دانلود مقاله اصلاح نباتات

Word 1 MB 6580 96
مشخص نشده مشخص نشده کشاورزی - دامپروری
قیمت قدیم:۳۰,۰۰۰ تومان
قیمت: ۲۴,۸۰۰ تومان
دانلود فایل
  • بخشی از محتوا
  • وضعیت فهرست و منابع
  • مقدمه: روش های سنتی اصلاح نباتات مبتنی بر دستکاری ساختار ژنتیکی گیاه کامل و از طریق تولید جنسی است.

    در سالهای اخیر روشی برای دستکاری ژنتیکی در سطح سلولی پیدا شده است که روشهای اصلاحی را بطور منحصر بفرد کامل می کند.

    موجودیت پیدا کردن روشهای کشت بافت و سلول را می توان به پیشرفتهای ناشی از دانش کشت سلولی و زیست شناسی مولکولی دانست (4 و 51) بیوتکنولوژی یا فناوری زیستی مجموعه ای از فنون را تشکیل می دهد که امکان بکارگیری، توانایی و کارآیی سلولهای موجودات زنده اعم از حیوانی یا گیاهی را فراهم می سازد.

    در سالهای اخیر با انجام تحقیقات متعدد در حوزه بیوتکنولوژی کشاورزی این بخش دارای جایگاه مهم و باارزشی شده است و این امکان را در رابطه با گیاهان زراعی فراهم نموده است که بسیار مطالب کارآتر از روشهای کلاسیک اصلاح نباتات با استفاده از تکنیکهای مختلف از قبیل دست ورزی ژنتیکی (Genetic manipulation)، کشت بافت و سلول گیاهی در شرایط In Vitro و غیره، گیاهانی با سازگاری متناسب تر و بیشتر به شرایط محیطی و همچنین سازگار با نیاز انسانها تولید نماید.

    تکنیک کشت بافت و سلول گیاهی در شرایط In Vitro ازجمله فنون بیوتکنولوژی است که کاربرد آن به اوایل سالهای 1950 می رسد.

    بر اساس این تکنیک، سلول گیاهی یا بافت از اندامهایی مثل ریشه، ساقه، برگ و گل آذین یا هر اندام دیگری از گیاه جدا شده و در شرایط کاملاً استریل و گندزدایی شده، در درون لوله های آزمایش محتوی محیط غذایی مصنوعی قرار گرفته و با تأمین نیازهای نوری و حرارتی مناسب تبدیل به یک گیاه کامل می گردد.

    این تکنیک همانطور که اشاره شد امکان تولید هزاران گیاهچه مشابه گیاه مادری را در مدت زمان بسیار کوتاهی و در فضای فیزیکی بسیار محدودی فراهم می‌سازد که با انتقال این گیاهچه ها به سطح گلخانه و مزرعه تولید انبوهی از گیاهان مورد نظر را می توان باعث شد.

    در اصلاح نباتات با استفاده از تکنیک کشت بافت و نیز تولید کالوس یا گیاهچه ها در مقیاس وسیع و انجام گزینش در بین نمونه ها می توان از ارقام مقاوم به استرسهای محیطی را تولید نمود.

    فنون فوق فرصتهای مناسبی در بخشهای مختلف تحقیقاتی، اقتصادی بوجود آورده است که با تقویت بخش دولتی و فعال نمودن بخش خصوصی کارایی این بخشها را برای تأمین و تولید محصولات اساسی کشور را، بطور قابل ملاحظه ای می توان افزایش داد.

    (51 و 98) تاریخچه اهمیت کشت بافت: مفهوم کشت بافت گیاهی خلاصه عبارت کشت پروتوپلاست گیاهی، سلول گیاهی، بافت و کشت اندام گیاهی است.

    کشت بافت و سلول گیاهی بر اساس نظریه شوان مبنی بر دارا بودن خاصیت توتی پوتنسی سلولها پایه گذاری شد.

    توتی پوتنسی خاصیتی است که بر اساس آن یک سلول دارای توان تبدیل شدن به موجود کامل است.

    در سالهای اخیر، تکنیک کشت بافت گیاهی به یک ابزار بسیار قدرتمند برای تکثیر و اصلاح بسیاری از گونه های گیاهی تبدیل گشته است.

    این تکنیک با ابراز نظریه گوتلیب هابرلاندت در مورد خاصیت توتی‌پوتنسی در سلول گیاهی در آغاز قرن بیستم آغاز گردید.

    هارلاند پیشنهاد نمود که روشهای جداسازی و کشت اندام گیاهی باید توسعه یابد و ادعا نمود که اگر محیط و مواد غذایی سلولهای کشت شده، دستورزی شده باشند، آن سلولها باید صفات ارثی مربوط به مراحل رشد و نموی گیاه اولیه را تکرار نمایمد.

    دیدگاه هابرلاند در حقیقت قابل توجه بود زیرا وی حتی بیان داشت که خارج از سلولهای سوماتیکی زنده، جنینهای مصنوعی به صورت غیر جنسی رشد و نمو می یابند.(5) احتمالاً وایت نخستین کسی بود در سال 1954 مسئله کشت سلولی را به روشنی بیان کرد.

    او بیان داشت که تفاوتهای بین سلولهای دیگر در آن ارگانیسم می باشد.

    لذا امکان دارد بتوان با جدا نمودن سلول، پتانسیل نهفته توتی پوتنت را به آنها بازگردانید.

    البته احتمال دارد که این خاصیت در سلول برای همیشه از دست رفته باشد.

    اسکوگ و میلر در 1957 پیشنهاد نمودند که اثرات متقابل کمی بین اکسین و سیتوکینین نوع رشد و مراحل مورفولوژیک را که باید در گیاه رخ دهد، تعیین می کنند.

    مطالعات آنها در توتون نشان داد که نسبت بالای اکسین به سیتوکسین باعث القای رشد ریشه می شود؛ درحالیکه نسبت بالای سیتوکسین به اکسین باعث القای رشد ساقه میگردد، هرچند که این الگو پاسخ کلی و عمومی نیست.

    (1 و 5 و 9 و 98) دستورزی نسبت اکسین به سیتوکینین در بسیاری از گونه ها و جنسها برای ریخت زایی موفقیت آمیز بوده است.

    کارهایی که توسط مورل[1] (1960) روی ازدیاد ارکیده انجام گردیده است، آغازی برای کاربرد تکنیک کشت بافت گیاهی برای تکثیر و اصلاح بسیاری از گونه های گیاهی بود که منجر به توسعه و گسترش استفاده از محیطهای کشت جدید با غلظتهای بالای نمک توسط موراشیگ و اسکوک[2] گردید.

    در سال 1966 نیز گوها[3] و محشوری[4] امکان ایجاد تعداد زیادی از گیاهچه هاپلوئید از دانه داتوره بوسیله کشت بساکهای نابالغ را ثابت کردند.

    (98) در سال 1970 اولین امتزاج موفقیت امیز پروتوپلاست در محیط کشت تحقق یافت.

    در همین سال انتخاب موتانهای بیوشیمیایی در شرایط آزمایشگاهی صورت گرفت.

    در 1974 تولید گیاهان هیبرید حاصل از امتزاج پروتوپلاستهای هاپلوئید به نتیجه رسید.

    (1 و 98) تحقیقات در زمینه کشت بافت گیاهی از سال 1975 به بعد بطور چشمگیری افزایش یافت و از دهه 1980 به بعد به عنوان بخش مهمی از بیوتکنولوژی گیاهی مورد توجه بسیاری از دانشمندان قرار گرفته است بطوریکه در سال 1977 توسط چلتون و همکاران ادغام موفقیت آمیز DNA پلاسمید Ti از Agrobacteriam tumefaciens به گیاهان صورت گرفت.

    (98 و 100) در حال حاضر کشت بافت به عنوان پیش نیاز مهندسی ژنتیک از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

    از طرفی کشت بافت بعنوان مکمل روشهای کلاسیک متداول در اصلاح نباتات بکار می رود نه جایگزین آن (86 و 100) اساس گیاه شناسی برای کشت بافت: ظرفیت طبیعی گیاهان به منظور تکثیر توسط فرآیندهای غیرجنسی، اساس تکثیر در تکنیک کشت بافت است.

