دانلود تحقیق تاریخچه ورزش بدمینتون

تاریخچه بازی بدمینتون، صدها سال است که در هندوستان، سیام و ژاپن بازی می‌شود.

نام این بازی در هندوستان پونا (Poona) بود و افسران انگلیسی که در هندوستان بودند به این بازی علاقه زیادی داشتند.

در سال 1870 میلادی بعضی از افسران انگلیسی و سایل بازی بدمینتون را به انگلستان بردند و در اوقات بیکاری این بازی را انجام می‌دادند در سال 1873 در جشنی که توسط دوک بوفورت (Duke of beaufort) در قصر خانوادگی‌اش برپا بود، این بازی هم انجام شد.

از آنجایی که اسم این قصر خانه بدمینتون بود، اسم این بازی هم کم‌کم به بازی بدمینتون معروف شد.

باشگاه بدمینتون که در سال 1877 تأسیس شد اولین قوانین مکتوب این بازی را اعلام نمود.

در سال 1893 انجمن بدمینتون انگلستان بعنوان اولین انجمن ملی بدمینتون تأسیس گردید و نخستین بازیهای قهرمانی انگلیس در سال 1899 برگزار گردید.

تا سال 1914 حدود 467 باشگاه و تا سال 1923، به تعداد 550 باشگاه و تا سال 1943 در حدود 1000 باشگاه در انگلستان بوجود آمد.

امروزه در حدود پنج هزار باشگاه بدمینتون در انگلستان وجود دارد.

فدراسیون بین‌المللی بدمینتون (IBF) در سال 1943 تأسیس گردید و قرار گذاشته شد که اولین مسابقات قهرمانی جهان در سال 1939 برگزار شود.

اما بخاطر جنگ جهانی دوم این مسابقات انجام نشد و تا سال 1949 به تعویق افتاد.

مؤسسین اولیه فدراسیون بین‌المللی بدمینتون 9 کشور بودند که عبارتند از: کانادا، دانمارک، انگلستان، فرانسه، ایرلند، زلاندنو، اسکاتلند و ولز.

ایالات متحده آمریکا چهار سال بعد به فدراسیون بین‌المللی بدمینتون، مسابقات کاپ توماس بود که در سال 1948 برگزار گردید.

مسابقات کاپ توماس که مسابقه قهرمانی تیمی مردان جهان است توسط رئیس فدراسیون بین‌المللی بدمینتون، سِر جرج توماس برگزار گردید.

کاپ اوبر (Uber) نیز مسابقه قهرمانی تیمی بانوان جهان می‌باشد که از سال 1965 برگزار می‌گردد.

بطور کلی هفت مسابقه اصلی در دنیای بدمینتون وجود دارد که عبارتند از: کاپ توماس، کاپ اوبر، قهرمان جهان، کاپ سادیر من (Sudirman) که بصورت مختلط برگزار می‌شود، مسابقات جوانان جهان، مسابقات فینال گراندپری و مسابقات جام‌ جهانی.

مسابقات جام‌جهانی از سال 1981 آغاز گردید و تا سال 1997 ادامه داشت.

از آن سال به بعد به جای مسابقات جام‌جهانی، مسابقات بازیکنان برتر جهان توسط فدراسیون بین‌المللی بدمینتون ابداع گردید.

بازی بدمینتون از سال 1992 بطور رسمی وارد بازیهای المپیک شد و بصورت انفرادی و دو نفره برای مردان و زنان برگزار گردید.

از المپیک سال 1996 بازی دو نفره مختلط هم به موارد فوق اضافه شد.

در سالهای اخیر، بهترین بازکنان جهان از کشورهای اندونزی، چین، مالزی، کره و کشورهای اسکاندیناوی بخصوص دانمارک و فنلاند بوده‌اند.

از دهه هشتاد میلادی، زمانی که بازیهای گراندپری جهانی توسط فدراسیون بین‌المللی بدمینتون برگزار گردید بازی بدمینتون هم یک بازی حرفه‌ای شد و برندگان این مسابقات در حدود 350000 دلار جایزه بدست می‌آورند.

تجهیزات و اصطلاحات قبل از اینکه شروع به یاد گرفتن بدمینتون کنید بهتر است که با تجهیزات و اصطلاحاتی که بعدها با آنها مواجه خواهید شد آشنا شوید.

تجهیزات از خریدن تجهیزات بسیار ارزان و یا بسیار گران خودداری کنید.

اما تجهیزاتی بخرید که مناسب باشند.

تجهیزات خوب، بازیکن خوب نمی‌سازد اما کمک به خوب بازی کردن می‌کند.

راکت تکنولوژی ساخت راکت هر روزه عوض می‌شود.

قبل از انتخاب راکت با فروشنده صحبت کنید و از او کمک بخواهید تا در خرید آن شما را راهنمایی کند.

شما حتماً نباید راکت گران قیمت بخرید، بلکه می‌توانید یک راکت مناسب و با پول کمتر تهیه کنید.

دسته راکت: دسته راکت را بگیرید و امتحان کنید که کاملاً راحت در دستتان قرار بگیرد.

