دانلود تحقیق کروماتوگرافی

اهمیت روش کروماتوگرتافی به دقت زیاد آن است که می تواند مقدار بسیار کم مواد موجود در عصاره سلولی را تفکیک کند.

اساس این روش بر جابجایی ذرات موجود در یک بخش متحرک بر روی یک بخش جامد است.

سرعت جابجایی مواد موجود در بخش متحرک با درشتی مولکول ها، جرم مولکولی آنها و میل ترکیبی مواد بستگی دارد در نهایت نمونه بر حسب درشتی و جرم مولکولی در جایگاههای خاصی از بخش ثابت جایگزین می شود.

کروماتوگرافی روی کاغذ انواع جداسازی های مختلف و ساده بر روی کاغذ به عنوان پیشروان کروماتوگرافی کاغذی توصیف شده اند.

در این روش فاز ثابت یک محیط آبی است که مولکولهای آن با رشته های سلولی کاغذ کروماتوگرافی پیوندهای محکمی دارد و فاز متحرک یک حلال آلی است که با خاصیت موئینگی از خلال کاغذ عبور می کند.

در این روش قطره ای از محلول حاوی مخلوطی که باید جدا شود را روی سک صفحه یا نوا کاغذ صافی در محل علامت گذاری شده قرار می دهند.

در این محل، قطره به صورت یک لکه حلقوی پخش می‌شود.

وقتی که لکه خشک شد، کاغذ را در یک ظرف مناسب سربسته طوری قرار می دهند که یک سر آن در حلال انتخاب شده به عنوان فاز متحرک فرو رود (لکه نباید توی محلول قرار گیرد چون لکه از کاغذ شسته می شود).

حلال از طریق الیاف کاغذ در نتیجه کاغذ در نتیجه عمل موئینگی نفوذ می کند و اجزا مخلوط را به میزانهای مختلف در جهت جریان حمل می کند.

نکته مهم این است که سطح کاغذ نباید کاملاً بوسیله حلال پوشانده شود، زیرا در این صورت اصلاً جداسازی صورت نمی گیرد و یا نواحی خیلی پخش می شوند.

وقتی که حبهه حلال مسافت مناسبی را طی کرد یا بعد از یک زمان قابل قبول، کاغذ را از تانک بیرون آورده، جبهه حلال را با علامتی مشخص می کنند و مهلت می دهند تا کاغذ خشک شود.

اگر اجسام رنگی؛ باشند به صورت نواحی یا لکه هایی مجزا مشخص شوند.

هدف این است که لکه ها فشرده و جدا از هم باشند.

اگر لکه رنگی نبوده باید به روشهای شیمیایی یا فیزیکی آن را تشخیص داد.(استفاده از واکنشگر مکان یاب یا ماورابنفش) ساده ترین روش شناسایی بر اساس Rf یعنی نسبت فاصله طی شده بوسیله لکه تقسیم بر فاصله طی شده جبهه حلال است.

برای تفکیکی مطمئن تر، از کروماتوگرافی کاغذی دو بعدی استفاده می کنیم.

در این حالت پس از اینکه مرحله اول کروماتوگرافی تمام شد.

کاغذ صافی را با زاویه 90 درجه می چرخانیم و مجدداً با حلال دیگری عمل گروماتوگرافی را پی می گیریم در نتیجه این عمل تفکیک مخلوط مورد نظر، بسیار دقیق تر صورت می گیرد.

موارد استعمال کروماتوگرافی کاغذی: 1- جداسازی آمینو اسید ها و پپتیدها در بررسی ساختارهای پروتئین ها 2- آزمایش روزمره ادرار و سایر مایعات بدن برای اسید آمینه ها و قندها 3- جداسازی بازهای پورین و نوکلئوتیدها در آزمایش اسید نوکلئیک 4- جداسازی استروئیدها 5- جداسازی ترکیبات علامت دار بوسیله رادیوایزوتوپ ها مواردی که در جداسازی بوسیله کروماتوگرافی کاغذی موفق نبودند: 1- جداسازی اجسام فرار غیر فعال مانند هیدروکربن ها 2- اسیدهای چرب فرار کروماتوگرافی لایه نازک در این روش که همان کروماتوگرافی اصلاح شده است، جاذب به صور لایه نازکی با ضخامت یکنواخت روی یک تکیه گاه صت بی اثر پخش می شود که معمولاً از صفحات شیشه ای استفاده می کنند.

