سیستمهای کابل فیبرنوری در جهان عرب
مقدمه
در سالهای اخیر، جهان شاهد شکوفایی در عرصه تکنولوژی اطلاعات بود که جوامع اطلاعاتی و اقتصاد جهان الکترونیکی را به کلی دگرگون ساخت. گسترش جهان به سوی جامعه اطلاتی، چهار مرحله تحویلی را پشت سر گذاشته است: مرحله اول که در طی دهههای 60و70 ادامه داشت، حوزه کامپیوترهای پایه (بزرگ) بود که در این مرحله، تحویل کامپیوتر، تنی چند از متخصیصین سیستم عامل را در محیطهای خصوصی تحت تأثیر قرار داد. مرحله دوم با اختراع کامپیوترهای شخصی (pc) در اوایل دهه 80 شروع شد که این اختراع منجر به رشد جنجال برانگیز نفوذ قدرت محاسبهای به بیش از یک میلیون نفر در سر تاسر جهان شد. این مرحله با معرفی اینترنت و خزانه اطلاعاتی جهانی به اوج خود رسید که هدف ارتباط و توسعه زیربنای مخابراتی را به این منظورکه قادر به کنترل کردن رشد جنجال برانگیز تبادل اطلاعات باشد، به آن سو کشاند. این مرحله منجر به تشکیل پروژهای بزرگ جهانی، محلی و منطقهای شد که ارکان اصلی یا شاهراه های اطلاعاتی را می سازند. در حال حاضر ظرفیتهای ارتباطی دنیا شکل گرفته شده و آماده هستند و شامل کانالهای هستند که شانس شکل گیری و رشد ظرفیت کشورها، در رابطه با بهرهگیری و بهره رسانی به مرحله چهارم را رهبری میکنند و در حال حاضر در خط تبدیل کردن دانش بشری به شکل کدهای رقمی و گسترش دادن آن به یکایک اعضای بشر، بر روی کره زمین هستند.
زیربنای مخابرات ( ارتباط دور برد) بر پایه لایههای متفاوتی استوار است که شامل ظرفیت انتقالی تغییر دادن ماتریسها و لایههای مدیریت است. ابزار اصلی ارتباط، شبکههای انتقالی مبتنی بر تارهای نوری هستند که رشد آن به لحاظ ظرفیت و قیمتها فراهم سازنده اصلی انقلاب تکنولوژی اطلاعات بود. از زمان ارائه اولین کابل تار نوری که اقیانوس اطلس را قطع میکرد(TAT) در سال 1965، ظرفیت کابل های تار نوری تا 100000 برابر افزایش، و قیمتها تا 150000 برابر کاهش پیدا کرده است.
در اواخر دهه 90، جهان مبادرت به انجام پروژههای بزرگی کرد تا با استفاده از فیبرهای نوری، زیربنای انتقال که بر پایه (Dense Wave Division Multiplexing) DWDM جدید بنا نهاده شده بود را بسازد، که بهره برداری از چند طول موج که همگی حامل تبادلات بودند را بر روی همان فیبرنوری ممکن می ساخت. این موضوع منجر به رشد ظرفیتی جنجال برانگیزی شد که تقاضاهای جهانیان را جوابگو بود. در حالیکه اغلب کشورهای عربی زیربنای ظرفیت داخلی بزرگی را گسترش داده بودند، بنا به دلایلی جهان عرب این فرصت را از دست دادند. در حال حاضر این منطقه یکی از مناطق تحت خدمات رسانی است و به لحاظ ارتباطات بین المللی، در حالیکه هزینه پهنای نوار بین المللی یکی از بالاترین هزینه در دنیا به حساب می آید، هزینه ارتباط به طور میانگین 150 دلار در ماه است که در مقایسه با همان، هزینه 3000 تا 4000 دلاری سالانه مقطع اقیانوس اطلس کمتر است. توسعه TCT در منطقه و پیشرفت و ارتقاء به سوی جامعه اطلاعاتی، به واسطه توانایی آن در مرتبط ساختن شهر و نداشتن با وب جهانی، با قسمتهای مناسب است.
