دانلود مقاله هواپیما (سرعت)

بیشتر تاریخ شناسان هوانوردی، چاک ییگر، خلبان آزمایشی نیروی هوایی آمریکا را اولین کسی می دانند که در حال پرواز با هواپیمای آزمایشی X-1، که در حقیقت یک بمب افکن تغییر یافته جنگ جهانی و مجهز به چهار موتور راکت بود، برای نخستین بار دیوار صوتی را در جهان شکست.

البته تعداد دیگری از خلبانان نیز ادعا نموندند که این کار را زودتر از چاک ییگر انجام داده اند، اما باز هم، رکورد این خلبان معتبرتر است.

در سال 1953 میلادی، خلبانی به نام اسکات کراسفیلد، خود را به عنوان اولین خلبانی معرفی نمود که برای اولین بار، از دو برابر سرعت صوت یا همان دو ماخ گذشته است.

وی این سرعت را با هواپیمای سکای راکت به دست آورد.

در حالی که حدود شش سال طول کشید تا خلبانان از سرعت یک ماخ به سرعت دو ماخ دست پیدا کنند، اما در همین حال تنها نصف این زمان به طول انجامید تا جهان هواپیمایی به سرعت بالای سه ماخ نیز دست پیدا کند.

اولین خلبانی که به سرعت سه برابر صوت دست یافت، خلبان آزمایشی نیروی هوایی آمریکا، ملبورن آپت بود که با هواپیمای بل X-2، در 27 سپتامبر 1956 رکورد سرعت را شکست.

هواپیمای او ابتدا می بایست با یک هواپیمای مادر به سرعت و ارتفاع مناسب دست پیدا کرده و سپس از هواپیمای مادر پرتاب شده و به سرعت مورد نظر خود می رسید.

بالاترین سرعت این هواپیما، 3.851 کیلومتر بر ساعت و در ارتفاع 19 کیلومتری سطح دریا اندازه گیری شد.

با وجود این موفقیت و شادی بزرگ، به دلیل این که خلبان آپت هیچ گونه تجربه ی پروازی با آن هواپیما را زا قبل نداشت، در هنگام بازگشت به پایگاه ادواردز، سرعت را به طور کامل کاهش نداد و در نتیجه این عمل، کنترل هواپیما از دست او خارج شده و هواپیما به صورت واژگون در آمد.

در این حالت او سعی کرد که با صندلی نجات بیرون بپرد، اما دیگر دیر شده بود و خلبان همراه با هواپیمایش به زمین برخورد کرده و منفجر گردید و خلبان جان خود را از دست داد.

اما روند دستیابی به سرعت های بالاتر، باز هم ادامه پیدا کرد و سرانجام هواپیمای X-15، در هفتم مارس 1961، سرعتی بالاتر از چهار ماخ یا 4.675 کیلومتر بر ساعت در ارتفاع 23 کیلومتری سطح دریا دست یافت.

در این عملیات فوق العاده، کنترل هواپیما در دست کاپیتان رابرت وایت از نیروی هوایی آمریکا بود.

سه ماه بعد، در 23 ژوئن 1961، خلبان وایت بار دیگر سوار هواپیمای مقتدر خود شده و قدم بعدی در رسیدن به سرعت های بالا را تحقق بخشیده و به سرعت باور نکردنی 5 ماخ دست پیدا نمود.

بالاترین سرعتی که خلبان در این پرواز بدان دست یافت، سرعتی معادل 5.800 کیلومتر بر ساعت در ارتفاعی برابر با 32.830 متر از سطح دریا بود.

اما انگار این خلبان دست بردار نبود، چرا که بار دیگر در 11 سپتامبر 1961، یعنی در همان سال برای بار سوم، در اقدامی بی نظیر به قدم بعدی سرعت های بالا دست یافته و نام خود را به عنوان اولین خلبانی رقم زد که بالاتر از سرعت 6 ماخ پرواز کرده است.

این بار او سرعتی معادل 6.590 کیلومتر بر ساعت را در ارتفاعی پایین تر از دفعه قبل، یعنی ارتفاع 30.970 متری به دست آورد.

اگر چه حدود 9 سال به طول انجامید تا بشر از سرعت 1 ماخ به 3 ماخ دست پیدا کند، اما تنها 9 ماه طول کشید که خلبانی بتواند از سرعت 3 ماخ به 6 ماخ دست پیدا کند.

آخرین سرعتی که برای هواپیمای افسانه ای X-15 به ثبت رسید، چند سال بعد و به وسیله خلبانی به نام ویلیام پیت نایت بود.

در سوم اکتبر 1967، خلبان نایت رکورد سرعت 7.274 کیلومتر بر ساعت را در ارتفاع 31.120 متری سطح دریا به دست آورد.

رکورد این خلبان، بالاترین سرعتی بوده است که به وسیله یک هواپیمای سرنشین دار در طول تاریخ به ثبت رسیده است.

