مقدمه آدمی در مراحل تمدن به درجات عالی رسیده و اندیشه و فکر او بسیار تابناک شده و حاصل کار و اندیشه و هوشمندی انسان یعنی علوم و معارف بشری نیز روز به روز وسعت یافته است .
هر یک از دانش ها و فروغ معرفت های انسانی در قرن بیستم به صورت دریای پهناور در آمده است به طوری که در هر یک از رشته های علوم باید سال ها وقت صرف کرد تا در آن تخصص یابد و به مقام شامخی برسد ، نه تنها ناگزیر است از برگزاری مسابقه آن علم یا فن در جهان آگاه گردد و از بزرگان آن رشته تاسی جوید و پیش برود ، بلکه همین فرد باید علاقمند به این رشته هم باشد و همین موارد لزوم داشتن اطلاعات کافی و یا معلومات عمومی را ایجاب می کند .
امروزه هیچ کس حتی کسانی که فقط ورزش را بخاطر ورزش نه بخاطر اهداف قهرمانی در رقابت های رسمی انجام می دهند ، نمی توانند منکر ارزش روش های علمی در بالا بردن سطح تکنیک ، تاکتیک و بطور کلی کیفیت تیم ها در هر نوع ورزشی باشند .
در ورزش اجرای صحیح مهارت ها وابسته به رعایت اصول و قوانینی علمی متکی بر اصول مکانیکی و بیومکانیکی است .
وقتی رقابت ها در سطح حتی صدم ثانیه ها کشیده می شود صرف نظر از تلاش شخصی ورزشکار در پیروزی ، به طور دقیق ارزش تمرینات و نحوه ی استفاده حداکثر از قدرت و توان ورزشکار در تمرینات توسط یک مربی آگاه و با استفاده از روش های علمی و سایر خصوصیاتی که یک مربی موفق باید داشته باشد از جمله اصول علمی تربیت بدنی ، برنامه ریزی صحیح تمرینات به نحوی که ورزشکار در روز مسابقه در حداکثر کیفیت بدنی و توان مسابقه باشد به طور کامل روشن و غیر قابل انکار است .
اگر ما ادوار گذشته را مورد مطالعه قرا دهیم در می یابیم که در مسیر عمومی تاریخ زندگانی انسان ، فرهنگ ها و تمدن های بسیاری بوجود آمده است و پیدایش اجتماعات و حرکت آنان اگر چه به ظاهر مستقل بوده ولی به حقیقت در یکدیگر تاثیرات متقابل داشته و تاریخ عمومی بشر را از جنبه های حرکت درونی و بیرونی به وجود آورده است .
اگر چه علوم ورزشی و نقش اساسی آن در بین تمامی ملل هنوز به مراحل کمال نرسیده ولی بدین نتیجه نهایی رسیده است که اولا: اجتماع انسانی چون تشکل الکترونی و پروتونی و تجمع منظومه های شمسی پیوسته متحرک و متکامل بوده و از مراحل مختلفی گذشته است .
در ثانی : تحول و حرکت افراد اجتماع نه فقط از جنبه های معنوی و درونی مورد مطالعه بوده بلکه برای تطابق حرکات روحی و جسمی انگیزه های علمی را مورد توجه قرا داده و دوام حیات و زندگی خویشتن را در این یافته است که جسم و روح خود را مبتنی بر تحول زمان و نظام خلقت هماهنگ ساخته تا با توازن این دو پدیده ی محسوس و معقول سزاوار عدل آفرینش و محق به ادامه ی زندگی سالم و متعالی باشد .
ورزش محتوی زندگی نیست بلکه نوایی است که زندگی را همراهی می نماید .
حفظ سلامت ملل و ایجاد تحول در جوامع مختلف ، همان قدر برای سرنوشت و زندگی بشری هم بوده است که اکتشافات و اختراعات صنعتی بوده اند .