    کشت بافت به سادگی به ما کمک می کند تا از پتانسیل طبیعی موجود در گیاه برای رشد و تکثیر استفاده کنیم که البته تکنیکی بسیار کارآمد و قابل پیش بینی است (62 و 96) اهداف مورد نیاز با استفاده از تکنولوژیهای جدید کشت بافت و مهندسی ژنتیک: تکثیر سریع گیاهان جهت استفاده در تحقیقات اصلاحی ژنتیکی.

    تولید گیاهان هاپلوئید و دای هاپلوئید ایجاد هیبریداسیون سوماتیکی بین گونه ای و بین جنسی ایجاد موتاسیون های القایی حفظ و نگهداری منابع گیاهی از طریق کشت بافت انتقال ژنهای خارجی مطلوب به سلولهای مورد نیاز از طریق کشت بافت و مهندسی ژنتیک تولید گیاهان عاری از ویروس ایجاد لاینهای مقاوم به امراض و بیماریها ایجاد لاینهای مقاوم به شوری و خشکی تهیه لاینهای مقاوم به علف کشها فصل دوم خصوصیات زراعی فصل دوم تاریخچه: طبق نظر واویلوف دانشمند روسی، مبدأ یونجه مرکز خاور نزدیک آسیای صغیر، قفقاز ایران و مناطق کوهستان روسیه است.

    مرکز جغرافیائی یونجه را غالباً کشور ایران می دانند.

    باید گفت که یونجه مدتها پیش از زمانی که از آن در تاریخ ذکری به میان آمده است، کشت می شد و هم اکنون نیز بطور وحشی در اکثر نقاط دنیا رشد می یابد.

    مطالعات خانم سینکایا (sinskaya) نشان می دهد که یونجه از لحاظ مبدأ دارای دو مرکز است.

    نخستین مرکز آن ناحیه کوهستانی قفقاز بود که ارقام جدید یونجه های اروپائی از آن بدست آمده است.

    دومین مرکز مستقل پیدایش را آسیای مرکزی می دانند.

    تاریخچه یونجه، سرگذشت مهمترین گیاه علوفه ای دنیا و اولین گیاه علوفه ای اهلی شده است که بشر اولیه اهمیت و ارزش آن را بعنوان غذای دام تشخیص داده است.

    از نظر تکاملی، توجه به کشت یونجه بطور چشمگیری موفقیت آمیز بوده است که علت این امر شاید وجود سیستم ریشه ای مناسب آن است که طی قرون متمادی و تکامل همزیستی باکتری ریزوبیوم و ریشه یونجه، گیاه یونجه به یک منبع ازت سرشاری دست یافته است که نیاز این گیاه به این عنصر غذایی را مرتفع می نماید.

    از طرفی ریشه یونجه بعلت عمیق و راست بودن، توانایی کافی در جذب رطوبت از اعماق خاک را داراست که گیاه را در شرایط خشکی از خطر نجات می دهد.

    همچنین گیاه یونجه در اثر خشکی و سرما به حالت رکود و خواب رفته و بعد از وجود شرایط مناسب به رشد خود ادامه خواهد داد.

    ساقه های خزنده یونجه (stolon) و ریشه های خزنده زیرزمینی (Rizom) و طوقه به خاک نشسته یونجه مقاومت گیاه را در مقابل سرما و یخبندان افزایش می دهد.

    (6 و 62) اهمیت اقتصادی: غذای دامهای نشخوار کننده، سیستم پیچیده ای را در دنیا از تظر تولید غذائی به نمایش می‌گذارد.

    75 درصد غذای تولید شده دنیا را حیوانات نشخوارکننده مصرف می کنند.

    80-60 درصد غذای حیوانات نشخوارکننده را علوفه تامین می نماید.

    18 درصد غذای بشر و 36 درصد از پروتئین مصرفی انسان را علوفه تامین می کنند و از این لحاظ بهترین وسیله برای تقویت غذائی بشر می باشد.

    یونجه گیاهی است که بیشترین تولید در میان علوفه ها را در دنیا به خود اختصاص داده است.

    در دنیا یونجه بعنوان غذای دام بطور مستقیم بصورت چراگاه و یا در دامداریهای صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد و بعنوان منبع هیدرات کربن و پروتئین دام مورد استفاده قرار می گیرد.

    کشور ایران دارای 20 میلیون هکتار زمین قابل کشت است که سالیانه حدود 10 میلیون هکتار به حال آیش گذاشته می شود و حدود 5/8 تا 9 میلیون هکتار به زیر کشت می رود.

    6/5 میلیون هکتار به کشت گندم و بقیه به سایر محصولات شتوی و صیفی اختصاص دارد که 284936 هکتار آن را یونجه تشکیل می دهد.

    (6 و 64) گیاهشناسی یونجه: گیاهی است چند ساله دارای ریشه ای راست و مستقیم که به نام ریشه اولیه یونجه معروف است.

    این ریشه بعد از قرار گرفتن بذر در خاک و جذب رطوبت، بدون انشعاب است.

    به موازات تشکیل این ریشه قسمت زیر لپه یا هیپوکوتیل در زیر سطح خاک نمودار می شود.

    و با طویل شدن آن باعث جوانه زدن و خارج شدن از سطح خاک می شود که در این مرحله گیاهی است حساس نسبت به کمبود آب، افزایش بیش از حد آب، شوری خاک و سله بستن.

    وقتی زیر لپه یونجه از سطح حاک نمودار گردد، در این موقع یونجه جوانه زده فقط دارای دو لپه یا کوتیلدون است که بصورت برگهای متورم به نظر می آیند و بعد از مدتی از بین رفته و برگهای اصلی از مرکز آن بوجود می آیند که دارای دمبرگی طول می باشند که معمولاً قلبی شکل بوده و شباهتی به برگهای اصلی یونجه ندارد.

    که بعد از طی زمان نخستین برگ مرکب 3 برگچه ای نمایان می شود.

    علاوه بر ریشه اصلی، ریشه های جانبی نیز از سلولهای حاشیه استوانه مرکزی ریشه اصلی نمودار می شود.

    که عامل موفقیت یونجه در مقابل عوامل نامساعد وجود سیستم مناسب ریشه می باشد.

    بعد از کشت چند هفته از رشد و نمو گیاه و وجود رابطه همزیستی ریشه گیاه با باکتریهای ریزوبیوم یونجه دیگری نیازی به ازت خاک ندارد.

    علاوه بر آن ریشه عمیق و راست یونجه موجب حذب رطوبت از اعماق تا 5 متر نیز می شود.

    که امتیاز باارزشی در مقاومت به خشکی است.

    ساقه های خزنده روی زمین (استولون)، ریشه های خزنده زیرزمینی (ریزوم) از قسمتهایی هستند که در طول مدت رشد و نمو این گیاه به وجود می آیند.

    ساقه اصلی یونجه چهارگوش به نظر می رسد و مغز آن از سلول های پارانشیمی نسبتاً بلند و فشرده پر شده است و دارای انشعابات بسیار زیاد و ظریفی است که هر کدام برگهای مرکب زیاد دارد.

    ساقه یونجه در نزدیک سطح خاک، انشعابات زیادی تولید کرده که به مرور زمان چوبی و ضخیم می‌شود و به طوقه تبدیل می گردد.

    که از این محل ساقه های کوتاه منشعب و ضخیم بوجود می آید که تبدیل به ساقه های بلند و اصلی یونجه می شود.

    تعداد ساقه ها بین 5 تا 40 عدد است که از ناحیه طوقه خارج می شود و از هر ساقه بعد از چیدن یا رسیدن، ساقه دیگری تولید می شود.

    بعد از گذشت چند سال طوقه بصورت توده انبوهی درمی آید که در داخل خاک و یا خارج از خاک قرار می گیرد.

    ساقه های هوائی راست، سبزرنگ و پوشیده از کرک های نرم است.

    ارتفاع این ساقه ها در ارقام مختلف، در برداشت های مختلف، در مناطق گوناگون و در خاکها، با یکدیگر متفاوت است.

    برگ های یونجه مرکب، رنگ برگچه های یونجه سبز تیره، تخم مرغی، سطح زیرینشان پوشیده از کرک است.

    برگچه و سطح برگ مرکب یک دمبرگچه کوتاه دارد ولی برگچه های جانبی فاقد دمبرگچه می باشند.

