دانلود مقاله معرفی وب

معرفی وب هیچ چیز در دهه 90 به اندازه وب جهانی (Wird Wide Web) ، ارتباطات را تغییر نداده است.

وب که از ایده ای در مورد سازماندهی اطلاعات غیر خطی ریشه گرفته، تا به امروز چنان رشد کرده است که به عنوان سیستم ارتباطی که دهها میلیون نفر در سراسر جهان از آن استفاده می کنند، شناخته می شود.

در واقع شکی وجود ندارد که هم اکنون وب راهی برای دریافت اطلاعات، ارتباطات و تداخل کلی روی اینترنت است.

به همین ترتیب نرم افزاری که برای مشاهده اطلاعات وب (مرورگر یا Browser وب) به کار می رود، به چنان اهمیتی رسیده است که شرکت های بزرگ نرم افزاری، کلیدی ترین بخش تولیدات خود را به آن اختصاص داده اند.

همه این مسائل چگونه رخ داد؟

وب از کجا آمد و چرا به نظر می رسد که قسمت مهمی از تکنولوژی را تسخیر خواهد؟

آیا وب خصوصیتی دارد که به آن می کند جلوتر از زمان حرکت کند؟

آیا وب روزی به کلی نابود خواهد شد؟

ایا سرنوشت آن، این است که آیندگان، آنرا در موزه های خود نگهداری نمایند؟

شاید صد سال دیگر، جواب تمام این سوالات روشن شده باشد!

تاریخچه وب برخی می گویند که وب از یک رؤیا شروع شد.

بعضی دیگر معتقدند که ساختمان و بافت اصلی آن چیز جدیدی نیست و انسانها قرن هاست که به شیوه کنونی وب با یکدیگر ارتباط برقرار کرده اند.

پایه های تکنیکی سیستمی که امروز به نام وب می شناسیم، در سوئیس بنا نهاده شد.

در ماه مارس سال 1989، تیم برنزلی، محقق مرکز تحقیقات هسته ای اروپا (CERN)، آزمایشگاه اروپایی ذرات فیزیکی ژنوا، سوئیس، یک سیستم ابرمتن ارائه داد، که قادر بود اطلاعات را به طور مناسبی در اختیار دانشمندانی که در حال مطالعه روی فیزیک پرانرژی بودند، قرار دهد.

برنزلی قبلا در زمینه آرایش و تنظیم متن و ارتباطات فعالیت کرده بود.

او قبلا در سال 1980 سیستم ابرمتنی بنام Equire ابداع کرده بود.

0اگرچه در آن زمان، از اصطلاح ابرمتن که تدنلسون برای اینگونه متنها وضع کرده بود اطلاعی نداشت).

مدل پیشنهادی برنزلی در سال 1989 «ابرمتن و CERN» نان داشت.

در اواخر سال 1990، مدل اولیه وب روی یک کامپیوتر NEXT به اجرا درآمد و رابطی که روی این سیستم برای کاربران استفاده می شد، WWW نام گرفت.

از این پس بود که تمام اجزاء وب شکل گرفتند.

در مارس 1991 رابط WWW در یک شبکه کوچک مورد استفاده قرار گرفت و از ماه می همان سال، روی ایستگاههای مرکزی CERN قرار داده شد.

تا پایان آن سال، گروه CERN همه جا به صحبت پیرامون سیستم خود پرداختند.

و در 19 اوت سال 1991 اعلام کردند که فایلهای موجود در گروه خبری alt.hypertext(USENET) در دسترس همه جا قرار دارد.

پایه وب HTML، ابر متن (HyperText) می باشد.

تد نلسون اولین کسی بود که واژه ابر متن را اختراع کرد.

وی آنرا برای توصیف متونی به کار برد که در آنها لازم نبود همانند ساختار سنتی نوشتار، همه کلمات به دنبال هم و در یک صفحه آورده شوند.

او ابرمتن را برای ایجاد سیستمی به نام Xanadu ابداع نمود، که بنا بود در آن بین نوشته های ادبی و حقوق مؤلفین آنها ارتباطی برقرار شود که بوسیله آن به طور اتوماتیک، حق مؤلف از خواننده آنها دریافت شود.

ابعاد تکنیکی وب تا وقتی که ابعاد تکنیکی و عملی وب روشن نشود، جایگاه آن به عنوان یکی از مهمترین وسائل ارتباطی و اطلاع رسانی درک نخواهد شد.

رشد سریع و توسعه تکنیکی وب، آنقدر آنرا معروف کرد که باعث اشتباهاتی در درک مردم از آن شد.

خیلی ها فکر می کنند که وب همان اینترنت است.

اما باید گفت که وب سیستم کاملاً متفاوتی از اینترنت می باشد.

چرا که اولاً وب یک شبکه یا مجموعه ای از شبکه های به هم پیوسته نیست و ژانیاً نرم افزاری که وب برروی آن سوار می شود، می تواند به گونه ای طراحی شود که برروی انواع مختلف شبکه ها و یا حتی روی یک کامپیوتر جدا از شبکه استفاده گردد.

