طراحی کاشت در محوطه سازی محوطه یک ساختمان به عنوان اولین فضایی که بازدید کننده درآن قدم می نهد از اهمیت بسزایی برخوردار است .
خواه این ساختمان یک مدرسه باشد یا یک بیمارستان یا حتی فضای یک منزل مسکونی .فردی که برای اولین بار وارد مکان می شود با هر نگاه درباره محیط اطراف خود قضاوت میکند .
گیاهان درمحوطه جایگاه ویژه ای دارند ومهمترین عنصر بکار رفته در محیط می باشند.
بنابرین کاشت و جانمایی گیاهان در محیط عملی است که طراح باید با دقت و تخصص انجام دهد .
تعریف طراحی کاشت عبارت است از یک فرایند، یک هنر و در نهایت یک علم .
فرایند کاشت گیاهان در محیط از یک مفهوم انتزاعی در ذهن طراح شروع شده و پس از ترکیب با نیازهای محیطی و موقعیت مکانی در نهایت به یک طرح کشت مناسب می انجامد.
از آنجا که در طراحی کاشت گیاهان سه اصل زیبایی ، عملکرد و اجرا و نگهداری مناسبی باید مد نظر قرار گیرد، می توان آنرا ترکیبی از علم و هنر طراح نیز دانست.
اصول طراحی کاشت برای کاشت گیاهان از متد های مختلفی می توان تبعیت کرد .
طراح محیط از یک سو باید باخصوصیات اقلیمی و محیط زیستی منطقه از قبیل خاک و هیدرولژی و دما و بارش آشنا باشد و از سوی دیگر با خصوصیات فیزیولژیکی گیاهان مختلف تا بتواند بهترین گیاهان مناسب آن منطقه را بیابد .
از سوی دیگر طراح کاشت باید با بکار بردن اصول زیبایی شناسی و قواعد فرم و بافت ورنگ ترکیب مناسبی ایجاد نماید که علاوه بر گیاهشناسی صحیح زیبا و دلپذیر باشد .
بطور کلی می توان اصول زیر را برای طراحی کاشت در محوطه سازی درنظر گرفت: 1- اصل گزینش و نوع فضای سبز اولین گام برای جهت دادن تفکر یک طراح برای ایجاد یک محوطه کاربری آن محیط است .
اینکه طراح بداند از کدام سبک و نوع باغسازی تبعیت خواهد کرد و این سبک را نیز باید بر اساس یک دلیل منطقی که می تواند عملکرد محوطه ، اقلیم منطقه، فرهنگ و...
باشد ؛ انتخاب نماید .
به عنوان مثال طراح برای محوطه یک ساختمان اداری سبک رسمی (formal) و برای یک مهد کودک سبک ( informal )را انتخاب کرده و بر اساس آن نوع باغسازی را انتخاب می نماید.
2- اصل انتخاب بهترین مقیاس گیاهان گیاهان را از لحاظ حداکثر رشد به چند دسته تقسیم می کنند .
درختان بلند ، درختان متوسط ، درختان کوتاه ، درختچه ها ،پیچ ها ، گلها و گیاهان پوششی .
اینکه با درنظر گرفتن سن بلوغ گیاه ، چقدر از سطح زمین فاصله خواهد گرفت ارتفاع نهایی رشد گیاه مشخص می شود.
با شیوه هایی مانند هرس و کنترل ابیاری و کود دهی می توان این حداکثر رشد را تغییر داد.
با درنظر گرفتن اینکه نهال 1 متری کاشته شده در سالهای آینده درختی تنومند خواهد شد باید گیاهان را انتخاب و جا گذاری نمود .
3- اصل تعریف غالبیت در طرح با تغییر نسبت مقیاس کشت به مقیاس معماری گاه هدف ما از طراحی خرد و کوچک جلوه دادن ساختمانها و تاکید بر طبیعت است که اکثرا در سبکهای غیر رسمی و طبیعت گرا بکار می رود .
و گاه احتیاج داریم بر ساختمان و بنای معماری تاکید کنیم و طبیعت را در برابر آن خرد و ناچیز جلوه دهیم که در محوطه بناهای تاریخی وآرامگاههای مقدس به چنین عملی احتیاج داریم .به عنوان مثال می توان در محوطه سازی یک شهرک مسکونی کاشت درختان بلند و گیاهکاری متراکم و نسبت زیاد فضای سبز نسبت به سطح زیربنای ساختمانها می تواند محیط خشک و سرد یک شهرک بتنی را به محوطه ای سر سبز و زیبا تبدیل نماید بر قیمت خانه های مجتمع بیفزاید وباعث آرامش و شادابی ساکنین شود .