جاذب جامد به صورت پودر ریز را معمولاً با آب و گاهی با یک مایع آلی فرار به صورت خمیز در می آورند و آن را بوسیله دستگاههای پخش کننده تجاری یا یک پخش کننده خانگی یا حتی با دست روی صفجه پخش می کنند.

(حتی با پاشیدن یا فرو بردن نیز امکان پذیر است) صفحه پوشیده از خمیر را خشک و با گرم کردن آن در حدود 100 درجه به مدت از قبل تعیین شده، آن را فعال می کند.

محلولی از نمونه در یک حلال فرار را به وسیله پیپت یا روی صفحه قرار می دهند.

وقتی که لکه خشک شد صفحه را به طور عمود در تانک سرنگ طوری قرار می دهند که لبه پایینی آن در فاز متحرک انتخاب شده فرو رود، بدین ترتیب جدا سازی با استفاده از کروماتوگرافی صعودی انجام می شود.

در پایان، حلال را از صفحه تبخیر می کنند و لکه های جدا شده را بوسیله روشهای فیزیکی یا شیمیایی شبیه روش کروماتوگرافی کاغذی آشکار و شناسایی می کنند.

مزایای کروماتوگرافی لایه نازک نسبت به کروماتوگرافی کاغذی 1-سریع بودن آن یعنی زمان متوسط حرکت حلال به مقدار cm10 در کروماتوگرافی لایه نازک روی سیلیکاژل30-20دقیقه است‌ولی‌روی کاغذ حدود‌2 ساعت‌طول‌می‌کشد.

زمان تقریبی جداسازی روی صفحات کوچک تر حدود 5 دقیقه است.

2- چون می توان از واکنشگرهای فعال تری همچون اسید سولفوریک غلیظ استفاده کرد تفکیک اجزا مخلوط بهتر انجام می شود.

معایب کروماتوگرافی لایه نازک نسبت به کروماتوگرافی کاغذی: 1- اشکال زیاد در قبت و نگهداری کروماتوگرافی لایه نازک 2- عدم سهولت بدست آوردن مقدار تکرارپذیر.

البته هر دو عیب را می توان به حداقل رساند و این عیوب برای کم کردن برتری همه جانبه کروماتوگرافی لایه نازک نسبت به سایر انواع کروماتوگرافی (به جز کروماتوگرافی گازی) کافی نیستند.

موارد استعمال کروماتوگرافی لایه نازک جداسازی اسیدهای چرب اشباع و غیر اشباع، تری گلیسیریدها، استروتیدها، فسفولیپدها، نوکلئوتیدها، پتپدها و مواد مختلف بیولوژیک.

کروماتوگرافی تعویض یونی در این روش از استوانه های شیشه ای که توسط دانه های رزین پر شده اند، استفاده می شود.

رزین های مورد نظر پلی مرهایی هستند که گروههای یونیزه شونده بسیاری به آنها افزوده شده است.

وقتی که محلولی از یونها از درون این استوانه ها(ستون ها) عبور می کند، یونها برای چسبیدن به جایگاههای باردار رزین تلاش می کنند.

در نتیجه سرعت عبور هر یون از داخل ستون به میل ترکیبی آن با محل های بردار رزین، درجه یونی شدن آن و ماهیت و غلظت یونهای رقابت کننده در محلول بستگی دارد اختلافی که در سرعت عبور یونها از داخل ستون وجود دارد مبنای اصلی جداسازی پروتئین ها و اسیدهای نوکلئیک توسط این روش است.

انواع رزین هایی که بار منفی دارند را تبادل کنندگان کاتیونی و انواع رزین هایی که بار مثبت دارند را تبادل کنندگان آنیونی می نامند.

مهم ترین رزین هایی که برای جداسازی پروتئین ها استفاده می شود، دی اتیل آمینواتیل سلولز به عنوان تبادل کننده آنیونی و کربوکسی متیل سلولز به عنوان تبادل کننده کاتیونی هستند.

تقابل بین رزین و پروتئین ایجاد پیوند الکترواستاتیکی بین ذرات رزین و زنجیزه جانبی برخی اسیدآمینه های پروتئین می کند و چون تعداد این پیوندها زیاد است پروتئین ها محکم به ذرات رزین می چسبند.

جداسازی پروتئین ها بوسیله کروماتوگرافی تبادل یونی بدین صورت است که رزین را به صورت سوسپانسیون غلیظی در بافر یا محلول نمک تهیه می کنند و ستون کروماتوگرافی را با آن پر می کنند.