در اینجا تعریف ساده ای از وب ارائه می شود: وب جهانی (Worde Wide Web یا WWW) یک سیستم اطلاعاتی و ارتباطی بر پایه ابر متنها، برروی شبکه کامپیوتری اینترنت می باشد که بر اساس مدل سرویسگر/سرویسگر عمل می کند.

سرویسگر (مرور یا Browser( وب می توان به اطلاعات چند پروتکلی و اطلاعات ابررسانه ای (گاه به کمک نرم افزار هیا یاریگر)، با استفاده از یک سیستم آدرس دهی مخصوصی دسترسی پیدا کند.

چون مطالب وب به وسیله ابرمتنها به هم متصل می شوند، اطلاعات آن لازم نیست که بصورت خطی مرتب شده باشد.

در اصطلاح ریاضی، وب یک گراف جهت دار است که راسهای آن (گره ها) را صفحات وب و یالهای آن را پیوندهای مربوط به ابرمتنها تشکیل می دهد.

در واقع صفحات وب حاوی لنگرهائی بصورت نقاطی ویژه می باشند که کاربر می تواند با انتخاب آنها به صفحات جدیدی هدایت شود.

شکل 1-1 اساس سازماندهی ابرمتنها را مشخص می نماید.

پیوندهای روی صفحات وب، که در شکل با پیکانهای جهت دار مشخص شده اند یک لنگر را در یک صفحه حاوی ابرمتنها، به یک صفحه دیگر از متنها، و یا مکان دیگری در همان صفحه اولیه متصل می نمایند.

همچنین این پیوندها می توانند یک صفحه از ابرمتنها را به سرویسگرهای دیگری روی اینترنت مانند گوفر، FTP و تل نت وصل نمایند.

بعلاوه این پیوندها می توانند صفحات مزبور را به مطالب چند رسانه ای یعنی صوت، تصویر و فیلم ارتباط دهند.

این لنگرها، همانوطر که گفته شد، در مرورگر وب به صورت نقاط ویژه ای نمایش داده یم شوند که معمولاً متنهایی با رنگ متفاوت و دارای خطی در زیرشان می باشد و کاربر می تواند با انتخاب این نقاط ویژه، که اکثراً با استفاده از کلیک موس برروی آنها صورت می گیرد، به صفحاتی هدایت شود که این لنگرها به آنها متصلند.

همانگونه که قبلاً تدنلسون توضیح داده بود، ابر متن، متنی است که می تواند بصورت خطی نباشد.

بریا درک بهتر مفهوم متون خطی و غیر خطی، یک کتاب را در نظر بگیرید.

تمام مطالب کتاب، با یک نظم مشخص و واحد و یک ترتیب خاص، بطور متوالی و به اصطلراح به صورت خطی، از ابتدا تا انتهای کتاب نوشته شده اند.

ممکن است شما هنگام مطالعه کتاب به یک کلمه یا اصطلاح برخورد کنید که مفهوم آنرا بدرستی نمی دانید.

همچنین ممکن است مفهوم آن کلمه یا اصطلاح در جای دیگری در همان کتاب و یا یک کتاب دیگر توضیح داده باشد.

تنها کمکی که نویسنده کتاب می تواند در این زمینه برای شما انجام دهد، این است که آدرسی که آن مطالب در آنجا توضیح داده شده است را ذکر نماید تا شما راحت تر آنرا بیابید.

حال این شما هستیدذ که باید کتاب را به منظور یافتن آن مطلب ورق بزنید، آنرا مطالعه نموده و سپس بخ جای اول برگشته و بقیه کتاب را بخوانید.

اکنون تصور کنید که پیوندهایی وجود داشت که کلمه یا اصطلاح مورد نظر را مستقیماً به توضیح آن متصل می کرد.

بدین ترتیب شما به سرعت و به راحتی می توانستید به سمت توضیح آن مطلب هدایت شوید.

این دقیقاً همان چیزی است که در متنهای غیر خطی دیده می شود.

یعنی مطالب اینگونه متنها پشت سر هم و بر روی یکح خط قرار نگرفته اند.

بلکه بصورت شاخه به شاخه و منشعب آرایش شده اند.

همانطور که توضیح داده شد، صفحات وب حاوی لنگرهائی می باشد که کاربر، با انتخاب آنها می تواند به صفحات جدید هدایت شود.

به این ترتیب، مطالب وب به صورت غیرخطی سازمان یافته اند.

خصوصیت مهم دیگری که ابر متنهای وب دارند، محدود نبودن آنهاست.

بدین معنی که چون صفحات وب می توانند به صفحات دیگری که بوسیله نمایندگان دیگر تهیه شده اند و برروی سرویسگرهای دیگر قرار دارند، متصل شوند، لذا به سرویسگر و یا ایستگاه وب منحصری محدود نمی شوند.

در واقع، معمولاً صفحات وب، به صفحات زیاد دیری برروی اینترنت متصلند و نویسندگان، با این کار، کیفیت عرضه مطالب خود را بالا می برند.

