مقدمه
در 1948 تاسیس شد هدف آن دستیابی همه مردم دنیا به بالاترین سطح سلامتی است.
همچنین سلامتی از نظر روحی و روانی و اجتماعی علاوه بر سلامت جسمانی مورد نظر این سازمان است . این سازمان توسط 192 نماینده عضو مجمع عمومی بهداشت اداره می شود.ایران هم عضو این سازمان ویکی از اعضای فعال آن است .
سازمان بهداشت جهانی نسبت به وخیم تر شدن بحران کمبود پزشک و کارکنان بهداشتی در کشورهای فقیر هشدار داد
هفتم آوریل برابر با 18 فروردین ماه برابر با روز جهانی بهداشت است. سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد شعار امسال در این روز همکاری برای سلامتی است. کارکنان بهداشتی در جهان بخش اصلی سیستم بهداشت و سلامت اند. گزارش امسال سازمان بهداشت جهانی نشان می دهد که کشورهای فقیر با کمبود شدید پزشک و متخصص روبروهستند. بنا به گزارش سازمان بهداشت جهانی کمبود پزشک، پرستار و کارکنان امور بهداشتی سبب گسترش بیماری ها و افزایش شمار مرگ و میر در کشورهای فقیر جهان می شود. در گزارش سالانه سازمان بهداشت جهانی آمده است که به بیش از 4 میلیون پزشک و کارکنان بهداشتی در 57 کشور جهان بویژه در آفریقا و آسیا نیاز است. هم اکنون نزدیک به 1.3 میلیارد تن در جهان از امکانات ابتدایی بهداشتی محروم اند.
سازمان بهداشت جهانی در مقابله با بیماری ایدز ناکام ماند
سازمان جهانی بهداشت روز دوشنبه با انتشار گزارشی در ژنو اعلام کرد که این سازمان به هدف سه ساله خود برای جلوگیری از بیماری ایدز در کشورهای فقیر دست نیافته است.
بر اساس این گزارش، قرار بود در سال ۲۰۰۳تا ۲۰۰۵میلادی داروهای این بیماری در دسترس سه میلیون نفر مبتلا در کشورهای فقیر قرار گیرد ولی در پایان این مهلت دو ساله تنها یک میلیون و سیصد هزار نفر از این داروها بهره‌مند شدند.
گرچه در این گزارش تصریح شده است که دسترسی بیماران به تسهیلات درمانی مرتبط با این بیماری طی دو سال گذشته سه برابر شده است اما هم اکنون ۶میلیون و ۵۰۰هزار نفر از مبتلایان به ویروس "اچ.آی.وی" در کشورهای فقیر نیاز درمان فوری دارند.
در این گزارش تاکید شده است که جامعه جهانی بودجه بسیار زیادی را برای این کار در نظر گرفت ولی به دلیل ضعف مراکز بهداشتی و نیز کمبود نیروهای امدادگر در کشورهای مورد نظر، این طرح به نتیجه مطلوب نرسید.
آمار نشان می‌دهد که در سال گذشته 40 میلیون نفر در سراسر جهان به ویروس این بیماری آلوده بودند که از این تعداد بیش از ۳میلیون نفر جان باختند .
سازمان بهداشت جهانی":زیمبابوه پائین‌ترین سطح امید به زندگی را دارد
آمار منتشر شده از سوی "سازمان بهداشت جهانی" در روز جمعه نشان داد که زندگی در زیمبابوه کوتاهتر از دیگر کشورهای جهان است و انتظار نمی‌رود که هیچ مرد و یا زن این کشور به سن ۴۰سالگی برسد.
به گزارش خبرگزاری "رویترز" از لندن، گزارش سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۰۶میلادی، میانگین سطح امید به زندگی در زیمبابوه را که کشوری گریبانگیر ایدز و خشکسالی است، ۳۶سال برشمرد. این رقم کمتر از نصف سطح امید به زندگی در ژاپن است. ژاپن با سطح امید به زندگی تا سن ۸۲سالگی همراه با سان مارینو و موناکو در صدر جدول قرار دارد.
در تهیه گزارش یاد شده از جدیدترین داده‌های مربوط به سال ۲۰۰۴میلادی تاکنون استفاده شده است. گزارش سال گذشته سازمان بهداشت جهانی که براساس اطلاعات سال ۲۰۰۳میلادی استوار بود، سطح امید به زندگی در زیمبابوه را تا سن ۳۷سال تعیین کرده بود.
