دانلود مقاله حسابرسی

حسابرسی

تعریف عام فرآیند حسابرسی، ارزیابی یک شخص، سازمان، سیستم، فرآیند، پروژه یا تولید می‌باشد. حسابرسی برای معلوم کردن قابل اتکا بودن و اعتبار و درستی اطلاعات انجام می‌شود همچنین برای تهیه برآوردی از سیستم کنترل داخلی.

هدف از حسابرسی بیان نظری در مورد شخص، سازمان و یک سیستم می‌باشد براساس ارزیابی که بر پایه کار انجام شده و تست‌های پایه‌ای است.

به علت اضطرار کاری یک حسابرسی تلاش می‌کند اطمینانی معقول را به دست دهد که صورتهای مالی فاقد اشتباهات عمده می‌باشد از این رو معمولاً نمونه‌های آماری در همبستگی با حسابرسی می‌باشند.

در مورد حسابرسی مالی درستی و اکمال یک دسته از صورتهای مالی زمانی تصدیق می‌شود که در آنها اظهار غلطی اساسی وجود نداشته باشد- یک مفهوم تحت تأثیر عوامل کمی و کیفی.

به صورت سنتی حسابرسی به طور کلی مترادف با جمع‌آوری اطلاعات درباره سیستم‌های مالی و ثبت‌های مالی یک تجارت یا شرکت می‌باشد.

هر چند حسابرسی اخیر برای جمع‌آوری سایر اطلاعات در مورد سیستم مانند اطلاعاتی محیطی آغاز گشت.

به عنوان یک نتیجه اکنون افرادی وجود دارند که حسابرسی محیطی را انجام می‌دهند.

در حسابداری مالی یک پروسه حسابرسی برآوردی مستقلانه از درستی صورتهای مالی یک شرکت که توسط مدیریت آن منتشر می‌شود می‌باشد.

این فرآیند توسط افرادی شایسته مستقل و بی‌طرف که به عنوان حسابرسان یا حسابداران شناخته می‌شوند انجام می‌شود.

کسانی که گزارش حسابرسی را که بر پایه نتایج حسابرسی می‌باشد منتشر می‌کنند

چنین سیستمهایی باید با استانداردهای پذیرفته شده‌ای که توسط افرادی که تجارت را رهبری می‌کنند تنظیم شده‌است توافق داشته باشند این استانداردها به سادگی اطمینان را برای اشخاص ذینفع ثالث و یا استفاده کنندگان خارجی که صورتهای مالی وضعیت و نتایج عملیات شرکت را به آنها نشان می‌دهند فراهم می‌آورد.

حسابرسی کیفیت

حسابرسی کیفیت برای رسیدگی به تأثیرگذاری سیستم مدیریت کیفیت انجام می‌شود این نوع از حسابرسی بخشی از گواهی‌نامه‌هایی مانند ISO9001 می‌باشد. حسابرسی کیفیت برای رسیدگی به وجود مدارک قابل مشاهده فعالیت ضروری می‌باشد تا ارزیابی کند که چه مقدار فعالیتها با موفقیت اجرا شده‌اند، برای قضاوت در مورد رسیدن تأثیرگذار به اهداف تعیین شده.

برای تهیه، مدارکی در باب کاهش یا از بین بردن فضاهای مشکل‌ساز و ابزاری متواتر برای مدیریت برای رسیدن به بهبود متداوم در یک سازمان.

برای سود رساندن به یک سازمان حسابرسی کیفیت نه تنها باید عدم انطباق و اعمال اصلاحی را گزارش دهد بلکه فضاهای سودآور را نیز مشخص کند .

در این مورد بخش‌های دیگر باید اطلاعات را به اشتراک بگذارند و به عنوان یک نتیجه اعمال خود را بهتر نمایند همچنین بهبود را بصورت مداوم بالا برند.

حسابرسی جامع

در آمریکا حسابرسی شرکت‌های ثبت شده توسط قوانین وضع شده بوسیله (PCAOB) هدایت می‌شود.  چنین حسابرسی‌ای به عنوان حسابرسی کامل شناخته می‌شود جایی که حسابرسان مسئولیتی مضاعف در مورد اظهارنظر درباره ارزیابی در مورد کنترل داخلی شرکت و تأثیرگذاری کنترل داخلی در مورد گزارشگری مالی بر پایه ارزیابی آنها (حسابرسان) دارند.

