دانلود مقاله تاریخچه آموزش در کره

تاریخچه آموزشی یک ضرب المثل قدیمی در کره وجود دارد که می گوید : نباید حتی بر روی سایه معلم خود پا گذاشت.این ضرب المثل میزان احترامی که بطور سنتی به معلمان ابراز می شده را مورد تأیید قرار می دهد.اگرچه تغییرات زیادی در نظام آموزشی کره از زمان پذیرش روشهای آموزشی مدرن بوجود آمده است،بسیاری از سنن قدیمی هنوز جایگاه خود راحفظ نموده اند.

آموزش درکره باستان عموماً بدیهی فرض میشود که کره ای ها بطورسنتی اهمیت زیادی برای آموزش قائل شده اند و این دیدگاهی است که تا به امروز ادامه دارد.

طبق متون تاریخی باستان،آموزش رسمی درکره طی دوران سه پادشاهی(از57 سال پیش از میلاد تا 668 میلادی) تحت تأثیر نظام آموزشی کشورچین بوده است.

درسال 372میلادی مؤسسه دولتی آموزش عالی با نام TAEHAK( آکادمی ملی کنفوسیوس) در پادشاهی GOGURYEO (37 سال پیش ازمیلاد تا 668 میلادی) تأسیس گردید.

مؤسسه مشابه آموزش عالی با نام GUKHAK (کالج ملی کنفوسیوس)درسال 682 دردوران پادشاهی SILLA (57 سال پیش از میلاد تا 935 میلادی) ایجاد گردید.

دراین اثنا،همچنین سیستم تربیتی منحصربفردی تحت عنوانHWARANGDO(رویش گلهای جوان) ایجاد گردید تا جوانان نخبه اشراف را آموزش دهد.

HWARANGDO درمتحد کردن شبه جزیره کره طی قرن هفتم میلادی مؤثربود.پادشاهی BAEKJE(18سال پیش ازمیلاد تا 660 میلادی) نیزآموزش را مورد تاکید قرار داد و بسیاری ازدانشمندان را در موضوعات آکادمیک گوناگون تربیت نمود، که بسیاری از آنها سهم مهمی در فرهنگ ابتدایی کشورژاپن ایفا کردند.آموزش عالی در تمامی این پادشاهی ها تمایل به تمرکز بر مطالعه آثار کلاسیک چینی داشت.اگرچه سلسله بعدی GORYEO (1392 – 918) بودائیسم را بعنوان مذهب دولتی برگزید، مطالعات کنفوسیوس همچنان تأثیرمهمی بر جوامع آکادمیک و نظام آموزشی داشتند.نهادینه شدن خدمت دولتی درنیمه قرن دهم الگوی رفرم آموزشی راایجادنموده و نقش آموزش را بسوی آماده نمودن افراد جوان جهت خدمت عمومی سوق داد.

GORYEO مؤسسه ای دولتی جهت آموزش عالی با نام GUKJAGAM (دانشگاه ملی) در سال 992 در پایتخت خود GAESEONG بنیان گذاری نمود.

تقریباً در همین زمان بود که دولت مرکزی شروع به گسیل کردن دانشمندان به نواحی استانی کرد تا آموزش جهت ساکنان محلی را به اجراء در آورد.با اینحال تا پایان قرن چهاردهم میلادی بودائیسم بتدریج رنگ باخت.مؤسسین سلسله JOSEON (1910– 1392) درعوض به عنوان منبع اصول اساسی برای سیاست و اخلاق ملی و نهادهای اجتماعی به کنفوسیونیسم گرویدند.عالیترین مؤسسه آموزشی طی دوران JOSEON که با نام Seonggyungwan(آدمی کنفوسیوس) خوانده می شد بعنوان مرکز مطالعات کنفوسیوس عمل می نمود.

درسطح آموزش متوسطه نیز،2نوع مدرسه وجودداشت: · Hakdang در پایتخت Han yang (سئول امروزین) · Hyanggyo در مناطق روستایی مدارس خصوصی که Seodang خوانده می شدند آموزش ابتدایی را به انجام می رساندند.

آموزش دردوران سلسله JOSEON عمدتاً بعنوان ابزاری جهت آماده نمودن اشراف جوان جهت خدمت عمومی آتی نگریسته میشد.امتحانات چینی کلاسیک معیارهای اصلی صلاحیتهای آموزشی به شمار می آمد.این سنت بعنوان پایه نظام آموزشی کره تا اواخر قرن نوزدهم باقی ماند یعنی زمانی که کره درهای خود را بسمت غرب باز کرد.

ظهور مدارس مدرن کره در واقع ظهور یک حرکت گسترده درجهت مدرنیزه شدن را در اواخر قرن هفدهم و قرن هجدهم تجربه کرد.

گروهی ازدانشمندان جوان گرد هم آمدند تا راههای عملی را جستجو کنند تا دانش آکادمیک به جهت مدرنیزه نمودن کشورمورد استفاده قرار گیرد.

دانش و فکر آنها بعنوان SILHAK یا «آموزش عملی» خوانده شد.این دانشمندان پیشرو تئوریک غیر عملی که در جوامع محافظه کار آکادمیک آن زمان غلبه داشت سرخورده شدند.

آنها درجستجوی کاربردعملی دانش درتمامی موضوعات آموزشی شامل تاریخ،سیاست، علوم طبیعی وانسانی بودند و کوشش کردند که آنها را در ساخت یک دولت مدرن مورد استفاده قرار دهند.این حقیقت جالب توجه است که آنها سعی کردند که ازتجارت کشورچین QING که بمیزان زیادی از تماس خود با غرب آموخته بود درسهایی بگیرند.

امواج فرهنگ و مدرنیزاسیون غربی که به ساحل «پادشاهی نفوذ ناپذیر» نامی که غربیها به کره داده بودند ، رسید به اندازه کافی قدرت داشتند تا پادشاه GOJONG را به صورت فرمانی در سال 1882 وا دارند که درهای مدارس اداره شده توسط دولت را بر روی شهروندان تمامی طبقات بگشاید.