اندازه دسته راکتها 6/8 تا 2/9 سانتیمتر می‌باشند بنابراین راکتی را انتخاب کنید که نه کوچک باشد و نه زیاد بزرگ چون نگهداشتن آنها در دست دشوار خواهد شد.

راکتهای دسته چرمی از همه بهتر هستند اما از راکتهای حوله‌ای نیز استفاده می‌شود.

شفت: شفت، دسته راکت را به سر راکت متصل می‌کند.

بستگی به جنس این قسمت، قیمت رکت‌ها متفاوت هستند.

جنس این قسمت می‌تواند استیل، گرافیت و فایبرگلاس و یا گرافیت و سرامیک فایبر باشد.

فعلاً نگران نوع شفت نباشید، نوع استیل یا گرافیت به اندازه کافی بادوام و سبک هستند.

راکت 100 گرمی مناسب می‌باشد.

هر کدام از این راکتها را که انتخاب می‌کنید باید کمی قابل خم شدن باشند.

برای تست کردن قابلیت ارتجای راکت، آن را با دو دست از قسمت دسته و سر بگیرید (بطور افقی) و به آرامی آنرا به بالا فشار بدهید.

شفت باید کمی خم شود.

سر راکت: این قسمت از راکت هم می‌تواند از جنس گرافیت یا آلومینیوم باشد.

از خریدن راکتی که سر آن فقط از استیل درست شده باشد خودداری کنید چون تعادل خوبی ندارند.

سر راکت در محل سوراخهایی که سیمها از درون آن عبور می‌کنند باید دارای پلاستیک نرم باشد تا در هنگام کشیده‌شدن به روی زمین در هنگام بازی دچار پارگی نشود.

قطعه تی T: که سر و شفت را به یکدیگر متصل می‌کند، بعضی از راکتها این قطعه را ندارند و مستقیماً سر وشفت به یکدیگر جوش داده شده‌اند.

اگر از فلز درست شده باشند آنها توسط قطعه T به یکدیگر وصل می‌شوند.

این قطعه به گلو معروف است.

سیم‌‌‌‌‌‌‌ها: سیمها مهمترین قسمت یک راکت هستند چون محلی است که با آن به توپ محکم ضربه می‌زنند.

سیمهایی که از روده طبیعی درست شده‌اند بهتر می‌باشند و قابلیت انعطاف‌پذیری بهتری نسبت به دیگر سیمها دارند و در نتیجه گرانتر می‌باشند.

بهترین نوع این سیمها نازکترین و شفافترین آنها از لحاظ رنگ می‌باشند.

قدرت کششی نوع سیمی که انتخاب می‌کنید اهمیت دارد.

اگر خیلی سفت باشد کنترل کردن توپ و یا زدن ضربات ظریف به توپ مشکل خواهد بود، اگر هم خیلی شل باشد زدن ضربات محکم با آن مشکل خواهد بود.

معمولاً کشش سیمها باید حدود 9/5 کیلوگرم باشد.

مراقبت از راکت: برای بهتر استفاده کردن از راکتی که با دقت خریداری کرده‌اید این نکات را رعایت کنید: هرگز در هنگام عصبانیت آنرا روی زمین پرت نکنید.

از کاور (روپوش مخصوص راکت) برای پوشاندن سر راکت استفاده کنید تا سیمهای آن خیس نشود.

هرگز راکت را در معرض گرما و یا رطوبت قرار ندهید.

اگر خوب از راکت خود استفاده کنید برای 2 تا 3 سال احتیاج به عوض کردن سیمهای آن نخواهید داشت.

اگر یکی از سیمها پاره شد از راکت استفاده نکنید تا خسارت بیشتری به آن وارد نشود.

فوری آنرا تعمیر کنید تا قابلیت کشش آن باقی بماند.

توپ بدمینتون توپ بدمینتون می‌تواند از مواد مصنوعی (سینتیک) یا طبیعی درست شده باشد.

توپهای مصنوعی از هر جنسی که باشند باید مانند توپهای طبیعی که دارای چوب پنبه و پرهایی که با یک قطعه چرم نازک به دور چوب پنبه متصل شده‌اند و دارای قابلیت پرواز مناسب هستند عمل کنند.

توپهای طبیعی باید دارای 16 پر در اطراف پایه باشند و تمام پرها هم باید به یک اندازه بوده و طول آنها هم بین 62 تا 70 میلیمتر باشد.

قطر دایره بالای توپ بین 58 تا 68 میلیمتر می‌باشد و پرها هم باید با سیمی از جنس مناسب به پایه محکم بسته شده باشند.

قطر پایه توپ باید بین 25 تا 28 میلیمتر باشد و انتهای آن گرد شده باشد.

وزن توپ هم باید بین 74/4 تا 50/5 گرم باشد.

توپهای مصنوعی هم از لحاظ وزن و اندازه باید دارای خصوصیات توپ طبیعی باشند فقط به جای پر از مواد سینتتیک استفاده می‌کنند.

بازیکنان، سطح بالا فقط با توپهای طبیعی بازی می‌کنند اما بازیکنان تازه کار در بیشتر باشگاهها از توپهای مصنوعی استفاده می‌کنند و قابل قبول هم می‌‌‌باشد.

