نوراپی نفرین
NE انقباض عروق و فشار خون دیالسترلیک بالا از طریق رسپتورهای ایجاد می کند. پای نفرین بیشتر از طریق تحریک گیرنده های قلبی تاکیکاروی تعرق فلاشینگ بیتراری و افزایش فشار خون سیتولیک ایجاد می کند.
فئوهائیکه پیشتاز گشادکننده عروقی Dopa و Dopamine تولید می کند ممکن است تظاهر افزایش فشار خون نداشته باشند.
همراه با کته کولامین ها هورمون های پپتیدی مختلفی هم ممکمنست از فئوها ترشح شود که شامل: نروپپتید y. پپتیدهای اپیوئید – سوماتوستاتین Insulin like grouwyh Factor پروتئین وابسته به هورمون پاراتیروئید. این مواد مسئول علائمی هستند که همراه با کتدکولامین ها دیده می شود و شامل اکرومگالی – اسهال آبکی و Flushing هستند.
بیان فئو در مقایسه با بیماران دارای فشار خون اولیه حجم خون کمتری دارند و تعداد ضربان قلب معمولاً /min90 است. حتی زمانیکه فشار خون بالا نیست برون ده قلبی معمولاً طبیعی است. در بیماران افت فشار خون در شب ها ممکنست نباشد و بین نبض و فشار خون ارتباطی ندارد
علائم بالینی
علائم شایع فشار خون: به صورت متناوب مداوم، حملات فشار خون، سر درد – تعریق هیپوتانسیون ارتوستاتیک – طپش قلب و تاکیکاردی. رنگ پریدگی – اضطراب و بیقراری – تهوع و استفراغ تغییرات ته چشم – کاهش وزن
علائم کمتر شایع: ترمور درد شکمی در سینه پلی ایپسی پلی اوریا انهتای سرد اندام اکروسیاند. تنگی مغز گیجی تشنج برایکاردی تب ئیروئیدیت
بیماریهای همراه با فئو: کله لیتیازین دیابت با گلوکز ناشتای بالای 125mg/dL
هیپرسکی بدون وجود هیپرپارا – پلی سیستمی – فشار خون رنوواسکولار – پرکاری آدرنو کورتیکال – نارسائی آدرنوکورتیکال و رابردومیولیز.
تاریخچه خانوادگی در بیناران فئو مهم است چون اگر بیناری فامیلیال باشد وراثت از طریق ژن غالبی صورت می گیرد که در نصف فرزندان بیش از 90% احتمال ابتلاء به فشار وجود دارد در موارد فامیلی شروع علائم در دهه چارم و بطور میانگین قبل از 20 سالگی است.
تومورهای دو طرفه آدرنال با شیوع بیشتری دیده می شود.
بیشتر فئوهای دیده شده با MEN2A و MEN2B دو طرفه هستند.
اعضای فامیل بیمارانیکه کاسیفرمای مدولاری تیروئید دارند باید اندازه گیری کلستیونین و کته کولامین ادرار شوند.
علائم آزمایشگاهی
در هر بیماریکه فشار خون بالا دارد بیمارانی جهت فئوکروموسیتوما توصیه نمی شود مگر علائم بنفع تشخیص فئو باشد.
ساده ترین روش برای بیماریابی اندازه گیری متانفرین در یک نمونه ادرار است.
The stop urine metanephrine
نتایجی که در یک نمونه ادرار بدست یم آید خیلی نزدیک به نتایجی است که با جمع آوری ادرار در 14 ساعت بدست می آید. علاوه بر متانفرین ادرار سایر کته کولامین ها و متابولیست های آنها در ادرار و پلاسما هم اندازه گیر یمی شود.
اندازه گیری سطح تومه لامین ها در پلاسما به منظور بیماری یابی نبیاد استفاده شود.
در افتراق بیمارانیکه کته کولامین آنها بدنبال استرس بالا رفته یا در اثر تولور است اندازه گیری Diphydroxy Phenyl glycol کمک کننده است. در بیماران فئو نسبت NE:DHPG به نسبت بیش از 2:1 است.