YUGYEONG - GONGWON که نخستین مدرسه کره ای در منای میون بود در سال 1886 تأسیس شد.در این مدرسه معلمین مبلغ آمریکایی به استخدام درآمده بودند که با کمک مترجمین انگلیسی تدریس میکردند.مدارس تأسیس شده توسط مبلغین مسیحی کمک زیادی به تکامل اولیه آموزش مدرن کره نمودند.نخستین مدرسه مبلغین یعنیBAEJAE HAKDANG درسال 1886 توسط گروه مبلغین کلیسای متدیست شمالی که توسط هانری آنپزلراداره میشدتأسیس گردید.

GYEONGSHIN که یک دبیرستان پسرانه بود درسال 1887 توسط یک گروه پرزبیتاری پایه گذاری شد .

EWHA HAKDANG که درسال 1886 توسط گروه مبلغ متدیست پایه گذاری شد نخستین مدرسه دخترانه کره ای بود.

پنج مدرسه مبلغین دیگر درشهرهای عمده درسالهای بعد تأسیس گردیدند.دردهه 1900 تعداد زیادی از دبیرستانها توسط کره ای هایی که اغلب اشراف ثروتمندی بودند که اهمیت آموزش را طی دوران بحرانی پیش ازالحاق کره توسط ژاپن درسال 1910 درک کرده بودند تأسیس گردید.برجسته ترین آنها مدارس پسرانه YANGJEING , BOSEONG و HWIMUN بودندکه به ترتیب درسئول،اوسان وPYEONGYANYتأسیس شدند.

مدارسدخترانهSNKMYEONG،JINMYEONY و DONYDEOKنیزتماماً در سئول واقع بودند.

مبلغین مسیحی آمریکایی نیزکالج مسیحیJOSEON را درسال 1905 درسئول تأسیس کردند که بعداً به دانشگاه YONSEI تکامل یافت.درسال 1906کالج SNNGSIL را درپیرانگ پایه گذاری کردند.تکامل آموزش مدرن طی دوران اشغال استعماری ژاپن بین سالهای 1910 و 1945دچاروقفه گردید.

اگرچه تعداد مدارس عمومی طی دوران استعماری افزایش چشمگیری داشت، آموزش ارائه شده توسط این مدارس بسیاری از خواسته های روبه رو شده کره ای ها دور بود.فرصتهای آموزشی محدود به تعداد محدودی از کره ایها بود.مثلاَ مدارس ابتدایی تنها 30% تمامی کودکان سن مدارس مدرسه راپوشش میداد وتنها یک دانش آموزاز20 دانش آموزدر دبیرستان ثبت نام میکردند.همچنین تعداد بسیارکمی از کره ایها میتوانستند درکالج تحصیل کنند.

دوران پس از استقلال آزاد سازی کره ازاشغال ژاپن درسال1945 نقطه عطفی درتاریخ آموزش بود.زمانیکه کشور گذار تدریجی از فرمانروایی مستبد به دموکراسی را تجربه نمود، نگرانی عمده فراهم آوردن امکانات آموزشی مساوی برای همه بود.دوران1945تا1970شاهدگسترش چشمگیر آموزشی بود.با وجود تخریب گسترده و مشکلات اقتصادی ایجاد شده توسط جنگ کره،این کشور قادر به محو تقریباً کامل بی سوادی گردید.52 سال پس از آزاد سازی تعداد مدارس از3000 به 19887 وتعداد دانش آموزان از5/1میلیون به7/11(حدود یک چهارم کل جمعیت) افزایش یافت.

امروزه به هر کودک در سن مدرسه ابتدایی آموزش مجانی مطابق با سیستم آموزش اجباری ارائه می شود.

چنین توسعه سریعی از موقعیتهای آموزشی طبیعتاً همراه با مشکلاتی بود که جدی ترین آنها کاهش کیفی آموزش بود.

با این حال درپایان دهه 1960آموزگاران کره ای توجه خود رابه این مشکلات مبذول کرده و پروژه های متعددی انجام شدن تا دوره ها و روشهای آموزشی بهبودیابند.برجسته ترین این پیشرفتها لغوامتحان ورودی مقطع مقدماتی متوسطه طی سال 1968 بود.طی پنج ساله بعدی نسبت دانش آموزان ابتدایی که به مدرسه راهنمایی میرفتند از55 به 75درصد افزایش یافت.چنین تغییرنه فقط به افزایش سطح آموزش جمعیت کمک کرد بلکه کارگران آموزش دیده لازم برای صنعتی شدن را فراهم آورد.

درحالیکه سیستم جدید پذیرش دانش آموزان بر اساس ناحیه مدرسه منجر به افزایش توانایی های فردی در یک کلاس درس واحد شده است، همچنین مشکلات جدیدی برای آموزش فراهم آورده است.با شناخت نیاز اصلاحات آموزشی منشور آموزش ملی درسال 1968 اعلام شد.

این منشور بر تعادل بین سنت و توسعه و نیزبر نیازهای فردی و نیازهای ملی تأکید داشت.

دهه 1970 دوران مدرنیزاسیون سریع بود آموزش نقش حیاتی دراین جنبش ملی فراگیر توسط توسعه منابع ملی کره ایفا نمود.آموزش فنی بویژه بطور فزاینده مورد تأکید قرار گرفت زمانی که نیازبه تکنسینها افزایش سریع یافت.اما صنعتی شدن همچنین شکاف اجتناب ناپذیری بین توسعه شهری و روستایی ببار آورد.