براساس گزارش یاد شده، زنان زیمبابوه بدترین وضعیت را در جهان دارند و میانگین سطح زندگی انها تا سن ۳۴سالگی است که دو سال کاهش را از گزارش قبلی سازمان بهداشت جهانی نشان می‌دهد.
سطح امید به زندگی در میان مردان زیمبابوه نیز ۳۷سال است که از سال ۲۰۰۳تغییری نکرده است.
زیمبابوه که با جدی‌ترین بحران اقتصادی و سیاسی خود از زمان استقلالش در سال ۱۹۸۰میلادی مواجه می‌باشد، موفق شده است که در سال‌های اخیر میزان ابتلا به بیماری "ایدز" را کاهش دهد و در حال حاضر حدود یک پنجم جمعیت کشور مبتلا به این بیماری هستند.
تمامی ۱۰کشوری که کمترین سطح امید به زندگی را دارند، در افریقا هستند و در این میان، میانگین سن ساکنان سوازیلند و سیرالئون نیز کمتر از ۴۰سالگی پیش‌بینی می‌شود.
وجود آنفلوآنزای مرغی در 54 کشور جهان ثابت شد
سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد: تا 7 آوریل 2006 برابر با 19 فروردین ماه سال جاری وجود بیماری آنفلوآنزای پرندگان در 54 کشور جهان به اثبات رسید.
به گزارش گروه خبری خبرگزاری حیات، آنفلوآنزای پرندگان یک بیماری و ویروس فوق العاده مسری پرندگان بوده که در بعضی مواقع می تواند به حیوانات دیگر و انسان منتقل شود.
بنابر اعلام سازمان جهانی بهداشت دام، 54 کشور طبق اعلام رسمی خودشان وجود آنفلوآنزای پرندگان در کشور را به این سازمان اعلام کرده اند، اسامی این کشورها عبارتند از انگلستان، آلبانی، اتریش، آذربایجان، بوسنی و هرزگوین، بلغارستان، بورکینافاسو، کامبوج، کامرون، جمهوری مردمی چین، کرواسی، جمهوری چک، دانمارک، مصر، فرانسه، گرجستان، آلمان، یونان، هنگ کنگ، مجارستان، قزاقستان، هندوستان، اندونزی، عراق، ایران، اسرائیل، ایتالیا، ژاپن، اردن، کره، لائوس، مالزی، مغولستان، میانمار، نیجر، نیجریه، پاکستان، فیلیپین، لهستان، رومانی، روسیه، صربستان و مونته نگرو، اسلوواکی، اسلوونی، سوئد، سوییس، چین، تایپه، تایلند، ترکیه، اوکراین، ویتنام، اسکاتلند و زیمباوه هستند.
همچنین تاکنون 192 نفر در جهان به آنفلوآنزای پرندگان مبتلا شده اند که از این تعداد 109 نفر مرده اند.
لازم به ذکر است، آنفلوآنزای فوق حاد پرندگان به عفونت پرندگان با تحت تیپ های H5 و H7 ویروس تیپ A آنفلوانزا و یا عفونت با هر ویروس آنفلونزای پرندگان که 75 درصد مرگ و میر را داشته باشد، اطلاق می شود.
میزبانان این ویروس پرندگان آبزی، کنارآبزی، خشکی زی، و شکاری و پستاندارانی چون گراز و اسب هستند همچنین انسان ها، فراوانی نسبی در مورد ابتلا به آنفلوانزای فوق حاد پرندگان دارند:
طبق تحقیقات و مطالعات انجام شده افرادی که به طور مستمر در تماس مستقیم و نزدیک با پرندگان وحشی آلوده به بیماری هستند مانند شکارچیان، صیادان و محیط بانان، احتمال انتقال بیماری از طریق مدفوع، پر و ترشحات تنفس پرنده آلوده به این افراد وجود دارد.
همچنین به منظور جلوگیری از احتمال به وجود آمدن نوع ترکیبی در ویروس آنفلوانزا و پدید آمدن سویه های جدید از این ویروس، اعمال مدیریت صحیح و نظارت مستمر در رابطه با جمعیت گراز به ویژه در اطراف زیستگاه های آبی و مراکز تجمع پرندگان آبزی بسیار حائز اهمیت است، چرا که حیواناتی مانند گراز که هر دو نوع گیرنده های آنفلوانزای پرندگان و آنفلوانزای انسانی را دارند به نسبت 50 درصد از هرکدام می توانند در پیدایش احتمالی سویه های جدید آنفلوانزا که حتی قابلیت انتقال از انسان به انسان را داشته باشد، نقش موثری ایفا کنند.
