درباره «اسفناج» چه میدانید؟
نتایج تحقیقات علمی جدید نشان میدهد که گیاه اسفناج خاصیت ضد سرطانی بسیار بالایی دارد به همین علت به سلطان گیاهان معروف است.
معمولا از اسفناج هم به صورت خام در سالاد و پخته در تهیه برخی غذاها مانند آش و بورانی استفاده میشود.
اسفناج دارای مقادیر زیادی ویتامینهای A ، B، B2 و C بوده و در درمان برخی بیماریها مفیدست.
همچنین، این گیاه دارای عناصر معدنی مانند آهن و یدست، که به خاطر داشتن آهن، مصرف آن به اشخاص کم خون توصیه میشود.
این گیاه به دلیل داشتن ویتامینها و املاح گوناگون، برای زنان باردار بسیار مفید و نشاط آور و در درمان افسردگی نیز مؤثر و بوی بد دهان را از بین میبرد.
پس از پختن اسفناج نباید آب آن را دور ریخت، چرا که سرشار از املاح و ویتامینهاست و یک نوشیدنی بسیار مناسب محسوب میشود.
فوائد گردو برای بیماران دیابتی
نتایج یک مطالعه جدید نشان می دهد گردو سطح کلسترول خوب خون (HDL) در بیماران دیابتی تیپ دو را که در معرض ابتلا به آرترواسکلروز عروق قلب هستند ، افزایش می دهد.
طبق گزارش ارائه شده در سایت هلث اند ایج یک رژیم غذایی روزانه نسبتا کم چرب (یا کمتر از 30 درصد کالری به صورت چربی) که شامل 30 گرم گردو باشد ، منحنی لیپیدی بیماران دیابت تیپ دو را بهبود می بخشد. گردو حاوی مقادیر قابل ملاحظه ای اسیدهای چرب اشباع نشده (اسیدهای چرب امگا – سه) است که مسوول این تاثیرات سودمندند. اسیدهای چرب امگا – سه مقاومت به انسولین را که یکی از علایم اولیه دیابت تیپ دو است ، بهبود می بخشد.
در این مورد که گردو از هر نوع آجیل دیگر میزان امگا – سه بیشتری دارد ، تردیدی وجود ندارد. میزان امگا – سه در انواع آجیل شامل بادام ، پسته ، بادام زمینی ، فندق 0.4 انس در هر گرم و در گردو 2.5 گرم در هر انس می باشد. اما لازم به ذکر است که برخی انواع دیگر آجیل نقاط قوت خود را دارند. برای مثال بادام بیشترین میزان ویتامین E بادام زمینی بیشترین میزان نیاسین ، فندق از بالاترین مقدار منگنز و پسته از حداکثر میزان فتیواسترول ها برخوردار است.
بنابراین اگر آجیل دوست دارید ، محدوده انتخاب شما برحسب کمبودی که احساس می کنید ، وسیع است. اما شاید بهترین انتخاب ، افزایش مصرف امگا – سه با خوردن 10 گردو در روز باشد.
انار بوی بد دهان را از بین میبرد
انار سرشار از ویتامینهای E,C,B,A، مواد قندی، پتاسیم، منیزیم و اسیدهای آلی است.
پوست، ریشه و ساقه درخت انار تانن فراوان و الکالوئیدهای مختلف دارد که یکی از آنها پله تیرین است که بهترین داروی بیماریهای انگلی روده است.
انار میوهای سرد و خنک و خوردن انار از ابتلا به بیماری قند جلوگیری میکند.
مرکز بهداشت و درمان استان مرکزی اعلام کرد: انار خون را تصفیه کرده و تقویتکننده قلب است.
مصرف انار بوی بد دهان را از بین برده و دهان را پاک میکند.
انار شیرین را جهت تسکین درد سینه، سرفه و انار ترش را جهت کاهش غلظت خون، فشار خون و چربی خون مصرف کنید.
انار شیرین میوهای مقوی و صدا را صاف میکند و برای درمان درد سینه و سرفه کاملا مؤثرست و باعث تسکین خارشهای بدن میشود.
خوردن انار شیرین شادی بخش بوده و درخشان کننده چهره است.
انار ترش طبیعت سرد و خشک دارد. زخمهای دهان را شفا میدهد.