دوبارهتذکر مکی دهیم که گرچه اکثراً وب در ارتباز با اینترنت شناخته می شود، اما نرم افزارهای وب را می توان روی شبکه های محلی یا اینترانت و یا حیت روی یک کامپیوتر منفرد قرار داد.

بطور مشابهی، هر کاری که به عنوان وب تهی شده باشد، می تواند مقصدی برای یک لنگر از یک صفحه دیگر باشد.

صفحات ابر متن وب، با ساتفاده از زبان علامتگذاری ابرمتن (HTML) که گسترشی از SGML می باشد، طراحی می شوند.

SGML یک استاندارد بین المللی (ISO 8879) می باشد که بریا پردازش اطلاعات متنی بکار می رود.

فلسفه وجودی SGML این است که به گونه ای اطلاعات را آرایش کند که سییتم های دیگر چاپ برنامه های دیگر، به راحتی بتوانند از آن استفاده نمایند.

HTML که بوسیله SGML تعریف می شود، یک زبان علامت گذاری لغات و متون که روش به نمایش درآمدن آنها را تعیین می کند نه شکل دقیق ظاهر شدن آنها را.

WWW به عنوان یک سیستم اطلاعاتی و ارتباطی بوسیله وب می توان هم اطلاعات را منتشر کرد و هم اطلاعات را دریافت نمود.

مورد دوم (دریافت اطلاعات از کاربران) توسط پرسشنامه هایی انجام می شود که بوسیله HTML ساخته می شوند.

لذا وب فقط سیستمی برای پخش یکطرفه اطلاعات (مانند رادیو و تلوزیون) نمی باشد، بلکه توانائی ایجاد ارتباط متقابل با کاربران را نیز دارا است.

با استفاده از برنامه CGI در کنار پرسشنامه ها، می توان به کاربران اجازه داد تا ساختار ابرمتنها را دستکاری کرده یا تغیر دهند.

چون وب توانایی پخش اطلاعات را دارا می باشد، مشابه هر سیستم پخش کننده اطلاعات، می تواند هر تعداد از مخاطبان را داشته باشد؛ از یک فرد واحد گرفته (هنگامیکه برروی یک کامپیوتر منفرد سوار شده باشد)، تا یک گروه (وقتیکه روی یک شبکه محلی قرار گرفته باشد) تا کل مخاطبان وب جهانی (وقتی روی اینترنت باشد).

WWW و استفاده از آن از طریق شبکه اینترنت گرچه نرم افزارهای وب نیازی به قرارگیری روی اینترنت ندارند و می توانند روی یک رایانه منفرد و یا یک اینترانت محلی هم قرار بگیرند، معمول ترین شکل استفاده از طریف شبکه اینترنت است.

اینترنت یک شبکه منفرد نیست بلکه مجموعه ای از شبکه ها است به یکدیگر متصل شده اند.

این اتصال بر اساس یک سری پروتمکل ها (ضوابط) که به نام TCP/IP شناخته شده اند، برقرار می باشد.

بر اساس این ضوابط، اطلاعات به صورت بسته های کوچکتری درآمده و سپس رد وبدل می شوند.

باید گفت که سیستم اینترنت به گونه ای طراحی شده است که اگر قسمتی از آن از کار بیفتد، اطلاعات (بسته ها) بتوانند از طریق راههای دیگر (البته در صورت وجود) منتقل شوند.

به این ترتیب هیچ ضرورتی وجود ندارند که بسته هیا اطلاعاتی همگی از یک مسیر انتقال یابند.

به شکل 3-1 توجه کنید.

همانگونه که در شکل مشخص شده، یک مجموعه اطلاعات می تواند به بسته های کوچکتذ و مجزا از هم تقسیم شده و از طریق اینترنت ارسال شود.

این بسته ها ممکن است از طریق راههای متفاوتی به سمت مقصد هدایت شوند.

هنگامیکه به مقصد رسیدند، دوباره بر اساس اطلاعاتی که در آنها کدگذاری شده است، در کنار هم و ر محل مناسب قرار می گیرند و به این ترتیب اطلاعات بازسازی می شود.

اگر یک بسته اطلاعاتی در طول راه مفقود شده و یا خراب گرد ، درخواستی برای ارسال مجدد آن صادر شده و آن بسته مجدداً فرستاده خواهد شد.

گرچه پروتکل TCP/IP برای مدتهای زیادی اینترنت را تغذیه کرده است، اما به تازگی برروی یک پروتکل جدید بنام IPNG کار می شود.

نام رسمی IPNG، IPV6 است در حالیکه نسخه کنونی (1996) پروتکل اینترنت، IPV4 می باشد.

انتظار می رود که IPNG، با حل مشکلاتی که در رابطه با IPV4 وجود دارد، بتواند تا مدتهای مدیدی اینترنت را پشتیبانی نماید.

یکی از مشکلاتی که با IPV4 وجود دارد این است که فضائی برای نامگذاری کامپیوترهیا روی اینترنت درنظر گرفته شده به سرعت در حال پر شدن است.

