رگ به رگ شدن عضله و پارگی تاندون از متداول ترین آسیب هایی است که همواره یک ورزشکار را تهدید می کند. مجموعه سئوال و جوابهای زیر می تواند اطلاعات مفیدی را در این زمینه برای شما در بر داشته باشد.
رگ به رگ شدن چیست ؟
جراحاتی که در ناحیه رباط - بافتهای که دو استخوان را در ناحیه مفاصل به یکدیگر نگهداری میکند - رخ می دهد و معمولآ منجر به کشش یا پارگی رباط می شود رگ به رگ شدن نامیده می شود.
چه چیزی باعث رگ به رگ شدن می شود؟
عوامل زیادی باعث این نوع از جراحت می شود. افتادن یا پرت شدن، پیچ خوردن مفاصل، ضربه خوردن و ... هر عاملی که باعث شود یک مفصل از حالت عادی خود خارج شود. این نوع از جراحات اغلب در ناحیه بازو، پا و زانو برای ورزشکاران بوجود می آید.
متداول ترین نوع رگ به رگ شدن کدام است؟
اغلب اوقات این مشکل در قوزک پای ورزشکاران بوجود می آید. همچنین برای ورزشکارانی که حرکات پرشی دارند و روی دست فرود می آیند، ممکن است برای مچ دست نیز چنین مشکلی بوقوع پیوندد. ورزشکاران ورزشهایی مانند اسکی یا والیبال و ... نیز معمولآ به این مشکل در ناحیه شست دست دچار می شوند.
علائم ابتلا به این جراحت چیست؟
- درد
- ورم
- کبودی
- عدم امکان استفاده از مفصل صدمه دیده
میزان هریک از این پارامتر ها به عمق جراحت بستگی دارد که می تواند از ملایم تا سخت باشد.
دررفتگی چیست؟
جراحتی است که در ناحیه عضله یا تاندون - بافتی که عضله را به استخوان متصل میکند - رخ می دهد. در این حالت عضله یا تاندون کشیده شده و یا پاره می شود.
چه چیزی باعث در رفتگی می شود؟
این جراحت معمولآ بر اثر پیچش یا کشش در عضله یا تاندون رخ می دهد. در رفتگی ممکن است به یکباره رخ دهد و یا بتدریج طی چند روز یا یک هفته رخ دهد. معمولآ در حالتی که کشش زیاد به عضله وارد می شود و یا جسم سنگینی را به روش غلطی بلند کنیم به سرعت در عضلات یا تاندونها در رفتگی رخ می دهد. در حالات تدریجی ممکن است شما یک حرکت یا رفتار غلط را با عضله خود در طول زمان ادامه دهید که در نهایت منجر به در رفتگی می شود.
در رفتگی معمولآ در کدام نواحی بیشتر رخ می دهد؟
در رفتگی های معمول عبارتند از در رفتگی در عضلات ناحیه ران و پشت ران. ورزشهایی مانند فوتبال، هاکی، بوکس و کشتی خطر بروز در رفتگی در ناحیه پشت و ساق پا را بسیار دارند. ورزشهایی که در آنها دست بسیار استفاده می شود مانند ژیمناستیک، والیبال، تنیس، گلف و ... اغلب خطر بروز این جراحت در ناحیه آرنج و بازو را برای ورزشکار دارند.
علائم این جراحت چگونه است؟
- درد
- تشنج و اسپاسم در ناحیه عضله
- ضعف عضله
- تورم
- انقباض عضله
- مشکل به هنگام استفاده از عضله
لازم به ذکر است که اگر عضله یا تادون بطور کامل پاره شده باشد، بهبود آن بسیار سخت و توام با درد خواهد بود.
اقدامات اولیه برای مداوای رگ به رگ یا در رفتگی چیست؟
اقدامات اولیه برای هر دو جراحت تقریبآ یکسان است و پزشکان عمومآ توصیه های زیر را برای معالجه در چند اول می کنند :
- ناحیه جراحت دیده باید استراحت کند. اگر این ناحیه مفاصل زانو یا آرنج باشد ممکن است مجبور باشید از سازه های گچی یا چوبی و ... برای ثابت نگاه داشتن آنها استفاده کنید.
- حدود 4 تا 8 بار در روز باید روی ناحیه آسیب دیده به مدت بیست دقیقه یخ قرار دهید.
- ناحیه جراحت را باید با باند فشرده نگه داشت.
