وضعیت فرشبافی در بسیاری از کشورهای جهان از جمله ایران، ترکیه، هند، پاکستان، افغانستان، چین، مراکش، مصر و... از دیرباز متداول بوده است و مردم این کشورها به کار بافتن قالی آشنایی داشته‌اند و این کشورها را می‌توان به عنوان قدیمی‌ترین مراکز بافت فرش در جهان قلمداد کرد.
در میان این کشورها، فرش ایران اعم از قالی و قالیچه و گلیم ودیگر دستبافها جایگاه بسیار بالایی در میان کشورهای جهان دارد. آمارهای موجود در زمینه صادرات فرش این حقیقت را نشان می‌دهد که تا سال 1970 میلادی، فرش ایران اغلب بازارهای مهم جهان را در نیمی از مقدار و ارزش صادرات جهانی این کالا به خود اختصاص داده است. قبل از پیروزی انقلاب، ارز فراوان حاصل از فروش نفت بر همه فعالیت‌های اقتصادی، صنعتی و تجاری کشور اشراف داشت و تمام کمبودها و کاستی‌ها را به راحتی پوشش می‌داد. این مساله باعث شده بود تا برای هیچ یک از کالاها و تولیدات مورد نیاز اعم از صادراتی یا وارداتی، برنامه‌ریزی و تشکیلات آموزش دیده فراهم نشود. پول رسمی کشور با حمایت کافی ناشی از فروش نفت برخوردار بود و سایر کالاهای مهم از جمله قالی، هیچ گاه به صورت مستقل مورد بررسی و مداقه قرار نمی‌گرفت تا بتواند در نوسانات بازارهای خارجی موقعیت خود را حفظ کند و یا شرایط مناسب‌تری را به دست آورد. پس از آن در سال 73 ما شاهد یک دوره شکوفایی در صنعت و بازار فرش ایران شدیم که به مدد مطالعه درمورد بازار و همچنین تامین نیاز مشتریان بدست آمد، اما امروزه به علت عدم توجه به اصول بازاریابی نوین و راهبردی فرش در تمامی مراحل از مرحله تهیه مواد اولیه، بافت فرش تا عرضه به بازارهای جهانی باعث شده که ما جایگاه واقعی خود را در بازارهای سنتی و ثابت (کشورهای اروپایی و آسیایی مانند آلمان، انگلستان، اتریش، فرانسه و عربستان) و بازارهای جدید (ژاپن، برزیل، اروپای شرقی، استرالیا و زلاندنو) به نفع رقیبان خود همچون کشورهای چین، هند، پاکستان و... از دست بدهیم.
در زمینه اصول بازاریابی نوین و راهبردی که صادرکنندگان نادیده می‌گیرند می‌توان موارد زیر را نام برد:
• نگرش قوم مدارانه (Ethnocentric Approch)
نگرش قوم مدارانه در بافت فرش و عدم هماهنگی در بافت فرش‌های ایران و ذوق و سلیقه خریداران در بازارهای جهانی از نظر طرح، رنگ، نقشه، اندازه، رجشمار، کیفیت، نوع بافت، و... باعث از دست رفتن بخشی از بازارهای ما به نفع رقبا شده است.
• عدم وجود افراد متخصص
عدم وجود افراد متخصص در امر کارشناسی قالی، اعم از بافندگی، طراحی، رنگرزی و... کشور ما به متخصصین، کاردانان و کارشناسانی نیاز دارد که هر یک بتوانند راهنمایی گروهی هنرمند فرش را برعهده بگیرند. کارشناسانی که بافنده نیستند اما بافندگی را به خوبی می‌دانند و کارشناسان طراحی، رفوگری، رنگرزی و... همچنین بیش از هرچیز ما به متخصصینی نیاز داریم که هم به ابعاد هنری فرش و هم به ابعاد اقتصادی آن و هم به عواقب بی‌توجهی به هر دوی این موارد آگاه باشند و در عین حال سیاستگزارانی برای فرش باشند که از روی عقل و منطق تصمیم بگیرند. امید است در مورد آموزش دانشجویانی که در مقاطع مختلف رشته فرش به تحصیل مشغولند قصور و کوتاهی صورت نگیرد تا در آینده افرادی متخصص عهده‌دار زمام امور فرش شوند.
• عدم وجود شناسنامه
عدم وجود شناسنامه برای فرش‌های ایرانی گره بالا، نفیس و گران قیمت و سایر فرش‌ها که عکس بافنده و سایر مشخصات وی، مدت زمان بافت، محل بافت، طرح، ابعاد، رنگ زمینه، رنگ حاشیه، جنس تار، جنس پرز، تعداد تقریبی گره در هر متر مربع و... در آن ثبت شده باشد و تایید آن توسط مسوولان این صنعت برای جلوگیری از تقلید رقبا و ارایه فرش‌های تقلبی خود با نام فرش ایران.
• فقدان نوآوری و یکنواختی طرح‌ها
فقدان نوآوری و یکنواختی طرح‌ها و نبودن طرحهای نو و جالب باعث شده است در بسیاری از بازارهای جهانی، فرش‌های بی‌گره هندی و چینی که به مراتب کیفیتی پایین‌تر از فرش‌های ایرانی دارد، به مدد نوآوری در طرح، رنگ و تزئینی بودن آن، بازارهای جهانی فرش ایران را اشباع کنند. نکته قابل توجه در این خصوص این است که آنچه قالی ایران را از سایر کشورهای جهان متمایز و ممتاز می‌سازد اصالت طرح‌ها، نقشه‌های تاریخی و سنتی آن است و بافت قالی‌هایی که کپی تابلوهای نقاشان معروف غربی است و در اصطلاح به آن گوبلنی گفته می‌شود و ریشه در حرکت‌های تقلیدی دارد، که از زمان قاجار به بعد شروع شد ، باعث زیان در هنر و صنعت قالی بافی کشورمان شده و می شود. ما باید با حفظ نقشه‌ها و طرحهای سنتی‌مان که قالی ما را از دیگر کشورها متمایز و ممتاز می‌سازد اقدام به نوآوری کنیم زیرا خارجی‌ها می‌خواهند قالی با مبلمان مدرنشان هارمونی داشته باشد.