SAEMAEUL UNDONG (جنبش جدید جامعه) که توسط دولت پارک چونگ هی آغازشد به کشاورزان کمک کرد تا استانداردهای زندگی خود را با حمایت ازدرجه اعتماد به نفس ، تلاش و همکاری متقابل بهبود بخشند.ازتمامی تلاشهای نوآورانه انجام گرفته درحوزه آموزش در اوایل دهه 1970 پروژه توسعه مدارس ابتدایی و راهنمایی که توسط دولت به عهده گرفته شد اهمیت ویژه ای داشت.هدف این پروژه این بود که کیفیت برنامه های ابتدایی و راهنمایی را از طریق بازنگری اهداف آموزشی ، دوره های آموزشی و روشهای آموزشی بهبود بخشد.تحت این پروژه رقابت درفراخوانی دانش آموزان دبیرستانی به جهت طبیعی کردن آموزش راهنمایی که عمدتاً متمرکزبرآمادگی برای امتحانات ورودی دبیرستان میبود لغو گردید.کوششهای بهبودآموزش عالی درهمین زمان با فکراهداف طولانی مدت انجام گرفت.

کمیته مطالعه آموزش عالی درسال 1972تأسیس شد تا مشکلات ونیازهای آموزش دانشگاهی را تجربه و تحلیل کند و یک طرح توسعه ای تنظیم نماید.این منجربه معرفی برنامه های آزمایشی با هدف تقویت آموزش حرفه ای در مؤسسات منتخب گردید.هدف آماده کردن بهتر دانشجویان کالجها برای آینده دریک جامعه صنعتی درحال تغییر سریع و تکنولوژی مدار بود.

بعنوان مثال کالج های مهندسی تأسیس شوند تا نیازهای تخصصی جهت توسعه ملی را هر چه بیشتر به پیش برند.

موفقیت مهم دیگراین دوران آغاز اشکال جدید آموزشی مانند مدارس مکاتبه ای بود.

هدف آنها عمدتاً فراهم آوردن موقعیت آموزش دبیرستانی یا دانشکده ای برای کارگران و بالغین تمامی سنین بود.سال 1980 شاهد اجرای موفقیت آمیز یک خط مشی رفرم آموزشی جسورانه بود القاء آموزش خصوصی به عنوان یکی از بحث انگیزترین موضوعات آموزشی بود.علاقه والدین به آموزش همراه با تب نامنویسی فرزندان خود در به اصطلاح دانشگاههای درجه یک ، آموزش خصوصی گسترده را آغاز نموده بود با این وجود این کار منجر به بار ملی برای والدین شده بود و آموزش مدرسه ای معمول را تحت تأثیر منفی قرار داده بود.دولت که این تأثیرات نامطلوب راشناخته بود قانوناً اعلام قدغن شدن آموزش خصوصی را نمود و سیستم ورود به کالج را تغییر داد هماهنگ با این سیاست دولت از سال 1981 امتحان دولتی را برای تمام فارغ التحصیلان دبیرستانی که مایل به ورود به کالج یا دانشگاه هستند قرار داده است.

نمرات این تست کتبی همراه با رکوردهای دبیرستان دانش آموزاکنون صلاحیت یک دانش آموزجهت نامنویسی دریک دانشکده یا دانشگاه مشخص را معلوم میکنند.سیستم مذکورهمچنین دانشگاهها و دانشکده ها را ازبرگزاری امتحانات ورودی منع می کند.

سیاستهای آموزشی دولت کره جنوبی طرحهایی جهت بازبینی نظام آموزشی بمدت چندین سال طراحی نموده است.درزیربرخی ازایده های اصلی مطرح شده توسط کمیسیون ریاست جمهوری کره جنوبی درخصوص مفاد سیاستهای جدید آموزشی اززمان تأسیس آن درسال 1994 ارائه شده است: طراحی برنامه های جدید درسی که به دانش آموزان و مدارس انتخاب بیشتری درگزینش دوره ها می دهد مطالعه زبان خارجی درسنین پایین صدورمجوزترتیب برنامه های ویژه تفریحی-تحقیقاتی توسطمدارس ومراکز آموزشی معرفی برنامه های آموزش مدنی جهت مقابله با افزایش محسوس درجنایات،عدم صداقت و مشکلات انضباطی دانش آموزان ایجاد شوراهای مدارس به سبک PTA جهت دخالت دادن والدین و رهبران جوامع محلی در نظارت برعملکرد مدارس منطقه تحت پوشش خود برگزاری کلاسهای آموزش بزرگسالان با دوره های انتخابی فوق العاده بعنوان آلترناتیوی بر تدریس خصوصی توسعه امکانات مراکز آموزشی،مدرنیزه سازی مدارس و کاهش نرخ دانش آموزی مراکز آموزشی تجهیز مدارس کشور به سیستمهای جدید کامپیوتری جهت اجازه دسترسی همگانی به اینترنت اعطای خود مختاری بیشتر به دانشگاهها و دانشکده ها بویژه در طراحی برنامه ها و سطوح مختلف آموزشی سیاست های اخیرآموزشی از سال 1997 تا 1999 با یک پروژه سه ساله بر اساس برنامه های عصر اطلاعات برای مدارس ابتدایی و دبیرستان یک سیستم آموزش باز باید به هدف ایجاد پتانسیل خلاق برای قرن بیست و یکم باید ایجاد گردد.در پروسه تکمیل آموزش درعصراطلاعات تمامی مدارس در کره باید تا سال 1999؛ تحت افزارهای لازم و دسترسی به اینترنت تا سال 2000 مجهز گردند.تا سال 2000 از طریق ساخت یک شبکه الکترونیک و اتصال به اینترنت درتمامی مدارس ابتدایی و دبیرستانها کره طراحی افزایش تعداد کاربران محیط ارتباط اطالعاتی را می بیند .

اطلاعات از طریق اینتترنت جمع آوری خواهند شد تا توانایی تحقیق را افزایش دهد و خلاقیت دانش آموزان را شریک کند وشبکه توسط معلمان بکارخواهد رفت تا کار آئی آموزش و تعلیم را افزایش دهد.درجهت آمادگی برای جامعه اطلاعات سطح بالای آینده 195 کلاس درس مولتی مدیا در شانزده دفتر آموزش شهری و استانی و 180 دفتر منطقه ای آموزشی نصب خواهد گردید.این تسهیلات موقعیت تربیت معلمان مدارس ابتدایی و راهنمایی را جهت افزایش توانایی آنها در جهت عملکرد با سیستم های مولتی مدیا فراهم خواهند آورد .