در این زمان بارهای رزین توسط یونهای موجود در محلول خنثی می گردند.

نمونه که خود نیز در همان بافریا محلول نمک حل شده است را بر روی ستون رزینی به صورت لایه نازکی قرار می دهند.

بر اساس PH و غلظت نمک محلول، بعضی از پروتئین ها با جدا کردن یونها از محل های باردار رزین، جایکزین آنها گشته و با رزین تشکیل پیوند می دهند و بقیه پروتئینها در محلول باقی می مانند.

در این موقع مقداری بافریا محلول نمک را از داخل ستون عبور می دهند، و پروتئینهای باند نشده با جریان ضربه دار به طرف پایین ستون حمل می گردند.

برای جدا کردن بقیه پروتئینها لازم است که PH بافر مورد استفاده و یا غلظت نمک را تغییر دهند.

شرایط مورد نیاز برای جدا شدن پروتئین از رزین و خروج آن از ستون به تعداد پیوندهایی که بین پروتئین و رزین تشکیل می شود بستگی دارد، در نتیجه دو پروتئین با بار خالص سطحی یکسان ممکن است در زمان های متفاوتی از ستون خارج شوند به شرط آن که بار مطلق سطحی آنها متفاوت باشد.

برخی از رزینها تجارتی که برای کروماتوگرافی مناسب هستند بدین شرح اند: a)اسید قوی: مانند زئوکارب 255 و زئوکاربCG120 b)اسید شعیف: مانند زئوکارب 226 و آبرلیت CG50 c)باز قوی: مانند دی اسیدیت FFID و آبرلیت CG400 d)باز ضعیف: مانند آبرلیت CG45 موارد استعمال کروماتوگرافی تعویض یونی جهت جداسازی پروتئین ها و اسیدهای نوکلئیک به کار می رود.

خواص رزین مناب جهت کروماتوگرافی تعویض یونی از این قرار است: 1- باید دارای گروههای مبادله کننده تک عاملی باشند.

2- باید درجه اتصالات عرضی کنترل شده داشته باشد (8-4% بهترین درجه برای کروماتوگرافی است) 3- گسترده ذرات تا جایی که می شود، باید کوچک باشد.

4- باید اندازه ذرات تا جایی که عملی است، کوچک باشد.

کروماتوگرافی میل ترکیبی نوعی از کروماتوگرافی است که بر اساس تمایل مخلوط مجهول مورد نظر واکنش آن با موادی که ستون را با آنها پر کرده ایم انجام می شود.

اگر بخواهیم مکانیزم کلی را بررسی کنیم می توان به واکنش آنزیم با سوبسترا، آنتی ژن با آنتی بادی و پیوندهای هیدروژنی بین نوکلئوتیدهای مکمل اشاره کرد.

ستون را از ماده ای ژل مانند(آگارز- سلولز) به آن لیگاندهایی به خصوص به صورت کوالانس متصل شده است، پر می کنند.

سپس نمونه را از ستون عبور می دهند، اجزایی از نمونه که میل ترکیبی زیادی به لیگاند مورد نظر دارند با آن ترکیب می شوند و بقیه با سرعت از ستون خارج می شوند.

موارد استعمال کروماتوگرافی میل ترکیبی: 1- جداسازی ایمونوگلوبین ها به خصوص از آنتی سرم 2- جداسازی رسپتورهای برخی از خورمونها مثل انسولین 3- جداسازی آنزیم های سلولی 4- جداسازی mRNA از هموژنات بافتی کروماتوگرافی صاف کردن با ژل اساس جداسازی این روش بر اندازه و وزن مولکولی اجزا نمونه مورد نظر است.

در این روش ستون شیشه ای را بوسیله دانه های ژل متخلخل و غیر یونی پر می کنند.

چون ژل یون است پس جداسازی بر اساس اندازه مولکولها انجام می شود.

ژل متداول در این روش شبکه دکستران است که بواسطه واکنش بین دکستران و اپی کلرهیدرین یا اکریل آمید ایجاد می شود که البته فقط برای سیستم های آبی مناسب است ولی از ژلهایی از پلی استیران با اتصالات عرضی برای حلالهای آلی سود می‌برند.

این ژل باعث توسعه ر ژلی در جداسازی مواد شده است.