ساختار مخابرات (ارتباط دوربرد) فیبرنوری زیر دریایی و صنعت کابل فیبرنوری طولانی مسافت در اواخر سال 1996 و در اوایل سایل ی2001، در نتیجه دو عامل مهم؛ یکی پیشرفت شگفت انگیز در تکنولوژی ارتباطی فیبرنوری (تارشناسی نوری ) و دیگری، سرمایه گذاری قابل ملاحضه در سیستمهای کابلهای زیر دریایی است به طور کامل تجدید شکل یافت. صنعت جامع تجدید سازمان یافته منجر به بوجود آوردن مقدار بیسابقه پهنای نوار موجود در جنوب شرقی آسیا و مسیرهای فرا اقیانوس آرام و فرا اقیانوس اطلس شد. رکود بعدی در صنعت مخابراتی در خلال سال 2001 باعث کاهش سریع قیمت تعرفه ها برای امکانات در این مسیرها شد و به نوبه خود منجر به پا فشاری بر سیستم جدید ساختاری و ور شکستگی مالی بسیاری از رهبران صنعتی پیشین و شکل گیری جدید در صنعت شد.
نمادهای اخیر، تجدید اهمیت در سرمایه گذاری ( ظرفیت کالاها و سیستم مالکیتی)و ضرورت ایجاد ساختار صنعتی جدید که شامل مدلهای مالکیت جایگزین( تناوبی) است که به منظور بهینه سازی کردن هدفهای هر کدام از گروهای چندگانه،بر توان و نیرو و سرمایهگذاری انجام شده توسط این گروهها اعمال نفوذ می کند، را خاطر نشان می سازد. این نشانه های نوپای تجدید ساختار صنعت و احیاء و رواج آن، همراه با زیربنای نسبتاً کهنه و جا افتاده سیستمهای کابلهای زیردریایی مربوط کننده منطقه دریای سرخ به اروپا و آسیا، فرصت بی نظیری را برای نسل بعدی سیستم فراهم ساخت تا نیازهای مخابراتی سالهای آینده را هم از نظر داخل منطقهای و هم از نظر برون منطقهای تأمین کند. این موضوع همچنین با پروژههای تحت گسترش جاری
(SEA-ME-and Fagcon-ME4) و مرتبط با شبکه زمینی افریقا(COMESA) که باعث بوجود آوردن ارتباط جایگزین با هزنیه پایین ترور منطقه شد،کامل میشود.
101 پیشینه تکنولوژی ( Technology Background)
سیستمهای انتقالی فیبرنوری (تارنوری)
Fiober optic Transmission systems
شبکههای انتقالی فیبرنوری از فیبرها( تارهای) تیره و انتقالی ، و سیستمهای رابط (میانجی) تشکیل یافته اند. (تقسیم بندی چندگانه زمان)=(Tim Division Multiplexing) TDM مبتنی بر سیستمهای انتقالی دیجیتالی (رقمی) تا دهه 1990 به طور مبسوطی مورد استفاده قرار می گرفت. شبکههای عمومی حامل که در ابتدا، برای بالا بردن کیفیت انتقالی سیگنالهای صوتی و از نظر اقتصادی در جهت ارائه سرویسهای خط آزاد اطلاعاتی گسترش یافته بودند، (سلسله مراتب رقمی مقارن زمان)= plesiochroncus Division Multiplexing)PDH بود.در دهه 1990،
(شبکه های نوری هم زمان)Synchronous Optical Networks) )SONET
مبتنی بر سیستم انتقالی در آمریکا سازگار شده بود، در حالیکه
( hierarchy Synchronous Digital)SDH =(سلسله مراتب دیجیتال هم زمان)
که مبتنی بر سیستمهای انتقالی بود توسط، ITV در سایر نقاط دنیا گسترش یافته و مستقر شده بود. سیستمهای SONET و SDH، سرعتهای بالاتر، میانجیهای استاندارد شده (یکسان شده) بازگشت خودکار و کیفیت انتقالی برتری نسبت به PDH را فراهم می کنند.