همه ی این تلاش ها ، تحقیق ها ، تفسیر ها و تجربیات و آزمایش های علمی در این مدت بیش از دو قرن باعث شدند تربیت بدنی به صورت علم جداگانه ای درآمده و انجام ورزش برای مردم جوامع صنعتی جنبه ی حیاتی پیدا کند برای این که احتیاج جوامع کنونی ، به نیروی انسانی سالم بیش از هر زمان دیگر قابل لمس است ، در جوامعی که نارسائی های کمی و کیفی ورزش وجود دارد عقب افتادگی آن جامعه نیز چشم گیر است و از این روست که ورزش امروز در جوامع مترقی دنیا علاوه بر اثرات بهداشتی و نقش مهم آن در سلامت یک ملت به عنوان یک پدیده ی اجتماعی و عامل مهم اقتصادی مورد مطالعه و پژوهش علمی قرار می گیرد به این دلیل که ترقی دانش و فنون و پیشرفت تمدن مسائل تازه ای به وجود آورده است که در گذشته یا مورد نظر نبوده و یا آن که چندان توجهی به آن نمی شد .
بررسی های عملی ورزش و تربیت بدنی در جوامع صنعتی امروز جدا از پژوهش های پزشکی ، آموزش و پرورش ، روانشناسی ، بهداشت ، جامعه شناسی ، اقتصاد و تاریخ نبوده بلکه با همه ی علوم فوق رابطه مستقیم دارد .
تربیت بدن فرصت را به کودک ، نوجوان و جوان می دهد که استعداد های خود را بیازماید و به پرورش خود با راهنمایی مربی آگاه همت ورزد .
نوجوان و جوان امروزی فقط در محیط ورزش حاضر است نظم را بپذیرد ، چرا که در آن محیط همه مانند او به دستورها و مقررات مربوط احترام می گذارند و مسئله تبعیض مطرح نیست همسالان و همراهان دیگرش هم مجبورند به دستورهای مربی عمل کنند .
تاثیر ورزش بر دستگاه حرکتی اثرات مفید ورزش بر سلامت و کارکرد بسیار خوب دستگاه عضلانی اسکلتی بر کسی پوشیده نیست و اولین عضوی که با ورزش کردن ، تغییرات مطلوبی را در آن احساس میکنیم ، عضلات اندامهای حرکتی است.
مهمترین اثرات مفید ورزش بر دستگاه حرکتی عبارتند از : ۱) عضلات بدن با انجام ورزش مناسب تقویت میشوند و قدرت کارآیی جسمی افزایش مییابد.
۲) ورزش صحیح از آرتروز جلوگیری کرده موجب سلامت و استحکام مفاصل میشود و مقاومت مفاصل را در مقابل صدمات افزایش میدهد .
۳) موجب کشش عضلات و انعطاف پذیری بیشتر بدن میشود.
۴) ورزش موجب استحکام استخوانها شده و از پوکی آن جلوگیری میکند .
۵) با تقویت عضلات ستون مهرهها از بروز کمر درد پیشگیری شود .
۶)همچنین ورزش از شل شدن عضلات جلوگیری کرده و ذخیره انرژی عضلات را افزایش میدهد.
افزایش تودهی عضلانی بدن تمرینات مرتب و منظم ورزشی در زندگی افراد باعث کاهش بافت چربی و افزایش تودهی عضلانی بدن می شود که این امر به نوبه ی خود باعث افزایش مصرف انرژی پایه ی بدن می شود.
در حدود ۷۵- ۶۰ درصد انرژی کل مصرفی روزانه مربوط به انرژی مصرفی در حال استراحت است، یعنی حالتی که شخص هیچگونه فعالیت جسمی نداشته و به طور کامل در حال استراحت یا درازکش است.
از این مقدار انرژی مصرفی، ۱۸ درصد آن مربوط به مصرف انرژی در عضلات در حال استراحت است.
