80-3- در هر حال آغاز اعمال حق انصراف مصرف کننده پس از ارایه اطلاعاتی خواهد بود که تامین کننده طبق ماده 76 موظف به ارایه آن است.
80-4- به محض استفاده مصرف کننده از حق انصراف، تامین کننده مکلف است بدون مطالبه هیچگونه وجهی عین مبلغ دریافتی را در اسرع وقت به مصرف کننده مسترد نماید.
80-5- حق انصراف مصرف کننده در مواردی که شرایط خاصی بر نوع کالا و خدمات حاکم است اجرا نخواهد شد.
موارد آن به موجب آیین نامه خواهد بود.