دانلود تحقیق خطرات ناشی از لوکوسیت در هنگام تزریق خون

خطرات ناشی از لوکوسیت در هنگام تزریق خون عوارض ناشی از تزریق لوکوسیت (هنگام تزریق خون) شامل چهار نوع عارضه اصلی و مهم زیر می شود: واکنشهای مربوط به تزریق خون غیر – همولیتیک فبریل (FNHTR) مقاومت پلاکتی و آلواینوزاسیون ویروسهای مربوط به تزریق خون ایست سیستم ایمنی واکنشهای مربوط به تزریق خون غیر – همولیتیک فبریل FNHTR این معارضه بصورت افزایش دمای حدود 1 درجه ساسیوس و یا بیشتر از یک درجه، در مدت 24 ساعت یا 24 ساعت پس از اتمام تزذیق خون مشخص می شود، علائم سرماخوردگی شبه آنفولانزا، احساس سرما، لرز و در برخی از موارد سردرد و کسالت نیز مشاهده می شود.

این علائم یا عکس العملها بطور تخمینی تقرباً در 3 تا 7 درصد از بیمارانی که گلبول قرمز دریافت می کنند و با درصد بیشتری – 20 تا 30 درصد – در بیمارانی که به آنها پلاک تزریق می شود، نمایان می گردد.

در برخی مواقع،ؤ میزان تب به 40 درجه سلیسیوس (یا 104 ذرجه فارنهایت) می رسد.

FNHTR سبب بیماری و ناراحتیهایی که استفاده از روشهای دارویی و درمانی را ایجاب می کند.

واکنش نسبت به تزریق خون مرتبط با میزان کلوبولهای سفید 0/5-0/6% گلبول قرمز 20%-30% پلاکت ها مقاومت در برابر پلاکت و آلوایفوزاسیون در مقایسه با تمام خطراتی که هنگام درمان توسط تزریق خون وجود دارد، خطر مقاومت در برابر پلاکت که آلوایفوزاسیون را به همراه دارد.

یکی از جدی ترین خطراتی که به سختی می توان آن را کنترل کرد.

این مشکل هنگامی روی می دهد که شخص از شخص دیگری خونی دریافت می کند که حاوی لوکوسیت است.

بدن شخص گیرنده در برابر لوکوسیت واکنش نشان داده و علیه آن آنتی بادی تولید می کند.

این واکنش یا پاسخ ایمنی، آلوایفوزاسیون نامیده می شود و می تواند سبب مقاومت بیمار در مقابل تزریق بعدی پلاکت شود.

این امر بدین معنی است که تزریق پلاکت برای این بیماران فایده ای ندارد و در نتیجه افزایش خطر خون ریزی بطور طبیعی در این بماران بالا می رود.

بطور تقریبی 50 درصد از بیمارانی که تحت تزریق چند فاکتور خون هستند (Multiple blood.T) آلوامینو شده و در مقابل تزریق پلاکت مقاومت نشان می دهند.

بیماران مقاوم، نیاز به پلاکتهایی دارند که مطابق نوع بخصوص 0پلاکت) موجود در خون آنها باشد.

البته در اینجا این مشکل وجود دارد که ممکن است پلاکتهایی تطبیق یافته به اندازه کافی در دسترس و یا موجود نباشد تا این بیماران بطور مداوم مورد حمایت قرار گیرند و در ضمن این امر (تطابق پلاکت) مستلزم فرآیندی است که به هزینه و زمان زیادی نیاز دارد.

خطر مقاومت علیه تزریق پلاکت در بیمارانی که از محصولات خونی استفاده می کند که لوکوسیت آن به حداقل رسیده است.

بیار کمتر از بیمارانی است که از خونی استفاده می کنند که لوکوسیت آن به حداقل نرسیده باشد.

در صورتی که از اولیتن تزریق خون به بیمار، از اجزای خون دارای حداقل لوکوسیت استفاده شود، خطر آلوانیوزاسیون که منجر به این واکنش (مقاومت در برابر تزریق پلاکت .

م) می شود را بطور عمده ای کاهش می دهد.

ویروس های مرتبط با تزریق خون کولویت های تزریق شده مانند منبعی برای چندین نوع ویروسهایی هستند که در خون متولد یا ساخته می شوند و می توانند از طریق تزریق خون به بیماران منتتقل شوند.