بنابراین می توان به سادگی دریافت که حتی اگر شخص به علت خاصی در طول روز هیچگونه فعالیتی نداشته باشد و در حال استراحت مطلق باشد، در صورت ورزشکار بودن و داشتن توده ی عضلانی بیشتر، مصرف انرژی پایه ی وی بیشتر از یک شخص غیر ورزشکار با توده ی عضلانی کمتر در همان شرایط خواهد بود و بدیهی است که با احتمال کمتری دچار چاقی در آینده خواهد شد.
درمان آرتریت (التهاب مفاصل) با ورزش اگر شما دچار آرتریت (التهاب مفاصل) باشید، موقع راه رفتن ، مفاصل استخوانهایتان آسیب می بینند.
وقتی که از خواب بیدار می شوید، عضلات و تاندون های آنها خیلی سفت می شوند، طوریکه به سختی می توانید از رختخواب بیرون بیایید و به زحمت بلند می شوید.
اما مقداری که حرکت کنید، دردتان کمتر می شود و می توانید سریعتر راه بروید.
آیا بعد از راه رفتن و کمتر شدن درد ماهیچه ها و مفاصل، بدنتان عکس العملی نشان می دهد؟
یک پزشک آمریکایی درمجله روماتولوژی، مقاله ای منتشرکرد مبنی براین که استراحت کردن، وضعیت آرتریت را بدترمی کند ولی انجام ورزش های استقامتی ، باعث کاهش درد آرتریت می شود.
بیشتر افرادی که دچار آرتریت هستند، فکر می کنند باید عضلات و مفاصل استخوان ها استراحت کنند و حرکتی نداشته باشند ، ولی استراحت بدترین چیزی است که یک فرد آرتریتی می تواند انجام دهد.
داشتن آرتریت به این معناست که غضروف های موجود در مفاصل ، تخریب می شوند و موجب درد مفاصل گردند .
استراحت ، عضلات را ضعیف کرده و باعث می شود موقع راه رفتن، مفاصل بیشتر از هر زمانی، تکان بخورند.
می توان گفت ماشینتان هم به همین روش کار می کند .
وقتی که ماشین روی یک جاده پر دست انداز حرکت می کند، فنرهای ماشین ، تکان ناشی ازهربرآمدگی را جذب کرده و آن را از بین می برند.
وقتی شما راه می روید یا می دوید، غضروف مفاصل هم مانند فنر ماشین، تکان ها را از بین برده و جذب می کنند.
استراحت بی مورد، غضروف را ضعیف کرده و احتمال شکستن آن را زیاد می کند.
همچنین با تضعیف ماهیچه ها، دیگر قادر به کنترل مفاصل نبوده و با هر حرکت بدن ، مفاصل تکان خورده و تخریب غضروف ها بیشتر خواهد شد.
افراد دچار آرتریت ، باید ورزش کنند اما نباید بروند یا تند پیاده روی کنند.
وقتی می دوید یا سریع راه می روید ، پاهایتان به شدت به زمین خورده و به طور ناگهانی از حرکت باز می مانند و این تکان شدید از ساق پا به سمت مفاصل زانو و ران رفته و می تواند غضروف را بشکند.
بنابراین افراد آرتریتی نباید بدوند ، سریع راه بروند یا بپرند یا تنیس و بسکتبال بازی کنند، زیرا ضربات ناشی از این حرکت ها ، به مفاصل آسیب رسانده و آنها را می شکند.
در عوض ، این افراد می توانند دوچرخه سواری کنند(به طریقه دوچرخه متحرک روی یک یک محور صاف متحرک) زیرا با دوچرخه سواری روی محورمتحرک وهموار، پاها به طورناگهانی نمی ایستند و درنتیجه ، غضروف مفاصل تکان نخورده ونمی شکنند.
افراد متبلا به آرتروز باید وزنه هم بلند کنند چون این کار عضلات را تقویت و مفاصل را تثبیت می کند و غضروف را تقویت می کند ومانع شکستگی آن می شود .
در شرایط ایده آل ، مبتلایان به ورم مفاصل باید به دستگاههای وزنه دسترسی داشته باشند و آموزش داده شوند تا به شکل صحیح دو یا سه بار در هفته وزنه ها را در دسته های ده تایی بالا ببرند .