عنوان حسابرسان

            دو نوع حسابرسی موجود می‌باشد:

حسابرسان داخلی که کارمندانی می‌باشند که یک شرکت برای ارزیابی و تعیین سیستم کنترل داخلی خود استخدام می‌نمایند. برای حفظ استقلال، آنها گزارش‌هایشان را مستقیماً به مجمع‌ عمومی یا هیأت مدیره ارائه می‌کنند. آنها براساس ارتباط و بستگی اعمال را بسته به وظایف را تهیه می‌کنند. حسابرسان داخلی کارمندان یک شرکت می‌باشند بنابراین آنها به سادگی می‌توانند تقلب و هر رویداد ناگواری را دریابند.

حسابرسان خارجی پرسنل مستقلی می‌باشند که توسط مؤسسات حسابرسی تعیین می‌شوند برای ارزیابی و برآمد صورت‌های مالی موکلشان یا برای انجام هرگونه ارزیابی توافقی. اغلب حسابرسان خارجی توسط شرکت‌های حسابداری برای اشتغال سالانه استخدام می‌شوند. آنها معمولاً از خارج از شرکت فراخوانده می‌شوند.

شرکت‌های حسابرسی بزرگ

چهار عدد از بزرگترین شرکت‌های حسابداری در دنیا مجتعماً به عنوان (Bigfour) شناخته می‌شوند.

آنها عبارتند از:

Price water house cooperse (PWC)

Ernst & Young. (EY)

KPMG

Deloitte Touché Tohmatsu (Deloitte)

شرکت‌های حسابرسی بسیار دیگری نیز وجود دارند که با این 4 شرکت بزرگ برای قراردادهای بزرگ حسابرسی رقابت می‌کنند. در آمریکا و استرالیا این شرکت‌ها به عنوان (MID- TIBAR) خوانده می‌شوند تعدادی از این شرکت‌ها عبارتند از:

Mazars, BDO International, William Buch, Moore Stophend LLP, …

در آمریکا شرکت‌های متوسط نیز به عنوان (AID. TIEAR) شناخته می‌شود بسیاری از این شرکت‌ها بین‌المللی هستند و بصورت فزاینده‌ای برای کار و رقابت‌ با 4 شرکت بزرگ تلاش می‌کنند.

شرکت‌های بزرگ حسابرسی در جهان

در زمانی که 4 شرکت بزرگ حسابرسی که بالا نام آن‌ها ذکر شد خدمات حسابرسی را برای بزرگترین شرکت‌های تجاری در ایالات متحده آمریکا انجام می‌دهند شرکت‌های حسابرسی در دنیا نیز همچنین در شراکت با این 4 شرکت می‌باشند. زمانی که شرکت‌ها در قسمت‌های دیگر جهان دفاتری دارند آنها توسط 4 شرکت بزرگ به واسطه پیوندهایی حسابرسی می‌شوند تا توافق و مدت آنها در استفاده از استانداردهای حسابرسی حفظ شود.

ریسک حسابرسی

مفهومی است که بطور معمول در رابطه با حسابرسی صورت‌های مالی یک واحد تجاری استفاده می‌شود هدف اولیه چنین حسابرسی‌ها اظهارنظر در این مورد می‌باشد که آیا صورت‌های مالی به درستی وضعیت مالی شرکت را نمایان می‌سازند یا نه. و همچنین درستی سود / زیان و جریان وجوه نقد واحد تجاری ریسک حسابرسی است در رابطه با ارائه نظر نامناسب در مورد صورت‌های مالی، خصوصاً زمانی، آن صورت‌های مالی دارای اشتباهات عمده‌ می‌باشند بطور کلی به موقعیتی اتلاق می‌شود که حسابرسی اظهار دارد صورت‌های مالی منطبق بر استانداردها نمی‌باشند در صورتی که در حقیقت آنها براساس استانداردها منتشر شده‌اند.