    در قاعده دمبرگ دو گوشوارک یا استیپول وجود دارد که به دمبرگ متصل هستند، هر کدام زائده ای باریک و بلند در انتها و نیز دندانه هائی ظریف و کوچک در قاعده دارد.

    برگچه های یونجه کشیده، طویل و تقریباً در انتهای آن مضرس است.

    برگچه ها دارای یک رگبرگ اصلی یا رگبرگچه هستند که تا راس برگچه امتداد می یابد و از این رگبرگچه اصلی، رگبرگچه های فرعی منشعب می شود.

    گل یونجه دارای خصوصیات ویژه ای است.

    رشد و نمو گل یونجه، از انتهای شاخه ها با تغییر حالت از رشد و نمو رویشی به زایشی آغاز می شود.

    این تغییر حالت در فصل بهار از دهمین تا چهاردهمین گره از طوقه یونجه و در فصا تابستان از ششمین تا دهمین گره صورت می گیرد.

    بنابراین مفهوم آن این است که یونجه هایی که در بهار به گل می نشینند دارای رشد و نمو زیادتری هستند و ارتفاع ساقه آنها هم بیشتر است ولی یونجه هائی که در تابستان به گل می نشیند ارتفاع کمتری دارند.

    هر گل دارای یک کاسه، یک جام، ده پرچم و یک مادگی است.

    کاسه گل شامل پنج کاسبرگ متصل است که به پنج قسمت یا دندانه تقسیم می شود و طول هر قسمت تقریباً برابر طول کاسه است.

    جام گل شامل 5 گلبرگ به نامهای درفش، بال و ناو به هم پیوسته است.

    رنگ گل یونجه معمولی شبهی از رنگ ارغوانی یا بنفش است.

    رنگ گل یونجه داسی مدیکاگو فالکاتا، زرد تیره و رنگ یونجه مدیکاگو لوپولینا، زرد رنگ است.

    رنگ گل ارقام مختلف گونه های جنس میکاگوممکن است سفید، بنفش، زرد و یا رنگارنگ باشد.

    مادگی یونجه شامل یک برچه با تخمدان فوقانی، خامه صاف و میان تهی و کلاله مشخص است.

    تخمک ها بطور متناوب در طول شکاف شکمی تخمدان تشکیل می شوند.

    معمولاً ده تا دوازده تخمک در تخمدان یونجه رشد می کند، ولی تعدادشان ممکن است بین شش تا هیجده عدد تغییر کند.

    درون گل یونجه، ده پرچم قرار دارد که نه عدد آنها به هم متصل و دهمین پرچم، نزدیک به درفش آزاد است.

    میله های پرچم مادگی را احاطه می کنند.

    (6) آب و هوا: گیاه یونجه بهترین رشد را در مناطقی دارد که هوای آن مناطق، خشک، آفتابی، گرم و نیز آب زیادی در دسترس داشته باشد.

    که در شرایط ایران جلگه خوزستان، دشت مغان و منطقه جیرفت مطلوب به نظر می رسد.

    بطور کلی در ایران می توان سه منطقه مختلف آب و هوائی را برای رشد و نمو یونجه در نظر گرفت: مناطق خشک، نیمه خشک و مرطوب.

    مستعدترین مناطق برای رشد و نمو یونجه، در صورت وجود آب کافی مناطق خشک و پس از آن مناطق نیمه خشک و در آخر مناطق مرطوب است.

    یونجه در مقابل تغییرات دمای محیط حساس نیست و قادر است دمای 50 تا 60 درجه سانتیگراد زیر صفر و 50 درجه سانتیگراد بالای صفر را تحمل نماید.

    یونجه با ریشه های عمیقی که دارد می تواند در مناطق نسبتاً خشک و کم آب مقاومت کند.

    کشت یونجه در ارتفاعات مختلف انجام می گیرد.

    از ارتفاع 2465 متری در آبعلی 1644 متری در همدان تا ارتفاع 1000 متری در ابرقو کشت می شود.

    کشت یونجه در ارتفاع پایین تر مثل ابادان و اهواز (13 متر) و حتی پایین تر از سطح دریای آزاد در رشت، امکان پذیر می باشد.

    یونجه در محل های گوناگونی و در خاکهای مختلف رشد و نمو می یابد.

    در نیم کره شمالی تا نیم کره جنوبی از مناطق کوهستانی تا مناطق جلگه در خاکهای سنگین تر خاکهای سبک و شنی رشد می یابد.

    بغیر از مرحله جوانه زدن در سایر مراحل رشد به شوری خاک مقاوم است.

    در خاکهای آهکی نیز یونجه رشد خوبی می تواند داشته باشد.

    (6) کاربرد بیوتکنولوژی در اصلاح یونجه: چگونه بیوتکنولوژی باید برای توسعه یک برنامه پیشرفته اصلاحی یونجه بکار برده شود تا واریته های بهتر، متناسب برای تحویل در تولید مثل با حداکثر خاصیت هتروزیگوسیتی ایجاد شود، موضوعی است که اخیراً مورد توجه دانشمندان قرار گرفته است.

    در این مقوله، بهبود نژادهای والدینی و بکارگیری هیبریداسیون می تواند تغییر و تبدیل در واریته را در جهت اهداف مشخصی افزایش دهد.

    موارد زیر جزو بارزترین راهکارهای بیوتکنولوژی برای بهبود یونجه است (64 و 103 و 104 و 89) مهندسی ژنتیک: ژنهای بالقوه برای مهندسی ژنتیک عبارتند از: ژن پروتئینی Bacillus thuringiensis برای کنترل حشرات بال پولکی، ژنهای پروتئینی پوشش ویروس، ژن مقاومت به علف کش، ژنهای بازدارنده آنزیم (تجزیه کننده) پروتئین برای بهبود کمیت و کیفیت و از بین بردن آنزیمهای هضم کننده پروتئینی قارچی و شکارچی حشرات (Abelson, 1989, Ryan, 1939)، ژنهای پروتئینی بازدارنده آنزیم (تجزیه کننده) پلی گالاکتوز برای جلوگیری از فعالیت endo-polygalacturonase میکرو ارگانیسم های از بین برنده دیواره سلولی (Degra et al 1988)، ژن glutamin-synthetose anti-sense برای افزایش محصول، ژنهای آنزیم کننده، کیتین برای هیدرولیز کردن جلد حشرات تغذیه کننده (Abelson , 1989) و مواردی از قبیل مقاومت به آلومینیوم.

    ورای سهولت دسترسی، محدودیت عمده در ترکیب ژنهای مورد نظر به درون واریته های تجارتی همان پروسه ای خواهد بود که بوسیله آن واریته های یونجه اصلاح می شوند.

    واریته های یونجه با ترکیب تعداد زیادی افراد اصلاح شده و واریته ترکیبی را بوجود می آورند.

    این پروسه سهم ژنتیکی فرد را در جمع به حداقل می رساند.

    (103 و 83) هیبریداسیون گسترده: تکنیکهای پروتوپلاسم و درآوردن جنین برای هیبریداسیون یونجه های زراعی گونه های یونجه یک ساله Medicago با لگومهای دیگر مثل اسپرس (Onobrychis vicifolia Scop) و شبدر (Lutus corniculatus L.) بکار می رود.

    یکی از برجسته ترین کارهای این شیوه انتقال مقاومت می باشد (مقاومت به نفخ).

    (87 و 92) فصل سوم کشت بافت فصل سوم بررسی منابع: کشت بافت یونجه: اولین گزارش مربوط به کشت بافت یونجه توسط ساندروز وبینگهام در سال 1972 انتشار یافت.

    آنها گزارش کردند که کالوس می تواند تخمدان نارس، میان گرهها، هیپوکوتیل و حتی پرچم نارس تولید شود.

    همچنین همه گیاهان تولید شده دارای کروموزومهای سوماتیکی برابر گیاهان دهنده بودند.

    بعد از این تحقیق راندمان باززایی رو به پیشرفت گذاشت.

    آرسیونی و همکاران(1990) تعداد ی از گزارشات کشت بافت یونجه که شامل نوع گونه، کالتیوار، ریزیونجه، محیط کشت القاء کالوس و یا محیط کشت رشد، محیط باززایی و نوع باززایی را گردآوری کردند.

    (8) در سال 1972 سانددرز و بینگهام تولید کالوس را در محیط نیمه جامد بررسی کردند.