ولی همین عملکرد یعنی ایجاد یک فضای سبز پر دارو درخت و متراکم در کنار یک اثر باستانی مانند برج آزادی تا کید بر ساختمان را از بین برده و در نگاه اول دید را به خود متوجه می سازدو جلوه اثر را می زداید.
از سوی دیگر برج در کنار یک گیاه بسیار کوتاه مانند چمن بلند تر و با ابهت تر جلوه میکند تا در کنار یک درخت چنار بلند قامت .بنابر این انتخاب مقیاس طولی و عرضی و ارتفاعی فضای سبز هوش و ذکاوت طراح را می طلبد که اقلیم و کاربرد و فرهنگ جامعه را بشناسد و درست تصمیم گیری نماید.
3-اصل بزرگنمایی فضا با بهره گیری از فنون طراحی کاشت بزرگنمایی فضا را از طرق مختلفی می توان انجام داد .
- از طریق قرار دادن درختان بلند در پس زمینه ، درختان متوسط قامت در میان زمینه و درختچه ها و گلها وگیاهان پوششی در پیش زمینه -از طریق قراردادن درختان با بافت نرم و سبک در پس زمینه و درختان متوسط بافت در میان زمینه و درختان بابافت خشن در پیش زمینه - قرار دادن رنگهای گرم در پیش زمینه و رنگهای سرد در پس زمینه 5- اصل انطباق نیازهای گیاهان با شرایط محیطی در صورتی که این اصل رعایت نشود هزینه نگهداری به طور سر سام اوری بالا خواهد رفت و با این وجود نتیجه مطلوب بدست نخواهد آمد.
6- اصل زمینه سازی طرح با عناصر موجود درمحیط باید افق دید بیننده از همه جهات بررسی شود و آنچه در زمینه و انتهای دید او قرار می گیرد ازنظر طراح دور نماند .
مثلا اگر انتهای طرح یک کوه در پس زمینه وجود دارد عناصر باید بر آن تاکید کنند تا دید به سوی کوه جلب شود و اگر ساختمانهای با جلوه بد در پس زمینه است گیاهان باید نظر بیننده را به سوی دیگر متوجه کنند یا منظر زشت را حتی المقدوربپوشانند.
7- تعریف ارتفاع گیاهان و محل یابی کاشت آنان بر اساس نوع محیط مثلا درختان بلند مزاحم سیمهای برق نشوند و یا جلوی پنجره ها را نپوشانند و مانع وود نور نشوند .
یا بر درخت دیگر سایه نیاندازند .ومانع رشد درختان کوتاهتر نشوند.
از دیگر اصولی که می توان بطور گذرا به آنان اشاره کرد: - طراحی معابر و ایجاد سادگی و زیبایی و کارایی در محل های عبور - بکار گیری درختچه هایی که جاذب حشرات نیستند در کنار پنجره ها - تنظیم طرح کاشت با توجه به دید کاربر از سمت پنجره ها ، درب ورود و یا از جانب خیابان - بهره گیری از خزاندارها به عنوان پس زمینه - بزرگنمایی ساختمانهای کوچک در پارکها - عدم تداخل محیط موثر درختان با یکدیگر - بهره گیری از خطوط شاخه های درختان - توجه به منظره چهار فصل محوطه - تغییر گیاهان پوششی در مناطق مختلف محوطه برای تعریف فضاها مراحل طراحی کاشت می توان برای فرایند طراحی کاشت گیاهان در محوطه 8 مرحله در نظر گرفت مرحله اول .
بررسی و سنجش سوابق تاریخی منطقه باغسازی هر کشور در هر دوره تاریخی متاثر از سبک معماری و فرهنگ مردمان آن دوران بوده است .
این امر در جزییات مناطق و شهرها نیز با یکدیگر متفاوت است .
می توان با بررسی تاریخی منطقه از بروز اششتباهات فاحش پیشگیریکرد .
اشتباهاتی مانند کاشت افرای ژاپنی در محوطه هایی که سابقا باغ ایرانی بوده و احتیاج به باز زنده سازی دارد.
مرحله دوم : تجزیه و تحلیلی محیطی اولین بار که برای بازدید محوطه مورد نظر برای طراحی می روید اظهار نظر در مورد طرح و گیاهان کار دشواری است .
اما با یک نگاه عمیق به محوطه های کاشته شده مجاور منطقه می توان گیاهان مناسب برای محیط را به آسانی شناسایی کرد .
اینکه در محوطه اطراف چه گیاهانی بکار فته و استفاده ازکدام گیاه موفقیت امیز بوده بسیار مهم می باشد .
تجزیه و تحلیل سایت خود عنوان مقاله ای است که پیشتر در باره آن بحث شده .
مرحله سوم : انتخاب چند ایده بر اساس محتوای طرح ، برنامه طرح و تجزیه و تحلیلها گول اولین طرح و برداشت خود را خوردن اشتباهی است که انسان در بیشتر مراحل زندی خود انجام میدهد.