درجه‌های ریسک حسابرسی تناسب و تطابق با فرآیند حسابرسی می‌باشد

رئیس حسابرسی طی مرحله برنامه‌ریزی برای حسابرسی ارزیابی می‌گردد و عمل بسیار مهمی می‌باشد بدین علت که آزمون‌هایی که در طی مرحله بعدی حسابرسی انجام می‌شوند (اکنون به عنوان «از مرحله برنامه‌ریزی به عمل آوردن» شناخته می‌شوند اما بصورت ضروری مرحله آزمایشی) در این مرحله تعیین می‌شوند. به این نکته باید توجه کرد که در این مرحله حسابرسی هنوز هیچ قسمتی انجام نداده است، بنابراین برآورد او از ریسک حسابرسی موقتی می‌باشد. در طی مرحله آزمون‌های حسابرسی، پس از آزمودن سیستم کنترل داخلی واحد تجاری، حسابرسی باید به این موضوع که آیا سیستم کنترل داخلی از آنچه که در مرحله برنامه‌ریزی مورد انتظار است بهتر است یا بدتر رسیدگی کند. و براساس آن سیستم‌های آزمایشی خود را سازگار نماید.

همانطور که در بالا گفته شد، نشانه‌هایی وجود دارد که شرکت‌های بزرگ حسابرسی عناصر ارزیابی ریسک را به مرحله اولیه قرارداد حسابرسی منتقل می‌نمایند (قبلاً به عنوان پیش قرارداد شناخته می‌شد)، که مربوط به مرحله‌ای می‌شود که کار قبلاً انجام شده است. شرکت‌ها این را برای دوری از تداخل با شرکت مورد حسابرسی انجام می‌دهند چرا که ممکن است باعث خسارت‌هایی قابل توجه شود.

ریسک باید در دو مرحله ارزیابی شود. در زمان تهیه صورت‌های مالی و در مرحله ارزیابی، ریسک در زمان تهیه صورت‌های مالی به عواملی از ریسک مربوط می‌شود که می‌توانند باعث اظهارات اشتباه در هر یک از ارزیابی‌ها شوند مانند وقتی که مدیریت واحد تجاری فاقد صداقت باشد یا نامناسب برای این پست، ریسک در مرحله ارزیابی به عوامل خاطری مربوط می‌شود که اشتباه عمده‌ای را در یک برآورد خاص به وجود می‌آورد.

یک موضوع متنازع در این دیدگاه اثر متقابل بین تعیین اصل اهمیت و برآورد ریسک در طی مرحله برنامه‌ریزی می‌باشد. برخی از منابع عنوان می‌کنند که ریسک باید قبل از تعیین اصل اهمیت برآورد شود. اما این موضوع اصل اهمیت باید قبل از ارزیابی تعیین شود معقول‌تر به نظر می‌رسد، به این دلیل ساده که تعریف ریسک حسابرسی شامل رجوع به اشتباهات درخصوص اصل اهمیت نیز می‌شود. بنابراین، اگر حسابرسی ابتدا اصل اهمیت را در نظر نگیرد، قادر نخواهد بود برآورد معناداری از ریسک انجام دهد.

فرمول ریسک حسابرسی

ریسک حسابرسی = ریسک ذاتی . ریسک کنترل . ریسک بازرسی

هدف از این معادله محاسبه خطر کشف می‌باشد، که سپس نشان می‌دهد که حسابرس باید چقدر آزمون‌های حسابرسی انجام دهد تا به ریسک حسابرسی قابل قبولی برسد. این موضوع در پایین با جزئیات بیشتری توضیح داده شده است.

اجزاء فرمول ریسک حسابرسی

ریسک حسابرسی:

در این مقاله، ریسک حسابرسی (همچنین به عنوان ریسک باقیمانده عنوان شده است) به ریسک حسابرسی قابل قبول اشاره دارد. این اراده حسابرسان را برای قبول این موضوع نشان می‌دهد که صورت‌های مالی ممکن است اشتباهات عمده در افشاء حتی پس از این که حسابرسی انجام شده و اظهار نظرهایی ارائه شده است، داشته باشند. اگر حسابرسان ریسک حسابرسی کمتری را ترجیح دهند، به این معناست که آن‌ها می‌خواهند مطمئن باشند که صورتهای مالی فاقد اشتباهات عمده در افشاء می‌باشند.