- هنگام خواب و استراحت زانو، آرنج، بازو یا مچ آسیب دیده را روی یک بالش قرار دهید.
- برای تسکین درد از مسکن هایی مانند آسپرین یا بروفن استفاده کنید.
پس از چند روزی که درد ناحیه آسیب دیده کمترشد، معمولآ با تمرینات ورزشی سبک مرحله بازگرداندن عضله به حالت قبل شروع می شود. این تمرینات برای جلوگیری از سفت شدن ماهیچه ها و جلوگیری از ضعف عمومی آنها لازم است.
در موارد آسیب دیدگی پیشرفته لازم است که شخص برای درمان و ورزش به پزشک فیزیو تراپ مراجعه کند.
باید دقت کرد که هرگز قبل از بهبود کامل، ورش را آغاز نکنیم چرا که ممکن است وضعیت بدتری برای ناحیه آسیب دیده بوجود بیاوریم.
التهاب مفصل )آرتریت(
التهاب مفصل یکى از شایعترین بیمارى‌هائى است که توسط انسان شناخته شده است. اگر به اندازهٔ کافى زنده باشیم همهٔ ما به نوعى التهاب مفصل دچار خواهیم شد. آرتریت از نظر لغوى به معنى التهاب مفصل است. این عارضه گاهى تحت عنوان رماتیسم خوانده مى‌شود. این عارضه یک بیمارى واحد نیست و این عبارت براى توصیف نزدیک به صد عارضهٔ مختلف که باعث درد، و خشکى اطراف مفاصل مى‌شوند، به‌کار مى‌رود. تشخیص اختصاصى هر نوع التهاب مفصلى خاص ممکن است دشوار باشد. این‌کار ویژهٔ متخصص رماتیسم‌شناسى )روماتولوژیست( است که در اختلالات مفصلى و بافت هم‌بند تخصص دارد. شایعترین شکل‌هاى التهاب مفصلى عبارتند از: التهاب استخوانى مفصلى (استئوآرتریت)، التهاب مفصلى روماتوئید، و نقرس.
التهاب مفصلى با چندین بیمارى دیگر همراه است:
۱. بیمارى التهابى روده شامل بیمارى کرون و التهاب رودهٔ زخمى شونده به مبحث بیمارى التهاب روده مراجعه کنید
۲. نشانگان شوگرن (به مبحث خشکى دهان مراجعه کنید
۳. سوزاک و سایر عفونت‌هاى باکتریائى.
۴. پسوریازیس (به مبحث پسوریازیس مراجعه کنید
۵. هموفیلى (به مبحث هموفیلى مراجعه کنید
۶. سارکوئیدوز (به مبحث ساروکوئیدوز مراجعه کنید.
۷. بیمارى تیروئید.
۸. بیمارى رینود (به مبحث پدیدهٔ رینود مراجعه کنید
۹. لوپوس اریتماتوز عمومى (نوعى بیمارى رماتیسمى - م
نقرس
نقرس نوع خاصى از التهاب مفصلى است که در اثر رسوب بلورهاى اسید اوریک در بافت‌هاى مفصلى و مایع مفصلى ایجاد مى‌شود. بلورهاى اسیداوریک لایه داخلى مفصل را تحریک مى‌کند و باعث درد، التهاب و تورم مى‌شود.
علت نقرس بالا رفتن اسید اوریک خون است. این پدیده نیز به نوبه خود یا به‌علت تولید بیش از حد اسیداوریک یا به‌طور غیرشایع به‌دلیل کاهش دفع اسیداوریک توسط کلیه‌ها ایجاد مى‌شود. در هر صورت تشکیل بلورهاى مفصلى باعث بروز التهاب مفصلى مى‌شود.
نقرس به‌طور عمده یک بیمارى ارثى است که بیشتر در مردان بین ۴۰ تا ۵۰ سال بروز مى‌کند. این عارضه معمولاً در یک مفصل ایجاد مى‌شود و به مرور زمان ممکن است به سایر مفاصل گسترش یابد. شایعترین مفصل مبتلا در شست پا است. علائم بدون هشدار قبلى به‌ویژه در شب‌ها بروز مى‌کند. شروع بیمارى ممکن است توسط آسیب‌دیدگی، زیاده‌روى در خوردن غذا یا الکل، خستگی، فشارهاى روحی، یا به‌وسیلهٔ داروهائى مثل مُدِرها، انسولین، یا پنى‌سیلین، تسریع شود.