    تحقیقات آنها نشان داد که اضافه کردن NAA، تیروزین یا سیتوکینین هرکدام به تنهایی یا به صورت ترکیب، کالوس زایی را افزایش می‌دهد.

    بهترین تولید که روی محیط بدست آمد شامل مواد غیرآلی و ویتامینها ازجمله 100mg/l اینوزیتول و 2gr/l عصاره مخمر بود.

    توانایی کالوسهای تازه برای باززایی بستگی به سطوح مختلف هورمونی داشت ولی طول مدت روز در تمایز اثری نشان نداد.

    از کشت بساکهای بالغ، قسمتهای میان گره، هیپوکوتیل، بذور و تخمک بالغ، کالوس و گیاه باززایی شده بدست آمد.

    در واقع آزمایشات دقیق تأثیر هورمونها در سطح القاء کالوس اولین بار توسط دانشمندان فوق بررسی شد، آنها مشاهده کردند که وقتی 2-4-D در محیط آغازیدن وجود نداشت جوانه ای هم تشکیل نشد.

    بنابراین 2-4-D تنها هورمونی است که مسئول همراهی القاء کالوس و اندامزائیهای بعدی باشد.

    (89 و 84) در سال 1987 وانو لیانگ تحقیقی در مورد اثرات کاینتین در کالوسهای یونجه انجام دادند: محیطهای کالزایی B5، B2K، 17951 برای مطالعات اثرات کینتین مورد استفاده قرار گرفت و مورفولوژی، هیستولوژی و باززایی در یونجه ها بررسی شد.

    حضور کینتین در القاء کالوسهای ضروری تشخیص داده شد.

    کالوسهایی که توسط کینتین تولید شده بودند در محیط B5 و 17951 دارای سلولهای متراکم بودند که حاوی ناحیه مریستمی بودند و تمایز بالایی در گیاهچه های حاصل از محیط باززایی نشان دادند.

    اکثر کالوسهای تولید شده داراری سلولهای تخصصی و ساختمان قابل انعطاف بودند.

    بعد از انتقال کالوسها به محیط هورمون دار کالوسهای حاصل باززایی شدند.

    در این آزمایش از دمبرگهای دومین یا سومین برگهای رأس ساقه استفاده شد.

    (99 و 100) کالوس را می توان برای مدت زمان طولانی یا کوتاه مدت حفظ کرد.

    این توانایی اکثراً به ژنوتیپ وابسته است.

    بعضی وقتها کشتهای طولانی مدت را می توان بوسیله افزودن سطوح بالای سیتوکینین وادار به جنین زایی کرد.

    این موضوع بوسیله استوارک و همکاران گزارش شده است.

    (8) مطالعه ای در سال 1985 روی جنین زایی و باززایی یونجه توسط مک کنزی و ناگاجان انجام شد.

    ده کولتیوار و لاینهای حاصل از دو گونه یونجه M.sative و M.media برای توانایی جنین زایی انتخاب شدند و گیاهچه های حاصل از ریشه و هیپوکوتیل در سه محیط جداگانه کشت شدند.

    این سه پروتوکول دارای مقادیر متفاوت از نمکها، ویتامینها و هورمونها بودند.

    پروتوکولی که مقادیر زیادی از 2-4-D و مقدار کمی از سیتوکسین داشت بیشترین کالوس جنین زا را تولید کرد.

    دولاین اصلاحی M.media که درصد بینابینی از نظر جنین زایی داشت درصد بسیار بالایی از باززایی را داشت.

    ریشه خزنده M.media بیشترین درصد جنین زایی را تولید کرد.

    3- جنین زایی در سال 2002، Pasternak T.P و همکاران اثرات اکسین و pH را در فعالیت تقسیم سلولهای جنین زا در پروتوپلاست حاصل از برگهای یونجه بررسی کردند.

    اثرات جنین زایی در مقادیر پایین (M1) و بالای (M10) از 2-4-D تفاوت بود.

    سلولهای مواجه با میزان بالای 2-4-D دارای سیتوپلاسم متراکم گردید.

    کوچک باقی ماندند و توانستند به خوشه های سلولهای پیش جنینی تبدیل شوند.

    در حالی که سلولهای مواجه با 2-4-D پایین طول شدند ولی از بین رفتند یا کلنی تمایز نیافته دادند.

    در این بررسی ها از محیط m.s استفاده گردید.

    در سال 2000، Iantcheva و همکاران میزان تشکیل جنین و باززایی را در محیطهای مایع در گونه های دیپلوئید Medicago شامل برگ و دمبرگ 5 گونه M.ciliaris و M.murex و M.ombicularis و M.polymorpha و M.truncatula بررسی کردند.

    جنین ها به راحتی در محیط حاوی 1mg/l یا 2-4-D 4mg/l بدست آمدند.

    آنها از محیط القاء B5 استفاده کردند و از غلظتهای متفاوت 40 و 11 و 4 و 3 و 2 و 1 و 0.4 میلی گرم در لیتر از 2-4-D تکمیل شده با 0.2m/l کاینتین، 1mg/l آدنین و 500mg/l میواینوزیتول استفاده کردند.

    مشاهده شد که حضور 0.05mg/l و NAA برای بلوغ جنین سوماتیکی لازم است.

    رشد جنین گلبولی شکل تا رسیدن به مرحله تورپدو و در محیط B5 با 2-4-D 4mg/l انجام گرفت.

    Walker و SATO در سال 1981 مقاله ای تحت عنوان مورفوژنز در کالوسهای Medicago sative و نقش یون آمونیوم در جنین زایی سوماتیکی منتشر کردند.

    آنها اظهار داشتند که وجود یون آمونیوم چه برای تولید ریشه چه برای جنین زایی سوماتیکی در شرایط In vitro ضروری است.

    مقدار یون لازم حدود m12.5 در محیط باززایی بود.

    بیش از m50 یون آمونیوم به عنوان بازدارنده عمل کرد.

    Arcyoni و همکاران در سال 1982 جنین زایی سوماتیکی را توسط کشت سوپانسیون پروتوپلاست و کشت مزوفیل برگ یونجه های M.

    corulea و M.glutinosa بررسی کردند.

    شرایط رشد گیاه، سن گیاه و ایزولاسیون پروتوپلاست بررسی شد و نتایج بدست آمده حاکی از آن بود که میزان مناسبی از اکسین و سیتوکسین در جنین زایی در گونه های مختلف M.corulea مؤثر است.

    Kao و Myctayiuk (1980) کشت سوسپانسیون را در 9 گیاه یونجه انجام دادند و نتایج نشان داد که شرایط غذایی متفاوت برای جنین زایی مورد نیاز است (ازجمله سطوح مناسب هورمونی و نمکهای معدنی) هفت گیاه از نه گیاه قابل تبدیل به گیاه کامل بودند.

    - در سال 1985 Brown و همکاران نقش زمینه ژنتیکی را در جنین زایی سوماتیکی یونجه بررسی کردند.

    از 76 کولیتوار یونجه متعلق به دو گونه sativa و falcate بدون توجه به پروتوکول، ریز نمونه و محیط های کشت، پاسخ متفاوتی بدست آمد.

    در سال 1987 Meyyer و همکاران اثرات نیتروژن و ساکارز را در جنین زایی کلونهای حاصل از M.sativa بررسی کردند.

    یک نیاز مبرم به آمونیوم برای جنین زایی و تمایز مشاهده شد.

    اسید آمینه ها نه تنها برای تمایز ضروری تشخیص داده نشدند بلکه به عنوان مهارکننده هم عمل کردند.

    به جز 1-2g/l کازئین هیدرولیز شده یا 4.4mM گلوتامین با 30mM پرولین که در شرایط خاص 20-30% در افزایش جنین نقش داشت.

    ساکاروز زیاد یا کم مانع جنین‌زایی بود.

    کلونهای انتخاب شده از سه کولتیوار از M.sativa یک پاسخ مشابه به باززایی نشان دادند.

    4- باززایی Ray و Bingham در سال 1989 باززائی در یونجه های دیپلوئید را مورد مطالعه قرار دادند.

    این مطالعات نشان داد باززایی توسط ژنهای محدودی کنترل می شود.