بابونه Matricaria chamomilla
بابونه Matricaria chamomilla
گیاهی یکساله و بسیار معطر، خودرو، ارتفاع ساقه 20-40 سانتیمتر، برگهای بریده، باریک و دراز، در هر کاپیتول دو نوع گل به شکل زبانه ای و لوله ای بنحوی که از نظر کلی ظاهر چتر باز به خود می گیرد.
مواد مؤثره : اسانس (آزولن و کامازولن)، الکلهای سزکویی ترپن (کامومیلول)، فلاونوئید
خواص درمانی : بیشترین مصرف در محصولات آرایشی و بهداشتی، ضد عفونی کننده، ضد التهاب، باعث افزایش گلبولهای سفید خون می شود.
درمان دل پیچه های ناشی از نفخ نوزادان، حالت موضعی برای محفوظ نگه داشتن زخم از آلودگی و بهبود آن، زخم نوک انگشتان، رفع التهاب و درمان ترک و شقاق مقعد.
شفاف کننده و طلائی رنگ کردن موها، اشتها آور، ضد کرم، کمک به هضم غذا، مسکن درد و ضد تشنج
روش استفاده : گل ها به شکل دم کرده ، موضعی (حمام روغن لوسیون کرم)
1 – بابونه + بومادران + نوروزک : تنظیم کننده اختلالات قاعدگی (خونریزی های بیش از حد)
2 – بابونه + بهار نارنج + افسنطین : اشتها آور، آرام بخش
عوارض جانبی : در افراد حساس احتمال بروز واکنش های آلرژیک وجود دارد. منع مصرف در خانم های باردار
دارو : پماد کامیل (ضد التهاب)
با خواص «به» آشنا شویم
مصرف به موجب تقویت قلب و پاک شدن معده و تیز هوشی میشود. «به» بواسطه خواصی که دارد در درمان عفونتهای ریوی و اختلالات رودهای بسیار مفید و مؤثرست.
مرکز بهداشت استان مرکزی اعلام کرد: خوردن به برای رفع وسواس، افسردگی و تقویت اعمال معده، ورم حاد روده مفید و معالج اسهالهای ساده و خونی است. این میوه برای خونریزیهای رحمی، بواسیر و رفع سوزش ادرار نیز مفیدست.
دانه به از نظر طبیعت سرد و ترش است و پوست دانه به در آب گرم لعاب فراوانی میدهد. از قدیم لعاب بهدانه را برای رفع التهاب دستگاه گوارشی، مخاطها، رفع سرفه و سینه درد، خشکی حلق، سوزش و خشکی دهان و زبان، رفع گرفتگی صدا، تب بر و نیز برای درمان سل و زخم رودهها و غیره به کار میبردند.
مالیدن لعاب بهدانه به پوست برای تسکین و التیام سوختگی آتش و معالجه آفتابزدگی و درمان سرمازدگی، ترک یا شقاق لب و پستان و ناراحتی بواسیر مفید است.
مغزدانه به دارای یک ماده سمی به نام آمیگوالین است که تولید اسید سیانیدریک میکند لذا آن را نباید خورد باید فقط از لعاب آن استفاده کرد.
میوه به را به صورت پخته (کمپوت، ژله، شربت) مصرف میکنند ولی به صورت خام خوردن مفیدترست.
خواص پرتقال
از نظر شیمیایی پرتقال را منبع غنی ویتامین ث میدانند و جالب آنکه پوست آن در بسیاری موارد حتی مغذیتر از پرتقال است. کارشناسان مؤسسه ملی سرطان آمریکا معتقدند موارد سرطان معده در آمریکا تقریبا کم است، زیرا در تمام ماههای سال پرتقال و مرکبات در دسترس همه قرار دارد و بیشتر مردم آنها را مصرف میکنند. ویتامین ث یکی از عوامل مهم مهار کننده سرطان است به طوری که این ویتامین را دشمن نیرومندی بر علیه یکی از عوامل شناخته شده سرطانزا یعنی نیتروزامینها (Nitrosamines) میشناسند. مصرف زیاد پرتقال علاوه بر پیشگیری از سرطان معده در پیشگیری از انواع دیگر سرطانها نیز مؤثر است. از جمله سرطان مری در اشخاصی که زیاد پرتقال میخورند، 50 درصد کمتر از اشخاصی است که آن را کمتر مصرف میکنند و یا اصلا نمیخورند. همچنین میزان ابتلا به سرطان لوزالمعده در مصرف کنندگان پرتقال در پایینترین حد قرار دارد.