توپهای سینتتیک طلایی برای سالنهای ورزشی با دیوارهای روشن مناسب می‌باشد.

در گذشته توپهای طبیعی خیلی گرانتر از توپهای سینتتیک بودند، اما امروزه بعضی از انواع آنها حتی از توپهای سینتتیک هم ارزانتر هستند.

بهر حال اگر می‌خواهید نوع طبیعی آنرا بخرید مطمئن شوید که پرهای آن پر غاز است.

انتخاب خود را روی قیمت، دوام و نوعی که دوستانتان در باشگاه از آن استفاده می‌کنند بگذارید.

ما توصیه نمی‌کنیم که نوع توپهای خود را عوض کنید اما در اینجا چند نوع خوب آنرا معرفی می‌کنیم: RSL, DSS, YONEX, CARLTON.

هر نوع توپی راکه انتخاب می‌کنید مطمئن شوید که سرعت مناسب رابرای آن سالن بخصوص دارا می‌باشد.

معمولاً توپهای سینتتیک را توسط رنگی که به آنها زده‌اند برای سرعتهای آهسته، متوسط و سریع درجه بندی کرده‌اند.

توپهای تهیه شده از پر طبیعی هم با عددهای بین 73 تا 85 درجه بندی شده‌اند.

یک توپ درجه 73 طول مسیری را که می‌پیماید 10 تا 15 سانتی‌متر کمتر از توپ درجه 74 می‌باشد.

توپ درجه 85 سریعترین توپها است.

انتخاب سرعت توپ بستگی به دمای هوای سالن بازی دارد.

به عبارت دیگر بستگی به مقاومت هوا دارد.

در یک سالن کوچک گرم می‌توانید توپ درجه 75 را انتخاب کنید در صورتی که اگر سالن گرم نبود می‌توانید از توپ درجه 78 استفاده کنید.

در سالهای مدرن لازم است که از توپ درجه 82 استفاده شود.

برای انتخاب توپ مناسب، آزمایشهای زیر را انجام دهید: پشت خط انتهای زمین با زاویه 45 درجه محکم به توپ به سمت بالا ضربه بزنید، اگر سرعت توپ صحیح باشد در فاصله‌ای بین 53 سانتیمتر تا یک متری خط انتهای زمین طرف دیگر فرو خواهد آمد.

مراقبت از توپ مراقبت از توپ بسیار مهم است چون قیمت آنها زیاد است و اگر درست به آن ضربه نزنید عمرشان کوتاه خواهد شد.

هرگز در حالت نیم- والی به آنها ضربه نزنید.

هرگز قوطی نگهداری آنها را له نکنید و بجایی نزنید.

هرگز توپهای طبیعی را در جای گرم نگهداری نکنید.

آنها را با انگشت شست و سبابه بردارید.

با سرعت مناسب بازی کنید.

کفش بدمینتون کفشی که پایتان می‌کنید اهمیتش خیلی بیشتر از بقیه پوشاکی است که هنگام بازی از آن استفاده می‌کنید.

کفشها پایه و اساس سرعت هستند.

کفشها باید سبک، راحت و قابلیت ارتجاعی زیاد داشته و دارای کوشن مناسب داخل آنها باشند.

کف کفشها باید نرم و شیار دارا باشند تا توقف چرخیدن و شروع به حرکت را آسان کنند.

جنس روی کفش اغلب از نایلون یا جیر است.

بندهای کفش باید از ناحیه بالای انگشتان پا شروع شده و به بالا بیاید، و زبانه کفش هم باید دارای کوشن نازکی باشد.

کفشهایی که دارای محافظ در ناحیه انگشتان هستند از صدمه دیدن آنها در هنگام کشیده شدن روی زمین جلوگیری می‌کنند.

اگر می‌خواهید که سرعت زیاد داشته باشید از پوشیدن کفشهای سنگین با کف سخت خودداری کنید.

پوشیدن کفش کثیف، بی‌انظباط بودن را نشان می‌دهد بنابراین همیشه کفشهای خود را تمیز نگهدارید.

لباس بدمینتون پوشیدن لباس بستگی به اولویت‌های خود شخص دارد.

تعداد زیادی لباس‌های بدمینتون در دسترس می‌باشند.

مردها معمولاً شورت و پیراهن می‌پوشند، خانمها هم مانند آقایان، اما آنها می‌توانند از دامن هم استفاده کنند.

رنگ لباسها باید سفید باشد و مد روز.

اگر از رنگها بطور مفید استفاده شود مانعی ندارد.

البته جوراب باید سفید باشد.

لباسها باید از موادی درست شده باشند که به آسانی بتوان آنها را شست و هرگز نباید خیلی تنگ یا گشاد باشند و جلوی حرکات شما را بگیرند.

داشتن گرمکن و استفاده از آن بعد از یک بازی سخت برای جلوگیری از کشیده شدن عضلات بسیار ضروری است.

پوشیدن لباس سفید برای مدارس و یا مراکز ورزشی اجباری نیست.

اما هر لباسی که می‌پوشید اگر تمیز و خوب باشد احساس خوبی به شما دست خواهد داد و خود را یک بازیکن واقعی خواهید دانست.