تبادلگراهای یونی دکستران که به صورت تجارتی موجود هستند عبارتند از: سفادکس- Sp، سفادکس- OM،سفادکسAQE و سفادکس- DEAE دانه های ژل خشک را در آب قرار می دهند تا هیدراته و متورم شوند و سپس آنها را درون ستون می ریزند.

فضای داخل ستون به دو فاز تقسیم می شود.

فاز ساکن که از یک قالب بسیار متخلخل تشکشل شده که منفذهای آن بوسیله حلالی که به عنوان فاز متحرک بکار می رود کاملاً پر شده است.

اندازه منفذ بسیار مهم است چون اساس جدایی بر همین مورد است و مولکولهای بزرگ تر از یک اندازه معین اصلاً وارد منفذ نمی شوند و تمام یا قسمتی از منفذها برای ورود مولکولهای کوچکتر آماده شده اند.

جریان فاز متحرک موجب می شود که مولکولهای بزرگ تر با برخورد با مانعی بدومن نفوذ در قالب ژل، از ستون عبور کنند، در حالیکه مولکولهای کوچکتر بر حسب شدت نفوذ آنها در ژل در ستون نگه داشته می شوند.

بدین ترتیب اجزا مخلوط به ترتیب جرم مولکولی نسبی از ستون خارج می شوند.

ابتدا مولکولهایی که بزرگتر از حد قابل خروج از ژل باشند از بین دانه های ژل عبور نموده و سریع تر از بقیه از پایین ستون خارج می شوند.

مولکولهایی که کوچک تر از حد قابل خروج از ژل باشند از طریق هر دو فاز ژل و حلال عبور می نمایند و در نتیجه خروجشان با تأخیر صورت می‌پذیرد.

در نتیجه مولکولهای موجود در نمونه اصلی سریعاً به دو گروه تقسیم می‌شوند(مولکولهای بزرگ تر و کوچکتر از حد قابل خروج از ژل)در شرایطی که در مولکول هر دو کوچکتر از حد قابل خروج از ژل باشند، مولکول بزرگ تر سریع تر از ژل عبور می کند چون مدت کمتری در فاز ژل می ماند.

در نتیجه مولکولهای کوچکتر از حد قابل خروج از ژل نیز جدا می شوند و خروجشان بر حسب کوچکی اندازه صورت می گیرد، یعنی بزرگ ترین مولکولها سریع تر و کوچک ترین و مولکولها کندتر از ستون خارج می شوند.

مواد استفاده کروماتوگرافی صاف کردن با ژل 1- جداسازی پروتئین ها، اسید نوکلئیک ها، پلی ساکاتریدها و لیپیدها 2- یقین وزن مولکولی عناصر ناشناخته کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا اساس کار بر حسب: 1- موادی است که با آن ها ستون را پر می کنند.

2- حلالی که استفاده می کنند ستون این کروماتوگرافی کوتاه تر و باریکتر از فنون دیگر است و همچنین از دانه های ریزتری استفاده شده است.

ذرات استفاده شده برای پر کردن ستون به صورت فشرده قرار می گیرند و در نتیجه حلال با مشقت فراوان از ستون عبور می کند.

روش کار بر روی تهیه پمپ های بدون ضربان جهت تولید فشارهای بالای لازم و آشکار سازهای حساس برای کنترل محلولهای خارج شده از ستون متمرکز شده است.

کروماتوگرافی گازی کروماتوگرافی گازی به طول مستدل از دقیق ترین و مفیدترین روشهای کروماتوگرافی است و سرعت پیشرفت این روش، فوق العاده است.

در این روش فاز متحرک از گاز تشکیل شده است برای فاز ثابت از مایع سود ببریم این روش را کروماتوگرافی گاز- مایع (GLC) و اگر برای فاز قابت از جامد استفاده کنیم، این روش را کروماتوگرافی گاز- جامد(GSC) می نامیم.

در GLC اساس جداسازی تسهیم مولکولهای نمونه بین دو فاز مایع و گاز است.

در GSC اساس جداسازی جذب تمایزی مولکولهای نمونه بین که در حال حمل با گاز هستند، توسط فاز جامد است، در ضمن GLC متداول تر از GSC است.

گاز استفاده شده، نیتروژن، در اکسید کرین، آرگون یا نئون است که به طور فشرده شده در سیلندر جای داده شده است.

مخزن گاز توسط لوله فلزی به اتاقک نمونه متصل شده است.

برای تنظیم جریان گاز از شیر کاهند: خشک کنند شیر کنترل دقیق، جریان سنج، فشارسنج استفاده شده است.