ریسک ذاتی

ریسک ذاتی ارزیابی از سوی حسابرس را نشان می‌دهد که ممکن است در رابطه با اشتباه اساسی در صورت‌های مالی تحت حسابرسی باشد. بدون در نظر گرفتن تأثیر کنترل‌های داخلی مربوط به حساب. اگر حسابرس نتیجه بگیرد که احتمال بالایی در وجود چنین اشتباهاتی هست، بدون در نظر گرفتن کنترل‌های داخلی، ممکن است که وی برآوردی از بالا بودن ریسک ذاتی داشته باشد، یک مثال از ریسک ذاتی:

ارزش سیاهه دارایی‌ها وقتی که نوع دارایی طوری باشد که بنابر طبیعت آن ارزش‌گذاری سختی داشته باشند به طور ذاتی ریسک بالایی دارد. بنابراین ارزش الماس دارای ریسک ذاتی بسیار بالاتری در مقایسه با توپ تنیس می‌باشد. کنترل‌های داخلی در طی برآورد ریسک ذاتی نادیده گرفته می‌شوند. زیرا به آن‌ها در زمان ارزیابی جزء دیگری از ریسک حسابرسی رسیدگی می‌شود. ارزیابی ریسک ذاتی (و همچنین ریسک کنترل) بخشی است که نیاز به قضاوت حرفه‌ای حسابرسی دارد. بنابراین در حسابرس ممکن است که در ارزیابی یک واحد تجاری، برآورد متفاوتی از ریسک ذاتی و ریسک کنترلی داشته باشند. اما انتظار می‌رود که برآوردهای آن‌ها نزدیک و در همبستگی با یکدیگر باشد.

حسابرسان ارزیابی خود از ریسک را از دو راه ارائه می‌کنند. (و این در مورد تمام اجزاء ریسک حسابرسی صدق می‌کند):

به عنوان یک درصد %

یا به شکل پایین، متوسط، بالا

ریسک کنترلی

ریسک کنترلی ارزیابی از سوی حسابرسی در مورد احتمال این که اشتباه اساسی در رابطه با برآورد در صورت‌های مالی که مشخص نشده و اصلاح نگشته را نشان می‌دهد. در برگشت به مثال واحد تجاری با موجودی کالای الماس که به طور ذاتی در ارزش‌گزاری ریسک بالایی دارد:

اگر واحد تجاری از ارزیاب مناسب و با تجربه برای ارزش‌گزاری دارایی‌هایش استفاده کند، ریسک کنترلی در مقایسه با وضعیتی که در آن افراد نامناسب وظایف را بر عهده می‌گیرند، کمتر است.

نتیجه ریسک ذاتی و ریسک کنترلی مبتنی بر ریسک اشتباهات اساسی می‌باشد و نشان می‌دهد که این ریسک که حسابرسان به طور مسئول آن هستند در زمان انجام آزمونهای قائم بر ذات اتفاق می‌افتد.

این موضوع که ارزیابی جامعی از ریسک ذاتی و ریسک کنترلی به جای جدا کردن این دو جزء همان‌گونه که در بالا انجام شد جایز می‌باشد.

ریسک بازرسی

ریسک بازرسی به عنوان احتمال اینکه اشتباهات اساسی در رابطه با یک برآورد توسط آزمونهای ذاتی حسابرسان کشف نشود تعریف می‌شود.

این بسیار مهم است که به این موضوع توجه شود که ریسک کشفی نشان می‌دهد که ریسک بازرسی، ریسک حسابرسی قابل قبولی را از سوی حسابرسی ارائه می‌دهد و همچنین ارزیابی وی را از ریسک کنترلی و ذاتی نشان می‌دهد.

این بدان معناست که اگر ریسک بازرسی بالا باشد حسابرسی می‌خواهد که یک ریسک کشفی بالا را قبول کند و آزمونهای محتوا این کمتری انجام دهد در مقایسه با وضعیتی که ریسک بازرسی پایین‌تر است.

حسابرسان خارجی

یک حسابرس خارجی فردی حرفه‌ای در حسابرسی می‌باشد که بررسی‌هایی را در مورد صورتهای مالی یک شرکت، دولت، شخص و یا هر گونه واحد تجاری یا سازمان قانونی انجام می‌دهد و شخص مستقلی است از واحد تجاری که مورد حسابرسی قرار می‌گیرد.

استفاده‌کنندگان از این اطلاعات مالی واحد تجاری مانند سهامداران، نهادهای دولتی و عموم، به حسابرسان خارجی در ارائه ارزیابی از چنین واحد تجاری‌ای اعتماد می‌کند.

 این گونه حسابرسان از حسابرسان داخلی به این دو دلیل مجزا می‌باشند:

اولین مسئولیت حسابرسان داخلی اندازه‌گیری ریسک واحد تجاری در استراتژیها و فعالیتهای مدیریت، چارچوب کنترل مدیریت و فرآیند رهبری کردن می‌باشد .