ساک ورزشی داشتن یک ساک ورزشی که محتوی وسایل لازم باشد برای لیگها و مسابقات لازم است.

از آنجائی که بازیها باید ادامه پیدا کنند شما باید لوازم ضروری را در ساک خود داشته باشید: راکت اضافی با همان وزن و کششی که معمولاً استفاده می‌کنید، سنجاق قفلی، حوله، نوشیدنی، هدبند، یک کپی از قوانین بازی و هر چیز دیگری که فکر می‌کنید در طول مسابقات ممکن است به آن احتیاج پیدا کنید را در ساک خود قرار دهید.

زمین بدمینتون دیاگرام زمین بهتر از هر توضیحی می‌تواند فاصله‌ها و نام مناطق مختلف زمین را بیان کند.

یک زمین ایده‌آل بدمینتون 1/9 متر ارتفاع دارد و خطوط اطراف آن به عرض 8/3 سانتی‌متر می‌باشد و فاصله آن از دیوارها حداقل 52/1 متر و از زمین مجاور 90 سانتیمتر می‌باشد.

در هنگام روز هم نور نباید به شدت به آن بتابد و نور چراغهای داخل سالن هم درخشنده نباشند تا توپ بخوبی دیده شود.

زمین بازی هم باید صاف باشد ولی لیز نباشد.

دیرک‌های تور باید بیرون زمین نصب شوند تا نور کاملاً سفت کشیده شود.

ارتفاع تور از زمین در نزدیکی دیرک 54/1 متر و در وسط زمین 52/1 متر می‌باشد.

متأسفانه کمتر زمینی چنین شرایط ایده‌آلی را دارد، اما هنوز بدمینتون بازی می‌شود و از آن لذت می‌برند.

حتی در شرایط خیلی بد که در آن از نور مناسب یا توپ وتور مناسب استفاده نمی‌شود بازی انجام می‌گیرد و به بازیکن نشاط می‌بخشد.

کجا می‌توان بازی کرد مدارس و باشگاهها محلهایی هستند که زمین بازی خودشان را دارند، اما شما می‌توانید در مراکز ورزشی خودتان یا در کلاسهای بدمینتون ثبت نام کنید و این ورزش را بطور صحیح دنبال کنید.

اصطلاحات سرویس درایو زاویه‌دار: برای زدن این سرویس به آخرین نقطه سمت راست زمین سرویس تا جایی که قانون اجازه می‌دهد بروید، سپس به بازیکن مقابل وانمود کنید که سرویس پایین خواهید زد اما آنرا به سرویس درایو تبدیل کنید.

کلیر حمله‌ای (ATTACKING CLEAR): یک ضربه پیشرفته از بالای سر می‌باشد که توپ را پایین و سریع به عقب زمین حریف می‌فرستد.

سرویسهای بک‌هند پایین (BACKHAND LOW SERVE): مانند سرویس‌های پایین است، اما با بک‌هند زده می‌شود.

سرویس‌های بالا یا خیلی بالا با بک‌هند زده نمی‌شود، فقط سرویس درایو گاهی اوقات با بک‌هند زده می‌شود.

کلیر دفاعی (DEFENSIVE CLEAR): ضربه از بالای سر در ارتفاع بالا به توپ و فرستادن آن را از خط انتهایی یک طرف زمین به خط انتهایی طرف دیگر زمین را گویند.

سرویس درایو (DRIVE SERVE): در ابتدا به نظر می‌رسد که این یک سرویس پایین است اما در آخرین لحظه راکت سرعت پیدا کرده و سرویس درایو به قسمتی از زمین مخالف که حریف در گرفتن توپ در آنجا نقطه ضعف دارد فرستاده می‌شود.

سرویس آهسته (FLICK SERVE): این سرویس به نظر بازیکن حریف سرویس پایین می‌آید ولی در آخرین لحظه مچ دست را می‌پیچید و توپ را کشیده می‌زنید تا توپ به انتهای زمین حریف برود و او را غافلگیر کند.

اسمُش فورهند (FORHAND SMASH): یک ضربه حمله‌ای می‌باشد.

منظور از زدن این ضربه خواباندن توپ در زمین حریف با سرعت زیاد می‌باشد.

اسمُش بک‌هند هم داریم.

سرویس بلند (HIGH SERVE): سرویس کشیده و بلندی است که حریف را به عقب زمین می‌کشاند و در نتیجه نمی‌تواند روی آن اسمُش بزند در ضمن قسمت جلوی زمین را هم باز می‌گذارد.

تکرار بازی (Let): زمانی که بازی دوباره باید تکرار شود.

لوب (Lob): ضربه فورهند یا بک‌هند دفاعی است که از پایین زده می‌شود تا توپی را که به قسمت جلوی زمین پایین‌تر از تور فرستاده‌اند را برگرداند.

سرویس پایین (LOW SERVE): یک سرویس ظریف می‌باشد که قبل از رسیدن به تور شروع به پایین رفتن می‌کند.

اگر این ضربه به دقت زده شود دفاع آن را برای حریف بسیار مشکل می‌کند.

