رفتار احساسی و مؤثر برپایه قضاوت اخلاقی و رفتار درست.
توصیه بنحبیب به ما این است که در مقابل پیچیدگیهای روشهای جهانی شدن مقاومت کنیم با مشاهده سخنرانی خبررسانان حوزه اخلاق حداقل در دوره نمونههای سیاسی یا دردادگاهها و نقطهنظر او این است که ادامه این (جستجو) بهصورت گفتگوهای معمولی اخلاقی در این دورهها و قدردانی از دیگران باشد. او پیشنهاد میدهد که اگر نگهداری گفتگوها و رشد متقابل فهم به صورت هدف دربیاید، بلکه موفقیت و رضایت عام و نظریه و سخنرانی میتواند نقطهنظر را بدون التماس از انسان اقتصادی یا سیاسی نشان بدهد. دریک گفتگوی معنوی یا اخلاقی کلید صلاحیت در توانایی نگهداری گفتگو و صحبتهاست.
«دراین گفتگو، من باید بدانم چطور گوش دهم، چطور دیدگاه تورا بفهمم. چطور یاد بگیریم دنیای خود را نشان بدهم تا تو آن را ببینی، اگر من نتوانت گوش بدهم، نتوانم بفهمم و نتوانم نشان بدهم گفتگو متوقف میشود یا به بحث کشیده میشود یا شاید نفر دیگر هرگز شروع نشود.»
اگرچه نقش نقش خبررسانی تکمیل میشود وقتی ما قابلیت شکست را در چشمانداز مجازی روابط انسانهای بزرگسال تمرین کنیم. ایدهآل برای جهانیشدن در این دیدگاه گسترش موضوع گفتگو قابلیت شکست در بزرگترین اندازه ممکن است. دیدگاه معنوی سپس همیشه میآید. رشد ظرفیت پذیرفتن ما در این دیدگاه، شکست چشمانداز و گسترش تمرین تصور کردن اخلاقی، شریک اخلاقی، شریک خوب بودن در گفتگوی معنوی باعث ایجاد ارتباط صمیمی در مهارت روایت و صلاحیت میشود. توانایی فهم ما داستان دیگری است.
یکی شدن اشخاص بهصورت بالقوه در حوزه اخلاق قابل توجه است. اگر آنها نقش خود را باز کنند دریک گفتگوی معنوی و قضاوت شایسته داشته باشند از دیدگاه اخلاقی آنها گفتگو و مهارت روایت خود را و همچنین هویت خود را شکوفا میکنند. اگر حسابداری باعث کمک به گفتگو باشد آن باید بیشتر شامل صحبت و گفتگو باشد. آن نمیتواند محتوی این تصور باشد که شغل به سادگی حالتی از حقیقت باشد و بنابراین محروم کند از هر گفتگو.حسابداری باید وسیلهای گفتگوای باشد که کمک را از شرکتها میبرد و از طریق این فعالیتها تأثیر میگذارد. تکنولوژی جدید بهطور خاص اینترنت هیجان ممکن ناشی از حسابداری به مبنای گفتگو را نشان میدهد. حالا تکنولوژی امکانپذیر، باعث یکی شدن واقعی شده است.
ادعای بنحبیب این است که قضاوت شایسته و مخصوصاً قضاوت اخلاقی مستلزم تمرین در روایت و مهارت تفسیر است. مالکیت است که به ما اجازه میدهد خود را در موقعیت دیگری ببینیم. پیروی از اعتبار قضاوت در دسترس یک طرزفکر بزرگ است، این فکر کردن فراتر از حد یک شخص است. او استدلال میکند که ما همیشه در تعامل در قضاوت اخلاقی در پاکدامنی غوطهوریم در شبکهای از ارتباطهای انسانی و تفاسیر. او پدیدهشناسی قضاوت اخلاقی را طرح میکند که حسابهای غوطهور در هویت و فعالیت روانی و نمایش فعالیت اخلاقی در دوره خبررسانی را در بر میگیرد.
او به سه ناحیه که به قضاوت اخلاقی نیاز داشتند را تشخیص داد.
348
اول، او اینطور استدلال کرد که وضعیت اخلاقی مربوط نمیتواند بادوره مدل قضاوت کانت سروکار داشته باشد. قضاوت در عموم و بهطور خاص ارزیابی وظیفه اخلاقی که وضعیت را ثابت نگه میدارد و شرایط محیط را تحمیل میکند. بهمحض اینکه ما نتوانیم موضوع حساب خاصی را در جهان داشته باشیم آن درگیر میشود و متحمل شرایط خاص میشود.