این در حالیست که IPNG، اجازه آدرس دهی بسیار بیشتری را خواهد داد.

وب بر اساس مدل سرویسگر / سرویسگیر عمل می کند.

مدل سرویسگر / سرویسگر در سیتم شبکه های کامپیوتری شامل سه جزء است: سرویسگر، سرویسگیر و شبکه.

سرویسگیر در واقع یک نرم افزار که برروی کامپیوتر کاربر اجرا می شود و سرویسگر نرم افزاری می باشد که برروی کامپیوتری که عمل تعذیه اطلاعاتی را به عهده دارد اجرا می شود.

نرم افزار سرویسگیر که می تواند متناسب با سیستم سخت افزاری کاربرتهیه شود، در واقع به عنوان یک رابطه بین آن سیستم و سیستم دیگر عمل می کند.

کاربر از طریق این نرم افزار یم تواند درخواستهائی برای دریافت اطلاعات و یا انجام اعمالی ارسال دارد.

این درخواست از طریق شبکه به کامپیوتر سرویسگر می رسد و آن هم به نوبه خود این درخواست را تفسیر کرده و اعمال لازم را انجان می دهد.

این اعمال می تواند شاملجستجو در یم بانک اطلاعاتی، و یا ایجاد تغییراتی در اطلاعاتی در اطلاعات ذخیرع شده باشد.

نتیجه این اعمال (در صورت وجود)، به سوی سرویسگر فرستاده می شود تا برای کاربر نمایش داده شود.

تمام ارتباطاتی که بر اسا مدل سرویسگیر / سرویسگر کار می کنند، از یکسری ضوابط با پروتکل هائی پیروی می نمایند کهب رای آن سیستم تعریف شده اند.

شکل 4-1 این روابط را بطور خلاصه بیان می کند.

همانگونه که در شکل مشاهده می شود، یک درخواست از سوی سرویسگیر برای سرویسگر فرستاده شده است و در مقابل، سرویسگر، اطلاعات لازم را برای سرویسگیر ارسال داشته است.

این شکل فعالیت فعالیت «درخواست و پاسخ» که از طریق مدل سرویسگر / سرویسگیر اجرا می شود، توانائیهای زیادی دارد.

چون رابطه سرویسگیر و سرویسگر بر اسا یک پرتوکل از پیش تعریف شده و مشخص برقرار می باشد، نرم افزار سرویسگیر می تواند برای هر نوع سخت افزار خاصی طراحی شود.

در واقع سرویسگیر دیگر نگران این که کاربر از چه نوع کامپیوتری استفاده می کند، نخواهدبود زیرا می داند که زبان مشترکی با سرویسگیر دارد که صرف نشر از سیستم سخت افزاری کاربر، هر دو آنها به این زبان با یکدیگر ارتباط برقار می کنند.

برای مثال یک سرویسگیر وب (مرورگر وب) می تواند برای سیستم مکینتاش طراحی شود و با استفاده از آن به سرویسگرهیا وب دسترسی پیدا کند.

همچنین مرورگزی که برای سیستم یونیکس و برای اجرا روی Xwindows طرا شده نیز می تواند به همه سرویسگرهای وب دسترسی پیدا کند.

به این ترتیب مرزهای وظایف سرویسگر و سرویسگر کاملاً روشن است و لذا اطلاعات را می توان به سادگی در اختیار هر کاربر و با هر سیستم سخت افزاری قرار داد و این اطلاعات لازم نیست برای هر کاربر و متناسب با سیستم سخت افزاری وی، به طور جداگانه طراحی شوند.

در واقع این طراحی در سطح نرم افزار سرویسگیر صورت گرفته است و همین امر را به صورت یک پدیده غیر وابسته به سیستم درآورده است.

برای درک بهتر این موضوع می توان مدل سرویسگیر / سرویسگر را مشابه سیستم پخش تلوزیونی فرض کرد.

بیننده برنامه های تلوزیون می تواند هر نوع دستگاه تاوزیونی که می خواهد (سرویسگیر) تهیه نماید و بوسیله آن برنامه مورد علاقه اس را که از برجهای فرستنده (سرویسگر) پخش می شود، مشاهده نماید.

اینکه بیننده از چه نوع دستگاهی استفاده می کند، اهمیتی ندارد.

در هر حال، دستگاه وی، اطلاعات را از ایستگاه پخش امواج،بر اساس یک نظم و ساختار استاندارد، دریافت کرده و نمایش می دهد.

به این ترتیب، برجهای فرستنده لازم نیست برای هر نوع تاوزیونی، مانند سیاه و سفید و رنگی، و یا تلوزیونهائی با اندازه هیا متفاوت، برنامه هیا متفاوتی پخش نماید.

شکل 5-1 خلاصه ای از روابط متقابل سرویسگر و سرویسگیر را نشان می دهد.

مرورگرهای وب می توانند به اطلاعالت چند پروتکلی دسترسی داشته باشند.

