اصلی ترین نقشه های رایج در استان اردبیل مربوط به بافته های عشایر شاهسون است. نقشه های سنتی منطقه به نام های جلدبخان، یورتچی، پودنیس و قفقازی مشهور است و غالباً از نوع ترنج دار است.
ابعاد کناره ها برای زندگی عشایری و روستایی به دلیل راحتی در بستن و گستردن آن مناسب تر است، که با نوع معماری سنتی ایران همخوانی داشته که متأسفانه امروز کاربرد آن ها با معماری رایج تناسبی ندارد. کناره به معنی کنار هر چیز، گوشه، کنج و کرانه به فرشی کم عرض و دراز که در دو سوی یک قالی بزرگ گسترده می شود، گفته شده است
طول کناره تقریباً بیش از دو برابرعرض قالی و همواره از تناسب خوبی برخوردار است. کناره ها، پرز نسبتاً بلند با بافت متراکم دارند. از نظر رنگ، نقش و اندازه، معمولاً دو کناره به صورت جفت بافته می شوند.
کناره ها ابعاد متنوعی داشته و استاندارد خاص ندارند و سلیقۀ متقاضی در مورد ابعاد کناره به هنگام بافت در نظر گرفته می شود.
کاربری کناره ها معمولاً در میان روستاییان و عشایر رواج دارد. زیرا شهرنشین ها گستردن یک تخته قالی یک پارچه را ترجیح می دهند. عموماً ترنج های متناوب در طرح و نقشه کناره های اردبیلی رواج دارد.