EDUNET یک سیستم اطلاعات آموزش محلی رایگان است که کاربران نهایی چون معلمان ، دانش آموزان یا والدین آنها براحتی اطلاعات آموزش با کیفیت بالا را ازطریق ارتباطات کامپیوتری دریافت نمایند.

EDUNET که در روز 11 سپتامبر 1996 با 100000 کاربر پایه گذاری شده است سرویس را چنان فراهم آورده است که کاربران با وضعیت تجهیزات کامپیوتری خود محدود نگردند.

آموزش پیش‌ دانشگاهی‌ تحصیلات‌ ابتدایی‌ از سن‌ 6 سالگی‌ اغاز می‌ شود و به‌ مدت‌ 6 سال‌ ادامه‌ دارد.

در این‌ دوره‌ دانش‌ اموزان‌ دروس‌ پایه‌ را فرا می‌ گیرند سپس‌ دانش‌ اموزان‌ دوره‌ دبیرستان‌ را شروع‌ می‌ کنند که‌ خود به‌ دو دوره‌ سه‌ ساله‌ تقسیم‌ می‌ گردد.

دوره‌ اول‌ دبیرستان‌ (Middle School) سه‌ سال‌ است‌ که‌ دانش‌ اموزان‌ علاوه‌ بر دبیرستان‌ های‌ عمومی‌ می‌ توانند در دبیرستانهای‌ فنی‌ و حرفه‌ ای‌ نیز ادامه‌ تحصیل‌ دهند.

دوره‌ دوم‌ دبیرستان‌ (High School) نیز سه‌ سال‌ است‌ که‌ مشابه‌ دوره‌ اول‌ است‌ و در مجموع‌ تحصیلات‌ پیش‌ دانشگاهی‌ در کره‌ جنوبی‌ 12 سال‌ می‌ باشد که‌ دانش‌ اموزان‌ موفق‌ به‌ اخذ دیپلم‌ دبیرستان‌ می‌ شوند ساختارآموزشی آموزش پیش مدرسه ای توسط کودکستانها ارائه میشود.آموزش پیش از مدرسه در سیستم آموزش رسمی گنجانده نمی شود با این وجود اهمیت آن به نسبت نظام آموزش رسمی شایان توجه است.کودکستان مرکزعمده جهت آموزش پیش دبستانی درکره است.ازآغازسال1997، تعداد9010 کودکستان با نامنویسی567814 کودک وجودداشته است.این میزان7/27 درصد کودکان پیش مدرسه ای درکره با محدودیت سنی بین 3 تا 5 سال را در برمیگیرد.بواسطه شمارکم ثبت نام کنندگان وزارت آموزش و توسعه منابع انسانی اخیراً سیاستهایی را درجهت افزایش و دسترسی به آموزش کودکستانی بنیان نهاده است.

آموزش کودکستانی با هدف فراهم آوردن محیط مناسبی برای پرورش وتکامل کودک بوسیله فعالیتهای جالب گوناگون و روشهای گوناگون آموزش ایجاد شده است.

دوره ها متشکل از5ناحیه حیاتی میباشند:فیزیکی،اجتماعی،مالی،زبانی وپرسشگری اززندگی.

مدرسه راهنمایی(مقدماتی متوسطه) سه سال بطول می انجامد.درصورت تکمیل موفقیت آمیز این دوره دانش آموزان دیپلم می گیرند.مقطع دبیرستان(تکمیلی متوسطه) نیز مدت زمان سه سال به طول می انجامد.آموزش دبیرستان اجباری نبوده و در3نوع دبیرستان مختلف به شرح ذیل ارائه می گردد: دبیرستانهای آکادمیک (عمومی) دبیرستان های حرفه ای دبیرستانهای تخصصی دبیرستانهای آکادمیک در2سال آخر دانش آموزان می توانند تخصص در علوم انسانی یا علوم را برگزینند.مطالعات برطبق سیستم واحدی سازماندهی شده است.(204تا216واحدجهت فارغ التحصیلی) هنرستانهای حرفه ای نیزبه چندین گروه تقسیم می شوند.در این مراکز حدااقل 82 واحد درسی(حدود40درصداز کل واحدهای لازم جهت فارغ التحصیلی) از موضوعات تخصصی ارائه میگردد.

آموزش مقدماتی متوسطه ساختارآموزشی آموزش راهنمایی به سطوح مدرسه راهنمایی مقدماتی (متوسط) و راهنمایی عالی تقسیم شده است.زمان نکمیل مدرسه ابتدایی، کودکان سن 12تا 14 سال اجازه ورود به مدرسه راهنمایی برای دوره های مدارس هفتم تا نهم را دارند.تعداد دانش آموزان داهنمایی در دهه های اخیر سرعت رشد چشمگیری رانشان داده است.درصد فارغ التحصیلان ابتدایی که به راهنمایی می روند از 4/58 درصد درسال 1969 به 9/99 درصد درسال 1997 افزایش یافت.

ازآغاز1997 تعداد2720 مدرسه راهنمایی درسطح کره با کل نام نویسی 2180296 وجود دارد.اززمان القای امتحان ورودی در سال 1969 پذیرش در مدرسه راهنمایی توسط اجرای سهمیه بندی بر اساس منطقه محل سکونت انجام شده است.این اقدام با هدف ریشه کنی تبعیض سن به اصطلاح مدارس سطح پایین وسطح بالا انجام شد.چنانکه تمامی فارغ التحصیلان ابتدایی بتوانند دسترسی یکسانبه تمامی مدارس راهنمایی واقع درمناطق مربوطه مدرسه خود داشته باشند.دوره های راهنمایی متشکل از11موضوع درسی اساسی یا اجباری موضوعات انتخابی وفعالیتهای دوره های اضافی میباشند.دوره های تکنیکی وحرفه ای در موضوعات امتحانی گنجانده شده اندتا ازرابطه مولدمیان آموزش وحرفه اطمینان حاصل شود.