سرویس خیلی بلند (VERY HIGH SERVE): مانند سرویس بلند است اما با تمام قدرت به بالاترین نقطه تا جایی که سقف سالن اجازه می‌دهد زده می‌شود.

این کار زمان سنجی حریف را برای زدن آن مشکل می‌سازد.

راهنمای بازی بازی بدمینتون را می‌توان یک نفره یا دو نفره بازی کرد.

توپ نباید با زمین تماس پیدا کند و اگر تماس پیدا کرد سرویس جدید زده می‌شود.

قوانین بدمینتون بیشتر مسابقات شامل سه گیم است و هر تیمی دو گیم را ببرد برنده مسابقه خواهد بود.

یک گیم موقعی تمام می‌شود که امتیازات به 15 برسد.

(برای خانمها به امتیاز 11).

مانند بازی اسکواش، در بدمینتون کسی که سرویس را می‌زند و توپ را در زمین حریف می‌خواباند امتیاز کسب می‌کند.

پس برای گرفتن امتیاز حتماً سرویس را هم باید زده باشید.

اگر کسی که سرویس را نزده توپ را در زمین سرویس زننده بخواباند صاحب سرویس می‌شود و شانس گرفتن امتیاز را از آن به بعد دارد.

در بازیهای دو نفره هر دو نفر یک تیم باید سرویس بزنند و بعد سرویس عوض می‌شود.

تکنیکهای زدن توپ گرفتن راکت راکت را صحیح در دست بگیرید تا بیشتر ضربات شما درست زده شود.

دو راه ساده برای گرفتن راکت بطور صحیح وجود دارد.

در روش اول از شخصی بخواهید که سر راکت را گرفته و دسته آنرا بطرف شما دراز کند (بطور افقی و از کنار).

بعد مانند دست دادن با راکت دست بدهید، بالاخره راکت بهترین دوست شما خواهد شد، فکر نمی‌کنید اینطور باشد؟

در روش دوم، راکت را روی زمین قرار دهید.

سپس مانند اینکه تبر را از زمین برمی‌دارید آنرا از پهلو بردارید.

در هر یک از این موارد به چهار نکته زیر توجه کنید: شکل V تشکیل شده بین شست و انگشت سبابه با شفت در یک خط قرار دارند.

انگشتان شما از یکدیگر کمی جدا هستند بخصوص انگشت سبابه و انگشت دوم.

انتهای راکت در کف دست قرار می‌گیرد تا از حداکثر طول راکت و اهرم کردن آن بتوان استفاده کرد.

اگر دست خود را به طرف راست بچرخانید و کف دست بطرف بالا باشد و سپس آنرا باز کنید خواهید دید که راکت بجای اینکه در کف دستان شما باشد در انتهای انگشتان قرار گرفته است و این شما را قادر به کنترل کردن راکت می‌کند.

راکت به این سبکی باید مانند چاقوی جراحی در دست شما نگهداشته شود.

این طرز نگهداشتن اصلی راکت برای تمام ضربات می‌باشد.

طرز گرفتن راکت برای زدن ضربات بک‌هند و نزدیک به تور در موقع شرح دادن ضربه توضیح داده خواهد شد.

در هنگام گرفتن راکت به روش پایه سر راکت به سمت طرفین می‌باشد.

نگران نباشید!

مچ دست بطور طبیعی در لحظه تماس با توپ راکت را برمی‌گرداند.

این کار حتماً با چرخاندن مچ دست انجام دهید نه با چرخاندن دسته راکت در داخل دست.

به همین دلیل اسم این نوع گرفتن راکت را گرفتن ماهی‌تابه‌ای می‌گویند.

چرخاندن راکت در داخل دست بزرگترین اشتباه در بدمینتون می‌باشد.

بطور دایم نگهداشتن راکت در دست را کنترل کنید تا مرتکب چنین خطایی نشوید.

همچنین بخاطر داشته باشید که راکت را شُل یا خیلی محکم نگه ندارید.

سرویس‌ها بدمینتون هم مانند تنیس دارای ضربات متنوع و زیادی در زدن سرویس می‌باشد.

قوانین سرویس زدن در بدمینتون خیلی محدود‌کننده می‌باشند.

این قوانین موجب آن می‌شود که سرویس‌کننده با دقت خیلی زیاد سرویس خود را بزند.

متأسفانه در بدمینتون قوانین بازی طوری است که تشخیص ضربه خوب و ضربه بد مشکل می‌باشد و بازی بر پایه دقت میلی‌متری و عادت گذاشته شده است و به دلیل مشکل بودن تشخیص ضربه خوب و بد همیشه بازی بار اعتراض بازیکنان همراه است.

قوانین بازی بدمینتون در باشگاهها کمی آسانتر است و بعضی از خطاها را چشم پوشی می‌کنند.

بنابراین سعی کنید که از ابتدا صحیح بازی کنید و قوانین را یاد بگیرید.

سرویس بلند هدف از زدن سرویس بلند مجبور کردن حریف به رفتن عقب زمین و از بین بردن خطر حمله او می‌باشد.

به هر حال، مواظب زدن چنین ضرباتی علیه بازیکنان با تجربه و اسمُش‌زن باشید.

برای زدن این ضربه در حالیکه شانه چپ و پاهای شما بطور مورب بطرف زمین حریف باشد به پهلو بایستید.