بطور خلاصه برای تأیید آزمایشگاهی فئو راهنمائی زیر مفید است.
1- در تمام بیمارانیکه علائم آنها بنفع فئو است اندازه گیری متانفرین در یک نمونه ادرار انجام می شود. اگر تست ادراری متانفرین طبیعی باشد تشخیص با ویژگی بیش از 99% رد می شود.
2- اگر اندازه متانفرین ادراری از حد طبیعی بالاتر باشد جهت تأیید تشخیصی اندازه گیری متانفرین و کته کولامین های تام در ادرار 24 ساعته انجام می شود.
3- اگر تست های ادراری بینابینی باشد تست مهارکننده با کلومیندین انجام می شود. در بیماران فئو در حد بالا می ماند و در بیمارانیکه فئو ندارند کمتر از حد طبیعی خواهد شد.
4- اگر میزان کته کولامین ادراری بالا و کته کولامین پلاسما با تست سرکوب کلونیدین بالا باشد برای سوکانیره کردن تومور CT Scam شکمی بایستی انجام شود. بدلیل حساست بیشتر MRI ترجیح داده می شود CT و MRI میتوانند تومورهای خارج آدرنال و متاستازها را مشخص کنند و در ارزیابی بیماران MEN با فشار خون طبیعی کمک کننده است.
صحیح ترین روش برای لوکالیزاسیون تومور بوسیله سنتی گرافی با آنالوگ گوانتیدین نشاندار با ید I131-MING است.
آلدوسترونیسم اولیه
سندرمی است که از ترشح زیاد آلدوسترون از کورتکس آدرنال ایجاد می شود معمولاً علت آن آدنوم منفرد آدرنال گاهی هیپرپلاری دو طرفه و ندرتاً مخلوطی از هر دو می باشد. بیشتر آلدویترونیسم که در کیلینیک دیده می وشد آلدسترونیسم ثانویه به افزایش فعالیت رنین آنژیوتانسین است.
اندازه گیری PRA تشخیص آلدوسترونیسم اولیه و ثانویه را آسانتر می کند. میزان PRA در آلدوسترونیسم اولیه پایین و در آلدوسترونیسم ثانویه بالا می رود شیوع آلدوسترونیسم اولیه در گروه بیمران غیر انتخابی کمتر از 0.5% می باشد اما احتمالاً شیوع بیماری بالاتر از این عدد می باشد.
علائم بالینی: معمولاً بیمایر در سنین 30-50 سالگی دیده یم شود خانم ها بیشتر از آقایان مبتلا می شوند. در طی حاملگی سندورم در بیماران هیپوکالمیک سطح آلدوسترون بیش از حد طبیعی و P.R.A پایین تشخیص داده یم شود. علائم کلاسیک هیپرآلدوسترئنیسم اولیه: هیپرتانسیون هیپرناترمی هیپوکالمی دفع ادارای بیش از حد پتاسیم والکالوز متابولیک می باشد. اثرات آلدوسترون منحصر به بازجذب سدیم از کلیه ها نیست بلمکه اثرات دیگری دارد از جمله فیبروز میوکارد افزایش مقاومت محیطی افزایش ورود سدیم یداخل عظله صاف عروق افزایش تعداد کانال های کلسیم در میوکارزد – افزایش اثرات وازوپرسین در کلیه هیپرناترمیا در آلدوسترونیسم اولیه معمول است بر خلاف بیشتر فرم های آلدوسترونیسم ثانویه که غلظت سدیم پایین است.
هیپوماگنزیمیا در اثر زیاد منیزیوم از کلیه که ممکنست سبب تشنج شود فاکتور ناتریورتیک ادراری با وجود افزایش حجم بالاست.
تشخیص:
تشخیص آلدئسترونیسم اولیه در بیمارانیکه هیپوکالمی غیر قابل توجیه دارند آسان است ولی در بیماران با یافته های ناچیز نیاز به اتخاذ روش های تشخیصی است.
