چنانچه تهران را رأس ایران بدانیم، اصفهان در قلب این کشور جای دارد. شرح تاریخ 5000 ساله اصفهان که در طول سالها حکومت سلسله های پادشاهی بعنوان پایتخت و مقر حکومتی انتخاب می شده، در این مختصر نمی گنجد. این شهر عرصه جنگ دولتهای پارت، سلجوقی، مغول و صفوی و مقر حکومت این سلسله ها بوده که هر یک اثرات جاودانی فرهنگی خود را بجای گذاشتند. مساجد، میادین، دروازه ها و بناهای یادبود مذهبی و غیر مذهبی این شهر میراث فرهنگی ایران بشمار می آیند. هر بیننده ای از تماشای قطعات سفالی عتیق که در پوشش مناره ها بکار رفته، محظوظ می گردد.
مصنوعات با ارزش فلزی و بافته ها و ظروف لعابی و نقاشی ها همه بر شگفتیهای این شهر در دامنه کوه زاگرس دلالت دارند، شهری که پایه گذار ارزشهای فرهنگی در شرق و غرب بود. در دوران نیک بختی شهر در زمان شاه عباس در قرون 17 و 18 میلادی، اصفهان بهشت هنر و زیبایی محسوب میگردید.
امروز اصفهان با بیش از یک میلیون نفر سکنه مرکز این استان می باشد. جریان زاینده رود و ارتفاع 1500 متری این شهر و مطبوع بودن شرایط آب و هوایی اصفهان به توسعه بازرگانی اش کمک بسیاری کرده است. تولیدات نساجی و قالی بافی این شهر در طول قرنها نقش بسیار و اهمیت زیادی داشته است. کارگاههای درباری که در قسمتی از بنای کاخ قرار داشتند، قالیهایی با 10000 گره در هر دسی متر مربع می بافتند. و اغلب در بافت این فرشها طلا و نقره بکار میرفته، حتی در گذشته دور جنبه صادراتی به دربارهای اروپا داشته است. در تولیدات امروزه که هنوز در شمار بهترین قالیهای ایران هستند، از طرح قالیهای قدیمی استفاده می شود.
ابعاد: بیشتر در اندازه قالیچه بافته می شوند، هر چند که کارگاههای شهری قالیهایی در همه ابعاد معمول و گاه تا 15 متر نیز تولید می کنند.
رنگها: قالیهای جدید اصفهان رنگ روشنی دارند، مثلاً از بژ یا آبی روشن استفاده بیشتری می شود. گاه از 15 رنگ برای ایجاد تضاد و برای طرحهای داخلی از درجات گوناگون قرمز استفاده می گردد.