آموزش تکمیلی متوسطه ساختارآموزشی آموزش دبیرستان با هدف فراهم آوردن آموزش پیشرفته عمومی واختصاصی براساس آموزش راهنمایی ایجاد شده است.فارغ التحصیلان راهنمایی یا افرادی که سابقه آکادمی معادلی دارند میتوانند وارد دبیرستان شوند.دوره مطالعه سه سال است و دانش آموزان هزینه آموزش را پرداخت میکنند.پذیرش در دبیرستان عمدتآ بر اساس نمرات کسب شده در امتحان ورودی دبیرستان میباشد.

اما تغییرات چندی در پروسه پذیرش ازسال 1974بوجود آمده اند.

زمانی که خطمشی معادلساز برای پذیرش دبیرستان به عمل درآمد.طبق اصلاحیه قانون آموزش 19950031راهنمای جدید گوناگونی جهت انتخاب دانش آموزان جهت پذیرش وجود دارند، شامل درنظر گرفتن اخیر به اصطلاح رکورد فعالیتهای مدرسه که در آن زندگی سه ساله دانش آموزان راهنمایی ثبت می گردد.

بعنوان مثال درسال1997چهارشهرساد،سئول،بوسان، اینچتون وگوانگجو،دانش آموزان را براساس تنها رکورد فعالیتهای مدرسه ای برگزیدند.

نواحی DAEGN ، DAEJEON، GYEONGGI-DE ، GANYWONDO ، CHUNGCHEONYAM-DO و GYEONYSANYBUK-DO رکوردهای فعالیت مدرسه ای و نتایج آزمایش تستی هردو را در نظر میگیرند.نواحیCHUNYCHYCHDCONGBNK-DO ، KYCONGSANGBNK-DO وJuju-Do تنها نتایج امتحان تستی را زمانیکه دانش آموزان سال اول را برای پذیرش میکنند در نظر می گیرند.

ازطرفی معرفی این استانداردهای واحدبرای پذیرش درمدرسه،دبیرستانهای کوچک تخصصی موضوعاتی همانند موسیقی،هنرها و نیزعلوم وریاضی همچنان تأسیس شده وخواهند شد.پس ازسال 1998دبیرستانهای خصوصی که میتوانند بامنابع مالی خودحفظ گردندحق انتخاب دانشجویان و نیز تصمیم گیری در مورد پرداخت هزینه شهریه را خواهند داشت.

ارزیابی تحصیلی سیستم نمره دهی درمراکز آموزش متوسطه کره هیچگونه نمره واحدی وجود ندارد.سیستم نمره دادن می تواند حرفی یا عددی باشد (1 تا 10) مقیاس حرفی : A: عالی D, C, B: سطح قبولی یا مردودی مقیاس عددی : 10:عالی 1:مرز بین قبولی و مردودی .

آموزش عالی ساختار آموزشی برای‌ ورود به‌ دانشگاههای‌ کره‌ دارا بودن‌ دیپلم‌ دبیرستان‌ و گذراندن‌ موفقیت‌ امیز امتحانات‌ ورودی‌ دانشگاهها الزامی‌ است‌.امتحانات‌ ورودی‌ دانشگاهها سراسری‌ نمی‌ باشد و متقاضیان‌ ورود به‌ دانشگاههامی‌ توانند در امتحان‌ ورودی‌ دانشگاههای‌ مختلف‌ شرکت‌ نمایند.

مراکز اموزش‌ عالی‌ دراین‌ کشوربه‌ دو دسته‌ دولتی‌ وخصوصی‌ تقسیم‌ شده‌ وکلیه‌ دانشگاهها تحت‌ پوشش‌ وزارت‌ اموزش‌ می‌باشند.

این‌ وزارتخانه‌ کلیه‌ مقررات‌ اموزشی‌ شامل‌ پذیرش‌ دانشجو رشته‌ ها ودرسهای‌ مربوط‌ وقوانین‌ اعط‌ای‌ مدرک‌ را تحت‌ نظ‌ردارد.

تحصیلات‌ در دانشگاههای‌ کره‌ جنوبی‌ به‌ زبان‌ کره‌ ای‌ می‌ باشد و در مواردی‌ به‌ درخواست‌ دانشجو موافقت‌ دانشکده‌ مربوط‌ه‌ فقط‌ برای‌ دوره‌ های‌ تحصیلات‌ تکمیلی‌ تحصیل‌ به‌ زبان‌ انگلیسی‌ نیزممکن‌ است.‌چهارگروه مؤسسات برای آموزش عالی وجود دارند: (1) کالجها و دانشگاههای دارای برنامه های چهار ساله کارشناسی (شش سال درکالجهای پزشکی) (2) کالجهای دو ساله (3)دانشگاهها و کالجهای آموزشی (4) مدارس دیگر چون کالجهای دینی و مدارس دینی .

حدود 80 درصدتمامی مؤسسات آموزش عالی که خصوصی هستند.

هماهنگ با قانون آموزش و قوانین مربوطه ریاست جمهوری و وزارتی تمامی مؤسسات آموزش عالی خواه عمومی و خواه خصوصی،تحت نظارت وزارش آموزش قرار میگیرند.

این وزارتخانه در مورد موضوعاتی چون سهمیه دانش آموزان ، صلاحیت پرسنل آموزش، دوره های آموزش ، احتیاجات مدرکی و غیره کنترل اعمال میکند.مدت آموزش عالی آموزش و مطالعه گروههای بنیادین آکادمیک وکاربرد متنوع آنها که جهت پیشرفت و روش فکری جامعه و جامعه بشری لازم است، با هدف پرورش رهبران آتیه مملکت می باشد.واحدسنجش تکمیل هردوره یک واحداست.هردانشگاهی نیازهای تکمیل هرواحد،حداقل واحدهای لازم برای فارغ التحصیلان و واحدهای استانداردودراکثر واحدهای لازم مورد پذیرش درهر ترم روش کسب واحدها شده وواحدهای لازم جهت تکمیل دوه های آمادگی براساس قوانین مدرسه را بازبینی می کند.دوره ها متشکل از دوره های حرفه ای و عمومی هستند و هر دوره مجدداُ به دوره های انتخابی ولازم تقسیم میگردد.در26رشته مدرک کارشناسی عرضه میشود.