اولین برنامه و ایده لزوما بهترین نیست .
بهتر است چند طرح در نظر گرفته شود و از میان انها بهترین انتخاب گردد.
مرحله چهارم : پرورش یکی از ایده ها و آفرینش یک طرح کامل مرحله پنجم : ترکیب بندی کلیه عناصر و ایجاد وحدت در تمام اجزای مصنوع و نامصنوع در طراحی کاشت مرحله ششم: توسعه و گسترش بستر گیاهی مرحله هفتم :کاشت گیاهان و اجرای عناصر باغ مرحله نهایی : نگهداری منظر ترفندهای محوطه سازی در طراحی فضای سبز استفاده از مصالح در هنگام استفاده از مصالح در محوطه سازی پارک ها و باغات نیاز به توجه تکنیکی در این خصوص وجود دارد.
مثلا استفاده از کالار سیمان در پارک ها که امروزه رایج شده و بسیاری از جنبه های زیبا شناختی آنها را نابود ساخته است.
زیرا سیمان از نظر ساختار بسیار ناپایدار است، هنگامی که اولین برف می بارد بسیار شاداب و پرطراوت به نظر می رسد اما پس از آن کیفیت خود را از دست می دهد.
دومین مساله این است که برف سمبل پاکی و عفت است و این درحالی است که سیمان و بتون معنای وحشت و خشونت را به انسان القا می کند.
بنابراین از سیمان و بتون می بایست در مکان هایی از پارک که در معرض دید نیستند مورد استفاده قرار گیرد.
در مقابل سنگ نشان دهنده استحکام، وحدت و جاودانگی است.
سنگ در بسیاری از ادیان مقدس است.
مثلا در دین اسلام سنگ سیاهی که در کعبه زائرین ان را می بوسند و معتقدند که از بهشت آمده و در هنگام نزول از آسمان به رنگ سفید بوده اما در اثر گناهانی که بشر مرتکب شده سیاه شده است.
در قدیم دیوار باغها از ملاط ساخته می شدند که بسیار مهربان تر و ملایم تر از سیمان پورتلندی به نظر می رسید.
آهک آبی از طریق حرارت دادن گچ و سنگ آهک بمنظور آزاد شدن دی اکسید کربن، بدست می آید.
هنگامیکه این مواد دوباره با آب مخلوط شدند و در معرض هوا قرار می گیرند و دوباره با دی اکسد کربن ترکیب شده و به همان حالت شیمیایی اولیه باز می گردد.
دی اکسید کربن به استحکام لایه های بیرونی ملاط می افزاید و بهمین دلیل شاید یک قرن بتواند استحکام خود را حفظ کند.
این نوع ملاط امروزه از نظر ساختمان سازان دور مانده است در صورتیکه هنوز هم می توان از آن در محوطه سازی پارک ها و باغات استفاده کرد.
مثلا امروزه استفاده از آجر و خشت به کلی از مد افتاده تلقی می شود.
اما باید بدانیم که دوام این محصول می تواند با توجه به کیفیت آن مناسب باشد.
خشت های گلی که شهر باستانی بابل به کار می رفته بوسیله شل دادن به گل مرطوب درست شده است.
این بلوک های گلی سپس در مقابل نور آفتاب خشک می شوند و در مکان مناسب مورد استفاده قرار می گرفتند و در ساخت خانه ها کاربرد داشته اند.
حدود 3 هزار سال پیش از میلاد مسیح انسان این مساله را دریافته بود که هنگامی که گل مرطوب خشک شود تبدیل به ماده ای سخت می شود.
در آن زمان از گل رس برای ساخت ظروف استفاده می شد.
رومی ها مهارت لازم را در ساخت خشت کسب کرده و سپس این هنر را در اختیار مردمان شمال اروپا قراردادند.
این خشت ها در قرون وسطی در ساخت دودکش ها و مناره کلیساها مورد استفاده قرار گرفت.
البته امکان این نبود که در کوره های آجرپزی ابتدایی این خشت ها در دمای بالایی درست شوند.بعد از 1200 سال پس از میلاد مسیح کشورهای سفلی مانند هلند و جنوب انگلستان مبادرت به ساخت این خشت ها ورزیدند.
اما در زمان حاضر این خشت ها و در واقع آجر ها به اندازه استاندارد رسیده اند اما در ساخت دیوار باغاها کاربردی ندارند، آجرهای دست ساز از نظر ساختار به گونه ای هستند که هرگز ماشین نمی تواند ان را بسازد؛ آجر های دست ساز را می توان به اندازه مورد نیاز ساخت.