محققان دریافتهاند که پرتقال و سایر مرکبات در پایین آوردن کلسترول خون نیز مؤثرند و این خاصیت مدیون وجود پکتین (Pectin) یا ماده الیافی پوست و ورقههای نازک ما بین پرههای پرتقال است. در مواردی که هدف کاهش کلسترول و تامین سلامت شریانها باشد، برای استفاده از حداکثر نیروی درمانی پرتقال توصیه میشود که پرتقال را با لایه سفیدرنگ زیر پوست و لایههای نازک داخل پرتقال که حاوی پکتین هستند مصرف کنید.
پیشگیری از عفونتهای ویروسی از خواص دیگر پرتقال است که در عصاره آن وجود دارد. دانشمندان این خاصیت را فقط به دلیل ویتامین ث موجود در آن نمیدانند، بلکه معتقدند که ممکن است یک ترکیب ناشناخته ضدویروسی نیز در عصاره پرتقال موجود باشد.
لازم است بدانید که یک لیوان آب پرتقال، دارای 120 میلی گرم ویتامین ث یعنی دو برابر مقدار توصیه شده در روز است و علاوه بر آن دارای مقادیری کلسیم، پتاسیم، نیاسین و اسید فولیک است. آب پرتقال سرشار از الیاف فیبر است به ویژه اگر با گوشت میوه مصرف شود. آب پرتقال هر اندازه که سردتر باشد و در یخچال نگهداری شود ویتامین ث آن بیشتر حفظ خواهد شد.
آب پرتقال صحیح چگونه به دست میآید؟
پرتقال را پوست کنده البته مانند پوست کندن یک سیب، یعنی پوست دوم سفید رنگ روی آن بماند و بعد به قطعات کوچک ببرید و در آب میوهگیری بیندازید، درست مثل زمانی که میخواهید آب هویج بگیرید. آب پرتقال شما باید شیری رنگ باشد و نه کاملا نارنجی (از دیدگاه طب نتروپت و درمانهای طبیعی).
افرادی که فشار خونشان بالاست و برای کنترل آن دارو مصرف میکنند، به احتمال زیاد به دلیل استفاده از داروهای ضد فشار خون و یا برای بالا بودن سدیم در بدنشان، پتاسیم آنها از حد طبیعی پائینتر آمده و مشکلاتی در وضع سلامت آنها به وجود میآورد. این بیماران باید به طور مرتب پتاسیم خونشان را مورد آزمایش قرار داده و کاملا زیر نظر باشند.
البته درمان کمبود پتاسیم به طور مصنوعی امکانپذیر است و با تجویز پزشک صورت میگیرد. ولی این بیماران باید همیشه در تغذیه روزانه خود از مواد غذایی حاوی پتاسیم بالا استفاده کنند. آب پرتقال سرشار از پتاسیم است و در یک لیوان بزرگ آب پرتقال حدود 350 میلیگرم پتاسیم وجود دارد.
میوههای زرد مانند موز، انواع مرکبات، زردآلو، هلو، انگور، خرما و طالبی نیز دارای پتاسیم فراوان هستند، ولی چون آب پرتقال کالری کمتری دارد مناسبتر است. زیرا مواد خوراکی که کالری زیاد تولید میکنند برای مبتلایان به فشارخون مناسب نیستند
خواص توت فرنگی
توت فرنگی گیاهی است با نام علمی FRAGARIA VESCA از خانواده گل سرخ که دو نوع ساقه راست و خوابیده دارد. گلهای آن منظم و به رنگ سفید میباشد. قسمت مورد استفاده خوراکی توت فرنگی در حقیقت نهنج گل آن است که به تدریج بزرگ شده و به اصطلاح به عنوان میوه توت فرنگی معروف است. توت فرنگی به حالت خودرو در بعضی نواحی شمالی ایران وجود دارد و بعضی اوقات به دلیل خوش طعمی، میوه آن را به طور مصنوعی پرورش میدهند. از دیرباز همه قسمتهای این گیاه مصرف دارویی داشته است و از برگ و ریشه آن که حاوی مقدار قابل ملاحظهای تانن است به عنوان ضد اسهال و ادرارآور استفاده میشده است.
توت فرنگی، میوه ای شبیه توت است ولی کمی درشت تر، رنگش قرمز و طعم آن ترش و مطبوع است. بوته اش کوتاه و دارای برگهایی درشت و ساقه هایی باریک و خزنده است که روی زمین می خوابد و ریشه می دواند.