حسابرسان داخلی در مورد صورتهای مالی و احد تجاری اظهارنظری نمی‌کنند. به علاوه تهیه خدمات حسابرسی، حسابرسان خارجی خدمات متفاوت دیگری نیز ارائه می‌کنند رایج‌ترین آنها مرور و تألیف صورتهای مالی است.

در مرور کردن حسابرسان مراحل و تساوی اعداد در دفتر کل و گزارش آنها به مدیریت را انجام می‌دهند و در تألیف صورتهای مالی حسابرسان باید صورتهای مالی را بررسی نمایند تا مطمئن شوند آنها فاقد اشتباهات آشکار می‌باشند.

نقش اولیه حسابرسان خارجی اظهارنظر در مورد این موضوع می‌باشد که این صورتهای مالی فاقد اشتباهات عمده می‌باشند یا خیر.

بعضی از مردم حسابرسان را با افرادی که تقلبات را کشف می‌کنند اشتباه می‌گیرند اما حسابرسان منحصراً کاری با مشخص کردن تقلبات ندارند.

حسابرسان فقط می‌خواهند که مطمئن شوند که صورتهای مالی افشایی درست و بی‌طرف‌اند از موقعیت واقعی شرکت دادند اگر آنها با هرگونه تقلبی در ارتباط با اطلاعات برخورد کنند این موضوع که توجه مدیریت را به آن جلب کنند جزء مسئولیتهای آنان می‌باشد و اگر فناوری اطلاعات روشهای کنترلی و ارزیابی درستی از کنترل‌های داخلی به دست ندهند حسابرس باید از عقد قرارداد خودداری نماید.

برای شرکت‌های ثبت شده، در تبادل سهام در ایالات متحده (SOX) تحلیل دقیقی از حسابرسان خارجی در رابطه با ارزیابی آنها از کنترل‌های داخلی و گزارشگری‌ مالی انجام می‌دهد.

استقلال حسابرسان خارجی برای یک ارزیابی کامل و درست از صورتهای مالی و کنترل‌های یک واحد تجاری ضروری می‌باشد. هرگونه ارتباطی بین حسابرسان خارجی و واحد تجاری علاوه بر آنهایی که در ارتباط با فرآیند حسابرسی است باید در گزارش‌های حسابرسان خارجی افشاء گردد این قوانین حسابرسان را همچنین از مالکیت سهام در شرکتهای مورد حسابرسی منع می‌نمایند و مکرراً انواع خدمات غیر حسابرسی را که آنها می‌توانند ارائه کننده محدود می‌کنند.

حسابرسی مالی

یک حسابرسی مالی یا به طور دقیق‌تر، حسابرسی صورتهای مالی، بازدید صورتهای مالی یک شرکت یا هر گونه شخصیت حقوقی دیگر (شامل دولتها)، می‌باشد که نتیجه آن انتشار اظهارنظری مستقل در این مود که آیا آن صورتهای مالی مربوط، درست، کامل و بی‌طرفند ارائه شده‌اند یا خیر؟

حسابرسی مالی به طور شاخص توسط شرکتهایی انجام می‌شود که حسابداران عملیاتی متخصص که مستلزم داشتن علم گزارشگری مالی می‌باشند در آنها اشتغال دارند.

حسابرسی مالی یکی از تأییده‌هایی می‌باشد که توسط شرکتهای حسابرسی و حسابداری ارائه می‌شود، شرکتهایی که اظهارنظری مستقل در مورد اطلاعات افشاء شده ارائه می‌دهند.

بسیاری از سازمانها به طور جداگانه حسابرسان داخلی را که گزارشهای مالی را تأیید نمی‌کنند اما بر روی کنترل‌های داخلی سازمان تمرکز می‌نمایند استخدام می‌کنند.

حسابرسان خارجی ممکن است در مکانی قرار بگیرند که اعتماد محدودی در مورد کار حسابرسان داخلی داشته باشند.

هدف

حسابرسی مالی برای افزون اعتبار به اظهاراتی که توسط مدیریت ارائه می‌شود بوجود آمده است. که آیا صورتهای مالی به طور بی‌طرفانه وضعیت سازمان و درسی استفاده از سرمایه سهامداران شرکت را نشان می‌دهد یا خیر؟

افراد ذینفع یک شرکت معمولاً سهامداران آن می‌باشد.