تنها وسیله ای که با سرعتی بیش از رکورد یاد شده و با سرنشین پرواز کرده باشد، شاتل فضایی آمریکاست که با سرعت 28 ماخ، قادر به پرواز است، اما چون این وسیله یک موشک بیرون جوی محسوب می شود، رکورد آن در حیطه هواپیماها کاربردی ندارد.

در 27 مارس سال 2004، هواپیمای بدون سرنشین X-43 ناسا رکورد خلبان نایت را شکست.

در حالی که تمامی هواپیماهایی که به سرعت های بالا برای نخستین بار دست یافتند، به موتورهای موشکی مجهز بودند.

هواپیمای X-43 مجهز به موتور جت هوادمی موسوم به سکرم جت می باشد و به همین دلیل است که این برنامه چنین هواپیمایی از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است.

این هواپیما برای نخستین بار با سرعت 83/6 ماخ به مدت 11 ثانیه پرواز نمود.

این سرعت معادل 7.700 کیلومتر بر ساعت در ازتفاع 28.995 متری می باشد.

درست چندماه بعد، در 16 نوامبر سال 2004، هواپیمای مشابه دیگری به سرعتی نزدیک به 10 ماخ دست پیدا کرد.

این هواپیما ابتدا با هواپیمای کمکی و مادر بی 52 به ارتفاع مناسب حمل شد و پس از جداشدن از بوستر کمکی در ارتفاع و سرعت بهینه، موتور سکرم جت این هواپیما را با سرعت 8/9 ماخ یا 11.000 کیلومتر بر ساعت پیش راند.

از آن زمان که صدای رعد آسای شکستن دیوار صوتی برای اولین بار بر فراز بیابانی در آمریکا شنیده شد، تا آن زمان که هواپیمای آزمایشی سازمان ناسا به سرعت ده برابر صوت دست یافت، زمانی برابر با حدود پنجاه سال طلایی که در طی آن آینده صنعت هوایی جهان رقم خورد و جهان هواپیمایی به پیشرفت های بسیار و البته موثری نایل آمد، سپری می شود.

این گام های بزرگ، همه و همه نتیجه تلاش، پایداری، پشتکار و مداومت بی نظیر افرادی مانند من و شماست همزمان با به پایان آمدن کار آزمایش سه جنگنده جدید ایرانی، یعنی هواپیما های شفق، صاعقه و آذرخش، ایرانیان نیز به این باور رسیدند که تنها علم غربی نیست که می تواند برتر باشد، بلکه می شود به قول بزرگان، ایرانی، می تواند و برای نخستین بار در منطقه ایران این کار را انجام داد پس از استقبال شما خوانندگان عزیز از مقاله مربوط به هواپیمای شفق، بر آن شدم که مقاله ای را نیز به طور مشترک، به پرداختن به بررسی هواپیماهای صاعقه و آذرخش اختصاص دهم.

از سال ها پیش، طرح هواپیمایی به نام اوج در کار بود که البته این طرح ادامه نیافت.

اما با پیگیری مسئولان، در آذر سال 1379، سرتیپ علی اکبر شوقی، رئیس دانشگاه شهید ستاری، اعلام کرد که هواپیمای جدیدی که با نام صاعقه در راه است، در سال 1382، اولین پرواز های آزمایشی خود را به انجام خواهد رساند.

در تابستان سال 1383، صدا و سیما، تصاویر و فیلم های ویدیویی این هواپیمای جدید را با توضیحات کامل نمایش داده و بدین گونه بود که این هواپیما به ایرانیان معرفی گردید.

در این هواپیما، از بدنه هواپیمای اف-5 آمریکایی، به دلیل طراحی خوب و قدرت مانور بالای آن الهام گرفته شده است.

تفاوت اساسی ظاهری این هواپیما با اف-5، وجود دو سکان عمودی V شکل می باشد که برای ایجاد توانایی لازم برای مانور پذیری بهتر جنگنده صورت گرفته است.

هواپیمای جنگنده صاعقه در حقیقت یک نمونه 10تا 15 درصد بزرگتر شده هواپیما های اف-5 با سکانهای عمودی پروانه ای به منظور افزایش مانورپذیری و کاهش سطح مقطع راداری با سیستم های الکترونیک و موتورهای روسی می باشد.

پس از استقبال شما خوانندگان عزیز از مقاله مربوط به هواپیمای شفق، بر آن شدم که مقاله ای را نیز به طور مشترک، به پرداختن به بررسی هواپیماهای صاعقه و آذرخش اختصاص دهم.

هواپیمای جنگنده صاعقه در حقیقت یک نمونه 10تا 15 درصد بزرگتر شده هواپیماهای اف-5 با سکانهای عمودی پروانه ای به منظور افزایش مانورپذیری و کاهش سطح مقطع راداری با سیستم های الکترونیک و موتورهای روسی می باشد.

تصویر واقعی جنگنده صاعقه در فرودگاهی نامشخص در ایران پیشرانه این هواپیما دو دستگاه موتور RD-33 می باشد که از موتورهای هواپیمای اف-5 بسیار قدرتمندتر بوده امکان پرواز تا سرعتهای 5/1تا 8/1 ماخ را به این هواپیما می دهد.