این طور به نظر می رسد که آجرهای دست ساز از نظر زیبایی و آذین بندی بهتر از آجرهای کارخانه ای است، البته هزینه دستمزد ساخت آنها از مواد خام بیشتر می شد؛ این مساله هم حل شد و زیبایی حاصله جای خود را به پرداخت هزینه های کلان داد.
در دهه سوم قرن بیستم "وینستون چرچیل" به ساخت خشت و آجر و کارگران این حرفه بسیار اهمیت می داد.
سفال هم یکی از مصالح قدیمی است که در امر محوطه سازی باستان اهمیت بسیاری داشته است.
سفال همان گل رس است که در دمایی پایین تر از کوره آجرپزی خشک می شود و به رنگ سرخ بسیار زیبایی در می آید و در گذشته بیشتر در ساخت ظرف و ظروف مورد استفاده قرار می گرفت.
امروزه بسیاری از کارخانه ها به جای اساتفاده از پلاستیک و بتون استفاده از این ماده را توصیه می کنند.
بسیاری از باغهای بر جای مانده از مصر باستان و روم دارای دیوارهای رنگین بوده اند که دلیل آن استفاده از گل رس و سفال بوده است.
در زمان برگزاری فستیوال ها برای تزئینات روی دیوارهای پارک ها و باغها می توان از سفال استفاده کرد.
هن.ز هم "توسکانی" در ایتالیا در مرکز ساخت سفال قرار دارد.
استفاده از سایه ها حرکت دورانی زمین، حرکت قابل پیش بینی و تدریجی سایه را در صفحه یک ساعت آفتابی سبب می شود.
یک اصل مهم در این زمینه این است که ساعت آفتابی می بایست در یک مکان دقیق و حساب شده طراحی شود و انتخاب این مکان از اهمیت خاصی برخوردار است.
طول عقربه ساعت آفتابی به زمان، عرض جغذافیایی ساعت آفتابی، موقعیت زمین در چرخش روزانه این بستگی دارد.
وضعیت سایه عقربه های در دو ساعت آفتابی همسان یک زمان واحد اما در دو باغ متفاوت، هیچگاه یکسان نخواهد بود.
نور خورشید در اثر تبدیل هیدروژن به هلیوم تولید می شود و 8 دقیق زمان می برد تا مسافت 149.6 میلیون کیلومتری از خورشید به زمین را بپیماید.
اگر در ساختمان این ساعت ها به دقت بنگریم تا حدودی شگفت زده خواهیم شد.
این ساعت ها بیشتر در بالای برج کلیسا نصب می شود چون زمان امر مقدسی است.
چون این ساعت ها خودبخود تنظیم می شوند و اصلا نیازی به تنظیمات ندارد.
یکی از صاحبنظرن در مورد این ساعت ها می گوید : "خدای بزرگی که خورشید را طوری قرار داد تا بر شب و روز فرمانروایی کند و ستاره ها را آفرید تا شب را مغلوب خود کنند، طبیعت بشر را هم طوری خلق کرده که با این تغییرات متناوب سازگاری داشته باشد و این میل را در وجود او قرار داده تا همواره در صدد پی بردن به چگونگی گذران دقایق و لحظه ها و در نهایت زندگی باشد.
ساعت آفتابی تنها 4 روز در طول سال با ساعت های مکانیکی مطابقت می کند: 16 آوریل، 14 ژوئن، 2 سپتامبر و 25 دسامبر و در طول سال کبیسه هم این تطابق تا حدودی وجود دارد.
در روزهایی غیر از این تاریخ هایی که ذکر شد در بقیه روزها در حدود 16 دقیقه این زمان عقب تر از زمان رسمی و یا 14 دقیقه جلوتر از زمان رسمی می باشد.
علت این امر این است که زمین در مدار بیضی شکلی دوران می کند و زمانی که به خورشید نزدیک می شود حرکتش سریعتر می شود.
هنگامی که سرعت حرکت خورشید بیشتر می شود، زمان خورشیدی جلوتر از زمانی که بر روی ساعت های مکانیکی نشان داده می شود، است.
ساعت های آفتابی باید طوری تنظیم شوند که اطلاعات نجومی را منعکس کنند.
مثلا هنگامیکه سرعت کند و یا تند می شود این مسئله را نشان می دهد که سرعت زمین افزایش و یا کاهش یافته است.
قرار دادن یک صفحه میزانگر در صفحه ساعت آفتابی می تواند این زمان را به زمان رسمی تبدیل کند.
چون ساعت های مکانیکی چون با زمان رسمی و استاندارد یک کشور تنظیم می شوند در بشتر موارد نمی توانند ظهر واقعی را نشان دهند.
مثلا اگر انسان بخواهد بداند که خورشید چه موقع به سمت الرأس خود می رسد و باغ در چه وقت به بیشترین میزان روشنایی دست پیدا می کند.