این عده همچنین باید چندین بار در هفته دوچرخه بزنند .
انجام منظم و مداوم دوچرخه سواری ، در مکان هموار ، بلند کردن وزنه های ماشینی تحت نظارت مربی تخریب مفاصل و درد ناشی از آرتریت (التهاب مفاصل) را کاهش می دهد.
شنا پارو زدن یا هر ورزش دیگری که حرکت روان و هموار داشته باشد، می تواند جایگزین دوچرخه سواری شود.
تاثیر مثبت ورزش بر بیماری آرتروز و روماتیسم تحقیقات جدید نشان می دهد که ورزش منظم و مرتب در بیماران مبتلا به آرتروز , توان این افراد را در انجام وظایف روزمره افزایش می دهد.
به گفته محققین یک بررسی دوساله بر روی 300 بیمار مبتلا به آرتروز روماتیسمی نشان داد که ورزش موجب تقویت و افزایش بافت ماهیچه ای شده , میزان جذب اکسیژن توسط بدن را افزایش می دهد و نتیجتا توانایی انجام حرکات بدنی روزمره را در این بیماران افزایش می دهد.
به گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی , در این بررسی بیماران به دو دسته تقسیم شدند.
دسته اول هفته ای دوبار به مدت یکساعت به ورزشهای پر تحرک پرداختند و دسته دیگر درمان رایج برای آرتروز و فیزیوتراپی دریافت داشتند.
گروه اول طی یکساعت ورزش 20 دقیقه دوچرخه سواری , بیست دقیقه ورزش افزایش قدرت ماهیچه و 20 دقیقه به ورزشهایی چون والیبال , بدمینتون , فوتبال یا بسکتبال پرداختند.
بررسی وضعیت بدنی و توان حرکتی دو گروه بعد از دو سال نشان داد که گروهی که ورزش می کردند در انجام حرکات بدنی و وظایف روزمره خود توانایی بیشتری نسبت به گروه دیگر داشتند ضمن اینکه از نظر روحی نیز در وضعیت بهتری نسبت به گروه دیگر قرار داشتند.
به گفته محققین انجام ورزش بطور مرتب عوارض مربوط به بیماری آرتروز را کاهش داده و تعادل روحی را در این بیماران برقرار می کند.
لازم به ذکر است که پزشکان بطور سنتی به بیماران آرتروزی توصیه می کنند که از ورزشهای شدید دوری نمایند چون با خطر آسیب رساندن به مفاصل بزرگ خود روبرو خواهند شد و نتیجتا تورم ناشی از آرتروز در آنها شدت خواهد یافت .
اما این تحقیق نشان می دهد که ورزشهای شدید و طولانی تاثیر منفی بر مفاصل بزرگ بدن بیماران آرتروزی ندارد و این نوع ورزشها فقط برای بیمارانی خطرناک است که قبلا این گونه مفاصل در آنها آسیب دیده باشد.
تحقیقات جدید نشان می دهد که ورزش منظم و مرتب در بیماران مبتلا به آرتروز , توان این افراد را در انجام وظایف روزمره افزایش می دهد.
استفاده مکرر از پله یکی ازعوامل بروز آرتروز است استفاده از پله به صورت مکرر و چاقی یکی ازعوامل خطر بروز آرتروز به شمار میروند.
رشته روماتولوژی یک رشته نوپا نسبت به سایر رشتههای پزشکی است.
منظور از روماتولوژی، بیماریهایی است که به نحوی با بیماریهای مفصلی استخوانی یا نسج هم بند در ارتباطند که در میان آنها بیماریهای التهابی، بیماریهای مکانیکی و متابولیسم استخوانی از شیوع بیشتری برخوردار هستند.