رادار این هواپیما از نوع N019-ME که در ایران بهسازی شده تا کارایی آن بر ضد اهداف زمینی افزایش یابد.

بیشترین وزن محموله این هواپیما 4,400 کیلوگرم و وزن خالی این هواپیما 8,000 کیلوگرم و بیشترین وزن برخاست این هواپیما 15,000 تا 18,000 کیلوگرم بوده و بردی در حدود 600 کیلومتر را داراست.

این هواپیما، برای اولین بار، در طی سفر آیت الله خامنه ای به همدان پروازی آزمایشی را با موفقیت تمام به انجام رساند که در پی آن، رهبر انقلاب به جمعی از خلبانان نیروی هوایی ایران تاکید نمود که این موفقیت، نتیجه تلاش بی وقفه و ایمان پایدار جوانان دانشمند این کشور است.

اما هواپیمای آذرخش را می توان یک جنگنده اف-5 دانست که در آن مساحت بال ها تا حدودی افزایش یافته و موتورها و اویونیک آن با نمونه های جدیدتر روسی تعویض گشته است.

مشهود ترین تفاوت این هواپیما با جنگنده اف-5، ورودی موتورهای به وضوح بزرگتر آن است که در نتیجه نصب موتور قدرتمند تر و نیاز به ورودی هوای بزرگتر حاصل آمده است.

هواپیمای جنگنده ایرانی آذرخش با ورودی موتورهای بزرگتر نظر شخصی بنده در مورد جنگنده ساخت ایران چنین عنوان می کنم که با توجه به این که حتی شرایط تا حدودی در کشور های مجاور منطقه مانند ترکیه یا عربستان بهتر نیز هست، این کشورها از خود هیچ گونه توانایی را حتی برای اصلاح جنگنده های خارجی از خود نشان نداده اند.

همین موضوع، برتری ایران مشخص می سازد چرا که ایران حتی با وجود تحریم های اقتصادی فراوان، قادر به طراحی و ساخت دو جنگنده مستقل و اصلاح یک نمونه خارجی شده است.

بنده اغراق های برخی که اعلام می کنند که این هواپیما ها حتی هواپیماهای غربی چون جنگنده F/A-22 را مغلوب می سازند را به طور کامل رد می نمایم.

چون اگر واقع گرا باشیم، ایران یک کشور در حال توسعه است و نمی توان از او انتظار ساخت چنین جنگنده هایی را در وهله اول داشت، بلکه به تدریج باید به این اهداف دست پیدا کرد.

در این اوضاع طراحی و ساخت چنین جنگنده هایی، با توانایی های نسبتاً خوب و قابل قبول، خود افتخار بزرگی محسوب می شود که کشورهای دیگر منطقه، ناتوانی خود را در برابر انجام چنین امور پراهمیتی، بوضوح نشان داده اند.

هواپیمای جنگی شفق .

طراحی و ساخت ایران این پست را فقط برای این می نویسم که شروعی باشد بر نوشته هایم در زمینه هوافضا و صنعت هوانوردی که بعد از این هر وقت امکانش فراهم باشد در این زمینه هم چیزی خواهم نوشت .

و بیشتر هم بر روی صنایع داخلی تکیه خواهم کرد .

هر گامی که در این زمینه مهم در ایران برداشته می شود مرا بی نهایت خوشحال میکند .

چرا که صنعت هوافضا جزء علوم و فنون پیشرفته جهان به حساب می آید و فعالیت ایران در این صنعت و کارهای خوبی که در چند سال گذشته در وزارت دفاع کشورمان صورت گرفته موجب دلگرمی و افتخار ما ایرانیان به حساب می آید .

بی شک ایران با گامهای خوبی که در این صنعت برداشته سرآمد کشورهای منطقه است .

به ویژه با طراحی و ساخت هوایمای جنگی "شفق " توانایی بالای خود را را به نمایش گذاشته و کارشناسان نظامی را شگفت زده کرد .

در مورد هواپیمای جنگی شفق که توجه جهان هوانوردی را به خود معطوف ساخت و سایتها و مجله های مشهور صنعت هوانوردی در مورد آن دست به گمانه زنی پرداختند و آن را ستوده و نشانه ایی از پیشرفت صنایع هوایی ایران دانستند .

طراحی و ساخت این جنگنده ابتدا قرار بود با همکاری روسیه انجام شود اما با توجه به فشارها و تهدیدهای آمریکا روسیه خودرا از این برنامه کنار کشید و طرحان و کارشناسان ایرانی ( به ویژه دانشگاه صنعتی شریف و مالک اشتر ) برای رو کم کنی هم که شده با همت و تلاش خودشان کار طراحی را انجام داده و به مرحله ساخت اولین نمونه رسیدند .

در واقع همان گونه که سایت اینترنتی روسین دیفنس نوشته بود : ایران با طراحی و ساخت این جنگنده و نمایش آن همه را شگفت زده کرد .