اندازه گیزی پتاسیم پلاسما 2- اندازه گیری پتاسیم ادرار
در صورت هیپوکالیا جمع آوری ادرار 24 ساعته و اندازه گیری پتاسیم و سدیم انجام شود در صورتیکه سدیم ادرار بیش از 100mm01/24h باشد (برای اطمینان از وجود سدیم کافی برای هدر رفتن کلیوی و پتاسیم) پتاسیم بیش از حد 30mm01/24h نشانه هدر رفتن کلیوی پتاسیم است.
در عمل یک راه سریع سریع بیماریابی ممکنست به این صورت باشد:
در صورت هیپوکالمی نسبت آلدوسترون به زمین اندازه گیری شود در صورت غیر طبیعی بودن تشخیص هیپرآلدوسترونیسم اولیه به احتمال زیاد مطرح است.
Aldosterone/Remin حدود 10 نسبت طبیعی است
Aldosterone/Remin بالای 20 باشد غیرطبیعی است
در صورت غیر طبیعی بودن تست های قبل CT-Scun و MRI انجام می شود.
سرکوب P.R.A:
یک نمونه خون 2 ساعت بعد از ایستادن قبل از شروع تست سرکوب با سالین برای اندازه گیری آلدوسترون گرفته می شود.
ساده ترین راه برای اثبات افزایش آلدوسترون انجام تست سرکوب آلدوسترون با سالین است. آلدوسترون پلاسما 2 ساعت قبل و بعد از انفوزیون 2mil نرمال سالین در عرض بیش از 4 ساعت اندازه گیری می شود. بیماران مبتلا به هیپرآلدوسترونیسم سطح آلدوسترون پایه بالاتر دارند و بعد از تست سرکوب آلدوسترون به کمتر از 10ng/aL نمی رسد. در بیماران مبتلا به هیپرپلازی آدرنال میزان آلدوسترون بین 5-10 ng/al است. بنابراین برای بیماریابی هیپرپلازی سطح آلدوسترون سرکوب شده 5ng/aL است.
تست سرکوب با کاتیوپریل: بطور مشخصی 3 ساعت بعد از خوردن 1mg 1kg کامپیوپریل دربیماران مبتلا به فشار خون اولیه و رنوواسکولار سطح آلدوسترون پایین می اید در حالیکه در بیمارن با هیپرآلدوسترونیسم همچنان سطح آلدوسترون بالاست. این تست حساسیت خوبی دارد ولی ویژگی آن اندک است.
Rule aut gloucocorticoid- Remidiable Aldostronism
آلدوسترونیسم علاج پذیر با گلوکوکورتیکوئید در غیاب آدنوما و بخصوص در مواردیکه آلدوسترونیسم در سایر اعضاءدیده می شود را باید در نظر داشت. یک دوره 10 روزه دگزامتازون 0.5mg چهار بار در روز در بیماران مبتلا به آلدوسترونیسم علاج پذیر با گلوکورتیکوئید سبب برطرف شدن فشار خون و هیپرآلدوسترونیسم می شود.
سیراستروئیدها: در بیماارن کآلدوسترونیسم سطح پیشتاز آلدوسترون
18-Hydroxycortison (18-OHB) از آلدوسترون بیشتر است.
تشحیص افتراقی: علل مختلف آلدوسترونیسم ثانویه به سادگی با وجود ادم و اندازه های P.R.A تشخیص داده می شود. تعدادی از بیماران با آلدوسترونیسم کاذب وجوددارند که با شرح حال و میزان آلدوسترون پایین تشخیص داده یم شود. 2 سندرم نادر با هیپرآلدوسترونیسم و هیپوکالمی و فشار خون طبیعی وجود دارند. یکی سندرم بارتر که علت آن اختلال در انتقال کلیوی کلرید است و دیگری سندرم Gitelmans که اختلال فامیلی با پتاسیم هدر رفتن کلیوی و منیزیوم.