در بازیهای دو نفره محل قرارگرفتن شما در نزدیک خط مرکزی، چند قدم پشت خط سرویس جلو می‌باشد.

در هنگام آماده شدن توپ را با انگشتان شست و سبابه نگهداشته و دست را کاملاً به جلو در ارتفاع شانه دراز کنید، به این ترتیب اگر توپ از دست شما روی پای عقب قرار گیرد با خم کردن آرنج و کج‌کردن مچ دست راکت را تقریباً به حالت عمودی در پشت و بالای پای راست نگهدارید.

منطقه هدف را انتخاب کنید.

انگشتان شست وسبابه را از یکدیگر باز کنید تا توپ بطور مستقیم پایین بیفتد.

سپس راکت را مانند حالت جارو کردن به سمت پایین بیاورید تا به توپ برخورد کند در این موقع دست با کج شدن به توپ جهت می‌دهد و بازو کاملا مستقیم می‌شود، بدن بطرف تور قرار می‌گیرد و زانوها کمی خم می‌شوند.

در فاصله 50 سانتی‌متری قبل از زدن توپ به بازو و شتاب نهایی را بدهید و مچ دست را مستقیم کنید تا در لحضه برخورد راکت به توپ ضربه محکم، بطرف بالا، در یک خط و به سمت جهتی که هدف شما است برود.

در همان مسیر حرکت راکت را ادامه دهید تا به بالای شانه چپ برسد.

سپس به وضعیت آماده دفاعی قرار بگیرید.

ریلکس و مطمئن باشید و عصبانی و ناامید نشوید.

شما توپ را فقط به فاصله 9 متری می‌زنید و لازم نیست که زیاد بخود سخت بگیرید.

فقط مطمئن شوید که در لحظه برخورد راکت به توپ سر راکت کاملا تحت کنترل شما است.

سرویس کوتاه سرویس کوتاه علیه بازیکنان اسمش‌زن زده می‌شود چون در صورت زدن سرویس بلند حریف می‌تواند از آن استفاده کرده و توپ را اسمُش بزند.

منظور از زدن سرویس کوتاه فرستادن توپ با کمترین ارتفاع ممکن به زمین حریف و فرود آمدن آن بلافاصله بعد از عبور از تور می‌باشد.

زدن چنین ضربه‌های میلیمتری چندان آسان نیست و احتیاج به سالها تجربه دارد.

حریف شما روی انگشتان پا در خط سرویس می‌ایستد و راکت خود را در فاصله 5/1 متری تور بالا نگه می‌دارد و می‌تواند با یک جهش به سمت جلو ضربه، شما را خنثی کند.

بنابراین یاد بگیرید که سرویس‌های کوتاه را در حد امکان پایین بزنید.

مانند سرویس زدن در سرویس‌های بلند به پهلو بایستید طوری که بطرف دریافت‌کننده سرویس باشید.

با پای چپ و شانه به سمت جلو مستقیم بایستید، وزن بدن خیلی کم به سمت عقب و روی پای عقب باشد.

توپ را از ناحیه بالای پرها بین دو انگشت شست و سبابه در حالیکه دست از آرنج خم شده باشد نگهدارید تا در هنگام رها شدن درست در سمت راست پای پیش‌رونده شما سقوط کند.

راکت را با دست راست بگیرید.

اطمینان حاصل کنید که دست شما در حالت ریلکس راکت را گرفته نه زیاد سفت و نه زیاد شُل.

سر راکت را بطرف پایین به سمت راست و کمی عقب‌تر از ران راست نگهدارید.

هیچ قدرتی برای زدن این ضربه لازم نیست.

آرنج دست را تا جایی بالا ببرید که راحت باشید و بتوانید سر راکت را بطور عمودی تا حد امکان بالا بیاورید.

این کار باعث می‌شود که مسیر حرکت توپ افقی بشود.

مچ دست به عقب خم می‌شود.

در تمام طول ضربه‌زدن مچ را به همین حالت نگهدارید.

حالا هدف را انتخاب کنید و ریلکس باشید و عجله نکنید.

فقط به توپ نگاه کنید و در حالیکه آرنج خمیده و مچ دست هنوز خم شده توپ را به سمت جلو بزنید.

به آن ضربه نزنید.

تماس راکت و توپ در ارتفاع ناحیه زیر باسن انجام می‌گیرد.

در حالیکه توپ به سمت جلو در حرکت است به سمت جلو گام بردارید و راکت را تا ارتفاع تور بالا ببرید.

حالا شما آماده هستید تا در صورت برگشتن توپ از زمین حریف به زمین شما با آن مواجه شوید.

فراموش نکنید که این تمرین را به همین صورت انجام دهید، چون پایه و اساس بازی شماست.

سرویس آهسته سؤال می‌شود که آیا همیشه باید سرویس کوتاه بزنم؟

در اینصورت حریف محل سقوط توپ را پیش‌بینی می‌کند.

شما کاملاً درست می‌گویید.

به همین دلیل باید انواع سرویسهای دیگر را هم یاد بگیرید تا حریف هیچوقت نتواند نوع ضربه شما را پیش‌بینی کند.