با ساخت این جنگنده صنایع هوایی ایران به پشرفت قابل ملاحظه ایی دست یافته است .

این سایت اینترنتی همچنین در مورد این هواپیما می نویسد : شفق از موتور روسی RD-33 کلیموف استفاده میکند و از کابین پیشرفته ایی مجهز به سامانه های نمایشگر رنگی نوع k-36D ساخت روسیه استفاده می برد .

این نمایشگرها را می توان قابل مقایسه با نمایشگرهای چند کاره و رنگی مورد استفاده در هواپیمای جنگی F-22 آمریکا دانست .

این سایت شفق را با طرح هواپیمای MiG I-2000 روسیه قابل مقایسه دانسته .

از ویژگیهای شفق میتوان به طراحی ویژه و آیرودینایک تحسین برانگیز آن اشاره کرد .

از شکل و شمایل هواپیما و همچنین ورودیهای هوای موتور آشکار است که طراحان تلاش بسیاری به خرج داده اند تا بازتابش راداری هواپیما را به کمترین حد ممکن برسانند تا امکان کشف و رهگیری آن دشوارتر باشد .

در واقع می توان شفق را اولین هواپیمای جنگی استیلت ایرانی به حساب آورد .

نوع سازه به کار رفته به شکل مناسبی اجازه حمل انواع بمب و موشکهای هوابه هوا و هوابه زمین و همچنین انواع بمب با هدایت لیزری را به این هواپیمای توانمند میدهد .

احتمالا طراحان با آینده نگری امکان استفاده از موشکهای هدایت شونده روسی را مد نظر داشته اند .

( هنوز از نوع رادار مورد استفاده و ویژگیهای آن اطلاعی ندارم _مداد ) .

ایران گفتگوهایی را برای تولید موتور پیشرفته روسی به نام RD-33 انجام داده است و گویا گفتگوهایی نیز در زمینه تولید تحت امتیاز نمایشگرهای چند منظوره ساخت روسیه در جریان است .

به هر روی " شفق " گام بلند و تحسین برانگیزی در صنایع هوایی ایران به حساب می آید و طراحی و ساخت آن موجب افتخار و سربلندی ایرانیان است .

هواپیمای اف-16 مدل های ئی و اف یا همان بلاک 60، جدیدترین، به روز ترین و مدرن ترین جنگنده های صادراتی حال حاضر جهان هستند که فعلاً، تنها توسط امارات متحده عربی و به تعداد 80 فروند، 55 فروند تک سر نشینه مدل ئی و 25 فروند دو سرنشینه مدل اف، سفارش داده شده اند.

این هواپیماها، که با نام دیزرت فالکون یا شاهین صحرا نیز شناخته می شوند، جزء پیچیده ترین هواپیماهای روز جهان به شمار آمده و به راستی هم اکنون، می توان آن را سلاح برتر نامید.

پس از ادامه نیافتن تولید هواپیمای اف-16 ایکس ال که در پست های قبلی معرفی شد، امارات متحده عربی نیاز خود را به یک جنگنده همه منظوره دوربرد تسلیم شرکت های هواپیمایی نمود.

در همین راستا، هواپیماهایی چون یوروفایتر و رافال نیز به امارات پیشنهاد گردید، اما نهایتاً، هواپیمای اف-16 بلاک 60 شاهین صحرا، به عنوان برنده این خرید شناخته شد.

برای افزایش برد این هواپیما، در این جنگنده از مخازن سوخت تطبیقی که در بالای ریشه بال ها قرار گرفته اند، استفاده می شود.

استفاده از این مخازن، بردی معادل 1.500 کیلومتر بدون سوخت گیری هوا به هوا به این هواپیمای نسبتاً کوچک می دهد که بردی بسیار عالی محسوب می شود.

سیستم هدف گیری و مسیریابی شبانه که در مدل های قدیمی تر اف-16، مانند تسلیحات در زیر بدنه نصب می شد، هم اکنون در دماغه هواپیما جاسازی شده است.

هم چنین استفاده از سیستم فوق العاده پیشرفته مغشوش کننده الکترونیکی، دیگر این هواپیما هدف موشک های زمین به هوای روسی SA-10 و SA-12 قرار نخواهد گرفت.

این هواپیما، مجهز به صفحه نمایش های پنج در پنج اینچی رنگی است که برای آگاهی از موقعیت فعلی خلبان به بهترین نحو در نظر گرفته شده است.

به دلیل افزایش وزن این نمونه جدید هواپیما به علت به کارگیری سیستم های جدیدتر و پیچیده تر، این هواپیما برای پیشرانش خود، از آخرین، جدیدترین و پر قدرت ترین موتورهای نسل F-110 جنرال الکتریک با کد F-110-GE-132 استفاده می نماید که با تولید 32.000 پوند نیروی تراست، موتورهای واقعاً نیرومندی بوده و اف-16 شاهین صحرا را قادر می سازند که به سرعت های تا دو ماخ نیز دست پیدا کند.