بخشهای دیگر مانند نهادهایی که در رابطه با مالیات فعالیت می‌کنند، بانکها، تعدیل کننده‌ها سرمایه‌گذاران، مشتریان و کارمندان نیز همچنین در مورد اطمینان از این موضوع که آیا صورتهای مالی دقیق می‌باشند یا خیر علاقمندند.

حسابرسی برای کاهش امکان اشتباهات اساسی طراحی شده است.

یک اظهار غلط این‌‌گونه تعریف می‌شود که اشتباه یا اطلاعات مفقود شده‌ای خواه به علت تقلب یا اشتباه وجود داشته باشد.

با اهمیت نیز به معنای به اندازه کافی بزرگ بودن یا مهم بودن برای تغییر تصمیم افراد ذینفع می‌باشد اظهارنظر حسابرسی در بین کشورها، شرکتها و سازمانها مفهومی مورد اختلاف است.

در ایالات متحده سازمان CPA انطباق گزارش‌گیری مالی که بطور بی‌طرفانه ارائه شده است با اصول عمومی پذیرفته شده حسابداری به صورت مدون تهیه کرده است. اندازه‌گیری بی‌طرفی ارائه بدین صورت است که احتمالی کمتر از 5% در مورد اشتباهات اساسی در صورتهای مالی وجود داشته باشد.

تاریخچه

حسابرسی مخارج دولتی

شواهد اولیه باقی‌مانده از حسابرسی هزینه‌های دولتی به طور رسمی به حسابرسی خزانه‌داری انگلستان در 1314 باز می‌گردد. حسابرسی تنخواه‌گردانها با مسئولیت رسمی در زمان ملکه‌ الیزابت اول در 1559 تأسیس گردیده است برای حسابرسی پرداختهای خزانه‌داری، این سیستم به تدریج در 1785 منسوخ گردید، کمیسیون‌هایی برای حسابرسی حسابهای عمومی توسط قانون منصوب گشته‌اند.

از 1834 نمایندگان با تداوم با خزانه‌داری کار کرده‌اند که توسط بازرسانی سرمایه‌های گذاریهای دولتی را انجام می‌دادند به عنوان رئیس خزانه‌داری، ویلیام اوارت گلدستون اصلاحات بزرگی را در اسناد مالی و حسابداری که به تصویب پارلمان رسیده بود شروع کرد.

خزانه‌داری تحت ریاست وی در 1866 واردات حسابرسی تمام بخشها را برای اولین بار ملزم به انتشار حسابهای سالانه به عنوان گزارش حسابها نمودند و همچنین چگونگی بازرسی و حسابرسی را پایه‌گذاری کردند و یک خزانه‌داری و اداره حسابرسی برای تهیه کارمندان مورد نیاز در حدود خدمات کشوری تأسیس نمودند C & AG دو وظیفه اصلی تعیین نمود برای حسابرسی تمام ادارات دولتی و گزارش به پارلمان براساس آن.

حسابرسی مخارج دولت انگلستان هم اکنون توسط اداره حسابرسی ملی انجام می‌شود. این مسئله همچنین نوعاً سرگذشت اقتصادهای توسعه یافته دیگر نیز می‌باشد.

در انگلستان، رهنمودهای حسابرسی توسط نهادهایی شامل ICAS, ICAW, ACCA و ICAI که اشخاص و مؤسسات حسابرسی اعضاء آنها هستند تنظیم می‌شود.

بنابراین استانداردهای حسابرسی مالی و رویدادها تنها زمانی تغییر می‌کنند که قصور یا کوتاهی در فرآیند حسابرسی اتفاق افتد.

جدیدترین و معروفترین آنها در مورد Enron می‌باشد شرکت در پنهان کردن چندین حقیقت مهم مانند بدهی‌های خارج از دفاتر، از بانکها و سهامداران، توفیق یافت.

سرانجام Enron اعلام ورشکستگی نمود و در آستانه انحلال قرارگرفت.

یکی از نتایج این رسوایی این بود که Arthur Andersen یکی از پنج شرکت حسابداری دنیا توانایی خود در حسابرسی شرکتهای دولتی از دست داد که ضرورتاً باعث از بین رفتن شرکت گشت.

یکی از آخرین تغییرات در حسابرسی افزایش تمرکز بر روشهای کنترل داخلی می‌باشد که اطمینان دادن در مورد کامل بودن دقت و اعتبار اقلام حساب و محدود کردن دسترسی به سیستمهای مالی را هدف قرار می‌دهد.