یک از این ضربات غافلگیر‌کننده سرویس آهسته است.

این نوع سرویس تا یک مرحله به زدن توپ مانند سرویس کوتاه است با این تفاوت که توپ را به ارتفاع بالاتری می‌زنید.

به امید اینکه حریف در رفتن به سوی آن پای خود را نتواند صحیح بردارد در نتیجه امکان زدن اسمُش را از او گرفته و حتی امکان دارد که توپ روی زمین بیفتد و امتیازی نصیب شما کند.

حرکت باید غافلگیر‌کننده باشد، بنابراین این ضربه کاملا شبیه سرویس کوتاه می‌باشد اما درست یک لحظه قبل از تماس راکت با توپ مچ دست شما که برای زدن ضربه سرویس کوتاه به سمت عقب خم شده بود به وضعیت مستقیم در می‌آید.

توپ به سمت بالا حرکت می‌کند، اما این حرکت فقط به اندازه‌ای است که از بالای راکت حریف گذشته و نزدیک خط انتهایی سرویس دو نفره فرود آید.

سرویس کوتاه با مچ‌دست خم شده به عقب زده می‌شود.

در صورتیکه سرویس آهسته با مچ‌دست مستقیم زده می‌شود.

سرویس درایو این نوع سرویس هم نوعی دیگر از سرویس کوتاه می‌باشد و برای غافلگیر‌کردن حریف مورد استفاده قرار می‌گیرد.

هدف این سرویس زدن سریع توپ با کمترین ارتفاع و حدی که قانون اجازه می‌دهد به منطقه خالی زمین صورت حریف و یا بک‌هند ضعیف حریف می‌باشد.

این بار هم تمام مراحل زدن آن مانند سرویس کوتاه می‌باشد بجز یک مرحله قبل از تماس راکت با توپ که در این مرحله حرک آهسته دست راست ناگهان سرعت پیدا می‌کند.

اما برای پایین نگهداشتن ارتفاع توپ در مسیر مچ دست مانند سرویس کوتاه عقب نگهداشته می‌شود.

سرویس درایو زاویه‌دار این هم یک از انواع سرویس‌های درایو می‌باشد.

برای زاویه بیشتر به توپ‌دادن محل سرویس خود را از نزدیکی ناحیه خط مرکزی به خط کناری زمین دو نفره انتقال دهید.

مواظب قراردادن پاها باشید تا مرتکب خطای پا نشوید.

پای راست درست تاتجلو پیش می‌رود و پای چپ کمی جلوتر و به فاصله دورتر از خط قرار می‌گیرد.

شانه شما هم باید به طور مورب به طرف زمین حریف باشد.

در این وضعیت و تعادل باقیمانده توپ را در حد امکان دورتر و بالای خط‌کناری نگهدارید.

این کار باعث می‌شود تا زاویه حمله شما بیشتر شود.

حالا سعی کنید توپ را با قدرت به سمت ناحیه بک‌هند حریف بزنید.

سرویس خیلی بلند هدف از زدن چنین سرویسی زدن توپ به بالا تا جایی که قدرت شما وسقف اجازه می‌دهد می‌باشد.

برای زدن این سرویس‌ از همان روش زدن سرویس بلند استفاده کنید که قبلاً آموخته‌اید، فقط در اینجا از حرکت شدیدتر مچ دست استفاده کنید و محکمتر هم به توپ و به سمت بالا ضربه بزنید.

بخاطر پایین آمدن توپ بطور عمودی، تایمینگ زدن آن مشکل‌تر خواهد بود.

سرویس کوتاه بک‌هند هیچکدام از سرویس‌های بلند و سرویس خیلی بلند با بک‌هند زده نمی‌شوند فقط سرویس درایو اغلب با بک‌هند زده می‌شود.

بنابراین آنها را فراموش کنید.

نقطه سرویس کوتاه بک‌هند و سرویس آهسته بک‌هند را یاد بگیرید و آنها را تمرین کنید.

هر دو این سرویسها را خوب یاد بگیرید چون فقط استفاده از یک از آنها چندان مؤثر نیست.

مانند تمام ضربه‌های بک‌هند، راکت را در دست بگیرید، شست در پشت دسته راکت نوک پا به سمت جلو، نزدیک خط سرویس جلو.

پای چپ کمی عقب‌تر از پای راست قرار می‌گیرد.

توپ را در دست بگیرید.

دست مستقیم و با زاویه 45 درجه بالای کمر و درست در جلوی شکم قرار می‌گیرد.

با خم کردن دست راست و کج‌کردن مچ دست، سر راکت را بطور عمودی در پشت توپ قرار دهید.

آرنج باید بالا باشد.

در ابتدا این کار کمی عجیب به نظر می‌رسد ولی به آن عادت خواهید کرد.

اکنون ریلکس کرده و طبق معمول هدف خود را انتخاب کنید.

حالا راکت را به اندازه‌ای که می‌خواهید عقب ببرید (به سمت بدن) با عقب رفتن راکت به سمت بدن و جلو آمدن در هنگام زدن ضربه، نیروی لازم ایجاد می‌شود.