این جنگنده جدید، قابلیت استفاده از تمامی موشک های نسل جدید مانند آسرام و موشک های قدیمی تر سایدوایندر و آمرام را داشته و قادر است که با استفاده از موشک های هوا به زمین پیشرفته AGM-154 و AGM-84E درس خوبی نیز به اهداف زمینی بدهد!

این هواپیما در حقیقت برای جایگزینی هواپیمای موفق ضد تانک A-10 تاندربولت توسعه یافت و هم اکنون نیز به خوبی آشکار شده است که این هواپیمای جنگنده، در ماموریت های ضد تانک، بی نظیر می باشد.

هر چند این هواپیما از ابتدا با بال های دلتا شکل طراحی شده بود، اما ضعف بال های دلتایی در پرواز و عملیات در ارتفاع کم و ماموریت های ضد تانک که دقیقاً مسئله مد نظر شاهین صحراست، این برنامه را لغو نموده و اف-16 بلاک 60، با همان بال های معمولی طراحی شد.

این هواپیما، قادر است از عهده ایفای نقشهای برتری هوایی، دفاع منطقه ای و گشت دریایی به شایستگی بر آید.

AC-130 هواپیمای پشتیبانی نزدیک بوده و با داشتن چندین توپ قوی یک مهره برتری برای آمریکا در صحنه های نبرد می باشد.

این هواپیما که اصطلاحا کشتی تیر انداز نامیده می شود در بسیاری از عملیات شایستگی های خود را نشان داده است.

از آن جمله می توان به جنگ آمریکا در سومالی نام برد کهAC-130 ها به پشتیبانی نزدیک از نیروهای زمینی پرداختند.این هواپیما در پاناما، جنگ خلیج و در بوسنی هرزگووین نیز به کار گرفته شد.

AC-130 دارای 4 موتور توربو پراپ T56-A-15 بوده که هرکدام دارای قدرت 4910 اسب بخار است که به هواپیما حداکثر سرعت 0.4 ماخ (482 کیلومتر بر ساعت) را می دهد.

درحال حاضر دو مدل از AC-130 در حال خدمت می باشند که : AC-130H Spectre(شبح) که دارای دو توپ 20 میلی متری، 1 توپ 40 میلیمتری و یک توپ 105 میلیمتری(حدوداً به اندازه توپ یک تانک) می باشد و AC-130U Spooky(شبح وار) که به یک توپ 25، 40 و 105 میلیمتری مجهز می شود.

خدمه هر دو نمونه شامل پنج افسر (خلبان، کمک خلبان،افسر ناوبر و هدایت گر،افسر کنترل کننده آتش،افسر جنگ الکترونیک) و هشت نفر دیگر شامل مهندس پرواز، اپراتور حسگر های تلویزیونی، اپراتور حسگر های فرو سرخ، مسئول پر کردن اسلحه ها و چهار اپراتور توپها می باشد.AC-130 نمونه مسلح و اصطلاحاْ (gunship) هواپیمای معروف ترابری C-130 هرکولس است.اولین پرواز این هواپیما(که AC-130A بود که امروزه کنار گذاشته شده است) در سال 1967 انجام شد.اگر چه از آن زمان تاکنون فناوری و تکنولوژی بسیار رشد کرده ولی کاربردهای AC-130 چندان تغییر نکرده است.

نقشهای این هواپیما عبارت است از : پشتیبانی هوایی نزدیک، نقش بازدارندگی و شناسایی، دفاع منطقه ای، عملیات اسکورت، کنترل هوایی، کنترل و فرماندهی (command and control) به صورت محدود و عملیات جستجو و نجات.

AC-130A اسپکتور به لحاظ ابعاد خارجی مانند C-130 بوده و یکی تفاوتهای اصلی آن با نمونه های جدیدتر عدم قابلیت سوخت گیری هوایی است.

این نمونه با حداکثر مهمات دارای برد 1450 مایل ( 3943 کیلومتر) می باشد.

AC-130A برای شرکت در جنگ ویتنام در 20 سپتامبر 1967 به ویتنام اعزام شد و یک هفته بعد اولین ماموریت خود را به انجام رسانید.

اولین مورد انهدام این هواپیما در سال 1969 بوقوع پیوست که در آن دو خدمه هواپیما کشته شدند.

در طول جنگ ویتنام از 18AC-130 5 فروند ساقط شد ولی در کل این هواپیما توانست بیش از 10000 ماشین دشمن را نابود کند.

آخرین AC-130A در سال 1995 بازنشسته شد.

AC-130H در سال 1995 جایگزین مدل A گردید.

کامپیوترهای این مدل دارای توانایی تشخیص هدف از دوست هستند که باعث کاهش تلفات در نیروهای خودی در صحنه نبرد می شود.

این هواپیما در جنگ خلیج فارس نیز استفاده شد و تنها یک فروند آن (به همراه 14 خدمه) ساقط شد.