اکثر این ویروسها به گروه ویروسهای هرپ (herpes) تعلق دارند و ابتدا بصورت نهفته یا عفونت غیر فعال در اکوسیستمهای فرد حامل بیماری که هیچ علائمی از بیماری در وی مشهود نیست، وجود دارند.

غیر از تستس یا آزمایش خون افراد اهدا کننده خون، استفاده از کاهش کولوسیت می تواند اولین سد دفاعی در برابر انتقال بسیاری از این ویروسهایی باشد که زندگی انسان را تهدید می کنند.

لوکوسیتهای موجود در اجزای خون ذخیره شده (stored)، اجازه نیم دهند تا افرادی که خون به آنها تزریق می شود از اثر درمانی خون، بهره مند شوند.

سیتامگالوویروس CMV سیتامگالوویروس یکی از ویروسهایی است که در لوکوسیتهای وجود دارد.

در برخی از افراد بیمار عفونت CMV می تواند سبب تب، هپاتیت، پنومونی و صدمات جدی مغز و نهایتاً منجر به مرگ شود.

در امریکای شمالی، 50 درصدذ یا بیشتر افراد بالغ در معرض این ویروس قرار دارند.

این امر موجب شده است که خطر انتقال CMV از طریق تزریق خون، بسیار بالا برود.

عفونتهای CMV مربوط به تزریق خون یکی از مهمترین عوامل مرض و مرگ و میر در اکثر افراد بیمار است.

علاوه بر هزینه های بیمارستانی، هزینه های مربوط به درمان بیمارانی که به CMV دچار شده اند، بالغ بر یک میلیون دلار تخمین زده شده است.

در سال 1985، در میان عفونتها، این عفونت دومین عفونت شایع شده بود.

امروزه بدلیل شیوع بیماری ایدز، هزینه درمان عفونت CMV بطور اساسی افزایش یافته است.

تا همین اواخر، استفاده از تست CMV برای خون افراد اهدا کننده، تنها راهکار یا روش اساسی جهت فراهم کردن یا حمایت خون برای افرادی که به شدت بمیار بودند می شد، ا ما امروزه تعداد افراد متخصص مراقبتهای سلامت و بهداشت که در حال فیاتراسیون خون هستند بیشتر و بیشتر می شود، چرا که شواهد و ادله کافی وجحود دارد که نشان می دهد کاهش یا حذف لوکوسیت از سلولهای قرمز خون و پلاکتها تا میزان 106*5 کولوسیت در هر واحد یا کمتر از این میزان، تکرار یا فرا والنی انتقال CMV از طریق اجزای خون را کاهش می دهد.

این امر مشکلات مربوط به فراهم کرئم خون را برطرف کرده و واحدهای خونی ای که از تظر CMV سالم و ایمن هستند را در اختیار بیماران بیشتری قرار می دهد.

در گروهی که مورد درمان قرار می گیرند، علاوه بر CMV، ویروسهای مشکل ساز دیگری نیز وجود دارد.

این ویروسها مرتبط با لوکوسیت عبارتند از اپشتین بار (EBV)، هیومن هرپس ویروس نوع 6، HTLV-I و HTLV-II.

مونو نوکلنوسهای عفونی که در نتیجه EBV حاصل می شوند، سبب کسالت عمومی، بی اشتهایی، سردرد و سرماخوردگی می شوند و در پی این علائم، ایجاد تب بالا و گلودرد می کنند.

هیومن هرپس 6، سبب نوعی بیماری می شود که در میان نوزادان شایع است و با علائم تب بالا، جوش یا خراش و تحیرک پوستی موقتی، مشخص می شود.

در اوایل سال 1980، ویروسهای II و HTLV-I بعنوان اولین یوروسهای انسان در ان زمان کشف شدند 9retroviruse).

HTLV-I موجب نوعی بیماری لوکومیا در افراد بالغ می شود و با انواع مرضهای دیگر ارتباط دارد.

اما هنوز هیچ بیماری که در نتیجه HTLV-II بادش کشف ندشه است.

این ویروسها در همه بیماران موجب مشکلات و خطراتی می شوند ولی در بیمارانی که سیتم ایمنی ضعیفی دارند، بعنوان مشکل ویژه ای هستند.

