تاریخچه:
اولین بار در سال 1874، بوچر وجود میکروارگانیزم های مارپیچی را در معده پستانداران گزارش کرد. در سال 1924 کوک و ست دریافتند که در معده انسان اوره به مقدار فراوان فعالیت دارد. در سال 1959 مشخص شد که این فعالیت بر اثر تجویز آنتی بیوتیک از بین می رود و در نتیجه باید منشا این آنزیم باکتری باشد.
اولین کشت باکتری:
هکیلوباکتر برای اولین مرتبه در مرکز مطالعات استرالیای غربی کشت داده شد. گزارشات با استفاده از میکروسکوپ نوری و الکترونی نشان داد که این باکتری به سلول های پوشش حمله نمی کند و نتیجه گرفتند پاتولوژیک نیست. بعدها مارشال با استفاده از اندوسکوپی به وجود باکتری جدید کمپیلو باکتری پی برد مارشال فکر می کرد باکتری جدید یک کامپیلو باکتر است که در ناحیه دهانه معده دیده می شود و بنابراین آن را کامپیلوباکتر پیلوریدیس نامید. سپس با توجه به دستور زبان، پیلوریدیس به پیلوری اصلاح شد و زمانی که متوجه شدند RNA رپیوزومی 16S این باکتری مشخصه ای مشابه با rna ریپوزومی 16s باکتری کامپیلوباکتر ندارد کلمه کامپیلو باکتر نیز به هلیکوباکتر تغییر نام یافت و بدین ترتیب یک گونه جدید کشف شد.
ویژگی های باکتر شناختی:
هلیکوباکتر پیلوری یک باسیل گرم منفی کم هوازی حلقوی یا مارپیچی است که در یک انتهای آن 4 تا 6 تاژک قرار دارد. ساختمان منحصر به فرد باکتری این قدرت را به آن داده است که در معده جای گرفته و بتواند در برابر اسید معده و نیز واکنش ایمنی معده مقاومت نماید.
سازش با محیط اسیدی معده:
اسید معده بسیاری از باکتری ها را می کشد اما هلیکوباکتر تکامل لازم برای زیستن در محیط اسیدی معده را کسب نموده است.
عدم ترشح اسید معده در نخستین تهاجم باکتری:
وقتی هلیکوباکترپیلوری برای اولین بار معده را آلوده می کند باعث عدم ترشح اسید معده می شود که برای چندین ماه پس از اولین عفونت همچنان ادامه می یابد.
تجزیه رژوسپکتیو سرم این افراد نشان داد کاهش شدید و حاد اسید معده،ناشی از عفونت هلیکوباکتر پیلوری است/
برای عدم ترشح اسید معده دو مکانیزم مطرح شده است. اول اینکه هلیکوباکتر پیلوری موادی ترشح می کند که باعث توفق تولید اسید از سلول های دیواره معده می شود/ مکانیزم دوم توضیح می دهد که اگر انیتولوکس را که توسط گلبول های سفید در تورم های هلیکوباکتر پیلوری آزاد می شود به موشهای صحرایی تزریق کنند از ترشح اسید معده جلوگیری می کند. نکته جالب توجه اینکه عدم ترشح اسید معده، به وسیله هسیتامین به دنبال عفونت هایی چون حصبه، شبه حصبه، سل ریه، آماس نایژه و آبهای ریوی نیز اتفاق می افتد. مکانیزم عمل هر چه باشد، عدم ترشح اسید ممکن است به جای گیر شدن باکتری در معده کمک می کند
چه کسی آلوده است؟
سن و اثر کوهورت:
شیوع عفونت هلیکوباکتر پیلوری همراه با افزایش سن افزایش می یابد. در دنیای غرب، درصد جمعیت مبتلا از نوزادی تا حدود شصت سالگی تدریجا افزایش می یابد. شیوع بیشتر آلودگی در افراد پیرتر ناشی از اثر کوهورت است. به عبارت دیگر بالاتر بودن فراگیری آلودگی در افراد مسن به این علت است که آنها درزمان از زمانی زندگی می کردند که هلیکوباکتر فراوان تر از زمان کنونی بوده است. به نظر می رسد این افراد در زمان کودکی به عفونت هلیکوباکتر پیلوری دچار شده اند. وضعیتی که در حال حاضر در کشورهای در حال توسعه وجود دارد.
تفاوت جغرافیایی :
الگوی آلودگی هلیکوباکتری پیلوری در کشورهای در حال توسعه با آنچه در کشورهای غربی دیده می شود کاملا متفاوت است. این اختلاف قابل پیش بینی است زیرا انتقال هلیکوباکتر پیلوری با نامناسب بودن وضعیت زندگی، افزایش جمعیت و پایین بودن سطح بهداشت آسان تر می شود.
احتمالا به دلایل فوق دیده شده است که در کشورهای در حال توسعه میزان بازآلودگی پس درمان نیز بسیار بالا است.
میزان تحصیلات، درآمدو وضعیت زندگی
یک یاخته مشترک این است که این الودگی در میان گروه هایی که میزان تحصیلات و سطح درآمد پایین تری دارند فراگیرتر است.
عفونت در خانه و مدرسه
هلیکوباکتر پیلوری به طور وسیعی از طریق تماس شخصی با شخص دیگر منتشر می شود. بنابراین انتظار می رود که انتقال غالبا درخانه اتفاق بیفتد.
هلیکوباکتر پیلوری از طریق تماس جنسی منتقل نمی شود.
همچنین شواهدی وجود دارد که هلیکوباکتر پیلوری در مدرسه منتقل می شود.
شغل:
متخصصین بیماری های گوارشی بیشتر از دیگر متخصصان پزشکی به هلیکوباکتر پیلوری مبتلا می شوند بیشترین آلودگی آنها هنگام گاستروسکوبی است چون حباب ها شیره معده از قسمت بافت برداری شده، فقط چند سانتی متر از صورت شخص فاصله دارند.