علامت و مشخصه ظهر راهترین راه برای نشان دادن سمت الرأس خورشید است.
این مشخصه می تواند خط راستی باشد که در امتداد سایه محور عمود در هنگام ظهر می افتد چون ساعت های مکانیکی چون با زمان رسمی و استاندارد یک کشور تنظیم می شوند در بشتر موارد نمی توانند ظهر واقعی را نشان دهند.
این مشخصه می تواند خط راستی باشد که در امتداد سایه محور عمود در هنگام ظهر می افتد پارک نیاگارا پروژه پارک نیاگارا حاصل همکاری همه جانبه مهندسین مشاور کانادا، شهرداری منطقه نیاگارا، محله تجاری و مالی بوفالو، محله تجاری و مالی آبشار نیاگارا، و شرکت ها و موسسات دیگر از ایالت نیویورک و شهر نیاگارا می باشد.
ایده اصلی این پروژه در کمیسیون احیای نیاگارا مطرح شد این پروژه می تواند طی یک رویکردچند ملیتی به روندی پایدار از نظر اقتصادی و زیست محیطی دستیابی پیدا کند.
این پارک یک پارک سنتی نخواهد بود.
مؤسسین این پارک می گویند: "ماهرگز علف های این پارک را هرس نخواهیم کرد.
زمین بیس بال جدیدی در این پارک ساخته نخواهد شد.
از این گذشته نام این پارک که «پارک صلح نیاگارا» می باشد نام منطقه ای در همین مکان و همچنین سازمانی که به ما در ساخت این پارک کمک می کند می باشد." در این پروژه تمامی منطقه "ایری" و "نیاگارا" از ایالت نیویورک تحت پوشش این طرح قرار خواهند گرفت و بخشی از"پارک صلح" خواهند بود.
این بخش شامل تمامی طبیعت این منطقه می باشد و به سرمایه طبیعی این منطقه و مکان گردشگری تبدیل خواهد شد.
طرح "بازبینی مرزهای ناحیه نیاگارا" با هدف برانگیختن مباحث، نو آوری ها و همکاری در راستای دستیابی به فرصت های بیشتر برای این ناحیه که در مرکزیت آن رود نیاگارا قرار دارد، در دست اجرا می باشد.
کارشناسان به این امر واقفند که پتانسیل این منطقه برای ایجاد رونق و شکوفایی و بهبود سطح کیفی زندگی بالاست و این کار با فراهم آوردن فرصت هایی در جهت توسعه میراث فرهنگی و صنعت توریسم و در واقع طرح در بهسازی و بهبود بخشیدن به شرایط ظاهری، طبیعت و ساختمان های منطقه و توسعه خلاقانه اراضی صنعتی و سرمایه گذاری بر روی تجارت و حمل و نقل و پیشرفت اطلاعات مربوط به صنایع خلاصه می شود.
دهها سازمان اعم از دولتی، تجاری، آموزشی، زیست محیطی، موسسات خیریه و خدمات اجتماعی با محرک اصلی این طرح - سازمان احیای اراضی ساحلی و پروژه طراحی شهری دانشگاه بوفالو - همکاری می کنند تا بتوانند امکاناتی را که قبلا بدان اشاره شد برای این منطقه تامین کنند.
اولین جلسه رسمی این طرح در زمستان سال 1999 برگزار گردید و در مارس 2000 با یک گردهمایی دوملیتی دنبال شد.
کنفرانس نوامبر 2000 بر روی پروژه های ععملی و ملموس و همچنین جزئیات چشم انداز ناحیه متمرکز شده بود.
در کنفرانسی که در اکتبر 2001 ترتیب داده شد مساله آبشار این منطقه مدنظر قرار گرفت.
طرح "بازبینی مرزهای ناحیه نیاگارا" در جستجو و ترغیب کارهای عملی و ارتقای حس همکاری میان آژانس ها و سازمان های خود مختار در سطح ملی و منطقه ای است.
به همین دلیل سازمان و موسسات علاقمند به همکاری دعوت می شوند.
آبشار نیاگارا یکی از معروف ترین و زیباترین آبشارهای جهان است.
نواحی ساحلی این آبشار سرسبز و زیبا هستند و با اینکه تاکنون چندین پروژه عمرانی در منطقه نیاگارا صورت گرفته است اما باز هم پتانسیل این را دارند که به یکی از زیباترین مکان های توریستی دنیا مبدل شود.
برای انجام این پروژه نیاز به راهکارهای خاصی دارد.
این راهکارها با ید طوری باشد که عموم مردم بتوانند به راحتی به رودخانه، آبشار و حتی گردنه کوه که طبیعت بسیار شگفت انگیزی داشته و به عنوان منابع طبیعی تلقی می شود به آسانی دسترسی داشته باشند.