    Bertnard و همکاران (2001) روش نواری را برای جنین زایی یونجه گزارش کردند و نشان دادند در روشی که برگها همه قطعه قطعه شده و در محلول آنزیمی به همراه مانیتول بجای ساکاروز (به عنوان اسمز نگهدارنده) نتایج کشت پروتوپلاست موفق تر بوده و جنین زایی در B5 موفقیت آمیز بوده است.

    تحقیق دیگری توسط علیرضا مطلبی آذر و علی جعفری مفید آبادی (1379) برروی کالزایی، جنین زایی و باززایی در جمعیتهای یونجه ایرانی انجام گرفت.

    آنها مجموع چهار روش موفق را بررسی کردند روش اول روش مک کوی و واکر بود که در آن از زیر نمونه هیپوکوتیل و محیط کشت پایه SH استفاده کردند.

    محیط القاء کال شامل 2 2-4-D+5NAA+2Kin محیط القاء جنین شامل11 2-4-D و 1Kin بود.

    محیط باززایی Boi2y و در محیط بدون هورمون 30 روز تولید باززایی کرد.

    در روش ونزل و براون از زیر نمونه دمبرگ در محیط کشت MS استفاده شد.

    محیط القاء کال شامل 2Kin+5 2-4-D محیط القاء جنین شامل 5 2-4-D+2Kin و محیط باززایی MS بود.

    محیط القاء کال 2 2-4-D و 0.25Kin در محیط القاء جنین شامل 10 2-4-D و 1Kin محیط باززایی MS بدون هورمون بود.

    در روش آرسیونی و همکاران از ریزنمونه لپه استفاده شد و محیط کشت پایه MS، محیط القاء کال 2 2-4-D و 0.25Kin و محیط القاء جنین 0.25Kin و 2 2-4-D و محیط باززایی MS بدون هورمون بود.

    هر چهار روش پاسخ مناسبی در بر داشتند.

    در سال 1984 آقای میتن (73) و همکارانش بررسی 35 کالیتوار یونجه را آغاز نمودند.

    در این آزمایشات تقریباً از هر یک از کولتیوار تعداد 20 ژنوتیپ انتخاب گردید و بدور آنها استریل شده و در محیط آگار کشت داده شدند.

    سپس هیپوکوتیل بذور جوانه زده را در محیط کشت SHNAAK کشت نمودند.

    بافت کالوس در هفته های ششم تا هشتم بوجود می آید.

    وقتی حداقل 2 گرم کالوس ایجاد شد آزمایش باززائی با روش Qalker و Sato آغاز می شود.

    کالوس های هر ژنوتیپ با هم مخلوط نموده و 10 نمونه 150 میلی گرمی از هر کدام در محیط کشت SH حاوی 50 میکرومول 2-4-D و 5 میکرومول کینینن است، کشت می گردد.

    بعد از 3 روز بافت را به محیط بلایدس جاوی 100 میلی گرم در لیتر اینوسیتول و 2 گرم در لیتر عصاره مخمر منتقل می شود و در شرایط 0C37 و فتوپریود 16 ساعت با شدت نور Jm-2s-16 نگهداری می‌شود.

    بعد از 21 روز تعداد جنینهای تکامل یافته شمارش می شوند.

    و اگر جنین تشکیل نشده بود ابعاد اندامهای سبز نیمه ارگانیک یادداشت می شود.

    در سال 1985 آقای می جر و همکارانش (69) برای بررسی گیاهان یونجه دیپلوئید از 19 کالتیوار استفاده نمودند.

    تعداد ژنوتیپ های مورد استفاده در هر کالتیوار متفاوت و بین 5 تا 58 ژنوتیپ بود.

    برای ضدعفونی سطحی بدور یونجه از اتانول 70 درصد استفاده شد که به مدت 1 دقیق درون محلول قرار می گیرد.

    و بعد به مدت 10 دقیق در محلول 100 میلی‌لیتری Hgcl2 2/0 درصد که قطره ای از Tween80 دارد ضدعفونی می گردد.

    سپس 5 بار با آب مقطر شستشو می گردند.

    بذور ضدعفونی شده را در محیط کشت MS بدون مواد تنظیم کننده رشد و حاوی 2 درصد ساکارز و آگار 8/0 درصد کشت می دهند.

    تمام محیطهای کشت را در حرارت 0C121 به مدت 20 دقیق انکوباسیون می نمایند.

    PH محیط کشت قبل از اتوکلاو شدن 8/5 می باشد.

    بذور در تاریکی و در حرارت 0C25 جوانه زده وقتی هیپوکوتیل ها به طول تقریبی 5 سانتیمتر بعد از مدت 2-3 هفته رسید آنها را به شرایط فتوپریود 16 ساعته به مدت 2-3 روز منتقل می نمایند.

    هیپوکوتیل ها را به ابعاد 5 تا 8 میلی متری بریده کوتیلدونها را برداشته و ساقه ها در همان محیط در ظروف 10 سانتیمتری پلی کربناته کشت می دهند.

    به ازای هر گیاهک، 3 اکسیدانت روی یکی از دو محیط کشت القاء کالوس درون پتریدیش های 2×60 میلی متری پلاستیکی قرار گرفتند.

    پتری دیش ها توسط پارافیلم مسدود شده و کلیه کشت ها در شرایط 0C25 و در تناوب نوری 16 ساعته با شدت نور فلورسنت m mol m-2s-1 25 نگهداری شدند پروتکل های محیطهای کشت قراردادی برای جنین زائی سوماتیکی عبارتند از: پروتکل I- برای القاء کالوس، 30 روز در محیط کشت UM حاوی 25/0 میلی گرم در لیتر کینتین و 2 میلی گرم در لیتر 2-4-D قرار می گرفتند و سپس برای تشکیل جنین به مدت 30 روز در محیط کشت MS حاوی 05/0 کیلی گرم در لیتر BA و 05/0 میلی گرم در لیتر NAA قرار می گرفتند.

    پروتکل II- برای تنشکیل کالوس، 30 روز در محیط کشت B5h حاوی 2/0 میلی گرم در لیتر کینتین و 1 میلی گرم در لیتر 2-4-D و برای القاء جنین، 21 روز در محیط کشت SH حاوی 1 میلی گرم در ایتر کینتین و 11 میلی گرم در لیتر 2-4-D و در نهایت برای نمو و تکامل جنین ها در محیط کشت Boi2y قرار می گرفتند.

    پروتکل مجدداً با اکسپلانت های پتیول از کشت ساقه کلیه ژنوتیپ های قابل باززائی و تعداید از ژنوتیپ های غیرقابل باززائی، تکرار شدند.

    در آزمایشاتی که از پتیول استفاده شده بود 3 تکرار و هر تکرار حاوی 5 پتیول 5 تا 8 میلی متری در هر پتریدیش استفاده گردید.

    جنین های سوماتیکی در محیط کشت SH را به آن 02/0 میلی گرم در لیتر 2ip و IAA اضافه گردیده بود و یا در محیط کشت MS پایه که به آن 2 درصد ساکارز اضافه شده بود کشت گردید.

    آقای براون در سال 1985 به منظور مطالعه اثر متقابل محیط کشت × کالتیوار 4 پروتکل مختلف بکار بردند.

    برای مطالعه اثر متقابل کالتیوار × اکسپلانت از دو اکسپلانت هیپوکوتیل و کوتیلدون استفاده نمود.

    در این آزمایش برای استریل نمودن اکسپلانت ها از اتانول 70 درصد به مدت 20 ثانیه و از محلول هیپرکلریت کلسیم 7 درصد که به ازای CC200 حاوی یک قطره Tween-80 است، به مدت 20 دقیقه استفاده گردید و سپس با آب مقطر 3 بار شستشو داده شد و برای ایجاد گیاه از جنین سوماتیکی بزرگ و سبز شده استفاده شد که با انتقال به محیط کشت She حاوی 10 گرم در لیتر ساکارز، 02/0 میلی‌گرم در لیتر ایزوپنتیل آدنین این امر امکان پذیر گردید.

    جنین های فوق را در ظروف پلی‌کربناته 4 اینچی حاوی 50 میلی لیتر محیط کشت و به تعداد 5 جنین در هر ظرف قرار می دهیم.

    (26)

  • فهرست:

    ندارد.