دوباره بطور دقیق این حرکت را توضیح می‌دهم.

در حالیکه مچ دست کج است ساعد دست خم شده را به حالت مستقیم درآورید تا در فاصله 50 سانتیمتری جلوی بدن به توپ ضربه بزنید، درست در ارتفاع پایین باسن، این حرکت را به آرامی به اندازه 30 سانتی‌متر ادامه دهید تا توپ در مسیر تور به پرواز درآید.

سپس به سرعت راکت را تا ارتفاع نوار بالایی تور بالا بیاورید و به طرف تور حرکت کنید.

زدن این نوع سرویس چهار مزیت دارد: توپ در فاصله 50 سانتیمتری خط سرویس جلو زده می‌شود نه در فاصله 60 سانتی‌متری پشت خط سرویس: تقریباً 120 سانتیمتر جلوتر هستید.

(صرفه‌جویی می‌شود) این فاصله باعث می‌شود که حریف شما 20 درصد زمان کمتری برای حرکت کردن داشته باشد.

توپ سفید درست در مقابل پیراهن سفید شما قرار می‌گیرد و تشخیص آن نسبت به زمانیکه توپ در کنار بدن قرار می‌گیرد مشکل‌تر می‌باشد.

تاب دادن راکت به جلو برای زدن توپ کوتاه می‌باشد و درصد خطا را کمتر می‌کند.

امروزه برای بازیکنان این ضربه از ضربات هولناک محسوب می‌شود.

سرویس آهسته بک‌هند این نوع سرویس برای کسانی که مچ دست قوی ندارند مشکل خواهد بود.

مچ ضعیف باعث می‌شود که نتوان توپ را به ارتفاع مناسب فرستاد و در مسیر حرکت توسط حریف راه توپ سد می‌شود.

برای فریب دادن حریف سرویس آهسته بک‌هند باید درست مانند سرویس کوتاه بک‌هند باشد.

بخاطر داشته باشید هرچقدر که دست را برای زدن سرویس کوتاه بک‌هند عقب می‌برید به همان اندازه برای سرویس آهسته بک‌هند نیز عقب ببرید.

همچنین بخاطر داشته باشید، اضافه کردن نیرو مانند زدن فورهند در این مرحله لازم است و این نیرو باید توسط مچ در آخرین لحظه قبل از تماس راکت با توپ بدست آید و به سادگی نباید قابل تشخیص از طرف حریف باشد و حرکت دست هم نباید طولانی‌تر باشد.

ادامه حرکت دست باید کوتاه باشد.

ضربه فورهند بالای‌سر از آنجائیکه امتیاز آوردن فقط با زدن توپ به هوا بدست نمی‌آید و از آنجائیکه ورزش بدمینتون روی تو به ارتفاع 5/1 متر در مقایسه با ورزش تنیس با تور 90 سانتی‌متری و اسکواش تور 48 سانتیمتری انجام می‌شودبیشتر ضربات از بالای سر زده می‌شوند.

بنابراین لازم است که در زدن اینگونه ضربات مهارت و قدرت لازم را داشته باشید.

در حرکت قبلی، دست خمیده به سرعت مستقیم می‌شود، ولی در اینجا به حالت خم باقی می‌ماند و فاقد حرکت اضافی راست کردن دست می‌باشد.

سه نوع ضربه بالای سر وجود دارد.

حالت دفاع و زدن توپ به انتهای زمین حریف و حالت حمله‌ای و فرستادن توپ به عقب زمین حریف و بالاخره اسمُش‌ها.

اگرچه فرستادن توپ به عقب زمین حریف بیشتر حالت دفاعی دارد ولی ما بخاطر آسان بودن آن و موفقیت در زدن آنها این نوع ضربه را اول توضیح می‌دهیم.

هر ضربه‌ای شامل این سه مرحله اصلی هستند.

آماده‌شدن: مانند تمام ورزشهای دیگر آمادگی در این ورزش از همه چیز مهمتر است.

این آمادگی شامل حرکت به سمت توپ و بردن راکت به عقب و آماده زدن توپ شدن می‌باشد.

اجرا: این مرحله حیاتی ضربه می‌باشد و شامل آوردن راکت به جلو و ضربه‌زدن به توپ است.

کامل کردن: اگرچه به اندازه مرحله اجرا مهیج نیست، ولی به همان اندازه دارای اهمیت می‌باشد ادامه حرکت راکت، توپ را تحت کنترل قرار می‌دهد تا به هدف برسد.

به حالت اولیه برگشتن سریع بعد از هر ضربه و آماده حرکت بعدی شدن الزامی است.

دفاع و زدن توپ به انتهای زمین حریف: این ضربه با ارتفاع زیاد و به عمق زمین حریف زده می‌شود.

دلیل بالا زدن توپ آن است که حریف نتواند به توپ برسد و آنرا برگرداند و در ضمن به شما فرصت آنرا می‌دهد که به پایگاه خود برگردید، این ضربه توپ را به عمق زمین حریف می‌فرستد تا اثر برگرداندن توپ را کاهش دهد.

این ضربه شما را از مشکلات رها می‌کند و فرصت پیدا می‌کنید که دوباره وضعیت خود را تثبیت کنید.