در ابتدا این ورزش "مینتونت" (Mintonette) نام گذاری شده بود. مورگان تحت تأثیر محبوبیت فراوان بسکتبال دربین عامه تصمیم گرفت برای دانشجویان خود ورزشی را به وجود آورد که بازی از روی تور انجام گیرد و لذت بخش باشد. مورگان با استفاده از تویی که به دلیل سبکی وزن به دست ها آسیب نمی رساند، بازی را شروع کرد.
با وجود اینکه به طور آهسته و کند از سازمان جوانان مسیحی آغاز شد، ولی طولی نکشید که در کلیه شهرهای ماساچوست و نیوانگلاند عمومیت یافت. در "اسپرینگ فیلد"، دکتر "ت - آهالستیگ" با مشاهده بازی، مینتونت را به والیبال تغییر نام داد، زیرا قصد اساسی از بازی کردن، فرستادن و برگشت دادن (رد و بدل کردن) توپ از روی تور است که کلمه "والیبال" در معنا این نیت را مشخص می کند.
با اینکه والیبال در آغاز یک ورزش سالنی بود و در محل های سرپوشیده انجام می شد و اساساً برای فعالیت های سرگرم کننده پیشه وران و تجار اختصاص یافته بود، ولی کم کم به زمین های روباز کشیده شد و به عنوان یکی از فعالیت های جالب توجه تابستانی درآمد و به شدت تعقیب می شد.
در آغاز برای بازی والیبال قوانین خاصی تدوین نشده بود. هر فرد و در هر کشوری به میل خود و به طریق مختلف با توپ بای می کردند. رفته رفته والیبال در مناطق و نواحی مختلف جهان گسترش یافت. همچنانکه هر ابداع یا اختراعی در آغاز با نواقص همراه بوده و به مرور زمان تکمیل و رفع نواقص می شود، والیبال نیز از این قاعده مستثنی نبود و کم کم قوانین برای این بازی وضع شد و روش ها و حرکات تکنیکی جایگزین حرکات قبلی گردید. در سال 1900 میلادی پذیرفته شد که امتیازات هر ست بازی 21 پوئن باشد.
ویلیام مورگان
در سال 1912 میلادی سیستم چرخش به تصویب رسید. در سال 1917 میلادی پذیرفته شد که هر ست بازی 15 پوئن (امتیاز) باشد. در سال 1918 تعداد بازیکنان هر طرف زمین 6 نقر پیشنهاد شد که مورد قبول عامه قرار گرفت.در سال 1921 موافقت شد که هر تیم با سه ضرب توپ را به طرف دیگر بفرستد. در سال 1923 میلادی اندازه زمین بازی 9×18 متر تعیین شد.
به مرور در سال های بعد، قوانین فراوانی برای این بازی وضع شد و در بسیاری از قوانین قبلی نیز تغییراتی حاصل گشت که هنوز هم این تغییرات ادامه دارد و هر چهار سال یکبار در کنگره بین المللی والیبال تغییراتی در قوانین بازی به تصویب می رسد.
اولین کشور خارجی که والیبال را پذیرفت، کانادا و در سال 1900 میلادی بود. اساساً نهضت Y.M.C.A (سازمان جوانان مسیحی) در معرفی این ورزش به دیگر کشورهای جهان و تعمیم آن سهم فراوانی داشت. بازی والیبال در پایان سال1900 به هندوستان و در سالهای 1905 به کوبا، 1909 به پورتریکو، 1910 به فیلیپین، 1912 به اوروگوئه، 1913 به چین و 1917 به ژاپن و به تدریج از سال 1914 میلادی به بعد توسط سربازان آمریکایی و مستشاران و اشخاص دیگر به کشورهای اروپایی از قبیل فرانسه، چکسلواکی، لهستان، شوروی و بلغارستان و سایر کشورهای اروپایی معرفی شد و تعمیم یافت.
ولی به سبب بیگانه بودن این ورزش برای اروپائیان، در ابتدا امر قبول آن به کندی صورت می پذیرفت. فرانسه، چکسلواکی و لهستان سه کشوری بودند که قبل از دیگران اقدام به تشکیل فدراسیون ملی والیبال در کشورخود کردند. اتحاد جماهیر شوروی نیز که در سال1923 میلادی اقدام به تأسیس انجمن ملی والیبال نمود برای پیشرفت و دگرگونی آن فعالیت زیادی به عمل آورد. اصولاً شوروی ازکشورهایی بود که در پیشرفت تکنیک و تاکتیک والیبال و تنظیم قوانین در جهان سهم بسزایی دارد و برای قهرمانی در مسابقات است که قدرت بزرگ جهانی به حساب می آمد.
کشورهای فرانسه، چکسلواکی (جمهوری چک کنونی) و لهستان پس از تشکیل فدراسیون ملی مصمم شدند با کمک کشورهای دیگر فدراسیون بین المللی را تاسیس نمایند و در سال 1936 در بازی های المپیک در برلین آلمان در این زمینه فعالیت زیادی نمودند، ولی با آغاز جنگ بین المللی دوم و طغیان آن در اروپا اقدامات آنان متوقف شد.
به طور کلی، تغییرات و پیشرفت والیبال را می توان به سه دوره تقسیم نمود: دوره اول از سال آغاز تا سال 1918 ، دوره دوم ازسال 1919 تا سال 1946 و دوره سوم ازسال 1947 میلادی به بعد که تغییرات و پیشرفت اساسی والیبال در دوره سوم صورت پذیرفته است.
پس ازجنگ بین المللی دوم، فعالیت های فراوان برای حرکت جدید به والیبال مجددا آغاز شد و اولین مسابقه بین المللی در قاره اروپا بین دو کشور فرانسه و چکسلواکی در شهر پاریس برگزار گردید. پیگیری برای تأسیس فدراسیون بین المللی والیبال ادامه یافت. مذاکرات بین سه کشور فرانسه، چک و لهستان منجر به موافقت در جهت تشکیل کنگره ویژه برای تأسیس اتحادیه بین المللی والیبال گردید.
سرانجام در آوریل سال 1947 میلادی، کنگره ای با شرکت نمایندگان 14کشور از سراسر جهان در پاریس برگزار و موافقت شد فدراسیون بین المللی والیبال (F.I.V.B ) تأسیس گردد که این فدراسیون در پاریس تشکیل شد و "پل لیبود" فرانسوی به عنوان اولین رئیس فدراسیون بین المللی والیبال انتخاب شد.
به زودی کشورهای زیادی درخواست عضویت خود را برای پیوستن به فدراسیون بین المللی اعلام نمودند که امروز این فدراسیون حدود 217 کشور عضو دارد و بیش از 200 میلیون نفر از مردم جهان والیبال بازی می کنند.