بیماریهای مکانیکی شامل بیماریهای آرتروز، دیسک و ستون فقرات است، همچنین بیماریهای آرتریت روماتوئید و لوپوس از جمله بیماریهای التهابی و بیماریهای پوکی و نرمی استخوان از جمله بیماریهای متابولیسم استخوانی به شمار میروند.
در بیماریهای روماتولوژی، زمانی که بیماری به طور جدی در بدن فراگیر شود، بیماران باید به پزشکان متخصص این رشته مراجعه کنند.
بیماری آرتروز در سنین بالا بسیار شایع است، در بیمارهای خطرناک مانند لوپوس، بهجت و با شدت کمتر آرتریت روماتوئید، بیماران باید با مراجعه به پزشک متخصص روماتولوژی تحت درمان قرار گیرند.
شیوع بیماری آرتریت روماتوئید در جهان یک درصد است، این در حالی است که بر اساس تحقیقاتی که اخیرا در ایران صورت گرفته، شیوع آرتریت روماتوئید سه دهم درصد است که عمدتا در بین زنان، سنین دهه چهارم و پنجم و در مردان با شیوع کمتر بروز میکند.
به علت این که در دهههای پنجم به بعد، زنان دچار یائسگی میشوند، به سبب بروز یائسگی باید اقدام به پیشگیری از عوارض دیررس آن کنند.
بنابراین این افراد باید به طور منظم لبنیات مصرف کرده و ورزش را فراموش نکنند.
ورزش در دهههای اول عمر، باعث تقویت استخوانها میشود، روشهای زندگی نیز از عوامل موثر در بروز آرتروز محسوب میشوند که در ایران به هیچ عنوان روش درست و اصولی آن رعایت نمیشود.
همچنین چاقی آفت بسیار بزرگی است که از کودک ایرانی تا افراد مسن را درگیر میکند و به عنوان یک ریسک فاکتور مهم برای بروز آتروز به شمار میرود.
استفاده از پله به صورت مکرر، مفاصل را دچار صدمات جدی میکند، استفاده از پلهها به عنوان یک ورزش به هیچ عنوان مناسب نیست.
زیرا یکی از ریسک فاکتورهای آرتروز محسوب میشود.
آشنایی با صدمات ورزش شنا و توان بخشی آنها فواید ورزش شنا از دیرباز شناخته شده است .
شنا از معدود ورزش های هوازی است که تأکید آن بر قسمت های فوقانی بدن است و انعطاف پذیری کمتری برای آسیب به مفاصل ، عضلات و تاندون ها وجود دارد .
مدت زیادی است که از آب درمانی برای کمک به تعدیل اختلالات روماتولوژی ، نورولوژی و اسکلتی استفاده می شود .
ورزش شنا نیاز به قدرت در محدوده وسیعی از حرکات مفصلی به ویژه در شانه دارد.این ورزش ترکیبی از انعطاف پذیری ، کشش و تکنیک است .
اگر یکی از این سه عامل مختل گردد فرد مستعد اسیب می شود .
بکارگیری تکنیک خوب و حفظ آن در جلوگیری از ایجاد آسیب مهم است .
یک مربی آگاه می تواند از بروز مسائل و آسیب های مزمن بکاهد .
ارتباط نزدیک و مؤثر با پزشک می تواند امکان بهترین درمان همراه با کمترین وقفه را در تمرینات شناگر فراهم سازد .
شانه ، زانو ، ساق پا ، آرنج و پشت به ترتیب محل های بروز آسیب در شناگران هستند که با برخی از این صدمات و نحوه برخورد با آنها آشنا می شویم .
درد شانه در یک شناگر علل متعددی می تواند داشته باشد که در جدول زیر ذکر شده است .
علل درد کمربند شانه ای در شناگران گردن شانه ترقوه ناهنجاری مادرزادی بیماری دیسک تومور ریه تحت فشار بودن عصب تومورهای استخوانی در آن ناحیه آسیب نخاع التهابی : التهاب بورس - التهاب تاندون - التهاب سینوویوم مکانیکی : نیمه در رفتگی - در رفتگی - عدم تعادل ماهیچه ای - چسبندگی کپسولی ساختمانی : پارگی عضلات - تومورهای استخوانی التهاب مفصل ترقوه - کتف التهاب مفصل ترقوه - جناغ سه مکانیسم مهم درد ، کشش ، نااستواری و آرتریت است .
