تاریخ شروع فرشبافی در چین به درستی معلوم نیست. اما احتمال داده می‌شود که پس از انقراض سلسلهء مینگ و تسلط امپراتوری منچو بافت فرش پرزدار در این کشور آغاز شده باشد. اما براساس برخی منابع وجود هنر قالیبافی در ترکستان شرقی سابقه ای طولانی دارد. ترکستان شرقی امروز جزو یکی از استانهای کشور چین می‌باشد. این منطقه در اواسط قرن هجدهم میلادی به تصرف چینی‌ها در آمد و خراجگزار امپراتوران چین گردید. بسیاری بر این عقیده اند که اولین بار فرشبافی از طریق ترکستان شرقی به چین راه یافت و شهر کانسو که در منتی الیه غرب چین قرار دارد، مرکز تجارت و عرضهء بسیاری از فرشهای ترکستان به چین و در نهایت به اروپا بوده است. اگرچه فرشهای این منطقه بسیار دیر به اروپا راه یافتند، اما عمدتاً به جهت آنکه از طریق شهرهای ترکستان غربی مانند سمرقند و کوکند که تجارت فرش از طریق آنها صورت می‌گرفت به اروپا صادر می‌شدند، به همان نامها شهرت داشتند؛ در صورتی که محل اصلی بافت آنها شهرهای بزرگ و مشهوری همچون کاشغر و ختن بوده که در ترکستان شرقی قرار داشتند.
کشورهای غربی و اروپا از ابتدای قرن حاضر بیش از پیش با فرشهای چینی آشنا شده اند و به همین دلیل با افزایش تقاضا به تدریج کارگاههای بزرگ تولید فرش پرزدار در شهرهای بزرگ چین مانند پکن، تین سین و…. شروع بکار کردند. فرشهای قدیمی‌تر چین که تحت تاثیر نقوش فرشهای ترکستان قرار داشتند، از لحاظ طرح و رنگ شباهت های بیشتری با فرشهای آن سرزمین داشتند. به طور کلی فرشهای قدیم و امروز چین از نظر طرح از تنوع زیادی برخوردار نیستند و این امر تا حدود زیادی مرهون توجه به سمبولیسم و نمادگرایی در فرهنگ چینی است.