    منبع:

     

    امیدی، م (1379). بررسی کشت بافت، تنوع سیتوژنتیکی و پروتئینی جو. رساله دکتری تخصصی اصلاح نباتات (ژنتیک مولکولی و مهندسی ژنتیک) دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران

    باقری. ع (1376) مبانی کشت بافتهای گیاهی. دانشگاه فردوسی مشهد 406 صفحه

    تورز.کا.سی (1373) فنون کشت بافت برای گیاهان باغبانی خوشخوی. م(مترجم) چاپ اول مرکز نشر دانشگاه شیراز صفحه (1-103)

    عبدمیشانی. س و ع. الف. ش. بوشهری (1377) اصلاح نباتات تکمیلی (جلد اول) بیوتکنولوژی گیاهی.

    فاضل زاده.ع. (1382) بررسی تأثیر تیمارهای دمایی بر باززایی کالوس در کشت جنین نارس جو. پایان نامه کارشناسی ارشد اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران.

    کوچکی،ع،مترجم. (1373) زراعت در مناطق خشک. انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد. 202 صفحه

    مطلبی آذر. ع و ع. جعفری مفیدآبادی (1379) بررسی میزان کالزایی، جنین زایی سوماتیکی و باززلیی گیاه در جمعیتهای یونجه ایرانی با استفاده از چهار روش رایج، دانش کشاورزی جلد 1 شماره 2 صفحات 1-13.

    مهرابی.ع.1. (1381) بررسی کال زایی و باززایی در کلزا و امکان ارزیابی مقاومت به شوری در این گیاه با استفاده از تکنیک کشت بافت. پایان نامه کارشناسی ارشد اصلاح نباتات. دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران.

    نوری قنبلانی، ق. مترجم (1371) تجربیاتی در کشت بافتهای گیاهی، انتشارات دانشگاه تبریز. شماره 323. 411 صفحه

    ولیزاده، م و کامیا. ت. 1372. بررسی کال زایی، رشد کال و پروتئین کال در گونه های یونجه (Medicaago) اولین کنگره علوم زراعی ایران. مشهد.

    11-Agrawal. L.R, (1998) Fundamenteds of plant breeding in hybrid seeds.

    12-Alexander I.K, Debchev P.D, Attanassov A.I. & Scrag A.H (1994) Alfalfa embryo production in airlift vessels via Domatic embryigenetsis, Plant cell, Tissue and Organ cutture 38:19-23

    13-Allen, S.G., A.K. Dobrenz, and P.G. Bartels. 1986. Physiological response of Salt-tolerant and non tolerant alfalfa to salinity during germination. Crop Scince 26:1004-1008

    14-Al-Niemi, T.S. W.F. camphell, and M.D. Rumbaugh. 1992. Response of alfalfa cultivars to salinity during germination and post germination growth. Crop Scince 32:976-980

    15-Arcyones, Davey.M.R, Santos. A.V. P and Cockyng. E. (1982) Somatic embryogenesis in tissue from mesophyl and cell suspension protoplast of Medicage caerulea and M.glytirosa. Plant Physiology: 3:105-110

    16-Atanassov, A. and D. C. W. Brown (1984) Plant regeneration Medicage sativa L. plant cell tissue and organ culture 3:149-162

    17-Ayaydin F,  Vissi E, Meszaros T, Miskolczi P, Kovacs Y, Feher A, Dombradi V, Erdodi F, Gergely P and Dudits D(2000). Inhibitation of serin / threonine specific protein phosphat ases causes premature activation of cdc2 MSF Kinase at G2/M transition and early mitotic microtubule Organisation in aifaalfa. Plant J. 23:85-86

    18-Bhoywani. S.S. and M. K. Razdan. (1990.) Plant tissue culture: Theory and Practice, Elsever.

    19-Binarova.P., Nedelnik.J, Fellner. M and NedbaLkova .B . (1990) Selection for resistance to filtrates of Fasarium SPP. In embryogenic cell suspension culture of Medicage Sativa L. Plant Cell Tissue and Organ Culture. 22:191-196

    20-Bingham E.T, Hurley L.V, Kaatz D.M and Sanders JW (1975) Breeding Alfaifa wich Regenerates from Callus Tissue in culture Crop SCi 15:719-721

    21-Bingham E.T., McCoy T.J. and Walker K.A. (1988), Alfalfa tissue culture. pp.903-929. In Alfalfa and alfalfa improvements. Eds., Hanson, A.A. Madison , Wisconsis, USA.

    23-Boger. L., Calderini. O, Binarova. P, Mattauch. M, Till. S, Kiegerl. S, Jonak. C., Barker. P, Huskisson. N. S etal (1999). A MAP Kinase is activated late in plant mitosis and become localized to the plane of cell division. Plant Cell 11:101-113

    24-Brown. DCW, Frost L.A. and Koehl. E. M. (1983) The effect of germplasm source in the invitro embryogenesis is response of cultivated alfalfa. The Genetis Soc. 14: Abstr, NO. D5

    25-Brown. D. C. W. (1988) Germplasm Determination of Invitro somatic Embryogenesis in Alfalfa. HORTSCIENCE: 26-28

    26-Brown. D. C. W., Nagarajon. P and Walton. P. D. (1989). Embryogenic Invitro responses in creeping and noncreeping rooted selection from M. Sativa. J. Genet. & Breed. 43: 73-76

    27-Carneiro J.P.B.G., Varennes.A, Serrao. M.G, Vaz. F, Pires F.P, Oliveria. A and Sousa M.I.M.T (1997) Productividade das luzernas anuais em alguns solos de portugal. Past. Forr. 18: 35-47

    28-cloutier. S. and Londry B.S. (1994) Molecular markers applied to plant  tissue culture. Invitro Cell & Develop Biol. Plant. 30:32-39

    29-Compton. M.E and Veillex. R. E. (1991) Variation for genetic recombination among tomato plants regenerated from three tissue culture systems. Genome. 34: 810-817

    30-Compton, M. E. (1994). Statistical methods suitable for the analysis of plant tissue culture data. Plant Cell, Tissue and Organ Culture 367:242-317

    31-Crawford EJ, Lake AWH & Boyce KG (1989) Breeding annual Medicages species for Semiarid conditions in solution Australia. Agr. 42:399-437

    32-Crea, F., M. Bellucci, F. Damianic, and S. Arcioni. (1995). Genetic Control of somatic embryo genesis in alfalfa (Medicago Sativa
    L. cv. Adriana). Euphytica 81: 151-155

    33-Croughan T.P., Chu O.R., (1991). Rice (Oryza sativa L.): Establishment of callus cultures and Regeneration of Plants. Biotechnology in Agriculture and Forestry, Vol. 14, Ric (ed. By Y.P.S. Bajaj): 19-36

    34-das Naves LO, Duque SRL, de Almeida Js, Fevereiro PS (1999) Repetitive somatic embryogenesis in Medicago truncatula spp. Narboneniss and M. truncatula Gaerth CV. Yem along. Plant Cell Rep 18:398-405

    35-Davletova S, Mesiaros T, Miskolczi P, Oberschall A, Torok K, Magyar Z, DuditsD, Deak M (2001) Auxin and heat Shoke activation of a novel member of the calmadolin like domain protein kinase gene family in cultured alfalfa cell. J EXP Bot 52: 215-221

    36-Dencher PD, Velcheva M, Dragijska R, Kulklin AI & Attanassov AI (1990) Someatic embryogenesis in Medicago. Bioteknol. Biotekh. 52:66-70

    37-Dencher PD, Velcheva M and Attanassov (1991) A new approach to direct someatic embryogenesis in Medicago 10:338-341

    38-Dencher PD.et al., (1993). Kinetic studies of embryo development and nutrient utilization in an alfalfa somatic embryogenesis system. Plant Cell, Tissue and Organ Culture 33:67-73

    39-Dijak M & BROW DCW (1987) Patterns of direct and indirect embryogenesis from mesophyll protoplast of Medicago sativa. Plant Cell Tissue and Organ Culture 9:121-130.

    40-Dixon R.A (1994). Isolation and maintenance of callus and cell suspension culture. PP. 1-20. In: Plant Cell Culture a practical approach. Eds., Dixon, R.A and R.A. Gonzales. Second edition, Oxford University Press.

    41-Dole J and Binrova P (1989) The effects of colchcine on ploidy level, morphology and embryogenic capacity of alfalfa suspension culture. Plant Sci. 64: 213-219.