شانه شناگر اغلب به درد در جلوی شانه اطلاق می شود که همراه با کشش است .
در این حنالت بافت های مجاور نیز دچار التهاب می شوند .برای درک مکانیسم آسیب ساختمان های شانه آشنایی با نحوه تغذیه خونی تاندون های گرد و پهن و تفاوت آنها مفید است .
برخلاف تاندون های گرد که عروق خونی مجاور تاندون در فواصلی آن را سوراخ کرده و به آن خون می رسانند در تاندون های پهن این عروق در داخل خود تاندون عبور می کنند .
این تفاوت موجب آسیب و التهاب در موارد تحت فشار واقع شدن تاندون های پهن می گردد .
به عنوان مثال در حرکت نزدیک کردن بازو به محور بدن ، این عروق در سر استخوان بازو تحت فشار قرار می گیرند .
فشار ابتدا در مرکز تاندون اعمال می شود .
کاهش خونرسانی به نواحی مرکزی تاندون ، مرگ سلولی و متعاقب آن واکنش التهابی را به دنبال خواهد داشت .
مراحل ایجاد آسیب در مفصل شانه متعاقب کشش به سه مرحله تقسیم شده است : مرحله اول : ورم و خونریزی درون عضلات گسترش می یابد .
درد مبهم ابتدا پس از فعالیت وجود دارد .
ممکن است به سوی احساس درد حین ورزش پیشرفت نماید .
این مرحله برگشت پذیر است وعموماً در ورزشکاران زیر ۲۵ سال دیده می شود .
مرحله دوم : تداوم التهاب و تحریک که منتهی به ضخیم شدن بورس مفصلی می شود .
درد در تمام اوقات وجود دارد ولی شب ها شدت می یابد .
بین ۲۵ تا ۴۰ سالگی دیده می شود .
مرحله سوم : پارگی عضلات رخ می دهد .
درد مداوم که ممکن است شب فرد را از خواب بیدار کند وجود دارد .
درد می تواند در خارج بازو به سمت آرنج انتشار یابد .
ممکن است ضعف نیز وجود داشته باشد .
در سنین بالای ۴۱ دیده می شود .
نکته ۱ : درد پشت خصوصاً اطراف استخوان کتف اغلب ناشی از خستگی است .
نکته ۲ : بیماری های تب دار ، مثل آنفلوانزا یا سایر عفونت های ویروسی می تواند موجب درد اطراف شانه شود که ۶-۳ هفته تا بهبودی کامل طول می کشد .
تصویربرداری در شناگران حرفه ای زیر ۲ سال و سالم ، بررسی های رادیولوژیک معمول ، ارزش اندکی در علت یابی درد شانه دارند .
با این وجود در صورت شک به آسیب استخوانی یا در صورت سابقه ضربه حاد اخیر انجام این بررسی ها مفید است .
با توجه به محل احتمال آسیب از تکنیک های مختلف تصویربرداری نظیر سونوگرافی ، آرتروگرافی آرتروسکوپی ، CT اسکن و MRI استفاده می شود .
در یک ورزشکار با درد شانه بدون علامت و شکایت دیگر اغلب بررسی های اولیه رادیولوژیک ضروری نیستند و پزشک معالج با شرح حال و معاینه دقیق می تواند در تشخیص و درمان موفق باشد .
در شرایط خاصی بررسی های رادیولوژیک لازم می شود .
توان بخشی صدمات شانه در شناگران معمولاً حاصل ضربه های مکرر است .
بنابراین در دوره حاد آسیب توجه و رسیدگی به آن در پیشگیری از آسیب های مزمن مؤثر است .