نمونه توسط میکروسرنگی به درون اتاقک نمونه تزریق می شود.

این تزریق از طریق دیافراگمی که نقطه تزریق نامیده می شود انجام می شود که این سوراخ بعد از ورود سورن خود بخ خود به خاطر خاصیت اتساع بسته می شود.

ستون در محظه ای به نام آون قرار دارد که اگر قسمتی از نمونه مایع باشد به گاز تبدیل شود در ضمن ستون مارپیچ است و این راه حلی برای کم شدن حجم آن است.

اگر روش GLC باشد موادی که برای پر کردن ستون از مواد با جامد خنثی که بوسیله مایع غیر فراری اشباع شده است پر می کنند.

در روش GSC فاز ثابت را مواد جاذبی مثل ذغال یا سیلیکاژل تشکیل می دهند مولکولهای گوناگون بر حسب میزان جذبشان توسط مواد جاذب با سرعت های مختلف توسط فاز متحرک حمل می شوند و در زمان های مختلف از انتهای ستون خارج می شوند.

در نزدیکی خروجی ستون.

پیل آشکارسازی قرار دارد که ترکیب گازهای خروجی را مشخص می کند و بوسیله دستگاه ثبات آنها را به صورت قله هایی متناسب با مقدار اجزا شده رسم می کند.

مواد استعمال گاز کروماتوگرافی 1- جداسازی لیپیدها، اولیگوساکاریدها، اسیدهای آمینه پس از تبدیل آنها به مشتقات 2- تفکیک اسیدهای چرب کروماتوگرافی فاز فوق بحرانی کروماتوگرافی گاز- جامد عمدتاً روشی است که برای جداسازی اجسام یا جرم مولکولی کم مناسب است.

بنابراین توسعه مزایای کروماتوگرافی، جذب سطحی، مانند گزینش پذیری بیشتر برای اجسام شیمیایی مختلف، به اجسام با جرم مولکولی بالاتر مفید خواهد بود.

«سی» و «ریندرز» روشی برای این کار ابداع کردند که در آن از گازهای با فشار بالا، یا سیالات فوق بحرانی به عوض سیستمهای با فشا نسبتاً پایین استفاده می شود.

در کروماتوگرافی گازی معمولی، گاز حامل به طور قابل ملاحظه ای با فاز ساکن وارد عمل متقابل نمی شود ولی اگر بخاری مانند دی اتیل اتر در دماهای بالاتر از درجه بحرانی خود به عنوان گاز حامل به کار رود اعمال متقابل شدیدی رخ می دهد.

تحت این شرایط، تعادلهای جذب سطحی اجسام مورد جداسازی تغییر می یابد که به عبارتی بر یک فشار بخار خیلی بالاتر دلالت می کند، یعنی به نظر می رسد که اجسام خیلی فرارتر شده اند.

دو عامل که به طور عمده باعث این عمل می شوند عبارتند از: اول افزایش اعمال متقابل مولکولی در فاز گازی که فوگاستیه اجسام جذب شوند، را افزایش می دهد و دوم تغییرات سطح جاذب به علت افزایش عمل متقابل گاز حامل پنتان (62 و 196 بحرانی T) دی اتیل اتر (61 و 193 بحرانی T) پروپان 2- ال (25-235 بحرانی T) نمونه های موادی هستند که می توانند به عنوان سیالات فوق بحرانی در فشارهای محدود به به کار روند.

اجسام جدا شده با این روش: ویتامینهای A و E و K و هومونهای جنسی.

بوسیله کروماتوگرافی گاز- مایع معمولی لازم است که این اجسام به طور شیمیایی تغییر داده شوند در غیر اینصورت کروماتوگرافی روی آنها ممکن نیست.

این اجسام در دماهای بالای لازم برای تبخیر بوسیله کروماتوگرافی گاز- جامد معمولی متلاشی می شوند.

اجسام آلی فلزی مانند فروسین و بعضی از مشتقات آن نیز به طور موفقیت آمیزی جدا شده اند.

خلاصه در جداسازی به روش Flow Sytometry می توان اجزا سلول را از هم جدا کرد و سلولی را در بین میلیونها سلول دیگر تمیز داد.

نمونه های مورد نظر باید جهت جداسازی بوسیله آنزیمها مورد اثر قرار گیرند.

در ضمن Flow Sytometyr در محاسبه شکل و مقدار RNA و DNA عدد هم استفاده می شود.