درزمان آزادسازی ملی درسال 1945 تنها 19مؤسسه آموزش عالی درکل شبه جزیره کره وجود داشت.

درسال 1997 تعداد این مؤسسات در کره جنوبی به 1030 افزایش یافته و کل تعداددانش جویان بر3154245واعضای هیأت علمی بر75320نفربالغ گردید.

مراکز دانشگاهی 6نوع مرکزدانشگاهی در کشور کره به شرح ذیل وجود دارد: دانشگاهها و دانشکده ها (ملی ، عمومی وخصوصی) دانشکده های معلمان دانشکده های آموزشی (ملی) دانشکده های دوساله (عمومی وخصوصی) دانشکده های آزاد(ملی وخصوصی) دانشکده های علوم دینی سال تحصیلی سال تحصیلی دانشگاهی از ماه مارس آغاز شده و تا ماه دسامبربه طول می انجامد.

مقاطع آموزشی مقطع کارشناسی مدرک کارشناسی به آندسته از افرادی اعطا می گردد که برنامه های کوتاه مدت را پس از چهار سال به پایان برسانند.طی این مقطع دانشجویان ملزم به گذراندن 140 تا 150 واحد می باشند.این در حالیست که دررشته پزشکی مطالعات6 ساله بطول می انجامد و دانشجویان باید 180واحد گذرانده باشند.در مهندسی داوطلبان مدرک کارشناسی در رشته مربوطه ، افرادی که یک برنامه دانشکده دو ساله را گذرانده باشند و بیش از دو سال تجربه کاری داشته باشند و داوطلبان مدرک دو ساله دانشکده ای (مدرک فوق دیپلم) برای درخواست امتحان کارشناسی مهندسی درجه یک صلاحیت دار هستند.علاوه بر این،داوطلبان باید امتحانهای تئوری و عملی را با موفقیت بگذرانند .

مقطع کارشناسی ارشد دو یا سه سال مطالعه بیشتر پس از مدرک کارشناسی در یک رشته لازم است تا یک مدرک فوق کارشناسی حاصل شود.دانشجویان نیز ملزم به گذراندن پایان نامه هستند.درپزشکی کسانی که تمامی نیازهای دانشکده پزشکی را برآورده کرده باشند ملزم به شرکت درامتحان ملی می باشند.افرادی که مایل به تخصص گرفتن هستند بایدتجربه بالینی داشته ودریک بیمارستان آموزش ببینند.

دوره انترنی یک سال بطول می انجامد و دوره رزیدنتی چهار سال.

در مورد انترنی داوطلبان باید امتحانی که بیمارستان برای آنها مشخص نموده است را با موفقیت بگذرانند.طبق قانون فارغ التحصیلانی که می خواهند قاضی شوند یا مدعی العموم و یا حقوق دان باید امتحان ملی اداره دادگستری را بگذرانند.افرادیکه این امتحان را با موفقیت بگذرانند باید2سال درمراکز آموزشی قضایی پیش ازشروع به کار قضاوت آموزش ببینند.

مقطع دکتری مدرک دکتری پس ازحداقل3سال کارپس ازدوره کارشناسی ارشداعطاء میشود.داوطلبان ملزم به ارائه رساله دکتری و شرکت در آزمون شفاهی میباشند.

مدارک تحصیلی‌ دوره‌ های‌ دو یا سه‌ ساله‌ منتهی‌ به‌ مدارک‌ Diploma در صورت‌ دارا بودن‌ دیپلم‌ دبیرستان‌ در کالجها گذرانده‌ می‌ شود.

Bachelorچهارسال‌ تحصیل‌ تمام‌ وقت‌ ،بعد ازدیپلم‌ دبیرستان‌.

این‌ دوره‌ شامل‌ -140 130 واحد (Credits) می‌باشند.

برای‌ رشته‌ های‌ پزشکی‌ و دندانپزشکی‌ مدت‌ تحصیل‌ به‌ شش‌ سال‌ افزایش‌ می‌ یابد.

Master دو تا سه‌ سال‌ تحصیل‌ تمام‌ وقت‌ به‌ شرط‌ دارا بودن‌ مدرک‌ Bachelor این‌ دوره‌ شامل‌ حداقل‌ 24 واحد (Credits) واتمام‌ پروژه‌ تحقیقی‌ می‌ باشد.

PhD.

سه‌ سال‌ تحصیل‌ تمام‌ وقت‌ به‌ شرط‌ دارا بودن‌ مدرک‌ Master این‌ دوره‌ نیز شامل‌ 36 واحد (Credits) است‌ .

درصورت‌ دارا نبودن‌ مدرک‌ Master دانشجو با داشتن‌ مدرک‌ Bachelorدر دوره‌ دکترا می‌ باید 60 واحد (Credits) را پشت‌ سر گذارد.دراین‌ دوره‌ پس‌ از گذراندن‌ موفقیت‌ امیز امتحان‌ جامع‌ به‌ دانشجو اجازه‌ نوشتن‌ پایان‌ نامه‌ پژوهشی‌ داده‌ می‌ شود.

مدرک‌ دکترا به‌ شرط‌ دفاع‌ موفقیت‌ امیز از پایان‌ نامه‌ اعطاء می‌ شود.

ارزشیابی‌ مدارک‌ تحصیلی‌ مدارک‌ 2 Diploma یا 3 ساله‌ درصورت‌ دارا بودن‌ دیپلم‌ دبیرستان‌ به‌ عنوان‌ کاردانی‌ ارزشیابی‌ می‌ شود.

مدارک‌ Bachelor از کلیه‌ دانشگاههای‌ گروه‌1و2درصورت‌ دارا بودن‌ دیپلم‌ دبیرستان‌ به‌ عنوان‌ کارشناسی‌ ارزشیابی‌ می‌ شود.

مدارک‌ Master از دانشگاه‌ ذکر شده‌ درگروه‌ 1 درصورت‌ دارا بودن‌ کارشناسی‌ ، به‌ عنوان‌ کارشناسی‌ ارشد ارزشیابی‌ می‌ شود.