چنین تأکیدی بر کنترل داخلی محیط هم اکنون متضمن حکم شرکتهای ثبت شده در SEC می‌باشد.

تحت استانداردهای حسابداری PCAOB که توسط SOA تنظیم گردیده است.

رهبری کردن و اشتباه نظری

بسیاری از کشورها سازمانهایی تحت حمایت یا وکالت دولت دارند که استانداردهای حسابرسی را حفظ می‌کنند و توسعه می‌دهند، به صورت رایج براساس اصول عمومی پذیرفته شده حسابرسی یا GAAS این استانداردها جنبه‌های مختلفی از حسابرسی را مانند اظهارنظر و مراحل حسابرسی مقرری دارند و بر کار حسابرسی کنترل دارند بعضی از سازمانها حسابرسان و شرکتهای حسابرسی را ملزم به افزایش مضاعف کیفیت بررسی به صورت دوره‌ای می‌کنند تا از اجرا شدن و پیروی از GAAS اطمینان یابند.

مراحل حسابرسی

یک حسابرسی مالی قبل از انتشار صورت‌های مالی (به طور نمونه بر پایه سالانه) انجام می‌پذیرد.

مراحل نوعی حسابداری به شرح زیر است:

برنامه‌ریزی و ارزیابی ریسک

زمان بندی: قبل از پایان سال

اهداف:

برای شناخت تجارتی که شرکت در آن فعالیت می‌کند و همچنین شناخت محیط حسابرسان چه چیزی را باید بدانند؟

صنایع مربوط، تعزیلات و عوامل خارجی دیگر شامل چارچوب‌های گزارش‌گری مالی قابل اجرا

ماهیت واحد تجاری

انتخاب و درخواست رویدادهای حسابداری واحد تجاری

اهداف فراستراتژی‌های واحد تجاری و ریسک‌های تجاری مربوط که ممکن است موجب اشتباهات اساسی در صورت‌های مالی شود

اندازه‌گیری و بازدید اطلاعات مالی واحد تجاری

کنترل‌های داخلی مربوط به حسابرسی

برای تعیین ریسک‌های حسابرسی عمده (مواردی که امکان اظهارنظر غلط حسابرسی وجود دارد) برای مثال اگر نمایندگی‌های فروش به دریافت منافع براساس فروش واداشته شوند و برای فروش‌هایی که مشخص کرده‌اند حساب ثبت نمایند، می‌توانند که هم فروش را کمتر نشان دهند و هم این که ترکیب فروش را به صورت اغراق‌آمیزی درآورند. و این‌گونه در درآمد اغراق نمایند. در مقابل حسابرس می‌تواند برای افزایش دقت در روش‌ها در بررسی ترکیبات فروش برنامه‌ریزی نماید.

آزمون‌های کنترل داخلی

زمانبندی: قبل و یا بعد از پایان سال

اهداف:

برای برآورد تأثیرگذاری کنترل‌های داخلی (به طور مثال اصلاح حساب‌ ها و تفکیک وظایف). اگر کنترل‌های داخلی مؤثر ارزیابی شده‌اند، این میزان کار محتوایی که حسابرسان نیاز است که انجام دهند را کاهش خواهد داد (اما کاملاً از بین نمی‌برد).

توجه شود که:

در برخی از موارد ممکن است که یک حسابرس آزمون‌های کنترل داخلی را انجام ندهد زیرا وی انتظار ندارد که کنترل‌های داخلی قابل اتکا باشند. زمانی که هیچ آزمون کنترلی انجام نشود، گفته می‌شود که حسابرسی یک بررسی محتوایی را دنبال می‌نماید.

این آزمون میزان کاری را که باید انجام شود را تعیین می‌کند. آزمون محتوایی یا آزمون جزئیات.

پایان‌بندی

زمانبندی: در پایان فرآیند حسابرسی

هدف:

تألیف یک گزارش برای مدیریت در مورد هر گونه مطالب مهمی که در طی پروسه حسابرسی توجه حسابرس را جلب نموده است.

برای سنجش و بررسی شواهد بدست آمده توسط حسابرسی، که تضمین می‌نماید شواهد مناسب کافی برای تأیید هر اشتباهی به دست آمده است.

و برای تصمیم‌گیری در مورد نوع اظهارنظر حسابرسی که باید براساس شواهد و مدارک بدست آمده توسط حسابرسی گزارش گردد.