سانتریفوژ فرآیندی است فیزیکی که از نیروی گریز از مرکز جهت جداسازی اجزا سلولی و مواد درون آن استفاده می شود.

در روش دیالیز مخلوط مجهول مورد نظر را در کیسه ای که از غشا نیمه تراوایی ساخته شده قرار داد.

و آن را در آب مقطر فرو می برند و از طریق انتشار جداسازی صورت می گیرد.

در کروماتوگرافی که طیف گسترده ای را شامل می شود، دقت زیاد جواب بدست آمده جزء مزیت های روش است در کروماتوگرافی روی کاغذ فاز ثابت یک محیط آبی است که مولکولهای آن با رشته های سلولزی کاغذ کروماتوگرافی پیوندهای محکمی دارد و فاز متحرک یک حلال آلی است.

کروماتوگرافی لایه نازک جاذب به صورت لایه نازکی با ضخامت یکنواخت روی یک تکیه گاه سفت پخش می شود که معمولاً از صفحات شیشه ای سود می‌برند.

در کروماتوگرافی تعویض یونی رزینهای بار منفی را تبادل کنندگان کاتیونی و رزینهای بار مثبت را تبادل کنندگان آنیونی می نامند و جداسازی پروتئینها و اسیدهای نوکلئیک این روش است.

در کروماتوگرافی میل ترکیبی جداسازی بر اساس میل مخلوط مجهول در واکنش با موادی که ستون را با آنها پر می کنیم است در کروماتوگرافی صاف کردن با ژل اساس جداسازی بر اندازه و وزن مولکولی مجهول ما است.

گاز کاروماتیکی صاف کردن با ژل اساس جداسازی بر اندازه و وزن مولکولی مجهول ما است.

گاز کروماتوگرافی به طول مستدل از دقیق ترین روشهاست که در آن فاز متحرک گاز است و به دو صورت GLC و GSC انجام می شود.

در کروماتوگرافی فاز فوق بحرانی معمولاً ویتامینهای A و E و K و هورمونهای جنسی جدا می شود.

پرسشهای مروری 1- گروماتوگرافی گازی را با بقیه کروماتوگرافی ها مقایسه کنید 2- آزمایشهای نمونه را در روشهای کروماتوگرافی توضیح دهید.

3- روش صعودی و نزولی را در کروماتوگرافی کاغذی بررسی کنید.

4- نحوه شستشو در انواع کروماتوگرافی ها را توضیح دهید.

5- نمک زدایی بوسیله تبادل یون را توضیح دهید.

6- حوزه کروماتوگرافی گازی را مشخص کنید 7- کروماتوگرافی ستون موئینه چگونه است؟

8- نظریه کروماتوگرافی چیست؟

9- نقایص کروماتوگرافی کاغذی چیست؟

10- روشهای فاز معکوس در کروماتوگرافی چیست؟

11- کروماتوگرافی نمک زنی چیست؟

12- آشکار ساز پلاسمای امواج میکرو چیست؟

منابع برای مطالعه بیشتر 1- مبحث Fractionation of cell از کتاب The cell مؤلف: B.Alberts چاپ 2002: از صفحه 478 تا 483.

2- مبحث Cells can be Isolated...

از کتاب The cell مؤلف: B.Alberts چاپ 2002: از صفحه 470 تا 472.

1.Lodish, H.et al.

Molecular cell biology.

4th eds.

2000.

chapter 5: Biomembranes and the subcellular organization of eukaryotic cells.

2.

Cooper, G.A Molecular Approach to the cell.

2nd eds.

2000 chapter 1: An Overview of cells and Cell research.

کیزل کورقندها، الیکوساکاریدها، اسیدهای دوبازی، اسیدهای چرب، تری گلیسیرها آمینواسیدهاسلایتاستروئیدها، کاتیونهای معدنیپودر سلولزآمینواسیدها، رنگهای غذایی، آلکالوئیدها، نوکلئوتیدهانشاستهآمینواسیدهاسفادکسآمینواسیدها، پروتئینهاپلی آمیدضد اکسنده ها، پروتئین ها، فلاونوئیدها، آنتوسیانین ها، اسیدهای آروماتیکسیلیکاژلاسیدهای چرب، لیپیدها، روغنهای اصلی، قندها، آمینواسیدها نوعمحدوده PH مؤثرتبادل کاتیوناسید قوی اسید ضعیف14-1 14-5تبادل آنیونباز قوی بار ضعیف15-1 9-1