AC-130U اسپوکی از پیشرفته ترین کشتی های جنگی(گانشیپ:GunShip) جهان می باشد.بیش از 609 هزار خط نرم افزار برای سیستم کنترل آتش و الکترونیک پروازی آن نوشته شده است.سیستم کنترل آتش آن توانایی حمله همزمان به دو هدف را با استفاده از دو توپ دارد بطوریکه این هدف ها می توانند در فاصله 1 کیلومتری از همدیگر هم باشند.حسگر های فرو سرخ و رادار این مدل APQ-180 ( رادار جنگنده F-15E) می باشد که به آن توانایی انجام عملیات در روز و شب و هر شرایط آب و هوایی می دهد.

در صورت لزوم تمام اسلحه ها می توانند به حسگر ها وصل شده و از آن فرمان بگیرند در پاسخ به نیاز شرکتهای هواپیمایی در سراسر دنیا و به منظور ارائه تسهیلات و خدمات هر چه بیشتر به مسافران، شرکت هواپیماسازی Boeing مدل جدیدی را با عنوان e7E7 به بازار ارائه مینماید.

به این منظور گروهی از شرکتهای شناخته شده و فعال در صنعت هوا فضا در حال مطالعه و تحقیق برای ساخت این هواپیمای رویایی هستند.

مراحل ساخت این هواپیما در پایگاه Everett شرکت Boeing در Seattle واشنگتن انجام می گیرد.

خصوصیات ویژه و منحصر به فرد e7E7e : مدلهای e7E7-8 و e7E7-9 توانایی حمل 257-217 مسافر را در مسافتی معادل 8300 تا 8500 مایل (15400 تا15700کیلومتر) در 3 کلاس مختلف(فرست کلاس، بیزینس واکونومی کلاس) دارا می باشد.

عضو دیگری از خانواده e7E7 ، مدل e7E7-3 می باشد که توانایی حمل 289 مسافر را در مسافتی معادل 3500 مایل (6500 کیلومتر) و در 2 کلاس مختلف دارا می باشد.

مصرف سوخت هواپیمای Boeing e7E7 در مقایسه با دیگر مدلهای مسافربری، 20 درصد کمتر بوده و ظرفیت حمل بار این مدل 40 تا 60 درصد بیشتر از هواپیماهای فعلی خواهد بود.

سرعت این هواپیما نیز مانند سریعترین مدل های امروزی یعنی معادل 85% ماخ (85/0سرعت صوت) خواهد بود.

تسهیلات متنوع و فراوانی نیز برای مسافران این هواپیما در نظر گرفته شده است.

فناوری پیشرفته به کار گرفته شده: یکی از خصوصیات منحصر به فرد این مدل، به کارگیری فن آوری های پیشرفته ارائه شده توسط Boeing و گروه بین المللی توسعه فناوری این شرکت می باشد.

طبق اعلام شرکت بویینگ، بیشتر قطعات بدنه و بال مدل e7E7 از مواد ترکیبی و بسیار سبک ساخته خواهد شد .

در مدل جدید شرکت Boeing سیستم کنترل هوشمند برای تشخیص و اعلام نقایص و خرابی های احتمالی به سیستمهای کامپیوتری نصب شده در پایگاه های زمینی وجود خواهد داشت.

شرکت بویینگ موتورهای ساخت شرکت های جنرال الکتریک و رولزرویس را به عنوان تأمین کننده نیروی محرکه e7E7 برگزیده است و انتظار می رود موتورهای ارائه شده برای این مدل جدید تفاوتهای اساسی و قابل توجهی با نمونه های قبلی داشته باشند.

قرار بر این بود که این مدل از اواخر سال 2003 وارد خطوط هوایی گردد و سفارشات قابل توجهی نظیر سفارش شرکت All-Nippon Airways و Air Newzealand را می توان نام برد.

از میان شرکتهای هواپیمایی اروپایی نیز Blue Panorama و First choice Airways اولین متشریان e7E7 بوده اند.اما در نهایت تولید این هواپیما از سال 2006 آغاز خواهد شد و اولین پرواز e7E7 در سال 2007 انجام خواهد گرفت و از سال 2008 نیز تحویل و فعالیت این هواپیما در خطوط هواپیمایی دنیا آغاز میگردد.

مشخصات مدل e7E7-3: ظرفیت حمل 289 مسافر در مسافت 3500 مایل با نیروی دو موتور.

طول بالها 50 تا 52 متر و طول هواپیما 56 متر خواهد بود.

سرعت این مدل 85/0 سرعت صوت خواهد بود.

پیشنهاد طرح در سال 2003 ارائه گردید و در سال 2006 ساخت آن آغاز میگردد و در سال 2007 اولین پرواز خود را انجام خواهد داد.

از سال 2008 نیز فعالیت خود را در خطوط هوایی آغاز خواهد نمود.

مشخصات مدل e7E7-8: ظرفیت حمل 217 مسافر در 3 کلاس پروازی مختلف و در مسافت 8500 مایل (15700 کیلومتر) با استفاده از نیروی دو موتور.

طول بالها 59 متر و طول هواپیما 56 متر می باشد و سرعت آن 85/0 سرعت صوت خواهد بود.

توانایی حمل وزنی معادل 480000ibs را در زمان برخاست هواپیما داراست.

