دانلود مقاله بافت برداری عضلانی زیر پوستی

بافت برداری عضلانی زیر پوستی

روند: از هر عضله ای می‌توان نمونه‌برداری کرد ولی به منظور جلوگیری از تنوع در عضلات و قسمتهای مختلف از یک عضله خاص مورد نیاز است عضله glvteal و میانی معمولاً مورد استفاده قرار می‌گیرد. محدوده 5/2 cm2 از پوست جدا می‌شود تراشیده شده و برای روند استریل آماده می‌شود. بخش آماده شده محلول به خود عضله تزریق نمی‌شود یک شکاف یک سانتی‌متری درداخل پوست و در صورت نیاز و ضخیم بودن عشا در آن ایجاد می‌شود ابزار بافت برداری شامل یک سوزن بیرونی یک سیلندر برش دنده داخلی و Stylettc و سوزنی که همراه با سیلندر برش دهنده است در میان شکاف فشار داده می‌شود و به داخل عضله می‌رود سیلندر برش دهنده به صورت جزی بیرون کشیده می‌شود تا قسمت کناری سوزن را نشان دهد. که بعد آن را با فشار به عضله وارد خواهند ساخت این باعث می‌شود که قسمت کوچکی از عضله وارد پنجره کناری شود و درون حفره سوزنی جای بگیرد که بعد با فشار کامل سیلندر برش دهنده به داخل کاملاً بریده خواهد شد. این کار را چند بار تکرار می‌کنیم تا 20 و m از عضله را نمونه‌برداری کنیم سپس سوزن را بیرون می‌آورند و از دسته آن برای جدا کردن نمونه از سوزن استفاده می‌کنند می‌توان این زخم را بخیه زد ولی در حالیکه تنها یک برش کوچک صورت گرفته است چنین کاری لازم نیست .

آماده سازی نمونه :

سپس نمونه‌ها را برای hixtochemical آماده می‌کننند حتی برای biochemical و مطالعات فراساختاری نمونه‌‌های hixtochemica به شکل قسمتی متقاطع و یخ زده داخل نیتروژن مایع قرار می‌گیرد. پس از برش، قسمتها رنگ می‌شوند تا نوع انقباض مشخص شود. همین طور ظرفیت اکسایش و توان گلیکولئیک آن هم مورد بررسی قرار می‌گیرد. برای بررسی biochemical خون و نسوج متصل جدا می‌شوند و نمونه داخل نیتروژن مایع برای آماده سازی بعد قرار می‌گیرد. برای مطالعات فراساختاری بخشی از تار عضلانی از نمونه جدا می‌شود و داخل یک ثابت کننده قرار می‌گیرد

نتایج

خواننده به متن برای تشریح جزئی نتایج مطالعات بافت برداری عضلانی مراجعه کند.

تحلیل مایع زلالی مفصلی synovial flvid

جمع‌آوری و تحلیل مایع سینویال مفصلی یک عملکرد کلینکی مرسوم است. نمایش اصلی معمولاً تفاوت بین یک شرایط عفونی و شرایط غیرعفونی باشد. این روند بیشتر مواقع در محل اتصالات صورت می‌گیرد و البته به میزانی کمتر برای پوششهای تاندون و کیسه های آن نوع ارزیابی مورد نیاز بستگی به شرایط مورد نیاز دارد و بنابراین جمع‌آوری کاملاً استریل و ارزیابی آن برای همه نمونه ما ضروری نیست.

روند : نمونه‌ها می‌بایست همیشه تحت شرایط استریل جمع‌آوری شوند تا مانع از عفونت شود. هنگامی که یک ارزیابی مطالعه باکتریایی ضروری است ولی بایست از آلودگی تصادفی جلوگیری کرد یک روند کاملاً استریل با کلاه، ماسک، روپوش بلند و قسمتهای پوشیده شده به کار گرفته می‌شود. جمع‌آوری معمولاً همراه با ایستادن است صورت می‌گیرد گرچه بیهوشی عمومی هنگامی که دام بیمار همکاری نمی‌کند و هنگام انجام یک روند کاملاً استریل ضروری است.

آماده سازی محیط و اندازه سوزن برای بیهوشی موضعی حفره مفصلی است. روند جمع‌آوری کاملاً استریل در ضمیمه، شرح داده شده است. بنابراین اولیه بخشی از بیرون کشیده را می‌توان برای مطالعه باکتریایی به کار گرفت برای نماندن شانسی برای آلودگی تصادفی سرنگ می‌بایست هنگام ورود به بدن به سر سوزن متصل شود. پس از وارد ساختن سوزن همراه سرنگ متصل نمونه به آرامی بیرون کشیده می‌شود. و سرنگ بیرون آمده و سر‌ آن را رویش می‌گذاریم یک سرنگ جدید به سوزن متصل است و مایع سینویال بیشتری برای محاسبات باقی مانده جمع‌آوری شده است.

مدیریت نمونه : مدیریت نمونه‌ها برای مطالعه‌های باکتریایی در ضمیمه C شرح داده شده است. راهی که طی آن با نمونه برخورد خواهد شد بستگی به نوع ارگانیسم های مورد انتظار و تاخیر قبل از پروسه دارد. اگر تاخیر مورد انتظار باشد یک عامل انتقال مناسب مورد استفاده قرار می‌گیرد.