تا کنون بر مبنای چندین تحقیق، پژوهش و مطالعات انجام پذیرفته، ایده های بسیار موثری در مورد آبشار نیاگارا و اراضی ساحلی ارائه شده است تا بدین وسیله بتوان نقش این آبشار و کل ناحیه را در اقتصاد کشور تثبیت کرد.
در این پروژه علاوه بر عمران منطقه نقش حمایتی از شهروندان هم لحاظ شده است.
راهکارهای ارائه شده موضعی روشن و مقتدر دارند و هدف نهایی آنها دستیابی همزمان به توسعه اقتصادی، محیط زیستی و اجتماعی می باشد.
بدین منظور سه اصل مهم اعمال شده است: -- اصل اول، ارتباط دادن آبشارهای نیاگارا با اراضی ساحلی رودخانه نیاگارا -- اصل دوم، بازسازی و اصلاح هم محیط زیست شهری و هم محیط زیست طبیعی به منظور استفاده ساکنین و توریست ها از آن -- اصل سوم، توسعه منابع برای نشان دادن جذابیت های شهر و منطقه و تاسیس صنعت توریست این سه اصل رویکردی که این پروژه ها در قالب آنها شکل می گیرند را فراهم می آورده و اسباب ارتقا و ارجحیت بندی کردن پروژه ها و پیشنهادات موجود را مهیا می سازد.
این پروژه ها نتیجه تصور، خلاقیت، بحث و گفتگو و تبادل نظر میان متخصصین بوده است و هدف آن احیای زیبایی ها و جذابیت های گذشته نوار ساحلی رودخانه نیاگارا می باشد.
به گفته کارشناسان اکنون زمان آن فرا رسیده است تا برنامه های عملی در این خصوص طرح ریزی شود و تغییراتی در کرانه ساحلی این رود پدید آید.
این برنامه ها بر پایه سنگ بستر های ساحلی و با هدف ایجاد اقتصادی شکوفا، جامعه ای محکم و استوار و طبیعتی سالم طرح ریزی شده اند.
تمامی سمایه گذاران، دست اندرکاران و عموم مردم این فرصت را دارند که در مورد امکان موفقیت و دوام پذیری این برنامه ها طراحان را مورد باز خواست قرار دهند و تمام کارشناسان و طراحان ذیربط مسوولند تا به این پرسش ها پاسخ قانع کننده دهند.
مسئله مطروحه دیگر در این مورد این است که در این مطالعات می بایست سلامت پروژه ها از نظر تخصیص اعتبار به مسائل میراث ملی و منابع طبیعی مورد محک واقع شود.
در این بخش از پروژه ابتدا نقشه موقعیت جغرافیایی، منابع طبیعی، منابع فرهنگی و منابع تولید نیروی برق فراهم می شود.
همچنین یک وب سایت مجزا برای این پروژه در نظر گرفته شده است.
و هم اکنون در حال شناسایی منابع فرهنگی هستند.
باید گفت که این منطقه مجموعه ای از منابع انسانی، طبیعی و یا فرهنگی است که بطور یک جا در همین ناحیه گردآوری شده است که در این پروژه ها نقش شناسایی و حفاظتی آنها لحاظ می شود.
در واقع می بایست این ناحیه منعکس کننده سنت ها، ارزشها، عقاید و رسومات و در کل زندگی مردم بومی این منطقه خواهد بود.
همچنین در این ناحیه فرصت های آموزشی و تفریحی برای بازدید کنندگان مهیا خواهد شد و بدین وسیله فعالیت های اقتصادی هم صورت می گیرد.
تا کنون از سوی دولت فدرال امریکا 26 میراث فرهنگی و طبیعی در این کشور به ثبت رسیده است و 2 اثر در ایالت نیویورک قرار دارد که یکی از "کانال ایری" و دیگری "دره رود هادسون" می باشد.
پارک نیاگارا از نیروهای متخصص بهره می گیرد و فعالیت ها به صورت روزانه مورد بررسی قرار می گیرند.
نقش پارک نیاگارا صرفاً به تأمین سرمایه و بنا به درخواست واحدهای مدیریتی بخش کوچکی از کمک های تکنیکی محدود شده است.
استاندارد تأمین سرمایه برای هر یک از منابع و میراث ملی با قدمت بیش از 15 سال یک میلیون دلار در هر سال است در صورتیکه این منطقه پتانسیل جذب 10 میلیون دلار سرمایه در سال را دارد که البته برای جذب این سرمایه به معنای اختصاص 50 درصد از سرمایه های خصوصی به این مناطق می باشد.