دوم، او اصرار میروزد که ارزیابی اخلاق عمل تمرین تصور معنویت را در روایتهای مفصل و شرح را در دورهای که فعالیت ممکن است فهمیده شود بازیابی میکند. نگران شدن درمورد قضاوتهای شایستهای که ما در فعالیتهایمان به آن احتیاج داریم. به وسیله توانایی تصفیه و کاربرد آن تحقق میشود. توانایی تصور فعالیتها درحال رسیدگی در در دورههای مختلف شرح و روایت است. ما بهتوانایی فهم و درک احتیاج داریم در فعالیتهای نه فقط از چشمانداز خود یا از چشمانداز نقش ذهنی جهانی اما آن میتواند دیده و فهمیده شود توسط تأییدات دیگر از خودش میباید توانایی قصور را داشته باشیم و روایت کنیم دروههای دیگر را که خودمان درک کردهایم.
در هویت فعالیتهای اخلاقی نمیتواند در نقشهای حاکم برعموم تفسیر شود. و در موارد خاص اما مستلزم تمرین تصوراخلاقی که در گنجایش فعالیتهای ما مؤثر است، میباشد. و تفکر در مورد روایتهای ممکن و شرح اینکه فعالیتهای ما میتواند توسط دیگران فهمیده شود.
سرانجام بنحبیب استدلال میکند که فرمول بندی و ارزیابی منظور اخلاقی و مستلزم حداکثر تمرین تصور و تخیل است ما بهمنظور خود در روابط هویت میبخشیم و آنهاوارد در روابط جهانی میشوند. فرمولبندی معانی روایتها یک میانجیگر را درگیر میکند و گذشتهها و پروژههای آیندهامان ممکن است به این سمت میل کند که: چطور بفهمیم و فهم اینکه چطور دیگران را درگیر کنیم.
«ارزیابی منظور یک نفر مجسم کردن اصول اخلاقی است. فهم تاریخ روایت یک بازیگر هم باعث خودشناسی و هم باعث نشان دادن خود به دیگران میشود.
حسابداری قضاوت همیشه اخلاقی است. آن همیشه در کنار ابعاد اخلاقی ابعاد قانونی و تکنیکی دارد. قضاوت حسابداری شایسته، چه باعث وابسته شدن حسابداران یا گزارش اشخاص شرکتها به سادگی نمیتواند کار کارشناسی خاص این مورد را یا نقش حسابدار یک موسسه را داشته باشد. اگرچه در جهان نقش موسسات باید برای تحمل موارد خاص مناسب باشد. این نکته قبول دیدگاه اخلاقی را درگیر میکند که ما در دیدگاه خود آن را میبینیم. این نکته اخلاقی مستلزم تبادل روایتهاست. آن بازیابی میکند نقشهای درگیر شده که قادرند فهمیده بشوند در وضعیتها و خوانده شوند بهطور متناوب این دیدگاه ایدهآل میتواند توسط اهداف معتبر اجتماعی نهادیه شود و بهصورت استانداردهای حسابداری دربیایند.
اگرچه ایده چشمانداز متقابل درهمه قضاوت اخلاقی صدق میکند آن صدق میکند در قضاوت انفرادی که وابسته به گزارش حسابدار یا حسابرس یک شرکت است. ما در اینجا به این مسئله اصرار میورزیم که اجتناب اخلاقی میتواند توسط تمرین حسابداری نگه داشته شود. یک خبررسان بزرگ ایدهآل اخلاقی نیاز دارد به بردن و صدق کردن سطوح مختلف حسابداری و قضاوت.
349
فقط ترکیب تناسب به قضاوت اعتبار میبخشد و اصول متناسب میتواند نیروی اخلاقی واقعی را در تمرین حسابداری نگه دارد. تاجایی که اصول حسابداری به صورت نقش هستند، تجویز برای دوباره محکمسازی تمرین حسابداری، برای گرایش بر پایه دستیابی به حسابداری است.
حساسیت در روایت و صلاحیت نیاز به بازی سهمرحله از تصمیمات حسابداری دارد. نکته اول مربوط به موضوع حسابداری و مشکلات هویت است. حسابدار و شرکتها و عوامل آنها باید آگاهی خود را از تأثیرات گزارش فعالیت بالا ببرند. برای انجام این آنها به نگهداشتن قوه تصور خود در موقعیتهای دیگر نیاز دارند و آنها میتوانند این کار را با داشتن روایت براساس فهم داشته باشند.
دوم حسابداری جایگزین در دورهها در بخشهای موثر تشخیص داده میشود، از دیدگاه فهمیدن نوع ضربه نه فقط در دوران پیروی بهعبارت دیگر در اصول جهانی سرانجام، فهم روایت باید پیریزی شود با ارزیابیهایی توسط حسابداران و نگرانی اشخاص شرکتها از منظور اخلاقی انسان. از بین این گفتگوها، واقعی و تصور در فهم روایتی خود و اظهارها میتوانند توجه اخلاقی خود را موضوعهای شرکتها و تمرین حسابداری بدهند. جستجو برای یک تنظیم (تعادل) معتبر بین اقتصاد و اجتماع از میان روایت عبور میکند. هرمرحله شامل تمرین تصور اخلاقی است.