مدارک‌ PhD.

اخذ شده‌ از دانشگاههای‌ گروه‌ 1 درصورت‌ دارا بودن‌ کارشناسی‌ ارشد به‌ عنوان‌ دکترا ارزشیابی‌ می‌ شود.

کلیه‌ مدارک‌ دانشگاهی‌ که‌ به‌ صورت‌ مکاتبه‌ ای‌، ترددی‌ وغیر حضوری‌ اخذ شود غیر قابل‌ ارزشیابی‌ میباشد.

پذیرش تحصیلی مدارک مورد نیاز از جمله مدارک مورد نیاز جهت حضور در مراکز آموزش عالی غیردانشگاهی میتوان از موارد ذیل نام برد: دیپلم متوسطه موفقیت درکسب مجموع نمرهSAECE ،مشتمل بررکوردهای آکادمیک متوسطه،تست سنجش و مصاحبه شفاهی موفقیت داوطلبان دانشکده های دو ساله در آزمون پذیرش دانشجویان خارجی دانشجویان خارجی باید مدارکی معادل با مدرک تکمیلی متوسطه برای مطالعات کارشناسی و مدرک کارشناسی یا معادل آن برای مطالعات فوق کارشناسی و بالاتر داشته باشند.

دانشویان خارجی باید تضمین حمایت یا پذیرش از یک مرکز آموزش عالی شناخته شده کره ای داشته باشند تا موفق به اخذ ویزا شوند.

علاوه بر این ،دانشجویان باید دانش مناسبی از زبان کره ای داشته باشند.

گفتنی است که دانشگاه ملی سئول،دانشگاه YONSEI وکالج تابستانه CO- ED بین المللی دانشگاه EWHA دوره های زبان کره ای برای دانشجویان خارجی ارائه می کنند.

فرایندهای درخواست پذیرش تحصیلی تاریخ پایان درخواست برای مطالعات سطوح کارشناسی وکارشناسی ارشد:اول مارس تاریخ پایان درخواست برای مطالعات پیشرفته و دکتری : اول مارس آزمون ورودی کالجها و دانشگاهها در کره تحت محدودیتهای ثبت نامی سخت عمل میکنند.بواسطه تفاوت در سهمیه های پذیرش کالج و تعداد متقاضیان هرسال تحصیلی تعدادزیادی متقاضی تکراری ایجاد میکند که شدت رقابت برای پذیرش کالج را افزایش میدهند.

تعداد متقاضیان تکراری در سالهای اخیربواسطه گسترش تعداددانش آموزان پذیرش شده درهرسال وتعدادفزاینده سیستمهای حمایتی برای دانش آموزان تکراری کاهش یافته است.

سیستم امتحان ورودی کالج درسال 1981 دچار یک رفرم بنیادی شد.امتحان ورودی اصلی لغو شد و سیستم جدیدی معرفی شد که موفقیتهای تحصیلی را دردبیرستان با نمره بدست آمده درامتحان تعیین صلاحیت درسطح ملی ترکیب میکردتا شایستگی داوطلب جهت ورود را تعیین کند.درتلاش جهت گسترش خودمختاری دانشگاهها وکالجها وبه جهت طبیعی نمودن آموزش دبیرستان وابسته به امتحان ، یک امتحان ورودی جدید در آوریل 1991 معرفی شد.

دراین سیستم جدید رکوردهای دبیرستانی 40 درصد ازتصمیم پذیرش های کلی را تأیید می نمود.همچنین به کالجهای واحدحق تصمیم گیری درموردچگونگی ارزیابی نمرات تست موفقیت مدرسه ای داوطلبان کالج را با تستهای اجراشده توسط خودکالجها میداد.تقریباً درتمامی کالجها ودانشگاهها داوطلبان اجازه دارندکه داوطلب ویژه شوند.

دانش آموزان روستاهای ماهیگیری وکشاورزی دانش آموزان معلول میتوانند بدین روش انتخاب گردند.اگرچه تاریخ این امتحانات توسط وزارت آموزش تعیین میشود،هردانشگاهی میتواند تاریخهای ویژه ای را که صلاح می داند انتخاب کند.دانش آموزان اجازه دارند که هر چقدر دانشگاه که می خواهند انتخاب کنند تنها اگر در تاریخهای گوناگون به آنها اجازه امتحان دادن داده شود .

کالجهای دوساله برنامه های پس از راهنمایی هستند وپیامدمستقیم تقاضای فرانید برای نیروی انسانی تاکتیکی لازم جهت صنعتی شدن سریع می باشند.آنها فرآورده یک تلفیقی ازکالجهای دو ساله و دبیرستانهای حرفه ای 3-2 ساله می باشند.اززمان تأسیس آنها درسال1979، تعداد کالجهای حرفه ای دو ساله ازآغاز1999 به 161افزایش یافته وحدود 589720 نفر در آنها ثبت نام نموده اند.این کالجها درحال حاضر نقش مهمی درحصول آموزش عالی کوتاه مدت ایفا می نمایند.هدف آموزش2ساله حرفه ای بوجود آوردن تکنسینهای سطح متوسطی است که می توانند خود را وقف مؤسسه ملی از طریق انتشار دانش فنی در هرحوزه ازجامعه نمایند.

دوره های تخصصی آنها به تکنیکی، کشاورزی، ماهیگیری، پرستاری، بهداشت، اقتصاد، عملکرد اجتماعی، هنر و ورزش تقسیم میشود و برنامه های دو یا سه ساله بسته به دوره معرفی می باشند.دوره های پرستاری،پاتولوژی کلینیکی،رادیولوژی ، ماهیگیری ، دریانوردی و مهندسی نیاز به سه سال آموزش دارند.دوره ارتباطات نیازبه2سال و نیم آموزش دارد تا سایردوره ها نیاز به دو سال آموزش دارند.جهت نیل به اهداف مورد آموزش خود، کالجهای حرفه ای دو ساله ازطریق یک دوره همکاری صنعت ومدرسه یک دوره را ایجادومورد عمل قرار میدهند.