در واقع این مناطق می توانند تا حدود بسیار زیادی به جذب سرمایه کمک کند بعنوان مثال آژانس ها و شرکت های خصوصی مطمئن می شوند که در ازای 1 دلار سرمایه گذاری 9 دلار سود خواهند برد.
این نتایج از تجارب 26 منطقه توریستی و میراث ملی و چندین سری مطالعات درون مرزی و بین المللی حاصل شده است.
مأخذ : www.w3c.org http://www.shirazcity.org + نوشته شده در دوشنبه پانزدهم خرداد 1385ساعت 10:56 توسط احمد محمودنیا | 4 نظر شهرداری شهر نیویورک با در نظر گرفتن طراحی و حفظ زیبایی فضاهای شهری سعی در ایجاد محیطی زیبا و شاد برای شهروندان خود دارد و در این راستا از حوزه های مختلفی کمک می گیرد.
مجهز سازی فضاهای سبز و باز شهری: در این پایگاه اطلاعات لازم برای زیبا سازی، طراحی، بالا بردن تسهیلات و قیافه ظاهری پارک ها و فضا های سبز گنجانده شده است که قسمتی از آن را مورد بررسی قرار می دهیم.
در ابتدا نیمکت ها: در مجهز سازی فضاهای سبز و باز شهری ابتدایی ترین روش برای احساس آرامش و راحتی در پارک ها صندلیها و نیمکت های پارک می باشد.
طرز قرار گرفتن این صندلیها باید بصورتی باشد که دسترسی به آنها آسان و راحت بوده یعنی در سراسر پارک و به تعداد زیاد موجود باشد.
صندلی ها باید در روبروی مناظر زیبا اما در جایی که در مسیر رفت و آمد افراد قرار نگیرد، واقع شود.
صندلیهای مراکز عمومی شهر نیز می تواند برای آسایش و راحتی شهروندان در کنار مراکز خاص مانند ایستگاهها، کیوسک ها، باجه های تلفن، ظروف زباله و شیرهای آب قرار بگیرند.
بیشترین جایی که محل قرار گرفتن صندلیها در سطح شهر می تواند باشد مراکزی است که رفت و آمد مردم در آنجا زیاد است، بخصوص در مکان هایی که برای استراحت و تفریح مردم باشد.
فضاهای باز زیبا و مناسب عمومی به شهروندان این امکان را می دهد تا در کنار یکدیگر از طبیعت اطراف لذت ببرند و با داشتن مکان مناسبی برای نشستن احساس رضایت آنها چندین برابر شود.
افراد مختلف نوع های متفاوتی از صندلیهای پارک یا فضاهای سبز را می پسندند، که این سلایق متفاوت نحوه طراحی صندلیهای پارک را تعیین می کند و به آن تغییراتی می دهد.
برای مثال جوانان اغلب بر روی بالای صندلی یعنی تکیه گاه آن می نشینند تا بر روی خود صندلی و این مورد باید در طراحی صندلی های پارک یا فضاهای آزاد شهری مورد توجه قرار گیرد و صندلیهایی را که به این مراکز اختصاص می دهند از استحکام بیشتری در ناحیه پایه ها برخوردار باشد.
یا بطور مثال برای افراد مسن نیمکت هایی که دارای پشت یا تکیه گاه است راحتتر از نوع بدون پشت آن می باشد.
در صورتی که برای افراد معمولی صندلیهای بدون پشت به آنها این امکان را می دهد تا در دو طرف نیمکت بنشینند.
پس این را باید در نظر گرفت که در پارک یا فضاهای سبز شهری که امکان استفاده اقشار مختلف است باید تمام امکانات رفاهی در نظر گرفته شود و صندلیها و نیمکت ها طوری برای این مکان ها ساخته شوند تا مورد استفاده بیشتری برای همگان داشته باشند.
در همین راستا و برای پیشگیری از خراب کردن مبلمان عمومی شهر باید به این نکته توجه داشت که خرابی بیشتر شامل چه چیزهایی می شود، چه زمانی این خرابکاریها صورت می گیرد و توسط چه کسانی، سپس برنامه های پیشگیری را بکار بست.
ایستگاههای اتوبوس: داشتن یک ایستگاه اتوبوس مناسب برای تمام سیستم های حمل و نقل درون شهری امری واجب و ضروری می باشد.
اما مناسب بودن این ایستگاهها بسته به نظرات شهروندانی که از آن استفاده می کنند دارد.
از دید مدیران شهری که مسئولیت رسیدگی به این موارد را بر عهده دارند یک ایستگاه مناسب، ایستگاهی است که به مراقبت و نگهداری کمتری احتیاج داشته باشد.
از دید شهروندان یک ایستگاه خوب باید دارای محیط دید بالا و امکان سوار شدن راحت به اتوبوس را داشته باشد.