تقسیم بندی مورد استفاده در زانوی پرشگران ( Jumper, s knee ) برای شانه شناگران نیز کاربرد دارد : مرحله اول : بروز درد تنها پس از شنا مرحله دوم : درد همزمان و پس از شنا بدون ماهیت ناتوان کننده مرحله سوم : درد همزمان و پس از شنا ، با شدت ناتوان کننده مرحله چهارم : درد به حد کافی شدید که با شناکردن مغایرت داشته باشد .
( یا دردی که در فعالیت روزانه نیز وجود دارد ) اصول درمان در مراحل اول و دوم ، استراحت ، تغییر برنامه تمرینی ، اصلاح تکنیک و داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی است .
در مراحل سوم و چهارم ، استراحت مطلق شانه باید در نظر گرفته شود .
استراحت در شناگران زیر ۱۲ سال توصیه شده تا فروکش کردن کلیه علایم از شناکردن بپرهیزند .
انجام این کار در شناگران حرفه ای سنین بالاتر مشکل است .
برنامه تمرینات برنامه تمرین می تواند برای مراعات شانه آسیب دیده تغییر یابد .
در این رابطه همکاری مربی بسیار ارزشمند است .
مسافت کل باید کاهش یابد .
پرهیز از حرکات برانگیزاننده درد و محدود کردن مسافت در صورت درد ، اجازه بهبود آسیب را بدون این که موقعیت شناگر به خطر افتد می دهد .
قبل از شنا وقت کافی برای پرداختن به تمرینات کششی باید لحاظ گردد .
تکنیک غلط و کشش بیش از حد در نقطه درد علایم را تشدید میکند .
گرم کردن ۳۰-۲۰ دقیقه ای در آب با حرکات مختلف و متنوع پیش از پرداختن به تمرینات سخت پیشنهاد می شود .
تکنیک حرکت هر چه انعطاف پذیری بیشتر باشد چرخش بدن در مواردی مثل شنای کرال سینه یا پشت کمتر است .
میزان طبیعی گردش پهلو به پهلو ۱۰۰-۷۰ درجه است .
گردش بدن امکان حرکت آسان تر بازو را ضمن این که از آب بیرون می آید و وضعیت بهتر بازوی مقابل را ضمن این که به داخل آب می رود ، فراهم می سازد .با گردش کمتر بدن ، حرکت دور شدن بیشتری در شانه رخ می دهد که احتمال آسیب را افزایش می دهد چنان که در شنای پروانه که بدن گردشی پیدا نمی کند شیوع درد شانه بیشتر است .
تدابیر درمانی کاهش موقت فعالیت ، یک دوره کوتاهی داروی ضد التهاب غیراستروئیدی و استفاده از یخ ، یک شناگر علامت دار را در مدت کوتاهی قادر به بازگشت به تمرینات می سازد .
ماساژ با یخ در ناحیه دردناک باید محدود به ۱۰ دقیقه گردد .
از طرفی کمپرس یخ تا ۲۰ دقیقه می تواند ادامه یابد .
این کار پس از تمرین و چند بار در روز انجام می گیرد .
بلافاصله پس از استفاده از یخ حرکات کامل شانه باید انجام گیرد .
بانداژ اندام فوقانی نظیر آنچه در آرنج تنیس بازان استفاده می شود مفید است .
استفاده از اولتراسوند و در موارد مقاوم ، تحریک الکتریکی اعصاب سطحی می تواند در التیام درد مؤثر باشد .
استفاده از استروئیدها مورد بحث است .
خواص ضد التهاب آنها از درد و تورم بافت آسیب دیده می کاهد .
اما عوارض جانبی ناخواسته آنها و ضعف عضلات ، بسیاری از پزشکان را در استفاده از آنها محتاط می سازد .
تمرینات درمانی دیده شده پس از یک برنامه تمرینات کششی ساده درصد قابل توجهی از شناگران نوجوان ، بدون علامت شدند .