تشخیص‌هایی که می‌تواند روی نمونه باقی مانده صورت بگیرد شامل ظاهر، حجم، شکل توده، پروتئین، غلظت، کیفیت تعلیق ماده بزاقی، سلول شناسی آنزیم‌ها و تحلیل اجزا است. یک ارزیابی معمول از یک نمونه شامل تشخیص ظاهر، حجم، شکل توده، پروتئین، غلظت سلول شناسی است. نمونه را برای ظاهرش آن موقع جمع آوری مورد ارزیابی قرار می‌دهند. توانایی لخته شدن مایع سینویال هم در لوله جمع شده مورد بررسی قرار می‌گیرد وسیکوزیته، پروتئین و ارزشهای خون شناسی بررسی این مایع سینویال قرار گرفته در لوله همراه با EDTA مورد بررسی و محاسبه قرار می‌گیرد خیلی راخت می‌توان با قرار دادن چند قطره از مایع سینویال بین انگشت اول و انگشت شصت به خوبی تخمین زد که مایع چه مقدار می‌تواند بیرون بماند. این لخته موسین برای نمونه EDTA هدایت می‌شود.

نتایج : بعضی رفرنس‌ها برای پارامترهایی که معمولاً برای ارزیابی مایع سینویال مفصلی مورد استفاده قرار می گیرند در جدول 1-5 آمده است. از مایع به عنوان یک نمونه استفاده کنید به عنوان یک قانون کلی مایع سینویال مفصلی در مواردی از مسمویت عفونی همراه با میزان سلول هسته‌ای شده افزایش یافته است همچنین غلظت پروتئین و نسبت نوترونیل و تمایل به لخته شدن، تیرگی کاهش وسیکوزیته و کیفیت حالت بزاقی و حضور انواع باکتری‌ها از جمله همین موارد است. باکتریها همیشه در یک قابل رویت نیستند و معمولاً رشد آنها در طبیعت متصل می‌شود چرا که آنتی بیونیک‌هایی در قسمت مفصلی حضور دارند که باعث جدا شدن باکتری‌ها از غشا مفصلی می‌شود.

سیتگرافی Scintigraphy

مواقع بسیاری هست که دلیل لنگش توسط آزمایشات معمول فیزیکی ورادیوگرافی مشخص نمی شود البته این موارد گاهی اوقات به دلیل عدم وجودتجربه یا عدم همکاری بیمار است اصلی ترین دلیل آن عدم تشخیص محل دقیق درد توسط بیهوشی تشخیص یا به دلیل قرار گرفتن آن محل در عمق نسوجی رویه بدن است که بیهوشی، لمس کردن بی‌فایده خواهد بود. Scintigraphy برای ارزیابی لنگش در سال 1977 معرفی شده و از آن پس ارزش آن به عنوان یک تکنیک عکس‌برداری در موارد دشوار تایید شده است Scintigraphy متشکل از تزریق وریدی یک داروی ساتع کننده اشعه گاما است که فعالیت آن هنگام توزیع در تمام بدن توسط کریستال پدید سدیم قرار گرفته روی دروبین گاما با یک ابزاری چشمک‌زن دستی کوچک یا نقطعه شمار مورد تشخیص قرار می‌گیرد این داروی رادیویی شامل یک گروه، رادیونوکلید هماره با تعقیب کننده بافت می‌باشد.

این رادیو نوکلید تکنیوم 99 است Technetivm

روند: بیمار باید به شکل مناسب آبدیده شود از آنجا که مواد بیهوش کننده تشخیص مورد استفاده قرار گرفتهسات باید یک فاصله زمانی حداقل 3 روز بین بیهوشی و Scintigraphy وجود داشته باشد که چه این فاصله می‌تواند با استفاده  از کاهش یابد. میزان تزریق داوری رادیویی بین 2 تا 8 mB/kg برای چشمک‌زدن دستی و مصرف دوربین گاما است(به ترتیب). استفاده آن به همراه سرنگ و دستکش خواهند بود تصویر 30 دقیقه بعد برای اسکن فاز 2 و 2 تا 3 ساعت بعد برای اسکن فاز 3 به کار می‌رود و حاصل می‌شود همه تصاویر با مهار مناسب است صورت می‌گیرد یا درحالت ایستاده در حالت تسکین و یا بیهوشی برای اسبهایی با طبیعت خوب و مناسب (رام و آرام) تصویر بردرای ازاعضای پایینی با ایستادن اسب انجام می‌شود. و در صورت نیاز آزمایش اعظای بالایی و البته برای اسبهای چموش که همکاری نمی‌کنند یا نمی‌توانند ایستاده آزمایش شوند بکار می رود. که چهاسکن‌های بسیاری برای ارزیابی یک جراحت که قبلاً توسط رادیوگرافی مشخص می‌شده است. به کار می‌رود. در بسیاری از موارد رادیوگرافی پس از تشخیص یک منطقه با افزایش فعالیت توسط  Scintigraphy به کار می‌رود.