    42-Dudits D, Bogre L, Gyorgyey J (1991) Molecular and Cellular approaches to the analogs of plant embryo development from somatic cells invitro. J Cell Sci. 99:475-487.

    43-Dudits D, Gyorgyey J, Bogre L and Boka L (1995) Molecular biology of somatic embryogenesis In TA Thorp, Invitro embryogenesis in plants. Kluwer Academic publishes, Netherland 6:267-308

    44-Dung T.N, Buivanle A and Van T.T (2000) Somatic embryogenesis and direct shoot regeneration pf rice (Oryza sativa L.) using thin cell layer culture of aplical meristemic tissue. Jornal of Plant Physiology 157. P: 559-565

    45-Feher A, Pasternak T, Dudits D (2002) Activation of embryogenic cell division in leaf protoplastderived alfalfa cells: The role of auxin and stress. Plant Physiology.
    46:13-14 .www.sci-u-szeged hu/ABS.

    46-Finer J.J., 1996. Plant regeneration Via Embryogenicf Suspension cultures. Plant Cell Culture. (ed. R.A. Dixon and R.A. Gonzales) 6:99-125

    47-Fintad k, Brown DCW & Joy k (1993) Charactrization of compentence during induction of somatic embryogenesis in alfalfa tissue culture. Plant Cell Tiss. Org. Cult. 34:125-132

    48-Frankin C.J., Dixon R.A., (1996). Initiation and maintenance of callus and cell suspension cultures. Plant cell culture: (ed. R.A. Dixion and R.A. Gonzales): 1-25

    49-Gallego N, Hita O , Villalobos N, Dorado A, Martin L & Guerra H (2000) Somatic emkbryogenesis and plant regeneration in
     Medicage arbora.L- Invitro Plant Physiol.

    50-Groose.R.W and E.T.Bingham (1984). Variation in plants regenerated from tissue culture of tetraploid alfalfa heterozygous several traits. Crop Science 24: 655-658

    51-Gupta, P.K. (1998.) Genetics and biotechnology in evo p improvement, Rakesh kumar RastoGi. India.

    52-Hicks, G.S., (1994). Shoot induction and organegenesis invitro: A development perspective. In Vitro Cell Dev. Biol. 30P:10-15

    53-Iantchera A, Vlahova M, Bakalova E, kondorosi E, Elliott MC, Attanassov A (1999) Regeration of diploid annual medics via direct somatic embryygenesis promoted by thidiazuran and benzylaminopurine. Plant Cell Rep 18:904-910

    54-Iantcheva A, Viahova M, Trinh TH, Brown SC, Slater A, Elliot MC, Attanassov A (2001) Assement of polysomaty, embryo formation and regeneration in liquid media for various species of diploid annual Medicago. Plant Sci 160:621-627

    55-Iigo Winicov and Dhundy R.B (1999) Transgenic Overexpression of the Transcription Factor Alfin1 Enhances Expression of the Endogenous MSPRP2 Gene in Alfalfa and Improves Salinity Tolerance of the Plants. Plant Physiol 120: 473-480

    56-Ivanova A, Velcheva M, Dencher P, Attanassor A Van Onckelen H (1994) Endogenous hormone levels during direrct somatic embryogenesis in Medicage Falcata. Plant Physiol 92:80-85

    57-Jimenez VM, Bangerth F (2001) Endogenous hormone level in explants and in embryogenic and none-embryogenic cultures of carrot Plant Physiol 111:389-395

    58-Kalidas S and Bryan DMCK (1993) Proline, thioproline and postassium mediated stimulation of somatic embryogesis in alfalfa (Medicago sativa L.) Plant Sci 88:185-193

    59-Kau.K.N and Mychayluk.M.R.(1981). Embryoid formation in alfalfa cell suspension culture from different plants. Invitro vol 17., No 7, 645-648.

    60-Kielly, G.A., S.R. Bowley. (1992). Genetic control of somatic embryogenexis in  alfalfa. Genome 35:474-477.

    61-Kuklin A.I., Denchev P.D, Attanassov A & Scragg A.H (1994) Alfalfa embryo production in airlift vessels via diroct embryogerios Plant Cell Tissue and Orgon Culture 38:19-23

    62-Kumer de, K, 1997, Plant tissue culture, New Central book, Ayency, LTD, India.

    63-Lai, F.M. and B.D. Mckerie. (1993). Effect of nutrition on maturation of alfalfa (Medicage sativa L.) Somatic embryos. Plant Science 91:81-95

    64-Lai, F.M. and B.D. Mckersie. 1994. Scale-up of somatic embryogenesic in alfalfa (Medicago sativa L.) I. Subculture and indirect Secondary somatic embryogenesis. Plant Cell, Tissue and Organ Culture 37:131-158

    65-Lee M and R.L. Phillips (1987) Genetic variation in progeny of regenerated maiz plants. Genome 29:834-835.

    66-Levee V, Bertrand M, Duval M, Bilodeau P, Aquins S, Vezina L.R. (2001) An efficient system for protoplast culture from alfalfa (Medicages sativa L.) suitable for plant transformation and regeneration www.medicago.com

    67-Lupotto E. (1983). Propagation of an embrygogenic culture of Medicage sativa 1:95-104

    68-Marie H, Milena C, Josef E, Jerzy z and Ivana.M (2000) Effect of inhibitation of phenylpropanoid biosynthesis peroxidase and IAA-Oxidas activities and auxin contention alfalfa supension culture. Plant Physiol 38:949-956

    69-Mejer GME & Brown DCW (1987) Role of exogenous reduced nitrogen and sucarose in rapid high frequency somatic embryogenesis in Medicago sativa. Plant Cell Tissue and Organ Culture. 10:11-19

    70- McElroy. A.R. and D.C.W. Brown. (1992). A transplant Plug technique for production of alfalfa a (Medicaye sativa L.) Plant from somatic embryos. Can. Y. Plant Sci. 72:483-485

    71- Mckersie BD, Senaratna T, Bowley SR, Brown DCW, krochko A & Bewley YD (1989) Application of artificial seed technology in the production of hybrid alfalfa (Medicagor Sativa L.). Invitro Cell. Devel Biol. 25: 1183-1188

    72- Mckersie BD & Bowley SR (1993) Synthetic seeds of alfalfa: Application of sybthetic seeds to Crop improvement. 9:231-255

    73- Mitten. D.H, Sato. S.J, Skokut TA (1984) Invitro regenerative potential of alfalfa a germplasm sources. Crop Sci. 24:943-945

    74- Nagarajan, P. and P.D. Walton (1987) A comparison of somatic chromosomal instability in tissue culture regenerates from Medicago Media. Pers Plant Cell Reports: 109-113

    75- Neves L.O, Duquas SRL, Almedia JS & Feverioro MP. 1999. Repetitive somatic embryogenesis in Medicago trancatula
     spp. Naborasis and M. trauncatula spp.yemalong.

    76- Neves.L.O. and et al (2001) Micropropagation of Medicago trancatual. spp. Jemalong and Medicago truncatual. spp. Narbonensis. Plant Cell Tissue and Organ Culture
    67:81-84

    77- Nolon k, Rose Ry and Gorst JE (1989) Regeneration of
    Medicago trancatula from tissue culture: increased somatic embryogenesis from regenerated plant. Plant Cell Rep
    8:278-281

    78- Nolon K, Rose RY (1998) Plant regeneration from cultured Medicago truncatula with particular reference to absisc acid and light treatment. ASU J Bot 46:151-160

    79- Nomura K, Komamine A (1995) Physiological and s biological aspects of somatic embryogenesis. Kluwer Academic Publishers, Dodrecht, The Netherlands, PP 249-266

    80- Novak.F.J. and et al. (1984). Invitro, somatic embryogenesis – A new selection system in alfalfa: In proceeding of the M.sative: cultured In vitro. American Jornal Bot: 65 (6): 654-659

    81- Pasternak.T.P, Prinsen.E, Ayaydin.F, Miskolczip, Potter, G, Asard H, Onckelen H.A. embryogenic all devision in lefa proplast derived cell of alfalfa. Plant Physiol 129:1807-1819

    82- Pasternak. T.P, Prinsen E, Ayadlin F, Miskozip, Potters G, Asard H, Van Oncken H.A, Dudits D & Feher A. (2002) The Role of Auxin, PH and Stress in the Activation of Embryogenic Cell Division in Leaf Protoplast-Derivied Cell of Alfalfa. Plant Physiol. 129: 1807-1819

    83- Philips G.C, liubstenberger J.F., Itan sen.E.E. (1995) Plant Regeneration from Callus and Cell Suspension Culture by Somatic Embryogenesis. Plant Cell Tissue and Organ Culture. (ed.o.y , Gemborg G.C. Philips) 9:81-102

    84- Raxdan, M,K (1999), An interoduction to plant tissue culture, Oxford of IBH Pubhishnyco.