هر دو این نظرات خوب و به جا می باشد، زیرا ساختن ایستگاههایی که مورد استفاده کمتری دارند، تنها هدر دادن سرمایه و ایجاد مشکل برای مسئولان است.
طراحی و ساخت مناسب آن می تواند مدت زمان انتظار برای اتوبوس را لذت بخش کند.
برای تصمیم گیری در مورد اینکه چه نوع ایستگاهی در نقاط مخصوص باید ساخته شود و کسب اطلاعات پیرامون طراحی و نحوه ساخت، مطالب زیر را بررسی می کنیم: _ آیا به ایستگاه اتوبوس نیازی است؟
_ ایستگاه باید در کجا واقع شود؟
_ چگونه طراحی کردن ایستگاهها؟
_ چگونگی مدیریت و نگهداری از ایستگاهها؟
آیا به ایستگاه اتوبوس نیازی است: مکانهای بسیاری هستند که به علت نداشتن سایه بان، مکان های تجاری پر رفت و آمد، مکانی که آمد و شد افراد سالمند در آنجا بیشتر است و مکان هایی که آب و هوا اعتدال مناسبی نداشته باشد، برای رفاه شهروندان احتیاج به نصب ایستگاههای اتوبوس درون شهری است.
ایستگاه باید در کجا واقع شود: بهترین مکان برای قرار دادن ایستگاههای اتوبوس در نزدیکی مغازه ها و در نزدیکی تقاطع ها است، که در این صورت باید 10 فوت از مسیر عبور و مرور عقب تر باشد تا ایجاد ترافیک و برخورد با افراد پیاده را نکند.
و چنانچه ایستگاه از تقاط دور باشد، سایه بان ایستگاه باید 40 فوت از پیاده رو عقب تر باشد تا برای ایستادن اتوبوس مشکلی را ایجاد نکند.
ایستگاهها همچنین باید در مسیر موازی با پیاده رو ها قرار گیرد تا تداخلی با افرادی که در پیاده روها در حال عبور و مرور هستند، پیدا نکند.
طرز قرار گرفتن این ایستگاهها باید بصورتی باشد که مردم از باد و باران در فصل زمستان و از تابش اشعه خورشید در فصل تابستان محافظت شوند.
هرچند این نکته مهم است که ایستگاه دقیقاً باید به سمت خیابان باشد تا به افراد امکان آمد و شد راحتتر را بدهد.
کیوسک ها یا دیگر مراکز فروش یا دستفروشی باید در سمت پایین این ایستگاهها واقع شوند.
طراحی: ایستگاههای طراحی شده باید به صورتی باشد که گویای نماد شهری که در آن این ایستگاه قرار دارد بوده و از موادی که منحصر همان شهر است ساخته شود.
گاهی ایستگاههای استاندارد تماماً از نوع مشخصی از مواد ساخته و طراحی می شوند.
بجز موارد عنوان شده در طراحی این مراکز باید میدان دید، تسهیلات ، راحتی و دسترسی آسان به اتوبوس را نیز مد نظر داشت.
میدان دید مناسب: میدان دید مناسب مردم را قادر می سازد تا آمدن اتوبوس را ببینند.
ایستگاههایی که از نظر طراحی ضعیف هستند به سبکی طراحی شده اند که برای دیدن رفت و آمد اتوبوس حتماً باید ایستگاه را ترک کرد و به لب پیاده رو آمد.
دسترسی آسان: نوع دیگر طراحی باید به صورتی باشد که سوار شدن اتوبوس برای افراد به راحتی صورت گیرد.
این مورد یکی از موارد مهم در طراحی ایستگاههای اتوبوس می باشد.
زیرا مردم دوست دارند به راحتی به اتوبوس مورد نظر خود برسند.
تسهیلات و راحتی: ایستگاهها باید دارای مکانی برای نشستن مسافرین باشند تا در مواقع بارانی یا هوای نامساعد احساس راحتی کنند.
اطلاعات: مردم به اطلاعاتی در مورد زمان ورود و خروج به ایستگاه نیاز دارند.
وجود تابلوهای اطلاع رسانی در ایستگاه ها برای شهروندان و توریست ها بسیار جالب و مفید خواهد بود.
روشنایی خیابانها و طراحی آن: در بسیاری از مراکز شهری بخصوص در مراکزی که افراد به میزان امنیت بیشتری نسبت به دیگر مراکز احتیاج دارند مانند پارک ها، مراکز خرید و دیگر مراکز عمومی باید از تعداد بیشتری از چراغ های روشنایی در خیابان و مکان های فوق استفاده شود.
طراحی این چراغ ها در سطح شهر به فن آوری طراحی این نوع چراغ ها و وسعت خیابان یا مراکزی که این چراغ ها در آن نصب می شود بستگی دارد.