تخصص بعنوان آمادگی جهت امتحان مدرک عالی موردتأکید قرارمیگیرد.

موضوعات هنرهای آزاد شامل حداقلی از موضوعات عمومی میشوند؛تعداد واحدهای مورد نیاز در موضوعات توسط قوانین مدرسه ای تصمیم گیری میشود.آموزش ضمن خدمت دارای 1تا 3 واحد می باشد.اگرچه کالجهای حرفه ای دو ساله بر آموزش عملی با هدف بوجود آوردن تکنسینهای سطح متوسط تأکید میکنند، این لزوماً نقطه نهایی آموزش نیست.آنها همچنین درهای خود را برای دانش آموزانی که میخواهند آموزش خود را در سطح دانشگاهی ادامه دهندبازمیگذارند.برای جوانان دارای کارآنها مسیری جهت آموزش پیوسته فراهم می کنند.

چون کوشش درجهت اطمینان ازارتباط منطقی آموزش2ساله کالج تشدید میشوند،درصد افراد شاغل در میان فارغ التحصیلان در حال افزایش است.

دانشگاه ها و دانشکده های کشور کره دوره های چهاریا شش ساله را ارائه میکنند.

دوره های اخیرشامل کالجهای پزشکی و دندانپزشکی میباشند.آموزش کالج با هدف حمایت از گسترش دانش برای بهبود ملی و جامعه ای و نیز آمادگی دانشجویان برای اهداف رهبران انجام می پذیرد.دردهه اخیر کالجها و دانشکده ها میزان زیادی ازرشد کیفی و کمی را نشان داده اند.از آغاز سال 1999،تعداد158کالج ودانشگاه وجوددارندکه تعداد1587667 دانشجو درآنها به تحصیل میپردازند.دانشجویی که 130تا 140واحددرسی یا بیشترراگذرانده باشد مدرک کارشناسی میگیرد.( به استثنای پزشکی و دندانپزشکی)بیش از600موضوع مطالعه وجوددارندکه برادبیات،خداشناسی،هنرهای زیبا،موسیقی،حقوق،علوم سیاسی،اقتصاد، مهندسی، پزشکی ودندانپزشکی،طب کره، بهداشت عمومی و پرستاری، فارماکولوژی، علوم کشاورزی، علوم دامی و ماهیگیری مشتمل میگردد.با این وجودانتخاب دوره بر طبق مؤسسه مربوطه تغییر میکند.دوره های کالج متشکل ازدوره های اجباری و انتخابی میباشند.

یک واحد درسی به یک کلاس یک ساعته درهفته بمدت بیش از 15هفته اطلاق میشود.دانش آموزان بین المللی و دانشجویان خارجی کره ای الاصل پذیرفته میشوند و میتوانند درهر سطحی پذیرفته شوند و در هر مدرسه ای تمامی آنهایی که یک دیپلم دبیرستانی دارد یا معادل آن صلاحیت پذیرش به دوره کارشناسی را دارند.قانون آموزش تصریح میکند که یک دانشگاه باید یک یا بیشتر مدرسه عالی داشته باشد که دوره های با جهت گیری تحقیق را برای فارغ التحصیلای که مایلند مشاغل آکادمیک یا حرفه ای را دنبال کنند برگزارمینماید.

از آغاز سال 1997 تعداد 116 مدرسه عالی عمومی وابسته به دانشگاههای عمومی و 476 مدرسه عالی حرفه ای شامل شش مدرسه عالی تأسیس شده در دانشگاههای دارای پذیرش آزاد وجود داشتند.از آغاز سال 1997نامنویسی کلی در دوره های عالی که توسط دانشگاه ها در سراسر کره فراهم می شوند 151358 نفر بوده شامل 128097 دانش موجود در سطح فوق کارشناسی.بطورکلی حداقل نیاز برای یک مدرک کارشناسی 24 واحد است که بطور طبیعی در چهار ترم توسط دانشجویان روزانه و پنج ترم توسط دانشجویان شبانه صورت می پذیرد.حداقل نیاز دکترا 60 واحد شامل 24 واحد برای نیل به مدرک فوق کارشناسی می باشد که معمولاً سه سال بطول می انجامد.افرادی که واحدهای لازم را بگذرانند و در آزمون زبان خارجی را با موفقیت طی نمایند و یک امتحان جامع برای دوره دکترا بدهند می توانند رساله بنویسند.

نهادهای مرکزی ازجمله نهادهای دست اندکارپذیرش تحصیلی دانشجویان درمراکزدانشگاهی میتوان به موارد ذیل اشاره نمود: · بخش همکاریهای آموزشی وزارت آموزش که عهده دارمسوولیت تأییدمدارک ورود به دانشگاه می باشد.

· سه قسمت ازوزارت آموزش مستقیماً مربوط به شناخت مدارج،دیپلمها و مدارک آموزش عالی می باشند.

· بخش امورآکادمیک دانشکده های دو ساله که عهده دارمسوولیت تعیین مدارک ورود به دانشگاه می باشد.

· شورای آموزش دانشگاهی کره که اطلاعاتی درمورد شناخت مطالعات،مدارج ودیپلمها فراهم می آورد.

ساختارآموزشی آموزش پیش مدرسه ای توسط کودکستانها ارائه میشود.آموزش پیش از مدرسه در سیستم آموزش رسمی گنجانده نمی شود با این وجود اهمیت آن به نسبت نظام آموزش رسمی شایان توجه است.کودکستان مرکزعمده جهت آموزش پیش دبستانی درکره است.ازآغازسال1997، تعداد9010 کودکستان با نامنویسی567814 کودک وجودداشته است.این میزان7/27 درصد کودکان پیش مدرسه ای درکره با محدودیت سنی بین 3 تا 5 سال را در برمیگیرد.بواسطه شمارکم ثبت نام کنندگان وزارت آموزش و توسعه منابع انسانی اخیراً سیاستهایی را درجهت افزایش و دسترسی به آموزش کودکستانی بنیان نهاده است.