    85. Ray. Y. M and Bingham .E.T. (1989). Breeding diploid alfalfa for regeneration from tissue culture, Crop Science 29:1545-1548.

     

    86. Reish, B.(1982). Variability among plants from ethionine resistant alfalfa tissue cultures. 5th intl. cang. plant tissue and cell culture.

    87. Rose RY, Nolan KE, Bicego L (1999) the development of the highly regenerable seed line jemalong 2HA for transformation of medicage. Trancatula implications for regenerability via somatic emryogenesis J plant physiol 165: 788-791

    88.Santos. D & Feverio. P. (2002) Loss of DNA methylation affects somatic embryogenesis in Medicago trancatula. Plant Cell, tissue and Organ Culture 70: 155-161.

    89. Saunders. Y. W. and Bingham. E. T. (1972). Production of alfalfa plants from callus tissue. Crop Science. 12: 804-805

    90. Schafer Y (1985) Regeeration in alfalfa tissue culture. Plant Physiol. 79: 584-589

    91. Shah, S.H., W. Wright and M. Y. Merret. (1993) Cation Cotolerance in Callus Cultures of Medicago Sativa L. tolerant to sodium chloride. Plant Science. 9:84-88

    92. Shetty K & Mckersie BD (1993) Proline, thioproline and potassium mediated stimulation of somatic embryogenesis in alfalfa
    (Medicagr sativa L.) Plant Sci. 88: 185-193

    93. Skokut. T. S., J. Manchester and J. Schuefer. (1985). Regeneration in alfalfa tissue culture: Stimulation of somatic embryo production by amino acids and N-15NMR determination of nitrogen utilization. Plant physiol 79: 579-583

    94. Song Y, Sorensen EL, Liang GH (1990) Direct embryogenesis from single mesophyll protoplast in alfalfa (Midicago sativa L.) Plant Cell Rep 9: 21-25

    95. Stavarek S.J., T. P.Croughanande, D. W. Rains (1980) Regeneration of Plants from long term cultures of Alfalfa cells. Plant Sci. 19: 253-261

به نام خدا مقدمه: 1-3- اهمیت وارزش غذایی علوفه یونجه به حدی است که موجب شده به ملکه نباتات علوفه ای شهره گردد . خاستگاه و مرکز پیدایش یونجه به نام علمی Medicago satival ایران زمین است . یونجه یکی ازمهم ترین گیاهان علوفه ای برای حیوانات اهلی است . زیرا دارای مقدار زیادی پروتئین ، ویتامین های مختلف ، انرژی و قابلیت هضم پذیری بالاست . همچنین در مخلوط علوفه یونجه برای حاصلخیزی خاک ، ...

روشهاي بيوتکنولوژي اصلاح گياهان دارويي مقدمه اگرچه کاشت گياهان دارويي به هزاران سال پيش باز مي‌گردد ولي بايد گفت که در مورد اصلاح آنها تاکنون پيشرفت قابل ملاحظه‌اي صورت نگرفته است و در حال حاضر، تعداد کالتيوارهاي مفيد به‌دست آمده بر اثر اصلاح گي

مقدمه : محققین اصلاح نباتات از طریق شناخت عواملی که موجب تکامل طبیعی گیاهان شده است در امر به نژادی استفاده می کنند . گیاهان اصولاً به یکی از روشهای زیر تنوع پیدا کرده اند . 1-جهش ژنی ( موتاسیونی ) 2-دورگ گیری بین گونه ای 3-پلی پلوئیدی 4-رانده شدن ژنتیکی موتاسیون یکی از عوامل مهم ایجاد تنوع و تکامل در گیاهان می باشد . موتاسیون ممکن است باعث مرگ ، عقیمی و یا ایجاد خصوصیات جدید و ...

با افزایش جمعیت در دنیا، نیاز به افزایش تولید میوه و سبزى نیز به همان نسبت وجود دارد. چگونه مى توان این نسبت را متوازن نمود و تولیدات باغبانى را با افزایش جمعیت، افزایش داد؟ تکنیک هاى سنتى به نژادى گیاهان، پیشرفت هاى قابل توجهى را در اصلاح ارقام با پتانسیل بالا به وجود آورده اند ولى این تکنیک ها قادر نیستند میزان تولید میوه ها و سبزى ها را نسبت به افزایش تقاضا براى این محصولات ...

بیوتکنولوژی به مجموعه روشهایی که در طی چند سال اخیر بر مبنای پیشرفت های حاصل در بیولوژی مولکولی و سلولی به وجود آمده است اطلاق می گردد برخی از تکنیک ها مانند نجات جنین ، ریزازدیادی و کشت گرده از چند دهه قبل توسط به نژادگران برای اصلاح گیاهان زراعی به کار گرفته شده اند اما روش های دیگر مانند تکنولوژی مارکرهای مولکولی ، دستکاری ژن و انتقال ژنتیکی هنوز در مراحل اولیه ورود در برنامه ...

چکيده: با افزايش تصاعدي جمعيت و محدود بودن نواحي قابل کشت، اصلاح کنندگان نبات در جستجوي توليد نباتات زراعي با ويژگي هاي مطلوب درمدت زمان کوتاه مي باشند و راههاي عمده اي را براي رسيدن به اين دو هدف در پيش مي گيرند. يکي از اين روشهاي اصلاح نباتات، روش

مقدمه گردآورنده : تحقیقات یکی از مهمترین عوامل تعیین کننده توسعه کشاورزی است. فناوریهای جدید در زمینه تولیدات کشاورزی حاصل از تحقیقات دانشمندان و محققان در موسسات تحقیقات دولتی در گوشه وکنار جهان می‌باشد.هدف از تحقیقات کشاورزی دستیابی به راهکارهها و روشهای نوین علمی‌به منظور حل مشکلات و موانع موجود بر سر راه تولید می‌باشد. فعالیتهای علمی‌اصلاح نباتات در ایران عملاّ از اولین دهه ...

مقدمه گردآورنده : تحقیقات یکی از مهمترین عوامل تعیین کننده توسعه کشاورزی است. فناوریهای جدید در زمینه تولیدات کشاورزی حاصل از تحقیقات دانشمندان و محققان در موسسات تحقیقات دولتی در گوشه وکنار جهان می‌باشد.هدف از تحقیقات کشاورزی دستیابی به راهکارهها و روشهای نوین علمی‌به منظور حل مشکلات و موانع موجود بر سر راه تولید می‌باشد. فعالیتهای علمی‌اصلاح نباتات در ایران عملاّ از اولین دهه ...

مقدمه تعداد کرموزوم ها به طور خود به خود و تصادفی تغییر می‌نماید و این فرآیند از زمان شروع حیات در این سیاره تداوم داشته است. در واقع تغییر در تعداد کروموزوم به عنوان ابزاری در مدل سازی ژنوم ها در طی تکامل مفید بوده است. مثال هائی از اینگونه تغییرات را می‌توان در بین محصولاتی که غذای روزمره از آنها تهیه می‌شود. زیرا بسیاری از گیاهان و بعضی از جانوران که غذایی انسان را تشکیل ...

تاریخچه : همزمان با تاسیس موسسه اصلاح و تهیه نهال و بذر در سال 1338، تحقیقات مربوط به محصولات سبزی و صیفی نیز با مبنای یک برنامه مدرن ابتدا برای شناخت ارقام بومی و محلی و سلکسیون و خالصسازی آنها شروع شد و سپس با ورود ژرم پلاسمهای جدید سیبزمینی و پیاز و سایر محصولات سبزی و صیفی برنامه شناخت ارقام مناسب جدید و سازگار خارجی از طریق روشهای علمی و آزمایشات مقایسه ارقام و تعیین ...

ثبت سفارش
تعداد
عنوان محصول