از سوی دیگر پرندگان مهاجر آبزی در گسترش و انتشار بیماری آنفلوآنزای فوق حاد پرندگان نقش مهمی دارند و در فصل مهاجرت، ویروس کامل بیماری را، از مناطق آلوده به مناطقی که جهت گذران زمستان به سر می برند منتقل کنند. همچنین در طول مسیر مهاجرت نیز در مناطقی که به منظور تغذیه و تجدید قوا به طور موقت توقف کرده و قادر به انتشار این ویروس هستند.
ویروس آنفلوآنزای پرندگان از پرندگان مهاجر آبزی به سایر پرندگان از قبیل پرندگان آبی بومی، وحشی و اهلی، پرندگان خشکزی وحشی و طیور اهلی قابل انتقال هستند و این مساله به ویژه در مناطقی که پرندگان آبزی مهاجر در تماس مستقیم با سایر پرندگان هستند حائز اهمیت است.
بنابراهمیت جلوگیری از انتشار این بیماری در کشور، کارشناسان معاونت محیط طبیعی و تنوع زیستی در بخش بیماری ها حیات وحش پیشنهاد می کنند تماس بین طیور اهلی با پرندگان وحشی به ویژه پرندگان وحشی آبزی مهاجر و منابع آبی آلوده کاهش یابد.
سیستم مراقبت و پالایش بیماری در پرندگان وحشی و طیور اهلی به خصوص در مناطقی که در مسیر خطوط مهاجرتی قرار دارند تقویت شود.
با توجه به اینکه اقدامات قرنطینه ای معمولا به طور دقیق و کامل انجام نمی گیرد، کنترل دقیق تری در رابطه با تجارت و دادوستد پرندگان وحشی صورت گیرد.
نظارت دقیق تری نسبت به گذشته بر حمل و نقل و جابه جایی طیور اهلی صورت گرفته و واکسیناسیون طیور اهلی به ویژه در مناطق خطر با نظم بیشتری انجام شود.
به هنگام جابه جایی و معدوم سازی پرندگان وحشی و اهلی تلف شده کلیه موارد ایمنی مانند استفاده از دستکش، ماسک، عینک، چکمه و روپوش رعایت شود.
در موارد بروز بیماری پرندگان آلوده سریعا جمع آوری شده و پرندگان و طیوری اهلی تلف شده، سوزانده و دفن بهداشتی شوند.
براساس این گزارش پیشنهاد می شود، کلیه افرادی که جهت نمونه برداری و معدوم سازی پرندگان وحشی و طیور اهلی برعلیه آنفلوآنزای انسانی و پیشگیری از احتمال نو ترکیبی و به وجود آمدن سویه های جدید احتمالی فعالیت می کنند، به طور کامل منظم و مستمر واکسیناسیون شوند.
هشدار سازمان بهداشت جهانی درباره کمبود دارو در کشورهای فقیر
جام‌جم آنلاین: سازمان بهداشت جهانی در گزارشی که به تازگی انتشار یافته هشدار داده برای تضمین دسترسی میلیون ها نفر در کشورهای درحال توسعه به داروهای لازم باید اقدامات جهانی انجام شوند.
به گزارش شبکه BBC ، در این گزارش که به دستور سازمان ملل متحد تهیه شده، تاکید شده اقداماتی که تاکنون در زمینه کمک به کشورهای فقیر برای دسترسی به دارو صورت گرفته اند ناکافی بوده و هنوز کارهای زیادی باید انجام شوند.
بیش از نیمی از جمعیت فقیرترین بخش های آفریقا و آسیا به داروهای ضروری دسترسی ندارند که دلیل عمده آن گران بودن قیمت این داروها است.
علاوه براین برای بسیاری از بیماری هایی که در کشورهای فقیر بیشتر دیده می شوند امکانات دارویی کمتری وجود دارند. زیرا شرکت های دارویی انگیزه مالی برای ساختن داروهایی که فقط در کشورهای فقیر مورد استفاده قرار می گیرند ، را ندارند.
این گزارش توسط یک گروه مستقل از پزشکان و دانشمندان تهیه شده است. آنها از دولت های کشورهای ثروتمند خواسته اند از پژوهش هایی که صرفا کشورهای در حال توسعه از آن استفاده می برند حمایت کنند.
موضوع بحث انگیزتر دیگر این است که در این گزارش پیشنهاد شده که سیاست حق انحصاری تولید دارو و صدور جواز برای آن باید به شیوه ای باشد که همه به داروهای جدید دسترسی داشته باشند.