مشخصات مدل e7E7-9: ظرفیت حمل 257 مسافر در 3 کلاس مختلف و در مسافت 8300 مایل (15400 کیلومتر) با استفاده از نیروی دو موتور، طول بال 59 متر و طول هواپیما 62 متر و سرعت آن 85/0 سرعت صوت خواهد بود و از سال 2010 به خطوط هوایی وارد خواهد شد.

میل Mi-28 از جدیدترین هلیکوپترهای تهاجمی روسیه است که در سال 2003 بر رقیب خود یعنی کاموف Ka-50 غلبه کرد ( مدل Mi-28N ) و به عنوان جانشین هلیکوپتر تهاجمی قدیمی Mi-24 در ارتش سرخ انتخاب شد.

طراحی Mi-28 که Havoc به معنای ویرانی خوانده می شود در دهه 1970 میلادی برای جانشینی Mi-24 شروع شد.

Mi-28 دارای بیشینه سرعت 300 کیلومتر در ساعت بوده و قابلیت پرواز به عقب و اطراف با حداکثر سرعت 100 کیلومتر در ساعت را دارد.

همچنین می تواند در حالت ایستا 45 درجه در ثانیه بچرخد.

در آگوست 1996 شرکت میل پیش نمونه مدل تهاجمی در شب و هر گونه شرایط آب و هوایی را با نام Mi-28N Night Havoc به نمایش گذاشت.

Mi-28 از طرحی تقریبا ساده برخوردار بوده و با دیگر هم رده های خود به لحاظ ظاهری تفاوت چندانی ندارد.

خلبان و افسر تسلیحات/سیستم در دو کاکپیت جدا و پشت سر هم در زیر کاناپی های اختصاصی قرار گرفته اند.

ارابه فرود Mi-28 مثل AH-64 آپاچی و یورو کاپتر تایگر از سه چرخ غیر قابل جمع شونده تشکیل یافته است که به همراه جایگاه خدمه با جذب نیروهای وارد باعث سالم ماندن آنها در برخوردهای شدید با زمین حتی با سرعت 12 متر در ثانیه (در برخورد عمودی)می شود.

Mi-28 از دو موتور توربو شفت TV3-117VMA هر کدام با قدرت 2465 اسب بخار نیرو می گیرد که علائم حرارتی آن نسبت به Mi-24 کمتر شده است.

تیغه های 5 تایی ملخ اصلی از مواد کمپوزیت ساخته شده و روتور عقبی مانند AH-64 بصورت دو تیغه دو ملخی است.

طراحی منحصر بفرد روتور Mi-28 به آن اجازه فرود و ادامه پرواز حتی با تیغه های روتور اصلی آسیب دیده را می دهد.

تیغه های جدیدتر نصب شده بر روی Mi-28N در مقابل گلوله های توپ 30 میلیمتری نیز مقاوم هستند.

خدمه هلیکوپتر پشت سر هم قرار گرفته اند بطوریکه خلبان در پشت و افسر تسلیحات/سیستم در قسمت جلو قرار می گیرد.

کابین خدمه هم زره پوش شده است بطوریکه شیشه جلو در مقابل گلوله های 7.62 و 12.7 و تکه های توپ های 20 میلیمتری مقاوم است.

تاندربولت ۲ (A-10 Thunderbolt II) از جمله اولین هواپیماهای نظامی آمریکایی است که برای حمایت نزدیک از نیروهای زمینی به هنگام نبرد طراحی و ساخته شده است.

این هواپیما که طراحی ساده اما کارآمدی دارد با دو موتور جت و گنجایش یک خلبان می تواند برای مقابله با اهداف زمینی مانند تانک، زره‌پوش‌های مسلح و سایر اهداف نظامی مسلح استفاده شود.

حمایت از نیروهای خودی در شب و روز از فاصله نزدیک از جمله دیگر توانایی های این هواپیمای نظامی است.

کاربردهایی نظیر جستجو و نجات سربازان گمشده و یا آنها که دچار سانحه شده اند نیز بسادگی با کمک این هواپیما قابل انجام است.

این هواپیمای نظامی که به Warthog (گراز وحشی افریقایی) مشهور است را می توان نسل بعدی هواپیماهای P-47 Thunderbolt مربوط به جنگ جهانی دوم، نامید.

بالهای بلند این هواپیما به آن قدرت مانور بالا در سرعت کم و ارتفاع پایین می دهد.

برخاست و فرود در مدت‌زمان کوتاه از دیگر ویژگیهای این هواپیمای نظامی است که اجازه می دهد از آن در نزدیکی جبهه های نبرد هم استفاده شود.

این هواپیما می تواند مدتها با سرعت ناچیز 320 کیلومتر در ساعت در ارتفاع زیر 300 متری زمین حرکت کند و با شعاع حمله ای حدود 2.4 کیلومتر، می تواند بسادگی مواضع دشمن را مورد هدف قرار داده و یا از مواضع خودی دفاع کند.