احتمالاً این امکان نیز وجود دارد که کاهش یا حذف لوکوسیت، از انتقال این دسته از ویروسهای مربوط به لوکوسیت نیز جلوگیری کند.

ویروسهایی مانند HIV، هم در لوکوسیت و هم در پلاسما یافت می شوند.

هیچ دلیل و مدرکی وجود ندارد که نشان دهند، کاهش لوکوسیت از انتقال HIV جلوگیری خواهد نمود.

در مورد افرادی که HIV مثبت هستند، خطرات مربوط به تزریق خون آلوژنیک حاوی لوکوسیت احتمالاً بسیار بیشتر است تا در مورد بیماران معمولی، لوکوسیتهای تزریق شده، احتمالاً ویروسهای نهفته را فعال کرده و منجر به همانندسازی ویروسها در خون افراد گیرنده خون خواهند شد و در نتیجه این امر، بیماری بسرعت منتشر شده و سیستم ایمنی بدن تضعیف خواهد شد.

(گلبولهای سفید ) ویروسهای مرتبط با سلولهای سفید خون Cytamegalovirus (cuv) Epstein-Barr - - - بطور تقریبی 50 درصد اهداکنندگان خون دارای آنتی باید هایی برای CMV هستند.

عفونتهای Asymptomatic در افرادی که به آنها خون تزریق شده است، 9% کزارش شده است.

عفونت و خطرات متعاقب عفونت، ایمنب افرادی که خون به آنها تزریق می شود را شدیداً به مخاطره می اندازد.

ایست سیستم ایمنی تزریق خون سیستم ایمنی فردی که خون دریافت می کند را متوقف می سازد.

این خطر تزریق خون بنام immunomodulation خوانده می شود و به شدت در ارتباط و یا نتیجه وجود لوکوسیت های اهداکننده خون می باشد که در محصولات خون (اجزای خون) تزریق شده می باشد.

ایست یا توقف سیستم ایمنی immunosuppression، می تواند منجر به حوادثی شود که زندگی فرد را تهدید می کند مانند نقص در چند ارگان یا سیستم، افزایش خطر عفونت بعد از جراحی و یا کاهش امکان موفقیت درمان بیمارانی که دارای برخی تومورهای بدخیم هستند.

شواهد روزافزونی نشان می دهد که تزریق خون آلوژنیک دارای تاثیر مهمی برروی سیستم ایمنی بیمارانی است که بعلت جراحی نیاز به خون دارند.

در نتیجه توقف سیستم ایمنی بدنبال تزریق خون، شیوع عفونت در بیمارانی که بعلت صدمه، ضربه یا جراحی به آنها خون تزریق می شود، افزایش می یابد.

تحقیقات و بررسی های کلینیک برروی حیوانات نیز نشان داده است که کاهش لوکوسیت ماز طریق فبتراسیون اجزای خون سبب کاهش توقف سیستم ایمنی مربوط به تزریق خون شده و میزان عفونتهای بعد از جراحی را نیز کاهش می دهخد.

شکل 1.

خونی که لوکوسیت آن کاهش یافته است عوارض جراحی را کاهش می دهد.

شکل 1، اهمیت کاهش هعوارض مربوط به عفونتهای پس از جراحی را نشان می دهد.

جراحی کلورکتان، مقایسه خونی که لوکوسیت آن کاهش یافته با خونی که لوکوسیت آن کاهش نیافته است در سه وضعیت: عفونت زخم جراحی مجدد پنومونی شکل 2.

میزان مرگ و میر در هنگام استفاده از خون دارای لوکوسیت کاهش یافته.

پائین تر از است.

شکل 2.

نشان می دهد که علت کاهش چشمگیر مرگ و میر در بیمارانی که جراحی قلب انجام می دهند،‌کاهش لوکوسیت است.

اخیراً سایر تحقیقات کلینیکی گزارش داده اند که بکار بردن اجرای خونی که لوکوسیت آن کاهش میافته است همراه با استفاده از سایر روشهای کاهش لوکوسیت، مشترکاً با کاهش خطر مرگ و میر، موجب کاهش مدت بستری شدن بیمارانی که جراحی قلب انجام داده اند به مدت یک روز شده اند.