مرورگرهای وب، چند پروتکلی (چند ضابطه ای) هستند.

این، بدان معناست که مرورگرها می توانند به انواع مختلفی سرویسگرها که بر اساس پروتکل هیا مختلفی ارتباط برقرار می کنند دسترسی داشته باشند.

مهمترین پروتکل هائی با استفاده از آنها، به سرویسگر ها متصل شوند، عبارتند از: HTTP یا پروتکل انتقال ابر متن: این پروتکل مخصوص وب است و برای انتقال ابرمتن از طریق شبکه طراحی شده.

FTP یا پروتکل انتقال فایل: این پروتکل برای این طراحی شده است که به کاربر اجازه دهد تا فایلهای متنی یا باینتری را برداشت نماید.

Gopher (گوفر): این پروتکل برای در اختیار قرار دادن اطلاعات، با استفاده از سیستمی از منوها، صفحات و یا اتصالاتی به تل نت طراحی شده است.

News یا NNTP (پروتکل انتقال اخبار شبکه): این پروتکل مربوط به اخباتر یوزنت است.

یوزنت سیستمی برای بحث و تبادل اطلاعات پیرامون موضوعاتی تقسیم بندی شده است.

Telnet (تل نت): این پروتکل برای ورود به سیستم یک کامپیوتر میزبان (معمولاً از راه دور) استفاده یم شود.

به این ترتیب، مرورگر وب، مثلاً هنگامیکه به یک سرویسگر گوفر متصل است، بعنوان یک سرویسگر گوفر و وقتی که به یک سرویسگر اخبار یوزنت متصل است، مانند یک سرویسگر اخبار، عمل می کند.

آدرسی که به یک صفحه وب و یا هر منبعی برروی وب جهانی و بطور کلی اینترنت اشاره می نماید URL نامیده یم شود.

URL ساختاری دارد که بیان می کند چگونه می توان به یک منبع خاص، دسترسی پیدا کرد.

در واقع این ساختار حاوی اطلاعاتی در باره نام کامپیوتر میزبان و راه دسترسی به آن می باشد.

برای مثال، در زیر سه نمونه از URL های مختلف آورده شده است.

http://www/w3.org/hypertext/www/TheProjectr.html این URL به یک سرویسگر وب اساره دارد زیرا حورف http که در ابتدای آن آمده است، مشخص کننده استفاده از پروتکل انتقال ابرمتن می باشد.

برروی این سرویسگر وب که www.w3.org نام دارد، فایلی به نام TheProject.html، در یک دایرکتوری با نام hypertext/www قرار گرفته است که مورد اشاره URL مذکور می باشد.

اگر به پسوند این فایل (یعنیhtml) توجه کنیم، در می یابیم که این فایل، یک فایل HTML می باشد.

ftp://ftp.w3.org/pub/ این URL، به دایرکتوری pub، برروی یک میزبان با نام ftp.w3.org اشاره می که با استفاده از پروتاکل انتقال فایل ftp می توان به آن دسترسی یافت.

News:Comp.infosystems.www.misc این URL به یک گروه خبری یوزنت اشاره می کند.

هنگامیکه کاربر این URL را انتخاب می کند، مرورگر وب، دریزعنوانهای موجود در این URL را استخراج می کند.

در واقع این گروه خبری، گروهی است که مخصوص بحث در مورد مطالب متنوع (mosc) در مورد سیستم های اطلاعاتی (infosystems) کامپیوترها (comp) برروی وب جهانی (www) می باشد.

بر خلاف دو URL فبلیؤ این URL به یک میزبان مشخص اشاره نمی کند بلکه اشاره آن به یک یمزبان سرویسگر اخبار یوزنت می باشد که کاربر هنگام نصب مرورگر خود، آنرا تعریف نموده است.

خلاصه ای از نامگذاری کامپیوترها برروی اینترنت نامگذایر کامپیوترها برربوی اینترنت، بر اساس سیستمی از اعداد سلسله وار انجام می شود.

به تمام کامپیوترهای روی اینترنت یک آدرس عددی خاص (IP) تعلق می گیرد.

با استفاده از سیستم نامگذاری حوزه ای اینترنت یا DNS، می توان بین این آدرسهای عددی IP 0مثلاً 128.113.1.5) و نام کامپیوترها 0مثلاً ftp.rpi.edu) تناظر برقرار کرد و بدین جهت به جای آن اعداد گیج کننده، از اسمهای حرفی که کارکردن با آنها برایذانهسان بسیار ساده تر است، استفاده نمود.

نام کامپیوتذها از چند قطعه تشکیل شده است که هر قطعه بوسیله یک نقطه، از دیگری جدا شده است.

قطعه سمت راست نام بالاترین رده حوزه را مشخص می کند.

این قسمت معمولاً مشخص کننده نوع سازمان یا موسسه ای است که کامپیوتر مزبور متعلق به ان می باشد.

جدول 1-1 تعدادی از این نامها و نوع سازمان مربوطه را مشخص می کند.