بنابراین بسادگی می تواند نقطه ضعف جنگنده های پر سرعت - که توان زدن اهداف کوچک با سرعت کم را ندارند، - را پوشش دهد.

موتورهای توربو جت این هواپیما از نوع TF-34-100/A شرکت جنرال الکتریک بوده که در بالای دو بال کوچک انتهایی هواپیما نصب شده اند.

به منظور پایدار سازی سازه نگهدارنده موتور، دو استابلایزر بصورت عمودی در دو انتهای بالهای پشتی قرار داده شده است.

مسلسل 30 میلیمتری که بر روی این هواپیما تعبیه شده است اجازه آتش کردن 3900 گلوله در دقیقه را می دهد که توسط سیستم های کنترل الکترونیکی مرتبط با سیستم های ناوبری بسادگی قابلیت آتش روی اهداف متحرک را مهیا می کند.

سیستم دید شب این هواپیما به خلبان اجازه می دهد به هنگام شب اطراف خود را بوضوح مشاهده کند.

ضمن اینکه اطراف محوطه ای که خلبان می نشیند توسط بدنه محکم از تیتانیوم محافظت می شود.

برخلاف نسل قبلی، این هواپیما قابلیت آنرا دارد که حتی در صورت انفجار، خلبان خود را به بیرون پرتاب کرده و او را نجات دهد.

وجود سیستم ها موازی کنترل جنگ در این هواپیما به خلبان اجازه می دهد تا در مواردی که سامانه خودکار صدمه دیده باشند و حتی امکان کنترلهای هیدرولیک وجود نداشته باشد، بصورت دستی هواپیما را تا مقصد کنترل کند.

قابلیت تعمیر و تعویض قطعات سریع به نیروهای نظامی اجازه می دهد تا بتوان این هواپیما را در صورت صدمه دیدن، حتی بدون بردن به آشیانه، در جبهه جنگ برای پرواز بعدی آماده کنند.

اولین نوع از این هواپیما در سال 1975 ساخته و تحویل یکی از پایگاه های نیروی هوایی آمریکا شد.

در جنگهای دهه 1980 در اروپای شرقی از این هواپیما برای مقابله با تانکهای روسی استفاده شد.

در جنگ خلیج فارس سال 1991 نیروهای آمریکایی بیش از 8100 سورتی پرواز با این هواپیمای نظامی داشتند.

بیش از 90 درصد از موشکهای زمین به هوای AGM-65 شلیک شده در جنگ خلیج فارس، توسط این هواپیماها شلیک شد.

طی این نبردها حدود 1000 تانک، 2000 نفربر و بیش از 1200 اسلحه سنگین توپخانه از بین رفتند.

اما برخلاف انتظار تعداد 5 فروند از این هواپیما ها در این جنگ سقوط کردند.

وزن هواپیما بدون متعلقات 11.321 تن، در حالت عادی 13.782 تن است.

این هواپیما می تواند تا 4.853 تن سوخت و 7.250 تن مهمات جنگی با خود حمل کند.

هزینه تمام شده ساخت این هواپیما حدود 9.8 میلیون دلار است.

پیش بینی می شود این گونه از هواپیماهای جنگی تا سال 2028 در خدمت باشند و پس از آن با گونه ج.اس.اف (F35 Joint Strike Fighter) جایگزین شوند.

JSF هواپیمایی است که آمریکا با مشارکت دوستان اروپایی خود بخصوص انگلیس درحال ساخت آن است.

[ویرایش] منبع وبگاه فریا (برداشت آزاد).

گرفته شده از «http://fa.wikipedia.org/wiki/A-Û±Û°_تاندربولت_Û²» Views اف-111، جنگنده آمریکایی با بال های متغیر نویسنده: آرمان جنگنده اف-111، نتیجه تحقیقات گسترده مؤسسات هوافضایی آمریکا چون ناسا و شرکت های مشهور هواپیماسازی بود که سالها بر روی طرح هواپیماهایی با بالهایی متغیر برای سرعت های مختلف پروازی و استفاده از مزیت های هر دو نوع بال، یعنی بال معمولی و پسگرا کار کرده بودند.

جنگنده اف-111 آمریکایی با بال های متغیر در حال سرویس این هواپیما، یک جنگنده چند منظوره و یک بمب افکن سبک، چه برای نیروی دریایی چه برای نیرو ی هوایی آمریکا به شمار می رفت که قادر به پرواز در سرعت های مافوق صوت نیز بود.

در ابتدای انجام تست ها و آزمایش های اولیه، موتورهای هواپیما به شدت با مشکل وامانده شدن و استال کردن مواجه بودند که دلیل عمده آن، طراحی ناکارآمد ورودی های موتورهای آن بود که سرانجام، پس از یک دوره انجام تحقیقات بر روی انواع ورودی، مشکل موتورهای این هواپیما نیز به خوبی مرتفع شد.

هواپیمای اف-111، جنگنده ای با بال های متغیر است، بدین معنی که زاویه بال های آن، در طی شرایط مختلف پروازی، از 16 درجه تا 72 درجه قابل تغییر است.