این تمرینات در بزرگسالان موفقیت کمتری داشته است که احتمالاً ناشی از تغییرات وسیع دژانرتیو مفاصل است .
هدف از تمرینات کششی ، انعطاف پذیری متعادل عضلات شانه است .
برای هر یک از عضلات درگیر در شنا و مفصل شانه تمرینات به خصوصی وجود دارد .
در صورت وجود بی ثباتی در شانه ، از انجام تمرینات کششی باید پرهیز شود .
زانو زانو درد ، علل متعددی در شناگران دارد .
به دلیل میزان قابل توجه خم شدن زانو در برخی از مانورها ، تحریک بیشتری به این مفصل وارد می شود .
در معاینه ممکن است حساسیت موضعی روی زانو وجود داشته باشد ، فشار روی کشکک ها باعث درد می شود و کرپیتاسیون ممکن است وجود داشته باشد .
توان بخشی همانند شانه درمان مشکلات زانو نیز مشتمل بر تحمیل و اصلاح تکنیک ، تعدیل تمرینات و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی است .
کاهش مسافت شنا توصیه می گردد .
پیش از پرداختن به تمرین اصلی باید بدن را گرم کرد .
برخی حداقل ۲ ماه استراحت در سال را برای شناگران کرال سینه حرفه ای توصیه کرده اند .
توجه به اصلاح حرکت گردش به داخل ران نیز مهم است .
یک دوره کوتاه داروی ضد التهاب غیراستروئیدی همراه با استفاده از یخ ، مفید است .
استفاده از یخ پس از فعالیت به مدت ۱۰ دقیقه توصیه می شود .
درمان با دوره های اولتراسوند هر یکی دو ماه می تواند صورت گیرد .
تزریق استروئید تنها در موارد خاصی توصیه شده است .
برای موارد مقاوم درمان جراحی صورت می گیرد .
ساق و پا ساق و پا سومین ناحیه آسیب در شناگران است .
معمولاً تاندون های بازکننده پا درگیر می شوند .
ماهیت تکرار شونده حرکات پا این تاندون ها را مستعد التهاب در زیر غلاف خود می سازد .
درد همراه با کرپیتاسیون در یخ مشخصه آسیب تاندون های بازکننده است .
کاهش موقت شدت لگدها می تواند به بهبود آن کمک کند .
یخ ، اولتراسوند ، داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی برای درمان علامتی مفید است .
بانداژ مچ پا در وضعیت طبیعی در شب روند بهبود را تسریع می بخشد .
تزریق استروئید در این مورد بیش از آسیب های شانه یا زانو موجه است .
شنا به عنوان یک ورزش رقابتی موجب رشد اجتماعی فرد می شود .
برای افراد در هر موقعیت سنی فواید و برتری هایی نسبت به سایر ورزش ها دارد .
برای رقابت ، مدت زیاد و مسافت های طولانی تمرین در آب لازم است .
برنامه های تمرینی گاه ۱۰ ماه در سال را شامل می شوند .
بنابراین بیشتر آسیب های شنا اختلالات بیش مصرفی ثانویه به ضربه های مکرر مزمن است .پیشگیری و تشخیص اولیه و به موقع آسیب ها اساس درمان است .
هدف ، پیشگیری از تداوم یک مشکل مزمن است .
افزایش تدریجی شدت تمرینات ، حفظ انعطاف پذیری و کشش مناسب و توجه به تکنیک صحیح در پیشگیری از آسیب اهمیت دارد .
شناخت زودرس علایم وکاستن از اثرات آن بر تمرینات شانس عود آسیب را کاهش می دهد .
یک مربی آگاه اولین خط دفاعی در مقابل آسیب است .
ارتباط تزدیک و مؤثر پزشک ، مربی و والدین در تشخیص و درمان سریع آسیب ها کمک کننده است .
منابع و مآخذ www.aftab.ir www.goonagoon.org www.irna.ir www.tebyan.net http://jouybari.blogfa.com/ www.iransports.net www.radiovarzesh.ir www.mardoman.com