علاوه بر این قسمت، هر شرکت یا موسسه برای خود نامی انتخاب می کند که در سمت چپ قسمت مزبور قرار می گیرد.

(مانند نام microsoft در microsoft.com).

در ضمن هر شرکت می تواند نامهای دیکری، که معمولاً بر اساس تقسیمات سازمانی درون شرکت انتخاب می شوند، به نام خود اضافه کند.

برای مثال miller.cs.uwm.edu به کامپیوتری به نام moller اشاره می کند که در دپارتمان CS (علوم کامپیوتر) موسسه آموزشی uwm قرار دارد چون تعداد کامپیوترهای روی اینترنت در حال افزایش است، طرح دیگری برای نامگذاری آنها اجرا شد که در آن از کدهای دو حرفی که مشخص کننده نام کشور مربوطه هستند، به عنوان بالاترین رده استفاده می شود.

برای مثال کد مربوط به کشور ما، ایران، ir می باشد.

سرویسگیرهای وب می توانند به اطلاعات ابررسیانه ای دسترسی داشته باشند.

همانگونه که تد نلسون ابرمتنها را بعنوان متنهائی تعریف کرد که هیچ اجباری برای خطی بودن ندارند، همچنین ابررسانه را بصورت رسانه ای معرفی نمود که هیچ اجباری برایب متن بودن ندارند.

به عبارت دیگر، ابررسانه می توان شامل تصاویر گرافیکی، فیلم، صدا و متن 0چند رسانه ای) باشد.

در صفحات قبل توضیح داده شد که ابر متنهای وب شامل پیوندهائی چند پروتکلی هستند.

از طرف دیگر، صفحات و مطالب ارتباطاتی شبکه ای دارند یعنی به یک سرویسگر خاص محدود نیم شوند و می توانند پیوندهایی با سرویسگرهای دیگر نیز برقرار کنند.

در نتیجه می توان گفت که وب بطور کلی شمامل ابررسانه هائی است 0متن، گرافیک، فیلم، صدا) که پیوندهائی چند پروتکلی و ارتباطی شبکه ای دارند.

گاه برای دسترسی به ابررسانه ها باید از برنامه های یاریگر استفاده شود.

برنامه های یاریگر نرم افزارهائی هستند که مرورگر وب به کمک آنها می توانند اطلاعات چند رسانه ای را برای کاربر نمایش دهد.

برای مثال نمایش دادن فیلم، مرورگر وب باید نرم افزار نمایش فیلم را در دسترس داشته باشد.

و یا برای نمایش دادن تصاویر گرافیکی، مرورگز وب باید مرورگری گرافیکی باشد 0که برروی سیستمی مانند Xwindows، سیستم عامل Macintosh و یا ویندوز میکروسافت نصب شده است).

لازم به تذکر است که بعضی مرورگرها خصوصاً مرورگرهای قدیمی، تنها قادر به نمایش متن هستند اما بیشتر مرورگرهای جدید گرافیکی بوده و بطور گسترده ای برروی سیستم های مختلف قابل دسترسی می باشند.

این مرورگرها، قادر به نمایش تصاویر گرافیکی در پنجره مربوط به خود هستند.

همچنین مفرسهای بعضی از زبانهای خاص در دسته برنامه های یاریگر قرار دارند.

بریا مثال زبان برنامه نیسی جاوا که بریا ایجاد مطالب متقابل الاقر بکار می رود، می تواند بوسیله مرورگرهائی که قادر به تفسیر برنامه های جاوا می باشمد، دریافت و اجرا شود.

برای اینکه مرورگر بتواند برنامه های جاوا را تفسیر نماید، در واقع باید یک نسخه از آن که دارای مفسر جاوا می باشد، نوشته شود.

بر اساس مطالب فوق، نکته اساسی در تعریف وب این است که بدانیم: وب = متنهای ویژه + چند رسانه ای + شبکه: متنهای ویژه، پایه پیوندهای مربوطه می باشند چند رسانه ای،اطلاعات را به اشکال مختلف و با بکارگیری حواس گوناگون (سمعی و بصری) ارائه می کند.

شبکه، برای دسترسی به منابع گوناگون ضروری است.

بررسی وب به عنوان یک رسانه جدید شاید یکی از مهمترین دلایلی که وب را تبدیل به یک رسانه جذاب و پرطرفدار کرده است، توانائی آن در ایجاد رابطه متقابل با کاربران می باشد.

تا این اواخر، تمامی رسانه ها یک رابطه یک سویه با مخاطبان خود برقرار می کردند.

تلوزیون، رادیو، روزنامه ها و مجلات، همگی، اطلاعات را به یک شیوه خطی و از پیش تعیین شده، که قبلاً تهیه کنندگان به طرق مختلف مثل صوت، متن و تصویر تنظیم کرده اند، به افراد دیگر انتقال می دهند.

شما کنترلی روی برنامه هائی که از طریق تلوزیون پخش می شود، ندارید.

البته می توانید صدای آن ار کم و زیاد کنید، کانال آنرا عوض کنید و یا در صورتیکه ترجیح می دهید، تلوزیون خود را خاموش نمائید.

همچنین شما می توانید با روزنامه ها یا مجلات مشترک شوید یا نشوید.

و یا می توانید فقط مقاله مورد علاقه خود را مطالعه کنید.

حتی می توانید برای نویسنده منامه بنویسید و نظرات خود را به او منتقل نمائید.

اما تمام اینها در مقایسه با دنیای مهیج و متقابل الاثر وب جهانی خیلی محدودند.

رسانه جدید علاقه کاربران برای رهائی از رسانه های سنتی و قدیمی و رسیدن به نوعی دیگر از رسانه، که بیشتر بتوانند با آن رابطه برقرار کنند، باعث شد که فکر ایجاد چیزی که گاه به آن «رسانه جدید» می گویند، بوجود بیاید.

توانائی ایجاد رابطه متقابل با مخاطبان، اساسی ترین جنبه این رسانه به حساب می آید.

به این ترتیب، مخاطبان اختیارات و قدرت انتخابی، بیشتر از آنچه تلوزیون، رادیو و روزنامه به آنها می دهد، خواهند داشت.

همچنین رسانه جدید نیازی ندارد که اطلاعات و مطالب خود را به صورت خطی سازماندهی کند.

بنابراین بجای ارائه مطالبی که باید خط به خط و از ابتدا تا انتها خوانهده شوند، با ارائه یک سازماندهی غیر خطی اطلاعات، به مخاطب خود اجازه می دهد تا از مطلبی به سراغ مطلب دیگر برود و به این ترتیب بتواند از زوایای مختلف به اطلاعات دسترسی پیدا کند.

چیزی که این شکل از سازماندهی غیر خطی اطلاعات را جذاب تر می کند، این است که این ساختار، شباهت بسیار نزدیکی به طرز تفکر بشر دارد.

برای درک بهتر این موضوع فرض کنید که یکی از دوستانتان مشغول تعریف کردن یک فیلم سینمائی برای شما است.

ممکن است هنگامیکه او از قهرمان فیلم صحبت می کند، ناگهان این سؤال برای شما ایجاد شود که کدام هنرپیشه نقش او را بازی کرده است.

در چنین موقعیتی شما معمولاً این سئوال را در ذهن خود نگاه نمی دارید و از دوست خود در باره آن پرسش خواهید کرد.

همچنین وقتی جکه دوست شما، به این سوال پاسخ داد، ممکن است این سؤال برایتان ایجاد شود که این هنرپیشه در چه فیلمهای دیگری بازی کرده است.

ممکن است این «از این شاخه به آلان شاخه پریدن» آنقدر ادامه یابد که کاملاً شما را از بحث اصلی دور کند.

در واقع «از موضوعی به موضوع دیگر پریدن» یک روند کاملاً طبیعی در تفکر آدمی است و وب، به عنوان یک رسانه جدید، این روند را دارا بوده و به آن شکل می دهد.

درک این نکته که رسانه جدید، انتخابی و آزاد عمل می کند و بجای ساختاری بر اساس خطوط مستقیم، ساختاری غیرخطی را دنبال می کند، برای طراحی صفحات وب، کمک زیادی به شما می کند.

باید توجه داشت که این ارتباطات متقابل، تنها با استفاده از یک نوع رسانه انجام نمی شود.

این خصومصیت 0استفاده از چند رسانه ای) را می توان در حد کوچکتری در روزنامه که از متن و تصویر، همزمان استعفاده می کند و در حد وسیعتری در تلویزیون، که از متن، تصویر، صوت، تصاویر متحرک و فیلم، در کنار یکدیگر بهره می گیرد، مشاهده کرد.

تمام این موارد را که البته با قدرت و سرعت رایاتنه ها نیز ترکیب می شوند، می توان برای خلق صفحات وب بکار برد.

به این ترتیب می توان محیطهائی را خلق کرد که تمامی آنها جزئی از یک محیط بزرگتر هستند.

این محیطهای کوچکتر، صفحات خانگی (Home Page) و ایستگاههای وب (web sites)، و محیط بزرگتر، وب جهانی (Worde Wide Web یا WWW) نام دارد.

نه تنها هر یک از این محیطهای کوچک روابط متقابل و انتخابهالی مختلفی در درون خود دارند، بلکه خود آنها، با استفاده از پیوندهای ویژه (Hyperlink) که در واقع خطوط لوه کشی بین ایستگاههای وب گوناگون به شمار می روند، با یکدیگر مرتبطند و بدین شکل وب جهانی را می سازند.

به منظور طراحی یک وب قوی، باید به تمام اجزاء آن از متنها و تصاویر ساده گرفته تا برنامه های پیشرفته مانند جاوا و VRML (واقعیت مجازی) توجه کرد.

یک وب خوب، شامل متنهائی مناسب، تصاویری با کیفیت قابل قبول و ارتباطاتی جذاب می باشد.

وب از دیدگاه کاربران اگر شما یک کاربر وب هستید، احتمالاً نیازی به دانستن مطالبی از قبیل روش کد شدن اطلاعات در بسته های ارسالی اینترنت ندارید.

در عوض باید هنر استفاده از وب را کسب نمائید و بتوانید از منابعی که شما در استفاده از وب راهنمائی می کنند، بهره بگیرید.

در مرحله بعد باید روشن ساخت و توسعه صفحات وب و قرار دادن اطلاعات، در آنها فرا بگیرد.

زمینه هیا ارتباطی وب ارتباط از طریق وب می توان به اشکالمختلف و طرق مختلفی انجام شود.

در واقع انواع مختلفی از روشهای ارتباطیبرروی وب توسعه یافته و استفاده می شود.

این روشها به طور عمده عبارتند از: اترتبقطات بین فردی: وب به کاربران اجازه ایجاد یک صفحه خانگی مخصوص به خ دشان را می دهد تا اطلاعات فردی یا شغلی خود را از طریق آن عرضه نمایند.

ایده صفحه خانگی از آنجا منشاء گرفت که ایستگاههای وب می خواستند فایلی داشته باشند که اگر کاربر بدون ذکر نام فایل خاصی تنها به آدرس یک کامپیوتر میزبانه و یا یک دایرکتوری خاص در داخل آن کامپیوتر اشاره کرد، (به عنوان صفحه خانگی آن دایرکتوری) برای کاربر نمایش داده شود.

به همین دلیل صفحه خانگی که ایستگاههای وب، سازمانها و یا افراد برای خود طراحی می کنند، اولیت صفحع مربوط به آنها محسوب می شود و کاربرانی که می خواهند صفحات وب آنها را مشاهده نمایند، معمولاً ابتدا وارد صفحه شده و سپس از آنجا و از طریق پیوندهائی که به صفحات دیگر مربوط است، به سایر صفحات راهنمائی یم شنتد.

البته باید گفت که ایستگاههای وب معمولاً صفحالت خانگی کاربران را در یک دایرکتوری مخصوص قرار می دهند و صفحه ای که بطور او.لیه پس از ذکر نام آن دایرکتوری ظاهر می شود و در واقع صفحه خانگی آن دایرکتوری محسوب می شود، حاوی لیستی از نام کاربران داریا صفحه خانگی است که نام آنها پویندی برای صفحه مربوط به خودشان می باشد.

معمولاً کاربران پویندهائی در صفحات خانگی خود، برای صفحات خانگی همکاران و دوستان خود قرار داده و بدین ترتیب «قبایل الکترونیکی» ایجاد می نمایند!

ذکر این نکته ضروری است که گرچه وب مانند هر سیستم ارتباطی دیگر، قابلیت پخش اطلاعات را برای توده مردنم دارا می باشد، اما این صفحات خانگی معمولاً به عنوان وسیله ای برای ارتباطات بین فردی و یک به یک درنظر گرفته می شوند.

ارتباطات گروهی: مردم یم توانند از طریق وب روابطی شکل دهند که بدون توجه به مرزهای جغرافیایی.

روی عناوین مورد علاقه) مشترک متمرکز شده باشد.

طبقه بندیهای موضوعی اطلاعات و عناوین معمولاً روش مناسبی برای مشخص کردذن گروههای مزبور است.

همچنین گروههای مختلفی می توانند تشکیل شوند که با ایجاد کنفرانسها و گفتگوها از طریق وب، بر روی یک موضوع اجتماعی و یا عملی به بحث و تبادل نظر می پردازند.

ارتباطات سازمانی: بیشتر سرویسگرهای اولیه وب که در واقع وب را ظاهر کردند، متعلق به سازمانها بوند نه افراد.

و طبیعتاً صفحات خانگی هم مخصوص همان سازمان طراحی می شد.

به این ترتیب سیستم های اطلاع رسانی دانشگجاهها راه انهدازی شد.

از این طریق دانشگاهها.

مؤسسات آموزشی اطلاعات خود، از قبیل برنامه هیا درسی و تحقیقاتی وبرنامه اساتید و دروس آنها و شرایط ثبت نام را به اطلاع علاقه مندان می رسانند.

در کنار آنها، سازمانهای تجاری دولتی و یا غیر دوالتی نیز به پیروی از این الگو، در این زمینه شروع به فعالیت نمودند.

ارتباطات نوده ای: درست به همان ترتیبی که وسالیل دیگر ارتباطی (روزنامه، رادیو، تلوزیون)، برای انتشار اطلاعات به توده مردم بکار می روند، وب نیز در جهت ارتباطات توده ای استفاده می شود.

بسیاری از مجلات تجایر یا غیر تجاری، و همچنین نشریات زیادی دیگری از طریق وب ارائه می شونتد.

بعلاوه ، همانگونه که قبلاً نیز تذکر داده شد، تمام صفحات عمومی وب می توانند توسط هر کاربری مشاهده شوند و بدین ترتیب پتانسیل ارتباط با توده مردم را دارا می باشند.